Inleiding
Samengevat
De Moto Z onderscheidt zich met twee dingen: hij is dun en kan overweg met Moto Mods. Dat eerste is geen voordeel; hij laat zich niet lekker vasthouden en Lenovo heeft vanwege de geringe dikte gemeend de 3,5mm-aansluiting weg te moeten halen, wat uiteraard een groot nadeel kan zijn. Bovendien past er maar een kleine accu in, wat leidt tot een oncomfortabel korte accuduur. De Moto Mods zijn wel een voordeel, want die zijn innovatief en voegen echt iets toe, en het zou zomaar kunnen dat er in de toekomst meer van komen. Voor de rest is het een snelle telefoon met fijne software en goede functies, zoals ondersteuning voor dualsim. Al met al zijn veruit de meesten beter af met de Moto Z Play, die tweehonderd euro goedkoper is en veel van de nadelen van de Moto Z niet heeft.
Eindoordeel
Moto Mods waren misschien wel de belangrijkste vernieuwing op de smartphonemarkt in 2016. De losse elementen die je kunt toevoegen aan Moto Z-telefoons door ze op de achterkant te klikken, zijn goed uitgedacht, werken prima en voegen bovendien iets toe. Je moet echter wel een behoorlijk bedrag aftikken als je bijvoorbeeld de cameramodule of de picoprojector wil.
Eerder bespraken we al de Moto Z Play, de eerste telefoon met ondersteuning voor deze Moto Mods. Inmiddels is ook de tweede verschenen, de reguliere Moto Z. Beide telefoons ondersteunen dezelfde mods, maar er zijn verschillen in de hardware. De Moto Z heeft een krachtigere processor en een dunner ontwerp met metaal in plaats van glas. Hij heeft bovendien een veel kleinere accu en geen 3,5mm-aansluiting. De prijs verschilt ook: de Moto Z Play is te vinden voor rond de 420 euro, de Moto Z kost momenteel rond de 620 euro.
Al die verschillen zijn genoeg om ook een uitgebreide blik te werpen op deze bijzondere telefoon. Met zijn 5,2mm is het een van de dunste smartphones die ooit zijn verschenen en dankzij de Moto Mods is het een van de meer onderscheidende high-end telefoons die je nu in de winkel kunt vinden.
/i/2001351477.jpeg?f=imagenormal)
Moto Mods
Voordat we de Moto Z bespreken, richten we ons op de Moto Mods. Het systeem dat Motorola heeft verzonnen, is even simpel als elegant. De modules zitten vast met sterke magneten en worden op hun plek gehouden door een gat dat om de uitstekende camera van de Moto Z-toestellen valt. Er zit ook een kleine uitstulping beneden op de connector, waarmee de Moto Mods met het toestel worden verbonden. Deze connector is niet mooi om te zien, maar wordt normaal gesproken samen met de rest van de achterkant, op de camera na, afgedekt door een Moto Style Shell.
/i/2001317859.jpeg?f=imagenormal)
De Shells horen op de achterkant van de Moto Z te zitten als er geen module op zit. Ze doen de camera-uitstulping teniet, waardoor de achterkant dus vlak wordt. Daardoor wordt het toestel als geheel wel dikker natuurlijk. De Shells zijn verkrijgbaar in diverse materialen. Standaard zit er, ook bij de witte variant, een zwarte, stoffen cover bij de Moto Z Play. Ook zijn er diverse houten Shells en een zwarte, leren variant beschikbaar. Je kunt het uiterlijk van de smartphone dus behoorlijk naar smaak aanpassen, iets waarmee Motorola zich in het verleden al vaker heeft onderscheiden.
Hoe dan ook, het systeem met modules dat Lenovo bij de Moto Z-serie introduceert, is veel aanlokkelijker dan de manier die LG met de G5 liet zien. Bij de G5 moet de kin van de telefoon verwijderd worden, waardoor de accu uit het toestel komt en de telefoon dus herstart. Het plaatsen van de module bij de Moto Z-serie is een kwestie van erop plakken.
