Inleiding
Samengevat
Huawei boekt veel vooruitgang met de P9 ten opzichte van de P8, vooral op het gebied van behuizing en camera. Het toestel zit goed in elkaar en is een van de dunste smartphones die er zijn. De dubbele camera is erg leuk voor creatievelingen, en produceert prima foto's en video's. Het toestel is ook vlot in gebruik en heeft vooral een goede vingerafdrukscanner. De accuduur is niet slecht, maar ook niet heel goed en het scherm is niet goed af te lezen in zonnige omstandigheden. De software is verder nog steeds een pijnpunt en op diverse punten minder prettig dan bij de concurrentie. Maar toch: de P9 heeft een lagere prijs dan de toestellen waar hij het tegen opneemt. Een prima toestel dus, met een paar aandachtspuntjes.
Eindoordeel
Bij zijn focus op de prijs-kwaliteitverhouding legt Huawei steeds meer nadruk op de kwaliteit. Het Chinese bedrijf wil zich vestigen bij de grootste merken in smartphoneland en probeert dat met de P9 door onder de prijs van de toptoestellen van bijvoorbeeld Samsung, LG en HTC te gaan zitten, maar op het eerste gezicht niet meer onder te doen voor die toestellen op het gebied van behuizing, camera en prestaties.
/i/2001086683.jpeg?f=imagenormal)
De camera is voor veel mensen een belangrijke reden om voor een bepaalde smartphone te kiezen. Huawei speelt daarop in door veel nadruk te leggen op dit onderdeel. Vooral de dubbele camera, die het samen met het gerenommeerde cameramerk Leica heeft ontwikkeld, moet de P9 de winkels doen uitvliegen. Hoewel LG bijvoorbeeld ook een tweede camera aan de achterzijde heeft, zet Huawei zijn dubbele kijker op geheel eigen wijze in. Daar doet het bedrijf alvast goed aan, want onderscheidend zijn is in tijden waarin de vernieuwing het hier en daar laat afweten, des te belangrijker.
Met alleen een goede en vernieuwende camera kom je er natuurlijk niet. Er is doorgaans veel kritiek op de software die Huawei op zijn toestellen zet, andere toptoestellen zijn vlotter in gebruik en de accuduur van de P8 was evenmin geweldig. Als Huawei die punten heeft aangepakt, kan de P9 wel eens een goede prijsvechter blijken te zijn onder de absolute top. We hebben de P9 dan ook uitvoerig getest en duiken in deze review uitgebreid in de resultaten.
Behuizing
Huawei heeft behoorlijk gesleuteld aan de behuizing, zonder het ontwerp van de P8 echt los te laten. Het ontwerp van de P9 bewijst dat je met subtiele verbeteringen een heel ander gevoel kunt krijgen bij een toestel. Van een afstandje gezien doet de P9 dan ook sterk aan de P8 denken, maar als je hem in handen hebt, is dat zeker niet het geval.
Dat komt vooral door de subtiel afgeronde zijkanten, waardoor het toestel veel fijner in de hand ligt dan de P8. Hij snijdt niet in je handen, zoals de P8 een beetje doet, en is alsnog bijzonder dun. Met 7mm is de P9 zelfs de dunste topsmartphone van het moment, waarbij zelfs de camera niet uitsteekt. Het beste van twee werelden dus in zekere zin. Wel valt hij door zijn platte en gladde uiterlijk wat makkelijker uit je handen dan een G5 of HTC 10, vergelijkbaar met de iPhone 6(s) en daar lijkt hij wel een beetje op. Hij is iets hoger, maar heeft wel een 0,5 inch groter scherm. Niet alleen in absolute zin, maar ook in verhouding heeft hij dan ook meer scherm dan de iPhone 6(s).
| Toestel |
Huawei P9 |
iPhone 6s |
Galaxy S7 |
LG G5 |
HTC 10 |
| Hoogte (cm) |
14,5 |
13,8 |
14,2 |
14,9 |
14,6 |
| Breedte (cm) |
7,1 |
6,7 |
7,0 |
7,4 |
7,2 |
| Dikte (mm) |
7,0 |
7,1 |
7,9 |
7,7 |
9,0 |
| Scherm |
5,2" |
4,7" |
5,1" |
5,3" |
5,2" |
| Gewicht |
144g |
143g |
152g |
159g |
161g |
| Screen-to-bezel-ratio |
72,5% |
65,6% |
72,3% |
70,2% |
70,9% |
In de praktijk betekent de beperkte afmeting van de P9 dat hij goed in de broekzak past. Soms waren we zelfs even bang dat hij weg was, omdat we hem niet voelden zitten. Dat hadden we niet bij de G5 of de Galaxy S7 en hoewel het een subtiel verschil blijft, is het in onze ervaring toch fijn als een telefoon lekker in de zak glijdt en zit.
Het ontwerp lijkt zoals gezegd behoorlijk op dat van de P8, maar diverse elementen zijn net wat minder vierkant en daarmee eleganter vormgegeven. Zo is de powerknop wat langer en heeft hij in plaats van een soort vingerafdrukpatroon een beter voelbaar structuurtje, waardoor je hem makkelijker op de tast vindt. Verder is de camera niet meer in een vierkantje met ronde hoeken geplaatst, maar worden de ronde vormen van de camera's van de P9 juist benadrukt door twee cirkels om de lenzen heen. Als je goed kijkt, zie je dat zelfs de volumetoets wat ronder is en het sim- en micro-sd-kaartslot is nu ook aan beide kanten rond. Dat alles heeft wat ons betreft tot gevolg dat de Huawei P9 een stijlvolle telefoon mag heten.
