Inleiding
Samengevat
De Huawei P10 borduurt voort op de innovatieve P9 van vorig jaar, met zijn unieke dubbelecamerafunctionaliteit, waarbij één camera detailrijke zwart-witbeelden schiet. De P10 gaat een dag mee op een acculading, waar dat bij de P9 nog spannend was en ook de camera is erop vooruitgegaan. Je kunt het toestel beter aflezen in de zon en de software is in een jaar tijd fijner geworden. Het toestel doet weinig verkeerd en is daarmee een degelijke keuze. De energie van Huawei is duidelijk gaan zitten in het verbeteren van de tekortkomingen van vorig jaar en niet in noviteiten, maar als je nu geen P9 hebt, maakt dat natuurlijk niet uit en is deze variant van een dubbele camera voor jou wel nieuw. Daarom is dit wat ons betreft een goede keuze van Huawei, die resulteert in een toestel dat in de praktijk lekker werkt, zonder al te veel fratsen.
Eindoordeel
Huawei borduurt dit jaar verder op het toestel waar het vorig jaar mee kwam: de P9. Die telefoon was vernieuwend te noemen, met name door zijn dubbele camera. Naast zijn elegante behuizing en de vlotte werking van het toestel, waren er ook een paar minpunten. Zo was het scherm niet geweldig afleesbaar in de zon, was de software niet je van het en was de accuduur aan de karige kant.
De P10 is op het eerste gezicht geen heel vernieuwende smartphone, maar lijkt deze punten wel aan te pakken, zoals we bij onze eerste indruk van de P10 op het Mobile World Congress 2017 in Barcelona vaststelden. De accucapaciteit is immers hoger, het scherm bleek in de zon redelijk afleesbaar en de camera is snel en op het eerste gezicht op zijn minst betrouwbaar. Nu we een tijd met het toestel hebben rondgelopen, weten we hoe goed de P10 zich echt houdt tegenover de concurrentie en dat bespreken we op de volgende pagina's.
Behuizing en scherm
De P10 onderscheidt zich onder meer van de Mate 9 door een aantal eigenzinnige kleurenopties, die de smartphone een persoonlijk karakter geven. Je kunt de P10 bijvoorbeeld in het blauw en groen krijgen. Verder zijn er de gebruikelijke kleuren roségoud, zilver, zwart en goud. Daarnaast zijn de blauwe en gouden variant beschikbaar in een 'diamond cut'. De achterkant is daarbij niet glad, maar heeft dan een fijne ribbeltjesstructuur, die vingervegen moet voorkomen.
Dat doet het in de praktijk aardig en is zeker een voordeel. Je zult niet snel met een enkele aanraking een vingerveeg op de achterkant maken. Daartegenover staat dat de telefoon op den duur wel degelijk vies wordt, want tussen de minuscule groeven blijft vuil hangen. Aangezien het geen glad oppervlak is, krijg je dat vuil ook moeilijker weer tussen de groefjes uit.
De ribbeltjesstructuur kan ook een nadeel zijn als je gevoelig bent voor nagels over een schoolbord of bijvoorbeeld het langs elkaar schuiven van karton en piepschuim. We hebben vrij veel mensen ontmoet bij wie een nagel over de achterkant van de P10 een soortgelijke reactie opriep. Toch vinden we het een mooie vinding van Huawei, zeker omdat veel smartphones in de praktijk bevattelijk zijn voor vingervegen, hoewel dat meer geldt voor glazen telefoons dan voor metalen varianten.
IPhone-lookalike
Eerder probeerde Huawei Android te veranderen in een soort iOS en daar is de fabrikant nu gelukkig grotendeels van afgestapt. Nu lijkt Huawei voor de vormgeving juist bijzonder goed te hebben gekeken naar de iPhone 6(s) en vooral de iPhone 7, omdat de antennelijnen op dezelfde manier boven- en onderlangs gaan. Bij de P9 waren de hoeken nog wat minder afgerond, maar bij de P10 is de gelijkenis compleet. Ook de manier waarop de ronde zijkanten in de achterkant overgaan, schreeuwt: 'iPhone'. Het grootste verschil bestaat uit het wat grotere scherm en de knoppen die aan de rechterkant zitten in plaats van links.
Toestel |
Huawei P10 |
iPhone 7 |
Huawei P9 |
Hoogte/diepte (mm) |
7 |
7,1 |
7,5 |
Breedte (mm) |
69,3 |
67,1 |
72,6 |
Lengte (mm) |
145,3 |
138,3 |
146,8 |
Gewicht (gram) |
145 |
138 |
144 |
Relatieve schermgrootte |
71,2% |
65,6% |
69,9% |
Is er iets mis mee dat het toestel op een iPhone lijkt? Wat ons betreft eigenlijk niet. Het is een mooie vormgeving, het toestel is lekker slank en we vinden een vingerafdrukscanner op de voorkant in de praktijk best handig, al is dat een persoonlijke voorkeur. Die scanner is een FPC1268 van Fingerprint Cards en hij zit achter glas. Hij werkt lekker snel, hoewel het scherm niet zo snel zichtbaar is als bij sommige andere high-end toestellen. Toch zijn de verschillen met die allersnelsten bijna te verwaarlozen. Ook op dat punt hebben we dus niks te klagen. Verder is het mooi hoe de scanner één geheel vormt met de glasplaat aan de voorkant van het toestel.