Motorola heeft gezegd dat de Moto Mods minimaal drie jaar worden ondersteund. Stel dat Lenovo het drie jaar volhoudt met de Moto Mods, dan kun je aan het eind van die periode alsnog een dan courante telefoon kopen waar de modules op passen. Die kan weer een paar jaar mee, waardoor je minimaal een jaar of vier à vijf met een Mod kunt doen als je die nu zou aanschaffen met een toestel uit de Moto Z-serie. Fabrikanten verbreken hun beloftes wel eens, dus zeker weten doe je het nooit. In elk geval committeer je jezelf voor de komende jaren aan Lenovo als je de Mods wil blijven gebruiken.
| Mods |
Functie |
Prijs |
| Hasselblad 4116 |
camera met optische zoom en xenonflitser |
249 euro |
| Incipio Offgrid |
accupack met 2200mAh aan extra accucapaciteit |
75 euro |
| JBL Soundboost |
speakers van 2x3W met 1000mAh-accu |
89 euro |
| Moto Instashare |
picoprojector met 50 lumen |
299 euro |
Het accupack is bijna een must-have voor de Moto Z, want de accuduur van dit toestel is abominabel. De speaker is ronduit leuk voor wie op een hotelkamer of in een park wat muziek wil afspelen. De picoprojector vereist een specifieke toepassing om zijn prijs waard te zijn en dat geldt eigenlijk ook voor de Hasselblad True Zoom. De camera is leuk om mee te spelen, maar hij maakt zelfs de flinterdunne Moto Z te dik om comfortabel in de broekzak te zitten.
/i/2001317841.jpeg?f=imagenormal)
De foto's op deze pagina komen uit onze Moto Z Play-review
Design en hardware
De Moto Z is niet gemaakt om kaal te worden gebruikt. Lenovo levert de Style Shells erbij en dat is wel het minste wat je erop kunt plakken. Het ontwerp is, hoewel futuristisch dun, niet praktisch. De telefoon voelt scherp en onhandig aan. Met een Style Shell is dat probleem in één klap opgelost en laat hij zich een stuk lekkerder vasthouden.
/i/2001351479.jpeg?f=imagenormal)
| Toestel |
Moto Z Play |
Moto Z |
| Dikte |
6,99mm |
5,19mm |
| Breedte |
76,4mm |
75,3mm |
| Lengte |
156,4mm |
153,3mm |
| Gewicht |
165g |
136g |
| Relatieve schermgrootte |
69,8% |
72,2% |
Dankzij de dunne behuizing krijg je met een Style Shell geen dik toestel. Hij zal rond de 7mm uitkomen, wat een prima dikte is. Met zijn 5,5"-scherm is hij aan de grote kant, maar zeker niet zo bonkig als de Moto Z Play.
/i/2001351481.jpeg?f=imagenormal)
Boven het scherm vinden we een speakergrill, zowel voor het bellen als voor het afspelen van muziek en video. Daarnaast zit de frontcamera, terwijl aan de andere kant van de grill een ledflitser voor selfies te vinden is. Onder het scherm zit, om de een of andere reden, een Moto-logo. Daaronder is de kleine, vierkante vingerafdrukscanner te vinden.
De knoppen zitten aan de zijkant. De powerknop heeft een textuur om hem te onderscheiden van de twee volumeknoppen. Ze laten zich goed indrukken en voelen prima aan. Aan de bovenkant kunnen de simkaarten erin. De usb-c-poort zit aan de onderkant. Aan de achterkant zit de camera in een cirkelvormig ontwerpelement, met aan de onderkant twee leds die als flitser dienen. De achterkant is verder gemaakt van metaal met glas aan de boven- en onderzijde. Onderaan zit uiteraard de connector voor de Mods.
