Onderzoekers herstellen zenuwen met siliconenimplantaat uit 3d-printer

Een groep wetenschappers heeft een manier gevonden om zenuwbanen te herstellen. Met behulp van 3d-imaging en vervolgens het bouwen van een implantaat met een 3d-printer konden neurale functies worden hersteld. Dat biedt perspectief voor mensen met een verlamming.

Een beschrijving van de uitgevoerde studie is gepubliceerd in het vaktijdschrift Advanced Functional Materials. Het gaat om experimenten die zijn uitgevoerd met ratten, waardoor het dus nog onduidelijk is of de methode werkt bij patiënten en het nog jaren kan duren voordat de methode een weg vindt naar de kliniek.

In hun experimenten probeerden onderzoekers van verscheidene Amerikaanse universiteiten om kapotte zenuwbanen te herstellen in ratten. Dat is doorgaans moeilijk omdat zenuwcellen door het lichaam zelf nauwelijks worden gerepareerd waardoor blijvende schade op kan treden, zoals een verlamming. De onderzoekers probeerden het lichaam aan te sporen om zogenaamde neuronen te herstellen door signaalstoffen af te geven in het lichaam.

Door eerst gebruik te maken van een 3d-scanner kon worden achterhaald wat voor vorm het implantaat moest krijgen. In dit geval ging het om de structuur van de zogenaamde heupzenuw, wat de langste zenuw is in het lichaam en veel neuronale bundels bevat voor de aansturing van lichaamsfuncties. De structuur van deze zenuw is nagebouwd met een 3d-printer en vervolgens is het op maat gemaakte implantaat, dat gebouwd is met siliconen met daarin signaalstoffen, ingebracht bij ratten die met een verlamming kampten doordat hun zenuwbaan was doorgesneden.

In hun publicatie beschrijven de wetenschappers dat de fysieke en biochemische signalen afkomstig uit het implantaat in de bewuste zenuw zowel neuronen met een sensorische als degene met een motorische functie repareerden. Dat resulteerde erin dat de ratten die de behandeling met het implantaat kregen na verloop van tijd beter konden lopen.

Volgens de bedenkers toont hun methode aan dat een behandelmethode die berust op het maken van een 3d-model van het beschadigde weefsel en hier vervolgens een implantaat voor te maken met een 3d-printer mogelijk patiënten met een verlamming kan helpen. Het is echter wel noodzakelijk dat het concept wordt getest op mensen voordat duidelijk wordt of het daadwerkelijk werkt. Ook hebben de wetenschappers ervoor gekozen om een grote zenuw te gebruiken in hun experimenten, waardoor niet duidelijk is of de methode ook even goed werkt met kleinere zenuwen.

Reacties (56)

[thaMini]

Wat ik me afvraag is of de 3d-scan gemaakt is voor of na dat de zenuw is doorgesneden.
Want hoe maak je een betrouwbare scan en daarna een goede print als de zenuw niet meer aan elkaar zit?

[FragFrog]

Het probleem bij deze zenuwbundel was dat het er feitelijk twee zijn: een groep zenuwen die de spieren aanstuurt, en een groep zenuwen die informatie over de spier en zijn omgeving terugbrengt naar de ruggegraat. Deze twee bundels splitsen zich kennelijk, en deze onderzoekers hebben het voor elkaar gekregen om de juiste bundel de juiste kant op te laten gaan na de splitsing*. Nu is het laten groeien van neuronen nog niet eens zo heel lastig, maar ze ook daadwerkelijk signalen laten doorgeven is vaak een veel groter probleem, en ook dat lijkt met deze techniek te werken. Daarvoor hoeft de originele bundel niet per se gemapped te zijn: de end-points weten is voldoende, als er genoeg scans zijn van de specifieke zenuwbundel in andere mensen:

In cases where a nerve is unavailable for scanning, McAlpine said there could someday be a “library” of scanned nerves from other people or cadavers that hospitals could use to create closely matched 3D-printed guides for patients.

Overigens is een heel groot deel van dit onderzoek uitgevoerd in vitro, met andere woorden, gekweekte cellen. Pas toen dat allemaal leek te werken hebben ze dit getest op levende ratten. Petje af voor zowel de techniek als de uitvoering, dit is zeer veelbelovend voor mensen met zenuwschade.

