Returnal
Met Returnal heeft Sony een van de eerste échte exclusives voor de PlayStation 5-console in huis, maar de game is niet voor iedereen even geschikt. Hij daagt spelers uit om beter te worden en de wereld beter te leren kennen, wat tot talloze gefaalde pogingen leidt en frustraties oplevert. Dat hoort bij de game en is op zich niet erg. Wel is het jammer dat een succesvolle run lang kan duren en er geen manier is om je voortgang op te slaan, anders dan door de game te pauzeren en/of de PlayStation 5 in rustmodus te zetten. Dat is natuurlijk niet handig. Buiten dat zit Returnal goed in elkaar. De steeds veranderende werelden houden het spel leuk en verrassend, terwijl de actie snel en soepel verloopt en met allerlei prachtige, kleurrijke effecten in beeld wordt gebracht. Returnal bevat een aantal leuke verrassingen en mogelijkheden om het verhaal verder uit te pluizen, vooral nadat de credits over het scherm zijn gerold. Zo is het al met al een game waar best wat kanttekeningen bij zijn te plaatsen, maar die toch erg leuk is om te spelen. Voor gamers die van uitdaging houden, zou dit een van de beste PS5-games van dit jaar kunnen zijn.
:strip_exif()/i/2005212654.webp?f=thumblarge)
Planningen werken niet altijd mee. Het nadeel van de veelzijdige manier waarop we bij Tweakers een breed scala aan productcategorieën bespreken, is dat er keuzes moeten worden gemaakt. Returnal, de game die eind vorige maand verscheen voor de PlayStation 5 en gedragen werd door flink wat hype, stond oorspronkelijk niet op ons schema. Elke reviewer is echter primair een nieuwsgierige gamer en soms kruipt het bloed waar het volgens de planning niet kan gaan. Zodoende besloten we Returnal toch in ons schema te proppen. Dat betekent dat andere games, zoals een niet nader te benoemen multiplatform-horrorgame, iets langer zullen moeten wachten. Voor fans van die game is er echter ook goed nieuws: de extra tijd geeft ons de gelegenheid beelden van alle versies op te nemen en te vergelijken, zoals we dat ook ten aanzien van de prestaties van Cyberpunk 2077 en Outriders hebben gedaan.
Housemarque is een naam die wellicht niet meteen iets zegt als je niet af en toe de wereld van de grote 'AAA-games' verlaat. De studio heeft titels als Resogun, Alienation en Nex Machina op zijn naam staan en de kans dat je die games kent, is niet bijzonder groot. Toch loopt Housemarque al een flinke tijd mee. Het is de oudste ontwikkelstudio van Finland, waar het in 1995 ontstond uit een fusie van Bloodhouse en Terramarque. Op het PlayStation Event in juni 2020 werd bekend dat het bedrijf aan zijn eerste zogeheten ‘AAA’-game werkt, genaamd Returnal.
Returnal is een roguelike-achtige, futuristische third-person shooter die draait om Selene Vassos, een astronaute die crasht op een mysterieuze planeet. Hoewel de planeet verboden terrein is, gaat Selene op zoek naar de bron van een al even mysterieuze boodschap die zij met haar ruimteschip opving. Dat blijkt niet eenvoudig. De wereld ontpopt zich al snel tot een waar doolhof en er blijken allerlei gevaarlijke wezens aanwezig te zijn. Vroeg of laat gebeurt het onvermijdelijke: Selene wordt verslagen door een van de monsters, turrets of robots die ze tegenkomt en ze komt te overlijden … tot ze weer wakker wordt. De speler en Selene lijken in een infinite loop beland. Steeds als ze doodgaat, keert Selene terug bij het beginpunt: de plek waar haar schip is gecrasht. De speler verliest daarbij alle wapens en andere spullen die tijdens de ‘run’ zijn verzameld en mag opnieuw beginnen. Frustrerend? Soms zeker, ja. Maar het is een essentieel onderdeel van Returnal.
Elke keer dat je als speler terugkeert, verandert de wereld, wat betekent dat geen enkele poging hetzelfde verloopt. Je komt andere stukken van bekende werelden tegen, ontdekt nieuwe plekken en leert zo meer over de wereld en de beschaafd ogende wezens die er moeten hebben geleefd. Bovendien leer je meer over het probleem waar Selene mee zit. Op diverse plekken komt ze de lichamen van overleden astronauten tegen, of eigenlijk: steeds van dezelfde astronaut, namelijk zijzelf. Bij die lichamen vind je steeds voice-logs waarin een eerdere versie van Selene iets uitlegt over de wereld of bijvoorbeeld een theorie deelt over waarom ze in een loop zit. Dit deel is sterk geschreven. De speler hoort hoe Selene langzaam maar zeker minder zeker van haar zaak wordt, er opvallende theorieën op na houdt en eigenlijk steeds gekker wordt. De levende Selene reageert daar ook weer op, met opmerkingen als “ik hoop niet dat ik zo word als zij”. Interessant, want ze is al eens zo geweest, tot ze omkwam en weer werd gereset. Mocht je dit soort gedachtes leuk vinden: Returnal heeft later in de game nog wel meer van zulke verrassingen in petto.
:strip_exif()/i/2005212654.webp?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2004735556.jpeg?f=fpa)
/i/2004341000.png?f=fpa)
:strip_exif()/i/2003589232.jpeg?f=fpa)
/i/2002904894.png?f=fpa)