Chinees ruimteagentschap publiceert eerste beelden van recente maanlanding

Het Chinese nationale ruimteagentschap heeft foto's en een video gepubliceerd van de landing van zijn maanlander. Het hiervoor ingezette ruimtevaartuig, genaamd Chang'e 5, landde onlangs succesvol op de maan. Inmiddels is het verzamelen van maanstenen voltooid.

De China National Space Administration heeft onder meer een panoramafoto gepubliceerd, waarop een poot van de lander op de voorgrond is te zien, inclusief een deel van het maanoppervlak, dat in het Oceanus Procellarum ligt. Ook heeft het agentschap een korte video gepubliceerd, waarop de landing en het naderen van het maanoppervlak is te zien, in een versnelde opname. Hierop is te zien hoe de lander afremt en even zweeft om obstakels te kunnen vermijden, voordat de daadwerkelijke landing wordt ingezet.

China maanlander

Chang'e 5 landde dinsdagmiddag succesvol op de maan en zal daar maanstenen gaan verzamelen. Daarvoor worden stenen van de bodem geraapt en wordt er door de grond heen geboord. Deze moeten weer teruggebracht worden naar de aarde. Daarvoor stijgt de lander weer op en koppelt hij zich aan de sonde, die zich op een hoogte van 200 kilometer boven het maanoppervlak bevindt. Over ongeveer twee weken moet de lander weer op aarde arriveren. De missie begon vorige week met de lancering van een Lange Mars-raket.

Het Chinese staatspersbureau Xinhua meldt dat de China National Space Administration bekend heeft gemaakt dat de lander het vergaren van de maanstenen heeft voltooid. Dat is een dag eerder dan gepland; in totaal is de lander hier negentien uur mee bezig geweest. De monsters, die vanaf verschillende locaties zijn verzameld, zijn zoals gepland opgeslagen in een vacuümcontainer in Chang'e 5.

Door Joris Jansen

Redacteur

03-12-2020 • 13:13

82

Reacties (82)

82
79
33
0
0
14
Wijzig sortering
Die video is erg cool. De maanlander lijkt nog een soort hard neer te komen op het maanoppervlak. Omdat je niet echt een referentie hebt vond ik het ook lastig inschatten wat de hoogte precies was. Je ziet zoveel "kraters" dat je denkt heel hoog te zitten maar uiteindelijk is dat dus helemaal niet het geval. De maan heeft dus ook heel veel microkraters. Inslagen van zeer kleine steentjes? Wordt de maan zoveel bestookt door micrometeorieten?
Heb je toevallig de seconden zien lopen in het filmpje?
Die gaan nog veel harder. ;)
Het was me wel opgevallen dat het beeld versneld was. Maar bij het neerzetten lijkt de tijd nog iets sneller te lopen dan daarvoor. Dat verklaard het "harde" neerzetten waarschijnlijk. Misschien moet iemand er een realtime video van maken om een realistischer beeld te schetsen.
Je kan hem via die videoplayer wel alvast op 0.5x speed af laten spelen dat scheelt al ;)
Wordt de maan zoveel bestookt door micrometeorieten?
Ja, de maan heeft namelijk geen atmosfeer waarin kleine meteorieten opbranden. Het gebrek aan een atmosfeer zorgt er ook voor dat er op de maan amper erosie plaats vindt. Hierdoor verweren kraters niet, sommige kraters kunnen miljarden jaren oud zijn.
[...]