Het is altijd knap als fabrikanten zoveel technologie in een dunne behuizing kunnen proppen, maar in dit geval diende het dunne ontwerp ogenschijnlijk alleen om de telefoon met Mods niet te dik te laten ogen. Het ontwerp voelt solide aan, maar als je met je handen probeert de telefoon te breken, merk je dat er speling zit in de behuizing.
Hardware
De Moto Z heeft, net als veel telefoons die vorig jaar uitkwamen, een Snapdragon 820. Dat is de eerste soc van Qualcomm met eigen Kryo-cores. Het zijn er vier, die op maximaal 2,2GHz draaien.
- Native
- Java
- Java (singlecore)
- Native (singlecore)
De Moto Z Play heeft een recente octacore tegenover de quadcore van de Moto Z en dat zie je terug in deze benchmarkresultaten. Per core is de Moto Z een stuk sneller, maar alles bij elkaar opgeteld kan een Moto Z Play sneller rekenen. Het is niet iets waar je in de praktijk iets van gaat merken.
- Manhattan
- Manhattan (OpenGL ES 3.1)
- Car Chase
Grafisch is de Adreno 530-gpu in de Snapdragon 820 een capabele chip, zelfs op de 2560x1440-pixelresolutie van de Moto Z. Toestellen met dezelfde soc en een lagere resolutie lopen er uiteraard voorbij en scoren beter in de grafisch zware tests, maar dit zijn prestaties waarbij je je geen zorgen hoeft te maken over het spelen van welke game dan ook.
Lenovo heeft 4GB aan lpddr4-geheugen in het toestel gezet. Dat is ongeveer wat je inmiddels in deze prijsklasse minimaal mag verwachten.
- Seq read
- Seq write
- Random read
- Tandom write
De opslag is van het ufs 2.0-type. Nog niet iedere fabrikant is over op deze snellere soort flashopslag, en de verschillen zijn duidelijk te zien en in de dagelijkse praktijk te merken. Bij het starten van apps die zijn gesloten en andere acties waarbij de telefoon snel veel gegevens van de opslag moet lezen of schrijven, is duidelijk dat het allemaal iets vlotter gaat.
/i/2001064465.jpeg?f=imagenormal)
De Moto Z heeft ruimte voor twee simkaarten met 4g-toegang. Wel moet je kiezen tussen een tweede simkaart en een micro-sd-kaart. De combinatie van die twee slots zien we vaak en dat is jammer, maar we juichen het toe dat Lenovo heeft besloten ook zijn duurste telefoon uit te rusten met dualsim-ondersteuning.
De vingerafdrukscanner is een FC1035 van het Zweedse Fingerprint Cards. Dat is dezelfde als die in de Moto Z Play en Moto G4 Plus. Het is niet de allersnelste op de markt, maar het zit er dichtbij en werkt als een tierelier.
Lenovo heeft bovendien een fijne functie ingebouwd, als je eraan kunt wennen. Als je tijdens het gebruik van de telefoon lang op de scanner drukt, gaat het scherm uit. De scanner functioneert verder niet als homeknop; die functie laat de telefoon aan de onscreenknop. Dat lijkt eerst onlogisch, maar na enig wennen is het fijn dat dezelfde scanner zowel de telefoon kan ontgrendelen als vergrendelen, en het is eigenlijk heel logisch.
Toch heeft Lenovo hardwarematig niet alleen maar goede keuzes gemaakt. De Moto Z heeft geen 3,5mm-aansluiting voor oordopjes. Muziek luisteren doe je via headsets met usb-c of met de meegeleverde 3,5mm-naar-usb-c-adapter. Misschien is dat over een paar jaar volstrekt logisch en voor wie nu al vooral leunt op draadloze headsets is het geen probleem, maar uiteraard is het vreemd om anno 2016 de 3,5mm-aansluiting weg te laten. Dat gold voor Apple met de iPhone 7 en het geldt hier ook. Adapters zijn onhandig en snel kwijt te raken, en de 3,5mm-aansluiting is bovendien een prima werkbare, al jarenlang goed functionerende poort. Laten we hopen dat de 3,5mm-aansluiting in de opvolgers van de Moto Z en iPhone 7 gewoon terugkeert, want het ontbreken ervan is gebruiksonvriendelijk en raar. Lenovo lijkt dat al ingezien te hebben; in de Moto Z Play, die Lenovo een paar maanden na deze Moto Z voor het eerst toonde, zit wel gewoon een 3,5mm-jack.
