LawBreakers Preview

Twee oude vrienden

Wat goed is komt snel? Vaak wel. 17 Jaar was Cliff Bleszinski, toen hij via het nog zeer prille internet in contact kwam met Arjan Brussee uit Haarlem, zelf ook nog maar 19 jaar. We schrijven 1994 en de twee zouden op basis van de engine die Brussee had geprogrammeerd een game maken die op de markt werd gebracht door het Amerikaanse Epic MegaGames, een bedrijf waar Bleszinski vervolgens onderdak zou vinden. Jazz Jackrabbit haalde niet het succes van voorbeeld Sonic the Hedgehog, maar was wel een van de eerste games die dergelijke snelle console-gameplay naar de pc vertaalde. De twee zouden samen nog Jazz Jackrabbit maken, maar daarna scheidden hun wegen.

Sterker nog, in zekere zin werden de twee oude vrienden rivalen van elkaar. In eerste instantie boekte vooral Bleszinski succes, met Unreal en Unreal Tournament. Later zou hij de drijvende kracht worden achter Gears of War. Brussee stond ondertussen aan de wieg van Guerrilla Games, uiteraard vooral bekend van Killzone. Terwijl Bleszinski met Epic werkte aan de grootste shooter voor de Xbox, werkte Brussee in Amsterdam aan de grootste shooter voor de PlayStation. Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan. Na bijna 20 jaar bij Epic wilde Bleszinski weer eens wat anders, en Brussee trok vrijwel tegelijk eenzelfde conclusie. Bleszinski nam een sabbatical, Brussee stapte over naar Electronic Arts, om daar projectleider te worden van Battlefield Hardline.

Boss Key

Beide keuzes bevielen niet. Bleszinski is niet iemand om lang stil te zitten en Brussee had even genoeg van de enorme teams waar Guerrilla en EA mee werken. Dus staken de twee oude vrienden de koppen bij elkaar om samen een nieuwe studio op te richten: Boss Key Productions, in de thuishaven van Bleszinski, North Carolina. Het plan? Doen wat ze allebei het leukst vinden; een shooter maken, liefst met een lekker klein team. Ziedaar LawBreakers, de eerste game van de studio - die inmiddels toch alweer ruim 50 medewerkers telt.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

LawBreakers zoals getoond tijdens Pax Prime 2015.

Vergeet het verhaal

Tijdens een bezoek aan de studio probeerde Bleszinski duidelijk te maken dat LawBreakers een game is met een rijk verhaal. Net als bij Blizzards Overwatch - we zullen de twee games vaker vergelijken - heeft Boss Key een heel verhaal verzonnen rond de actie in de shooter. Het viel niet mee om de uitleg van de altijd zeer snel pratende Bleszinski te volgen, toen hij de opzet van het verhaal afraffelde. Het komt er op neer dat de maan ooit uit elkaar is gevallen, er brokstukken van op de aarde terecht zijn gekomen en dat door het wegvallen van het hemellichaam en de impact van de brokstukken de zwaartekracht van onze planeet flink is verstoord. Vreemd genoeg is dat echter niet gelijkmatig gebeurd. De ramp heeft ervoor gezorgd dat er sterke lokale schommelingen zijn in de zwaartekracht. Op de meeste plekken is er niets aan de hand, maar op sommige plekken is er weinig of vrijwel geen zwaartekracht. Dat zijn bubbles waarin je kunt zweven.

De verstoringen zijn klein, vaak maar een paar meter in doorsnee. Dat is precies de maat waar de level designers van Boss Key leuke dingen mee kunnen doen. Het verhaal is dan ook niet meer dan een middel om de gameplay te verklaren die Bleszinski heeft verzonnen. Behalve de korte uitleg vooraf hebben we er tijdens het gamen dan ook niets van meegekregen. Het doet er ook niet zoveel toe, want LawBreakers is geen game met een campagne en heeft ook geen missies die je kunt volgen. LawBreakers is enkel en alleen multiplayer; team based multiplayer zelfs. Het is een game waarin twee teams van vijf spelers het al schietend tegen elkaar opnemen. Doet dat ergens aan denken? Juist ja, aan Overwatch, de game die Blizzard op 24 mei hoopt uit te brengen. Daarmee is Blizzard ruim eerder dan Boss Key, want Bleszinski en Brussee denken pas tegen het einde van het jaar klaar te zijn.

