Fujifilm X-Pro2 Preview

Unieke zoeker verder verbeterd

In de praktijk

Hoewel de X-Pro2 op het eerste gezicht vrijwel identiek is aan de X-Pro1, blijkt Fujifilm de behuizing toch op een aantal punten te hebben aangepast. De vorm van de behuizing is aan de achterkant, waar je duim rust, iets aangepast voor betere houvast. Ook is de vorm van de handgreep aan de voorzijde enigszins gewijzigd. Deze is nog altijd vrij klein, maar de compacte camera is goed vast te klemmen. Wie meer houvast nodig heeft, kan een optioneel accessoire aanschaffen dat de handgreep groter maakt. Verder zegt Fujifilm de behuizing nog beter te hebben afgedicht tegen stof en vocht, en is de dioptrie van de zoeker nu met een instelwieltje aan te passen.

Het 3"-scherm op de behuizing heeft een hogere resolutie van 900x600 pixels gekregen. Het is geen aanraakscherm, maar er is een joystickje toegevoegd waarmee je snel een focuspunt kunt selecteren. Net als bij de X-Pro1 zijn er tal van handmatige instelknoppen en draaiwielen. Zo is er een groot wiel om de sluitertijd te selecteren. Bij de X-Pro2 is hierin ook een tweede functie verwerkt om de isowaarde te kiezen. Het draaiwiel voor belichtingscompensatie kan nu tot -3 en +3 gedraaid worden; dat was maximaal twee stops bij de X-Pro1. Er zijn zes functieknoppen waaraan je zelf een functie kunt toewijzen. Ook is de menustructuur aangepast. De opties zijn nu verdeeld in logische groepen, waar voorheen sprake was van een lange lijst met nummertjes.

Hybride zoeker

Aan de voorkant van de camera zit een schakelaar, waarmee je kunt wisselen tussen drie standen: optisch, optisch met een klein digitaal schermpje, of volledig digitale weergave. In de optische stand kijk je niet door de lens, maar direct 'naar buiten'. De optische zoeker is daarom niet geschikt voor gebruik met lange brandpuntsafstanden. De zoeker is geoptimaliseerd voor gebruik met brandpuntsafstanden van 18 tot 35mm, ofwel 28mm tot 50mm in fullframe-equivalent. Een witte lijn geeft aan wat er uiteindelijk op de foto komt. Het grote voordeel van een dergelijke optische zoeker is dat je kunt zien wat er buiten het beeld gebeurt, net als bij meetzoekercamera's, zoals die van Leica. Ook is er geen enkele vorm van viewfinder blackout, je houdt te allen tijde volledig zicht op het onderwerp. De instellingen en lijnen worden digitaal geprojecteerd in het optische zoekerbeeld.

Het optische systeem van de Fujifilm-camera's is echter geen meetzoeker. Het optische beeld geeft je niet de mogelijkheid om te zien waar de foto scherp of onscherp is. Bij de X-Pro1 moest je vertrouwen op de autofocusindicator. Als deze groen is, moet dat punt scherp zijn. De Fujifilm Xpro-2 heeft net als de X100T de mogelijkheid om bij gebruik van het optische beeld rechtsonderin een klein digitaal paneeltje omhoog te toveren. Op dit kleine vlakje kan een digitale uitvergroting van het scherpstelpunt getoond worden. Fujifilm noemt dit zelf de 'electronic rangefinder', ofwel elektronische meetzoeker.

Je activeert de combinatie van de grote optische zoeker met een digitaal hulpschermpje door de hendel helemaal naar links te bewegen. In de 'middelste' stand verdwijnt het hulpschermpje en krijg je, net als bij de X-Pro1, alleen optisch beeld met digitale projectie te zien. Beweeg de hendel naar rechts en het oledpaneel met een resoutie van 1024x768 pixels neemt het volledige beeldveld in. In die stand werkt de X-Pro2 net als elke andere camera met elektronische zoeker en zie je het volledige beeld, ongeacht het brandpunt.

De toevoeging van de elektronische meetzoeker is een belangrijke verbetering ten opzichte van de X-Pro1, maar daarnaast heeft de volledig elektronische zoeker een flinke upgrade gekregen. Het oledpaneel heeft een hogere resolutie van 2,36 miljoen beeldpunten, ten opzichte van 1,44 miljoen beeldpunten bij de X-Pro1. Dat vertaalt zich in 1024x768 pixels in het nieuwe en 800x600 pixels in het oude model. Er zijn inmiddels camera's op de markt die een evf met een hogere resolutie hebben, maar in de praktijk is het digitale beeld van de X-Pro2 mooi scherp en heeft de zoeker geen last van vertragingen of storende effecten. Het beeld dat je krijgt voorgeschoteld bij het gebruik van de evf is wel een stukje kleiner dan bij de Fujifilm X-T1. De vergroting is 0,6x ten opzichte van 0,77x.

Autofocus

De nieuwe X-Trans III-sensor in de X-Pro2 maakt niet alleen een hogere resolutie mogelijk, de chip brengt ook flinke verbeteringen op het gebied van autofocus. De focuspunten zijn verspreid over een veel groter deel van de sensor dan bij voorgaande camera's met een X-Trans II-sensor. Fujifilm maakt gebruik van een hybride autofocussysteem, dat contrastdetectie en fasedetectie op de sensor combineert. Focussen op basis van contrast is over het algemeen nauwkeuriger, maar fasedetectie werkt veel sneller.

Het is mogelijk om alle 273 focuspunten handmatig te selecteren. Je kunt de keuze echter ook beperken tot 77 punten om sneller te kunnen werken. Het joystickje achter op de camera maakt het eenvoudig om snel een focuspunt uit te kiezen. Ook als je de camera met de zoeker tegen je oog houdt, kun je met het pookje eenvoudig langs alle scherpstelpunten navigeren.

In de praktijk hebben we voornamelijk met single autofocus gewerkt, aangezien onze voorwerpen stil stonden. Dat werkte zeer snel en nauwkeurig. Ook bij weinig licht had de camera geen moeite met het scherpstellen. Op papier moet de X-Pro2 ook zeer goed werken met continue autofocus, gezien de vele scherpstelpunten. Om te beoordelen hoe dat in de praktijk werkt, is echter een uitgebreidere test nodig.

Autofocus van de X-Trans II-sensor vergeleken met die van de X-Trans III-sensor

• Volgende pagina 3. Nieuwe sensor en testfoto's