De achterkant van de P10 heeft, in tegenstelling tot die van de iPhone 7, aan de bovenkant een glazen balk. In die balk zit de dubbele cameraset-up met de laserautofocusmodule en dualledflitser, en daarnaast het van de P9 en Mate 9 bekende Leica-logo. Aan de onderkant van het toestel zit de monoluidspreker, die redelijk klinkt, maar minder goed dan de Mate 9, en gelukkig ook een 3,5mm-aansluiting voor je hoofdtelefoon. Al met al heeft de P10 een zeer geslaagde high-end behuizing, die steviger aanvoelt dan de P9 en strak is vormgegeven.
Waar toestellen als de iPhone 7 en de Galaxy S7 water- en stofdicht zijn, heeft de P10 die eigenschap niet. Dat is jammer, want het wordt zo langzamerhand steeds meer gemeengoed bij toestellen in deze prijsklasse.
Scherm
Een 5,1"-scherm komen we niet zo vaak tegen, omdat fabrikanten veelal voor 5" of 5,2" kiezen, maar er zit er wel een in de P10 en het is er een van het type IPS NEO-lcd. De resolutie is 1080p en dat is prima voor deze schermgrootte, aangezien het uitkomt op een pixeldichtheid van 432ppi. Voor virtual-realitydoeleinden zou het leuk zijn als de resolutie hoger was, maar ook echt alleen daarvoor wat ons betreft. Het scherm heeft overigens geen ondersteuning voor hdr-content, zoals de LG G6 en Sony Xperia XZ Premium dat hebben.
Er is op het eerste gezicht niets mis met het P10-scherm. De kijkhoeken zijn goed, de maximale helderheid lijkt vrij hoog en het scherm ziet er contrastrijk uit. Eens kijken of dat klopt met onze metingen.
- Max. helderheid
- Contrast
- Grijswaardenfout
- Kleurfout
Over de hele linie kunnen we spreken van prima waarden, maar er zijn op elk gebied wel high-end smartphones die net wat beter scoren. Zo is de maximale helderheid van een prima niveau, maar we hebben ook wel eens minder moeite gehad om het scherm goed af te lezen bij een bijzonder felle zon. Als je hem een beetje draait, is het alsnog prima af te lezen, dus het is ook weer geen minpunt van de Huawei P10.
Het scherm is ook aardig contrastrijk, al scoort het niet heel hoog in de bovenstaande tabel met veel toptoestellen. We hadden gehoopt dat het scherm contrastrijker zou zijn dan de behoorlijk goedkopere P8 Lite uit 2017, hoewel die aan de hoge kant zat voor een goedkope middenklasser. We komen de laatste tijd echter bijzonder weinig ips-schermen tegen met slechte of zelfs matige contrastwaarden, getuige ook de vrij hoge scores in deze tabel vergeleken met het jaar ervoor.
De grijswaarden- en kleurafwijkingen zijn acceptabel, maar niet perfect. We hadden zelf echter geen erg in de afwijkingen van het ideaal en bovendien kun je de kleurtemperatuur zelf wijzigen in de instellingen. Op dit gebied is er dus geen reden om de P10 te laten liggen.
Camera's
Zoals we op de hardwarepagina uiteenzetten, is de P10 wat ingewanden betreft bijzonder gelijk aan de Mate 9. Dat geldt ook voor de camera, die we dan ook al uitgebreid onder de loep namen in de Mate 9-review. Beide toestellen hebben een kleurensensor met f/2.2-specificatie. Dat is overigens in theorie een stuk minder lichtsterk dan veel concurrenten. Zo heeft de Samsung Galaxy S7 een lensopening van f/1.7. De monochrome sensor van de P10 heeft een diafragmagetal van f/2.0.
De primaire camera van de P10 heeft net als de Mate 9 een twaalfmegapixelsensor en de secundaire heeft een twintigmegapixel- monochrome sensor. Dat is wel anders dan de P9 van vorig jaar. Bij dat toestel hadden de camerasensors van beide camera's achterop namelijk twaalf megapixels. Huawei noemt de dubbele camera van de Mate 9 en de P10 dan ook de Dual Camera 2.0.