Over de bouwkwaliteit hebben we bovendien niets te klagen. De P9 bestaat uit één stuk aluminium en voelt stevig aan, ook als je hem probeert te buigen of torderen. Hij is niet zo stevig als de HTC 10, maar voelt solide aan. Wel klinkt hij wat holler dan een iPhone 6(s) of HTC 10 als je op de achterkant tikt. Op die achterkant zit ook de vingerafdrukscanner van de P9. Die werkt bijzonder snel en maakt weinig fouten. Waar het bij de G5 de ene keer langer duurt dan de andere voordat je aan de slag kunt, kun je bij de P9 voor je gevoel direct aan de slag.
Dan nog een opmerking over de kleuren van de P9. De titaniumversie heeft een iets andere tint dan je misschien zou verwachten. Er zit een subtiele paars-roze gloed over het toestel, wat we zelf best mooi vinden, maar als je dat niet mooi vindt, is het waarschijnlijk goed om te weten.
Luidspreker
We hebben de P9 naast de G5, P8 en 10 gelegd, en de kwaliteit van de luidsprekers vergeleken. We waren eerder al wat teleurgesteld in het geluid dat de HTC 10 produceert, zeker gezien de goede staat van dienst van HTC op dat gebied. De P9 klinkt iets voller en net wat minder blikkerig, maar de G5 is prettiger om aan te horen. De geluidskwaliteit ligt wat ons betreft ongeveer op hetzelfde niveau als vorig jaar met de P8. We hebben ook naar de P9 geluisterd met een koptelefoon op en hoewel het erg subjectief is, vonden we de klank prima te pruimen.
De belkwaliteit van de P9 is over het algemeen goed, hoewel we wel meer moeite hadden iemand te verstaan via de luidspreker in de auto dan met andere recente high end-telefoons. Ook vond de andere kant van de lijn ons bij gelijke omstandigheden minder goed te verstaan dan bij de LG G5 bijvoorbeeld.
Scherm
De lcd van de Huawei P9 is van hoek tot hoek 5,2 inch groot en heeft een resolutie van 1920x1080 pixels. Daarmee blijft Huawei net als bij de P8 weg van de quad-hd-resolutie, waarvan je de individuele pixels toch niet kunt onderscheiden op deze schermgrootte en waarmee je de accu een stuk sneller leegtrekt. Een prima keuze dus wat ons betreft.
We merkten op schermgebied echter wel iets vreemds op tijdens onze testperiode met de P9. We hebben de titanium- en de zilveren versie op de redactie. Daarbij hadden we de ene in gebruik, zodat we op de andere intussen onze gebruikelijke benchmarks konden uitvoeren. Het viel op een bepaald moment op dat de meetresultaten niet helemaal overeenkwamen met onze ervaring, waarna we beide schermen gemeten hebben. Het scherm van de titanium-P9 bleek een significant hogere contrastwaarde en maximale helderheid te hebben, evenals een andere kleurafwijking. In deze tabellen geven we om die reden beide P9-resultaten weer, zodat je kunt zien wat het verschil is tussen het ene en het andere scherm.
/i/2001086659.jpeg?f=imagenormal)
Verschillende schermen in onze P9-toestellen.
Het is natuurlijk verre van oké als je niet van tevoren weet wat voor scherm je kunt verwachten als je een P9 bestelt. Iets soortgelijks maken we wel vaker mee, waarbij het doorgaans om componenten als geheugen of processor gaat, die dan van verschillende fabrikanten komen. Doorgaans maakt het weinig uit, maar bij een scherm dat zo verschilt, heb je dagelijks een wezenlijk andere ervaring, zeker wat de maximale helderheid betreft. Het kan namelijk het verschil betekenen tussen een afleesbaar en een niet-afleesbaar scherm.
In een reactie zegt Huawei echter dat de toestellen die wij meekregen bij het persevenement in Londen van een andere lichting zijn dan degene die verkocht worden. Er vindt volgens het bedrijf extra kwaliteitscontrole plaats op toestellen die naar de winkels gaan. Of toestellen met een afwijkend scherm er ook uitgepikt worden is dan wel nog de vraag wat ons betreft. Als het simpelweg een scherm van een andere fabrikant is, komt hij immers gewoon door de kwaliteitscontrole heen. In het geval van de Sony Xperia Z1 bleek dat zo te zijn, maar of dat hier het geval is kunnen we niet met zekerheid zeggen.
De maximale helderheid is bij het scherm van de zilveren P9 nog iets minder hoog dan bij dat van de P8 en dat was al niet best op dit punt. We hebben een aantal zonnige dagen gehad, waarbij de titanium-P9 ons vergezelde. Met een beetje turen en soms de zon met de hand blokkeren, was het scherm dan wel af te lezen. Bij de zilveren P9 is het lastig om het scherm goed af te lezen als de zon fel schijnt. Niet heel praktisch, aangezien je hem zonder twijfel regelmatig in het zonlicht zult gebruiken.
Het scherm van de titanium-P9 heeft op het oog geen heel slechte contrastwaarde. Dat van de zilveren is wat minder, hoewel niet dramatisch, en die versie staat dan ook onderaan in het bovenstaande rijtje. De toestellen met lcd van het afgelopen jaar hebben dan ook over het algemeen een goede contrastwaarde. De P8 scoorde vorig jaar op dit gebied het hoogst van alle concurrerende toestellen met lcd, waar hij nu twee toestellen moet laten voorgaan. De P9 zou vorig jaar in de middenmoot zijn beland in plaats van onderaan. Als je geluk hebt met het scherm in je P9, is het contrast helemaal in orde. Met wat minder geluk heb je een wat matige contrastwaarde.
