Assassin's Creed: Brotherhood

Assassins versus Abstergo

Het zweet staat op mijn voorhoofd, maar ik ga door. De gang is lang, de vijanden talrijk, maar het doel in zicht. Hoe creatief mijn doelwit ook weg probeert te vluchten, ik geef niet op. Ik ben sneller. Ik ben dodelijk. Ik heb een arsenaal in mijn binnenzak waar het complete Borgia-leger jaloers op zou zijn. Hij gooit hekken dicht, maar al klimmend ben ik sneller dan hij al rennend. Ik ben een meester-assassin, hij een bange vent. Alsof hij voelt dat hij aan de laatste vijf minuten van zijn leven is begonnen. De gang loopt dood, de prooi is van mij. Een sprong. Een messteek in de nek. Requiescat in Pace.

Getest op: Xbox 360
Ook verkrijgbaar voor: PlayStation 3, pc (verschijnt later)

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

In Assassin's Creed: Brotherhood begint Ezio Auditore da Firenze direct als de meesterlijke moordenaar die hij aan het einde van Assassin's Creed II was. Assassin's Creed: Brotherhood start dan ook letterlijk waar deel twee eindigde, in het Vaticaan in Rome. Ezio keert, met het Piece of Eden op zak, terug naar zijn villa in Monteriggioni, maar zijn rust wordt ruw verstoord als de Borgia-familie voor de deur staat. Cesare Borgia vermoordt een aantal van Ezio's trouwe bondgenoten en steelt de appel, het Piece of Eden dat Ezio in Rome had veroverd. Bovendien ligt Monteriggioni in puin en moeten Ezio en zijn familie vluchten.

Hoewel je in Brotherhood voor negentig procent van de tijd speelt met Ezio, staat hij niet centraal in de ware setting van het verhaal. Nog steeds is Desmond Miles in het jaar 2012 het werkelijke hoofdpersonage, dat zich via de Animus, een geavanceerde computer, kan verplaatsen in zijn voorvaderen. In het eerste deel was dat Altaïr, die omstreeks 1200 in het Midden-Oosten leefde, en in deel twee werd het Ezio, die dus ook in de nieuwe game het lijdend voorwerp is.

Evolutie

Brotherhood scoort echter direct punten door de evolutie die op dit punt plaatsvindt. Anders dan in de vorige games heb je nu zelf controle over wanneer je de Animus in- of uitstapt. Je kunt dus op elk moment Ezio verlaten en als Desmond zijnde even een babbeltje maken met een van de teamleden die voor de moderne Assassins werken. De strijd tussen de Assassins en Abstergo, het equivalent van de Templars, blijft zich ook ontwikkelen. De Assassins komen in tijdnood en worden overal opgejaagd door agenten van Abstergo. Hierdoor krijg je in Brotherhood meer mee van de band tussen Desmond en de andere teamleden, waarbij de band met Lucy Stillman, gespeeld door Kristen Bell, het interessantst is.

Ezio versus de Borgia's

Hoewel de gebeurtenissen in het heden in Brotherhood dus wat prominenter naar voren komen en je iets meer gaat begrijpen van de relatie tussen heden en verleden, speel je het gros van het spel met Ezio. Onze Italiaanse vriend heeft na de aanval op zijn stad en villa de schone taak om de strijd aan te gaan met de Borgia's, en wel in de Italiaanse hoofdstad Rome, hun thuisbasis. Rome gaat zwaar gebukt onder het juk van de machtige familie, en terwijl Ezio zijn persoonlijke vijanden bevecht, helpt hij dus tegelijktertijd het Romeinse volk.