Ja, de maan heeft namelijk geen atmosfeer waarin kleine meteorieten opbranden. Het gebrek aan een atmosfeer zorgt er ook voor dat er op de maan amper erosie plaats vindt. Hierdoor verweren kraters niet, sommige kraters kunnen miljarden jaren oud zijn.
Nou, héél technisch gezien heeft de maan wel degelijk een atmosfeer. Deze is alleen zó ijl (0.3 nano-Pascal) dat het in de praktijk inderdaad niets uitmaakt. Wiki heeft er meer info over: https://en.wikipedia.org/wiki/Atmosphere_of_the_Moon

In de praktijk zijn er dus heel veel inslagen op de maan van meteorieten en overig ruimtepuin etc.
Dat hard neerkomen kan ook een strategie zijn. Elke seconde dat je boven het oppervlak zweeft, kost brandstof (vergelijk het met een drone, waarbij het ook energie kost om te blijven zweven). Je wil dus eigenlijk op het allerlaatste moment maximaal afremmen. Dit heet een 'suicide burn', ook wel een 'hover slam' genoemd door SpaceX. Met zo'n lage framerate kan ik me heel goed voorstellen dat dit eruit ziet als hard neerkomen, terwijl het precies zo gepland is.
Dat is niet helemaal correct. Een Hoover Slam is noodzakelijk als je raketmotor altijd meer stuwkracht levert dan het gewicht van de raket. Raketmotoren hebben een minimum stuwkracht en als dat meer is dan het gewicht van de raket kun je dus nooit stilhangen. Dat betekent dat je uiterst precies je 'landing burn" moet inzetten: te vroeg en je snelheid wordt nul een flink stuk boven de grond, waarna je de motor alleen maar uit kan zetten en je omlaag stort. Te laat en je hebt nog teveel snelheid als je de landingspad raakt.
Dat harde neerkomen van de lander kan ook andere redenen hebben: je wil niet teveel maanstof opwerpen bij de landing, dus het helpt als je de motor vroeg uit zet. Het kan ook zijn dat je wil voorkomen dat de lander, met de motor nog aan en dus erg weinig druk op de poten, gaat schuiven.
Goed punt. Heb je gelijk in (behalve misschien dat een Hoover slam betekent dat je iemand slaat met een stofzuiger van het merk Hoover). Er zijn natuurlijk veel meer redenen waarom je "hard" neer wil komen, en ik was een beetje kort door de bocht om de hover slam direct te vergelijken met de suicide burn. In de praktijk lijken ze natuurlijk heel erg op elkaar. Een hover slam is inderdaad nodig voor SpaceX door de TWR van de zo goed als lege Falcon 9, een bijkomend voordeel is dat het ook nog eens een voordelige manier is om te landen.

Dankje voor je toevoeging. Misschien stoelt mijn comment iets teveel op mijn ervaring met Kerbal Space Program. :P
Gelukkig hebben wij een dampkring,die het meeste tegenhoud(verbrand)..
niet veel bestookt (of misschien wel). Wel al lang zonder invloed van een klimaat (geen erosie) dus een inslag van 50000 jaar geleden zit er nog hetzelfde uit als een inslag van gisteren... (denk ik).
Wordt de maan zoveel bestookt door micrometeorieten?
Tel voor elke zichtbare 'vallende ster' gerust een paar duizend onzichtbare kleintjes (die bij ons dus in de atmosfeer opbranden) Dus ja :-)
Steeds als je denkt dat ie er bijna is, is ie er nog niet ;)
Ben Benieuwd of ze bepaalde metalen gaan vinden op de maan die wij kunnen gebruiken op aarde, tevens ben ik benieuwd wat de volgende missies (verder dan de maan) van China gaan zijn. We gaan heel hard vooruit met dit soort technieken als je kijkt dat dit een klein stukje nieuws is en de eerste maanlanding het grootste nieuws van het jaar was toen het gebeurde.
De mensheid zal hoogstens een onderzoekslab kunnen vestigen op mars of een van de stenen satellieten zoals europa.
Helaas zijn de afstanden te groot tussen de sterren om de mensheid als een interstellaire soort te zien.
En mochten we zelfs een sterrenschip ontwikkelen met kernfusiereactoren om aan de energiebehoefte te voorzien om de gewenste snelheden te behalen zodat we bepaalde afstanden kunnen overbruggen, dan nog zullen de kleinste deeltjes die in aanraking komen met het schip het totaal uit elkaar rukken door de kinetische energie die vrijkomt.
Tevens gaat tijdsdilatatie ook een probleem zijn voor astronauten alhoewel mocht je onder 50% lichtsnelheid blijven dan zal dat effect niet zozeer aanwezig zijn.
Gelukkig doet NASA onderzoek naar de Alcubierre drive zodat we mogelijk niet 100% afhankelijk van de door jou genoemde route _/-\o_

edit: jemig wie mod dit nu -2 zeg 😂😂

[Reactie gewijzigd door tms5dmark2 op 22 juli 2024 13:39]

