Door Jurian Ubachs

Redacteur

Mass Effect Legendary Edition Review

Kan een remake beter zijn dan een herinnering?

28-05-2021 • 06:00

164

Multipage-opmaak

Deel één toch wel flink verouderd

Mass Effect Legendary Edition

Sommige games blijven in je herinnering specialer dan een prachtige remaster ze ooit kan maken. Maak je geen zorgen; dit is veruit de beste versie van Mass Effect die je ooit hebt gezien, maar alle grafische upgrades en andere veranderingen die zijn toegepast om de games te moderniseren, kunnen niet verhullen dat ze toch echt behoorlijk oud zijn. De lichteffecten zijn prachtig, mede dankzij hdr, en tillen de games echt een niveau omhoog, maar dat niveau blijft nog steeds ver achter bij de huidige maatstaven. De ouderdom is ook merkbaar in de gameplay. Met name Mass Effect 1 heeft daar last van en kan op sommige vlakken maar heel moeizaam meekomen. Zodra Mass Effect 2 bereikt is, wordt het gelukkig snel beter en bewijst Mass Effect binnen no-time een van de beste rpg-trilogieën uit de geschiedenis te zijn. Voor nieuwkomers zou dat genoeg reden moeten zijn dit drieluik eens op te pakken. Veteranen zullen de verleiding om terug te keren naar het Mass Effect-universum zeker voelen en kunnen daarin eigenlijk geen verkeerde keuze maken. Ga je terug, dan zorgt de trilogie heus weer voor de nodige tientallen uren rpg-vermaak. Kies je er echter voor je herinneringen te koesteren zonder daar op enige manier afbreuk aan te doen, dan is dat stiekem misschien wel de beste keuze.

Het zal rpg-fans - zeker de wat oudere - niet zijn ontgaan dat Electronic Arts onlangs een heruitgave van de originele Mass Effect-trilogie heeft uitgebracht. Het verhaal rond de strijd die Commander Shepard namens alle vredelievende rassen voert tegen de allesvernietigende Reapers is, als je role-playing games een warm hart toedraagt, eigenlijk verplichte kost. Wat dat betreft is het heel fijn dat BioWare nu een gemoderniseerde versie uitbrengt. Voor nieuwelingen is het uiteraard de beste manier om de classics alsnog te beleven, terwijl het voor de oudere fans een bijzonder weerzien kan zijn. Mass Effect Legendary Edition is om nog een andere reden een heel interessant product. De bundel laat je namelijk op een prachtige manier zien welke lessen BioWare leerde na het uitbrengen van de games. Je merkt als gamer zo op heel natuurlijk wijze, en direct achter elkaar, op welke manier Mass Effect is geëvolueerd. Dat is ook zoveel jaar na dato nog erg interessant om te zien.

Mass Effect 1 was, en is, geen al te goede game. Lekkere zin om een review mee te beginnen, nietwaar? De eerste Mass Effect-game is in bepaalde opzichten legendarisch. Hij vormde immers het beginpunt van een zeer meeslepende trilogie en was in sommige opzichten ook heus wél goed. Zo bevat de game enkele sterke verhaalelementen en is hij de meest pure role-playing game van de drie, want de nadruk kwam in de latere versies meer en meer op de actie te liggen. Je zou dus kunnen claimen dat zaken als de ontwikkeling van de personages en de manier waarop de spelwereld wordt opgebouwd, in Mass Effect 1 beter voor elkaar zijn, of in elk geval dat die aspecten in de eerste game wel al goed in elkaar zaten. Deze elementen samen zorgen ervoor dat gamers ook na veertien jaar met weemoed terugdenken aan hun opgebouwde relaties en de plotpunten uit de eerste game.

Als zij ervoor kiezen om Mass Effect in deze Legendary Edition nog eens op te starten, zijn al die sterke punten uiteraard gewoon nog van de partij. Daarbij geldt met name voor de eerste game dat er sprake is van flink wat visuele upgrades. Hele delen van het spel zijn opnieuw vormgegeven en gemoderniseerd. Zou je de game naast het origineel leggen, dan is er zeker een flink verschil waar te nemen in alle facetten van de graphics. Of je nu kijkt naar de character-models, de lichteffecten, de textures of de resolutie en de aanwezigheid van hdr: alles is gemoderniseerd. Al dat werk kan echter niet verbloemen dat de basis van Mass Effect 1 te oud is. Op dat gedateerde fundament kun je geen game bouwen die aan de huidige maatstaven voldoet. Toen we eerder dit jaar aanwezig waren bij een previewsessie rond Mass Effect Legendary Edition, gaven de makers al aan dat de game naar de Unreal Engine 4 brengen geen optie was: daarvoor zou hij helemaal opnieuw moeten worden ontwikkeld en daarmee zou Mass Effect niet langer Mass Effect zijn. Alles zou er anders uitzien en anders aanvoelen. In dat risico - en de flinke berg meerwerk - had BioWare geen trek.

Hoewel de basis duidelijk minder sterk is, doet Mass Effect het al met al visueel best aardig in de Legendary Edition. De echte problemen van het spel zitten in de gameplay. Ook als je de game maar een uurtje speelt, merk je direct dat hij sterk verouderd is. Aan sommige aspecten, zoals de besturing en de interface, zijn wel wat wijzigingen aangebracht om een en ander wat moderner te maken en ook het ‘gevoel’ van het mikken en schieten is opgeknapt. Het is echter niet genoeg om te voorkomen dat Mass Effect met enige regelmaat onhandig aanvoelt. Van enige dynamiek in hoe de personages bewegen is amper sprake. Een randje van een paar centimeter hoog vormt al een blokkade die ervoor zorgt dat je moet omlopen. Daarnaast mist er een duidelijke ‘richtingaanwijzer’ die vertelt waar je naartoe moet, zodat je vaak maar lukraak een richting op loopt in de hoop dat het goed gaat.

Dan zijn er nog de vele planeten die je kunt bezoeken, waarbij je achter het stuur kruipt van de Mako, een voertuig waarmee Shepard en zijn team die planeten kunnen verkennen. De besturing en de physics van de Mako zijn aangepast, waardoor het voertuig niet meer zo vaak als vroeger op zijn rug komt te liggen. Dat ‘flippen’ gebeurt nog steeds wel af en toe, maar lang niet meer zo makkelijk. Dat is dus niet zo erg. Wel vervelend is dat de planeten eenheidsworst zijn. Ze zijn grotendeels leeg, het kost onredelijk veel tijd om ze te doorkruisen en de confrontaties die je er meemaakt worden pijlsnel eentonig. Deze expedities laten voor wat ze zijn is dus aan te raden, tenzij je rondscheuren met de Mako gewoon leuk vindt en het je niet interesseert dat elke volgende planeet die je bezoekt lijkt op de vorige. Maak je niet al te veel uitstapjes die niet nodig zijn, dan is de eerste Mass Effect in een uur of tien uit te spelen. Dat is korter dan hoe wij het ons herinneren, maar dat ligt waarschijnlijk aan onszelf, óf aan het feit dat alle laadtijden nagenoeg zijn verdwenen, waardoor er natuurlijk ook wat tijd is verdampt.

Vooral deel 2 blijft geweldig

Doorpakken naar Mass Effect 2 is thuiskomen. Natuurlijk neem je, als je de games op rij speelt, gewoon jouw versie van Shepard mee. Dat houdt in dat je alle drie de games met een Shepard kunt spelen die er hetzelfde uitziet. Dat kon altijd al met de mannelijke Shepard, maar de uiteindelijke look van ‘FemShep’ verschilde voorheen in de diverse games. Nu is er dus een eenduidig uiterlijk, maar je bent vrij om het naar eigen inzicht aan te passen. Het belangrijkste dat je echter meeneemt, zijn en blijven je keuzes. In het verhaal van Mass Effect maak je enkele keuzes die van invloed zijn op het verloop van Mass Effect 2, waarna je in dat spel weer keuzes maakt die dingen kunnen veranderen in Mass Effect 3. Sla je een game over of wil je gewoon met andere keuzes beginnen, dan kun je er ook voor kiezen om een nieuw personage te maken. In dat geval biedt de game je aan om een kort stripverhaal te doorlopen en zo door te nemen wat er is gebeurd in de vorige game of games. Daarbij geef je de keuzes snel aan, zodat de achtergrond van je personage is bepaald en je aan de game kunt beginnen

Hoger niveau

Mass Effect 2 is meteen vanaf het begin af aan van een duidelijk hoger niveau. Dat is niet vreemd. De game verscheen later en was het tweede deel in de serie. Voor tweede delen van series geldt vaak dat de ontwikkelaar veel van de bij het eerste deel geleerde lessen kan toepassen op dat tweede deel. Door de jaren heen is Ubisoft daar een goed voorbeeld van geworden: eerste games zijn vaak aardig, maar de tweede knallen er in alle opzichten overheen. Dat gold en geldt dus ook voor BioWare en Mass Effect 2. De tussenscènes zijn in beeld en geluid al direct van hoger niveau, en wanneer de gameplay eenmaal goed en wel op gang komt, is het verschil nog groter. De personages bewegen soepeler door de spelwereld, het schieten voelt fijner en ga zo maar door. Allerlei kleine en grotere optimalisaties maakten van Mass Effect 2 de veel betere game en daarvan pluk je als speler nog steeds de vruchten. Dat effect wordt door Mass Effect 3 nog eens vergroot, want hoewel je nog steeds kritiek kunt hebben op dat einde van de trilogie, is duidelijk dat de gameplay er nog een stap in zet. De Commander die in het eerste spel nog geen drempel over kwam, klimt ineens op en over allerlei obstakels en springt moeiteloos over gaten. In dynamiek is het amper met elkaar te vergelijken.

