Need for Speed Payback Review

Toont te weinig lef en verliest

Auto's verbeteren met speedcards

In den beginne is er niets. Althans, op het moment dat Tyler, Mac en Jess weer bij elkaar komen, heeft alleen Jess een racewaardige auto onder haar kont. Gelukkig heeft automonteur 'Rav' nog wel wat wagens in zijn garage staan waarmee ook Mac en Tyler een beginnetje kunnen maken. Zo krijgt Tyler een eerste auto voor normale races en kan Mac aan de slag met off-road races. Die racetypen behoeven op zich weinig uitleg, maar voor de volledigheid: races zijn normale races met een start en finish, off-road races zijn hetzelfde maar dan niet op asfalt. In drift-races draait het om het puntenaantal dat je verdient door glijdend door bochten te gaan, en in drag-races staan korte sprintjes centraal waarbij je zo hard mogelijk rechtdoor moet rijden. De enige vreemde eend in de bijt zijn de Runner-uitdagingen. Dit zijn missies die je meestal met Jess speelt en die wat verhalender in elkaar zitten dan de andere vier racetypen, waardoor dit racetype al snel een persoonlijke favoriet van ons werd.

Soepele besturing

Dat de overige races wat meer standaard zijn, wil niet zeggen dat ze geen spelplezier bieden. De auto's laten zich over het algemeen vrij simpel en soepel besturen, en je hoeft je niet druk te maken over de mogelijkheid dat je de macht over het stuur verliest of überhaupt schade kunt oplopen. Schade is cosmetisch en indien gewenst weg te werken door even door een tankstation te scheuren. Een arcade-racegame in hart en nieren dus. het enige dat afbreuk doet aan de spelervaring is het licht. Dat zorgt regelmatig voor prachtige plaatjes, maar weet soms ook auto's iets te goed te verbergen in de schaduw. Daardoor knal je nog weleens frontaal op tegenliggers die je gewoonweg niet aan kon zien komen.

De achterstand die je op die momenten oploopt, haal je niet altijd zomaar weer in. De game heeft weliswaar een arcade inslag, maar af en toe is hij toch uitdagend. Daarbij valt ook op dat de moeilijkheidsgraad sterk wisselt, afhankelijk van wat je doet. De off-road races zijn bijvoorbeeld veel lastiger dan de normale races. Om die effecten te counteren, kun je een beetje spelen met het niveau van je auto. Elke auto heeft een bepaalde rating, die ontstaat op basis van de kwaliteit van de onderdelen die je in je auto hebt zitten. Hoe beter de onderdelen, hoe sneller de auto en hoe hoger de rating. Dat is logisch.

Speedcards

Toch is het niet simpelweg een kwestie van geld verdienen en onderdelen kopen. Alles draait in Need for Speed Payback om de speedcards die je verzamelt voor je auto. De speedcards zijn er in zes verschillende categorieën, van verschillende fabrikanten en met verschillende bonussen. In beginsel geldt dat een hoger kaartje je auto altijd beter maakt. Een 'Gearbox'-kaartje met waarde 7 is beter dan eenzelfde kaartje met waarde 2. Daarnaast is van belang van welke fictieve fabrikant het onderdeel komt en wat voor bonus er verder op zit. Deze elementen worden langzaam steeds belangrijker. Komen minstens drie van de zes speedcards van dezelfde fabrikant, dan levert dat een bonus op. Speedcards die van zichzelf twee of soms zelfs drie bonussen met zich meebrengen, zijn uiteraard ook van grotere waarde.

De speedcards kun je op verschillende manieren bemachtigen. Na elke gewonnen race krijg je er sowieso een. Daarnaast kun je ze ook kopen met in-game credits bij de verschillende Tune-up Shops in Fortune Valley. Ben je daarmee nog niet tevreden, dan kun je ze ook nog uit een soort 'minifruitmachine' halen. Je betaalt daarvoor drie 'parts' per keer. Die parts krijg je door overbodige speedcards in te ruilen en door zogenaamde Shipments te openen. Die Shipments verdien je in de game door allerlei uitdagingen te volbrengen in de spelwereld, maar je kunt ze ook met echt geld kopen. Zo kun je bovendien aan Premium Shipments komen, die betere voorwerpen bevatten. Naast parts zitten in de Shipments namelijk ook cosmetische extra's voor je auto, zoals neon en gekleurde rook, en bevatten de pakketten cash-bonussen. Het is dus niet zo dat het allemaal niet van belang is voor de voortgang van je carrière in Need for Speed.

Daarmee komen we, zoals wel vaker dit najaar, in een grijs gebied terecht. Inmiddels kun je betalen voor pakjes in FIFA 18, voor bonussen in Forza 7, voor Epic en Legendary Warchiefs in Middle-Earth: Shadow of War, voor Supply Drops in Call of Duty: WWII, in de toekomst voor de loot boxes in het nog te verschijnen Star Wars Battlefront II - en dan vergeten we waarschijnlijk nog wel een paar titels. Meer en meer games gaan voor een systeem waarbij spelers niet van tevoren weten wat ze binnenhalen met hun microtransacties, en Need for Speed Payback is dus de volgende game in de rij.

Voordeel

Vraag twee daarbij is 'hoe erg is het om geen geld uit te geven?' Hoeveel nadeel levert dat op? Louter cosmetische upgrades zou best een prima totaalplaatje opleveren, vergelijkbaar met hoe de Supply Drops in Call of Duty spelers voornamelijk van uiterlijke extra's voorzien, met her en der een kleine XP-bonus. Need for Speed Payback gaat echter een stuk verder. Uit de Shipments die we verdienden, haalden we meerdere keren 20.000 in-game credits, met daarbij dan ook nog een eventueel te verkopen cosmetisch item, en een vijftal parts, die dus in te ruilen zijn tegen nieuwe speedcards. Een heel aardig voordeel. Dat je deze pakketten in de game best makkelijk kunt verdienen, maakt het minder heftig. Maar dat je je voortgang in Need for Speed flink kunt versnellen als je er een paar euro aan uitgeeft, staat buiten kijf.

• Volgende pagina 3. Speelt lekker, oogt goed