Het verschil tussen de twee P9-schermen zie je verder aan de kleurweergave. De bovenste twee meetresultaatschermen zijn van de zilveren P9, de onderste van onze titaniumversie. Bij dezelfde kleurtemperatuurinstelling is het scherm van de zilveren P9 vrij groen, waar het scherm van de titanium-P9 meer paars van kleur is bij witweergave.
De titanium-P9 zit nog iets verder van de kleurweergave zoals hij zou moeten zijn dan onze zilveren versie, maar beide zijn eigenlijk niet heel goed. Vooral wit en grijs wijken te veel af van het ideaal, wat ook goed te zien is. In de praktijk prefereren we de kleurweergave van het titaniumreviewexemplaar, want die afwijking is minder storend bij het weergeven van huidtinten.
Ook de kleurtemperatuur van het scherm is met 8.363 kelvin behoorlijk boven het afgesproken ideaal van 6.500 kelvin. Met 7.421 kelvin doet de titaniumversie het beter. Wel heeft de P9 twee andere kleurtemperatuurmodi, namelijk warm en koud, en kun je handmatig de kleurtemperatuur instellen. Daarmee konden we de titanium-P9 redelijk goed krijgen, maar de zilveren nog steeds niet naar wens.
In het algemeen is er met het scherm van de titanium-P9 prima te werken, maar zijn we wat meer teleurgesteld in het scherm van de zilveren versie. Wat nou als je een P9 wil kopen? Hoe kom je erachter welk scherm je hebt? Probeer als het even kan schermen van verschillende P9-toestellen te vergelijken. Je ziet het verschil vooral aan de maximale helderheid op het eerste gezicht als je op beide toestellen hetzelfde beeld hebt. Vergeet natuurlijk niet om ze beide op de niet-automatische, maximale, helderheid in te stellen voor de vergelijking. Helaas zal dit alleen werken in een winkel waarin beide schermversies aanwezig zijn en ben je aan het lot overgeleverd als je een toestel via internet bestelt.
Hardware en prestaties
Huawei maakt zijn eigen chipsets. De P9 heeft dan ook geen Snapdragon 820, zoals de G5, HTC 10 en nog een flink aantal high-end smartphones van 2016, maar de eigen octacore Kirin 955. Dat is dezelfde chipset als in de Mate 8, maar dan een 0,2GHz hoger geklokte versie, waarmee de cpu ronddraait op een maximum van 2,5GHz.
De cores met die maximale frequentie zijn de Cortex A72-cores van ARM, die een flinke verbetering moeten opleveren ten opzichte van de tegenvallende Cortex A57-kernen uit bijvoorbeeld de Snapdragon 810-chipset die Huawei niet wilde gebruiken in de P8. De Kirin 955 is verder een big.Little-chip, en heeft dus ook vier langzamere en zuinigere A53-cores, die draaien op 1,8GHz. De Mate 8 deed het bijzonder goed in onze cpu-benchmarks en de P9 ook.
Bij de native- en Java-tests van AndEBench wordt de cpu met native en Java-code bestookt, waarbij deze laatste de taal is waarin vrijwel alle Android-apps geschreven zijn. In de praktijk is de cpu bij high-end smartphones zelden de beperkende factor meer in het dagelijks gebruik, maar hij bewijst zich hier als een krachtig exemplaar en verslaat zelfs die van de S7 nipt.
De PCMark-benchmark voert allerlei alledaagse handelingen uit, zoals tekstverwerken, foto's bewerken, video's afspelen en webbrowsen. Daarmee zegt deze test van alle cpu-benchmarks vaak het meest over de praktijk, wat niet wegneemt dat slechte software op het toestel tot haperingen kan leiden. Maar toch, ook hier scoort de P9 het hoogst van alle Android-toestellen en ook in de praktijk is het toestel vlot.
Grafische tests
De Kirin 955 heeft een Mali-T880-gpu, net als de Exynos 8 Octa 8890-chipset van Samsung, die in de S7 zit, maar met het verschil dat deze twaalf kernen heeft en de Kirin 955 maar vier. Dat zien we dan ook terug in de benchmarkresultaten.
Zoals we inmiddels gewend zijn, blijft Huawei op grafisch gebied achter. In de praktijk kun je prima games spelen op de P9, maar bij echt zware games gaat de framerate toch wel behoorlijk omlaag. Dramatisch zijn de resultaten zeker niet en de vooruitgang ten opzichte van de P8 is groot.
De chipset wordt verder bijgestaan door 3GB ram en 32GB opslaggeheugen, hoewel er ook een versie is met 64GB opslag en 4GB ram voor 50 euro meer.
Accu
De P9 heeft een accucapaciteit van 3.000mAh, vrij normaal voor een high-end toestel anno 2016. Aangezien de concurrentie - de Samsung Galaxy S7, LG G5 en HTC 10 - steeds een scherm met een quad-hd-resolutie heeft, waar de P9 het slechts met een full-hd-resolutie moet doen, verwacht je dat het toestel langer meegaat met het scherm aan. Helaas voor de P9 zijn er natuurlijk ook andere factoren die bepalen hoe snel de accu leegloopt en uit onze accutests blijkt de duur dan ook wat tegen te vallen.
Bij de browsetest laten we een smartphone webpagina's van de server laden, waar het toestel doorheen scrolt en ook af en toe daarmee stopt om realistisch browsen te simuleren zonder dat de snelheid van de te laden pagina een factor is. Bij de videotest spelen we een video met veel donkere kleuren achter elkaar af totdat de telefoon uitvalt. Daarbij hebben oledschermen het voordeel dat ze geen energie gebruiken bij het weergeven van zwart, waar bij lcd's elke pixel altijd aanstaat als het scherm aanstaat. Beide tests voeren we uit op een helderheid van 250cd/m² en vervolgens kijken we hoe lang de toestellen het hebben volgehouden.