Volgens Huawei worden de beelden van de kleuren- en zwart-witsensors gecombineerd om een scherper plaatje te produceren. De fabrikant heeft de technologie van het combineren van de beelden voor extra scherpte naar eigen zeggen verbeterd, door niet de kleurenfoto, maar de zwart-witfoto als basis te nemen. In theorie is de zwart-witfoto al scherper als de twee sensors evenveel megapixels hebben, want een kleurensensor heeft altijd een bayerfilter om kleur te kunnen produceren en dat zorgt altijd voor wat verlies van detail. Het is dus niet slechts een marketingverhaal van Huawei.
/i/2001440667.jpeg?f=imagenormal)
De monochrome sensor van de P10 is echter ook nog eens twintigmegapixel en kan dan ook op zichzelf scherpere beelden produceren. Zwart-witfotografie met de P10 ziet er, net als we bij de Mate 9-review zagen, gelikt uit, zoals je in het voorbeeld hiernaast kunt zien.
We hebben weer uitgebreid getest met de camera en de conclusies zijn, zoals we verwachtten, niet anders dan destijds bij de Mate 9. Het is dan ook dezelfde cameraset-up. Als je het naadje van de kous hierover wil weten, kun je er het beste de uitgebreide tests die we bij de Mate 9 uitvoerden, met bijbehorende conclusies op naslaan. Het komt erop neer dat de camera inderdaad beelden combineert, maar dat het verschil in scherpte niet is om over naar huis te schrijven.
Aangezien we ons bij de Mate 9 voornamelijk hebben toegelegd op de nieuwe, dubbele cameraset-up, hebben we bij de P10 energie gestoken in het kijken hoe goed de camera's het als geheel doen als je ze tegenover de camera's van de Huawei P9 en de zeer goede Samsung Galaxy S7 zet. Om te beginnen hebben we met de drie telefoons buiten wat foto's gemaakt onder goede lichtomstandigheden.
Vlnr: P10, P9, S7
We hebben tegen de zon in met elk van de drie toestellen dezelfde foto proberen te maken. Zo krijg je een aardig beeld van het dynamisch bereik van de smartphonecamera's. Je ziet dat de lucht bij de drie toestellen ongeveer hetzelfde belicht is, maar bij de P9 zijn de donkere delen een stuk donkerder en is minder goed te zien waar je precies naar kijkt dan dan bij de S7 en P10. Wat dat betreft zet de P10 dus een stap vooruit.
Vlnr: P10, P9, S7
Bij deze serie foto's, gemaakt in het Volendams Museum, zie je vooral bij de eerste twee taferelen dat de P10 goede zaken doet wat de witbalans betreft. De Galaxy S7 schat de kleurtemperatuur vooral bij het eerste tafereel te warm in, waar met name de P10 het goed doet en een realistische foto laat zien. Wel kiezen de twee Huawei-toestellen een wat hogere isowaarde en een wat kortere sluitertijd, waardoor de foto's wat meer ruis bevatten dan de foto van de Galaxy S7. Die laatste is echter wel gewoon scherp, dus de lagere isowaarde in combinatie met de langere sluitertijd is in dit geval te prefereren. Als er echter iets zou bewegen op de foto, is de keuze van de Huawei-toestellen over het algemeen te prefereren.
Bij het kunstwerk met de sigarenbandjes is de foto van de P10 het best gelukt. Wel kiest die smartphone weer voor een wat hogere isowaarde dan de Galaxy S7. Desondanks is de foto van dat toestel wat onscherp als je inzoomt. Dat kan echter ook liggen aan de beweging tijdens het fotograferen, de sluitertijd is immers gelijk. Hier zien dat de Galaxy S7, vermoedelijk door zijn grotere f/1.7-lensopening, meer licht opvangt dan de P10 en P9. Hoewel de sluitertijd gelijk is aan die van de andere toestellen, kan het toestel het met 160 iso af, waar de P10 op 250 en de P9 op 320 iso zit. De P10-camera is dus ogenschijnlijk lichtsterker dan die van de P9.
Vlnr: P10, P9, S7
Dat kunnen we bij nog minder licht als het goed is beter constateren en als we naar de bovenstaande foto's kijken, klopt dat ook. Vooral bij de fotoserie van het reuzenrad, dat constant op dezelfde snelheid draait, zie je dat de P10 en Galaxy S7 een half zo lange sluitertijd kiezen als de P9 doet. Daardoor vertoont de foto die de P9 aflevert, veel bewegingsonscherpte. De Galaxy S7 en de Huawei P10 kiezen een gelijke sluitertijd, die prima is gezien de situatie, maar de S7 kan net een lagere isowaarde kiezen en ondanks dat alsnog een minder onderbelicht plaatje schieten.
De Galaxy S7 doet het ook het beste als we de hoeveelheid licht nog verder terugschroeven. De S7-foto bevat veel minder ruis dan de foto van de P10. De P9 kiest voor een te korte sluitertijd en produceert geen bruikbare foto. De P10 is bij slechte lichtomstandigheden dus een fijne vooruitgang ten opzichte van de P9, maar kan nog niet meekomen met het niveau van de Galaxy S7.
