Ratchet & Clank: Rift Apart
Natuurlijk, de openingsscènes van deze game zijn bedoeld om spelers weg te blazen. De kleuren vliegen je om de oren, overal gebeurt iets en toch blijft de actie soepel lopen. Maar ook daarna weet Ratchet & Clank: Rift Apart memorabele scènes op het scherm te toveren, waarbij de hoeveelheid actie op het scherm altijd een belangrijk element blijft. De game laat een hoog detailniveau zien, met name in de uitwerking en animatie van de personages. Die zijn van het niveau dat de beste tekenfilmmakers ter wereld halen en dat is een heel knappe prestatie. Ook de gameplay doet het uitstekend. Een breed scala aan doldwaze wapens is iets dat we gewend zijn van Ratchet & Clank en daarin stelt deze game zeker niet teleur. Daar komt de hoge mate van dynamiek nog bij, waarbij je op de beste momenten stunts met de pijlsnelle hooverboots koppelt aan grinds en wall runs. De gevechten worden na verloop van tijd wel wat minder boeiend, mede doordat er veel herhaling optreedt in de vijanden die je tegenkomt. Af en toe zorgt de niet helemaal lekker meedraaiende camera ervoor dat je wat vijanden niet ziet, maar dat is amper een belemmering voor het spelplezier. Gamers die het geluk hebben dat ze al een PS5 konden kopen, kunnen het nieuwe avontuur van de lombax Ratchet en de robot Clank met een gerust hart in huis halen.
Ratchet & Clank: Rift Apart is een game waar druk op ligt. In de aanloop naar de release van de PlayStation 5 toonde Sony uiteraard meerdere games, maar daarvan zullen er veel voorlopig nog niet verschijnen. Een aantal andere games is wel al verschenen, maar bleek ook voor de PlayStation 4 op de markt te komen. Een game die op beide PS-generaties moet kunnen draaien, zal altijd beperkingen hebben omdat alles ook uitvoerbaar moet zijn met oudere hardware. Ratchet & Clank: Rift Apart is echter de eerste écht grote exclusieve game voor de PlayStation 5, als je het onlangs verschenen Returnal althans niet meerekent. Returnal zette dankzij de nieuwe hardware op zijn manier zeker een stap vooruit, maar veel mainstreamgamers zullen die titel niet in het vizier hebben gehad. Het is dus aan de lombax Ratchet en de robot Clank om aan gamers over de hele wereld te laten zien waar de PlayStation 5 toe in staat is.
Eigenlijk hoefden we Ratchet & Clank: Rift Apart helemaal niet te spelen om te weten waar het in deze avontuurlijke platformgame om draait. De game is immers al meermaals uitgebreid getoond en steevast viel op hoeveel actie er tegelijkertijd op het scherm te zien is. Zonder enige moeite tovert de PlayStation 5 strakke 4k-beelden met 60fps tevoorschijn tijdens de State of Play-presentatie en er gebeurt meer in beeld dan je in een oogopslag kunt meekrijgen. Het is dus niet vreemd dat veel gamers uitkijken naar deze titel en om maar met de deur in huis te vallen: die worden niet per se teleurgesteld. De actie is goed, het beeld strak, de ontwerpen prachtig en er gebeurt inderdaad heel veel. Helaas is het wel nog steeds zo dat je als speler een keuze moet maken tussen optimale graphics en optimale performance. De standaard ‘fidelity’-modus levert 4k-beelden met raytracing, maar loopt op 30 frames per seconde. Daarnaast zijn er twee performance-modi die beide in een lagere resolutie draaien en waarbij ‘performance rt’ een nog wat lagere resolutie kiest om daarbij raytracing actief te houden. Wij kozen zelf voor de beste graphics en namen genoegen met 30fps.
Dat de game in 30 frames per seconde draait, merk je, maar je kunt er best snel aan wennen. Is dat eenmaal gebeurd, dan kun je ten volle genieten van de grafische pracht en praal die de game met zich meebrengt. Letterlijk, want het verhaal opent met een feestdag waarop Ratchet en Clank geëerd worden voor alle heldendaden die zij in het verleden hebben verricht. Om de gelegenheid op te leuken, is er een prachtige optocht met vliegende praalwagens georganiseerd. Het kleurrijke geheel oogt vrolijk en terwijl de confetti je om de oren vliegt, merk je meteen dat de game je iets duidelijk wil maken. De capaciteit die er is om heel veel tegelijk te laten gebeuren, wordt vanaf de eerste minuut volledig benut. Het overweldigt, het is leuk om naar te kijken en de actie draait er geen frame minder stabiel om.
Hoog niveau
Terwijl deze openingsscène zich ontvouwt, kun je ook alvast inzoomen op wat andere grafische details. Behalve dat er veel gebeurt, is Ratchet & Clank: Rift Apart ook op andere manieren een prachtige game. Het kleurgebruik is prachtig en zeer afwisselend, met diverse kleurschema’s voor de verschillende werelden waarin de speler terechtkomt. Nog veel indrukwekkender is het grafische niveau dat de game vasthoudt in de gameplay als je net uit een tussenfilmpje komt. Bij live gameplay is het grafische niveau uiteraard niet gelijk aan dat in een mooi geanimeerde tussenscène, maar de stap is klein. De bewegingen blijven soepel, de omgevingen mooi en gevarieerd en er valt ongelooflijk veel te zien. Toch is het detailniveau nergens sterker dan bij de hoofdpersonages. Zelden zag de vacht van een tekenfilmfiguur er in een game mooier en geloofwaardiger uit dan die van Ratchet en Rivet in Ratchet & Clank: Rift Apart.
Het niveau is zo hoog dat je bij vlagen het idee krijgt dat je hebt te maken met een soort interactieve Pixar-film. Dat compliment dankt de game overigens mede aan een aantal sterk geschreven dialogen en goed geplaatste opmerkingen. De hoofdpersonages, maar zeker ook de vele andere personages in de spelwereld, scoren regelmatig met flink wat humor. Eigenlijk is het enige dat we de game op audiovisueel gebied kunnen verwijten, dat de camera af en toe net niet helemaal lekker meedraait met de actie. Vijanden hebben nogal eens de neiging Ratchet of Rivet in te sluiten. Dan vallen natuurlijk sommige vijanden buiten beeld en loop je het risico het overzicht een beetje te verliezen. Dat is zeker geen halszaak, maar soms wel wat vervelend.