Vijf tegen vijf

Boss Key speelt met LawBreakers dus in op een trend, want Overwatch is niet de eerste game met een dergelijke opzet. We zagen twee jaar geleden al BattleCry voorbijkomen, een game van Bethesda waar sindsdien weinig meer van is vernomen. De opzet komt echter ook terug in Battleborn, de shooter van 2K Games die begin mei verschijnt. Shooters voor twee teams van vijf spelers zijn dus populair. Hoe gaat LawBreakers zich onderscheiden?

Zwaartekracht

Wat LawBreakers aan de bekende formule wil toevoegen, is die zwaartekracht. Doordat er hier en daar binnen levels minder zwaartekracht is, kunnen spelers makkelijk de lucht in, wat heel andere gameplay oplevert dan in Battleborn en Overwatch. Maar voordat we aan de gameplay toekomen: laten we eerst de basis van de game even doornemen. In LawBreakers neemt een team van de Law het op tegen de Breakers. Waarom? Het doet er niet zo heel veel toe. Officieel willen de Breakers iets dat de Law probeert te verhinderen, maar in de game willen beide teams precies hetzelfde, namelijk winnen van het andere team.

De game is daarbij volledig symmetrisch. Dat wil zeggen dat het gevecht zich afspeelt op maps die bestaan uit twee gelijke, maar gespiegelde helften. Ook de teams zijn gelijk. Of, beter gezegd: teams kunnen kiezen uit precies dezelfde opties. Er zijn op dit moment vier verschillende classes waar spelers uit kunnen kiezen. Aan een vijfde class wordt gewerkt en er komen er misschien nog meer. De classes zijn voor beide partijen exact hetzelfde; ze hebben dezelfde abilities en precies dezelfde wapens. Het enige verschil is dat spelers zelf mogen kiezen met welke class ze op pad gaan. Een team kan er dus voor kiezen om met vijf dezelfde personages te strijden. Spelers zitten bovendien niet vast aan hun keuze. Elke keer dat je doodgeschoten bent, kun je kiezen met welke class je respawnt.

Grote verschillen

De huidige classes heten Enforcer, Titan, Assassin en Vanguard. Zo duiden de teamleden van Boss Key ze echter niet aan. Zij zeggen dat ze spelen met Chronos of met Kitsune. Ze zien zelf duidelijk verschil tussen beide teams, tussen de Law en de Breakers. Dat verschil is echter puur cosmetisch. De Titan van de Law ziet er iets anders uit dan de Titan van de Breakers en ook de wapens van de twee zien er net iets anders uit. De twee hebben een andere naam, maar functioneren precies hetzelfde. Als je gekilled wordt door de Vanguard van de Breakers, zie je dat Telerick de boosdoener was. De Vanguard van de Law heet Maverick. De verschillen zijn dus klein; de twee Titans lijken sterk op elkaar, de twee Assassins ook, en hetzelfde geldt voor de overige classes. Tijdens het spelen zie je vooral dat je een Vanguard of Enforcer tegenover je hebt, niet of hij Jantje of Pietje heet - al wil Boss Key daar in de toekomst nog wel iets in aanpassen. De game krijgt microtransacties en het is de bedoeling dat je puur cosmetische zaken voor de personages kunt kopen, zodat jouw Enforcer net iets anders gekleed gaat dan die van een ander.