Camera en software
Lenovo is wat software betreft verdergegaan waar Motorola gebleven was. De softwarelaag die over Android heen zit, is minimaal. Tijdens het reviewen draait de Moto Z op Android 7.0 en daar is weinig aan veranderd. Ook het uiterlijk is in principe stock Android en dat is prima en lekker schoon. Bloatware vind je dan ook niet terug op de Moto Z, afhankelijk van je definitie daarvan dan.
Er is bijvoorbeeld wel een Moto-app die je tips geeft over bewegingssnelkoppelingen. Die zijn over het algemeen bijzonder praktisch. Zo kun je van onder het scherm naar boven swipen om het beeld te verkleinen, waardoor je makkelijker bij de bovenkant van het scherm komt. Ook kun je in een handomdraai de camera-app starten en met een slaande beweging de zaklamp aanzetten.
Moto Display is ook nog altijd handig. Als je de telefoon benadert, springt het scherm aan in een energiezuinige zwartwitstand, waarop je je meldingen kunt bekijken. Je ziet icoontjes van apps die meldingen hebben en als je deze ingedrukt houdt, zie je het bericht. Laat je het icoontje weer los, dan verdwijnt de melding weer, wat handig kan zijn om privacyredenen. Wat we een beetje missen, is een iets geavanceerdere versie ervan, waarbij je bijvoorbeeld kunt voorkomen dat je groeps-chats worden weergegeven bij die meldingen vanuit stand-bystand. We zien vaak ongeopende groeps-chats staan, terwijl we liever alleen de meldingen van privéberichten even snel willen checken. Nu moet je echt alle berichten gelezen hebben, wil je iets aan de Moto Display-functie hebben.
De Moto Z is de eerste telefoon buiten de Pixel-toestellen van Google die geschikt is voor Daydream, Googles vr-platform voor Android. Het werkt als verwacht en er is geen verschil merkbaar met bijvoorbeeld de Pixel XL.
Camera
De Moto Z heeft een aloude sensor aan boord om foto's te maken: de IMX214 van Sony. Deze zien we al een paar jaar terug in telefoons. Het is een 1/3,06"-sensor met pixels van 1,12 micron groot. Lenovo heeft daar een f/1.8-lens voor geschoven. De maximale resolutie voor foto's is dertien megapixel, voor video's is het 4k met 30fps. Er is optische stabilisatie voor foto's en video's, en elektronische stabilisatie voor video's aanwezig.
De frontcamera is een OmniVision OV5693, met een maximale resolutie van vijf megapixel. Het is een kleine 1/4"-sensor met 1,4 micron grote pixels en een f/2.2-lens. De frontcamera heeft assistentie van een ledflitser en dat is een uitkomst. Het werkt prima, maar wees gewaarschuwd: het is een fel lampje en als je in een donkere ruimte flitst, zie je die flits nog een tijdje op je netvlies. Aan de andere kant: het levert echt betere plaatjes op.
De camerasoftware van Lenovo blijft wat spartaans, hoewel hij steeds uitgebreider wordt. De interface is matig, want het is bijvoorbeeld niet direct duidelijk dat de instellingen tevoorschijn komen als je naar rechts veegt. Er is gelukkig een pro-modus, waarin je dingen als isowaarde, witbalans en belichting handmatig kunt aanpassen. Ondersteuning voor raw-opnames ontbreekt.
