Een groep wetenschappers van het Universitair Medisch Centrum Utrecht heeft samen met internationale collega's een manier ontwikkeld om kraakbeen te maken met een 3d-printer. Kraakbeen is moeilijk te maken omdat het zowel stijf als flexibel moet zijn.
De methode voor het bouwen van kraakbeen is door de Technische Universität München online gezet. Het werkt met een 3d-printer en een techniek genaamd melt electrospinning. Hiermee wordt ruimte geboden voor cellen om te groeien binnen een raamwerk van kunstmatig materiaal, terwijl het geheel toch zijn stijfheid behoudt. Die beide eigenschappen zijn nodig voor het produceren van kraakbeen.
Met de 3d-printtechniek worden vezeltjes gemaakt met kleine openingetjes, waarin cellen zich kunnen nestelen. Het geheel moet dan uitgroeien tot een structuur die vergelijkbaar is met menselijk kraakbeen. Uit experimenten blijkt dat de stijfheid 54 keer beter is dan bij gebruik van alleen een raamwerk van kunstmatig materiaal. Dat komt onder andere doordat de ingebouwde cellen onderling verbindingen met elkaar aangaan. Daarnaast kunnen individuele vezels 20 keer dunner gemaakt worden dan met conventionele technieken, met een diameter van 5 micrometer.
Er zijn veel potentiële toepassingen voor het geprinte weefsel. Zo is het mogelijk om het bijvoorbeeld te gebruiken bij een borstcorrectie. Ook bij het bouwen van hartkleppen zou het weefsel gebruikt kunnen worden. Wanneer het in de praktijk kan worden ingezet is niet bekend, omdat er nog vele tests noodzakelijk zijn.