Assassin's Creed Brotherhood

Dat vertaalt zich grafisch in kleur en gameplaytechnisch in functie. Als Ezio net aan de slag gaat in Rome, is de hele stad het domein van de Borgia's. Hun macht wordt voornamelijk gevisualiseerd en vertegenwoordigd door de Borgia Towers, die overal in Rome zijn te vinden. Elke toren staat voor een gebied en elk gebied heeft een Borgia-commandant. Ezio dient per gebied eerst de commandant te vermoorden en daarna de toren in brand te steken. Het gebied dat onder controle stond van deze toren, is dan 'bevrijd'. De wijk krijgt dan meer kleur en de winkels en voorzieningen in de betreffende wijk kunnen vanaf dat moment worden geopend. Om een winkel te openen moet Ezio wel geld betalen, maar alle winkels samen zorgen per twintig minuten voor een vast inkomen voor Ezio, en je raadt het al: hoe meer winkels en voorzieningen je hebt geopend, hoe hoger de inkomsten.

Verschuiving van de macht

Hoewel vanaf het begin een groot gedeelte van de stad begaanbaar is voor Ezio, opent de stad bepaalde gebieden pas later. Hierdoor werkt het veroveren van de Borgia Towers illustratief voor de verschuiving van de machtsbalans van de Borgia's naar de Assassins. Je voelt immers op je klompen aan dat Ezio en de zijnen uiteindelijk aan het langste eind zullen trekken - zo werkt dat nu eenmaal in games. Toch moet Ezio daar hard voor werken, en dat doet onze Italiaanse vriend op verschillende manieren. Allereerst zorgt Ezio voor een aantal sleutel-bondgenoten in de stad, waaronder zijn zus Claudia die als bedrijfsleider van de plaatselijke hoerentent fungeert.

Assassin's Creed Brotherhood

Nadat de sleutelfiguren op hun plek zitten, kan het leukste gedeelte van de ontwikkeling van Ezio's moordenaarsgilde beginnen. Een van dé grote features van Brotherhood is dat Ezio andere moordenaars kan aannemen en trainen. Via duiventillen kan Ezio communiceren met zijn assassins en ze van missies voorzien. Deze missies leveren Ezio geld en speciale voorwerpen op, terwijl de leerlingen ervaringspunten verdienen. Uiteindelijk bereiken ze level 10 en zullen ze, na een speciale ceremonie in de schuilplaats van het moordenaarsgilde, de status van Assassin bereiken. Natuurlijk hebben deze moordventjes ook in de gameplay een rol, maar daarover lees je meer op de volgende pagina.

Altaar van Romulus

Rome zit namelijk nog boordevol andere dingen die je kunt doen. Zo zijn daar weer de verzamelbare objecten zoals veren en vlaggen, en kun je weer een sloot extra missies uitvoeren die extra beloningen opleveren. Verreweg de belangrijkste daarvan zijn verbonden aan de speciale wapenuitrusting van Brutus, die achter slot en grendel ligt opgeslagen. Om dat pakje, het meeste stevige in het spel, te pakken te krijgen, dien je zes sleutels te verzamelen, en dat doe je door op verschillende locaties een 'Altaar van Romulus' te vinden, dat vaak wordt verdedigd door de geschifte volgelingen van Romulus. U raadt het reeds: dit is hetzelfde concept als we zagen in Assassin's Creed II, waarbij Ezio destijds het armor van Altaïr kon verdienen via de tombe's.

Assassin's Creed Brotherhood

Al even noemenswaardig zijn de missies die Ezio kan volbrengen in opdracht van Leonardo da Vinci. Onder bedreiging heeft Leonardo voor de Borgia's een aantal prototypen oorlogsvoertuigen ontwikkeld, en hij vraagt Ezio om deze voertuigen op te sporen en ze te vernietigen voordat de Borgia's er kwaad mee kunnen doen. We verklappen vast dat je elk voertuig dat je vernietigt eerst even zelf mag gebruiken. Dat zorgt steeds voor een tempowisseling in de gameplay en meestal ook voor behoorlijk wat vermaak. Ubisoft maakte vooraf duidelijk dat het de speler meer memorabele momenten wil bieden in Brotherhood, van het type zoals het vliegen met Da Vinci's vliegmachine in Assassin's Creed II. Of dat is gelukt is, valt te bezien: juist doordat er nu meer van dat soort missies zijn, springen ze er voor ons gevoel niet meer uit.