Symmetrie

LawBreakers is dus vooral een symmetrische game. Een beetje als een moba, maar dan met andere gameplay. Toch zijn er meer overeenkomsten met games als League of Legends en Dota 2. Althans, in de enige spelvorm die we in Raleigh konden spelen, OverCharge. De enige map die beschikbaar was heet Grand View en speelt zich af rond een toekomstige versie van de Grand Canyon. De constructie waarin de strijd zich afspeelt is gebouwd op de rand van het ravijn, en wie niet voorzichtig genoeg is kan de diepte in vallen, een onvrijwillige dood tegemoet.

Dat is echter niet wat opvalt aan de map. Veel belangrijker is dat de map is opgebouwd rond twee bases die via verschillende wegen met elkaar zijn verbonden. Er is een duidelijk centraal deel, maar langs de zijkanten van de map kun je ook naar de overkant komen. In het midden vindt de meeste strijd plaats, maar die kun je dus proberen te ontlopen. Verder is het zaak dat beide teams hun eigen basis beschermen tegen aanvallen van het vijandige team, maar dan net even anders dan in een moba.

Vechten om een batterij

In OverCharge vechten beide teams om een batterij die op een verhoging in het centrale deel van de map ligt. Die batterij heeft weinig functie, behalve dat je hem in je basis op kunt laden. Dat is ook wat je moet doen om te winnen. Het duurt een kleine minuut voor de batterij is opgeladen, en daarna nog twintig seconden voor je als team een punt scoort. Het team dat als eerste twee punten weet te scoren, wint de match. Om het iets ingewikkelder te maken, heeft de batterij een schild. Dat moet je eerst afbreken voor je hem op kunt pakken. Dat doe je door tien seconden naast de batterij te staan. Lukt dat, dan pak je de batterij automatisch op en kun je hem meenemen naar je basis.

Dat is het dus; je blijft tien seconden naast de batterij staan, loopt ermee naar je basis, bewaakt de batterij daar tot hij is opgeladen, en dan nog wat langer om een punt te scoren. Simpel, als er geen tegenstanders zouden zijn die precies hetzelfde voor ogen hebben. Je kunt een batterij overal en op elk gewenst moment oppikken. Dat kan zodra hij verschijnt, midden in het centrale deel van de map, maar dat kan ook als hij door de vijand is gekaapt en in de vijandige basis ligt op te laden. Al zul je in alle gevallen tien lange seconden moeten zien te overleven, stilstaand naast de batterij. Je kunt de batterij ook onderweg oppikken, als blijkt dat een andere speler hem na een vroegtijdige dood heeft laten vallen. Er is verder niets bijzonders aan het dragen van de batterij. Je wordt er niet sterker, zwakker, sneller of trager van. Je kunt ook gewoon blijven schieten als je naast de batterij staat of hem veilig in je eigen basis probeert te krijgen.

Waardevast

Opvallend is wel dat de batterij zijn lading lang behoudt. Als hij geheel of gedeeltelijk is opgeladen als je hem uit de vijandige basis weet te stelen, blijft de lading behouden. De batterij zal heel langzaam leeg lopen, maar als je snel in je eigen basis weet te komen, merk je daar niets van. Zo kun je dus profiteren van het werk van je tegenstanders. Als het je lukt om tijdens de laatste twintig seconden de batterij te stelen, hoef je in je eigen basis alleen die laatste seconden uit te zitten.