De foto's zijn redelijk, maar we verwachten meer van een toestel in deze prijsklasse. De IMX214 is al een tijdje geen courante sensor meer, al kan hij nog prima mee. Wie echter zoveel neertelt voor een smartphone, mag ook een high-end sensor verwachten.
Deze Moto Z is pas tegen het einde van vorig jaar in de winkels beland, maar kan niet mee met de high-end toestellen van vorig jaar. Als er dit voorjaar nieuwe telefoons verschijnen, zal dat verschil nog groter zijn, tenzij de prijs spectaculair daalt. Die relatieve achterstand zit in een aantal dingen. Ten eerste zijn de prestaties in low-light simpelweg niet zo indrukwekkend; er is veel ruis te zien in de beelden. Ten tweede gaat het focussen langzamer dan op concurrerende modellen. Dat is een tegenvaller in een tijd waarin veel modellen daar goed in zijn. Toch zijn er ook meevallers te melden. Het maken van foto's gaat rap en veel foto's zien er, in elk geval op het telefoonscherm, acceptabel uit. Als het licht goed is, kan deze camera prima uit de voeten.
Een positief punt is de frontcamera. In combinatie met de ledflitser is dat een capabele maker van selfies in veel meer lichtsituaties dan bij andere telefoons. Het is misschien weinig charmant om jezelf in de ogen te flitsen, maar het helpt wel, zelfs in de donkerste situaties. Omdat bij zelfportretten het object, vaak het eigen gezicht, dichtbij de telefoon is, is een flitser in veel meer gevallen handig dan bij een camera aan de achterkant.
Video's neemt hij op met maximaal 4k-resolutie op 30fps, in slow motion is dat 720p bij 30fps. De Z slaat de audio op in stereo met een samplerate van 48kHz. Video's hebben een bitrate van tegen de 50Mbit/s. We hadden van een telefoon met twee soorten stabilisatie meer… stabiliteit verwacht in video's. Het schokt nogal bij beweging en dat ziet er niet mooi uit. Verder is het beeld hetzelfde als bij foto's; bij goed licht gaat het allemaal prima, als er minder licht is, valt het snel tegen.
Accuduur en scherm
De accu in de Moto Z is een van de kleinste die je kunt hebben in een telefoon van deze omvang. Met 2600mAh is het serieus een problematisch kleine accu. Tel daarbij op dat de Snapdragon 820 bij de meeste taken meer stroom lijkt te vragen dan bijvoorbeeld de Snapdragon 625 in de Moto Z Play en je hebt een telefoon waarbij het een uitdaging is om het einde van de dag te halen.
In het dagelijks gebruik bleek het gebruikelijk dat de accu het tot het begin van de avond uithield, als hij dat al haalde. Bij veelvuldig gebruik van bijvoorbeeld de Hasselblad-mod gaat de accu nog sneller naar beneden, met dank aan de xenonflitser. Alleen lichte gebruikers zullen comfortabel het einde van de dag kunnen halen zonder bijladen, powerbank of accumod.
In de browsetest kwam hij tot 6,5 uur, ongeveer evenveel als een LG G5, maar een stuk minder dan de Moto Z Play en Lenovo's eigen P2. Het is een matig resultaat en laat goed zien dat mensen die geven om een goede accuduur, deze telefoon beter kunnen laten liggen.
Het oledscherm redt het resultaat uiteraard bij de videotest en dan komt hij tot twaalf uur. Dit is zeker niet slecht, maar voor een toestel met een oledscherm is het een van de laagste resultaten die we in de afgelopen tijd hebben waargenomen. De Z Play doet het in deze test zo'n 85 procent beter.
Lenovo heeft de Moto TurboCharge-technologie en die werpt zijn vruchten af. Hij is na een halfuur laden voor 47 procent vol en dat is fijn voor wie maar even tijd heeft om het toestel aan de lader te leggen.
