Nintendo 64 bestaat 25 jaar - Mario in 3d, vier controllers en rumble pack

Op 23 juni 1996 kwam de Nintendo 64 uit in Japan. Pas in maart 1997 was de console beschikbaar in Europa, maar de hardware viert nu al zijn 25e verjaardag. De N64 was de eerste console met trillingen in de controller en de laatste die nog cartridges gebruikte.

Al in 1993 begon de ontwikkeling van de Nintendo 64. De consolefabrikant ging daarvoor een samenwerking aan met Silicon Graphics Incorporated, om groots in te zetten op 3d-graphics. Onder de noemer Project Reality werd aan de console gewerkt en de samenwerking met SGI resulteerde in de Reality Coporocessor, of RCP. Dit is de grafische chip die de N64 een technische voorsprong gaf ten opzichte van de voornaamste concurrenten: de Sega Saturn en Sony's PlayStation. De RCP werd gemaakt op een 350nm-procedé van NEC en had 2,6 miljoen transistors op een oppervlak van 81mm².

De Nintendo 64 was de eerste console met een controller die voorzien kon worden van vibraties, middels een rumble pack. In latere generaties is dat bij alle consoles de standaard geworden. Ook was de N64 de eerste console waar vier controllers op aangesloten konden worden. Dat maakte het mogelijk om games als Mario Kart 64, Mario Party, Super Smash Bros en GoldenEye 007 met vier spelers tegelijk te spelen.

Nintendo 64

Super Mario 64, de eerste game waarin de Italiaanse loodgieter in 3d te bewonderen is, was de grote systemseller van de Nintendo 64. Dat werd met 11,9 miljoen exemplaren de meestverkochte N64-game. Gedurende zijn levensduur is de console ook gebundeld verkocht met GoldenEye 007, Pokémon Stadium, Donkey Kong 64 en Star Wars Episode I: Racer.

Nintendo had de N64 tussen 1996 en 2002 in productie en in die periode werden er een kleine 33 miljoen exemplaren verkocht. Daarbij werden er zo'n 225 miljoen games voor de console geleverd. De Nintendo 64 was een minder groot succes dan de NES en de SNES, waar respectievelijk zo'n 62 en 49 miljoen exemplaren van zijn verkocht, maar met zijn vele technologische vernieuwingen is het een van de meest memorabele consoles uit Nintendo's geschiedenis. Tweakers zette de Nintendo 64 eerder in de schijnwerpers in de videoserie Techjuwelen.

Door Julian Huijbregts

Nieuwsredacteur

24-06-2021 • 12:11

118

Reacties (118)

118
115
38
5
0
70
Wijzig sortering
"Ook was de N64 de eerste console waar vier controllers op aangesloten konden worden."
De eerste console waar rechtstreeks 4 controllers op konden aangesloten worden.
De NES Four Score maakte het in 1990 al mogelijk om 4 controllers aan te sluiten op een NES.
Als ik mij niet vergis kon je op de atari 2600 ook 4 paddles aansluiten.
Correct inderdaad. Dat kon al in de jaren 70 dus met de atari ;-)
Je sloot op de N64 4 controllers aan op de console, op de NES sloot je 4 controllers aan op een gadget die weer op de NES ging... Rechtstreeks lijkt me enigszins geïmpliceerd dan toch ;-)
Met de NES four score is het dan toch niet meer rechtstreeks zoals in het artikel staat?
Dit is de console waar ik mee opgegroeid ben. Bijna iedereen rondom mij had een Playstation 1.

Als ik het mij nog goed herinner, Wave race bij de console gekregen bij mijn communie.
Daarna Zelda:OOT (nog steeds de beste ooit vind ik). Banjo-Kazooie, Donkey Kong 64 (tegenwoordig met een mod te spelen zodat je continue je char kan wisselen zonder naar een ton te moeten gaan), Perfect Dark (naar mijn idee nog altijd beter dan Goldeneye 007), Bomberman 64, Kirby 64: The Crystal Shards (zuigen die handel en combineren!), Mario Tennis (leuk met de tennis academy en korte story line.), Mario Party (draaien met die sticks), Super smash Bros (en alle chars vrijspelen... oh die hand toch...), Yoshi's story (moeder wilde ook wat), Tetrisphere, Pokémon Stadium (met pikachu surf natuurlijk), Banjo-Tooie (het kon niet grappig genoeg en leuke mods die er nu zijn!).
Mijn eerste console, na dat ik nooit een NES en SNES had gekregen. Was ook meteen niet de laatste.
De beste herinneringen aan dit ding, wat een stap vooruit was dat vergeleken met de SNES en Mega Drive.
Toen ik voor het eerst Zelda zag was ik echt compleet verkocht, en was dan ook nooit een PS1 fan. Ik vond de texture warping van de PSX echt helemaal niets vergeleken met de N64 die ook nog eens AA had.
Goed, de PSX was dan wel weer beter in andere dingen en de limiet van de cartridges is waarom ik FF7 pas voor het eerst jaren later op een PC speelde (de bibliotheek had die toen te leen).
Er waren natuurlijk ook minder spellen als op de PSX, maar ik kan wel zeggen dat de spellen die ik had ook echt allemaal de moeite waard waren. En zo veel geld had ik toch niet om ze te kopen.