Moordcommando's

Dat geldt zeker wel voor de missies waarin je assassins een rol spelen. Natuurlijk, Ezio is van zichzelf al een machtige moordmachine en hij draait zijn hand niet om voor een robbertje knokken met een stuk of tien wachters. Maar zodra je je leerlingen kunt gebruiken om wachters uit de weg te ruimen of je te helpen in gevechten, krijgt het woord 'macht' in Assassin's Creed een heel nieuwe betekenis. Met een simpel fluitje of een handgebaar wenkt Ezio zijn volgelingen, die vervolgens meedogenloos en snel de nodige vijanden van kant maken. Afhankelijk van hun niveau gebruiken ze steeds effectievere methodes. Een bijna volleerde moordenaar zal bijvoorbeeld eerst een rookbom werpen, om zijn vijanden vervolgens af te maken met een bijl.

Assassin's Creed Brotherhood

Het machtige gevoel dat dit oplevert, werkt egostrelend, maar het heeft ook een keerzijde. Je assassins zijn namelijk wel erg bedreven in het uitschakelen van vijanden. Het feit dat je ze kunt gebruiken is een feature, maar het werkt soms een beetje als een 'cheat'. We hebben nog niet meegemaakt dat de moordenaars faalden op het moment dat we ze inriepen. Wel werden er af en toe een paar ingesloten door vijanden, waarna we ze even uit de brand moesten helpen. Gaat het echter om ongeziene aanslagen, dan hebben ze in ons spel een vlekkeloos blazoen, en dat maakt Assassin's Creed: Brotherhood af en toe een tikje te gemakkelijk.

Balans

Daarbij moet wel worden gezegd dat de moordenaars niet inzetbaar zijn als je ze eropuit hebt gestuurd om een missie te volbrengen. Datzelfde geldt voor een aantal missies waarbij Ezio bijvoorbeeld een afgesloten gebied binnen moet sluipen: daar kunnen de assassins natuurlijk niet zomaar uit de lucht komen vallen, dus daar kun je ze ook niet gebruiken. Dat zorgt op dat moment voor een prima verandering in de gameplay, want het gebruikmaken van je moordenaars werkt erg verslavend. Heel goed dus dat het spel je af en toe dwingt om problemen op een andere manier op te lossen.

Assassin's Creed Brotherhood

Dat leidt er in veel gevallen toe dat Ezio uiteindelijk zelf omringd wordt door vijanden. Assassin's Creed kenmerkt zich al sinds deel een door de gevechten waarbij je voornamelijk wacht tot je vijanden iets doen, waarna je countert en ze met een flinke klap afmaakt. Dat werkt in Brotherhood nog steeds, maar Ubisoft heeft er een laagje aan toegevoegd. Het loont nu namelijk meer om zelf het initiatief te nemen. Zodra je een vijand doodt met een executiebeweging, kun je elke volgende vijand met één klap doden, zolang je in je streak blijft. Word je geblokt of krijg je zelf een klap, dan is die ketting doorbroken. Dat klinkt gemakkelijk, maar in de praktijk lukt het niet altijd. Regelmatig wisten we vier of vijf vijanden op rij te doden, maar daana kregen we toch vaak wel een klap; je doodt je vijanden snel op deze manier, maar bent zelf ook kwetsbaar.

Een paard in de stad

Een andere vernieuwing is de grotere rol van het paard. Moest het edele dier in deel een en twee nog buiten de stadspoorten wachten, in Brotherhood kun je Rome te paard verkennen. Dat leidt soms tot wat omver gereden burgers en soldaten, en in dat laatste geval zul je berucht worden. Doordat verschillende bewakers ook te paard patrouilleren, zul je af en toe de kans krijgen te paard te vechten, al leert onze ervaring dat Ezio met beide benen op de grond een stuk dodelijker te werk gaat. Iemand van zijn paard meppen met een mooie counter is wel erg spectaculair.

