Japanners willen ISS omtoveren tot een soort Death Star vanwege ruimteafval

Het internationale ruimtestation moet worden uitgerust met lasers om rondzwevende objecten te kunnen neerschieten. Volgens de Japanse bedenkers kan hiermee ruimteafval worden tegengegaan, maar het plan lijkt verdacht veel op de Death Star uit Star Wars.

De plannen zijn bedacht door het Japanse instituut Riken. Als antwoord op de groeiende hoeveelheid ruimteafval door afgedankte satellieten en andere objecten stellen zij lasers voor. Die moeten gemonteerd worden op het internationale ruimtestation. Door de bewapening kan het ISS zich verdedigen tegen ruimteafval.

In de toekomst moet het ISS ruimteafval kunnen opsporen met de EUSO-telescoop, die door de Japanners is ontworpen. De telescoop moet ergens in de komende jaren worden gelanceerd en worden aangebracht in het Japanse deel van het ruimtestation. EUSO is nog in ontwikkeling met als aanvankelijke doel om kosmische straling te bestuderen.

Na opsporing komt vernietiging, en daarvoor denken de Japanners aan een lasersysteem met 10.000 optische vezels. Dat systeem is afgekeken van een laser die wordt gebruikt in deeltjesversnellers. Volgens de Japanners kan er maar liefst tot een afstand van 100km ruimteafval worden beschoten. Overigens is het doel van de beschietingen het ruimteafval uit de baan om de aarde te halen, waardoor het neerstort en verbrandt in de dampkring. Voor directe vernietiging zijn de lasers waarschijnlijk niet krachtig genoeg.

Overigens wil Riken eerst nog een testsysteem opzetten op het ISS. Een minder krachtige laser met 100 optische vezels zal worden ingezet om het concept te testen. Tevens wordt er een kleine telescoop van 20cm gebruikt, alvorens de EUSO-telescoop te lanceren. Die laatste is overigens ongeveer 3 meter groot.

Het bewapenen van het ISS is nog toekomstmuziek, maar Riken kijkt al verder. Zo wil het instituut een lasersysteem lanceren dat in een baan van 800km hoogte om de aarde gaat zweven, aanzienlijk hoger dan de 400km van het ISS. Reden van die missie is dat op deze hoogte het meeste ruimteafval rondslingert. Hoe een dergelijke missie eruit komt te zien is nog niet duidelijk.

Het idee van de laserbewapening lijkt afgekeken van de Death Star. Dit ruimtestation uit Star Wars heeft de capaciteit om planeten volledig te vernietigen met zijn lasersysteem. Het is niet aannemelijk dat Riken dergelijke ambities nastreeft.

Door RoD

Admin Mobile

18-04-2015 • 11:55

141 Linkedin

Reacties (141)

141
130
92
0
0
2
Wijzig sortering
Ik snap alleen niet goed hoe je iets wilt 'neerschieten' in de ruimte. Het object wat je schiet gaat toch niet spontaan richting de dampkring?
En je zult er een behoorlijk krachtige laser voor nodig hebben om een brok afval met precisie helemaal te verbranden. Of ben ik nou gek?
Het doel compleet vernietigen zoals in Star Wars films zal niet lukken, daar is een laserenergie voor nodig die een kleine kerncentrale nodig heeft voor de energie.
Het idee is denk ik om het brokstuk gedurende langere tijd met een wijde laserbeam te raken waardoor deze snelheid verliest, uit zijn baan gehaald wordt en vanzelf richting de Aarde "valt" en vervolgens verbrand in de atmosfeer.
Het idee is denk ik om het brokstuk gedurende langere tijd met een wijde laserbeam te raken waardoor deze snelheid verliest, uit zijn baan gehaald wordt en vanzelf richting de Aarde "valt" en vervolgens verbrand in de atmosfeer.
Maar dan moet je toch een voldoende grote verandering van snelheid tewerkstellen anders valt het brokje gewoon in een lagere (tragere) baan waar het ook niet veel hinder ondervindt en dus niet opbrand of verder zakt.
Voor een stabiele lagere baan is juist meer snelheid nodig om deze te behouden, dus wanneer een deeltje vertraagd wordt in zijn bestaande baan, zal deze altijd steeds verder zakken totdat hij tegen zuurstofmoleculen botst en daardoor nog verder vertraagt en tenslotte de atmosfeer binnen treedt en verbrand.
Juist ja, ik was verkeerd. Maar maakt dat het hebben van een ringsysteem (Saturnus) niet heel moeilijk ?
Die ringen draaien dan ook niet door een hoopje zuurstof en ozon moleculen heen he. ;)
Maar er zijn toch onderlinge collisies en dus:
- deeltjes die snelheid verliezen en zakken in de gravity well van de planeet.
- deeltjes die worden versneld en dus eventjes een onstabiele baan aanhouden, wegvliegen richting zon, universum, ... of wat wobbelen
(ellips) in hun stabiele baan.

Het resultaat van dit is dan toch dat een ringsysteem niet te behouden is tenzij het blijft gevoed worden ?