Mass Effect Legendary Edition

Zo blijkt Mass Effect Legendary Edition misschien wel het meest waardevol als getuigschrift van hoe de serie zich door de jaren heeft ontwikkeld, met als fijne extra dat het geheel gemoderniseerd is en dat bijna alle uitgegeven extra contentpakketten hier bij voorbaat al in zitten. Het is dus een uitgelezen kans om nog eens in de strijd tussen Shepard en de Reapers te duiken. Toch kunnen we ons niet aan de indruk onttrekken dat er meer uit dit project had kunnen worden gehaald. Vooral Mass Effect 1 had echt nog wel wat meer werk kunnen gebruiken. Dat wordt op een pijnlijke manier duidelijk gemaakt door enkele mods die al zijn uitgegeven voor de pc-versie van de bundel. Die maken niet alleen leuke extra’s als ‘same-sex romances’ mogelijk, maar voegen ook wat ‘quality of life’-features toe, zoals een grotere field-of-view en een hoger camerastandpunt, wat het overzicht dat je in het spel hebt enorm ten goede komt. Het is jammer dat dergelijke features niet gewoon door BioWare zelf zijn geïmplementeerd, want dan hadden PlayStation- en Xbox-gamers er ook van kunnen profiteren, terwijl nu alleen pc-gamers deze extra’s desgewenst kunnen toevoegen.

Geen multiplayer

Een laatste puntje om te noemen, is dat deze Legendary Edition niet beschikt over multiplayer. Daar beschikten de eerste twee games vroeger ook niet over, maar Mass Effect 3 wel. In teams van drie kon je in ‘Galaxy at War’ hordes vijanden proberen te verslaan om zo steeds nieuwe items vrij te spelen. Belangrijker nog was dat je verrichtingen in de multiplayer bijdroegen aan de je voortgang in de singleplayer, want wat je in de multiplayer deed werd opgeteld bij de totale ‘Readiness for War’ die Shepard en de crew moesten zien op te bouwen. Dat betekent automatisch dat er wat tweaks moesten worden doorgevoerd aan die Readiness for War, zodat je de multiplayer er niet meer bij nodig hebt. Er zijn geruchten geweest dat EA en BioWare de comeback van de multiplayer mogelijk nog gaan aankondigen, maar het overbodig maken van de modus voor het verdere spel lijkt dat tegen te spreken. Niet per se erg: de multiplayer van Mass Effect 3 was een leuke extra, maar maakte niet bijzonder veel indruk. Daar komt bij dat er anno 2021 veel meer en veel betere multiplayer-games zijn, wat de kans op een succesvolle comeback alleen nog maar kleiner maakt. Wij vermoeden dus sterk dat de Legendary Edition gewoon een solo-aangelegenheid zal blijven. Daar kunnen we prima mee leven.

Conclusie

Of Mass Effect Legendary Edition een goede aankoop voor je is, hangt af van een aantal zaken. In de eerste plaats is er de vraag of je de serie ooit eerder hebt gespeeld. Is dat niet zo en kun je uit de voeten met role-playing games, dan is dit pakket eigenlijk verplichte kost. Je krijgt drie games voor de prijs van één, waarbij een van de drie ook nog eens een absolute klassieker is. Voor de veteranen is het weerzien met Shepard, Liara, Miranda, Garrus en al die anderen wellicht te verleidelijk om deze bundel te laten liggen. Ook wij zullen niet ontkennen dat sommige momenten in het verhaal en sommige iconische shots best voor wat lichte emoties zorgden. Die verdwenen echter snel toen bleek dat met name Mass Effect 1 de tand des tijds erg matig heeft doorstaan. Mass Effect 2 en 3 komen er beter van af, maar het ‘remasteren’ tilt ook deze twee games bij lange na niet naar een modern niveau. Je kunt je dan ook afvragen of de Mass Effect-trilogie niet beter in je herinneringen kan blijven rusten, zonder dat deze opgepoetste versie daar (eventueel) afbreuk aan kan doen. Begrijp ons niet verkeerd: dit is de beste versie van de Mass Effect-games die je kunt spelen. Maar soms zijn dingen in je geheugen mooier, specialer en gedenkwaardiger dan ze blijken te zijn als je ze na tien tot vijftien jaar nog eens oprakelt. Dat is iets om voor te waken, maar wellicht doet het je helemaal niets en spring je het liefst zo snel mogelijk weer in Shepards Normandy. En dat is natuurlijk ook helemaal prima.

Reacties (164)

164
156
69
7
1
69
Wijzig sortering

Sorteer op:

Weergave:

Ben nu bezig met ME1. Vroeger wel mass effect gekocht op de 360, maar had toen geen geduld om hier optimaal van te genieten en wou vooral verder naar andere games die toen uitkwamen.
Ben al een paar jaar geevolueerd naar rpg's, dus deze keer met een andere mentaliteit aan het spelen. En ik geniet er enorm van.

Ik ga dan ook totaal niet akkoord met de commentaar van de reviewer over ME1, en ik denk dat hij dezelfde mindset heeft als ik toen had: Wil vooral zo snel mogelijk iets anders spelen. En dat werkt niet. Mass Effect, en VOORAL deel 1, is gemaakt om je volledig in onder te dompelen. Ik viel zowat van mijn stoel toen ik zag dat het gebrek aan 'richtingaanwijzers' als een nadeel werd aangegeven. De verschillende grote gebieden staan vol met letterlijke richtingaanwijzers die tonen wat er en in richting X te vinden is. Dus wat de reviewer bedoelt is dat je geen "quest arrow" krijgt die letterlijk toont naarwaar je moet lopen voor je volgende quest: Dat krijg je inderdaad niet, en dat vind ik een enorme plus. Waar je in moderne rpg's ALTIJD gewoon een waslijst aan vinkjes afgaat, maar de sidequests zo oninteressant zijn dat je ze enkel als een hinder ziet, maken de sidequests in ME deel uit van een enorm boeiend universum waar je zoveel mogelijk over wil leren, en waar je de personages echt leert kennen.

Soit, ik ga nog wat planeten verkennen met mijn Mako :)
Als er iets is wat mij de laatste 10 jaar opvalt in de "gaming community" is het dat mensen echt extreem lui zijn geworden en geen moeit meer in games willen steken (met name de extreem casual spelers). Alles moet ff een snelle dopamine kick zijn van 5 minuten en daarna is het weer klaar. Zodra men ook maar even moet nadenken of tijd moet investeren in het verhaal dan haakt het gros af. Dat is ook exact de reden waarom nieuwe IP's zo moeilijk van de grond komen. Mensen will gewoon hapklare bagger waarbij alles gespoonfed wordt. Zelfs in MMO's als WoW zie je het terug, vanaf Wrath of the Lich king (welke ik overigens nog wel van genoten heb) ging het alleen maar bergafwaards (alles moest makkelijker en sneller).

Kijk maar naar de mobile games market, daar gaat echt ontiegelijk veel geld in om en de kwaliteit van de games is echt diep triest (in de meeste gevallen zou je het niet eens meer een game mogen noemen). Op de console en pc zie je ook steeds meer ongeinspireerde bagger (slappe aftreksels van MMO's met wat fetch quests die men "RPG" durft te noemen).

Ik had de 360 juist gekocht omdat er enorm veel goede games op gereleased werden (Mass Effect, Lost Oddysee, Gears of War, Halo etc.), de Xbox One heb ik ook maar eerlijk gezegd viel die generatie mij enorm tegen. Dragon Age inquistion was een complete aanfluiting, ME Andromeda was om te janken zo slecht en veel van de RPG's waren gewoon opgepoetste ports van de 360. De vorige generatie liet zich in mijn mening vooral kennen door oppervlakkige games waar ik snel op uitgekeken raakte. Tuurlijk waren er uitzonderingen zoals The Witcher 3, Horizon Zero Dawn etc. maar als in vergelijking met de vorige generatie was het erg schraal allemaal. Rockstar lijkt voorlopig bijvoorbeeld ook nog geen intentie te hebben om een nieuwe GTA uit te brengen zolang ze het multiplayer gedeelte van deel 5 nog kunnen melken met shark cards. EA heeft ook zo'n beetje elke grote titel/studio die ze hebben om zeep geholpen met microtransactie shovelware. Blizzard heeft ook weinig noemenswaardig uitgebracht de laatste 10 jaar. Zo'n beetje elke grote studio focust zich op het uitmelken van bestaande franchises en deze zo vol mogelijk met microtransacties te proppen.