De highlight was natuurlijk Perfect Dark. Dat spel heb ik echt kapot gespeeld. Het had gewoon alles, met verlichting die emulators de dag van vandaag volgens mij nog het leven zuur maakt. Golden Eye was goed, maar Perfect Dark maakte het compleet af. Zo veel opties voor multiplayer, single player met routes en objectives afhankelijk van de dificulty, een framerate van <1fps als het tegen zat. Prachtig!
Sowieso, in die tijd was een Rare stickertje een indicatie dat je het moest hebben.

Nog bergen N64 magazine gehad ook. Vanaf issue 1, terwijl ik nog lang geen N64 had.
En toen kwam nog Majora's Mask, ja toch echt beter dan Ocarina of time.

Good times, strak maar weer eens aansluiten :P
Ik heb de N64 met Mario en Pilotwings 64 vandaag precies
25 jaar geleden uit Japan geïmporteerd...voor 1579 GULDENS.

Mijn beste koop ooit.
En tegelijk je duurste koop ? ;) Zal wel een primeur geweest zijn om Mario 64 te kunnen spelen terwijl de rest van Nederland er nog zo'n 8 maanden op moesten wachten. Wel jammer misschien dat de Japanse versie qua uiterlijk niet anders is dan de Europese.
Ik was wat jonger uiteraard en er werd ook gesponsord thuis dus het geld boeide mij totaaal niet. Tot op heden niet.

De japanse boxarts op de middelbare school laten zien aan vrienden die geen idee hadden wat ze zagen is onbetaalbaar :)

En omdat ik de pal games er niet op kon spelen een tijdje japanse games moeten importeren (tot freeloader/action replay uit was) en japanse game taal leren was een bijkomstigheid. (Met PES6 custom teams en spelers maken en benoemen met alle statistieken e.d. met een hele map tutorial/ faq/ vertaling uitgeprint naast me :'( )

En geen lylat wars maar Starfox 64 gespeeld .. zoals het hoort. Met de japanse voice overs. Heerlijk. Mooie herinneringen.
Ik heb onlangs van de NES, SNES, N64 en GameCube een japans spel gekregen. Die boxart is inderdaad fantastisch...en van links naar rechts lezen uiteraard (achterkant is voorkant zeg maar) :)
Trouwens....heel jammer dat onze gamecube games gewoon in simpel dvd hoesje kwamen, terwijl in japan een kleiner op maat gemaakte gamecube hoesje was met vaak een kartonnen overlay.
voorbeeld
Weer diezelfde fout als eerder. De Nintendo 64 had geen force feedback. Het enige wat je kon krijgen was toendertijd een rumblepack, een accesoire voor de controller, die vibraties door gaf. Vibraties is GEEN force feedback, daarvoor zijn motors nodig die daadwerkelijk tegen kunnen sturen (zie bv de Microsoft force feedback joysticks of stuurtjes) . out of the box, en zelfs met rumblepack , was hier geen sprake van.
Met force feedback doel ik op trillingen, maar de implementatie is inderdaad anders. Aangepast :)
Force Feedback was het concept wat Microsoft los liet op hun Flight sticks en Racing wheels... De laatste gaf bijvoorbeeld weerstand als je stuurde of ging naar links/rechts zodra je over grind reed etc etc. Das heel iets anders dan het trillen van een controller..

Eigenlijk is Force Feedback enorm lang weggeweest en pas met de PS5 weer terug gekomen in de vorm van triggers die weerstand bieden zodra je deze indrukt voor bijv het schieten met een pijl & boog :-)

De termen/gebruiken lijken wel inmiddels samengevoegd in 'haptic technology'

[Reactie gewijzigd door ultimasnake op 24 juli 2024 03:34]

Met force feedback doel ik op trillingen, maar de implementatie is inderdaad anders. Aangepast :)
Het zijn wel degelijk 2 compleet andere technieken. de implementatie staat daar los van.
Bedankit voor het aanpassen!
Ach, de N64 was ook niet de laatste console met cartridges. De mobiele consoles van Nintendo hebben ook gewoon cartridges. De Switch is bovendien (volgens Nintendo zelf) ook een console, die bovendien ook met cartridges werkt.