Bij de P8 was de accuduur bij intensief gebruik een pijnpunt en we zijn in elk geval blij dat de P9 het beter doet. Toch is het nog steeds geen telefoon van de lange adem, zo blijkt uit de tests. Opvallend is dat het voor de P9 niet veel uitmaakt of je video kijkt of aan het browsen bent; hij gaat ongeveer even lang mee. Dat terwijl smartphones bij de browsetest doorgaans een stuk minder lang meegaan dan bij de videotest. In de praktijk gaat het toestel overigens wel gewoon een dag mee en hebben we doorgaans bij normaal gebruik nog wel een accupercentage van minimaal dertig procent. Als je het scherm echter veel aan hebt en bezig bent met het toestel, gaat de accu wat snel leeg in verhouding tot bij andere toestellen.
Er zit bij de P9 een redelijk standaard 5V/2A-lader en dat is helaas geen snellader. Jammer, want hij ondersteunt het wel. Dat betekent dus dat je de telefoon niet even snel in een half uurtje zo'n 80 procent oplaadt zoals bij sommige andere toestellen met bijgeleverde laders. Bij de Mate 8 van Huawei zelf zit bijvoorbeeld wel zo'n lader. In de tabel doet de P9 het dan ook niet heel goed, hoewel hij er ook niet veel langer dan de meeste toestellen over doet om vol te raken. Maar nogmaals, snelladen is bedoeld voor de eerste periode. Daarna wordt er al een stuk minder energie in het toestel gepompt.
Software
Met de softwareskin Emui van Huawei hebben we in het verleden wat moeite gehad. Het is een beetje alsof Huawei de gebruikservaring van iOS wilde kopiëren op Android, wat dan vervolgens nog eens matig werkte en ook wat vormgeving betreft niet je van het was. Als Huawei echt wil meedoen met de grote jongens, is het van groot belang dat de software van niveau is.
De P9 draait Emui 4.1, met diep daaronder begraven Android 6 Marshmallow. Daar vind je vooral op de achtergrond wat van terug in de vorm van Doze en je ziet het natuurlijk doordat je apps specifieke rechten kunt toedichten met App permissions. De rest van het fijne en overzichtelijke Android Marshmallow is bedekt met een dikke skin, waarbij zelfs het ronde Chrome-logo in een vierkantje wordt gestopt en waar de App drawer de nek om is gedraaid.
Toch is Emui 4.1 iets fijner om te zien, door het gebruik van frissere kleuren voornamelijk. Daarnaast werkt het net wat beter dan voorgaande versies. Het scherm waarin je schakelt tussen je apps en ze kunt afsluiten, is een positieve verandering. Voorheen was dit wat onhandig, met vier apps per pagina. De oplossing werkt goed, maar het lijkt wel weer meer op het multitaskscherm van iOS dan op stock Android.
Vooropgesteld dat er met Emui op de P9 over het algemeen prima te werken is als je er eenmaal aan gewend bent, willen we een beeld proberen te geven van waar de schoen wringt bij de softwareskin van Huawei. Dat is nog niet zo makkelijk, want het zit hem in de details. Soms zijn dat irritante details, zoals wanneer je een melding probeert weg te vegen en dat niet lukt. Het let namelijk net wat te nauw waar je het scherm raakt, waardoor je snel mis veegt.
Ook is het op sommige punten wat ondoordacht. Als je van boven in het scherm naar beneden veegt en naar het sneltoetsenscherm gaat, kun je naar rechts vegen om in het meldingenscherm te komen. Een natuurlijke beweging om weer naar het sneltoetsenscherm te gaan, zou terug vegen zijn. Als je echter een paar meldingen hebt staan, veeg je daarmee de meldingen juist weg. Dat is geen ramp, maar wel onhandig. Verder is bijvoorbeeld niet duidelijk dat je omlaag kunt vegen in het sneltoetsenscherm om de snelkoppelingen te bewerken, waardoor je je rot zou zoeken.
Emui draait op de P9 over het algemeen wel vloeiend en we hebben slechts op een paar momenten haperingen ervaren. Gezien de benchmarks is het waarschijnlijk dat dit aan de software ligt. Zo haperde de mail-app regelmatig en reageerde de camera-app niet altijd adequaat. Verder is het toetsenbord van Huawei zelf voor ons een verschrikking en hebben we snel het Google-toetsenbord geïnstalleerd.
Ook jammer aan Emui is dat Huawei ervoor kiest om 'Adoptable storage' niet te ondersteunen, net als LG en Samsung bij hun toptoestellen. Daardoor kan een ingestoken micro-sd-kaart niet als volwaardig geheugen meetellen, waardoor je apps op je kaartje zou kunnen zetten. De reden die fabrikanten doorgaans geven, is dat je de sd-kaart dan niet kunt verwijderen zonder de werking van je apparaat te beïnvloeden en dat het tot vertraging kan leiden als je een goedkope, langzame sd-kaart inzet voor adoptable storage. Wij zeggen: informeer de gebruiker en laat hem zelf kiezen. Of zet de optie onder 'geavanceerd' of iets dergelijks.
Emui heeft naast deze nadelen aardig wat crapware die gelukkig te verwijderen is, zoals spelletjes met veel in-app-aankopen en een fotografie-app waarmee je je foto's kunt verkopen, waarbij de app-maker een flink deel van de opbrengst krijgt. De tools van Huawei zijn niet te verwijderen, dus als je daarvoor eigen apps wil gebruiken, zul je het moeten doen met verschillende apps voor één doel op je telefoon.