Het is trouwens geen snel proces: voor een stukje zenuw van een paar milimeter hadden de zenuwen tien tot twaalf weken nodig. Wanneer je een paar centimeter zenuw mist is het nog maar de vraag of de techniek nog steeds werkt, en zoja hoe lang het duurt voordat het teruggegroeid is.

* Helaas zit het journal Advanced Functional Materials niet in de lijst tijdschriften waar mijn universiteit toegang toe heeft, dus onder de disclaimer dat ik niet het volledige artikel heb kunnen lezen.

[Reactie gewijzigd door FragFrog op 23 juli 2024 15:15]

[GeoBeo]

Klopt mijn aanname (als neuro-bio-leek) dat de individuele neuron en axon cellen in de zenuw met behulp van deze techniek terug groeien naar andere willekeurige neuron en axon cellen?

In andere woorden: een neuron die vroeger 1 neuron was, kan na de beschadiging en na het toepassen van de techniek vastgegroeid zijn aan een andere neuron in de zenuwbaan (en visa versa)?


Vanuit het brein gezien komen de signalen dus op verschillende neurons binnen dan voor de behandeling?

[erikieperikie]

Ik heb enige ervaring met klinische neurofysiologie. Het brein is plastisch, d.w.z.: als je iets verandert, dan kan het brein zich hierop aanpassen. Bijv.: als je de vorm van je oorschelp verandert, dan verandert het richtingshoren: je kunt niet meer makkelijk onderscheiden waar bepaalde geluiden vandaan komen. Echter, onderzoek in Nijmegen heeft aangetoond dat je binnen twee weken weer net zo goed kunt richtingshoren als voorheen. Je brein heeft leren omgaan met veranderde signalen en de integratie hiervan (denk aan: waar komt geluid vandaan en wat betekent dat voor mijn positie in de wereld om me heen).

Dit is in meer of mindere mate waar voor verschillende delen van het brein. Het is niet zo dat je zomaar een motorische zenuw kunt koppelen aan een zenuw met sensorische functie, maar een deels goed verbonden bundel met een set van banen zal de belangrijkste functie kunnen overnemen. Je hersenen zullen dan met enige oefening (‘oefening baart kunst’ is niet voor niets een gezegde, je hersenen train je door te oefenen) weer wat functie terug kunnen krijgen. Het is echter niet zo dat een willekeurig deel van je brein de functie van elk ander deel kan overnemen.

[Reactie gewijzigd door erikieperikie op 23 juli 2024 15:15]

[robvanwijk]

Het is trouwens geen snel proces: voor een stukje zenuw van een paar milimeter hadden de zenuwen tien tot twaalf weken nodig.

Ik ben geen expert, verre van, maar verlamming is normaal gesproken toch blijvend; zodra je verlamt bent, blijf je dat de rest van je leven. De sprong van "hier kunnen we werkelijk niks aan doen" naar "het kost een paar maanden, maar je komt er weer (grotendeels) bovenop" is gigantisch. Dat het niet snel of goedkoop is en er (zo te zien) een operatie aan te pas moet komen; dat is dan maar zo en verandert niets aan het feit dat het deze technologie beschikbaar hebben veel beter is dan niet over deze techniek te beschikken.

[Webgnome]

Of wat dacht je van de situatie waarbij door geboorte er bepaalde zenuwbanen helemaal niet zijn ontwikkeld? Gaat dit hierbij op den duur ook werken? Zou het zo kunnen zijn dat we op den duur dit kunnen toepassen als we nu ook met allerlei kunst gewrichten doen?

[darkdesign]

Of zelf het aansluiten van een mechanisch lichaamsdeel op het menselijk lichaam, bij mensen die bijvoorbeeld een ledemaat zijn kwijtgeraakt.

[Gamebuster]

Dat kunnen ze toch al?