Er is niet echt onderzoek hierna aangezien dit eerder een theoretisch gebrei is in de wiskunde die weinig met de realiteit van doen heeft en bestaande fysische modellen negeerd.
Blijkbaar denken mensen dat we in een oneindige technologische progressie verzeild zijn geraakt maar we weten wat er voor nodig is om zulke afstanden te overbruggen door de wetenschap en daardoor weten we ook waar onze grenzen liggen.
Het is misschien niet leuk om te beseffen maar de aarde zelf is ons ruimteschip om sagittarius heen.
ff lezen, er is wel degelijk onderzoek gedaan ;)

Citaat "In 2012, a NASA laboratory announced that they had constructed an interferometer that they claim will detect the spatial distortions produced by the expanding and contracting spacetime of the Alcubierre metric. The work has been described in Warp Field Mechanics 101, a NASA paper by Harold Sonny White.[7][8] Alcubierre has expressed skepticism about the experiment, saying: "from my understanding there is no way it can be done, probably not for centuries if at all".[42][43]"
Ik heb ook onderzoek gedaan naar het creëren van zwarte gaten, brood in de oven stoppen werkt niet helaas.

Je quote zelf dat degene wiens theorie onderzocht is er heel skeptisch over is..
dat doet niks af aan het feit dat er wetenschappelijk onderzoek gedaan is naar deze drive 🤓
kost helaas wel een beetje veel energie ;)
een generation ship lijkt mij het meest realistisch als ik kijk hoe "de mens" er nu voor staat
een generation ship lijkt mij het meest realistisch als ik kijk hoe "de mens" er nu voor staat
Samen met het huidige niveau van techniek. Totdat wij mensen kunnen bevriezen (en succesvol kunnen ontdooien, zonder nadelige bijwerkingen :+) zullen er niet veel alternatieven zijn zonder een loopje te nemen met de natuurkundige wetten.

[Reactie gewijzigd door The Zep Man op 22 juli 2024 13:39]

Wellicht via het Myceliumnetwerk ;)
Onzin; de huidige stand der wetenschap is als die van een kleuter die een universiteit binnenloopt. Je doet net alsof men "er al is" . Zoals @tms5dmark2 bijvoorbeeld aangeeft zijn er zo enorm veel vraagstukken waarvan/waarop men simpelweg geen antwoorden heeft: dark matter, quantum wetenschappen. Je merkt al, ik ben geen wetenschapper (en dat pretendeer ik ook niet te zijn), maar weet wel dat we wbt kennis nog maar aan de wieg staan van het grote geheel.

Want kijk naar de huidige stand der techniek: we leunen op antieke propulsie technieken als "verbranding" van stoffen om objecten de ruimte in te krijgen. We kennen niet eens een deugdelijke techniek om elektrische energie fatsoenlijk op te slaan. En zaken als koude fusie, molten salt reactors of supergeleiding bij kamertemperatuur zijn al helemaal een ver van het bed show .

Kortom, in tegenstelling tot wat je schetst staat de mensheid voor een grote uitdaging wbt vergaren van kennis en techniek.
Naja, daar ga je wel heel kort door de bocht. Kwantumfysica is niet echt onontgonnen terrein voor de mens. In de echt fundamentele fysica zijn niet veel grote vraagstukken meer. Je noemde er al een paar: donkere materie, donkere energie, maar ook vooral het samenvoegen van kwantumfysica met de algemene relativiteitstheorie. Dat laatste is dan wel direct een heel groot vraagstuk waarvan we eigenlijk nog bijna niets weten. Snaartheorie doet een goede poging, maar na 50 jaar onderzoek is daar ook geen definitief antwoord.