Wel fijn aan Emui is de grote mate van controle die het systeem geeft. Je kunt zelf bepalen of een app op de achtergrond verbinding mag maken met internet, je locatie mag opvragen of actief mag zijn als je scherm uitstaat. Door de komst van App permissions is dit minder van belang, maar het gaat wel een stukje verder dan bij die functie van Android 6. Hiermee kun je onder andere in potentie een langere accuduur bereiken. De verschillende accumodi, of voedingsplannen, zijn op dat vlak ook handig, zeker omdat de accuprestaties niet de beste zijn in dit segment.
Ook een functie waar we een beetje aan gewend zijn geraakt, is dat je de vingerafdrukscanner kunt inzetten om het meldingenscherm tevoorschijn te halen. Je veegt dan naar beneden op de scanner. Daarnaast kun je instellen dat je door foto's kunt navigeren in je galerij door zijdelings over de scanner te vegen. Dat werkt fijn, al hadden we vooral bij de eerste van de twee functies soms dat het meldingenscherm ongewenst tevoorschijn kwam.
Camera
De camera blijft een voornaam aandachtspunt onder smartphonefabrikanten en een onderdeel waarmee nog een verschil te maken is op een markt waar het soms lastig is om nog groots te innoveren. De P9 onderscheidt zich met een dubbele camera op de achterkant. Een dubbele camera in een smartphone is weliswaar niet nieuw; bij de G5 zien we bijvoorbeeld een even praktische als simpele implementatie, waarbij de tweede camera simpelweg een groothoeklens heeft. Het is dan ook interessant om te zien dat Huawei heel andere ideeën heeft voor de tweede camera.
/i/2001086679.jpeg?f=imagenormal)
Dubbele camera P9.
In de preview zijn we er al vrij uitgebreid op ingegaan, omdat Huawei het op het persevenement in Londen over bijna niets anders had. Het is dan ook een interessant gegeven dat er voor de P9 is samengewerkt met het gerenommeerde fotografiebedrijf Leica om de dubbele camera te ontwikkelen. Dat is op zijn minst wat marketing betreft een slimme zet. Leica is in het bijzonder populair geworden onder straatfotografen, vanwege zijn meetzoekercamera's met een compacte bouw en een stil karakter. De associatie met smartphonefotografie is dan ook een best logisch.
De grote vraag is allereerst natuurlijk in hoeverre Leica betrokken is geweest bij het ontwikkelen van het dubbele camerasysteem op de P9. Huawei zelf is niet heel scheutig met die informatie en omdat Leica goede lenzen maakt, leek het ons logisch dat het voornamelijk daarom ging. Het leek er in eerste instantie op dat Leica de cameramodule eigenlijk alleen gecertificeerd had, waarbij daarnaast vooral wat stijlelementen waren overgenomen. Volgens een officiële uiting van Huawei gaat het echter om samenwerking op het gebied van lensontwerp, beeldverwerking, daadwerkelijke constructie en interface. Controleren kunnen we dat allemaal niet, maar testen kunnen we wel.
/i/2001080033.jpeg?f=imagenormal)
Bron: iFixit
Waar Leica ook om bekendstaat, is gedetailleerde zwart-witfotografie en daarbij komt Huaweis idee achter de dubbele camera ook om de hoek kijken. Een van de camera's heeft simpelweg een twaalfmegapixel-IMX286-sensor met pixels van 1,25µm, optische beeldstabilisatie en een diafragma van f/2.2, wat niet heel lichtsterk is, en de andere camera... ook. Er ontbreekt alleen iets bij die tweede camera en dat is een Bayer-filter, het filter dat in camera's zit om kleuren te kunnen weergeven. Een filter achter de lens zetten brengt echter altijd wat detailverlies met zich mee. Daar heeft de tweede camera op de P9 dus geen last van.
De camera's zouden het beeld scherper moeten maken. Dat geldt voor de monochrome modus, waarin alleen de zwart-witcamera wordt gebruikt, maar ook voor de modus waarin de camera's gecombineerd worden volgens Huawei. Verder moet de lichtopbrengst groter zijn doordat de camera's worden gecombineerd en kun je er foto's mee maken met een kleine scherptediepte. Dat laatste zagen we ook bij de Honor 6+ en deze grootdiafragmamodus is hetzelfde van opzet.
De proef op de som
Of de som van de camera's echt leidt tot betere resultaten en of de P9 daarmee opgewassen is tegen eigentijdse high-end Android-concurenten, zoals de LG G5 en HTC 10, hebben we in voorgaande reviews al een beetje bekeken en hier gaan we wat specifieker op de resultaten van de P9 in. Overigens schopte de P9 het in onze recente blinde test van smartphonecamera's tot de tweede plaats, achter de Samsung Galaxy S7, hoewel daar geen foto's onder slechte lichtomstandigheden zonder flits bij zaten. Laten we daar dus mee beginnen.
In deze serie boekt de P9 helaas de minst goede resultaten, wat we eigenlijk al vermoedden. Twee camera's combineren kan voor veel dingen handig zijn, maar verdubbelt de lichtopbrengst nooit helemaal. De P9 heeft geen bovengemiddeld grote pixels voor meer lichtopbrengst en ook geen lichtsterke lens, aangezien het diafragma er een met slechts f/2.2 is. De foto van de P9 blijkt dan ook onbruikbaar in dit minimale licht. De P9-camera heeft minder lichtopbrengst en geen optische beeldstabilisatie. Tijdens de testperiode hebben we dan ook gemerkt dat foto's van bewegende objecten vaker uitgeveegd worden vastgelegd, simpelweg doordat de P9 een hogere sluitertijd moet kiezen dan de recente high-end concurrenten.