Nuttige verbeteringen

Het is goed om te zien dat Ubisoft een poging geeft gewaagd om het ietwat saaie vechtsysteem uit de vorige Assassin's Creed te verbeteren. Het nieuwe systeem verandert het vechten wel degelijk, en ook de aanwezigheid van een groot aantal nieuwe executies is fijn. Zo maakt Ezio bijvoorbeeld gebruik van zijn pistool om vijanden van zijn zwaard te knallen nadat hij ze eraan heeft geregen. Een meer gevarieerd vechtsysteem is slechts een van de aspecten die na ACII wat verbetering konden gebruiken.

Reizen via riolering

Een ander punt dat in Brotherhood is aangepakt, is het fast travel-systeem. In deel twee kon je snel reizen via de stallen die her en der waren te vinden, maar vaak lagen de locaties ervan niet in de buurt van waar je moest zijn. In Rome kun je gebruikmaken van de riolering die onder de hele stad loopt. Via deze gangen kan Ezio zich snel naar allerlei locaties in Rome verplaatsen. De toegangspunten zijn goed verdeeld over de stad, en nadat je ze hebt geopend - op dezelfde manier als waarop je winkels opent - hoef je vrijwel nooit meer lange afstanden te voet of te paard af te leggen.

Assassin's Creed Brotherhood

Terugkijkend naar de eerste Assassin's Creed moet worden geconcludeerd dat dat spel te lineair en te eentonig was. Assassin's Creed II rekende hier al mee af, maar Brotherhood gaat er nog een stapje overheen. Het begin van het spel is redelijk vastomlijnd en de volgorde van de hoofdmissies ligt ook vast, maar daaromheen is Ezio vrij om te doen en te laten wat hij wil. Op pagina twee schetsten we al wat voorbeelden van wat er zoal te beleven is. Het enige dat we graag nog hadden gezien, is dat het spel een wat duidelijkere hint had gegeven op het moment dat je naar de eindgame gaat. Vanaf een bepaald punt in DNA sequence 8 kun je geen andere missies meer uitvoeren tot je de laatste baas hebt verslagen. Het spel geeft je wel de kans om na afronding van het verhaal door te spelen, wat veel gamers in de regel kunnen waarderen.

Klimmen

Een laatste puntje waar wat ons betreft nog wel iets aan gedaan had kunnen worden, is het klim- en klautersysteem, waar weinig aan is veranderd. Dat is op zich niet slecht: het werkte in ACII best goed, maar 'best goed' is niet 'fantastisch'. Net als in Assassin's Creed gebeurde, overkwam het ons af en toe dat we onbedoeld van een gebouw sprongen, of dat Ezio niet deed wat we op dat moment wilden dat hij zou doen. Dat zorgt voor wat kleine irritaties. Het is zeker geen halszaak, en ook iets dat met wat gewenning na verloop van tijd zeker minder erg wordt, maar wel een puntje voor de toekomst.

Prachtig en sfeervol

De toekomst brengt vast ook de nodige technische innovatie met zich mee, al durven we te stellen dat Brotherhood die niet nodig heeft. Ja, de game zit technisch niet heel anders in elkaar dan Assassin's Creed II. Toch stellen wij dat Brotherhood er fantastisch uitziet. Het spel doet namelijk in grafisch opzicht heel veel goed. Zo zien de animaties van Ezio er weer keurig uit, en het uitzicht dat je af en toe over Rome hebt, is adembenemend. Klim je op een gebouw waar de zon precies langs schijnt, dan zie je op de grond het silhouette van de klimmende Ezio. Staat Ezio stil, dan zal hij met een schouderknikje zijn kleed over zijn linkerarm werpen. Het zijn allemaal kleine details die in Assassin's Creed: Brotherhood uitstekend zijn uitgewerkt.

Assassin's Creed Brotherhood

Het absolute hoogtepunt op dit vlak is natuurlijk de manier waarop Rome in het spel is verwerkt. De stad is niet tot in detail nagemaakt, maar klopt globaal heel aardig. Bekijk de kaart in Brotherhood eens en vergelijk deze met Rome in Google Maps. Je zult zien dat het Colosseum, het Pantheon, het Castelo Sant'Angelo en de Sint-Pieter op de juiste plek staan, net als het Circus Maximus en de Aventijn. Zo blijkt Brotherhood, met natuurlijk ook een hoofdrol voor de Borgia-familie die echt heeft bestaan, historisch gezien vrij accuraat, al willen we best geloven dat historisch onderlegde lezers er iets op aan te merken zullen hebben. Of je dat moet willen is een tweede: je kunt ook gewoon proberen te genieten van deze unieke kans om door het Rome van de Renaissance te lopen.