De portretmodus is een nieuwe functie van de P10, die werkt door een combinatie van software en de dubbele camera om een kleine scherptediepte te simuleren, waar je doorgaans een dure camera voor nodig hebt. Zoals je hierboven ziet, kan dit een mooi effect opleveren.
De linker- en middelste foto zijn respectievelijk met en zonder portretmodus aan, waarbij je ook ziet dat het soms misgaat. Zo zie je bij de printer links dat de camera het stuk filament dat uit de 3d-printer steekt, aan de bovenkant bij de achtergrond rekent. Het bovenste stuk is namelijk net zo vaag gemaakt als de kast erachter. Toch geeft het een mooi effect en is het niet zo storend.
Als je naar de foto van de kat kijkt, zie je dat het echt misgaat. Als er dunne dingen in beeld zijn die bij het gefotografeerde object uitsteken, beoordeelt de camera dat verkeerd. Helaas hebben mensen vaak haar dat uitsteekt, dus ook daar zie je het vaak misgaan. Dat neemt niet weg dat het net als bij de iPhone 7 Plus een leuke cameratoevoeging is.
Frontcamera
Huawei legt altijd veel nadruk op selfies en onderscheidt zich daarmee van veel concurrenten. De frontcamera van de P10 is ten opzichte van zijn voorganger verbeterd en heeft nu een diafragmagetal van f/1.9 in plaats van f/2.4. Als het goed is, betekent dat meer lichtopbrengst.
Bij de bovenstaande twee foto's, gemaakt met de frontcamera van de Huawei P10 en de P9, zie je de hogere lichtopbrengst meteen terug. De sluitertijd is bij de P10 lager, hoewel hij wel kiest voor een iets hogere isowaarde. Toch is er duidelijk meer detail te zien dan bij de P9-foto. Dat zie je bijvoorbeeld als je naar de gezichtsbegroeiing van ondergetekende kijkt. Verder zijn de kleuren van de gemaakte selfies koeler dan bij de P9, wat misschien niet alle selfieliefhebbers zal bekoren. Een nadeel ten opzichte van de selfies die je met de P9 schiet, is dat de Huawei P10 de beelden spiegelt. Als je tekst in beeld hebt, is dat toch jammer en zul je zelf het beeld weer moeten spiegelen.
Natuurlijk is de beautymodus ook terug en we hebben een voorbeeld daarvan in de onderstaande galerij gezet. We denken dat je wel kunt raden welke foto het is, aangezien hij ook ongevraagd de lippen rood heeft gemaakt. Uiteraard kun je de modus ook subtieler instellen, wat een prima effect geeft als je jezelf graag net iets mooier presenteert dan je bent. De laatste drie foto's in de galerij zijn overigens met de frontcamera gemaakt, waarbij ook de prestatie bij fel tegenlicht niet tegenvalt.
Video
Op videogebied is de P10 eveneens een vooruitgang ten opzichte van de P9. Hij kan 4k-video opnemen met 30fps en 1080p-video met 60fps. Ook kun je veel handmatig instellen in de videomodus. Met zijn optische beeldstabilisatie kun je strakke video's opnemen. De autofocus werkt ook prima bij het videograferen en is vrij snel. Als je van een lichte naar een donkere situatie gaat, pikt de camera dit gelukkig ook snel op. Over het algemeen belicht de P10 de scènes prima, op een aantal momenten na, waar de belichting in heel lastige omstandigheden aan de lage kant is.
De witbalans is net als bij fotografie prima in orde bij het schieten van video's. De kleuren zien er dan ook natuurgetrouw uit. Ook werden we blij van de hoeveelheid detail die in video's zichtbaar is, waarbij de structuur van bijvoorbeeld een muur met bakstenen goed zichtbaar is. Bij het schieten van video's bij weinig licht was het wel, zoals bij veel camera's, wat lastig scherpstellen. Daarbij zie je de camera even zoeken op welk deel hij de focus moet leggen, maar dat zien we vaker. Verder hebben we weleens smartphones gezien, zoals de Google Pixel, die bij minder goede lichtomstandigheden minder ruis laten zien. Al met al heeft Huawei het videogedeelte echter prima op orde.
Hardware en prestaties
Huawei had het wat processorkracht betreft al goed voor elkaar, maar liep op grafisch gebied wat achter met zijn eigen Kirin-socs. Met de Kirin 960 moet dat verleden tijd zijn. In de Kirin 950 van de Mate 8 en de Kirin 955 van de P9 zaten vier Mali T880-cores. In de Kirin 960 zitten acht ARM G71-kernen en deze gpu heeft voor het eerst de nieuwe Bifrost-architectuur. Dat is een architectuur die grotendeels is gebaseerd op thread level parallelism, of tlp, in plaats van instruction level parallelism, of ilp. Dat is een transitie die vergelijkbaar is met de overstap van de TeraScale- naar de Graphics Core Next-architectuur door AMD in 2001, alleen hebben we het in het geval van ARM natuurlijk over mobiele chips. De voordelen van tlp zijn dat het minder van de cpu vergt, energiezuiniger is en er kort gezegd meer grafische kracht per vierkante millimeter uit een die kan worden gehaald, wat voor mobiele gpu's natuurlijk belangrijk is.
