Titel |
Total War: Warhammer III |
/i/2004352266.png?f=imagenormal) |
Platform |
Windows, MacOS, Linux |
Ontwikkelaar |
The Creative Assembly |
Uitgever |
SEGA |
Releasedatum |
2021 |
Weet je wat echt fijn is voor een veldheer? Overzicht. Niets is beter dan weten dat je speervechters de vijandelijke cavalerie in de flank opvangen, terwijl je het hart van het vijandelijke leger vastpint tussen een aantal van je beste units die de tegenstander trakteren op een regen van pijlen. Uiteraard is er wat onderling verschil in die units, maar globaal is het losjes op rock-paper-scissors(-lizard-Spock) gebaseerde systeem van Total War goed zichtbaar. Dat geldt voor vrijwel elke game in de serie, behalve voor de Warhammer-games. De units in die reeks, die later dit jaar zijn derde en voorlopig laatste release krijgt, zijn uiteraard afkomstig uit de bekende fantasy-setting en daardoor een stuk minder herkenbaar dan legers met eenheden die we kennen uit onze eigen historie. Dat kan voor gamers die niet zo bekend zijn met de Warhammer-lore, of die gewoon niet zo goed opletten, behoorlijk desastreuze gevolgen hebben, merkten we tijdens onze eerste hands-on-sessie met Total War: Warhammer III.
Het derde deel in de fantasierijke variant van de Total War-games neemt spelers mee naar de Realm of Chaos, waar de vier Chaos-goden Khorne, Tzeentch, Nurgle en Slaanesh de baas zijn. Aan weerszijden van de Realm of Chaos staan de facties Kislev en Grand Cathay klaar om een poging te wagen het gebied te veroveren en daarmee hopelijk al hun vijanden te verslaan. Makkelijk zal dat uiteraard niet gaan. De Realm of Chaos geldt als de voornaamste bron van magie in de wereld van Warhammer-fantasy. Hij zal vergeven zijn van de sterke wezens en dus zware gevechten opleveren. Het is overigens niet zo dat Kislev en Grand Cathay de enige speelbare facties zijn. Aan beide kanten hebben de grote facties hun eigen vijanden, terwijl ook de machtige wezens in de Realm of Chaos allerlei duivelse troepen hebben die desgewenst speelbaar zijn.
Bij onze eerste kennismaking met Total War: Warhammer III bleven de meeste van die facties ongezien, want we concentreerden ons op één specifiek gevecht tussen Kislev en de troepen van Khorne, de Blood God. Ook over de verdere invulling van de campagne, die zich op een map afspeelt die volgens de makers twee keer zo groot is als die van Warhammer II, hebben we nog niets gehoord. The Creative Assembly wilde vooral een feature in het zonnetje zetten die nog nooit eerder in de Total War-serie was te zien: speciale Survival Battles. Daarbij gaat het om een nieuw type gevecht dat af en toe voorbij zal komen, op belangrijke momenten in de campagne. De Survival Battles vervangen geen van de bestaande soorten gevechten, dus daar krijg je ook nog gewoon mee te maken. De nieuwe gevechten zijn een manier voor de ontwikkelaars om keerpunten in het verhaal specialer te maken. De gevechten moeten langer en uitdagender zijn en kennen allerlei factoren die je niet eerder in het realtime gedeelte van Total War hebt gezien.
Het begint allemaal vrij overzichtelijk. Onder leiding van Katarin the Ice Queen komen de troepen van Kislev aan in een gebied dat veel weg heeft van de hel. Onvriendelijke rotspartijen tekenen het slagveld, dat her en der wordt onderbroken door diepe afgronden waar soms vuur uit omhoog komt. Op de achtergrond is voortdurend een rood-oranje gloed zichtbaar. Zou iemand je vertellen dat je in de hel bent beland, dan zou je het direct geloven. En veel scheelt het ook niet. De troepen van Kislev zullen binnen de kortste keren belaagd worden door een haast onuitputtelijke stroom vijandige units, met allerlei verschillende monsters en andere gevaarlijke vijanden. Om dit gevecht winnend af te sluiten, zal uiteindelijk een Exalted Greater Deamon moeten worden verslagen: een wezen dat daadwerkelijk uit de hel lijkt te komen.