[Reactie gewijzigd door goarilla op 19 april 2015 15:34]

Ja, maar het blijft toch ook gevoed worden? En grotere objecten worden bij een collisie niet meteen minuscule 'stukjes'. Er zijn verschrikkelijk veel objecten, en diverse maten, in diverse ringen, en de ringen zijn ook vrij ver van elkaar. Daarnaast is Saturnus geen Aarde, dus het is niet alsof we dezelfde parameters kunnen hanteren ;)
Iedere baan heeft zijn heeft een bijbehorende baansnelheid.
Basis natuurkunde HAVO/VWO (vereenvoudigd uiteraard):

Fgravitatie = Fmiddelpuntzoekend
G*M1*M2/(r^2) = M1*(v^2) / r

G = gravitatieconstante
r = afstand tussen de middelpunten van de voorwerpen (planeet en brokstuk)
M1 = massa brokstukje
M2 = massa planeet
v = baansnelheid behorend bij afstand r

Hoe kleiner de afstand r, hoe groter v moet zijn.
Met andere woorden: de brokstukken in de "ringen" van saturnus bewegen met verschillende snelheden, afhankelijk van hun afstand tot de planeet.
Fgravitatie = Fmiddelpuntzoekend
G*M1*M2/(r^2) = M1*(v^2) / r
Mag je dat wel doen. De gravitatiekracht en centripetale kracht wijzen toch in dezelfde richting (naar de aarde toe) ?

Of is in dit geval Fgrav == Fcent en zijn het dus geen 2 verschillende
krachten die werken op het brokje maar is het 1 en dezelfde ?

[Reactie gewijzigd door goarilla op 19 april 2015 15:40]

Om een object in een baan te houden, heb je middelpuntzoekende kracht nodig. Die wordt geleverd door de zwaartekracht, dus ja: Het is exact dezelfde kracht.
Anoniem: 421001
@D0phoofd18 april 2015 12:38
Denkaan zonnewind of aan ruimtezeilen. Door de druk van het licht, kan je en kracht laten ondervinden. Als je zorgt dat die kracht het object zijn pad laat afbuigen richting aarde dan zal het vanzelf door de dampkring worden afgeremd en als de meeste meteorieten verbranden.
Voor een verklaring van dit fenomeen, zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Stralingsdruk Hoewel fotonen geen massa hebben, hebben ze wel een impuls die ze kunnen overdragen op andere objecten. Je zou denken dat het niet veel effect heeft, maar als men bijvoorbeeld bij het ontwerp van de Viking landers voor de ruimtemissie naar Mars geen rekening had gehouden met de stralingsdruk, zouden ze Mars met ruim 15.000 km gemist hebben.

[Reactie gewijzigd door g0tanks op 18 april 2015 14:03]

Leuk dat je zomaar twee Wikipedia artikelen linkt, maar heb je ze überhaupt gelezen? Ik citeer: 'Massaloze deeltjes zoals fotonen hebben eveneens een impuls.' Fotonen hebben een relativistische massa die proportioneel is met hun impuls.
Anoniem: 64119
@g0tanks18 april 2015 15:19
Ja hoor gewoon gelezen, alleen ben ik altijd van mening geweest dat fotonen wel degelijk een massa hebben, alleen een zo klein mogelijke massa. Samen met een zo hoog mogelijke snelheid (lichtsnelheid) geeft dat naar mijn bescheiden mening toch een minimale impuls. Daar mag iedereen het niet mee eens zijn, maar dat is wel zoals ik het zie. ;)

Edit: Prima -1 moderatie aangezien deze post idd beledigend is, of Troll. |:(

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 64119 op 18 april 2015 15:45]

Massa=weerstand tegen versnelling.
Fotonen bewegen altijd met de snelheid van het licht.
Fotonen kunnen dus niet verder versnellen.
Dus fotonen hebben geen massa.

Einstein zei het al: E = mc2,
Een deeltje met een eindige rustmassa kan nooit de snelheid van het licht behalen.
Je reacties slaan ook nergens op imho. Je dumpt links zonder enige argumentatie of achterliggende gedachte, vervolgens haal je wiskundige en natuurkundige bewijzen onderuit met je eigen mening zonder een inhoudelijk argument...
Je argumentatie komt overeen met die binnen religie en het enige wat je laat zien is dat je de stof niet begrijpt of niet hebt gelezen. Als je je begeeft in een domein wat je niet eigen is, doe dat dan met enige eerbied en kom uit je slachtoffer rol.

Wat versta je eigenlijk onder massa? Zie je massa puur als gewicht, als de weerstand tegen een versnelling of heb je eigenlijk geen idee en moet in jouw hoofd een foton een "tastbaar" deeltje zijn? Niet beledigend bedoelt maar je kennis en begrip is simpelweg niet in te schatten.