[Anoniem: 582487]

dat is uiteindelijk wel de bedoeling lijkt me.. dat zeiden we 15-20 jaar geleden ook al: "over 10-15 jaar kunnen we gewoon van kunststof of een ander materiaal een 'nieuwe' knie maken"

dus waarom met deze techniek niet?
ik ben er van overtuigd (heb zelf ook een beperking waardoor bepaalde dingen niet werken)
dat ze ook die kunnen herstellen. er gaat wel signaal door de draad zegmaar.. maar er word niks mee gedaan dus heeft het geen output (in mijn geval)

dus als ze zenuwen kunnen herstellen een paar mm in 10-12 weken... dan zullen ze dat binnen nu en 5 jaar wel op een schaal van 1-2 CM per 10 weken ofzo kunnen doen.

de laatste tijd gaat de wetenschap zo enorm snel dat we amper kunnen bedenken als consument waar ze over een jaar of 2 jaar zijn.. laat staan 10-15 jaar

[flossed]

Hmm lijkt wel the fifth element, als de ontwikkeling net zo voortvarend is als met de ontwikkeling van de cpu's dan zal dat geweldig zijn voor mensen met zenuw beschadigingen

[Barsonax]

Zelfs als dit alleen met grotere zenuwen werkt kan dit revolutionair zijn voor verlamde mensen. Vraag me af hoe dit over 10 jaar eruit zal zien!

[darkdesign]

Uiteindelijk gaan we er denk ik zelfs naar toe dat cellen met een bepaalde functionaliteit worden samengesteld, los van een menselijke vorm en dus puur functioneel om bijvoorbeeld medicijnen te maken, of electriciteit op te wekken, of zelfs electriciteit op te slaan. Bizar idee is dat!

Nu worden er al micro-organisme gebruikt bij bijvoorbeeld het maken van insuline. Dat is gist dat genetisch veranderd is door wetenschappers.

Ook vullen ze misschien ooit vlees voor consumptie kunnen kweken op grote schaal zonder dat daar dierenleed mee gepaard gaat.

[jerrixbe]

offtopic: Ik kan er gewoon niet bij, mijn verstand stopt ergens, maar hier krijg ik koude rillingen van.

[daellat]

Prachtig toch, ik vind het geweldig. Het verbaasd me zelfs enigszins hoeveel vooruitgang we nog steeds lijken te boeken op gebieden waar het er echt toe doet.

[Anoniem: 305367]

Ik krijg koude rillingen van mensen die tegen technologische vooruitgang zijn omdat ze er met hun verstand niet bij kunnen en het daarom maar veroordelen als zijnde slecht.

https://www.youtube.com/watch?v=6EuAZsz_z_U

[zvbhvb]

Schitterende ontwikkeling.Amerika op zijn best.Daarzitten niet voor niets de beste Universiteiten.

[Qalo]

Even de knuppel in het hoenderhok gooien: ik ben zelf ook tégen het gebruik van dieren als proefkonijnen. Wil men testen: neem eens een kijkje in de gevangenis! Ik zou er totaal geen moeite mee hebben als men lang gestraften met BEWEZEN schuld zouden verplichten zich beschikbaar te stellen voor de (medische) wetenschap. Als eerste de moordenaar van Theo van Gogh. Doet 'ie nog iets nuttigs voor de mensheid. En het bespaart een hoop dierenleed....

[90710]

Nog even en we kunnen hele mensen printen. Dan nog wat intelligente AI en we kunnen een android-leger bouwen.

[MrDummy]

Je kan geen mens mee printen om aantal zaken:
- hersenen zijn zeer complex
- geprinte hersenen zijn gewoon dood, geen zuurstof en bloed, en programma erin doen kan nog niemand

Dat is waarom je in aantal films, vooral Robocop, ziet dat ze alleen hersenen met zenuwstreng erin doen, de rest is gewoon machine. Dat kan wel werken al is zenuw zelf heel complex.
Je bent dan zelf een cyborg. Met nog meer machine eronder word je al meer bionic.

Volledig geprinte mens is meer een android.

Daarom hebben we eicellen en zaadcellen om alles vanaf prille begin te doen, want dan blijft "leven" erin zitten en kan dan doorgroeien. Dan komt het dus tot leven. In het begin kunnen baby's niks doordat hersenen "leeg" zijn maar bevatten al wel basis functies voor lichaam en overleven. Dat zien we al genoeg in de natuur. Toch kunnen babies niks doen en zijn zeer afhankelijk van een ander persoon, simpelweg omdat ze niks weten en reageren alleen op eten. Basis lopen en schijten komen ook bij.