Aanvallen en verdedigen
Voor het zover is, moet er echter nog veel gebeuren. Dat begint met verdedigen. Een Survival Battle is eigenlijk een verhaal op zichzelf. Vanaf de start zijn drie strategische punten op een rij te zien, die je allemaal moet innemen en behouden voordat het eindgevecht plaatsvindt. Elk van die strategische punten zal doorlopend worden aangevallen. Het is belangrijk ze in bezit te houden, met name omdat ze de voedingsbodem voor je leger zijn. Je verdient tijdens het gevecht namelijk punten die je kunt uitgeven aan barricades en torens om je strategische punten te verdedigen. Daarnaast kun je er nieuwe units voor je leger van kopen, of upgrades en aanvullingen voor de units die je al hebt. Kortom, een Survival Battle draait niet zozeer om het overleven van de units waarmee je begint, maar vooral om het tijdens het gevecht opbouwen van een stevige oorlogsmachine die in staat is het eindgevecht naar zich toe trekken. Dat bleek bij ons makkelijker gezegd dan gedaan, maar laten we niet op de zaken vooruitlopen.
/i/2004352254.png?f=imagearticlefull)
Het gevecht begint bij het eerste strategische punt. De werking van de punten was ons aanvankelijk niet helemaal duidelijk. We zagen bijvoorbeeld over het hoofd dat we onze troepen ook in rang kunnen laten stijgen of betere wapens kunnen geven, en investeerden alles in barricades en torens die projectielen afschieten op vijanden. Deze barricades en torens zijn er in vier niveaus en wij kozen veelal voor de duurste en beste varianten. Dat was niet zonder succes. Toen het gevecht begon, werden de troepen van de bloedgod door funnels geleid, waar onze boogschutters vrij spel hadden. De torens bleken ook uitermate effectief. We kwamen geen moment in de problemen en slaagden met vlag en wimpel voor de eerste test. Een muur van vuur aan de andere kant van het strategische punt verdween, als teken dat we verder mochten oprukken, richting het tweede punt. Onderweg kwamen we wat losse units tegen, maar niets waar je het echt warm van zou krijgen, zelfs niet in de hel. Wel viel op dat er doorlopend vijanden achter onze linies verschenen om naar het eerste strategische punt te gaan. We besloten dan ook enkele units achter te laten, voor de veiligheid.
Nieuwe units vrijspelen
Aangekomen bij het tweede punt herhaalden de stappen zich. Opnieuw kregen we even de tijd om wat punten uit te geven aan torens, barricades en andere zaken. Nu vulden we ons leger wel aan, want ondanks dat het eerste deel makkelijk genoeg was, hadden we her en der wat verliezen geleden. Ook voorzagen we de wapens en uitrusting van enkele van onze belangrijkste units van een upgrade en maakten we gebruik van de mogelijkheid om nieuwe units op te roepen. Per veroverd strategisch punt speel je namelijk ook nieuwe units vrij, die je - mits je voldoende punten hebt - op kunt roepen.
/i/2004352256.png?f=imagearticlefull)
Dit tweede deel van deze Survival Battle bleek al een stuk lastiger. Dat komt mede doordat we van tijd tot tijd toch even terug moesten naar de plek van het eerste gevecht, waar het voor onze soldaten steeds lastiger werd om de controle te houden. Al teveel aandacht hadden we daar echter niet voor, want we leden aan de frontlinie al snel de nodige verliezen. Hier komt het probleem waar we al eerder aan refereerden om de hoek kijken: we kenden de units niet goed genoeg. Een groep stevig uitziende soldaten die we als frontlinie dachten neer te zetten, bleek te beschikken over ranged wapens. Dat is niet handig. Mede door dit soort fouten kwamen de belangrijkste units te vaak in de problemen. Daar bleef dan ook weinig van over. We gaven doorlopend punten uit aan het herstellen van deze units, maar dat beroofde ons weer van de mogelijkheid om nieuwe units te rekruteren. Kortom: het werd al snel steeds lastiger. De wetenschap dat het moeilijkste stuk nog moest komen, hielp ook niet echt om er vertrouwen in te houden.