Een foton bezit overigens ook geen relativistische massa, deze bezit energie die omgezet kan worden in een massa (ander deeltje/object). Dit is een veel gemaakte fout i.c.m. dat een foton langzamer beweegt in een medium dan in een vacuüm. Een massaloos deeltje beweegt altijd met de lichtsnelheid (anders kan het niet bestaan). Een foton beweegt altijd met de lichtsnelheid, alleen licht plant zich langzamer voort. Ter illustratie: Een foton raakt een bepaald medium (molecuul), hierdoor raakt een elektron in aangeslagen toestand (absorbeert de energie en de foton "verdwijnt"). Deze elektron zal even later weer terugvallen naar de rusttoestand en het "energie overschot" komt vrij in de vorm van een nieuwe foton. Heel plat gezegd kost dit tijd.

[Reactie gewijzigd door Snuffert op 18 april 2015 16:33]

Ik heb altijd gedacht dat het natuurkundig wel correct is om fotonen een relativistische massa toe te kennen, met de volgende redenering: de energy-momentum relation voor fotonen reduceert naar E = pc (rustmassa is nul), oftewel p = E/c. Als we de relativistische massa definiëren als m = p/v dan is de relativistische massa van een foton m = E/c^2. Verder niet echt nuttig, maar naar mijn idee niet onjuist. Wat denk jij?

edit: Op http://en.wikipedia.org/wiki/Massless_particle staat ook 'Massless particles are known to experience the same gravitational acceleration as other particles because they do have relativistic mass'. Lijkt mij dat dit ook geld voor fotonen?

[Reactie gewijzigd door g0tanks op 18 april 2015 16:53]

@g0tanks

Ik ben geen natuur of wiskundige, maar veel docu's en College materiaal gezien...
Relativistische massa bestaat niet, het word enkel gebruikt om de relativiteit theorie uit te leggen. Dus een nutteloze berekening...

Fotonen hebben geen massa, punt.
Hoe bracht die Prof. het ook al weer? (In simpel Nederlands) :9
Zwaartekracht en massa kunnen ruimtetijd verbuigen, fotonen gaan altijd rechtdoor maar omdat de ruimtetijd verbuigt 'lijkt' het alsof een foton(licht) verbuigt of versneld of vertraagd omdat de foton ruimtetijd volgt wat impliceert dat het iets van een massa heeft :X

Volgensmij heb ik een college hierover gezien op het Ziggo kanaal, de Prof. legde het redelijk simpel uit. Vast wel te vinden met Google.
Op het wetenschapforum staat het ook wel, maar dan moet het je wel 2x lezen...
Ik wel in ieder geval wel. :P

[Reactie gewijzigd door BAS80 op 18 april 2015 18:46]

Wiskundig gezien heb je helemaal gelijk, het zorgt ook voor een aantal handigheidjes in het rekenen. Dit klopt in principe omdat er formules voor deeltjes met massa, formules voor massaloze deeltjes en golf theorie door elkaar gebruikt worden. Dit vormt echter geen bewijs dat een foton een massa heeft en heeft ook juist geen fysische betekenis!

Het afbuigen van een foton is verklaard in de algemene relativiteitstheorie, het is wat groot en lastig om uit te leggen. Maar energie (massa is een vorm van energie) creëert een zwaartekrachtveld en verbuigt het tijd-ruimte spectrum. Waarbij dus twee deeltjes elkaar aantrekken. Het hele vernieuwende hieraan was het feit dat energie aan zwaartekracht onderhevig was en niet een massa. De quote 'Massless particles are known to experience the same gravitational acceleration as other particles because they do have relativistic mass' vind ik dan ook wat dubieus. Volgens de huidige kennis is een massaloos deeltje aan zwaartekracht onderhevig omdat het een bepaalde energie inhoudt heeft en relativistische massa is een afgeleide van de energie inhoud voor deeltjes met een massa.

Ik hou daarom persoonlijk niet van de term relativistische massa omdat het impliceert dat er een rustmassa bestaat en dat massa onderhevig is aan zwaartekracht i.p.v. energie, ook volgens de formele theorie erover. Ik praat liever over energie en impuls. Je ziet wat voor verwarring het veroorzaakt, het maakt ook de benodigde denkomslag moeilijker (newton -> relativiteit)
Het is tegenwoordig een breed gedragen opvatting om massa als constante te zien (rustmassa) met een bepaalde impuls. Relativistische massa was voornamelijk een begrip om de relativiteitstheorie begrijpelijker te maken en is veel discussie over geweest. nog steeds overigens, ik was ook wel heel stellig in de vorige post (wie weet wat nog moet blijken)

[Reactie gewijzigd door Snuffert op 18 april 2015 18:53]

Fotonen hebben in elk geval geen rustmassa, maar ze gaan dan ook nooit langzamer dan c. :)
Precies. De 'schijnmassa' c.q. restmassa noem je toch gewoon 'gamma' (y) in de formule E=y*M*C2
Was het niet de Charkovski-straling/effect, die voor de foton-propulsie zorgde? Het effect wordt ook beschreven in een docu van BBC Horizon over Asteroïds, ergens uit 2005/2006 dacht ik.

[Reactie gewijzigd door johncheese002 op 18 april 2015 19:18]

edit: Op http://en.wikipedia.org/wiki/Massless_particle staat ook 'Massless particles are known to experience the same gravitational acceleration as other particles because they do have relativistic mass'. Lijkt mij dat dit ook geld voor fotonen?
Dat geldt zeker voor fotonen, daarom kan licht ook niet uit een zwart gat ontsnappen.