Het maakt dat je als team tactisch kunt spelen. Je kunt gokken op die laatste twintig seconden. Als je vertrouwen hebt in je eigen kunnen, kun je de vijandige basis binnenvallen en proberen de batterij te stelen als hij volledig is opgeladen. Dat heeft het risico dat de poging mislukt en de tegenstander alsnog het punt scoort. Het zorgt er in ieder geval voor dat de laatste twintig seconden van elke match, en eigenlijk van elk punt, een hectische strijd oplevert. Matches zijn in elke fase van de strijd hectisch, maar de spanning stijgt naarmate de match vordert. En zo hoort het ook. Juist omdat de batterij zo belangrijk is, zie je steeds waar hij zich bevindt, zelfs door muren heen. Je ziet bovendien in welke mate de batterij is opgeladen, aan een icoon zoals je dat kent van je telefoon. Op dezelfde manier zie je trouwens ook steeds waar je teamgenoten zich bevinden; via een minuscuul driehoekje dat hun positie weergeeft. Het is ook de voornaamste manier om onderscheid te maken tussen vriend en vijand. Juist omdat de classes aan beide kanten zo op elkaar lijken, zie je vooral aan het driehoekje of iemand vriend of vijand is.

Afterburners

Bij die tactische aanpak komen de verschillende classes om de hoek kijken. Daarmee zijn we aangekomen bij wat LawBreakers moet onderscheiden van de concurrentie. Het verschil zit in het gebruik van de zwaartekracht. Elke class in de game gaat daar op een andere manier mee om en kan er iets bijzonders mee. Het meest extreem daarin is de Vanguard, die is uitgerust met Afterburners: twee motoren die hem in staat stellen om te vliegen. Dat gaat behoorlijk hard, in elke gewenste richting. Het kan echter maar kort. Je ziet een energiemeter in beeld die heel snel leegloopt; je kunt misschien vier seconden vliegen en dan moet je weer opladen. Dat laatste gaat sneller als je nog niet al je energie hebt verbruikt. Ook als je maar vijf procent energie over hebt, gaat het laden al een stuk sneller dan bij een volledig lege batterij. Het vergt echter wel een goede timing om op het juiste moment te stoppen.

De Vanguard is verder uitgerust met de Hydra, een soort gatling gun met 50 kogels per clip. Bijzonder is dat de Hydra nauwkeuriger wordt als je door blijft schieten zodat de kogelregen aanhoudt. Wie goed kijkt, ziet dat de kogels steeds dichter bij het middelpunt van je vizier uitkomen. De Vanguard heeft weinig health. Hij is dus snel, maar kwetsbaar. Om zich te verdedigen, kan hij gebruikmaken van Pulsar, een soort Force Push waarmee hij tegenstanders weg kan duwen. Een goede Vanguard weet daarmee afstand te bewaren tot zijn tegenstanders, om zo te profiteren van de precisie van de Hydra. De Vanguard is kwetsbaar tijdens het herladen van de Hydra, maar kan zich tussentijds verdedigen met Meteo Shells, een soort frag grenades.

Tot slot heeft de Vanguard, net als elke andere class, een Ultimate die uiteraard beperkt inzetbaar is. Bij de Vanguard heet die Ultimate Starfall. De wat poëtische naam maakt duidelijk dat deze optie het mogelijk maakt dat de Vanguard hoog de lucht in springt om met een flinke klap weer te landen, waarbij tegenstanders stevige schade oplopen. Of het in andere levels ook zo makkelijk gaat, weten we niet, maar in Grand View is de Vanguard de class die makkelijk gebruik kan maken van een ongewone route. Omdat hij kan vliegen, kan hij zichzelf buiten het level om, zwevend boven de afgrond, van de ene naar de andere basis verplaatsen. Die actie dient goed te worden getimed. Doe je dat niet, dan kom je energie tekort en val je te pletter.

Assassin

Onze andere favoriet tijdens de potjes LawBreakers die we speelden, is de Assassin. Zij is fysiek nog zwakker dan de Vanguard, maar ook sneller. De basissnelheid van beide is gelijk, maar de Assassin is voor het opbouwen van haar snelheid niet afhankelijk van energie; hij kan dus vaker snelheid maken. De Assassin heeft daarvoor een erg handig hulpmiddel; een grappling hook. Die kan aan alles worden vastgemaakt dat binnen bereik is. Je schiet een kabel af en als je iets weet te raken, duurt het heel even voor de verbinding stevig genoeg is. Als het zover is, wordt de kabel weer opgerold en schiet je op je doelwit af. Of het doelwit op jou, als het een tegenstander is.