Zoals Tweakers nu de term handheld lijkt te gebruiken, zijn zelfs PDA's, tablets en smartphones handhelds, je kunt ze immers in de hand houden (wat de term letterlijk betekend natuurlijk; hand-held), maar zijn dus allemaal dezelfde soort apparaten.

[Reactie gewijzigd door CH4OS op 24 juli 2024 03:34]

Het moge wel duidelijk zijn dat er hier met consoles, gameconsoles word bedoeld. En cartridges zijn een tijd weggeweest. Dus "De N64 was de eerste console met trillingen in de controller en de laatste die nog cartridges gebruikte." klopt wel degelijk.
De Switch is toch ook een gameconsole die aan de tv kan worden aangesloten en worden bediend met losse controllers? Vind het dus ook niet correct dat de N64 de laatste console zou zijn met cartridges. Immers als je zou bedoelen dat de Switch geen gameconsole zou zijn, dan zou je bedoelen dat Nintendo helemaal geen gameconsole meer heeft?

[Reactie gewijzigd door skelleniels op 24 juli 2024 03:34]

En hoeveel jaar zat daartussen? In de Nintendo reeks zaten daar de NGC, Wii en WiiU tussen die alle 3 niet met cartridges werkte. Daarbij valt het laatste woord wat ik in quotes gebruikte "gebruikte" wel als sleutelwoord.
Al zit er 100 jaar tussen, dan nog kan je het niet als laatste console bestempelen die cartridges gebruikten. Je hebt trouwens het woord gebruikte niet in quotes gebruikt, maar je volledige zin, geen sleutelwoord is(en zelfs al zou zo zijn, zie ik er het nut niet van in.)
Force feedback betekent haptische terugkoppeling. Trillingen zijn gewoon haptische terugkoppeling en daarmee force feedback. Nergens in de definitie van force feedback staat dat het daadwerkelijk tegen moet sturen. Een rumble pack valt dus gewoon binnen de definitie van force feedback.
Een trilling is ook een kracht. Het is geen visuele feedback, het is geen feedback op basis van audio. Het is een feedback op basis van een fysieke kracht. Nergens is er in de definitie gesteld dat die kracht in een tegengestelde richting moet werken van de beweging van de gebruiker.
werkte 'mooi' onderling golden-eye met 4e; stiekem van elkaar precies weten waar de ander zit (want gedeeld scherm) en dan de controller bij de mede speler ontkoppelen :Y) :+ gouden game tijden (ook zeeen van vrije tijd als je 13jr bent :X) Voor mij was de N64 samen met de Dreamcast de meest geslaagde consoles van die periode. Neem je 'alle' consoles mee, is denk ik voor mij de switch 'de' winnaar.

[Reactie gewijzigd door himlims_ op 24 juli 2024 03:34]

Anoniem: 30722 @himlims_24 juni 2021 12:15
Was echt wel de top game ja! (ok, Mario kart 64 ook)
Voor mij waren Star Fox (ook multiplayer tegen elkaar), Mariokart, Snowboard Kids en Golden Eye de meest gespeelde games.
Alle 4 hadden ze een goede single player, multiplayer en vaak ook coop modus (de race games).

Jammer dat er tegenwoordig zo weinig split screen games gemaakt worden, op toffe indie games na. Hadden er van mij veel meer mogen zijn.
Mooi om te zien dat een hoop mensen het spel als Stay Fox kennen terwijl ik mij goed kan herinneren starwing en lylat wars te hebben gespeeld
Het spel heeft diverse namen gehad destijds, had de maken met de regio waarin deze werd verkocht.
Was ook destijds met Contra op de SNES in USA, werd Prototector in de EU, omdat het neer schieten van robots minder gewelddadig is dan het dood schieten van mensen.

Stiekem zou ik graag weer een goede Starwing game willen spelen.
Om F-zero X en Super Smash Bros niet te vergeten!
The legend of Zelda : ocarina of time was voor mij DE game.
Samen met Mario 64 en goldeneye de console kapot gespeeld haha.
Amen! Speciaal later nog (in 2002) een tweedehands Nintendo 64 op de kop getikt alleen om de beide Zelda titels voor dit platform te kunnen spelen. Majora's Mask was wel duidelijk de mindere van de twee. (Goede game in het algemeen, maar ondermaats voor een Zelda titel.)
Perfect Dark ook helemaal stuk gespeeld. Vooral die offline multiplayer tegen bots. Uren en dagen achtereen knallen. Vet was dat.
Ja, dit dus. Zelda, en later Majora's Mask waren wel echt geweldig.

