Hans Joachim Störig "studeerde geschiedenis, filosofie, sociologie en 'een beetje' journalistiek en economie." Promoveerde voor hij 21 was in 1936 in Hamburg en was toen Duitslands jongste doctor. Daarna studeerde hij rechtswetenschap en een paar talen. Dit van de de achterkant van het boek 'Geschiedenis van de Wetenschap in Oudheid en Middeleeuwen', 1961.
"Hoe verder wij in het verleden teruggaan, des te nauwer zijn de banden tussen de wetenschap en de geestelijke inhoud van de religie. In de vroegste tijden is er in het geheel geen scheiding, of zij wordt hoogstens achteraf geconstrueerd. Voor de toenmalige mens was de de waarheid en het zoeken ervan een ongedeelde eenheid, en al het aardse - dingen, levende wezens, gebeurtenissen, natuurkrachten, lotgevallen - was geladen met een diepe religieuze zin.
"Wij zullen dus twee zaken constateren: ten eerste dat in de oudste tijden priesters de dragers zijn ook van de wetenschappelijke cultuur - sterrekundige waarneming en samenstelling van de kalender, geneeskunde en kennis van het verleden; en ten tweede dat de gehele middeleeuwen door de Kerk de bewaarster is geweest van het erfdeel van de Oudheid.
"De weg die de Grieken hebben gevolgd was daaraan diametraal tegenovergesteld. Zij begonnen onmiddellijk met het meest algemene, meest omvattende en moeilijkste probleem: het ontstaan van het heelal. Hun denken was op het geheel van het Zijnde gericht. Hiermede schiepen zij geen wetenschap in onze betekenis, maar filosofie, al droeg deze toen nog niet deze Griekse naam. Zij heette de leer van de 'natuur', de fysis. Daarin was alles begrepen."

Onmogelijke bewering? Toch niet. Ik denk dat ik hiermee wel genoeg bewezen heb dat mijn punt daarover juist was.
Dus niets "onterecht toegeëigend". Je zou je moeten verdiepen, al was het maar een uur in de geschiedenis van de wetenschap. Voor de meesten onontgonnen terrein!
Soms is vertrouwen blind. Dan kan in wetenschap en in religie. Ik kan wel raden welke richting jij op neigt.
Soms is vertrouwen ziende. Dit is wat jij niet snapt, dat er een fundamenteel verschil is tussen wetenschap en religie op het moment dat je ze uit elkaar pluist. Je zou het zo moeten zien:
Bij alles wat wetenschap of spiritualiteit betreft, dien je diametraal het tegenovergestelde te noteren voor de ander. Je dient de inherente kwaliteiten juist te benoemen om die van de ene te kunnen afzetten tegen de correlerende inherente kwaliteiten van de ander.
Dus als je zegt dat wetenschap zich stoelt op bewijzen, wat is dat het diametraal tegenovergestelde bij spiritualiteit? Ik meen, geloof.
Als geloof een kwestie is van vertrouwen, wat is dan diametraal het tegenwicht in wetenschap? Geobserveerde, gemeten data: kennis.
Als wetenschap een systeem is dat logica hanteert, wat is dan diametraal het tegenovergestelde in spiritualiteit? Misschien wijsheid?
Wetenschap en spiritualiteit zijn zijden van dezelfde munt. De ene sluit de ander niet uit. Het is niet óf...óf maar zowel...als. De wereld is ondeelbaar, het is alleen ons perspectief, ons referentiekader dat opdeelt. Dat is een vorm van indoctrinatie. Een baby wordt niet wetenschappelijk geboren, of spiritueel. Het is de opvoeding, de cultuur die wordt overgebracht via ouders en sociale omgevingen die bepalen hoe een mens tot een referentiekader komt.
Er is alleen een voorkeur voor wetenschap als de cultuur waarin je opgroeit daarop de nadruk legt. Er kan dus geen sprake zijn dat wetenschap 'beter' is dan spiritualiteit. Als je 'uitzoomt' van onze cultuur dan zie je hoe indringend en stelselmatig elk kind wordt geïndoctrineerd met onze Westerse zienswijze. Indoctrinatie is voor veel mensen een negatief woord. Maar ik bedoel gewoon dat als je als kind opgroeit in de Amazone, je een geheel ander referentiekader meekrijgt. Niemand van ons kan beweren dat het inferieur is: jij en ik zullen sterven in de jungle als we aan ons lot worden overgelaten. Als we geluk hebben vind een 6 jarige indiaan ons en die zal precies weten wat te doen, waar te gaan, wat te eten, waar niet op te stappen etc.
We komen er niet onderuit dat we denkwijzen meekrijgen. Alles beinvloed het kind, ook games.
Daarom lijk jij niet in te kunnen zien dat wetenschap gewoon maar één van de opties is.
Scientism
Unlike the use of the scientific method as only one mode of reaching knowledge, scientism claims that science alone can render truth about the world and reality. Scientism's single-minded adherence to only the empirical, or testable, makes it a strictly scientifc worldview, in much the same way that a Protestant fundamentalism that rejects science can be seen as a strictly religious worldview. Scientism sees it necessary to do away with most, if not all, metaphysical, philosophical, and religious claims, as the truths they proclaim cannot be apprehended by the scientific method. In essence, scientism sees science as the absolute and only justifiable access to the truth.