Scherm
De Moto Z heeft zoals gezegd een oledscherm. Het gaat om een paneel van Samsung met een diagonaal van 5,5" en een resolutie van 2560x1440 pixels. Dat is, afgezien van de Sony Xperia Z5 Premium met zijn vooruitstrevende 4k-scherm, de hoogste resolutie op een smartphone tot nu toe, al deelt de Moto Z die resolutie met veel high-end telefoons van de afgelopen anderhalf tot twee jaar.
De maximale helderheid is aan de magere kant voor een high-end telefoon, behalve in de speciale boostmodus, die aangaat als de lichtsensor veel licht bemerkt. Dat gebeurt in de buitenlucht zelfs op zonnige dagen net iets te weinig. Dat betekent dat als je even notificaties wil aflezen, dat moeite kan kosten. Als de 'buitenmodus' aangaat, is de maximale helderheid prima, met rond 530cd/m².
- Kleurtemp
- Kleurfout
- Grijswaardenfout
- Min helderheid
Het scherm heeft twee instellingen. Standaard staat het op Levendig en daarnaast is de Basis-modus aanwezig voor een, zo zegt Lenovo, nauwkeurige weergave van kleuren. Dat blijkt geen overdreven belofte: de weergave van verzadigde kleuren is uitmuntend in deze modus. Een probleem is wel dat de modus zich beperkt tot de nauwkeurige weergave van verzadigde kleuren. Bij grijstinten en minder verzadigde kleuren is er weinig verschil met de 'levendige' modus. Uit onze metingen blijkt dat dit komt door de mix van kleuren. Hij schroeft blauw omlaag, maar krikt groen omhoog. Omdat groen prima is afgesteld in de Levendig-modus, is de Basis-modus dus zowel een verbetering als een verslechtering.
Uiteindelijk zijn dat geen basiszaken. De basiselementen voor een goed scherm zijn volgens ons een hoog contrast voor een mooi beeld en goede afleesbaarheid in direct zonlicht. Beide elementen zijn bij deze display dik in orde.
Fotogalerij en specificaties
| Product |
Motorola Moto Z |
| Mobiel besturingssysteem |
Google Android 7.0 |
| Schermdiagonaal |
5,5" |
| Resolutie |
2560x1440 |
| Dots per inch |
534dpi |
| Relatieve schermgrootte |
72,2% |
| Invoermethode |
Touchscreen |
| Schermtype |
Amoled |
| Multitouch |
Ja |
| Touchscreentechniek |
Capacitief |
| Secundair scherm |
Nee |
| Cpu/soc |
Qualcomm Snapdragon 820 |
| Aantal cores |
Quadcore |
| Processorsnelheid |
2,2GHz |
| Geheugengrootte |
4GB |
| Opslagcapaciteit |
32GB |
| Geheugenkaart (mobiel) |
Micro-sd, micro-sdhc, micro-sdxc |
| Aantal sims |
Dual |
| Simkaartslot 1 |
Nanosim |
| Simkaartslot 2 |
Nanosim |
| Cameraresolutie |
13Mp |
| Cameraresolutie (voor) |
5Mp |
| Camera-autofocus |
Ja |
| Diafragma |
1,8 |
| Gsm-flitsertype |
2 leds |
| Ondersteunde videoresoluties |
3840x2160 (ultra-hd) |
| Stabilisatie |
Optische stabilisatie |
| Mobiele netwerken |
2g - edge, 2g - gprs, 3g - hsdpa, 3g - hspa, 3g - hspa+, 3g - hsupa, 3g - umts, 4g - lte |
| Frequentiebereik (mobiel) |
850MHz, 900MHz, 1800MHz , 1900MHz , 2100MHz , 2600MHz |
| Opmerking lte/4g-band |
4g lte (B1, 2, 3, 4, 5, 7, 13) |
| Met wifi |
Ja |
| 5GHz-ondersteuning |
Ja |
| Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
| Met bluetooth |
Ja |
| Bluetooth-versie |
Bluetooth 4.1 |
| Gsm-connector |
Usb 2.0 (type-c) |
| Berichten |
E-mail, mms, sms |
| Afspeelmogelijkheden |
Audio, video |
| Gps |
Ja |
| Gsm-functies |
Bewegingssensor, handsfree, kompas, tril, vingerafdrukscanner |
| Accucapaciteit (mAh) |
2.600mAh |
| Telefoonmodel |
Bar |
| Hoogte / diepte |
5,19mm |
| Breedte |
75,3mm |
| Lengte |
153,3mm |
| Gewicht (gram) |
136g |
| Kleuren |
Zwart |
| Bijzonderheden |
Dit toestel is geschikt voor Moto Mods. Dit zijn modules die op het toestel geklikt kunnen worden voor extra functionaliteit, zoals speakers, een additionele accu of een projector. |
Alternatieven
Het meest logische alternatief voor de Moto Z is de Play-versie. De camera is een stukje minder en de soc ook, maar daar staat tegenover dat de accuduur langer is, hij wel een 3,5mm-jack heeft en bovendien een heel stuk goedkoper is. Voor de meeste mensen zal de Moto Z Play dus de beste keuze zijn. Er is geen verschil in ondersteuning voor mods.