GoldenEye en Mario Kart 64 uiteraard ook geniaal.

Ergens heb ik er spijt van dat ik deze console een paar jaar later aan m'n neefje heb gegeven. :-(
Wij hebben al onze controllers gesloopt op "Mario Party". Je moest dan zo snel mogelijk de joystick draaien bij bepaalde spellen, we hadden de blaren op de palm van onze handen staan :D De joysticks waren, zonder uitzondering, allemaal helemaal gaar binnen een paar jaar.

Golden Eye ook heel veel gespeeld (hoewel ik een jaar of 9 was, snap er nog steeds niets van dat ik dat mocht spelen) en natuurlijk Mario Kart. De klassieker voor single player games was natuurlijk The Legend of Zelda - Ocarina of Time. Wat heb ik daar een hoop tijd aan besteed zeg, wauw.
Wij hebben al onze controllers gesloopt op "Mario Party". Je moest dan zo snel mogelijk de joystick draaien bij bepaalde spellen, we hadden de blaren op de palm van onze handen staan :D De joysticks waren, zonder uitzondering, allemaal helemaal gaar binnen een paar jaar.
Ik was niet de enige :*)

ik kan me nog precies herinneren waarom : Je zit in een bootje bij 1 van de mario party games en je moet joystick draaien om te bewegen ik kan me de blaar midden in me handpalm nog herinneren :+
De N64 was de eerste console met force feedback in de controller en de laatste die nog cartridges gebruikte.
Ik noem de kaartjes die in de Switch gaan (en in de GB, GBA, DS en 3DS) ook cartridges. Of moet je die gewoon 'cards' noemen? Waar ligt de grens tussen een cartridge en een card?
Ik weet niet of het een officiële definitie is, maar voor mij zit het verschil in hoe de communicatie met de console verloopt. Een card is in mijn ogen niet meer dan een opslagmedium waar je het spel op kan vinden. Een cartridge bevat in mijn ogen een printplaat waar ook echt logica op uitgevoerd wordt en soms zelfs co-processoren op zitten. Een cartridge moet je dan eigenlijk eerder vergelijken met het insteken van een grafische kaart, TV-tuner, Wifi-kaart, etc. in een computer.

In de praktijk denk ik echter dat het verschil voor mensen gewoon gaat over de vorm van wat je in de console steekt. Een cartridge is iets dikker en groter, een card eerder klein.
Theoretisch zijn de cards van de Switch dan dus ook cardridges. Die kunnen logica bevatten. Is nog geen game die dat doet, maar de functionaliteit is er. Volgens mij zelfde idee als de Gameboy Camera, dat je dus pheripherals kan inpluggen in de game port. Misschien komt het nog. Maar dan verwacht ik het eigenlijk eerder via Bluetooth of internet verbinding.

[edit] Leuke extra informatie incl. pinout:
https://switchbrew.org/wiki/Gamecard

Het is dus gewoon SPI-achtig.

[Reactie gewijzigd door Travelan op 24 juli 2024 03:34]

Een n64 cartridge bestond ook volgens mij enkel uit een Lockout-chip en wat ROM-chips. Bij grotere cartridges met 2 geheugen banks misschien nog een 'switch' (sorry ik ken de term niet) om te schakelen tussen de ROM-chips.

Er waren inderdaad cartridges (voor handhelds veelal) die meer konden maar dat definieert blijkbaar niet wat het is/doet.

Voor de N64 kan ik me alleen bedenken dat er een aantal waren met een real-time clock op de cartridge bij Animal Crossing


Volgens het Oxfod Lexico is de definitie van Game Cartridge als volgt:
A removable cartridge for a games console or computer, containing read-only memory on which a video game is stored.

Ik denk dat de switch daar ook nog wel aan kan voldoen

[Reactie gewijzigd door ultimasnake op 24 juli 2024 03:34]

Die quote kwam uit het filmpje en was nog voor de Switch natuurlijk. Daarnaast zijn die andere die je noemt natuurlijk handhelds en worden dan ook niet tot consoles gerekend. :)

Voor mij persoonlijk vond ik de N64 verschrikkelijk. Niet vanwege de console zelf of wat dan ook, maar vooral omdat ik hem alleen kon kopen na de verkoop van mijn Super Nintendo met 24 spellen. Op de N64 had ik er uiteindelijk een stuk of 6. Wel helemaal stukgespeeld natuurlijk, maar wat had ik uiteindelijk spijt van mijn 'ruil'. De Super Nintendo is qua gameplay nog steeds de koning voor mij van alle gameconsoles. Wat heb ik me daar mee vermaakt met games als Link to the Past, Secret of Mana, Chrono Trigger (import), F-Zero en DKC, maar ook fighting games als SF2 Turbo, Mortal Kombat (II!!!) en Killer Instinct.
Wat heb ik hier naar uitgekeken destijds. De eerste keer dat ik em zag was in het Club Nintendo magazine want internet had je gewoon nog niet: de Nintendo Ultra 64! Het heeft toen nog ongeveer 3 jaar geduurd voor ik em eindelijk aan de tv had aangesloten...