Waar ik zelf bang voor ben is dat zodra publishers het echte geld van microtransacties en pay2win ruiken ze geen geld meer in originele IP's willen steken (meen dat een nieuwsbericht hier ergens vermelde dat al 30% van de omzet hieruit bestaat van de meeste publishers). Want ja, waarom zou je geld steken in een unieke parel van een game wat miljoenen kosten om te maken als het gros van de mensen ook genoegen neemt met een bagger gacha game van een paar knaken. Cyberpunk was nou niet bepaald een succes maar ik denk dat we ons nog in de handjes mogen knijpen dat een studio als CD Project Red dit soort projecten durft te ondernemen, hoe slecht geoptimaliseerd en vol met bugs de game ook was, en dat zegt eigenlijk wel iets over de staat van gaming op het moment...
Ik vraag me soms af aan welke generatie het ligt dat games niet meer werken. Ik ben zelf namelijk ook spontaan niet meer geinteresseerd in lange games waar ik veel moeite in moet steken. 1 reden = minder tijd. Ik kan vanuit de essentie (komt door vroeger) eigenlijk alleen genieten van een game als ik deze minstens de hele dag kan spelen en dat kan natuurlijk niet meer! Ik vind het verschrikkelijk om steeds een uurtje te moeten spelen... de hele lol is er dan af. En ja noem het verwend of belachelijk, maar ik denk dat sommigen die van dezelfde opvoeding genoten hebben als ik en veel te veel spellen hebben gespeeld dit misschien wel herkennen. Ik speel nu veel liever Devil Daggers, Nova Drift etc. (om maar even een voorbeeld te geven), super snel instant action gaming, en daarnaast heeft Devil Daggers een beetje een Quake gevoel. Nostalgie speelt ook een rol, dingen zijn niet meer. Ik speel ook liever weer Dos games tegenwoordig, ik mis de Sierra games vooral en alle early 256 kleuren games.
Het is ook duidelijk dat games achteruit gaan, grafisch gaat de vooruitgang langzaam en het is niet meer zo boeiend. De piek is voorbij. Wie in de jaren 80 geboren is heeft alles zien opkomen en was wild van geluidskaarten en grafische kaarten. Moet je nu zien wat er met de huidige staat en prijzen van videokaarten is gebeurt. Het is zo triest ik kan wel janken. Tijdperk voorbij!, Uit met de pret.
Mijn ME1 replay is zijn einde aan het naderen. Zeggen dat het "Mass Effect 1 geen al te goeie game was" is onnozel, deze game heeft een meta-score van 90.

Het is geen perfecte game. De combat is middelmatig en wordt verbeterd in de volgende game. En ja, de Mako drops werden ook voor mij na een tiental drops repetitief.

Maar daar tegenover staan de fantastische personnages. En je werd voor het eerst in een compleet nieuwe wereld gezogen, Bioware hun eigen take op het Star Wars universum. En het is een mooi uitgewerkte wereld, met zijn eigen geschiedenis en verschillende rassen. De main quests waren ook
interessant met telkens een interessant moreel dilemma.

En geen richtingaanwijzer? Komaan, open je map en je ziet perfect waar je naar toe moet. Ik ben maar 1x verloren gelopen.
ME1 was voor mij zelfs de meest leuke game, daarna vond ik het niet zo leuk meer, het was ook de tijd in 2008 met SLI 8800GT setup wat het voor mij toen interessant en leuk maakte om te spelen (Dat geldt voor mij vaak, de hardware is vaak aanleiding om te gamen). Daarnaast deed het me sterk aan StarWars KoToR denken. In de review wordt al genoemd dat ME1 erg verouderd voelt, maar ik speel ook nogsteeds KoToR en voelt dat gameplay-wise nou echt verouderd? Ik vind zelf van niet. Zal wel aan mij liggen, ik ben zelf gewoon oud :)
Heh ja, als ik een nieuwe PC heb dan is het even super leuk om nieuwe games te spelen. Heb nu een 3080 dus wat RDR2 / Cyberpunk gespeeld. Maar na een paar maand is het weer gamen wat ik liefst speel en dat is vaak met oudere graphics maar nu wel in 4K met alle settings aan.

En ja, vorig jaar ook KoToR herspeeld op mijn tablet, blijft een super spel. Inderdaad duidelijk dat Mass Effect Bioware hun eigen take is op KoToR met real-time shooter combat. Met een team van menselijke aliens in je eigen schip verschillende werelden verkennen en morele dillemma's oplossen. En nog wat meer op consoles gericht door de combat aan te passen.

Ah, wat me meest bijblijft van die spellen zijn je teamgenoten, de unieke werelden en de toffe quests. De combat is niet zo goed in vergelijking met een nieuwer spel als Divinity: Original Sin 2 maar goed, da's ook niet wat ik me het meest herinner van die spellen.
4 jaar geleden alles voor het eerst uitgespeeld, het was een genot. Deel 1 was bijna perfect behalve hier en daar lastige controls, en de tand des tijds slecht doorstaan? Dan snap je niet zoveel van games. Ik was compleet in de verhalen van deel 1 gezogen, wat een parel van een rpg. De reviewer heeft boven deel 1 vooral niet echt gespeeld en ook maar niet een klein beetje tekst gelezen of verdiept in de verhalen. Al weet ik niet hoe het is om de game voor een 2e keer te spelen. Maar wat ik wel weet is dat deel 2 voor 3 kwart background stories van characters is, die je snel weer verlaat. Wat boring was dat. Van bijna een 10 ging de game naar een 7 a 8. En ik ga niet 20e voor alle uitbreidingen betalen per stuk AE, waar ik volgens vrienden veel meer story zou krijgen, dus deel 2 kaal is veeel slechter. Deel 3 ging het verhaal gelukkig weer een stuk verder en voelde ik progressie in het verhaal, en was alweer een stukje beter maar niet in de buurt van deel 1.

Mijn conclusie is, op 1st playthrough in 2017 is:
Deel 2 heeft de tand des tijds slecht doorstaan.

Maar waarschijnlijk vond ik dat in 2011-12 ook al als ik de games eerders gespeeld zou hebben.

[Reactie gewijzigd door SactoriuS op 22 juli 2024 13:26]

Daarnaast mist er een duidelijke ‘richtingaanwijzer’ die vertelt waar je naartoe moet, zodat je vaak maar lukraak een richting op loopt in de hoop dat het goed gaat.
Deze zin zegt alles over de moderne gamer en maakt het hele relaas over “Mass Effect 1 is sterk verouderd” ongeloofwaardig. Dit als zwak punt opvoeren geeft blijk van weinig liefde voor echte RPG of exploratie, waar zo een game om hoort te draaien.
Ik kan me niet van de indruk ontdoen dat het stuk over deel 1 gewoon met een gigantische "hindsight 20/20" is geschreven door iemand die deel 2 veel beter vond.

Beginnen met "Deel 1 was geen goede game" terwijl alle reviews van die tijd bijzonder lovend waren is al ongeloofwaardig. Het gaat ook totaal voorbij aan de mensen die deel 1, en dan vooral de RPG gedeeltes, leuker vonden dan deel 2 en 3. Dat merk je ook aan de "richtingaanwijzer" comment en het hameren op "dynamiek".

Een review is altijd een opinie maar hier vind ik persoonlijk dat er nogal minachtend gedaan wordt over deel 1 puur omdat het meer RPG dan shooter is en niet omwille van de daadwerkelijke kwaliteit.

Ik heb de originele deel 1 en 2 tijdens de lockdown nog eens herspeeld en ik heb me nog steeds beter geamuseerd dan met bepaalde moderne spellen die misschien de dynamiek wel hebben maar kwa setting, atmosfeer en verhaallijn een pak minder zijn.

[Reactie gewijzigd door Finniemc op 22 juli 2024 13:26]

Ik begrijp perfect wat de auteur hier bij wil zeggen.

Jaren geleden heb ik Mass Effect 1 opnieuw gespeeld. Wat mij toen opviel was hoe verveleld het dwalen in de Citadel wel was tussen de missies in, op zoek naar net die éne persoon of die éne lift.

Op zich - in een uitgebreide RPG - vind ik dat niet erg, omdat dat zoeken en rondzwerven en atmosfeer opsnuiven net deel uitmaakt van het ganse "RP" deel van het spel. Bij mijn eerste speelbeurt vond ik het dwalen in dat gigantishe ruimtesation dan ook fantastisch, maar dat sloeg dik tegen toen ik het herspeelde: toen viel mij op dat Mass Effect 1 eigenlijk helemaal niet zo'n erg uitgebreide RPG was en dat er veel zeer quasi identieke gangen en ruimtes waren. Het voelde uiteindelijk meer aan als padding.

En dan zijn er nog die ellendige buggy-missies. Het eerste waar ik aan dacht toen ik over de legendary heruitgave hoorde was: "Geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt dat ik die buggy levels nog eens ga spelen." Als ik het spel ooit nog eens speel, sla ik dat zeker over. Of met andere woorden: ik sla een optionele missie over wegens gebrek aan richtingaanwijzer.
Waarom ronddwalen? In de journal staat waar je heen moet en je hebt een map.

De lange load times (liften) haalde voor mij de vaart eruit, maar dat is helemaal opgelost in de remaster.

En juist bij de mako levels had je een directe waypoint waar je naar toe moest.
Dan heeft (dat deel van) het spel gewoon weinig herspeelwaarde. De eerste keer is het dwalen (ook in de buggy, vond ik toen), erg leuk. De lage herspeelwaarde in een remaster oplossen door dan maar de weg te wijzen is niet echt een oplossing. Het staat in ieder geval nog altijd ver van de oorspronkelijke ervaring.

