Risico's zoals op de vorige pagina beschreven zul je niet snel tegenkomen als je Robinson: The Journey speelt. Deze avonturengame wordt door Crytek klaargestoomd om gelijktijdig met de PlayStation VR in de winkel te liggen, en de game belooft nu al een van de mooiste en interessantste titels voor Sony's nieuwe hardware te worden. In de game neemt de speler de rol aan van een klein jongetje dat terechtkomt op een onbekende planeet met een rijk ecosysteem, waarmee hij veel moet samenwerken om zijn avontuur te overleven. De spelwereld is namelijk ook gevuld met allerlei gevaarlijke wezens, die zomaar een vroegtijdig einde aan de ontdekkingsreis kunnen maken. Dat bleek al tijdens de E3, toen Crytek een demonstratievideo vrijgaf waarin onder ander een grote T-Rex voorbijkwam.
Simpele gameplay
Op de Gamescom had de Duitse studio een speelbare demo voorbereid die iets meer liet zien van hoe de game gameplaytechnisch in elkaar zal zitten. Daarbij valt in eerste instantie op dat de speler een helper heeft in een kleine, vliegende robot, die tips geeft en het jongetje op weg helpt. Mede dankzij de robot leer je zo hoe je moet klimmen. Daar zit dus de overeenkomst met The Climb, want het 'handensysteem' van The Journey lijkt op dat van The Climb, al stuur je nu met een controller en niet met je eigen handbewegingen. De vergelijking gaat overigens toch al niet verder dan dat, want zoals gezegd ligt het tempo in The Journey veel lager en is de moeilijkheidsgraad ook een stuk lager. Het gaat er duidelijk om dat de speler ervaart hoe het is om in deze mysterieuze spelwereld vol dino's rond te lopen, en niet om hoe goed de speler om kan gaan met de gameplay-elementen.
Die gameplay-elementen beperken zich, in elk geval in het deel dat wij konden spelen, tot wat simpel klimwerk en wat kleine puzzeltjes die opgebouwd zijn rond interactie met de spelwereld. Zo wordt het pad dat je bewandelt op een goed moment geblokkeerd door een brontosaurus. Niet per se gevaarlijk, want dat grote beest eet geen vlees, maar het is ook niet ideaal, want je kunt niet verder. Uiteindelijk vogel je uit dat je een vreemd soort fruit uit een boom kunt laten vallen door er een object tegen aan te gooien. Dat levert de brontosaurus eten en dus afleiding op, en jou vrij baan om verder te wandelen. Toen we omkeken, bleek trouwens dat de kolos zijn eten al op had en ons achtervolgde met zijn gigantische snuit. Draai je je om, sta je ineens oog in oog met die immense kop. Het mag dan geen carnivoor zijn, indrukwekkend en een beetje eng is zo'n beest alsnog wel.
Genieten van de omgeving
Naast een brontosaurus en raptors, gelukkig op afstand, kwamen er ook nog wat vliegende dino's voorbij. Verder konden we genieten van de jungleachtige omgeving zelf, en uiteindelijk van een prachtig vergezicht waarbij we uitkeken op iets dat het meest leek op een gigantisch neergestort ruimteschip. Hoe dat allemaal in elkaar zit en wat je daar mee moet doen, weten we helaas nog niet. Robinson: The Journey belooft dan ook doorlopend mysterieus te blijven, waarbij er altijd iets is om uit te zoeken of op te lossen voordat je erin slaagt de planeet te verlaten. Prima natuurlijk: als de rest van de game er net zo uitziet en hetzelfde soort momenten met zich meebrengt als onze ontmoeting met een brontosaurus, komt dat allemaal wel goed.
Net als met The Climb konden we met Robinson: The Journey trouwens ook iets nieuws proberen. Althans, nieuw... We hebben de PlayStation VR natuurlijk al vaker kunnen proberen, maar dit keer viel een klein gebruiksongemak op. Rond de ogen zit namelijk een stuk rubber, of iets dat in elk geval zo aanvoelt, en dat werkt niet al te prettig als het een tikje warmer is dan normaal. Met de Rift op ons hoofd ging het nog wel, maar de rubberen afwerking van de PlayStation VR leverde ons een kop vol zweet op. Toen we de helm na een minuut of tien afdeden stonden de druppels letterlijk op ons voorhoofd. Goed: elke vr-helm zorgt ervoor dat je het warm krijgt, maar dit ging wel heel ver. Absoluut geen reden om de PlayStation VR nu al af te schrijven, maar het viel ons op en we wilden het niet onbenoemd laten.
:strip_icc():strip_exif()/i/2001265863.jpeg?f=fpa_thumb)
:strip_exif()/i/1343892124.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/1360583044.jpeg?f=fpa)
:strip_exif()/i/1239002318.jpeg?f=fpa)