Een behendige Assassin kan de grappling hook gebruiken om snel van A naar B te gaan, al vergt het de nodige skills. Schiet de haak op een muur af en je klapt tegen de muur aan, zonder verder veel snelheid te maken. Een handige Assassin weet de haak echter zo te mikken dat zij langs diezelfde een muur schiet, of over een obstakel. De map zit ook vol met kleine uitsteeksels die bedoeld zijn om de grappling hook aan vast te maken. Het vergt echter de nodige precisie om die punten te raken, en in het heetst van de strijd zal dat niet altijd lukken.

De haak vormt een ideale combinatie met het belangrijkste wapen van de Assassin; het dubbele zwaard. Met dat wapen doet de Assassin haar naam eer aan. Ondanks zijn zwakke gestel en ondanks dat de zwaarden pure melee-wapens zijn, maakt hij er in veel matches de meeste slachtoffers mee. Waar het bij veel vuurwapens een aantal treffers vergt om een kill te maken, is de Assassin met het dubbele zwaard al snel klaar met haar moordwerk. Vooral de combinatie met de grappling hook is daarbij dodelijk. Je kunt met de haak een slachtoffer raken en het vervolgens naar je toe trekken, zodat je er met je zwaarden op in kunt hakken. Zeer effectief. En waar een slachtoffer net buiten bereik is van je grappling hook, heb je nog een Dash in elke gewenste richting.

Als Ultimate heeft de Assassin Frenzy, een staat waarin de wereld zwart en grijs wordt, maar je tegenstanders juist rood kleuren. Je brengt in die staat extra schade toe, met als bonus dat elke kill genezing voor jouzelf met zich meebrengt. Dat is erg prettig, voor de kwetsbare Assassin. Uiteraard duurt Frenzy maar kort. De Assassin heeft geen Pulsar zoals de Vanguard, en kan zich dus wat moeilijker verdedigen. Voor het verdedigende werk moet Dash of de grappling hook opnieuw uitkomst bieden. Een Assassin moet vooral snel zijn. Het is daarmee de lastigste class om te spelen, maar ook de class waar je de meeste voldoening uit kunt halen.

Enforcer en Titan

De Enforcer is al een stuk steviger dan de Vanguard en Assassin. Het is de class voor de schutters, voor de liefhebbers van vuurwapens. Het is tegelijk een class met handige ondersteunende mogelijkheden. Zo heeft de Enforcer een Electromag Charge, een granaat die je weggooit waarna hij tijdelijk alle vijandige powers uitschakelt binnen een kleine straal. Gooi een granaat naar de batterij en je weet dat de vijand even minder kan uitrichten. Ook bij bepaalde choke points in de map kan een granaat wonderen verrichten. Ook handig is het Distortion Field dat de Enforcer rond zichzelf kan oproepen. Het maakt niet alleen hemzelf tijdelijk sneller, maar ook de teamgenoten in zijn buurt. Het is een ideaal hulpmiddel om gegroepeerd naar de vijandige basis op te rukken.

Als het om wapens gaat, heeft de Enforcer de Aerator en de Badger. De Aerator is een mitrailleur met scoop, zodat je beter kunt richten. Uiteraard ben je trager als je door het vizier kijkt. De Badger is een pistool waarvoor hetzelfde geldt, al schiet de Badger geen kogels af, maar een electroshock. Echt dodelijk is de Ultimate van de Enforcer, de Bloodhound Launcher geheten. Hij schiet drie doelzoekende raketten af. Zoals voor alle Ultimates geldt, is ook deze slechts beperkt inzetbaar.