[Reactie gewijzigd door Me_Giant op 22 juli 2024 13:26]

Let alleen wel op dat als je de buggy missies niet doet je Wrex's z'n familie armor niet kan vinden, waardoor hij op een gegeven moment doodgaat. In ME2 en 3 komt hij dan ook niet meer voor.
Je hebt z’n armor niet nodig om hem te laten overleven.
De richtingaanwijzer is juist iets waar ik me mateloos aan irriteer tegenwoordig. Alle spellen zijn non stop "GA HIERHEEN!!! zie je het niet? hier we stoppen je gameplay even en laten het met een kort filmpje zien GA HIERHEEN!!"
Echt doe mij de oudewetse Morrowind maar, "je missie, er is een grot ergens ten oosten van die stad, als je het pad volgt komt je een rare steen tegen vanaf daar is het ergens ten zuiden. zoek het uit je bent een grote jongen (of meisje)" Dat waren tenminste RPG spellen die je lieten denken en ontdekken.
100 maal dit! Was ook het geval in WoW, toen het net uit kwam moest je echt quests lezen en nadenken om op de goeie locaties te komen. Was uitdagend en maakte het questen daarom best leuk, ook al is het wanneer je er eenmaal bent alsnog 'Dood 10 zwijnen'. En soms kwam je er écht niet uit en moest je het internet op om het uit te vogelen (thottbot).

Nu hoef je niets anders te doen dan niets lezen, accept klikken, en de pijltjes volgen.
Gamers zijn een beetje lui geworden denk ik.

OT:
Ik ga deze remaster zeker proberen want heb toendertijd enkel Mass Effect 1 gespeeld! Ben heel benieuwd
Klopt ja. Een quest was iets als "kill 10 boars west of the Anders farm in Westfall". Van daar moest je maar je plan trekken. De wereld wordt er alvast een stuk meer "immersive" door.

Al moet de eerlijkheid wel zeggen dat je dan de helft van de tijd alt-tab deed om Thottbot te openen en te zien waar je juist naar toe moest.
Lands of Lore. 'nuff said.
Baldurs Gate _/-\o_
Alles lezen en nadenken, strategie plannen, je roque alles op traps laten zoeken ipv zo een kamer in te stormen, heerlijk :)
Ik denk vooral dat er bedoeld wordt om in elk geval een hint te hebben en niet letterlijk aan het handje hoeft te worden meegenomen. ;)
De levels in alle 3 de games zijn vrij lineair en er is ook bijna geen backtracking (behalve in de citadel). In de eerste game zijn de Uncharted Worlds wel voorzien met quest markers die je kunt volgen.

TBH het is onzin om te klagen over het gebrek aan richtingaanwijzers op een grotendeels recht stuk weg.
Amen.

Graphics is overrated, gameplay is king. Kijk voor de grap maar eens naar het succes van bijv. FTL of MineCraft. Het ziet er niet uit, maar toch vinden mensen het fantastisch.

Doe mij maar meer creatieve games zoals ME1; ik zit totaal niet te wachten op de zoveelste standaard shooter. Outriders is voor mij het ultieme voorbeeld voor hoe dit fout kan gaan: de graphics was duidelijk de focus, de story is geinig, maar verder is het een repeterende grind, de power build / trees zijn totaal ongebalanceerd en er valt niks te ontdekken of zelf te beslissen.
Dat is een mening. Ik kan erg genieten van graphics en slecht uitziende games als cs go zijn bij mij bij voorbaat al afgekeurd.
Het ziet er gewoon niet uit net als 2d platform hames waar je blokjes kan tellen. Hard pass.
Nou boeit mij de mening van anderen toch al niet.. zo werd fallout 76 keihard afgeserveerd maar heb me er prima 100+ uur mee vermaakt. Cs go was binnen 10 minuten weer van mijn pc.
Grafisch zo belangrijk vinden, en dan plezier hebben met fallout 76?
https://www.google.nl/sea...AAAAABAC&biw=1904&bih=976

toch zat prachtige plaatjes. ja niet alles is zo goed als het kan zijn maar als je alles max draaien en niet op een aardappel speelt is het toch op alle vlakken veel beter als CS:GO en ook deze matige mass effect remaster/remake
Fair. Ik denk dat je alleen objectief kunt kijken naar verkoopcijfers en spelers om te bepalen wat objectief het best wordt gewaardeerd.

Minecraft is 200M keer verkocht en heeft 127M actieve spelers.

Destiny 2 is 25 miljoen keer verkocht en heeft ongeveer 1M vaste spelers.

Saleswise zou ik dan denken dat we meer minecrafts nodig hebben.
Dat is ook niet echt een goede graadmeter.

McDonalds draait 21 miljard omzet per jaar. Is hun voedsel automatisch beter dan wat je in bijvoorbeeld De Librije krijgt voorgeschoteld?

Puur kijken naar de verkoopcijfers geeft daarom geen objectief perspectief imho.
Dat vind ik nou weer zo'n lastige... Als de Librije zoveel beter is, waarom maakt De Librije dan minder omzet? Is dat omdat mensen gewoon kiezen voor korte termijn minder plezier? Of houden mensen stiekem veel meer van de Mac dan van de Librije (ik ken er genoeg)? Of is dat deel van de markt gewoon veel meer versnipperd en gaat daarom de vergelijking mank? Of hebben mensen gewoon zon hekel aan wachten dat de totale ervaring bij de Mac beter is?

Want je zou toch zeggen dat als mensen het eten of de ervaring van de Mac niet lekker vinden, ze er niet meer naar toe gaan...
Omzet zegt niets over de kwaliteit van je product.Je kunt de twee bedrijven totaal niet met elkaar vergelijken.
Je kan juist op een laag segment mikken waarin je markt veel groter is en je dus veel meer kunt verdienen of juist mikken op het hoge segment.
Ik denk dat we objectief kunnen zeggen dat de kwaliteit van het eten bij de Librije veel hoger is dan bij de McDonalds en dat heeft niets met smaak te maken of wat je lekkerder vindt, maar of het eten vers is en de smaak niet van een potje geproduceerde kruiden komt.
Er zijn trouwens meer dingen die hoger zijn in kwaliteit dan bij de McDonalds, bediening (kennis van het voedsel), de wijn, ambiance, locatie, de tafel.
Ik heb het ook bewust over algemene ervaring en niet over kwaliteit. Niemand gaat naar de Librije na een avondje stappen; de ervaring van de Mac met een stapel vrienden kan best een betere ervaring zijn. Een van mijn betere ervaringen van vroeger was toen we een milkshake gingen drinken in Rotterdam na een dag hard werken in de kassen... De diverse sterrenrestaurants waar ik later heb gegeten herinner ik me nauwelijks nog iets van.

Mensen kopen games om zichzelf te vermaken, waarbij de ervaring een cruciale rol speelt. Ja, ik kan prima genieten van een mooi verhaal of een stukje mooie graphics. Maar ook de muziek, de gameplay, of het gebalanceerd is, hoeveel creativiteit ik er in kan stoppen, hoeveel ik kan ontdekken, lag bij multiplayer, hoe moeilijk/uitdagend het is, etc, etc dragen bij aan de totale experience.

Stellen dat ME1 verouderd is en 2/3 niet vanwege de graphics, gaat me daarom te ver. Ja, de graphics is kwalitatief minder, maar op veel van de andere punten scoort het vind ik beter. Het gaat om de totale ervaring.
Het zijn andere producten, die zijn niet op kwaliteit te vergelijken.
En dus kun je een multinational en een enkel restaurant ook niet vergelijken op omzet
Alleen moet McDonalds het niet zozeer hebben van de verkoop van voedsel.

De verhuur van de panden en de grond waarop het staat, daar zit het echte geld.
En dat is jou mening.

Het punt wat ik probeer te maken is dat een hoop gamers kiezen voor hun game vanwege de gameplay en niet primair vanwege de graphics. Ook de verkoopcijfers van die lelijke phone games die je zelf aanhaalt beamen dat!

Ja, ik kan ervan genieten als het een mooie sci fi is, maar had ik factorio beter gevonden met gelikte graphics? Ik betwijfel het; nu vond ik ook al het een van de beste games van de afgelopen jaren.. Spacechem: same. En zo ken ik er nog wel meer...
Een hoop gamers (de aangegeven doelgroep) heeft geen high end game pc of geld voor dure games en spelen dus wat ze wel kunnen spelen en en niet perse wat ze zouden willen spelen.
Exact. In de tijd dat dit niet standaard was, moest je zelf maar uitzoeken wat je moest doen.
Het zoeken plus het grinden om te kunnen levelen voor een bossfight is wat een RPG zijn charme en lange doorlooptijd gaf. Hierdoor leek het of een game een grotere verhaal lijn had dan wat het daadwerkelijk was.

Maar games worden steeds makkelijker gemaakt om een grotere publiek te trekken. Handje vast houden en snel levelen zodat mensen hun interesse houden in de game.
Dus om de games niet te kort te lijken word alles volgepropt met side quests en andere fillers.
Bij Mass Effect 2 loop ik juist de andere kant op dan de richtingaanwijzer aangeeft zodat ik zeker weet dat ik niks mis qua extra loot.
Ik snap niet hoe je kunt zeggen dan Mass Effect 1 niet goed is. Ook snap ik niet waarom bijna iedereen Mass Effect 2 zoveel beter vind. Mass Effect 1 vind ik verreweg de beste van alle 4 de Mass Effect spellen. Het verhaal van deel 1 is zo goed, daar kunnen de andere delen niet aan tippen. En dat is voor mij toch wel het belangrijkste ding bij zo'n spellen. Bij deel 2 ben je alleen maar bezig met je teamgenoten verzamelen en dan is het opeens afgelopen. Bij deel 1 heb je al je teamgenoten al meteen in het begin en ga je daarna rustig aan meer ontdekken over de Protheans en de Reapers en hoe alles is begonnen, dat vind ik veel interessanter.