Wat je noemt als supergeleiding bij kamertemperatuur, dat is iets wat sinds kort gevonden is. Koude fusie is in de praktijk niet echt rendabel, aangezien je daar fundamenteel energie moet instoppen dan dat je er uit kan halen.

Gesmolten-zoutreactors zouden we in principe al kunnen maken. De vraag is echter of het rendabel is om dat ook te doen. Waarom zou je met gesmolten zout werken, als je het met water ook kan? Natuurlijk heeft het voordelen, maar is dat het waard?

Waar de wetenschap natuurlijk wel mee bezig is, is het gedrag van verzamelingen van deeltjes. Zelf heb ik onderzoek gedaan naar het stromen van elektronen door netwerken van nanodeeltjes bij lage temperaturen en spanningen. Hier zijn bijvoorbeeld nog veel onduidelijkheden, maar dit komt niet doordat we de fundamentele fysica niet begrijpen. We weten niet precies hoe zo'n netwerk eruit ziet, waar de atomen precies zijn, enzovoort. Zelfs als je dat al weet, is er niet genoeg rekenkracht om zo'n systeem door te rekenen met geaccepteerde kwantumsimulatiemodellen zoals Density Functional Theory. Het enige wat je dan kan doen is alles in een versimpeld model gieten, en hopen dat dit het gedrag verklaart. Dit is natuurlijk maar één voorbeeld, maar het meeste fundamentele onderzoek is geen onderzoek naar echte nieuwe fysica. In plaats daarvan wordt ernaar gekeken hoe we de fysica die we al kennen kunnen toepassen op een nieuw systeem.
nee we zijn nu nog niet een interstellaire soort, maar dat stelde Malistix ook niet hij was benieuwd naar de volgende missie van China en dat zou dus best gewoon een rover achtig missie naar Mars zijn en een eindje verder. Ja onze stuwrakketen van nu zijn niet afdoende maar er is natuurlijk redelijk wat onderzoek dus wie zegt dat over 10 jaar we niet een stuk verder zijn. net als schilden, klinkt nu nog wat startrek maar wie zegt dat we dit over een jaar of tig niet kunnen? ik denk dat technologien nu elkaar in rap tempo gaan opvolgen.....maar dat is ik die in mn glazen bol kijk :)
dan nog zullen de kleinste deeltjes die in aanraking komen met het schip het totaal uit elkaar rukken door de kinetische energie die vrijkomt.

Daar hebben ze iets voor genaamd de Navigational deflector. Die zag ik laatst zelfs op TV.
Theoretisch kunnen we met een groot genoeg zonnescherm in ~40 jaar bij Proxima Centauri komen. 20 jaar accelereren op het licht van de zon en dan 20 jaar afremmen op het licht van Proxima.

We doen als mensheid een beetje alsof we alle grenzen weten en alsof de huidige techniek de limieten aanraken van wat mogelijk is. Vergeet niet dat we dit als mensheid 100 jaar geleden ook dachten, 200 jaar geleden ook... etc.etc. Ik denk dat we echt nog geen volledig beeld hebben als mensheid van wat er wel of niet mogelijk is. Een warp drive is theoretisch prima mogelijk, gelimiteerd door de kennis en technologie van vandaag.

We hebben echt geen idee wat er over 100 jaar mogelijk is, laat staan 1000.
De acceleratie zal veels te langzaam zijn door te accelereren met zonlicht, er zijn wel ideeën om hiervoor een laser te gebruiken ( project starshot ) om het zeil op een redelijke lichtsnelheid te duwen om de afstand te kunnen overbruggen binnen een mensenleven.
Alsnog zijn er wat meer technische problemen hier aan verbonden zoals oververhitting van het zeil door de lasers en de collisies met materie onderweg en laat staan de 10 tera joules dat nodig is om deze satelliet op 1/5 van de lichtsnelheid te krijgen. .
Tevens zal het gewicht van zulke satellieten zo ontzettend licht moeten zijn dat er geen data terug kan worden gezonden of je hebt vele male meer energie nodig om het gewicht op die snelheid te krijgen.