Wat een tijd! De console heeft een paar hele mooie pareltjes op zijn naam staan: Super Mario 64, Ocarina of Time, Majora's Mask, Goldeneye 007, Perfect Dark, etc. Alle games voelden kwalitatief gewoon erg goed aan.

Dit is ook waar de quote van Miyamoto vandaan kwam: a delayed game can still be good but a rushed game will be bad forever. Mensen van de nieuwere generaties begrijpen de quote verkeerd: het sloeg op het feit dat N4 games niet te updaten waren en een game dus definitief op cartridge stond en ze daarom dit soort uitspraken hadden.

[Reactie gewijzigd door Kusanagi op 24 juli 2024 03:34]

Ik vind de quote anders nog wel opgaan, games als No Mans Sky, of Fallout 74 en zelfs Cyberpunk zijn voor mij eigenlijk gewoon verpest, ondanks dat er inmiddels best wat verbeteringen op zijn uitgevoerd waardoor ze nu wel speelbaar zijn. Manke launch heeft mij permanent afgeschrikt. Er zijn genoeg die de games wel spelen, dus waarschijnlijk is dit maar een erg persoonlijke mening.

Hoe dan ook, vind ik het vreselijk dat zoveel games zo brak opgeleverd worden, gemaakte beloftes niet waarmaken, opleveren met supermage content (en dat dan dmv dlc's aan je verkopen) en dat je maar moet hopen dat ze dit ooit gaan fixxen (de genoemde titels hebben dat dan ook wel grotendeels gedaan, maar ook genoeg games waarbij dat niet gebeurd).

Dan vind ik dat Nintendo die standaard nog steeds wel vrij hoog houd.
Nou, of ik begrijp jou verkeerd, of jij begrijpt zelf de quote verkeerd, want het slaat wel degelijk op het feit dat Nintendo gewoon goede, kwalitatieve en (in ieder geval zo bug-vrij mogelijke) games wilde leveren, niet op het feit dat ze definitief op cartridge stonden. Dat is dan weer wel de oorzaak van de reden waaròm ze die games zo compleet mogelijk wilde leveren, want achteraf patchen kon natuurlijk niet. ;)

Kon natuurlijk op de andere consoles ook niet, dus in die zin verschilden ze destijds niet al te veel van elkaar. O-)
Wij bedoelen hetzelfde! ;) Misschien heb ik het niet handig verwoord.

Alleen de reden dat een game op cartridge staat zou inderdaad nergens op slaan. Als de kwaliteit ze niks had geïnteresseerd dan hadden ze de games er gewoon op geklapt. Dus ik bedoel inderdaad dat ze altijd voor kwaliteit zijn gegaan met als extra reden dat dat ook stiekem wel een beetje moest.

[Reactie gewijzigd door Kusanagi op 24 juli 2024 03:34]

Ah, okay. Ik dacht al... :)
Tijd voor een N64 mini!
Ik weet niet of dat zo'n geweldig idee is. In ieder geval niet zonder de oude games op te poetsen.

De SNES en NES-mini hebben spellen die goed met de tijd zijn meegegaan. De 2d sprites van bijvoorbeeld Castlevania op de SNES zien er nogsteeds goed uit. Ook de gameplay is goed omdat 2D besturing toen al uitgedokterd was.

Bij de N64 zijn dit wel twee probleempjes. Tegenwoordig hebben we veel mooiere 3D spellen en zien de games op de N64 er erg 'karig' uit. Kwa gameplay was de 3D besturing ook niet volledig uitgedokterd en spellen zoals Goldeneye hadden echt treurige framerates.

Dit was ook een van de klachten bij de mini PS1.
Tijd voor een N64 mini met HD texture packs uit de community dan! ;-)
(lost nog niet het soms beroerde cameraprobleem op)
En tóch is 'het gevoel' bij die mini varianten anders dan bij 'het origineel'.
Zo heb ik destijds de SNES mini aangeschaft... maar nee, ik doe er niks mee.