4.5 van 5 sterren
(0 reviews)
De Moto Z Force is net een Moto Z, maar dan met verstevigd scherm. Daarbij krast het scherm sneller omdat het van plastic is, maar het breken van het scherm zou zelden tot nooit moeten voorkomen. Voor sommige mensen is dat zeker de moeite waard. Hij is bovendien iets dikker dan de reguliere Moto Z, maar dat is niet gek; vrijwel elke telefoon is dikker dan de Moto Z.
(0 reviews)
Wie zoveel geld voor een telefoon overheeft als de Moto Z kost, kan voor die prijs ook veel andere, niet halfmodulaire, smartphones te pakken krijgen. Neem de Galaxy S7 edge; het is waar dat hij inmiddels tien maanden oud is en dus bijna een opvolger krijgt, maar op het moment van schrijven staat hij nog altijd aan de top van de markt. Hij heeft een even groot oledscherm als de Moto Z, maar dan gekromd. Dat maakt de behuizing iets kleiner.
4 van 5 sterren
(33 reviews)
De LG G5 is wat je noemt een beetje modulair. Wie wil, kan de onderkant eraf halen en vervangen door enkele andere modules die beschikbaar zijn. We kunnen stellen dat LG de modules minder handig heeft ingebouwd dan Lenovo. De G5 is verder een prima smartphone, met onder meer een goede camera en snelle software. Ook de G5 is inmiddels niet de nieuwste meer en de opvolger is binnen afzienbare tijd in aantocht.
4 van 5 sterren
(7 reviews)
Als je de Moto Z overweegt vanwege de grote accu in combinatie met een accumod, dan is dit een alternatief. De P2, ook van Lenovo, heeft een 5,5"-oledscherm, een moderne soc in de vorm van een Snapdragon 625 en een daadwerkelijk gigantische accu van 5100mAh. En dat zonder overdreven dik of zwaar te zijn. Bonus: hij kost de helft van wat je betaalt voor de Moto Z.
4.5 van 5 sterren
(22 reviews)
Conclusie
De Moto Z is op de keper beschouwd een weinig aantrekkelijk toestel. Ten opzichte van de Moto Z Play is hij een paar honderd euro duurder, heeft hij een veel minder goede accuduur en verlies je bovendien de 3,5mm-aansluiting. Dat is een weinig goede deal. Daarvoor krijg je dan wel een krachtigere telefoon met een dunner ontwerp, waardoor de Mods beter passen zonder het toestel dik te maken.
De Moto Z en Z Play ondersteunen dezelfde mods. Voor vrijwel iedereen zal daardoor de Play-versie veruit de betere telefoon zijn. De Moto Z is al duur en als je een paar leuke Mods erbij wil, zit je zo boven de 900 euro. Ook op de Moto Z zelf is het nodige af te dingen. Zo is de camera zonder Hasselbad-module ondermaats voor een telefoon in deze prijsklasse.