'Montréal!'

De ervaring die dat oplevert, wordt versterkt door de soundtrack en de voice-acting. De soundtrack schotelt je enkele opzwepende nummers voor, die behoorlijk spannings-verhogend werken, terwijl de voice-acting vooral sterk en geloofwaardig is. Er wordt over het algemeen wel Engels gesproken, maar dat gebeurt steeds met een Italiaans accent. Daarnaast gooien alle personages er om de zoveel tijd een Italiaans zinnetje uit, wat enorm goed is voor de geloofwaardigheid van het spel. Een leuk grapje heeft Ubisoft verstopt in een scène waarin Ezio een Frans legerkamp binnendringt. Als Ezio in zijn beste Frans vraagt of de poort kan worden geopend en een argwanende wachter vraagt uit welk deel van Frankrijk hij komt, antwoordt Ezio 'Montréal!'. Dat is niet geheel toevallig; Ubisoft Montréal is de - overigens Canadese - ontwikkelstudio achter het spel.

Multiplayer

Laat duidelijk zijn dat Brotherhood een game is die om de singleplayer draait. Deze spelmodus zal je, zeker als je de moeite neemt de niet-verplichte missies ook te spelen, minstens een uur of twintig aan je console gekluisterd houden. Het doorspelen van die niet-verplichte missies is overigens een aanrader, want je game-ervaring wordt er alleen maar rijker door. Na twintig uur spelen hadden we het verhaal voltooid, maar nog lang niet alle extra missies gedaan en dan hebben we het al helemaal niet over het volledig herbouwen van Rome, het verzamelen van vlaggen en veren, enzovoort.

Assassin's Creed Brotherhood

Mocht je, net als wij, niet over die verzameldrift beschikken, dan kan de multiplayer-modus van het spel nog uitkomst bieden. We hebben, doordat we het spel natuurlijk reviewen voordat het in de winkels ligt, deze spelmodus niet goed genoeg kunnen testen voor een weloverwogen oordeel, maar beroepen ons op eerdere speelsessies en de bèta om je een idee te geven van wat de multiplayer-modus ongeveer inhoudt. Vooropgesteld: de aanwezigheid van de multiplayer is een plus op zich. Brotherhood kan prima af zonder, dus het is hoe dan ook een leuk extraatje. Maar zo gemakkelijk komt Ubisoft er natuurlijk niet vanaf.

Aanpak zelf bepalen

Enorm bewonderenswaardig aan de multiplayer-modus is dat de gameplay trouw is gebleven aan datgene waar Assassin's Creed om gaat: aanslagen, achtervolgingen, maar ook de nodige trucs en listigheden. Het systeem waarbij je een vijand pas opmerkt als hij bijvoorbeeld rent, of andere 'high-profile'-bewegingen uitvoert, is perfect. Je kunt zo namelijk zelf bepalen hoe je het aanpakt. Ga je rennend achter je vijand aan, in de hoop hem te pakken, of blijf je kalm en wacht je tot hij langs komt rennen? Te rustig spelen kan echter ook niet; je wordt zelf ook opgejaagd en in tegenstelling tot je prooi ziet je jager wel precies waar jij bent.

Assassin's Creed Brotherhood

De multiplayer krijgt een extra dimensie door verschillende spelmodi, waaronder team-based varianten, en de toevoeging van perks. Deze perks kunnen je de mogelijkheid geven om langer te rennen of om handige wapens in te zetten. Denk hierbij aan het gebruik van rookbommen die je achtervolgers tijdelijk het zicht ontnemen, of aan het inzetten van dubbelgangers, waardoor je jager niet meer weet wie nu zijn 'echte' doelwit is. Doodt hij per ongeluk de verkeerde, dan is zijn missie mislukt en krijg jij de punten.