[Reactie gewijzigd door Walance op 22 juli 2024 13:26]

Laten we Mass Effect 1 en 2 naast elkaar zetten: Er is een big bad(the reapers) en die proberen all life as we know it uit te roeien. Voor beide games geldt dat we ons op onbekend terrein begeven en we gaan waarschijnlijk onze dood tegemoet. Maar we doen het omdat we willen voorkomen dat het universum eindigt, een nobel doel.

ME1 doet dit door je een 3 breadcrumbs te geven naar 3 planeten waar je mogelijk informatie over de protheans en de reapers kan vinden om zo de puzzel compleet te maken. Je komt door de informatie bij je eind doel en de galaxy is safe for now. Het verhaal is over het algemeen redelijk kort. Stukje hier over de thorian, de dokter geeft je veel informatie en je leert over een ras wat schijnbaar is uitgestorven maar toch niet van de moeder van 1 van je squadmates. ME1 zet het universum op en geeft je net genoeg details om mee verder te kunnen, maar erg uitgebreid is het niet.

Het verkrijgen van je squadmates in ME1 is super basic. Je komt Wrex tegen in C-sec, hij wil Fisk dood maken, daarvoor gaat hij met je mee. Zonder verdere rede of financieel gewin als merc gaat hij zonder morren of conflict gewoon z'n dood tegemoet. Sterker nog je hoeft hem niet eens te recruiten. Garrus wil alleen Saren hebben, maar zelfs dat is een conversatie van 4min en je bent de rest van de game z'n beste vriend. Kaiden en Ashley zijn je ondergeschikte in het leger en volgen je omdat ze dat moeten. Tali is blij dat ze gered is en heeft daarom magisch alle vertrouwen in de hoofdpersoon en daar stopt haar character ark. De enige companion waar _echt_ aandacht aan besteed word is Liara. Je hebt haar nodig voor het verhaal en haar kennis over de proteans. De rest volgt je pretty much blind zonder blikken of blozen en zullen na een conversatie van 2 zinnen alles voor je doen.

Mass Effect 2 pakt dit anders aan. Je schip wordt vernietigd, je gaat dood en 2 jaar later ben je er weer. Je werkt voor een organisatie die niet echt veel vrienden heeft en dus is iedereen wantrouwend over je intenties. Maar je hebt wel een doel. De collectors hebben het gemunt op kolonies en je moet dat stoppen. Je komt er achter dat de collectors waarschijnlijk werken voor de reapers en dat ze een bepaalde mass relay kunnen gebruiken waar niemand ooit van terug gekeerd is. Je gaat dus het onbekende in en je weet niet of je terug komt.

Neem hoe je de squad verzameld in 1 en vertaal dat naar het doel van 2. Er is niemand die daar vrijwillig zichzelf voor inzet. Tenzij het je allerbeste vrienden zijn. Maar ook, je kan dat niet in je eentje. Als je met alleen jou schip daar heen zou gaan, zonder team, je maakt geen schijn van kans.

Je moet dus in ME2 een team hebben. Personen met de interesse om het universum te redden, personen die van te voren weten dat ze op een onmogelijke missie zijn en die weten dat ze het waarschijnlijk niet overleven. Het is vanuit het menselijke(of beter persoonlijke(want aliens)) standpunt daarom logisch dat je werkt aan het vertrouwen van je team. Je helpt je team met een hoofdstuk afsluiten, het helpen van familie of een oude vriend/collega etc. Je laat aan je team zien dat je hen belangrijk vind en wint op die manier hun vertrouwen voor het onmogelijke doel.

Dat is de basis voor het verhaal in ME2. Het verhaal is het leren kennen van je team, er voor zorgen dat zij weten wat er verwacht word en dat jij weet wat zij verwachten. In tegenstelling tot de meer wordbuilding setup van de eerste game. Die setup is niet meer nodig, want dat heeft de eerste game al gedaan. Er word nu alleen uitgebreid op wat er bestaat. Denk Star Wars en Empire Strikes Back. In Star Wars wordt de wereld opgezet, jedi bestaan, de empire is bad, we moeten ze stoppen. Er zijn characters en ze hebben een arc, maar die staan achteraan ten opzichte van de world building. In Empire ken je de wereld al, je kent de big bad en wat doet die film: het breidt de karakters uit, je komt meer te weten over de geschiedenis en what makes them tick. ME1>ME2 volgt precies die blauwdruk.

Het argument "je bent alleen maar een team aan het verzamelen" is daarom het positieve aan de game. Het bouwt namelijk de wereld uit op een persoonlijk vlak door je te leren over de verschillende rassen en culturen van het universum, gezien de motieven van de big bad al bekend zijn en dus word daar meer low key aandacht aan gegeven.

Dan nog kleine sidenote: De combat van ME1 vs de combat van ME2. De combat in 1 is zoutloos. Je hebt allerlei biotics en tech powers maar die aaien de targets alleen maar. De powers zijn er meer voor crowd control zodat je vervolgens 30seconden op 1 target aan het schieten ben met het beste wapen in het spel en dan gaan ze misschien dood(ik speel op insanity). Combat in 2 en helemaal in 3 is veel gestroomlijnder, powers hebben daadwerkelijk effect en zijn niet alleen voor crowdcontrol, de verschillende classes voelen echt als verschillende classes. En op hoge difficulties zit er meer tactiek in de gevechten inplaats van de bulletspunch tactiek in ME1.

Context: ik heb de originele trilogie meerdere malen gespeeld en ben met de legendary edition momenteel in de endgame van ME2 en heb in ME1 alle planeten/sidequests etc gedaan.
De vergelijking waarmee je begint gaat niet helemaal op.

Deel 1 ging niet over het verslaan van de bad guys, maar over het voorkomen dat de bad guys überhaupt aan zouden kunnen komen. Het laatste gevecht, waar een nogal grote vloot nodig was om één reaper te verslaan, gaf aan dat je helemaal niet wil dat ze aan zouden komen. Je wil er niet mee vechten, je wil verkomen dat het überhaupt moet. In dit opzicht was Lovecraft een grote invloed, wat ook sterk blijkt uit het gesprek met Sovereign.

Deel 2 gooide het roer helemaal om en ging voor de Michael Bay aanpak wat betreft de reapers. Ze gingen er hoe dan ook opeens wel komen. Veel van het verhaal - buiten de loyalty missions om - ging over 'plot contrivances' om van set piece naar set piece te gaan. Het hele gebeuren met de collectors, protheans en de human reaper kwam niet uit wat het eerste deel heeft opgebouwd, maar uit de wens om vooral veel 'shock value' te genereren. Het begin van deel 2 was zelfs een idee vanuit marketing: "What if Shepard dies? That'll get attention!" - Maar als je er even verder over na gaat denken brengt dit hele verhaal enorm veel problemen met zich mee op veel vlakken, vooral in de mate hoe Cerberus hierbij betrokken is en hoe vrijwel alles wat je in ME1 hebt gedaan opeens opzij geschoven wordt.

Shamus Young heeft hierover een zéééééér uitgebreide kritiek geschreven die alles beter verwoordt dan ik dat kan:

https://www.shamusyoung.com/twentysidedtale/?p=27792

De karakters en loyalty missions in ME2 zijn top, dat staat buiten kijf. Helaas gaat dit echter níet op voor de context en het overkoepelende verhaal, welke de eerste game bijna volledig buiten spel hebben gezet ten faveure van 'meer marketing'.

ME3 had zijn eigen problemen (korte ontwikkeltijd, het einde), maar dit heeft zijn oorsprong in ME2.

Dit is de reden waarom ik persoonlijk ME1 nog altijd een warm hart toedraag, maar minder overtuigd ben van deel 2 en 3 - Voor mij het is voornamelijk 'unrealized potential'. Wat als we de originele verhaallijn gevolgd zouden hebben? Als de indoctrination theory uiteindelijk wel waar bleek te zijn zou dit in retrospect zowel deel 2 en 3 veel beter hebben gemaakt imho. Het zou ook context geven aan wat je krijgt te zien met 100% war readiness en de destroy ending in 3.
In mijn pleidooi staat niets over het verslaan van de reapers in deel 1. Sterker nog ik noem het voorkomen van het einde van het universum als argument. De big bad refereert naar de bad guy. Een verhaal die een protoganist heeft, moet ook een antogonist hebben. De antogonist in ME zijn de reapers met als proxy Saren in 1 en de collectors in 2.

Ik heb op die link geklikt, ik heb geen idee wie Shamus is, maar dat artikel gaat letterlijk alle kanten op, heeft geen samenhang en is niet te lezen.

Kan je uitleggen wat je bedoeld met "als ME2 de originele verhaallijn gevolgd had"? Deel 2 gaat verder waar de eerste game gebleven is, de originele verhaallijn is: de reapers komen. In ME2 komen de reapers nog steeds en ben je nog steeds bezig met het voorkomen dat deze komen. Sovereign was een scout, dit word uitgelegd in ME1. Het voorkomen proberen we door naar de collector base te gaan. Al is die collector base een onbekende en blijkt dat we daar niet kunnen voorkomen dat het gebeurd, maja, dat had niemand van te voren kunnen weten.
De verhaallijn in ME1 gaat erop uit om dat komen te vóórkomen (ala Lovecraft). Het doel is dat ze nooit aankomen, want aanvechten van een zulk groot aantal reapers is onmogelijk - Eén reaper heeft al zoveel gekost aan het einde van ME1, laat staan duizenden of zelfs miljoenen tegelijk zoals Sovereign suggereert.