[90710]

Daarom zei ik ook AI Helemaal als we op een zeker moment stamcellen zouden kunnen maken.

[Reactie gewijzigd door 90710 op 23 juli 2024 15:15]

[Freee!!]

Stamcellen kunnen nu al gemaakt worden, dat is dus echt geen punt meer. Het is iets moeilijker om totipotente stamcellen te maken, maar dat lijkt me niet eens echt nodig, alle basistypen kunnen we al maken inclusief neuronale stamcellen (uit huidcellen).

[Toet3r]

Dan wordt het boek :"do androids dream of electric sheep" van Philip K. Dick mogelijk alsnog werkelijkheid.

[Freee!!]

Dit is één van de weinige gevallen waar ik de film (Blade Runner) beter vind dan het boek waar het op gebaseerd is, maar ik deel je mening dat het een vrij beangstigend perspectief is.

[tms5dmark2]

Dat is een mogelijke interpretatie. Een andere zou kunnen zijn: een grote vooruitgang met op termijn gigantische implicaties voor mensen met b.v. een dwarslaesie.

[jollewieringa]

In die lijn:
Skynet - Google
The Matrix - Facebook
H.A.L. - IBM
Tyrell Corporation - Apple
Weyland Industries - SpaceX

[Webgnome]

Helaas is het zo dat we dit wel goedkeuren maar als we het op mensen zouden doen het een misdaad tegen de menselijkheid zou zijn.

[speculatie]'Vroeger' zo'n 400 jaar geleden deden we het volgens mij wel op mensen, misdadigers dat dan weer wel. Dat heeft er volgens mij alles mee te maken dat wanneer het ons eigen soort betreft we ons kunnen inleven in de situatie en het dus onverdraaglijk zou moeten zijn. We weten niet hoe het is om een rat/muis/aap te zijn dus is het 'makkelijker' om het op deze soorten te proberen. [/]

[LaFleche]

wat nog ernstiger is: Er zijn medicijnen/behandelingen die in Nederland nog niet goedgekeurd zijn en dus niet MOGEN worden voorgeschreven.
Ook als je als patient er misschien baat bij kan hebben en jezelf als proefkonijn wilt laten gebruiken (en teken je allerhande don't sue clauses).... nee, dat kan natuurlijk niet... dan testen we nog lekker door op dieren.
Daar zijn in het verleden rechtszaken over gevoerd maar de uitslagen waren altijd negatief voor de patient.... de rechtspraak laat je liever dood gaan dan een experimenteel niet goedgekeurd medicijn geven.

Ik ben overigens niet tegen dierproeven perse en dit proces van zenuwbaan herstel is op zich grandioos. Jammer van die ratten. Maar als dit werkt kan je je ook voorstellen dat mensen met andere zenuwaandoeningen hier ook baat bij gaan krijgen

[Webgnome]

de rechtspraak laat je liever dood gaan dan een experimenteel niet goedgekeurd medicijn geven.

En wat als je dood gaat juist door de experimentele medicijnen/techniek? Jij kunt dan wel allerlei don't sue clausules hebben getekend maar wat vinden je nabestaanden daar van?

[LaFleche]

Ik zeg ook niet dat je lukraak dat moet doen maar dat je dat met je behandelend geneesheer, familie etc. moet bespreken.

Maar als je nu al weet dat je een slopende ziekte hebt die je binnen x maanden tussen 6 plankjes doet belanden, dan moet je in staat zijn om alle kansen -en dus ook niet goedgekeurde- te pakken.
Daar heeft de maatschappij, rechtspraak en alle niet te zake doende instanties iets mee te maken.
En als de behandeling niet lukt..... dan heb je iig. ook iets bijgedragen aan de wetenschap. Men leert immers ook van dingen die niet goed gaan.

[yvez]

Je nabestaanden hebben niks te zeggen over hoe jij eventueel om wil gaan met een kreupelende lichamelijke aandoening of ongeluk. Of een dodelijke ziekte.