Concept in praktijk

Hoe goed het ook klinkt, vooralsnog vinden we het concept beter dan de uitwerking. De vertraging die optreedt tussen twee spelers zorgde in de bèta voor rare momenten die funest zijn voor het spelplezier. Zo kan het gebeuren dat je ineens stilstaat, terwijl je jager je afmaakt. Dat komt doordat jij op zijn beeldscherm al binnen zijn bereik bent, maar op je eigen scherm nog niet. Doordat het spel de kant van de jager in dat geval als leidend beschouwt, sta jij als prooi op je eigen beeldscherm ineens even stil om die vertraging te compenseren. Dat voelt nep aan, want voor je eigen gevoel had je nog gewoon weg kunnen rennen. Mocht Ubisoft dit verholpen hebben in de uiteindelijke versie, dan staat weinig het succes van de multiplayer in de weg. Zo niet, dan is hij een kort leven beschoren, vermoeden wij.

Wat beter zal het gaan met een optie die verscholen zit in de singleplayer-modus. Via de Animus is het in Brotherhood namelijk mogelijk om losse missies die je al hebt gespeeld, nog eens opnieuw te spelen. Daarnaast is de Animus nu uitgerust met een Combat Training-modus, waarin je verschillende trainingen kunt doorlopen. Je krijgt dan opdrachten als 'haal een kill-chain van minimaal vijf binnen een minuut'. Lukt dat, dan speel je ook nog eens extra herinneringen van Ezio vrij, die je uiteindelijk nodig hebt om Desmond en Ezio honderd procent gesynchroniseerd te krijgen en het spel volledig uit te spelen.

Conclusie

Doordat gamen een persoonlijke beleving is, kan ik niet namens de hele Tweakers.net-redactie spreken als ik zeg dat dit - met nog dik een maand te gaan misschien wat voorbarig, maar toch - de game van het jaar is. Dat heeft te maken met een voorliefde voor de setting, maar nog veel meer met de overweldigend goede game die Assassin's Creed: Brotherhood is. Het spel is niet perfect, maar door een aantal kleine verbeteringen en wat grotere nieuwe elementen weer zo'n klap beter dan het toch al ijzersterke Assassin's Creed II, dat ik me niet kan voorstellen dat ik dit jaar nog een betere game zal spelen.

Ubisoft heeft geluisterd naar de fans, dat ten eerste. De mogelijkheid paard te rijden in steden, het betere fast travel-systeem, het betere inzicht dat je krijgt in de strijd tussen de assassins en Abstergo in 2012: het zijn allemaal zaken waar de community om heeft gevraagd. Daarnaast geeft het gebruik van leerling-assassins je een ultiem gevoel van macht. Het spel brengt op die manier de setting van Ezio als leider van een geheim genootschap goed over. Datzelfde geldt voor de sfeer, die op verschillende momenten van je beeldscherm spat. Het enige waar we nog wat onzeker over zijn is de multiplayer-modus, maar de vraag is of je daar lang bij stil moet staan. Assassin's Creed draait om de singleplayer, en als de multiplayer-modus dat niveau niet haalt, doet dat ons eigenlijk vrij weinig. Assassin's Creed: Brotherhood is een dijk van een game en misschien wel de beste free-roaming game aller tijden.

Pluspunten

+ Rome is sfeervol
+ Assassins rekruteren en gebruiken
+ Oude minpuntjes aangepakt
+ Meer inzicht en binding met verhaal in 2012
+ Heel, heel veel te doen, zonder te veel verplichtingen
+ Mogelijkheid losse missies opnieuw te spelen
+ Combat Training-modus
+ Multiplayer als extra vermaak

Minpunten

- Je assassins zijn wel érg goed, dat maakt het spel soms wat gemakkelijk
- Klimmen werkt goed, maar nog steeds niet perfect

Cijfer: 9,5

Titel	Assassin's Creed: Brotherhood
Platform	Xbox 360, PlayStation 3 (PC volgt later)
Ontwikkelaar	Ubisoft Montréal
Uitgever	Ubisoft
Releasedatum	19 november 2010