Titan

De echte zware jongen van de game is de Titan. Hij is traag, maar wel zwaar bepantserd en dus het moeilijkst om te leggen. Standaard hanteert hij de Hammerhead, een rocket launcher. Als alternatief heeft hij de Crisper, een wapen dat op afstand flinke stroomstoten uitdeelt. Dat komt ook terug in Beserk, de Ultimate van de Crisper. Daarmee wordt de stroomstoot flink opgeschroefd, en vervolgens hoeft de Titan eigenlijk geen doelwit meer aan te wijzen. Alle tegenstanders in de buurt krijgen ervan langs. Handig is bovendien de Neutron Mine, die door de Titan kan worden weggeworpen. Deze 'mijn' vormt een soort bubbel waarin tegenstanders trager worden. Ideaal om de vijand in te vangen die zojuist de batterij heeft gestolen. Tot slot heeft de Titan Pulverize. Daarmee springt hij in de lucht, om met klap weer neer te komen. Dat gaat minder hard dan bij de Ultimate van de Vanguard, maar het is nuttig genoeg. Het is ook de enige manier voor de zware Titan om wat hoogte te maken. Daar hebben de andere classes minder moeite mee.

Lekker licht

De Titan heeft dan ook het meeste profijt van de zone in het midden van de map, waar de batterij ligt als de match begint. In die zone is maar heel weinig zwaartekracht, wat wil zeggen dat je al springend opeens een stuk hoger komt. In ieder geval genoeg voor de Titan om zo veel hoogte te maken dat hij de hoger gelegen delen van de map weet te bereiken. Als je springt tijdens het rennen, zweef je bovendien door de lucht, en dat gaat sneller dan rennen. Daarbij is er nog een trucje mogelijk dat vooral effectief is bij de Titan. Elk vuurwapen heeft Blindfire, wat wil zeggen dat je zonder te kijken ook achter je kunt schieten. Iemand op die manier raken valt uiteraard niet mee, maar dat is - in ieder geval voor de Titan - ook niet het belangrijkst. Als hij in het centrale deel in Blindfire schiet met zijn Hammerhead, levert de kracht van het wapen hem een flinke boost op. Hij kan dan opeens een stuk sneller de overkant van de bubbel bereiken, op weg naar de vijandige basis. Die snelheid is belangrijk, vooral als de laatste 20 seconden worden afgeteld.

Die 20 seconden zijn lang, als je weet dat de respawntijd na elke kill 12 seconden bedraagt. Je kunt dus 12 seconden lang niets uithalen als je omgekomen bent in de strijd. En als je weer tot leven komt, is dat achteraan in je eigen basis en zul je dus het hele level over moeten steken om bij de batterij te komen. Dan is 20 seconden opeens heel kort en zijn snelle classes zoals Vanguard en Assassin goud waard. Daarom is het ook erg handig dat je, elke keer dat je gesneuveld bent, kunt kiezen met welke class je verder wilt spelen. Als de match op zijn einde loopt, kun je dus voor een snellere class kiezen als de vijand de batterij heeft, of juist voor een steviger class als je aan het verdedigen bent. Het hoort bij het tactische spelletje dat LawBreakers is. Als we de teamleden van Boss Key moeten geloven, is dat ook precies wat een goed team van een slecht team onderscheidt. Kennis en beheersing van de classes en vooral weten wanneer welke class in te zetten, daar gaat het om. Zelfs het beste team krijgt zo nu en dan een volledige wipe aan de broek, en dan is het zaak om met beleid terug te slaan. Je hebt tenslotte maar twee punten nodig om een match te winnen.