Binnenkort toch maar weer eens de originele N64 onder het stof vandaan toveren!
Mijn nostalgische gevoel wordt weer geprikkeld door dit soort artikels :)
Dat ligt niet aan het apparaat maar aan jezelf. We zijn allemaal ouder geworden, ons leven is veranderd. Zo 'zorgeloos' urenlang gamen en dingen ontdekken in nieuwe spellen lukt mij in ieder geval helemaal niet meer zoals vroeger.
Organiseer een retro gaming avondje met wat vrienden, dat kan wel helpen bij de ervaring met zo'n SNES mini (of andere retrogame/emu).
Anoniem: 454358 @Da_maniaC24 juni 2021 13:02
inderdaad, ik heb een zooi arcade- en flipperkasten, maar mijn vrienden groep spreekt elke donderdag avond bij mij thuis af, anders blijven die dingen ook allemaal ongebruikt in de cave staan. Je moet er echt tijd voor maken. Zoveel meer hobbies en vooral verplichte dingen te doen.
Ik had mijn N64 laatst ook weer aangesloten, maar ik vind toch dat de graphics van deze console (icm nieuwere TV's) helaas erg gedateerd zijn in tegenstelling tot andere consoles van vroeger bv de SNES.

Loop jij hier ook tegenaan?
Ja. 2d pixels blijven veel tijdlozer dan oude 3d. En de eerste generatie 3d was in de regel... awkward. Álles op die consoles 'moest' ook 3d zijn waardoor er een hoop anders wellicht prima platformspellen vernield zijn. Castlevania 64 anyone?

Daarbij heeft de N64 nog het nadeel simpelweg weinig opslag te hebben tegenover de CD consoles, waardoor de textures vaak ook wat minder zijn.
Ik heb laatst ook de N64 aangesloten maar het kan me totáál niet bekoren, in tegenstelling tot NES / SNES / C64 enz. Maar ook de PSX speel ik véél liever dan de N64.
Anoniem: 562971 @Rataplan_24 juni 2021 13:38
Ik heb laatst ook de N64 aangesloten maar het kan me totáál niet bekoren, in tegenstelling tot NES / SNES / C64 enz. Maar ook de PSX speel ik véél liever dan de N64.
Even een potje Mario’ en, om vervolgens voor altijd uit te staan onderin het audio meubel, zo herkenbaar :)
Castlevania is toevallig 1 van de games die ik nog heb en die ik laatst dus ook weer gespeeld had (en Turok 2).. maar... ik werd er niet heel warm van .. twas een groot mistveld :)

De 2D versies kan ik eindeloos blijven spelen. Castlevania 1 was een van mijn aller eerste games in het nintendo tijdperk en sindsdien altijd een fan geweest van die franchise.
Kleine tip, regel een fatsoenlijk model en upscaler. Er zijn Franse N64 modellen in omloop met RGB mod, iets dat de rest van de PAL N64's niet hebben en de rest van de planeet wel. Met een upscaler (Framemeister, OSSC) is het beeld best om te doen. Het blijft eerste generatie 3D waarbij achthoeken cirkels moeten voorstellen maar de ergste waas en kartelrandjes zijn er met zo'n opstelling wel uit :) .
Ik had nav je comment even (Framemeister, OSSC) opgezocht. Het beeld is idd beter!, maar die krengen zijn niet echt goedkoop. ($135 voor die OSCC) ;(

ps. wel heel erg vet dat je die scan lines kan instellen zoals de oudere CRT screens van vroeger!

[Reactie gewijzigd door Jantjo op 24 juli 2024 03:34]

Heb zelf ook een OSSC en RGB modded N64 (en nog een Hydra RGB switch). Bij elkaar heel prijzig, je zou ook een HDMI modded N64 kunnen overwegen (heb je geen OSSC "nodig") maar de OSSC is op zijn beurt natuurlijk multi-inzetbaar (component, VGA, RGB SCART) :)
Framemeister hier en ja, dat kost wat. Ik heb echter een zooi retroconsoles aangesloten staan en dan is het wel een heel erg fijn toestel moet ik zeggen. Of het het waard is moet ieder voor zichzelf weten maar het is een hele goede optie om retro consoles bruikbaar te maken voor de huidige grote platte tv's. Een goedkopere optie is gewoon ergens een oude CRT halen zoals we vroeger gebruikten, dan is het beeld van die consoles ook nog prima. Je zou ervan schrikken hoe scherp een CRT beeldbuis kan zijn, juist omdat die dingen geen pixels hebben :) .
Ik heb inmiddels aardig wat YouTube filmpjes bekeken over die upscalers / modded devices en ik moet zeggen het ziet er behoorlijk interessant uit! Wat een een verschil!
Ik ben net de gelukkige eigenaar geworden van een Sega Astro City Mini en die is wel erg tof met de micro switches. Ze zijn ook leuk om gewoon als decoratie materiaal op de plank te hebben. Lekker nostalgisch.
Mijn SNES was stuk gegaan en heb nu een Super NT (uiteraard de SFC versie). Dat is gewoon de lekker retro ervaring. Originele SNES pads er aan, cartridge er in en gaan. En standaard HDMI.