Fotonen zijn niet massaloos, ze hebben alleen geen rustmassa.
Fotonen zijn inderdaad gevoelig voor zwaartekracht. Daarom verdwijnen ze ook in een zwart gat.
Edit: stoney3k was me voor ;)

[Reactie gewijzigd door poktor op 19 april 2015 14:12]

Ook al was het niet de reden dat ik in dit topic kwam, toch weer wat geleerd vandaag! Goede uitleg!
Het voordeel van een vacuum is dat er niet veel weerstand is :)

Je kan met licht iets een duw geven, maar het is geen erg harde duw en zal dus niet het object de andere kant op laten schieten. Echter met een klein duwtje kan je wel al een baan laten wijzigen, wat er voor zorgt dat het object in plaats van rond de aarde te cirkelen langzaam richting de aarde begint te vallen. Ook wanneer een object precies de goede snelheid heeft om niet te vallen en in jouw richting beweegt kan je het net zover vertragen dat het die baan niet meer kan volhouden. De vergelijking met de Death Star slaat dan ook helemaal nergens op, maar Star Wars is ook nooit bedoeld om ergens wetenschappelijk accuraat te kunnen zijn.
Dat wist ik ja. Niet dat ik een physics expert ben, Maar het ISS krijgt dan toch de tegenover gestelde kracht wanneer de laser aan het 'schieten' is. Het zal dan ook zijn eigen baan wijzigen toch? Ik vind het maar ver gezocht.
Met een laser kan je een gedeelte van het 'afval' verbranden waardoor de baan veranderd en deze naar de dampkring afbuigd.

Omdat er voor de rest in een vacuüm weinig weerstand is, hoeft maar een klein gedeelte worden afgebroken om de 'duw' in de goede richting te geven.

Zie het in het extreem als een vleugel van een vliegtuig afbreekt, deze zal ook van richting veranderen terwijl het vliegtuig zelf 'intact' (voor zover er nog van intact gesproken kan worden). Maar het gehele vliegtuig zelf hoeft niet verbrand te worden om het te vernietigen, het zal met 1 vleugel niet kunnen vliegen en neerstorten.

Met de objecten in de ruimte zal het ook zoiets zijn, het zal door de verandering in rotatie of gewicht veranderen van baan en als doel verbranden in de dampkring.

Het licht zelf zal geen duw geven, misschien een hele lichte maar daar is licht gewoonweg te ligt voor.

@Artikel schrijver: Net de nieuwe Star Wars trailer gezien? Vergelijking is wel heel vergezocht :+

[Reactie gewijzigd door Yamotek op 18 april 2015 14:06]

Verbranden is hier niet het goede woord, daar is immers zuurstof voor nodig. Het materiaal wordt verdampt of gesublimeerd door de laser.
Ik vind het erg goed klinken en het lijkt me een uitstekend idee om ruimteafval te lijf te gaan.
Klopt, het ISS zal een tegengesteld duwtje krijgen. Nu zitten er op het ISS wel een hoop trusters etc. om zijn eigen baan te corrigeren. Ik gok dat het duwtje van de laser bijna in het niet valt tegen de massa van het ISS, en makkelijk met de trusters op te vangen is.
Als je de orbit van een brok 'Space debris' van X aantal kg moet aanpassen met je lasertje, ben je 1: al ontiegelijk lang bezig, en 2:je moet het ook nog gaan corrigeren. Thruster Fuel voor het ISS is ook niet onbeperkt (en niet bepaald goedkoop om omhoog te brengen). Dat is een beetje m'n punt. Ver gezocht.

Natuurlijk is het mogelijk, maar ruimtevaart moet aanzienlijk goedkoper gaan worden voordat dit realiteit kan worden.

[Reactie gewijzigd door D0phoofd op 18 april 2015 14:45]

Ik denk dat het meeste ruimteafval veel minder dan een kilo weegt. Kleine verfschilfertjes en schroefjes e.d. zijn schijnbaar al een grote bedreiging voor satellieten en het ISS omdat ze op duizenden km/h bewegen.
Er moet wat gedaan worden aan het afval. Ooit gehoord van het Kessler Syndroom? Of de film Gravity gezien, stel je voor dat dat gebeurt. Dan ben je toch wat duurder uit dan af en toe een extra rakketje met brandstof naar het ISS sturen..
Nope. Een laser genereert namelijk geen "terugslag" omdat er geen massa wordt uitgestoten maar fotonen die massaloos zijn.
Nope. Fotonen hebben momentum (impuls) en dus is er wel terugslag.
Dat klopt, maar het ISS is een stuk zwaarder, dus de snelheidsverandering zal een stuk lager zijn. Als ze twee van die laserdingen hebben aan beide kanten, dan kunnen ze elkaar in evenwicht houden :p
Maar het ISS krijgt dan toch de tegenover gestelde kracht wanneer de laser aan het 'schieten' is?
Ja, maar in tegenstelling tot ruimteafval kan het ISS zichzelf in de juiste baan houden.
... Maar het ISS krijgt dan toch de tegenover gestelde kracht wanneer de laser aan het 'schieten' is. Het zal dan ook zijn eigen baan wijzigen toch? ...
Nee hoor, want die fotonen in die laser hebben geen massa.
F = M x a, dus wordt er geen kracht uitgeoefend, dus geen verplaatsing; het ISS blijft op zijn plek.