ME2 draait dit om en maakt het enkel een kwestie van 'wie heeft de grootste gun'. De crucible in deel 3 is een plot contrivance die specifiek erin is gezet omdat men anders niet wist hoe men de reapers zou moeten verslaan in een direct gevecht. Het verandert de toon van de games volledig van een mysterieuze scifi setting naar een standaard actie verhaaltje.

Vandaar dat ik noemde dat het potentieel van ME1 nooit is gerealiseerd. We gingen van Ridley Scott naar Michael Bay :)
Ik deel je mening. ME1 was is een mooie springplank maar had op veel vlakken weinig om het lijf (en verhaaltechnisch gaat Mass Effect niet heel veel verder dan bekende sci-fi cliches, maar dat is niet erg).

Verhaal/script-technisch vind ik ME2 ook vele malen beter; want de karakters zijn uiteindelijk wat het interessant maakt (en die zijn in ME1 lang niet zo goed uitgewerkt). Qua gameplay heeft ME2 en ME3 bij mij ook zeker de voorkeur. Enige wat ik wel jammer vind is dat ME1 met de Mako en de planeten ook echt wat 'exploration' elementen had en dat is in de vervolgen eigenlijk een beetje verdwenen.
Ach dat is de algemene mening van iedereen.
Ik weet nog wel bij het uitkomen van deel 2 en 3 dat dat ook de tendens was.

Ik vond deel 1 en 2 allebei in hun eigen vorm erg leuk en heb beide volledig uitgespeeld. In deel 1 zaten zaken waaraan mensen zich stoorde het was minder gepolijst maar zoals je zegt het verhaal was wel ijzersterk én het is niet voor niets dat het een serie geworden is dat geeft de kracht aan van het eerste deel.
Ach dat is de algemene mening van iedereen.
Dat is geen 'algemene' mening, dat is een mening van een bepaalde groep spelers, zeker ten tijden van de release van ME2 zag je veel meer mensen die of in kamp #2 zaten of in kamp #1. Ik zit nog steeds in kamp #1 voor een hoop van de gameplay elementen.

Omdat een hoop mensen, waaronder een reviewer iets heel hard roepen, betekend nog niet dat iets beter/slechter is. Het is iets dat zij beter/slechter vinden...
Qua gameplay waren mijns inziens de latere delen beter. Er zijn gewoon veel veranderingen toegevoegd. Als het gaat om het verhaal dan vond ik deel 1 de beste. Ik kan nog steeds het moment herinneren dat je voor het eerst contact hebt met Souvereign. Zo goed gedaan die scene.
Wat betreft opzet van het verhaal geef ik je gelijk dat deel 1 beter was, maar de gameplay (in missies) was gewoon niet lekker. Gevechten voelen verwarrend en onoverzichtelijk, teamleden aansturen is een drama, om nog niet te spreken over de besturing van de Mako. Dat hebben ze zóveel beter gedaan in deel 2.
Eindelijk iemand die hetzelfde denkt als ik.
Deel 2 vond ik echt de minst leuke van de drie.
Deel 1 is het verhaal echt geweldig zoals je beschrijft.
Bij deel 2 is het verhaal ontzettend saai en de wapens hadden ineens 'kogels' ipv overheating zoals in deel 1 en dat achterlijke probing van planeten... Geef mij maar de MAKO en lekker rijden over planeten, dat vond ik echt vet! (volgens mij ben ik daar 1 van de weinige van)
Deel 3 ging het verhaal wel wat betere kant op.
Maar niks kan tippen aan deel 1.
Maar het is inderdaad een mening wat de meeste mensen hebben van deel 2, die ik zelf totaal niet begrijp.
(Edit: typo)
Ik ben het eens met Jurian. Deel 1 is de meeste pure RPG en de intro in het overkoepelende verhaal (de reapers en protheans), maar als game was het écht aanzienlijk minder leuk. Uiteindelijk speel je een game en is het geen interactieve film, en daar was ME1 gewoon beduidend slechter in.

Persoonlijk is ME2 mijn favoriet, niet zozeer vanwege het overkoepelende verhaal, maar juist doordat je inzoomt op karakters om je heen waardoor deze meer gewicht krijgen. Het grootste probleem van Andromeda (naast de vele technische issues natuurlijk) was het gebrek aan memorabele karakters. Het deed je bijv. helemaal niks in ME:A als er iemand dood ging. De "red wedding" van Game of Thrones was ook alleen maar zo sterk doordat er zo ontzettend veel tijd en aandacht naar character building is gegaan.

In mijn 1e playthrough van ME2 ging ik o.a. niet goed voorbereid van start aan de suicide mission. De ervaring die volgde was, voor mij, veel impactvoller dan ME1. ME1 geeft je backstory/world building, ME2 geeft je character building en ME3 valt een beetje op zijn neus door het einde, maar had wel verreweg de beste actie en combat gameplay.

Andromeda had écht wel potentie, de combat voelde heel lekker, maar de world/characterbuilding was gewoon ondermaats.

[Reactie gewijzigd door quintox op 22 juli 2024 13:26]

Je hebt het nu voornamelijk over het verhaal en dat ben ik opzich met je eens. Deel 1 doet goed aan wereldopbouw, het verhaal is inderdaad goed en de personages worden leuk geïntroduceerd.

Alleen voor de rest denk ik toch dat je met een nostalgie blik kijkt als je zegt dat dit de "verreweg de beste" is van de Mass Effect delen. Deeltje 1 is grafisch een stuk minder, de gameplay is houterig, buggy (liften die vast lopen vroeger), unbalanced (sommige builds zijn super sterk, anderen doen echt 0 damage), de voice acting is ook ietwat houterig soms, de pacing van het verhaal gaat ook alle kanten op soms.

Bij deeltje 2 en 3 is dit gewoon veel meer gestroomlijnd, je merkt aan alles dat de pacing van het verhaal beter kloppen, de dialogen beter in elkaar zitten, de gameplay is veel verfijnder. Het verhaal kun je dan nog over twisten inderdaad, dat is gewoon voorkeur.
Gameplay in deel 2 was verreweg het slechts, tenzij je op easy speelt.

Dat het balanceren van gameplay met powers moeilijk is ala, maar 3 healthbars met powers die alleen maar werken op de laatste bar is toch wel een erg zwakke oplossing (buiten wat damage buffs en bomf).
Yes, vind ik ook. Bovendien is het veel minder een-dimensionaal qua spelervaring. En bij deel 3 was het helemaal 1-dimensionaal geworden... er viel heel weinig meer af te wijken van de route die voor je was uitgestippeld of te ontdekken. En ook qua character building vond ik het leuker.

In alle drie de spellen heb ik heel veel uur rondgebracht, maar deel 1 heeft met afstand de beste herinneringen.
Kan het alleen maar eens met je zijn. Maar ik denk dat het komt omdat jij waarschijnlijk, net als ik, het verhaal belangrijker vind dan de gameplay. Voor mezelf kan ik zeggen dat ik het verhaal zelfs veel, veel belangrijker vind :)
Eens, voor mij is deel1 ook gewoon het beste deel. Dat hele spel was een geweldige beleving.
mijn ervaring met mass effect 1 was dat het meer een off terrain driving simulator dan een RPG was :P.

60% auto, 20% dezelfde 3 gebouwtjes, 20% "echte" content (en bijna elk echt level heeft ook een stuk auto)

grootste probleem met het spel is dat die auto geen upgrade mechanics had terwijl al je ander gear dat wel had.

maarja het zal indertijd wel op een DVD hebben moeten passen en voor een eerste game in de serie kan je het ze ook niet echt kwalijk nemen.

[Reactie gewijzigd door KSU4reqY op 22 juli 2024 13:26]

De Meko uit ME1 stuurt anders nog steeds als een natte krant :( overigens deel ik je mening hoor, ME1 is in zijn tijdgeest, maar ook qua verhaal als RPG erg sterk.
Nooit ME gespeeld. De trilogie heb ik in 2 weken uitgespeeld via deze release. Was ME1 soms wat frustrerend? Zeker. Was het deels erg dated qua gameplay? Zeker. Was it worth it? ZEKER.

De COD boys moeten lekker met hun roze guns en opvallende pakjes wegblijven van deze game. RPG liefhebbers die ME nog niet hebben gespeeld: haal hem, als je het niks vindt stuur je mij maar een tikkie om de schade te dekken.

Wat een verhaal zeg :z
In hoeveel uur was je er doorheen?