Als jij een kans wilt pakken met een (nog) niet goed gekeurd medicijn cq. behandeling...dan is dat jouw keuze.

Dat ze het er wellicht niet mee eens zijn, OK...maar dat betekent niet dat je daarom geen kans mag pakken om mogelijk te herstellen...en met je eventuele resultaat het medicijn verder helpen ontwikkelen.

[Anoniem: 387522]

En nadat het uiteindelijk medisch is goedgekeurd, komt er nog een tijdje bureaucratische uitstel wegens de zorg contracten en vergoedingen etc. Heeft me al heel veel onnodige ellende opgeleverd. Waardoor ik minder inkomstenbelasting betaalde (want minder werken dus minder inkomsten), dus ten nadele van mezelf, maar ook de maatschappij.

[kwakzalver]

Geen speculatie. WO II is een periode van rigoreus en intensief testen op menselijke proefpersonen.

Testen is momenteel eenmaal noodzakelijk en de huidige procedure is er om misbruik te voorkomen. De huidige ontwikkeling zijn nog niet zover om een artificieel 'lichaam' te ontwikkelen om op te testen.

Daarnaast zal hierop nog ander testen volgen. Varkens dus.... met als finale een 'live' test met menselijke vrijwilligers. En die zullen waarschijnlijk op dit moment alle toeren uithalen om in aanmerking te komen. Daar is het motto bij velen een poging is beter dan geen vooruitzicht.

Een ander persoonlijke noot, als je diertesten afwijst dan moet je naast het afwijzen van geneesmiddelen ook alle vleesproducten afwijzen.

[torp]

'Vroeger' zo'n 400 jaar geleden

Dit was 70 jaar geleden ook gemeengoed..

[t_o_c]

Vooruitgang zonder offers is nou eenmaal niet mogelijk.

[Toet3r]

ja maar soms is men zo hard bezig om te kijken of ze iets kunnen bereiken, en vergeten ze te bedenken of dat het wel goed is wat ze doen.

in het verleden is deze fout al te vaak gemaakt. De atoombom is hier een van de bekendste voorbeelden van. En als in de toekomst de technologie zich verder ontwikkeld zal dit meer en meer kunnen gaan voorkomen.

Ik bedoel hier echter niet mee dat je mensen met een dwarslaesie of andere aandoeningen maar moet laten creperen en er geen onderzoek naar moet doen. Maar je moet wel bepaalde grenzen in de gaten houden en niet doorgaan met dat gene bereiken wat je wilt te koste van alles.

[Recrush]

Ik sta er persoonlijk meer achter dat ze ten behoeve van genezing of verbetering van de conditie van mensen die verlamd zijn een zenuw van een rat doorsnijden, dan dat men bijvoorbeeld ingrediënten van cosmetica op dieren gaan testen (los van wat hier überhaupt nog van toegestaan is).

In de onderzoeksfase is het wat cruel, ik vind het ook een sneu idee voor de beesten en vraag me enerzijds af waarom wij als mens denken dat we het recht hebben om zo met andere levende wezens om te gaan. Aan de andere kant, als dit onderzoek voorbij is en over een x aantal jaar de genezing van verlamming is een routinebehandeling geworden, dan zeg ik dat het het zeker waard is geweest.

[Mathijs]

De atoombom is er helemaal geen voorbeeld van. Als de Amerikanen die niet gemaakt hadden, waren de Duitsers er wel mee gekomen. Dat was gewoon een wapenwedloop.
Leer eerst eens wat geschiedenis voordat je dergelijke vergelijkingen maakt.

Een rat gebruiken voor een dergelijke test is in mijn ogen meer dan genoeg gerechtvaardigd.
Voor cosmetica en andere nutteloze zooi dan weer niet.

[Kalief]

Degene die eens wat van de geschiedenis moet bestuderen ben je in dit geval toch echt zelf. Toen de Amerikanen hun eerste test met hun atoombom uitvoerden in juli 1945 hadden de Duitsers zich al lang overgegeven. Bovendien hadden de Duitsers er wel onderzoek naar gedaan naar atoomexplosies maar nooit de ontwikkeling van een bom opgestart.