De laser verdampt een stukje materiaal op het ruimtepuin, in gas. Dat creert een druk (net zoals een raketmotor) en duwt het puin richting de aarde. Heeft het ISS verder geen last van.

[Reactie gewijzigd door Durandal op 18 april 2015 14:16]

F=m*a kun je niet toepassen op zulke kleine deeltjes. Dan moet je denken in impuls (momentum in het Engels)
Omdat photonen energie hebben en we de mooie formule E=mc^2+pc hebben, zien we dat als de massa 0 is er wel degelijk een impuls p=E/c hebben. Die kan dan voor het wegduwen zorgen ;)
Ahh kijk! Dit verklaart wat. Ik nam aan dat de laser wel degelijk energie 'uitstraalde'. Aan de hand van deze video: https://www.youtube.com/watch?v=5_9ac-w4DW8

Derp, nvm. het was al lang geleden dat ik die video had gezien. verkeerd geïnterpreteerd.

[Reactie gewijzigd door D0phoofd op 18 april 2015 14:42]

Ik denk dat het voornamelijk effect heeft doordat de laser materiaal van het oppervlak van een object 'afbrandt'. Dat materiaal dat wordt afgestoten als damp of rook zal al snel meer stuwkracht genereren dan het licht alleen.
In het originele artikel noemen ze het 'ablation', oftewel het laten verdampen of sublimeren van materiaal door een laser.
Valt toch weinig te branden zonder zuurstof?
Bij wijze van spreken; afdampen (ablation).
Als je boven op het object schijnt kan er een explosie of een uiting van gassen plaats vinden, die kunnen het voorwerp makkelijk richting de dampkring duwen.

Als je onderop schijnt gaatie de andere kant op dus je moet wel goed kunnen richten.
Ik snap alleen niet goed hoe je iets wilt 'neerschieten' in de ruimte. Het object wat je schiet gaat toch niet spontaan richting de dampkring?
En je zult er een behoorlijk krachtige laser voor nodig hebben om een brok afval met precisie helemaal te verbranden. Of ben ik nou gek?
Nee hoor, niet gek, maar het werkt waarschijnlijk zo:
De laser wordt op een stuk afval gemikt dat van de aarde is afgekeerd (bij voorkeur nabij het zwaartepunt). De laser verdampt daar wat materiaal en de gassen die daarbij vrijkomen creeren druk aan die kant van het materiaal. Actie=reactie, dus het materiaal beweegt zich richting de aarde.
Zie het bronartikel:
The new method combining these two instruments will be capable of tracking down and deorbiting the most dangerous space debris, around the size of one centimeter. The intense laser beam focused on the debris will produce high-velocity plasma ablation, and the reaction force will reduce its orbital velocity, leading to its reentry into the earth's atmosphere.
Het is enigszins te vergelijken met dit: https://www.youtube.com/watch?v=LAdj6vpYppA (alhoewel het daar de lucht is die plasma wordt en niet het materiaal van het object zelf)

[Reactie gewijzigd door Aham brahmasmi op 18 april 2015 19:00]

edit:
dubbel, zie boven

[Reactie gewijzigd door blobber op 18 april 2015 13:45]

Ik snap hier ook helemaal niets van. De massa in kwestie gaat niet weg, op zijn best wordt het in kleinere stukjes gedeeld die nog moeilijker te tracken zijn en de chaos in de ruimte nog groter maken.

Het lijkt me, kortom, een uitermate ondoordacht plan van mensen die een cool SF-concept bedacht hebben maar geen clue hebben hoe het in de praktijk werkt...
Ben ik de enige die denkt dat die lasers ook gebruikt kunnen worden voor een Pearl Harbor 2.0?

Wel een gaaf idee, hoewel 100km niet heel ver weg is (relatief gezien).
Het ISS zweeft rond op zo'n 400KM hoogte. Als een laser naar beneden gericht zou worden moest die eerst door 100KM aan atmosfeer heen komen, en dan heeft het misschien 30 seconden de tijd om te vuren voordat het ISS volledig uit zicht is. Gronddoelwitten beschadigen met deze laser zal dus echt niet gaan lukken. Dan zijn drones een betere (en vermoedelijk goedkopere) optie.

EDIT: 400 kilometer blijkbaar, niet 120.