Tot April had ik niks meer te gamen dacht ik, totdat ik Demon' Souls ontdekte en nu dus helemaal in love ben met FromSoftware. Wil de Dark Souls trilogie gaan spelen, maar ook Mass Effect trekt me heel erg. Als ik alleen lees dat iemand hier 1000 uur in heeft zitten, zie eerdere posts, dan denk ik: poe. Ik speel circa 20 uur per week, dus dan zou ik lengte van dagen bezig zijn met ME.
1000 uur is wel echt insane veel en zal waarschijnlijk uit meerdere playthroughs hebben bestaan. Denk dat je ongeveer 30-40 uur per game kan verwachten, maar er is genoeg content denk ik om daar 100 van te maken als je daar zin in hebt.
1000 uur? Holy crap xD Gemiddelde duur per game is wat Arnold al zegt 30 tot 40 uur. Er zitten 6 classes in de game, dus zelfs als je alle 3 de games met alle classes uitspeelt, dan zou je ergens rond de 720 uur uitkomen.

Vermoedelijk zal deze persoon dus ook veel ME3 Multiplayer (co-op wave combat) hebben gespeeld destijds.
> 1000 uur

dit is voor alle 3 de games, meerdere characters meerdere malen full 100% completionist + alle dlc en in 1 een flink aantal uur in de horde mode DLC (dit was single player content

al met al kun je makkelijk de door de 3 games heen en een flinke bulk van de content genieten in circa 100-200 uur :)

ik had ten tijde van de spelen een kleine obsessie :+
Ik ben het ook niet eens met de bril die Jurian hanteert voor deel 1. De kracht van oudere games zit hem soms juist in het besef dat we ver zijn gekomen, en dat er nog wat knulligheden in mogen zitten.

Zelfs zonder de grafische smuk die in deze legendary edition zit was deel 1 prima te spelen anno 2020, zolang je maar weet waar je aan begint. Ieder spel wat ik uit de periode van ME1 zou oppakken, zou verouderd aanvoelen. Maar dat is deels ook de charme. Tuurlijk, ze hadden ME1 helemaal van de grond af aan kunnen maken in een moderne engine. Maar dan was het een ander spel geweest, met toevallig de verhaallijn van ME1.
Ik ben een Me fan, maar me1 spelen voelt voor mij toch wel als een verplichting. Rondkarren in de mako op een voor 99% lege rots? Mag je houden.
Squadmates die letterlijk het verstand niet hebben om een stap opzij te doen om te voorkomen dat ze tegen een muur of mijn hoofd aanschieten irriteert ook mateloos.
En de 80 praktische identieke bunkers krijg ik het ook niet warm van.
De hoofdmissies en personages zijn in deze game wél absoluut de moeite waard, dus al die side content ren ik meestal na de eerste 3 story planeten zsm doorheen. Veel van die side missies leveren wel nog een Easter egg of cameo op in ME 2 en 3 dus skippen zoals de schrijver van het artikel aangeeft zou ik zeker niet aanraden
Juist de RPG elementen van ME vond ik anders tegenvallen. Het verhaal is erg leuk, maar de roleplay elementen zijn natuurlijk gewoon kut: ongeacht wat je doet, het einde zal altijd neerkomen op groen, rood of blauw.

Natuurlijk is het beter dan het initiële einde (een prompt met 3 regels tekst dat iedereen nog lang en gelukkig leefde en dat je vooral meer moet kopen), maar roleplayers gaan er niet zo veel van houden als je zelf lijkt te denken.
@Spellingerror Ik ben ook wel benieuwd hoe lang je daar over hebt gedaan aangezien ik ook maar aan 10 - 20 uur game tijd per week kom :)
Een review is een mening van de reviewer. Toch vind ik het wat jammer dat er in de review best vaak genoemd wordt dat de graphics tegenvallen. Om twee redenen: de spellen zijn gewoon oud, maar vooral: gameplay > graphics.

Het spel zou niet echt beter zijn als er miljoenen kosten waren gemaakt om het allemaal nog iets mooier te maken. En het ziet er prima toonbaar uit. Mag een spel oud worden?

Wel eens dat dit spel het meest geschikt is voor iedereen die de serie nog nooit heeft gespeeld. Het is met name het verhaal wat geweldig is, een echte klassieker.
Er is nu eenmaal een verwachting van het publiek,

we worden verwend met beelden die op een afstandje steeds minder van echt te onderscheiden zijn. dus ja de graphics vallen tegen als je je volledige referentie kader meeneemt. pak je alleen de oude mass effect games dan zie je vooral verschil tussen ME1.

is dit een probleem? kan voor sommigen die gewoon én pracht en praal willen én gameplay. is niks mis mee.

gekeken naar het niveau van de graphics e.d. vind ik zelf dat tweakers met remake in de ondertitel veel te veel lof geeft. Mijn inziens is het een remaster met een aantal quality of life verbeteringen

als het een remake was geweest dan had ik persoonlijk ook gezegd de graphics zijn kut. bij een remake verwacht ik vanuit EA/Bioware naast verbeterede tripple A gameplay ook Tripple A graphics.

desalniettemin, zeer leuke trilogie. 1000 uur in totaal in kwijt in alle 3 de games en nog eens 500 in de multiplayer. voor mij elke cent meer dan waard geweest.

@Tweakjur het is wel een beetje verwarrend dat in de ondertitel remake staat, in de tekst remaster zijn mijn inziens toch twee zeer verschillende dingen.

[Reactie gewijzigd door Splitinfinitive op 22 juli 2024 13:26]

we worden verwend met beelden die op een afstandje steeds minder van echt te onderscheiden zijn. dus ja de graphics vallen tegen als je je volledige referentie kader meeneemt. pak je alleen de oude mass effect games dan zie je vooral verschil tussen ME1.
Het ligt nog steeds aan hoe je grafische zaken waardeert.

Horizon Zero Dawn? Prachtig! Ziet er mooi uit.

Valheim? Prachtig! Ziet er mooi uit, ondanks dat de resoluties van textures veel lager zijn ten opzichte van HZD. Het past tevens ook bij de stijl van het spel, en na verloop van tijd zie je het niet eens meer.
zoals ik het zie heb je 2 zaken omtrent hoe een game eruit ziet en hoe ikzelf een game waardeer

- graphics
- artstyle

Deze bepalen in mijn boekje of ik een game mooi vind.

voorbeelden van wat ik goede graphics+artstyle vind

- Astroneer
- overwatch
- doom eternal
- Battlefield V
- red dead

deze liggen vrij goed uit elkaar kwa artstyle maar mijn mening over de game is dat ze hun artstyle goed presenteren met hun graphics.

de games gaan van cartoony ---> realistisch, maar ze maken gebruik van hun artstyle en passen hun graphics hier op aan. Kijk ik naar deze remaster dan zit mass effect mijn inziens meer naar het realistic. als ik dan de graphics ga beoordelen. dan vallen ze inderdaad tegen.

dit zal een technische beperking zijn van de engine, of een beperking in middelen zoals geld.

Zoals ik aangaf wanneer ik mijn volledige referentie kader erbij haal. dan zien de games er grafisch teleurstellend uit (losstaand van de artstyle). Kijk ik alleen naar ME1 dan hebben ze de game flink opgepoetst en kan die weer jaren mee. het is ook hoe je het ervaart. ik ben blij dat ze ME1 hebben opgepoetst, want de oude game is flink verouderd qua hoe het allemaal uitziet, dit maakt het voor mij althans mogelijk om zonder al te veel frustratie de game toch nog een keer te beleven.

MAAR hadden ze alleen de eerste game voorzien van een Remake in bijvoorbeeld Frostbite en verkocht voor 60 euro waarbij de graphics op het niveau van battlefield/dragon age lagen. dan had ik die ook gewoon in mijn winkelmandje gelegd ;)

ik herinner mij een filmpje van de gamemakerstoolbox die had daar een geweldige uitleg van helaas krijg ik het nu niet gevonden
Deel 1 kun je grotendeels zien als remake, daar zijn echt assets opnieuw gemaakt. 2 en 3 meer een remaster. Dus beide zijn waar. Het woord remake past makkelijker in de titel.
Helemaal mee eens. Het is in geen enkele zin een remake en in alle zin een remaster. Een paar assets vervangen maakt iets geen remake.
Ik begrijp wat je bedoeld. Vind het alleen wel zo dat als een remake gemaakt wordt en in de trailers aangegeven wordt hoeveel beter het uitziet het dan ook daadwerkelijk een stuk beter uit mag zien. Graphics zijn verder voor mij persoonlijk altijd al bijzaak geweest, anders had ik vorige maand ook niet weer World of Warcraft opgepakt.

Ik vind plus- en minpunten in de review wel tegenstrijdig, vooral over de gameplay;

+ Diverse grafische upgrades, - Grafisch alsnog niet fantastisch
+ Gameplay stukje moderner, - Gameplay sterk verouderd
Hmmpff... Van een remaster verwacht ik toch meer dan een beetje opgepoetste graphics, zeker voor 60 Euro. Ik heb de 'originele' trilogie en met een paar mods ziet het er echt prima uit. Jammer dat Bioware daar tig jaar en enorm veel geld voor nodig heeft.
Dus, als je de spellen nog ergens heb liggen dan zou ik er geen 60 Euro voor neerleggen en als je het nooit hebt gespeelt dan moet je door de matige graphics 'heen bijten'. Ik kan me niet voorstellen dat er echt een doelgroep voor is.
Bij mij op het werk had een significant deel van het personeel een paar dagen vrij genomen vanwege het uitkomen van de remaster.

Blijkbaar is jouw voorstellingsvermogen erg beperkt.

Ik word ondertussen erg verdrietig van alle mensen die hier roepen ik vind, dus zal de meerderheid wel.. zonder data die dat ondersteund. Aapjes die niet het unieke aapjes willen zijn dat buiten de groep valt.
Bij de aankondiging was dit voor mij een nobrainer. Ik ben een zeer grote fan van de franchise.