Aanrader, als je er een kan krijgen.

N64 doet het gelukkig nog en die word ook regelmatig eens er bij gepakt, alleen daar geen HDMI dus het beeld is niet wat het kan zijn.
De selectie games voor de mini's vind ik dan ook nooit echt denderend. Die van de SNES vind ik dan denk ik nog wel het meest teleurstellend eigenlijk. De megadrive mini haal ik nog wel wat lol uit maar ook daar snap ik van de helft van de games het bestaan niet echt.

PC Engine mini, dat is de koning onder de mini's qua game lineup. Maar moeilijk aan te komen.
Dat klopt, maar mijn originele SNES doet hier ook niets.
Wat ik perfect vond aan de mini is de rewind optie! Ik heb daadwerkelijk enkele spellen kunnen uitspelen dankzij deze optie (ja is beetje cheaten, maar ben ook geen Billy Mitchell)
Ik baal dan ook dat de megadrive mini deze optie niet heeft.
Anoniem: 306567 24 juni 2021 12:15
Wat was/is goldeneye toch een enorm goede game. Alles zat goed in elkaar voor die tijd. De Split screen multiplayer was ook een must om te spelen. Ik heb nog nooit zoveel tijd in een game gestopt als deze. Helaas is er nooit een remaster voor gekomen die goldeneye waardig is.
Ik vind het altijd grappig om te lezen dat zoveel mensen leuke herinneringen koesteren aan Goldeneye.. die ik niet zo heb. Het was een prima game, maar vond destijds de graphics al gedateerd dankzij de PS1 die twee jaar eerder werd gelanceerd.

Waar ik betere herinneringen aan heb, is 007:Nightfire op de Gamecube. In mijn optiek pakt die game de vele voordelen van Goldeneye met zwaar verbeterde graphics.
Anoniem: 306567 @Ricepuppet24 juni 2021 13:32
Ik denk niet dat de ps1 de graphics zo kan weergeven zoals de n64 deed. Het is een hele andere manier van 3d werelden op zetten. Maar hoe de N64 dit deed gaf toch mijn voorkeur, helemaal bij fps shooters.

Als je dit vergelijkt bijvoorbeeld:

N64 Goldeneye: https://www.youtube.com/watch?v=D6l6_WKxRck

Ps1 Alien trilogy: https://www.youtube.com/watch?v=FKrUEqdtR94

Geef mij dan maar Goldeneye. De ps1 is veel korreliger en minder strak. De N64 is veel waziger en minder gedetailleerd. Maar heeft wel weer Trilinear filtering waardoor textures er veel beter uit zien dan op de ps1.

Maar als wij het dan toch over de volgende generatie consoles hebben. Geef mij dan maar time splitters i.p.v. Nightfire! ;-)
Klopt, de PS1 en N64 hebben een hele andere opbouw van 3D en engine gebruik. De PS1 maakt gebruikt van polygon modellen die worden opgevuld met sprites.

Hierdoor is het beeld echter wel scherper en niet 'blurry' als dat gebruikte 3D engines voor de N64. De N64 gebruikt ook polygon modellen, maar ik kan mij niet bedenken (de techniek) hoe de modellen worden opgevuld. Waarschijnlijk zijn dit ook sprites, maar worden deze met 'smoothing' techniek minder 'korrelig'.

Dit zorgde/zorgt bij mij in elk geval dat de N64 veelal motion sickness opleverde omdat de beelden onscherp waren op een CRT TV. De PS1 had de 'harde' spirtes; de graphics waren scherper, maar minder smooth.

Daarnaast heeft de PS1 ook altijd mijn voorkeur gehad vanwege de CD audio kwaliteit en FMV's; iets waar de N64 niet aan kon tippen met de soundchip en er niet genoeg ruimte voor was op de cartridge (voor video's)

Tel daarbij op dat de controller van de N64.. tsjah. Ik vind het mooie controller, maar het ligt niet makkelijk in de hand voor non 3D games (fighting games b.v.)
Motion sickness op de N64? Nooit last van gehad en klinkt ook hòògst onwaarschijnlijk. Sowieso waren de graphics van de N64 vele malen stabieler dan die van de PS1, door de totaal verschillende manieren van 3D graphics verwerken/berekenen: de N64 gebruikte floating point precision/calculation en de PS1 kon door de zwakkere hardware enkel gebruik maken van fixed point precision/calculation.