Door de vier extra grafische kernen en bovenstaande voordelen zou de ARM G71MP8-gpu in de Kirin 960 maar liefst 180 procent sneller zijn dan de Mali T880MP4 van de Kirin 950 en 955, maar de Kirin 960 boekt ook vooruitgang op cpu-gebied, hoewel dat lang niet zoveel is. De Kirin 960-processor zou op singlecore-gebied tien procent en op multicore-gebied achttien procent sneller zijn dan de Kirin 950. Hij moet echter wel een heel stuk zuiniger zijn dan zijn voorganger.
Het is een octacore-soc, geproduceerd op het 16nm-finfet-procedé van TSMC, met een big.Little-ontwerp. Hij heeft vier snellere A73-cores op 2,4GHz voor intensieve taken en vier zuinigere A53-cores die maximaal draaien op 1,8GHz. De A73-cores worden voor het eerst gebruikt in de Kirin 960 en zijn gebaseerd op de Cortex A17-architectuur. Ze zijn sneller en zuiniger dan de A72-kernen van de Kirin 950 en 955, die overigens niet op dezelfde architectuur gebaseerd zijn. De gpu en cpu zijn verder ook met elkaar verbonden via de nieuwe, zuinigere Cache Coherent Interconnect, genaamd CCI-550, van ARM.
De Kirin 960 heeft een nieuwe geheugencontroller, die de 4GB-lpddr4-1800 aanstuurt, en de chip heeft ufs 2.1-opslaggeheugen, als vervanging voor het tragere emmc-geheugen. De modem heeft ondersteuning voor lte cat. 12 en 13, wat downloadsnelheden tot 600Mbit/s en uploadsnelheden tot 150Mbit/s ondersteunt. Al met al genoeg vooruitgang op het eerste gezicht.
Naast al dit technische geweld is het fijn dat de P10 standaard 64GB opslaggeheugen heeft, wat je nog kunt uitbreiden met een micro-sd-kaartje. Het is wel jammer dat het toestel in Nederland niet met dualsimfunctionaliteit geleverd wordt.
Benchmarks
- Native
- Java
- Native singlecore
- Java singlecore
Onze gebruikelijke benchmark om ruwe processorkracht te testen is AndEBench. Het eerste wat opvalt aan bovenstaande resultaten is dat de Mate 9 niet hoger scoort dan de P9 van vorig jaar, maar vooral dat de P10 met dezelfde soc als de Mate 9 zelfs lager scoort dan de P9 met alle kernen aan het werk als je de processor native code toedient. Is dat erg? Misschien niet. De Kirin 955-soc was in verhouding al erg snel op cpu-gebied. Het betekent wel dat er wat snelheid betreft geen vooruitgang is, hoewel de Kirin 960 iets beter omspringt met Java-code. Dat is de taal waarin Android-apps worden geschreven. Laten we daarom nu eens kijken naar een wat praktijkgerichtere benchmark.
PCMark 2.0 laat smartphones een gestandaardiseerd aantal handelingen verrichten, zoals beeld- en video verwerken, tekstverwerken en door webpagina's navigeren. Daarmee scoort de P10 als beste van alle toestellen en dat komt aardig overeen met onze ervaringen. Het toestel is bijzonder rap en haperingen zijn een uitzondering. De Mate 9 scoort hier een stukje lager dan de P10 met dezelfde soc en we vermoeden dat dit komt door de optimalisaties die gedaan zijn van Emui 5.0 naar 5.1, maar helaas kunnen we dat niet testen, omdat de Mate 9 op het moment van schrijven nog geen update naar 5.1 heeft. Hoe dan ook, dit is een zeer snel toestel en we hebben op dat gebied niets te klagen.
Grafische prestaties
- Ice Storm Unlimited
- Car Chase onscreen
- Car Chase offscreen
De grotere focus op de gpu van Huawei heeft meegeholpen om de Kirin 960 in elk geval naar het niveau van de toptoestellen van vorig jaar te trekken. Natuurlijk is het nog wel even de vraag of hij iets kan uitrichten tegen de toptoestellen die dit jaar uitkomen. Hoe dan ook, je kunt op de P10 meer dan prima gamen en over twee jaar draaien de meeste spellen waarschijnlijk ook nog.
Snelheid opslaggeheugen
De Huawei P10 heeft zoals gezegd het snelle ufs 2.1-opslaggeheugen. We weten dat de snelheid van het geheugen een grote rol kan spelen in de snelheidsbeleving van een toestel en verwachtten dan ook dat de smartphone goede prestaties zou laten zien. Dat blijkt inderdaad het geval, gezien onderstaande benchmarks.