Mijn enige drie puntjes van kritiek zijn dat het grafisch inderdaad niet echt up to date is en dat er niet een ingebouwde cheat-modus zit. Zeker als je een spel al een aantal keer hebt gespeeld kan het leuk zijn om alleen het verhaal te spelen.

Voor het grafische stuk zaten ze natuurlijk ook in een spagaat. Stel dat ze hem helemaal ‘fotorealistisch’ hadden gemaakt of in elk geval helemaal ‘up to date’ Dan was er ongetwijfeld kritiek dat het spel niet langer z’n eigen charme heeft. Maar vooral de gezichten/lichamen hadden van mij wat opgepoetst mogen worden.

Mijn derde punt is dat ze er niet één game van hebben gemaakt. Het had mij leuker geleken als de game-mechanics gelijk waren getrokken en dat de Citadel niet iedereen compleet anders is (al kan je beargumenteren dat je in ieder deel een ander deel van het megacomplex doorloopt)

Voor de rest ben ik superblij met het spel. Ik zit er weer helemaal in en geniet weer met volle teugen!!
Je moet wel rekening mee houden dat deze spel nog (custom) Unreal Engine 3 draait, op de grafische vlakte zit Bioware hoogstwaarschijnlijk aan de max.
Dan hadden ze er voor kunnen kiezen om een andere engine te gebruiken. (al moeten ze dan waarschijnlijk effectief echt het hele spel herschrijven en dat is natuurlijk niet rendabel). Maar net wat ik al zei. Als ze het grafisch heel erg gaan aanpassen, dan krijg je natuurlijk weer mensen die dan roepen dat het 'niet meer in de sfeer is'. Ze kunnen dat niet goed doen natuurlijk :)
Maar is een remake nu echt nodig? ME is leuk door een combinatie van ijzersterk verhaal + gameplay en ja, als je voor een remake gaat dan is de spel natuurlijk net wat anders.
In mijn optiek verdiend de trilogie het zeker, of iedereen het eens is met de manier waarop EA het heeft gedaan is natuurlijk te bediscussiëren.

Met een remake heb je natuurlijk allerlei keuzes. Blijf je dicht bij het origineel of hermaak je het hele spel en blijft effectief alleen het scenario overeind, en alles daar tussenin per onderdeel.
Als je voor een remake zou gaan kan je beter voor een nieuwe trilogie gaan of een reimagining (denk aan FF7 Remake) ipv de oude game in een nieuwe omgeving te herbouwen.

En in de tussentijd kan je alsnog gewoon een "simpele" remaster maken.
Waarom is het niet rendabel om de boel te herschrijven? Ze hebben alles al liggen! Het verhaal, de personages, de filmpjes... alles ligt er al! Het enige wat ze zouden moeten doen is de boel overtypen. Nou, zet er een paar goedkope arbeiders op en gaan met de banaan. Kunnen ze meteen het verhaal een tikkie aanpassen. Want her en der kan het wel wat beter zeg maar.
Voor dit bedrag vind ik een grafische opleuking behoorlijk ongepast.
Ik heb geen idee wat dat kost. Het technische stuk van een spel. Stel dat ze de dialogen/filmmateriaal/geluidseffecten enzo allemaal zouden hergebruiken, en puur een spel herschrijven naar een andere engine… daar kan ik absoluut geen inschatting over maken.
Mijn enige drie puntjes van kritiek zijn dat het grafisch inderdaad niet echt up to date is
En dat is toch het hele punt van Legendary Edition, dat de graphics opgepoetst zijn? Ik vind het een behoorlijke tegenvaller in hoeverre dit daadwerkelijk gebeurd is.
Dat is zeker een belangrijk deel ervan. Ook de speelervaring is opgepoetst. En wat ik al schreef. Het is natuurlijk ook een dingetje dat als ze het HEEL erg oppoetsen dat ze dan de opmerking gaan krijgen dat het spel 'niet meer hetzelfde is'.

Ze kunnen het niet goed doen natuurlijk :)
Ik ben zelf helemaal aan het twijfelen. Ik heb de originele versies hier liggen, en deze onlangs ME1 nog even opgestart. Het draait wel op 4K, maar je ziet op verschillende plaatsen dat de textures en modellen hier niet echt op voorzien zijn. Je ziet dus wel vrij snel hoe oud de eerste game is. En vanaf je begint te lopen en te schieten, merk je dat de gameplay ook oud is O-)

ME1 is een 14 jaar oude game, en ik vrees dat de legendary edition nog steeds oud gaat aanvoelen, maar dan eerder 7 jaar ofzo 8-) Maar de nostalgie is er wel, dus ik zie me wel de trilogie opnieuw spelen. Ik vraag me gewoon af of ik €60 wil uitgeven voor dat beetje verbetering in looks en gameplay. Wellicht wacht ik op een sale voor -75% ofzo :Y)
Ik speel het momenteel op PC. Alles van vroeger opnieuw bezoeken.
Heerlijk de nostalgie.
Tot nu toe geen bugs tegen gekomen. Speelt vrij soepel. Inmiddels nog in ME1. eerst alle zij missies en DLC gedaan.
In ME1 2 bugs tegen gekomen. Liara die lekker bleef staan en niet meer wilde volgen. Totdat je en laad moment kreeg (lift, mako, etc) Was niet echt heel storend.
De 2de heb ik even voor moeten googlen. Als je eenmaal Spectre wordt en niet direct naar de requisitions officer in Csec gaat, kan je later niet meer de Spectre weapons aanschaffen. Oplossing bleek oude save game te laden vlak voordat je Spectre status wordt en daarna direct naar Csec. Workaround werkte goed.

Persoonlijk ben ik super blij met de legendary edition. Heb de original trillogy zo'n 6x rond gespeeld en over deze remaster heb ik geen klachten. En wat kan mij die 60,- nou schelen, daar gooi ik m'n tank amper van vol. Super vette games.
Ohh als ik dit zo lees dan heb ik wel last van een bug. Ik zie nog steeds geen spectre wapens bij Csec.
Das balen. Ben al zo ver in game..... En dat teamleden niet volgen klopt. Maar dat was volgens mij ook zo in de orginele versie. had die even gemist. Thanks
je bent je progress niet kwijt. Ik kwam er pas 10 uur later achter. Google even hoe je precies je spectre wapens kunt krijgen, is 5 minuten werk, en dan kan je je laatste save game weer oppakken. Csec zal dan wél de spectre wapens aanbieden.
Ik heb op Nexus een savegame gevonden speciaal hiervoor na het lezen van je reactie.
bedankt voor de Tip!
Heb deze vooral voor ME1 gepakt. Bevalt goed wel nog regelmatig gamebreaking bugs die minimaal restart vereisen, wel jammer maar mag de pret niet bederven.
Ik kan niet wachten om dit spel weer te spelen! (Zit nu even midden in een verhuizing) Ik draag zelfs nu toevallig een Garrus hoody :P

Op reddit veel screenshots voorbij zien komen, het ziet er toch wel echt een stuk beter uit dan het origineel en het wordt erg goed ontvangen. En Mass Effect fans zijn niet terughoudend als het gaat om teleurstellende content of games (Andromeda).
Andromeda was mijn eerste en enige ME game. Ik vond hem echt meer als prima
Dat ontken ik ook niet, maar er zijn erg veel klachten geweest over Andromeda, ongeacht jij of ik het spel prima vonden.
Dat ging met name om bugs, onder meer de besturing van de Nomad, black screens en facial animations tijdens cutscenes enzo. Het meeste daarvan is niet lang erna gepatched en daarna is het eigenlijk best een prima game. Het geeft niet het gevoel van de trilogy, maar dat was ook bijna niet te evenaren gezien de setting ("laten we een genocide plegend ras van super space ships bestrijden om al het leven te beschermen" vs "laten we een nieuw stuk ruimte gaan ontdekken") en companions.
I know. Mijn punt was dat ME fans zeggen waar het op staat (en zo hoort het ook). Ik heb persoonlijk heel veel plezier gehad aan Andromeda, ook weinig bugs meegemaakt (Dat geluk heb ik blijkbaar vaker, Cyberpunk draaide ook al goed vanaf het begin). The gunplay vond ik zelfs het beste van alle games.
Combat in Andromeda was erg goed ja. Als ze dat doorontwikkelen en dan met ME4 weer terugkomen met Liara en misschien nog wat oude bekenden, heeft het echt flink wat potentie.
Ik heb zo'n vermoeden dat dat zomaar nog eens kan gebeuren ook... Althans dat hoop ik :P
ME:A was een goede game. Het was alleen geen goede MASS EFFECT game. Daarvoor is er te weinig gedaan met o.a. het gevoel van dreiging, de bekende rassen uit de trilogy en de hele connectie tussen de karakters in de game

[Reactie gewijzigd door chimnino op 22 juli 2024 13:26]

Ik vondt het grafish echt veel beter dan de original. Weet niet welke settings jullie gebruiken maar zeker niet de hoogste. Textures zijn sws veel hoger in resolutie en lightning ook veel beter. Gameplay in ME1 vondt ik leuker dan ME2 waar ik nu mee bezig ben. Maar ME2 is zoveel beter in verhaal en content. Ik moet nog zien hoe ME3 speelt.

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.