[Reactie gewijzigd door Wolfos op 18 april 2015 12:37]

Het houdt niet op bij het niet kunnen bestoken van de aarde, gps satelieten kunnen ook uit hun baan geschoten worden. De amerikanen hebben een anti-sateliet raket, ASAT geheten.
Doelen genoeg die in de ruimte hangen, niet alleen afval.
de gps-satellieten vliegen op 20 duizend kilometer hoogte, dat is net niet binnen het 100 KM bereik van deze laser.
Maar zullen die lasers niet voor kleinere brokstukken zorgen, zodat er nog meer afval vrijkomt en ze nog moeilijker kapot te schieten zijn?
Maar zullen die lasers niet voor kleinere brokstukken zorgen, zodat er nog meer afval vrijkomt en ze nog moeilijker kapot te schieten zijn?
Het gaat dus om afval uit de baan schieten zodat het in de dampkring verbrand, niet om het direct te vernietigen.
Correctie, het ISS zit doorgaans rond de 400 km hoog

[Reactie gewijzigd door vectormatic op 18 april 2015 14:10]

Niet alleen dat, een laser kan ook gewoon weerkaatst worden. Aangezien het inderdaad vrijwel onmogelijk is om vanuit zo'n afstand bewegende doelen te beschadigen, en statische doelen relatief makkelijk te verdedigen zijn door de lasers te laten weerkaatsen, is het gebruik van deze lasers als wapens niet echt realistisch. Om maar niet te beginnen over het feit dat ze eigenlijk alleen bedoeld zijn om vanuit maximaal 100km afstand relatief kleine objecten uit de baan van de aarde te krijgen, niet om ze te vernietigen . Een groot object op een afstand dat acht keer zo groot is vernietigen/beschadigen lijkt me dan echt onmogelijk...
Als je het ISS wil gebruiken om gronddoelen aan te vallen is het denk ik praktischer om dingen "uit het raam" naar beneden te gooien.
Dan blijven ze gewoon naast het ISS in een omloopbaan hangen. Ze vallen niet 'zo maar' naar beneden.
Bij wijze van spreken; je kunt wel degelijk bombarderen vanuit een omloopbaan.
Neh, veel te zwak om de aarde te bereiken en als hij zo ver zou komen zou hij geen schade aan kunnen richten.

Is denk ik wel een leuk idee om van het afval af te komen en kan dienen als leuk test platform.

Al is het bereik beperkt het is wel handig voor de ISS zelf. Want heeft deze niet al vaker moeten uitwijken omdat er ruimte afval dicht in de buurt kwam?
Waarschijnlijk denk je dat als iemand die niet goed leest.
Er staat dat de laser niet eens krachtig genoeg is om het ruimteafval te vernietigen. Het veranderd de baan, waardoor het de dampkring in gaat en verbrand.

Lijkt me sterk dat zo'n laser Pearl harbor kan opblazen.
De USA is Japan's 2e grootste exporteur. Never bite the hands that feeds you. Bovendien hebben ze nu gemakkelijk toegang tot rubber en olie, en geen intentie om Maleisie en Indonesiëte veroveren, de belangrijkste redenen om Pearl Harbor uit te schakelen. OVerigens hebben ze ook geen middelen of de wil om half Z.O. Azie over te nemen.
Ben ik de enige die denkt dat die lasers ook gebruikt kunnen worden voor een Pearl Harbor 2.0?

Wel een gaaf idee, hoewel 100km niet heel ver weg is (relatief gezien).
Zelfs als dat technisch niet zou lukken, denk ik dat deze lasers toch best gerommel op kunnen leveren met het internationale verdrag tegen ruimtewapens.
Je moet zeker oppassen en het is onder verdragen ook niet mogelijk/wenselijk bewapening aan te brengen.

Echter vernietigd dit ontwerp niet, maar vertraagd het de objecten.
Daardoor zakken ze sneller naar de 300km, waar wrijving ze nog sneller laat vertragen.

En rond de 400km zitten weinig satellieten, maar wel ruimteafval.
Anoniem: 653560
@FastFred18 april 2015 12:19
"Ben ik de enige die denkt dat die lasers ook gebruikt kunnen worden voor een Pearl Harbor 2.0?"
Nee, je bent niet de enige. De vraag is of de lidstaten wel akkoord zullen gaan met dit idee, vooral Rusland zal het niets vinden denk ik.
Zet spiegels op Pearl Harbor neer en dan is het geen issue meer :)
"Het idee van de laserbewapening lijkt afgekeken van de Death Star. Dit ruimtestation uit Star Wars heeft de capaciteit om planeten volledig te vernietigen met zijn lasersysteem. Het is niet aannemelijk dat Riken dergelijke ambities nastreeft."

Lol, die laatste zin _/-\o_

Wel grappig dat ze hiermee proberen om het ruimteafval tegen proberen te gaan. Het wordt een steeds groter probleem. (Kun je wel van een afstand al zien dat het de Aarde is. Welke planeet heeft anders een hoeveelheid afval rond de planeet cirkelen? Behoorlijk representatief voor de mensen op Aarde ;) )
Ik heb al wel vaker gezien dat het een probleem is, maar hoe komt dat eigenlijk? Is het vooral gevaarlijk voor toekomstige missies naar de ruimte, en botsingen en zo, of dreigt er ook een probleem te zijn voor ons aardelingen?
Het grootste probleem zit hem volgens mij in onze afhankelijkheid van sattelieten. Als LEO (low earth orbit, waar de ISS zit) een dode zone wordt omdat het een grote crossfire van afvalprojectielen is, dan valt een heel stuk van ons internationale communicatienetwerk uit. Daar hebben we op aarde meer last van dan van een paar vallende museumstukken.
In de huidige schaal vormt het alleen maar een gevaar voor satellieten en het ISS. Het probleem is alleen dat het ruimteafval niet weggaat (het blijft voor eeuwig om de aarde draaien) en doordat satellieten en het ISS met zo'n grote snelheid gaan, kunnen zelfs deeltjes van slechts een paar cm groot al grote gevolgen hebben.
Er is geen probleem voor mensen op aarde. De atmosfeer beschermt ons prima. De snelheden die gelden zijn enorm hoog. Op 185 km hoogte is de snelheid ongeveer 7.8 km/s zie http://en.wikipedia.org/wiki/Centripetal_force en meer specifiek: http://en.wikipedia.org/w..._for_Engineering_Students