- Seq. read
- Seq. write
- Random read
- Random write
Androbench test de snelheid van het opslaggeheugen synthetisch, door simpelweg naar de maximale lees- en schrijfsnelheden te kijken bij willekeurige en sequentiële opdrachten. Het ufs 2.1-geheugen presteert bij alle losse Androbench-tests het best van alle concurrenten.
De RL Benchmark voert diverse lees- en schrijfopdrachten uit op een SQLite-database. Veel Android-apps gebruiken een dergelijke database. De snelheid van het opslaggeheugen is daarbij het meest van belang. Ook bij deze test gaat de P10 er met de hoofdprijs vandoor. Duidelijker kunnen we het eigenlijk niet maken. De P10 heeft de snelste opslag die we tot nu toe gezien hebben in een Android-telefoon.
Software
In het verleden hadden we behoorlijk wat moeite met de Emui-skin die Huawei als een dikke deken over Android heen legde. De softwarelaag leek een matig vormgegeven poging om Android zoveel mogelijk om te bouwen tot iOS. Dat is onnodig en ongewenst, want Android is op zichzelf al tijden een bijzonder goed mobiel besturingssysteem. Het Chinese Huawei nam zich al enige tijd voor om de software meer toe te snijden op westerse gebruikers, maar slaagde daar maar matig in.
Met de Mate 9 kwam Huawei echter met Emui 5.0 en op de P10 staat Emui 5.1. Wat uiterlijk betreft is het nieuwe Emui absoluut een vooruitgang. Zo ontbreken de hokjes waar de app-iconen in geplaatst waren, wat de vormgeving netter en rustiger voor het oog maakt. De iconen van Huaweis eigen apps zijn vernieuwd en ook dat is een verbetering. Ze hebben een eigen stijl en zien er strak uit, waar ze eerder net-nietkopieën waren van hun iOS-equivalenten.
Ook meteen een verademing zijn de meldingen. Ze zijn een stuk overzichtelijker en bevatten meer informatie dan voorheen. En wat vinden we in de instellingen terug? De appdrawer kan ingeschakeld worden; dat ruimt het thuisscherm lekker op. Helaas zien we wel weer wat bloatware, zoals de Booking.com-app, Todoist, Tripadvisor en veel apps van Huawei zelf. De meeste zijn te verwijderen, maar apps als Weer, Kladblok, Bestanden en Geluidsrecorder bijvoorbeeld niet. Die gooien we dan maar in een mapje met troep.
Emui 5 zit boordevol opties en optimalisatiemogelijkheden. Als Tweakers zijn we natuurlijk niet vies van aanpasbaarheid, maar het gaat wel ten koste van het overzicht. Zo moesten we soms even zoeken naar bepaalde instellingen. Hoewel het fijn is dat Huawei een aantal goede dingen van stock Android heeft overgenomen, is de skin nog steeds verre van dat.
Niet iedereen zit er misschien op te wachten, maar bepaalde extra's die Huawei in Emui heeft gestopt, kunnen zeker handig zijn. Zo leert Emui 5 van je gedrag. Het systeem moet ervoor zorgen dat apps die je vaak gebruikt, meer cpu-kracht en geheugen toegewezen krijgen en daarnaast moeten die apps minder snel uit het werkgeheugen verdwijnen.
Emui 5 houdt ook bij welke apps op de achtergrond energie slurpen. Dat kan handig zijn. Je kunt zien hoeveel cpu-tijd een app heeft gebruikt en hoe lang de gps- en wififunctionaliteit zijn aangesproken door de app. Naar aanleiding daarvan kun je besluiten om de app automatisch te sluiten als je de telefoon vergrendelt en zelfs helemaal niet meer ongevraagd wakker laten worden.
De opties bij deze energiebesparende functies zijn een voorbeeld van waar het taalkundig beter kan bij Emui. Zo heet de tweede optie bij de details van het stroomverbruik van een app: 'systeem activeren', wat betekent dat de app na een gepland interval wakker wordt om zijn ding te doen. Dat soort dingen komen we vaker tegen in Emui. Huawei had dat wat ons betreft wat helderder kunnen formuleren.
Al met al kun je in Emui enorm veel instellen, wat de P10 zeker interessant maakt voor tweakers. Zo kun je zelfs instellen welke apps een getalletje bij het app-icoon mogen weergeven en kun je aangeven of apps moeten doorschuiven als je een app verwijdert. Verder kun je de grootte van de items op het scherm aanpassen, thema's instellen, en de volgorde en soorten navigatieknoppen veranderen. Waar Emui eerder op iOS wilde lijken, is het op dit vlak juist ver weg van Apples mobiele besturingssysteem.