Strategisch terugtrekken
Ondanks dat de kansen op de overwinning slonken, vonden we het erg vermakelijk. De mogelijkheid om barricades en torens te plaatsen en bepaalde delen van je leger te versterken of te healen, voegt een toffe extra laag toe aan de Total War-games die we al jaren kennen en spelen. De plaatsing van torens maakt dat ‘kiten’ - het lokken van units met snellere units van jezelf - een enorm sterke tactiek kan zijn. Je hebt ook de mogelijkheid om een veiligere zone op te zoeken, als het mis dreigt te gaan. Belangrijk om te weten, is dat als je een strategisch punt verliest, je alle daar gebouwde upgrades ook meteen kwijt bent. De barricades en torens zullen dan dus verdwijnen. Al te snel terugtrekken kan dus zonde van je punten zijn, maar soms is het de enige manier om te overleven.
/i/2004352260.png?f=imagearticlefull)
Laat in het gevecht trokken we ons alsnog terug, maar op dat moment was het al te laat. Onder aanvoering van Katarin zelf waren we nog redelijk begonnen. Met een aardig leger trokken we naar het derde en laatste Victory Point, maar al snel bleek dat dat niet lang goed zou blijven gaan. Terwijl hordes vijanden richting ons leger stormden, werd ook de achterhoede steeds nadrukkelijker aangevallen. Een oorlog op twee fronten bleek al snel teveel gevraagd. Het was aan de vele mogelijkheden van Katarin zelf te danken dat we het nog zo lang uithielden. Katarin is een van de generaals van Kislev en ze heeft de Lore of Ice aan haar zijde, wat haar in staat stelt allerlei ijsaanvallen uit te voeren. Zo kan ze vijandelijke units vertragen en verzwakken, hun moraal breken door ze in een ijsstorm terecht te laten komen, of ze aanvallen met een specifieke, sterke aanval. Helaas was ook de macht van Katarin, en van een groot ijsbeerachtig wezen, niet voldoende. We werden ingesloten en elke Total War-speler weet dat een definitieve nederlaag dan niet ver weg is.
Voordat de nederlaag een feit was, ging het echter mis met de versie van Total War: Warhammer III die op de pc ver bij ons vandaan draaide en waarmee wij via een streamingdienst waren verbonden. De game crashte en aan ons gevecht kwam een voortijdig einde, al zijn we zeker niet te trots om toe te geven dat het gevecht hoe dan ook niet lang meer zou hebben geduurd. De Exalted Greater Deamon, die bij zijn entree geflankeerd wordt door allerlei kleinere demonen en behoorlijk lastig moet zijn te verslaan, zal moeten wachten tot een volgende keer.
Het belangrijkste aspect dat ons in de weg zat bij het spelen van Total War: Warhammer III is dat het een vrij onoverzichtelijke game is als je de units niet goed kent. In een normale campagne gaat dat natuurlijk anders. Je begint dan meestal met wat kleine legers en een beperkt aantal soorten eenheden, en leert die goed kennen voordat je al teveel verschillende eenheden in je legers hebt. Daarmee wordt het makkelijker om je tactiek goed uit te voeren en de juiste units aan de juiste tegenstanders te koppelen. Dat gezegd hebbende: ook zonder zelf al te succesvol te zijn, konden we duidelijk merken dat de Survival Battles meerwaarde hebben. Natuurlijk kende Total War al uitgebreide gevechten, waarbij je bijvoorbeeld kastelen moest innemen en onderweg strategische punten veroverde, maar aan deze nieuwe gevechten kleeft een wat strakkere regie met meer twists en onderdelen die voortkomen uit het verhaal, zoals de eventuele intrede van de grote demon als eindbaas van het gevecht. Het wordt interessant om te zien hoe vaak en op welke momenten de Survival Battles om de hoek komen kijken in de campagne van Total War: Warhammer III. Dat ze steevast voor hoogtepunten zullen zorgen, is op voorhand wel duidelijk.
Titel |
Total War: Warhammer III |
/i/2004352266.png?f=imagenormal) |
Platform |
Windows, MacOS, Linux |
Ontwikkelaar |
The Creative Assembly |
Uitgever |
SEGA |
Releasedatum |
2021 |