We weten de wetten van de fysica nu onderhand wel en wat er nodig is aan energie om zulke drempels voor ons te kunnen overbruggen en deze getallen zullen we ook niet bereiken omdat ze zeer plausibel zijn om het als reëel voor ons te beschouwen.
Nucleaire fusie kan een stapje dichterbij zijn om aan die vraag te voldoen maar dat zal niet leiden tot het exploreren van onze melkweg.
Er zitten inderdaad wel wat haken en ogen aan, aan alle theoretische mogelijkheden. Maar er zijn mogelijkheden. We zullen niet in een paar jaar de Melkweg overnemen, we zullen waarschijnlijk nooit ons supercluster uit komen en ik denk niet dat iemand die nu leeft het zal meemaken. Maar een interplanetaire soort worden valt prima binnen de toekomstige mogelijkheden. De aarde overnemen heeft ook tienduizenden jaren geduurd. Zolang we maar binnen een mensenleven kunnen planeethoppen, komen we een heel eind, want er zullen altijd mensen zijn die het gaan proberen.

De geschiedenis zal zich herhalen, de mens denkt elke (paar) generatie(s) wel de grenzen ontdekt te hebben en keer op keer breken we er doorheen.
alhoewel mocht je onder 50% lichtsnelheid blijven dan zal dat effect niet zozeer aanwezig zijn.
We zullen duizenden keren de snelheid van het licht moeten bereiken wil je ergens kunnen komen in het heelal..
Nou dat is ook een beetje overdreven hè, de dichtstbijzijnde exoplaneet die voor zover ik weet tot nu toe gevonden is en die 'potentieel' leefbaar zou kunnen zijn staat zo'n 11 lichtjaren van ons vandaan. En dan zijn er nog een hoop planeten te ontdekken, de JamesWebTelescope gaat ons hopelijk in de toekomst meer antwoorden kunnen geven als hij succesvol gelanceerd zal worden _/-\o_
The Solar System (and Earth) is located about 25,000 light-years to the galactic center
We zitten ver weg van alles, beetje tempo is wel nodig
We zullen duizenden keren de snelheid van het licht moeten bereiken wil je ergens kunnen komen in het heelal..
Volgens mij ben je er met de lichtsnelheid instantaan, vanuit het oogpunt van de reiziger.
Dan nog wel even het puntje van oneindig veel energie in je motoren stoppen voor je zo snel gaat..
Dude de snelheid van het licht is 300,000 km per seconde, als iets 20,000 lichtjaren hier vandaan is zou het dus 20,000 jaar duren voor je er bent met de snelheid van het licht, niks instantaan...
Het verloop van de tijd veranderd naarmate je dichter bij de lichtsnelheid komt. Het is dan ook ruimte-tijd.
Zie het als een vector. Je reist nu met de 'lichtsnelheid' door de tijd en dat ervaar je als het normale verloop van tijd. Naarmate je sneller gaat draait die vector van de tijdas naar de ruimte as; je ervaart minder tijd en legt meer afstand af.
Gezien vanaf een 'stationaire' buitenstaander heb je gelijk, maar in het ruimteschip niet.