Je kunt bij de navigatietoetsinstellingen ook aangeven dat je alleen met de vingerafdrukscanner wil navigeren. Als je hem dan ingedrukt houdt, ga je naar het startscherm, kort indrukken is teruggaan en door over de scanner te vegen ga je naar de multitaskmodus. Bij dat laatste zit het probleem, want het kost vaak diverse pogingen om dit te laten slagen. Daardoor hebben we de in potentie slimme functie, waardoor je meer scherm tot je beschikking hebt, al snel laten varen.
Verder heeft Huawei de handige functie App-tweeling toegevoegd. Daarmee kun je van apps als WhatsApp of Facebook een tweede versie installeren en bijvoorbeeld een zakelijk WhatsApp-account in de ene en een privéaccount in de andere app gebruiken.
Specifiek nieuw aan Emui 5.1 is een aantal prestatieverbeteringen en dat hebben we onder meer gemerkt bij de camera-app, die sneller is geworden. In het algemeen is Emui 5 merkbaar sneller dan voorgaande versies en dat is een mooie vooruitgang. Daarnaast zijn er nog wat kleine verbeteringen aangebracht, waaronder de functie om afspraken in de Calender-app te delen.
Emui was wat ons betreft vaak de grootste reden om niet voor een Huawei-toestel te kiezen. Met de komst van versie 5 is dat grotendeels veranderd. Het is nog steeds niet onze favoriete skin, maar over het algemeen werkt hij een heel stuk fijner dan voorheen en is alles vooral ook overzichtelijker en strakker vormgegeven.
Accuduur
De accucapaciteit is ten opzichte van de P9 iets omhooggegaan, van 3.000 naar 3.200mAh. Die vooruitgang op zich zou de P10 niet aan een enorm veel betere accuduur helpen, maar samen met software- en vooral hardwareoptimalisatie kan dat wel. De Kirin 960-soc moet in elk geval een stuk zuiniger zijn dan zijn voorganger. De accuduur van de P9 viel tegen en we hopen dus dat zijn opvolger op dat punt genoeg verbeterd is.
We hebben helaas slechts één accutest kunnen draaien op de P10: de PCMark-test. De browsetest en videotest lukten helaas niet. De oorzaak is dat de helderheid in de browser enorm wordt teruggeschroefd. Zelfs toen we de gebruikelijke 250 candela per vierkante meter in de browser zelf probeerden in te stellen, lukte dat niet. Een sprong van één procent leidde tot een verschil in helderheid van bijna 200cd/m². We kregen de helderheid dus niet op het juiste niveau en er is ook geen instelling voor. Een vergelijking met telefoons die de test op de standaardhelderheid hebben afgelegd, heeft dan ook geen zin.
Toch kunnen we stellen dat de P10 een vrij lange adem heeft. We hebben de video- en browsetest wel gedraaid op waardes zo dicht mogelijk bij 250 per vierkante meter en zonder verwarrende onvergelijkbare scores te willen geven kunnen we een redelijke inschatting maken. Maar dat hoeven we eigenlijk niet eens mee te wegen, want je ziet het ook terug in de PCMark 2.0-score.
De hiërarchie van dit rijtje komt wat beter overeen met onze praktijkervaring met het toestel. In deze test wordt de soc een stuk meer aan het werk gezet en je ziet dan ook dat hij 22 procent beter scoort dan zijn voorganger. Dat komt zeker niet alleen door de 200mAh extra accusap ten opzichte van de P9. Lang verhaal kort: Huawei is goed bezig met optimalisaties en heeft het probleem van de matige accuduur van de P9 met succes aangepakt. We hebben het hier niet over een exceptionele accuduur, maar goed is hij wel.
Laden
Bij de P9 leverde Huawei geen snellader, maar bij de P10 wel. Dat zie je terug in de laadtijden bij gebruik van de bijgeleverde lader.
- Laadtijd 100% opladen
- Percentage na 30 min.
Huawei zit dit jaar op het niveau van zijn high-end concurrenten: de Google Pixel, HTC U Ultra en HTC 10, en dat is helemaal prima.