Als twee voorwerpen elkaar raken met tegengestelde snelheid, dan is zelf een bladdertje verf van een gram al een projectiel dat dwars door een stalen plaat heen gaat. Een schroefje dat ooit is losgekomen tijdens een reparatie is voor een tegemoetkomende satelliet een gevaarlijk projectiel.

Ook het ISS moet regelmatig een uitwijkmanoeuvre uitvoeren om waargenomen afval te ontwijken. Dat gebeurt dan meestal door iets hoger of lager te 'vliegen'.
Anoniem: 118226
@RichardQG18 april 2015 12:55
"Welke planeet heeft anders een hoeveelheid afval rond de planeet cirkelen?" Saturnus.
"afgedankte satellieten en andere objecten"

ook een verdwaalde asteroïde?
satteliet+ resten, rakettrappen, bouten, veertjes, een handschoen (van Ed White), een hasselblad camera (gemini 10), gereedschap, kunstmaan, afvalzakken, een lenskap van een chinese satteliet, een tandenborstel, brokken van op elkaar gebotste ~ of met een raket vernietigde sattelieten. Men heeft zelfs een keer een complete tas met gereedschap verloren, maar die viel n 8 maanden terug naar de aarde.

[Reactie gewijzigd door Shark.Bait op 18 april 2015 14:10]

En voor de gene die afvragen hoe een laser ruimte objecten genoeg kan vertragen, het werkt volgens principe dat lichtdeeltjes ook een massa hebben, en door een object te bombarderen met genoeg lichtdeeltjes, en kan je een object vertragen zodat het of naar de aarde valt.

Deze zonnemolen geeft een goed voorbeeld hoe licht objecten kan verplaatsen, iets dat de meeste op school hebben geleerd.
Dar heb je vermoedelijk wat meer (laser) energie voor nodig..
Zo een laserstraal lijkt me best gevaarlijk in de ruimte. Als het zijn doel mist, zal het dan niet "oneindig" blijven doorgaan (als een straal met een voor en achterkant), tot het op een gegeven moment (aldanwel gedeeltelijk) iets raakt? Het blijft een lichtstraal dat gewoon zijn reis aflegt. Ook als het is onderbroken van zijn bron. Veel te gevaarlijk dus imo.

Edit: In deze opstelling zoals ze het nu bespreken (100km, geen destructie, alleen uit koers drijven) misschien minder gevaarlijk, maar als de straal toch blijft doorreizen, en op 3lichtjaar afstand een koerswijziging van iets kleins veroorzaakt dat een domino effect geeft, graven we wellicht ons eigen graf.

[Reactie gewijzigd door Mocro_Pimp® op 18 april 2015 13:45]

Als het universum dan idd een donut is, schiet het ISS uiteindelijk zichzelf in de rug neer...crazy shit!
Ja dat zou gek zijn, alleen geloof ik niet dat het universum een donut is.
Een laserstraal blijft inderdaad oneindig lang doorgaan zolang het niks raakt, maar de doorsnede neemt toe vanwege divergentie. Hierdoor wordt de totale energie verspreid over een groter oppervlak, waardoor de intensiteit significant afneemt. Als een laserstraal een object mist, zal het dus vrij snel vanzelf ongevaarlijk worden.
Anoniem: 428562
18 april 2015 13:01
Met een spiegel zonlicht focussen op het ruimteschroot lijkt mij eenvoudiger dan het gebruik van laser maar deze mensen zullen het wel beter weten dan stuurlui op Tweakers ;-)
En wanneer het ISS aan de schaduwzijde van de Aarde is? Hoe denk je dan zonlicht te reflecteren? En hoe wil je het dan met puin dat vanaf de schaduwzijde van het ISS komt? En hoe wil je met een spiegel de fotonen zo gaan bundelen dat er een geconcentreerde rechte lijn uitkomt zoals een laser? Alleen dan heb je genoeg energie in een kleine plek om het puin te gaan verdampen.
Kortom, blijf bij de laser. Die is makkelijker in elkaar te zetten en op elk moment van de baan om de Aarde en vanuit elke hoek van het ISS beschikbaar.
je hebt zijn ;-) niet gezien en de opmerking van "de beste stuurlui op tweakers". Je betoog is naar ik meen ietwat overbodig, afgezien dat je vragen perfect opgelost kunnen worden.
Dan bouw je een 2e ISS met een huge spiegel, die dat licht reflecteert- opgelost.
Op zich vind ik het een goed idee om eens iets te gaan doen aan ruimteafval, anders wordt het gewoon nog meer een zootje daarboven.
Het grootste probleem van ruimteafval lost zich vanzelf op. Doorgaans heeft ruimteafval geen stabiele baan en valt het na verloop van tijd vanzelf richting de Aarde om vervolgens te verbranden in de atmosfeer.
@Loller: Het is al een zooitje daarboven. Het ISS heeft tot nu toe zestien keer plek moeten maken en het wordt alleen maar erger.