[Reactie gewijzigd door Durandal op 22 juli 2024 13:39]

Dat Klopt maar je zal er nooit instantaan zijn, de tijd voor jou als reiziger zal langzamer verlopen Dan voor de achterblijvers op aarde, maar als iets lichtjaren ver is zal het jou ook tijd kosten, in het helaal is de snelheid van het licht nog steeds langzaam ivm de enorme afstanden..
Ik kan me niet voorstellen dat er wat dan ook op de maan rondslingert dat zo waardevol is dat het kosteneffectief opgehaald kan worden voor gebruik op aarde.
Ik denk dat het niet gaat over het gebruik op aarde, maar het gebruik op de maan zelf. Zie het dan als een springplank voor de rest van het zonnestelsel. Het kost ongelofelijk veel energie om materiaal van de aarde naar de maan te krijgen. Als je het op de maan al hebt, scheelt dat enorm.
Niet om op te halen. Om te gebruiken. Wat we op de maan delven, hoeven we niet de terug te halen hierheen. Het enige wat men hoeft te bereiken is om te zorgen dat delven op de maan goedkoper wordt dan het de ruimte in schieten. Aan de zwaartekracht van de maan ontsnappen is appeltje eitje in verhouding met die van de aarde, er is geen (of naja, praktisch) atmosfeer en je pakt om interplanetair te reizen wel de snelheid mee die de aarde in haar baan om de zon heeft.
Nu nog niet.
Maar misschien ooit.
Helium 3 komt volgens mij veel voor op de maan...

Hier een bijproduct van kernreactors; op de maan een "natuurlijk" voorkomend element...
Lol, Ik dacht dat Helium 3 op de maan zo'n verzinsel van Iron Sky was.
niet helemaal;

is wel een dingetje


Maar, Science-Fiction vind het ook leuk ;)
De amerikaanse vlag :+ ?
Die is in de tussentijd zo gebleekt door de zon dat het de witte vlag van overgave is :+
Ha dat vroeg ik me ook af :X

Als ze die vinden/filmen, dan is er toch eindelijk “bewijs” of ze er daadwerkelijk zijn geweest?

Dan kan die complottheorie ook in de kast :)
Je wil niet weten hoeveel mensen denken dat de aarde plat is. Een groot aantal complotdenkers heeft een mentale blokkkade voor anders dan 'hun' waarheid. Sommige president ook..
Iedereen moet een hobby hebben zeg ik, zolang ze daar geen anderen mee lastig vallen..
Metalen komen van meteoren en vergelijkbare overblijfselen van zonnen en planeten. Op aarde verbranden de meeste voordat ze de grond bereiken. Op de maan heb je daar geen last van. Maar ik weet niet hoeveel ze dan vinden, en hoe lokaal dat is.

Of het kosten-effectief is weet je natuurlijk ook niet. Maar als daar zaken als platinum aan de oppervlakte blijken te liggen, dan zie ik Elon Musk al een projectje starten....
> Ben Benieuwd of ze bepaalde metalen gaan vinden op de maan die wij kunnen gebruiken op aarde,

Ik zou die metalen gewoon in de ruimte verkopen. Kun je lagere vervoerskosten rekenen dan de concurentie.
Als alles goed gaat, dan is het voor het eerst in 44 jaar dat er materiaal van de maan wordt opgehaald. Dat was voor het laatst in de 1970-er jaren, met de Apollo-missies en door een Russisch onbemand ruimtevaartuig. Om precies te zijn was de laatste keer in 1976 met het Russische Loenaprogramma met de Loena 24.

In het Wikipedia-artikel over Loena 24 zie ik dit staan:
De lander bracht vervolgens zijn boor ongeveer 2 meter diep de Maanbodem in; het monster werd veilig opgeslagen in de capsule waarin het zou terugkeren.
Dat is exact hetzelfde als wat Chang'e 5 nu aan het doen is. Dus de Chinezen herhalen eigenlijk wat de Loena 24 in 1976 heeft gedaan.

Het ziet er vrij vlak uit in het gebied waar de Chang'e 5 staat. In de verte zijn twee heuvels te zien, verder is het vlak.