Fotogalerij en specificaties
Product |
Huawei P10 |
Eerste prijsvermelding |
Maandag 27 februari 2017 |
Mobiel besturingssysteem |
Google Android 7.0 |
Schermdiagonaal |
5,1" |
Resolutie |
1920x1080 |
Dots per inch |
432ppi |
Relatieve schermgrootte |
71,2% |
Schermtype |
Lcd |
Cpu/soc |
Hisilicon Kirin 960 |
Aantal cores |
8 |
Processorsnelheid |
2,4GHz |
Geheugengrootte |
4GB |
Opslagcapaciteit |
64GB |
Geheugenkaart (mobiel) |
Micro-sd, micro-sdhc, micro-sdxc |
Aantal sims |
Single |
Simkaartslot 1 |
Nanosim |
Cameraresolutie |
20Mp |
Cameraresolutie (voor) |
8Mp |
Camera-autofocus |
Fasedetectie- en laserautofocus |
Diafragma |
2,2 |
Gsm-flitsertype |
Dualled |
Ondersteunde videoresoluties |
3840x2160 (ultra-hd) |
Stabilisatie |
Optische stabilisatie |
5GHz-ondersteuning |
Ja |
Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
Bluetooth-versie |
Bluetooth 4.2 |
Overige draadloze verbindingen |
Near field communication (nfc) |
Gsm-connector |
3,5mm, usb 3.0 (type-c) |
Gps |
Ja |
Gsm-functies |
Tril |
Accucapaciteit (mAh) |
3.200mAh |
Accu verwisselbaar |
Nee |
Draadloos laden |
Nee |
Hoogte / diepte |
6,98mm |
Breedte |
69,3mm |
Lengte |
145,3mm |
Gewicht (gram) |
145g |
Alternatieven
De Samsung Galaxy S7 is in tegenstelling tot de P10 water- en stofdicht. Ook is hij goed gebouwd, nog altijd aan alle kanten high-end en vlot. De camera is consistent en goed in situaties met weinig licht, en de accuduur is prima in orde. Wel vlekt de achterkant van het toestel wat makkelijk en is hij wat fragiel door zijn glazen achterkant, waardoor je er misschien eerder een hoesje omheen wil dan bij de P10.
4 van 5 sterren
(45 reviews)
Review
OnePlus blijft een heel goede prijskwaliteitverhouding bieden, ook met de 3T. Het toestel is recenter uitgekomen dan de andere hier genoemde toptoestellen en zal wellicht ook iets langer Android-updates ontvangen. Het toestel heeft de snelle Snapdragon 821-soc, is vlot in gebruik, en heeft een eenvoudige en prettige Android-skin.
5 van 5 sterren
(20 reviews)
Review
De voorganger van de P10 is inmiddels vrij redelijk geprijsd en heeft gelukkig ook de overgang naar de nieuwe versie van Emui gehad. Helaas verhelpt dat niet dat het scherm wat slecht afleesbaar is in de zon en dat de accuduur niet tot de beste behoort. Toch is het toestel lekker slank, heeft het een prima camera en functioneert het snel.
4.5 van 5 sterren
(10 reviews)
Review
Als de prijs niet veel uitmaakt, maar je bent simpelweg op zoek naar het beste Android-toestel, kan Googles eigen Pixel-telefoon een goed idee zijn. Hij heeft geen dubbele camera, maar wel een absolute topcamera. Verder krijg je Android-updates zodra ze uitkomen, heeft hij een prima scherm en is hij bijzonder vlot. Er zijn weinig redenen om de Pixel niet te overwegen, behalve natuurlijk de hoge prijs en het feit dat hij in Nederland lastig verkrijgbaar is.
4.5 van 5 sterren
(7 reviews)
Review
De HTC 10 is inmiddels wat goedkoper en is nog altijd een degelijke keuze. De camera is na een aantal updates erg goed, de behuizing is bijzonder stevig, hij heeft een meer dan prima accuduur, en de software is vlot en fijn in het gebruik.
4 van 5 sterren
(20 reviews)
Review
Conclusie
Toen we de P10 voor het eerst vasthielden, maakte hij niet veel indruk. Dat komt doordat er niet veel nieuws onder de zon is bij de P10-serie. Het is duidelijk een verdere ontwikkeling van de P9-serie, waarbij Huaweis unieke dubbelecameraopstelling behouden en wat verbeterd is. De focus op het beter maken van de P9 in plaats van innovatie is aan de ene kant jammer, want we verwachten in deze prijscategorie wel wat innovatie. Aan de andere kant is het slim van Huawei om zich te richten op een betere versie van de P9, omdat die toch wat tekortkomingen had en omdat het resultaat er mag zijn. De P10 is een smartphone die we, gezien de moordende concurrentie, veel eerder zouden overwegen dan de P9.
Waar de P9 een goede camera had, heeft de P10 een betere en waar de P9 een matige accuduur had, is de accuduur van de P10 in orde. Ook is de software er bij Huawei in een jaar tijd op vooruitgegaan en dat is in het geval van deze Chinese fabrikant van groot belang. De software is overzichtelijker geworden, werkt intuïtiever en is lekker snel. In combinatie met de Kirin 960-soc, de vlotte vingerafdrukscanner en het snelle opslaggeheugen, dat standaard maar liefst 64GB bedraagt, maakt dat de snelheidsbeleving groot.
Elementen die we missen en die bepaalde concurrenten wel hebben, zijn waterdichtheid en dualsimfunctionaliteit. Toch is de adviesprijs met zeshonderd euro niet al te gek in verhouding tot sommige high-end concurrenten en is de compacte en solide P10 met zijn flinke opslagcapaciteit, prima accuduur en speelse camera niet in de laatste plaats ook een degelijke keuze.
Eindoordeel