We pakken bovenstaande serie er nog even bij, omdat je in deze foto's een hoop kunt zien. Zo is de witbalans van de P9 goed, maar zie je hier en op andere foto's toch dat de P9 kleuren net iets minder levendig vangt. Dit is een minimaal verschil, maar we komen het wel tegen als een constante bij vrijwel alle foto's. Ook kun je in deze serie goed zien hoeveel detail er gevangen wordt door bijvoorbeeld in te zoomen op Arnouds hoofd. De P9 doet hier niet de beste zaken en de S7 wint, ook al verscherpt het algoritme van dat toestel bovengemiddeld. We zijn dan wel erg streng, want de P9-camera vangt nog steeds veel detail, maar de stelling van Huawei dat de P9 door de combinatie van beide camera's het beeld met het meeste detail produceert, is niet helemaal waar.
Daarom hebben we ook gekeken naar de monochrome modus en foto's daarvan vergeleken met de normale kleurenmodus. In de eerstgenoemde modus wordt alleen de zwartwitcamera gebruikt en de resulterende foto's zouden altijd scherper moeten zijn dan foto's die met de twee camera's gecombineerd worden gemaakt. Dat zien we jammer genoeg niet terug. Ter illustratie geldt bovenstaande vergelijking, waarbij we twee crops naast elkaar gezet hebben. We kunnen dus niet helder krijgen of beelden van de twee camera's daadwerkelijk gecombineerd worden en ook niet of de zwart-witcamera meer detail vastlegt, al kunnen we ook niet met zekerheid zeggen dat dit niet gebeurt. Als je van zwart-witfotografie houdt, is de P9 echter nog steeds een aanrader, want de foto's die je in de monochrome modus produceert, zijn mooier dan wanneer je eerst een kleurenfoto maakt en er dan een zwartwitfilter overheen legt.
/i/2001080213.jpeg?f=imagenormal)
Hoewel de P9-camera misschien niet de beste is onder de topsmartphonecamera's wat detail betreft, legt hij nog altijd veel detail vast. Bij de bovenstaande foto hebben we maximaal digitaal ingezoomd in de camera-app, maar ook hier worden de kleuren wat vlakker vastgelegd dan we zouden willen zien.
Desondanks is het een feest om met de P9 te fotograferen. De fotokwaliteit is meer dan prima en een heel stuk beter dan die van de P8. De verschillende modi die de camera-app biedt, zijn bovendien op zijn minst vermakelijk. Een daarvan hebben we al aangestipt: de grootdiafragmamodus.
Je maakt in deze modus een foto en kunt, ook achteraf nog, bepalen welk deel van de foto je scherp wil hebben. De grootte van de scherptediepte kun je vervolgens ook bepalen, hoewel het eigenlijk neerkomt op hoe vaag je de rest wil hebben. Als je een te groot fictief diafragma instelt, gaat het doorgaans mis, want dan zijn ook stukken van de foto onscherp die zich op dezelfde hoogte bevinden als het object waar je op scherpstelt. Zo zie je bij bovenstaande foto van de fiets dat de P9 van mening is dat de koplamp bij de achtergrond behoort. Als je de modus matig gebruikt, kun je leuke resultaten bereiken, waarbij het spelen met de modus zelf een leuk tijdverdrijf is.
Andere modi die de P9 heeft, kennen we over het algemeen al van andere toestellen en de camera-app van Huawei is daarbij erg compleet te noemen. Ook is hij lekker overzichtelijk en is er alsnog enorm veel in te stellen in het instellingenmenu. De Pro-modus werkt ook bijzonder fijn en is altijd slechts één vingerbeweging verwijderd, namelijk door het kleine streepje naast de sluiterknop naar links te vegen. Wat we wel een beetje vreemd vonden, is het gebrek aan een raw-functie in monochrome modus, aangezien je daar volgens Huawei bijzonder scherpe foto's mee zou kunnen maken, waarbij raw natuurlijk een fijne toevoeging zou zijn.
Helaas heeft de camera(-app) ook een nadeel en dat is dat hij vaak traag afdrukt. We hebben regelmatig meegemaakt dat we een foto wilden maken, ervan uitgingen dat die klaar was en vervolgens het sluitergeluid hoorden. Ook lijkt er iets mis met de knoppen voor het instellen van de flitser en de grootdiafragmamodus, want soms moesten we herhaaldelijk op deze knoppen drukken om ze te laten werken. De flitser is dan weer wel erg goed in onze ervaring en ook in de zaklampmodus hebben we zelden zoveel licht uit een smartphone zien komen.
Ook noemenswaardig is het hybride autofocussysteem van de P9. De camera kan op drie manieren automatisch focussen: via contrastbepaling, via laser en door middel van dieptebepaling met behulp van stereoscopie. De P9 kiest doorgaans de juiste focus zelf en doet dat snel, ook wanneer je het handmatig doet. Zo snel als de S7 is hij niet, maar het is op dat gebied een fijne camera.
/i/2001080301.jpeg?f=imagenormal)
De camera voor op de P9 heeft een achtmegapixelsensor en is zeker niet slecht voor een frontcamera. Bovendien heeft Huawei als vanouds de beautymodus. Deze staat garant voor een hoop lol als je de beautyfactor op maximaal zet, waarbij je ogen enorm worden en je huid bleek, zoals Aziaten het graag zien. In een lagere stand is de beautymodus wellicht een leuke toevoeging voor de ijdele medemens, want zelfs je acne verdwijnt als sneeuw voor de zon.