In dat tactische spelletje past ook dat je gezondheid zich niet vanzelf herstelt en dat je onderweg geen health op kunt pikken. De enige manier om je gezondheid te herstellen, is door gebruik te maken van de Health Stations, waarvan je er in Grand View drie kunt vinden. Als je in zo'n Station staat, laadt je gezondheid zich razendsnel op. Je kunt hem opvoeren tot 300, wat verklaart waarom het heel wat kogels kan kosten voor je een tegenstander hebt uitgeschakeld. Ook het opladen van je gezondheid hoort bij het tactische spelletje, want uiteraard staan de Health Stations niet in de bases. Het maakt dat je moet kiezen als je gezondheid gevaarlijk laag is: blijf ik in de basis, vertrouwend op m'n skills, of ga ik voor zekerheid, waarbij ik de arena even moet verlaten? Het zijn precies de overwegingen die van LawBreakers een spannende game maken.

Lekker lastig

LawBreakers is niet alleen een spannende game, het is ook een lastige game. Dat geeft Arjan Brussee volmondig toe. Het moeilijkheidsniveau van het spel wordt vooral veroorzaakt doordat de verschillende classes in de game ook echt anders zijn, met heel andere wapens en een heel ander gebruik van de zwaartekracht. Of je met een Titan of een Assassin speelt, maakt daardoor een wereld van verschil. Het is bovendien een game die vaardigheden vereist. Wie als Vanguard of Assassin succesvol wil zijn, moet vooral goed kunnen mikken en snel kunnen handelen. Die skills heeft niet iedereen, realiseert Brussee zich. Toch is deze game precies wat hij wil maken. De programmeur is even klaar met games voor consoles, met games die dumbed down zijn voor het grote publiek. Hier dus geen auto aim of aim assist. Je krijgt geen enkele assist; als je iets wilt raken, moet je gewoon goed mikken. Het is erg handig dat een Assassin een tegenstander naar zich toe kan trekken, maar zie die tegenstander maar eens te raken met je grappling hook. Maakt dat de game onnodig moeilijk? "Tja", denkt Brussee dan. "Deal with it!" Om die reden is iedereen ook gelijk in de game. Je kunt bijvoorbeeld niet levellen. Niet tijdens een match en niet daarbuiten. In elke match heeft iedere speler gelijke kansen. Het verschil wordt gemaakt op basis van behendigheid en inzicht, en resultaten behaald in het verleden zijn geen garantie voor de toekomst. Nog zo'n hardcore beslissing is dat de game geen bots heeft waar je tegen kunt oefenen. Jezelf in het diepe gooien is de enige manier om de game te leren kennen, aldus Brussee.

Ook op een heel ander vlak gaat Brussee voor de hardcore benadering. LawBreakers wordt gemaakt voor de pc, voor Windows dus, en voor niets anders. Er wordt geen rekening gehouden met een eventuele port naar consoles. Niet in de besturing en niet op grafisch vlak. Boss Key maakt gebruik van de Unreal Engine; niet van een dor Brussee zelf geschreven engine, zoals bij Guerrilla het geval was. Brussee heeft in zijn nieuwe functie echter wel genoeg tijd om zelf de nodige regels code te schrijven, en dat werpt zijn vruchten af. De Unreal Engine is inmiddels namelijk flink aangepast. Toen Boss Key de game voor het eerst toonde, draaide de game op 60 frames per seconde. Een respectabele framerate die lang niet door elke shooter wordt gehaald. Brussee was echter niet tevreden en het team sloeg aan het programmeren. In de huidige build is de framerate 120 fps en wellicht valt er nog meer uit te persen. Brussee geniet zichtbaar van zijn nieuw verworven vrijheid.

Bloed en ledematen

De strikte keuze voor de pc als enig platform geeft ook op een ander vlak vrijheid. Een game met zo veel hoogte, met zo veel verticaliteit, is op een console niet mogelijk. Daar is een controller niet geschikt voor, denkt Bleszinski. De gameplay gaat volledig uit van het gebruik van muis en toetsenbord. Ouderwets, hardcore. En omdat de game toch gericht wordt op een hardcore publiek, is ook de toon wat aangepast. Bleszinski en Brussee zijn de eersten om toe te geven dat het concept van hun game lijkt op bijvoorbeeld Overwatch. Er zijn echter duidelijke verschillen, en die willen de heren ook in de stijl van de game duidelijk maken. In eerste instantie leek ook het uiterlijk van de levels, de characters en de wapens op de stijl in Overwatch. Dat is de laatste maanden echter aangepast. Vooral de characters zijn minder vrolijk, "minder Pixar" geworden, om het met de worden van Bleszinski te zeggen. Daarvoor in de plaats zijn blood, gore and gibs gekomen, om het wederom in de woorden van de makers te zeggen.