[Mathijs]

Dat klopt maar dat wisten de amerikanen niet. Toen de Duitsers zich al hadden overgegeven was het project al zover gevorderd dat het daarna uitontwikkeld is.
De tweede wereldoorlog was ook nog niet over natuurlijk.

[Toet3r]

Ik had het niet over wie de atoombom heeft gebouwd maar over dat men zo druk bezig was met proberen of ze dat ding konden maken dat ze er niet bij hebben stilgestaan of dit ook ethisch verantwoord zou zijn. Het maakt hierbij niet uit of de amerikanen of de Duitsers als eerste zouden zijn, op het punt van ethiek blijft het hetzelfde.

[Mathijs]

Ethiek in een oorlog? Dan mag je ook rustig afwachten of de vijand dezelfde ethiek hanteert.
Dergelijke technieken die zoveel macht met zich meebrengen zullen hoe dan ook altijd ontwikkeld worden. Doet de een het niet...

[Venator]

Soms zijn er methodes nodig die nu bot lijken, maar waar niemand een probleem mee heeft als haar of zijn probleem mee opgelost kan worden. Veel middelen en methodes kennen een dergelijke historie, bijv. onderzoek naar kanker. Als daar verlichtende of oplossend medicamenten of procedures uit komen dan is de algemene concensus toch dat het het wel waard was.

[Nachoman]

dat was ook het eerste waar ik van moest walgen ja. eerste dat dier zijn zenuw baan doorsnijden. En te bedenken dat het testen op dieren nu veel minder gebeurd.
Wij mensen vinden onszelf in ieder geval erg belangrijk.

Ik hoop dat het snel op mensen wordt getest en dat het werkt.

[Reactie gewijzigd door Nachoman op 23 juli 2024 15:15]

[HEY_DUDE]

Iedereen heeft het recht op een mening en het is gewoon ontopic, een -1 past hier niet.

Vind het wel een extreem naïeve mening. Veel mensen zijn tegen dierproeven, maar zullen een chomokuur dat op dieren getest is nooit weigeren als zij kanker hebben. Vrijwel alle, zo niet alle, kankermedicijnen zijn op dieren getest. Regelgeving dwingt dit ook af het is vrijwel onmogelijk om een nieuw middel in mensen uit te proberen zonder eerst dierproeven te doen.

Het grappige is dat er met alternatieve wordt geschermd tegenwoordig en zo staat het ook in de wet. Maar deze alternatieven mogen alleen gebruikt worden als ze het zelfde resultaat als dierproeven. Met als gevolg dat er niet minder dierproeven gedaan worden.

[CasparS]

Naïef vind ik hier niet echt een passende term.
Ik ben in de eerste instantie super enthousiast over zo'n onderwerp, maar na het lezen van de methode een beetje misselijk. Dit soort onderzoek gaat uit van de maatschappelijke aanname dat menselijk lijden ethisch veel zwaarder telt dan dat van dieren. Rationeel kan ik het daar niet mee mee eens zijn, maar er komt een punt dat ook ikzelf instinctief dierlijk lijden boven dat van mensen verkies.

Volgens mij heeft deze hypocrisie te maken met de rol die intelligentie& gekoppeld de mate van bewustzijn, speelt in lijden. Abstracte gedachten en mate van bewustzijn verhogen het lijden, maar stellen een organisme ook in staat tot bewuste opoffering voor een hoger doel, of het beleven van troost wat leed zeer dragelijk kan maken. Ook heeft een mens altijd de keuze zijn leven te beëindigen. Ratten zijn erg intelligent en hoewel wij geen idee hebben van hun beleving is het aannemelijk dat al die miljoenen proefratten ondragelijk lijden. Hoeveel ik er ook over nadenk, mijn instinct en menselijke beleving zitten teveel in de weg voor een rationeel ethische afweging.

Mijn enige hoop is dat dit soort onderzoek weefselmodellen verbetert, en dat dierproeven op den duur steeds minder nodig zijn voor voorspellingen over het menselijk lichaam. Dit ook voor de kwaliteit, want resultaten uit dierproeven blijken vaak niet representatief, ook omdat de proefdieren in veel gevallen met onnauwkeurige methode genetisch aangepast worden & er geen kijk is op de invloed van off-target effects.