Een persoonlijke favoriet is de slowmotionmodus met 240 beelden per seconde, die in vrijwel alle recente high-end smartphones te vinden is. Helaas heeft de P9 die niet en video opnemen in de 4k-resolutie is evenmin mogelijk.
Hierboven zie je resultaten van onze videotest, waarbij alle telefoons op een houten frame waren gemonteerd. Je ziet direct dat de P9 geen optische beeldstabilisatie heeft, voornamelijk in het onderste shot. Ook zie je dat de P9 zich snel aanpast aan nieuwe lichtsituaties, bijvoorbeeld in het bovenste shot, als we onder de kraan doorrijden. Al met al is de videokwaliteit op het niveau van de iets duurdere concurrenten, maar we missen de twee belangrijke videomodi en optische beeldstabilisatie toch wel.
Specificaties en fotogalerij
| Merk |
Huawei |
| Product |
Huawei P9 (3GB ram) |
| Laagste prijs |
€ 549,- Vergelijk prijzen |
| Eerste prijsvermelding |
Donderdag 7 april 2016 |
| Versie besturingssysteem |
Google Android 6.0 |
| Schermdiagonaal |
5,2" |
| Resolutie |
1080x1920 |
| Schermtype |
Lcd |
| CPU/SoC |
Hisilicon Kirin 955 |
| Aantal cores |
8-core |
| Processorsnelheid |
2,5GHz |
| Geheugengrootte |
3GB |
| Opslagcapaciteit |
32GB |
| Geheugenkaart (mobiel) |
Micro-sd, micro-sdhc, micro-sdxc |
| Aantal sims |
Single |
| Simkaartslot 1 |
Nanosim |
| Cameraresolutie |
12Mp |
| Cameraresolutie (voor) |
8Mp |
| Diafragma |
2,2 |
| Gsm-flitsertype |
Dubbele led |
| Ondersteunde videoresoluties |
1080p, 60 fps |
| Mobiele netwerken |
2G - edge, 2G - gprs, 3G - hsdpa, 3G - hspa, 3G - hspa+, 3G - hsupa, 3G - umts, 4G - lte, 4G - lte-a |
| Frequentiebereik (mobiel) |
850MHz, 900MHz, 1800MHz , 1900MHz , 2100MHz , 2600MHz |
| Opmerking lte/4g-band |
4g fdd-lte: band1/2/3/4/5/6/7/8/12/17/18/19/20/26/28 4G tdd-lte: band38/39/40 |
| Verbinding (wlan) |
802.11a, 802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
| Wifi-5GHz-ondersteuning |
Ja |
| Bluetooth-versie |
Bluetooth 4.2 |
| Overige draadloze verbindingen |
Infrarood, Near Field Communication (NFC) |
| Gsm-connector |
3,5mm, USB 2.0 (Type-C) |
| Gps |
Ja |
| Gsm-functies |
A2dp (bluetooth-stereo), bewegingssensor, handsfree, kompas, tril, vingerafdrukscanner, wifi direct |
| Accucapaciteit (mAh) |
3.000mAh |
| Meegeleverde gsm-accessoires |
Datakabel, headset bedraad, oplader |
| Gewicht (gram) |
144g |
| Lengte |
145mm |
| Breedte |
70,9mm |
| Hoogte / diepte |
6,95mm |
Alternatieven
LG neemt het hele ontwerp van de G-serie op de schop met de G5. Het resultaat is een aluminium smartphone waarvan de accu verwisselbaar is en waar modules op te klikken zijn. Origineel, maar het gaat helaas ten koste van de afwerking. Toch heeft de G5 elementen die hem aantrekkelijk maken, zoals handige software, een groothoekcamera naast de reguliere en het feit dat hij erg vlot is in gebruik.
4 van 5 sterren
(0 reviews)
Review
HTC heeft ongeveer gelijktijdig met de P9 en de G5 de 10 uitgebracht. De 10 is een bijzonder solide aanvoelende smartphone, die weliswaar de concurrentie niet op alle fronten verslaat, maar ook op geen gebied echt teleurstelt. Een degelijke smartphone dus, met fijne, ontdubbelde software en een goede camera en accuduur. Ook ondersteunt het toestel Adoptable storage, waardoor het interne geheugen met een sd-kaart uit te breiden is.
4 van 5 sterren
(0 reviews)Review
De Galaxy S7 verkoopt bijzonder goed, al is niet iedereen dol op de software die Samsung erop zet. De prestaties van de S7 zijn uitstekend en het toestel is dan ook vlot in gebruik. De camera focust sneller dan die van andere toestellen en onderscheidt zich bij slechte lichtomstandigheden. Bij onze blinde test kwam de camera bovendien als beste uit de bus. Ook is het toestel water- en stofdicht, en is het oledscherm bijzonder mooi.
4 van 5 sterren
(12 reviews)Review
De iPhone 6s is een heel ander beestje, waarbij het grootste verschil met de rest van de alternatieven simpelweg iOS is. De camera boekt over de hele linie goede resultaten, al is het niet de beste smartphonecamera van het moment. Hij is net als de P9 lekker dun en heeft een solide behuizing. Ook is het toestel bijzonder vlot in gebruik en is de accuduur prima in orde.
4 van 5 sterren
(29 reviews)Review
De voorganger van de P9 werd destijds wat goedkoper in de markt gezet en was ook niet van het niveau van de high-end concurrentie, waar de P9 dat meer is. Het was Huaweis opstapje naar de grote jongens, zou je kunnen zeggen. Voor destijds had de smartphone een goede camera en een prima scherm. De accuduur en software stelden wat teleur, en de behuizing is een stukje minder elegant dan die van de P9.