Voorlopige conclusie

LawBreakers is een game die past in een trend. Hij heeft iets weg van games als Battleborn en vooral Overwatch, games die eerder op de markt komen. Toch is LawBreakers tegelijkertijd anders. Lastiger, doordat de weinige classes in de game zo'n uitgebalanceerd geheel vormen - ondanks, of wellicht juist dankzij, de grote verschillen tussen de classes. Het is ook de snelheid van de game en het gebruik van hoogte die het geheel lastig maken en die er bovendien een game van maken die enkel tot zijn recht komt op de pc, gespeeld met muis en toetsenbord. De verticaliteit en het gebrek aan auto aim maken dat de game niet geschikt is voor besturing met een controller.

Wat de game echter vooral leuk maakt, is dat er zoveel tactische opties zijn, zowel voor individuele spelers als voor goed samenwerkende teams. Net als in een moba zijn er verschillende routes te volgen, en een team kan kiezen welke classes samen welke route volgen. Daarbij kunnen de verschillen tussen de classes een doorslaggevende rol spelen. Als de Titan het schild vormt, kan de Vanguard de batterij stelen en er razendsnel, desnoods buiten de bebouwing om, mee vandoor gaan. Alleen de Assassin kan sneller zijn, al is er veel skill voor nodig om dat voor elkaar te krijgen. Een team kan ook kiezen voor een razendsnelle aanval met alleen maar Assassins, al is dat door het zwakke gestel van deze class een gewaagde optie. Dan is er nog het spel in de centrale bubbel, waar de lage zwaartekracht voor interessante confrontaties zorgt waarbij tegen- en medestanders onder en boven je kunnen zweven. Dan is er nog het spel met de Health Stations en het slim gebruikmaken van je Ultimate, en tot slot is er het hectische slot, de strijd tijdens de laatste twintig seconden. In die fase gaat de adrenaline pas echt vloeien. Het maakt LawBreakers een game die lastig is te doorgronden, maar daardoor ook zomaar eens erg lang boeiend zou kunnen blijven.

Uiteraard wil Boss Key meer maps vrijgeven dan enkel Grand View, al wordt dat geen speerpunt. Het gaat volgens Bleszinski en Brussee niet om het aantal. In elke online game worden toch maar een paar maps gespeeld. Liever een handvol goede dan een dozijn middelmatige, zo luidt het devies. Hetzelfde geldt voor de classes. Er komt een vijfde, dat is zeker, en misschien volgen er in de toekomst nog meer, maar ook dat heeft geen prioriteit. Een nieuwe class kan de bestaande balans makkelijk verstoren, en die balans is heilig. Verwacht dan ook geen class met genezende krachten. Die is gebruikelijk in vergelijkbare games, maar niet passend in LawBreakers, denken de makers. Gameplay is heilig voor Bleszinski en Brussee.

Het team hoopt de game eind dit jaar op de markt te kunnen brengen, zeer waarschijnlijk alleen als download via Steam. Dat zal niet voor 'de volle mep' zijn, want dat zou te veel geld zijn voor een game die enkel in multiplay kan worden gespeeld, vinden de heren van Boss Key. Wat de prijs precies wordt is echter nog niet bekend. Wat er na release van de game gaat gebeuren is ook nog niet bekend. Er komen puur cosmetische voorwerpen die spelers kunnen kopen. Of er ook voor extra maps of classes betaald moet worden, is nog niet duidelijk.