[Reactie gewijzigd door CasparS op 23 juli 2024 15:15]

[wica]

Ik deel je mening, dat wij mensen niet andere soorten (ook planten) onnodig moeten laten lijden ten goede van ons.
Maar gelukkig is het al is het al 70 jaar verboden om mensen als proef dier te gebruiken. Iets wat 70+ jaar geleden nog zeer gangbaar was.

Mijn enige hoop is dat dit soort onderzoek weefselmodellen verbetert, en dat dierproeven op den duur steeds minder nodig zijn voor voorspellingen over het menselijk lichaam.

En om het onderzoek en betrouwbaarheid van weefselmodellen aan te tonen, hebben we weer ... dierproeven nodig.

[CasparS]

Ik weet zelf dus niet helemaal zeker wat ik erger vind, proefdieren of zieke mensen.. een mens kan zijn lijden beëindigen wanneer het werkelijk ondragelijk is en een dier niet. Ook is het lastigde ratio tussen patienten en proefdieren ethisch te beoordelen. Hoeveel dierenleed is een patiënt waard? In een direct vergelijking wint in mijn geweten de mens. Maar als het om miljoenen dieren per patiënt gaat neig ik naar het belang van de dieren.
Modellen kun je natuurlijk uiteindelijk alleen falsificeren aan de hand van tests op mensen.

[Reactie gewijzigd door CasparS op 23 juli 2024 15:15]

[wica]

Ik ben van mening, dat dierenproeven (mits onder strenge voorwaarden) het minst erge dierenleed is, die wij mensen, dieren kunnen aandoen.
Elk jaar worden er genoeg dieren geofferd voor sprookjes. Dit hadden wij bijna verboden gekregen in Nederland.
Er zijn miljoenen dieren op deze planeet die mishandeld worden.
Echt dierenproeven vallen in het niets, met wat wij mensen, dieren onnodig weten aan te doen.

[Iblies]

Zonder gekheid,

zijn er daadwerkelijk mensen die in de veronderstelling zijn dat er lukraak zenuwen worden doorgesneden?

Ik vind dat namelijk zo vreemd.

Voordat er een onderzoek wordt gestart moet er een draagvlak worden gezocht, als blijkt dat die aanwezig is, moet er goedkeuring komen. Dan begint een papieren onderzoek, vervolgens komt die weer in het traject van goedkeuring.

Voordat je in een worm snijd heb je al kast vol met papierwerk.


En weet je wat zo triest is, elke branche die hier in actief is zit met een onmogelijke taak,
je wilt testen en repliceren zodat je zekerheid hebt,
maar een select groepje burgers denkt aan Frankenstein en Co en wil alles verbieden, maar gaat vervolgens wel klagen als er middelen op de markt komen die niet doen wat ze beloven.


Van mij mag er heel veel getest worden zolang het maar realistisch blijft. En dat kan betekenen dat er talloze dieren worden gedood uit naam van de wetenschap. So be it.
En voor de goede orde, misbruik moet daarbij net zo hard worden afgestraft. Een extreem voorbeeld is Japan die walvissen binnenhaalt tbv consumptie onder naam van wetenschap.

[dasiro]

bied je aan als vrijwilliger zou ik zeggen. Ze hebben immers een voor/na testobject nodig om te kijken of ze een gezonde zenuw kunnen doorsnijden en die dan weer volledig functioneel krijgen. Pas later zullen ze proberen om een reeds defecte zenuw bij echte patiënten te herstellen.

snap je nu waarom ze dieren en geen mensen gebruiken? Die ratten zouden anders nooit gekweekt zijn geweest

[Patoer]

Tot je zelf aan de beurt bent of je naaste verwant met plotselinge verlamming voor de rest van zijn/haar of jou leven.
En dan dat dezelfde wetenschapper zegt,..gelukkig hebben wij dankzij de rat om dit probleem op te lossen.
Dan roep jij...ga weg hufter!

[Tonko Boekhoud]

Dat is geen conclusie maar een cultuurhistorisch gebonden waarde-oordeel, die hoogstens lijkt te zijn geuit om een reactie te genereren. Al met al een bepaald onwetenschappelijke bijdrage aan deze discussie.