[Reactie gewijzigd door jj71 op 22 juli 2024 13:39]

Het grappige en ook waardevolle vind ik dat alle stenen en kleine rotsen die daar liggen op de maan kan ook van andere origine dan van de maan zelf zijn. Hier op de aarde komen alleen grotere brokstukken door, en dan nog enigszins beïnvloed door verbranding, de rest wordt verbrand door de atmosfeer. Dit is bij de maan niet het geval. Dus ja, kan het best interessant zijn daar meteorieten te vergaren. Dat is wat de Chinezen nu niet doen toch? Aangezien ze nu boren.
Ze hebben wel een uniek logo... alleen starfleet was ze voor.. https://cdn.wallpapersafari.com/71/18/rh1GLg.jpg
Trump heeft afgelopen jaar ook een poging gedaan, die lijkt er nog meer op: https://www.theguardian.c...-trekkers-take-to-twitter

Helaas is samenwerking met de VS (NASA) min of meer uitgesloten door geopolitieke/militaire verhoudingen. Je hoopt toch dat wetenschap hierboven kan staan.
Bedoel je die tarwe-aren, of die pijlpunt omhoog?
Die tarwe-aren (refererend naar de boeren) zijn een bekend grafisch onderdeel in communistische logo's, dus wat dat betreft waren Rusland en China starfleet wel voor ;)
Of nog eerder: de Oude Romeinen, met hun lauriertakken :)

[Reactie gewijzigd door Fireshade op 22 juli 2024 13:39]

de Lauwerkrans wat in het logo zit werd in de romeinse tijd gegeven aan de overwinnaar.
Het pijltje naar boven is dan weer een raket.
Het rondje zou de aarde kunnen zijn (een plat vlak waarvan ze opstijgen).
Behoorlijk meer symboliek als je het mij vraagt.
Noem het een self-fulfilling prophecy.

Net als dat de Spaceshuttle Enterprise vernoemd is naar NCC-1701 Enterprise.
Misschien vinden ze de geheime duitse maanbasis wel :+
hehe, vind ik leuk :)

On topic: wel mooi om te zien dat China zo mega-snel gaat in de ruimtevaart-marathon (space resources!).
Soms krijg ik het idee dat china alleen maar sneller gaat rennen.
De vraag blijft natuurlijk ook in hoeverre ze vreedzame motieven hebben. 8-)

De US zou nog verder achter gebleven zijn als SpaceX er niet was geweest.
Maar da's mijn persoonlijke mening.
Komt vooral door een gebrek aan intens strenge regelgeving, zoals hier in de EU of in de VS..
Er zijn meerdere gevallen geweest van raketten die letterlijk op bewoonde streken zijn gestort, omdat China zo roekeloos en snel erbij wil horen. (grote groepen) burgers in levensgevaar brengen? Het kan het Chinese regime niks schelen..

https://www.cnbc.com/2019...warning-to-residents.html
Binnenkort, Shenzen op de maan. Shipping tijden van fabriek naar je huis droppen naar luttele uren.
Ipv grote zeetransporten, droppen ze rechtstreeks je pakje in je tuin, wanneer de maan boven Nederland hangt.
Krijgt drop shipping ineens wel een heel letterlijke betekenis...
Je bent je er van bewust dat de maan op 384.400 km afstand van de aarde staat? Lijkt me dat zo'n omweg je bezorgtijden nou niet bepaald omlaag gaat helpen...
Vanuit deze beelden, zie ik het geen verschil met de maanlanding van de VS in de jaren 60.
Maar de VS waren 60 eerder.. en met mensen ook nog.
niet te vergelijken
Fyi op Netflix is een tekenfilm die Fei Fei en de Maan heet. Het gaat over een chinees meisje die naar de maan reist. En Chang'e is een maan-godin in deze tekenfilm.
Nou, ik blijf gewoon lekker op deze aardkloot maar volg met interesse de verrichtingen van de diverse ruimtevaartorganisaties.

Of ik droom af en toe lekker weg bij DOT Groningen en zweef dan door het heelal, naar de rand van de melkweg.

Of ik kruipt thuis achter mijn planetarium van het OpenSpaceProject en bekijk de maan van dichtbij. Of ik cruise over Mars

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.