Daarom had je op de PS1 ook die vreselijke "wibbly-wobbly" 3D graphics die voortdurend heen en weer golfden en bewogen/versprongen als je rond liep. Over motion sickness gesproken... ;)

De volledige range aan grafische technieken die op de N64 gebruikt werden, waren texture mapping met perspectief correctie, anti-aliasing, Z-buffering, bilinear filtering, trilinear filtering, Gouraud shading, 8-bit alpha blending, LOD (level of detail management), color keying, en YUV to RGB texture conversie.

De eerste techniek (texture mapping met perspectief correctie) in combinatie met Gouraud shading, alpha blending en LOD werden voornamelijk gebruikt om de modellen in/op te vullen en weer te geven.
Bedankt voor de (technische) aanvulling. Echter, mijn motion sickness bestempelen over de N64 als onwaarschijnlijk is nogal krom. Het gebeurde in dit geval: daar is niks vreemd of raar aan. De wazige graphics zorgde daarvoor.

Vrijwel elk 3D spel op de N64 heeft een dikke, wazige laag met een lage FPS waardoor dit gebeurde.
Ah, wacht, ik had het verkeerd gelezen, my bad. Ik dacht dat je in het algemeen bedoelde, maar het was jouw persoonlijke ervaring. Duidelijk. Dan moet ik wel zeggen dat ik me dan gelijk afvraag wat voor effect die kronkelende PS1 graphics op je hadden, want dat zou dan toch nòg erger moeten zijn?

P.S.

Die "wazige laag" (wat ik persoonlijk dan weer mee vond vallen) verdwijnt als je de console op een moderne TV met upscaling aansluit... ;)

[Reactie gewijzigd door ThanosReXXX op 24 juli 2024 03:34]

Het heeft vooral met scherpte (clarity) van het beeld te maken. Hoe waziger en lager de FPS, des te meer motion sickness opspeelt.

De een heeft er last van, de ander niet. De PS1 heeft het voordeel van deze scherpte ten opzichte van de N64 - dus niet hoe grof, korrelig of hoe laag de resolutie van een texture is -

Mijn voorkeur ging daarom (tezamen met de andere argumenten over audio kwaliteit en FMV's) al sneller uit naar de PS1.
Op zich vind ik het wel nog steeds apart. Ik draag lenzen, dus als ik die uitdoe, zie ik ook wazig, maar ik heb geen last van motion sickness. Als kind ben ik lange tijd wel wagenziek geweest, en ik kon in een bus of trein ook niet achteruit rijden, maar verder op stilstaande schermen nooit last van gehad.

Bij de PS1 is het niet zo zeer de lage resolutie of de grove, korrelige textures, maar het nagenoeg continu wiebelende/golvende 3D beeld waarvan ik zou denken dat het dit soort effecten dan bij mensen die er gevoelig voor zijn, zou opleveren, maar blijkbaar is dit dus niet het geval.

[Reactie gewijzigd door ThanosReXXX op 24 juli 2024 03:34]

Die waren in de maak, sommige ook erg mooi, maar worden helaas afgeschoten door Nintendo...
https://geshl2.com/ komt redelijk goed in de buurt volgens mij.
Voor FarCry 5 zijn er nu wel GoldenEye maps. Stond laatst nog een artikel over op Tweakers.

-edit- niet meer dus :(
nieuws: Ubisoft verwijdert nagemaakte GoldenEye 007-maps in Far Cry 5 na take...

[Reactie gewijzigd door PdeBie op 24 juli 2024 03:34]

De meest officiële remaster die je zal vinden is de recent geleakte Golden Eye voor de Xbox 360 ontwikkeld door Rare maar nooit uitgebracht..

Daar kan je zelfs met een druk op de knop schakelen tussen de high-res en original graphic modes :-) De game is qua code/conversie niet helemaal af maar naar weten volledig uit te spelen.

je hebt het niet van mij maar als je zoekt op Project Bean kom je mogelijk een heel eind :+ (ik heb er zelfs een xbox 360 voor gekocht en vervolgens voorzien van een reset-glitch modchip, eerste keer ooit)
Alleen jammer dat vrienden die het spel hadden altijd voor Oddjob kozen, maakte geen kans in het menu omdat die bastaards natuurlijk sneller die kabouter kozen :( . Maar dat werd wel afgestraft toen we een keer met 4 man speelde }>

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.