Desondanks heeft Lenovo ook veel goede keuzes gemaakt in het toestel. De Mods zijn, net als bij de Play, een uitstekende en creatieve vinding, die echt wat kunnen toevoegen. Ze werken bovendien uitstekend. Het is verder een telefoon met prima scherm, fijne software en een complete featureset, waaronder standaard ruimte voor twee simkaarten en een vingerafdrukscanner met handige functies.
Als geld en accuduur geen rol spelen, vormen de Moto Z en zijn Mods een goede aankoop. Het is dankzij de Mods een veelzijdige telefoon, die in de toekomst wellicht nog meer specialistische functies gaat vervullen. Vanwege de relatief hoge prijs en de grote nadelen, zoals de beperkte accuduur, kunnen we deze Moto Z echter niet van harte aanbevelen boven de goedkopere Play-editie.
Eindoordeel
:fill(white):strip_exif()/i/2001117161.jpeg?f=thumblarge)
:fill(white)/i/2001317859.jpeg?f=imagegallery)
/i/2001351479.jpeg?f=imagegallery)
/i/2001351481.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001351483.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001351481.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001351485.jpeg?f=imagegallery)
/i/2001352791.png?f=imagegallery)
/i/2001352807.png?f=imagegallery)
/i/2001352805.png?f=imagegallery)
/i/2001352803.png?f=imagegallery)
/i/2001352801.png?f=imagegallery)
/i/2001352799.png?f=imagegallery)
/i/2001352797.png?f=imagegallery)
/i/2001352795.png?f=imagegallery)
/i/2001352793.png?f=imagegallery)
/i/2001352815.png?f=imagegallery)
/i/2001352813.png?f=imagegallery)
/i/2001352811.png?f=imagegallery)
/i/2001352809.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001352837.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001352835.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001352839.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001352841.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001352833.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001351477.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001351479.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/2001227285.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/2001117165.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/2000956809.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/2001021801.jpeg?f=thumbmedium)
/i/2001320529.png?f=thumbmedium)
:fill(white):strip_exif()/i/2001117161.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_icc():strip_exif()/i/2001220951.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_icc():strip_exif()/i/2001323103.jpeg?f=fpa_thumb)
/i/2001534097.png?f=fpa)
/u/417466/crop6894bbdbb0a04_cropped.png?f=community)
/u/94596/crop643fb12fd4e6d.png?f=community){kind=small}
/u/269377/arnoud8bit.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/576844/smoke_weed_everyday__snoop_dogg__by_emeruga-d89s84y.gif?f=community){kind=small}
ook is er dualsim en sd kaart ipv een of het ander, maar dat is maar een ander minuscuul dingetje. En de Moto gestures niet te vergeten die wel handig zijn en een eventueel minder groen getint scherm. Er zitten dus wel degelijke verschillen tussen de toestellen, maar de P2 is echt meer hardcore in batterylife en levert daar zelfs nog net ietsje meer kwaliteit op in bij sommige onderdelen dan de Z Play al doet. P2 is alsnog wel een heel stuk beter geprijst.
:strip_icc():strip_exif()/u/71325/blablaleet.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/507911/crop643431f6da4ba_cropped.gif?f=community){kind=small}
/u/335336/crop6700d743324d0.png?f=community){kind=small}
/u/83398/MooMoo.PNG?f=community){kind=small}
/u/475916/Globalstripe%2520Avatar%252060x60.png?f=community){kind=avatar}
:strip_exif()/u/467778/crop5d7a5dd1f296a.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/253641/crop686f9cec6f8b1_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/713848/crop5666ae5a6a868_cropped.png?f=community){kind=small}
gezien ik de meeste mensen nog altijd met draad zie lopen snap ik het probleem.
:strip_icc():strip_exif()/u/63694/spion200_250-150x150.jpg?f=community){kind=small}