Als je begint te beseffen hoe diep en fundamenteel de scheiding is tussen wetenschap en spiritualiteit, dan begin je te beseffen hoe dicht ze bij elkaar komen. Een munt heeft twee zijden. Er bestaat geen munt met maar een zijde. Hoe ze ook van elkaar gescheiden zijn, ze komen niet los van elkaar. Het is de oppositie die beiden definieert. Er is geen zwart zonder wit, geen Ying zonder Yang. Geen golf zonder deeltje. Uiteindelijk besef je dat het verschil tussen wetenschap en spiritualiteit niet bestaat.
Vertrouwen en bewijs maken elkaar mogelijk. Ik denk dat misschien wel de belangrijkste vraag die een mens zich kan stellen is 'hoe te zijn in de wereld.'
"Science has promised us truth. It has never promised us either peace or happiness."
-- Gustave Le Bon
"The most beautiful thing we can experience is the mysterious. It is the source of all true art and all science. He to whom this emotion is a stranger, who can no longer pause to wonder and stand rapt in awe, is as good as dead: his eyes are closed."
-- Albert Einstein
Je praat over de gevaarlijke kanten van geloof. Maar ontken je dat wetenschap ook gevaarlijke kanten heeft? Ik denk niet dat je dat wil zeggen.
Diametraal: wetenschap houdt zich bezig met materie. Zo kan het een biologisch wapen maken. Of een atoombom. Is dat zuiver?
Religie, als patriarchale, hiërarchische en dogmatische spiritualiteit kan mensen opjutten tot negatieve emoties. De materie, de geest. Beide paden tot negativiteit.
Diametraal: de wetenschapper doet de ontdekking en verschoont zich van verantwoordelijkheid: de samenleving moet maar bepalen wat ze er mee doet. Kennis om de kennis.
De geestelijke komt tot een verlichting, deelt die en wordt verantwoordelijk gehouden. Wetenschap onttrekt zich van geest, die doet niet ter zake, spiritualiteit trekt de geest aan, die is essentieel. Wijsheid heeft een doel. Onttrekken, aantrekken. Kennis zonder doel, wijsheid als doel. Diametraal oppositioneel dus.
Data en kennis staan los van de wetenschapper (wetenschappelijke methodiek), leer en wijsheid zijn verbonden aan de gelovige.
Deze constante oppositie is harmonie van een bepaald niveau van orde. Andere niveaus van orde zijn mogelijk. Mensen zijn innerlijk in conflict als ze beide niet met elkaar verenigen. Hoe te zijn in de wereld. Het antwoord ligt al klaar.
“Who are we? The answer to this question is not only one of the tasks, but the task of science.”
-- Erwin Schrodinger, Science and Humanism.
De echte vraag is, wil je het antwoord echt weten en internaliseren. Wil je een referentiekader uitsluitend bestaande uit en alleen gebaseerd op wetenschap? Voldoet dat op dit moment? Prima, mits je vanuit die visie op de realiteit maar niet mijn belang schaadt. Mijn belang is een betere wereld. Dat betekent o.a. een stabiel klimaat en grondstoffen temporaal verdeeld, dus ook wat overlaten voor de toekomst. Als jouw zuiver wetenschappelijke en interne onbalans de Aarde schaadt, als jij denkt dat alleen wetenschap en techniek volwaardige zichzelf vervullende doelen zijn die nastrevenswaardig zijn, dan heb ik een probleem met jouw en jouw wetenschap.
Op dezelfde manier heb ik een probleem met elke fanaat, ook degene die meent oude monumenten op te blazen vanuit zijn geloof.
Ieder moet dit pad bewandelen in het leven om de vraag te beantwoorden. We hebben een boel wetenschap en technologie in de Westerse wereld en eigenlijk nu overal. Ze blijken geen oplossingen te geven of existentiële vragen te beantwoorden die overtuigend en bevredigend zijn voor iedereen. De wereldvrede breekt maar niet uit. We doen wat fout.
"The significant problems we face cannot be solved at the same level of thinking we were at when we created them."
-- Albert Einstein
Als iemand denkt dat een spel geen invloed van welke orde van grootte ook heeft op de ontwikkeling van een kind en daarmee de vorm die de samenleving aanneemt wanneer dit kind volwassen wordt en zijn invloed doet gelden, dan snapt die niet wat Einstein bedoelde. We zullen geen structurele oplossingen vinden voor oorlog, de schadelijke invloed van religie en wetenschap door er meer religie en wetenschap tegenaan te smijten. M.a.w. door kinderen al dan niet via games te indoctrineren met dezelfde paradigma's.
Meer wetenschap of religie is van een orde van denken dat ons niet verder helpt. Harmonisatie van wetenschap met spiritualiteit brengt ons op een andere orde van denken en op die basis een kind opvoeden zal er voor zorgen dat het kind een ander referentiekader krijgt en van daaruit tot creatieve oplossingen komen kan.
“Creativity now is as important in education as literacy, and we should treat it with the same status.”
-- Sir Ken Robinson, TED Talk 2006
Meer wetenschap, meer kennis zonder spiritueel besef is niets anders dan proberen je brandende haar uit te slaan met een hamer.
[Reactie gewijzigd door Anoniem: 399807 op 26 juli 2024 13:08]