4 van 5 sterren
(13 reviews)Review
Een maatje meer is prima? In dat geval is de Mate 8 van Huawei ook een optie. Niets mis met het toestel en het onderscheidt zich met een zeer goede accuduur. Wel moet je genoegen nemen met een iets mindere camera.
5 van 5 sterren
(6 reviews)Review
De Nexus 5X is al wat in prijs gezakt en heeft dan ook een chipset van vorig jaar. Het grootste voordeel van de 5X is misschien nog wel stock Android, waardoor je updates als eerste krijgt. Ook kun je de bootloader makkelijk unlocken en andere mods op het toestel zetten. Verder is de camera prima, alleen is de smartphone wel van plastic en niet van metaal.
4 van 5 sterren
(29 reviews)Review
Conclusie
Huawei zit met de P9 een stukje onder de eigentijdse high-end concurrentie wat de prijs betreft en biedt daarvoor op het eerste gezicht net zoveel moois. Zo is de afwerking prachtig, met afgeronde zijden, en is het de dunste van het stel. Hij ligt lekker in de hand, heeft een goede en erg snelle vingerafdrukscanner, en boekt op dat gebied dan ook een flinke vooruitgang ten opzichte van de P8. Wel glijdt het toestel nog steeds redelijk snel uit je handen.
Ook is het toestel in de praktijk ongeveer even vlot als de concurrentie en onderscheidt het zich met zijn dubbele camera met legio leuke en handige functies. De implementatie van de dubbele camera is weliswaar in de praktijk iets minder praktisch dan die van de G5, maar diverse leuke modi, zoals de grootdiafragmamodus en de monochrome modus, zijn leuk om mee te spelen. Toch is de P9 niet dé cameratelefoon van het moment. Daarvoor is de concurrentie te goed en de S7 heeft bijvoorbeeld absoluut een betere camera. Wel kan hij zich meten met de G5 en HTC 10, waarbij hij op sommige vlakken wat minder en op andere vlakken zelfs beter presteert.
Plus- en minpunten en het cijfer van een review zijn geen wiskunde en de meeste onderdelen van de P9 zijn in orde, hoewel de accuduur en het scherm op het randje zijn. De meeste puntenaftrek krijgt de P9 echter voor de software. We hebben lange tijd met het toestel rondgelopen, kort nadat we toestellen als de S7 en G5 bij ons droegen, en de software stelde ons op diverse vlakken teleur. Er is zeker mee te werken, maar de werking is over het algemeen minder fijn en minder doordacht, en het uiterlijk is nog steeds een matige mix van iOS en Android. Het wordt steeds beter, maar andere fabrikanten hebben het gewoon beter voor elkaar.
Al met al is de P9 ondanks dat zeker een interessant toestel als je iets minder wil betalen voor een high-end telefoon. Verwacht alleen niet op alle fronten dezelfde kwaliteit als van de toestellen die nog honderd tot honderdvijftig euro meer kosten.
Eindoordeel
:strip_exif()/i/2001042117.png?f=thumblarge)
/i/2001086683.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001086647.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001086649.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001086651.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001086653.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001086655.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001086657.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/2001086659.jpeg?f=imagegallery)
/i/2001081445.png?f=imagegallery)
/i/2001081449.png?f=imagegallery)
/i/2001081447.png?f=imagegallery)
/i/2001081487.png?f=imagegallery)
/i/2001081481.png?f=imagegallery)
/i/2001081483.png?f=imagegallery)
/i/2001081451.png?f=imagegallery)
/i/2001081453.png?f=imagegallery)
/i/2001081455.png?f=imagegallery)
/i/2001081469.png?f=imagegallery)
/i/2001081471.png?f=imagegallery)
/i/2001081473.png?f=imagegallery)
/i/2001081475.png?f=imagegallery)
:fill(white)/i/2001086679.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001058871.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001058873.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001058875.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001058877.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001058829.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001058831.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001058833.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001058835.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080201.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080203.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/2001080213.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080237.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080239.jpeg?f=imagegallery)
/i/2001043045.png?f=imagegallery)
/i/2001043047.png?f=imagegallery)
/i/2001043049.png?f=imagegallery)
:fill(white)/i/2001080301.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080283.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080281.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080291.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080295.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080285.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080299.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080265.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080267.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080269.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080263.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080273.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080275.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080289.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080287.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080277.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080279.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080293.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001080297.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001086617.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001086621.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001086623.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001086625.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001086619.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001086631.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001086627.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2001086629.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white)/i/2001021783.jpeg?f=thumbmedium)
/i/2001044025.png?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/2000967859.jpeg?f=thumbmedium)
/i/2000731900.png?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/2000601870.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/2000868640.jpeg?f=thumbmedium)
:fill(white)/i/2000776748.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2001042117.png?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/1323684051.gif?f=fpa)
:strip_exif()/u/2177/avatar.gif?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/704591/crop59306f1c35257_cropped.jpeg?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/357451/android%2520blauw.jpg?f=community){kind=small}
/u/331213/crop56ef13408ff38_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/172393/crop671a552786579_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/169150/crop59fee00649977_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/81611/headcrop.jpg?f=community){kind=small}
/u/316174/crop5b26bc86bda66_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/501887/Panda60-60.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/398507/crop576018c9c0dbf_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/161314/1285883144966.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/7013/spunky_main.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/249917/jaapschaap.jpg?f=community){kind=small}
/u/67873/crop652ef71d3fd61_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/189401/crop5a5e7beb70a42_cropped.png?f=community){kind=small}
/u/185949/crop5fed94243cc25_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/27547/crop599fc5d89c0c2_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/505097/crop569fc8a07efd1.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/486826/crop5de67dd786b4f_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/370910/Ubuntu2.jpg?f=community){kind=small}