@Jazzy: Het grootste probleem van ruimteafval is niet dat het er is, maar dat het de baan van satellieten kan kruisen. Of van astro/kosmo/taikonauten die een ruimtewandeling maken. Dat probleem wordt niet opgelost door te wachten tot het ruimteafval terugkeert in de dampkring.
Het kostte me wat moeite me voor te stellen hoe je met een laser een object afremt.
The intense laser beam focused on the debris will produce high-velocity plasma ablation, and the reaction force will reduce its orbital velocity, leading to its reentry into the earth's atmosphere.
Kennelijk 'verdampt' het object gedeeltelijk, en de reactiekrachten van dat wegvliegende materiaal zorgen voor de vertraging.

Bauke is onder de indruk van het bereik van 100 km, maar met de snelheden die er op die hoogte heersen (~8 km/s) geeft dat een reactietijd van max 12.5 seconden, of ruim 6 seconden als het object van de tegengestelde richting komt. Klinkt niet overdreven ruim. En het maakt dit tot alleen een manier om het ISS te beschermen, voor een aanpak van het space debris probleem is een radius van 100 km natuurlijk peanuts.
Objecten hoeven niet recht op de ISS af te vliegen, je kan ook doelen raken die op een afstand (lager) passeren.
Je remt snelheid van objecten af met fotonen. Bezoek het NEMO eens. Een wereld zal voor je open gaan. http://en.wikipedia.org/wiki/Crookes_radiometer
De fotonendruk is veel en veel te laag. Da's leuk voor een zonnezeil van 25km2 en een reis van 200 jaar naar een andere ster, maar niet om een stuk puin te doen bewegen.
Theek heeft gelijk; verdamp materiaal met de laser en de druk zorgt dat het puin de andere kant op gaat (net als een raket).
Kan iemand mij uitleggen waarom dat het geen probleem is dat iets verbrand in de atmosfeer? Lijkt mij dat dat ook niet heel erg gezond kan zijn voor ons planeetje.
Dan moet je de hoeveelheid moleculen in het materiaal (hoofdzakelijk aluminium, dat ook nog eens niet giftig is) maar eens delen door de hoeveelheid moleculen in de dampkring, en dan weet je de verhouding.
"Het idee van de laserbewapening lijkt afgekeken van de Death Star. Dit ruimtestation uit Star Wars heeft de capaciteit om planeten volledig te vernietigen met zijn lasersysteem. Het is niet aannemelijk dat Riken dergelijke ambities nastreeft."

lol.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.

Tweakers maakt gebruik van cookies

Tweakers plaatst functionele en analytische cookies voor het functioneren van de website en het verbeteren van de website-ervaring. Deze cookies zijn noodzakelijk. Om op Tweakers relevantere advertenties te tonen en om ingesloten content van derden te tonen (bijvoorbeeld video's), vragen we je toestemming. Via ingesloten content kunnen derde partijen diensten leveren en verbeteren, bezoekersstatistieken bijhouden, gepersonaliseerde content tonen, gerichte advertenties tonen en gebruikersprofielen opbouwen. Hiervoor worden apparaatgegevens, IP-adres, geolocatie en surfgedrag vastgelegd.

Meer informatie vind je in ons cookiebeleid.

Sluiten

Toestemming beheren

Hieronder kun je per doeleinde of partij toestemming geven of intrekken. Meer informatie vind je in ons cookiebeleid.

Functioneel en analytisch

Deze cookies zijn noodzakelijk voor het functioneren van de website en het verbeteren van de website-ervaring. Klik op het informatie-icoon voor meer informatie. Meer details

janee

    Relevantere advertenties

    Dit beperkt het aantal keer dat dezelfde advertentie getoond wordt (frequency capping) en maakt het mogelijk om binnen Tweakers contextuele advertenties te tonen op basis van pagina's die je hebt bezocht. Meer details

    Tweakers genereert een willekeurige unieke code als identifier. Deze data wordt niet gedeeld met adverteerders of andere derde partijen en je kunt niet buiten Tweakers gevolgd worden. Indien je bent ingelogd, wordt deze identifier gekoppeld aan je account. Indien je niet bent ingelogd, wordt deze identifier gekoppeld aan je sessie die maximaal 4 maanden actief blijft. Je kunt deze toestemming te allen tijde intrekken.

    Ingesloten content van derden

    Deze cookies kunnen door derde partijen geplaatst worden via ingesloten content. Klik op het informatie-icoon voor meer informatie over de verwerkingsdoeleinden. Meer details

    janee