Special: Downloadable Games

Nieuwe greep uit PSN, Xbox Live & Steam

Ether One

Wie dacht dat het na de Myst-reeks gedaan was met de gloriedagen van 'point & click' is de afgelopen jaren wellicht al aardig verrast. Titels als Gone Home en en Dear Esther lieten zien dat er nog genoeg animo is voor games waarin praktisch alles stil staat en het plezier moet komen uit het oplossen van puzzels, de manier waarop het verhaal verteld wordt en de sfeer wordt overgebracht. Ether One, dat dit voorjaar voor Windows verscheen en sinds begin mei ook op de PlayStation 4 speelbaar is, tapt uit hetzelfde vaatje.

Titel	Ether One
Platform	Steam, PlayStation 4
Prijs	19,99

In Ether One neemt de speler de rol aan van een Restorer. Je taak is om het brein c.q. geheugen van een patiënt in te gaan die last heeft van dementie. Als Restorer is het aan jou om dit probleem op te lossen. Dat doe je door in het geheugen van de patiënt de oorzaak van het probleem te vinden en te verwijderen. In de gameplay vertaalt dit alles zich naar een geheimzinnige spelwereld die je in een eerstepersoons aangezicht verkent. In die wereld kom je vervolgens allerlei vreemde voorwerpen tegen die iets te maken hebben met het leven van de patiënt en die bijdragen aan het oplossen van zijn probleem.

Op je pad door de spelwereld, die je stukje bij beetje opent, kom je verschillende interessante dingen tegen. Er is een soort 'hoofdpad' dat wordt aangegeven door verzamelbare lintjes en andere relevante objecten die gekoppeld zijn aan bepaalde herinneringen. Daarnaast kunnen spelers nog optionele puzzeltjes oplossen die meer vertellen over depatiënt en vaak iets zeggen over de werking van herinneringen. Hoewel de kleine extraatjes best de moeite waard zijn, hebben we de puzzeltjes af en toe overgeslagen. Het is namelijk lang niet altijd duidelijk wat het spel precies van je verwacht, waardoor sommige puzzels moeilijker zijn dan eigenlijk de bedoeling moet zijn geweest.

Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.

Terwijl de speler zijn route vindt in de spelwereld en naar de dementie-veroorzakende elementen zoekt, wordt hij begeleid door Phyllis, die de leiding heeft over de experimentele methode waar jij op dat moment de hoofdrol bij speelt. Phyllis legt je regelmatig uit wat je moet doen, maar legt ook een zekere druk op je: er moet resultaat worden geboekt, anders wordt het hele project opgedoekt. En aangezien jij pas weer naar de normale wereld wordt gebracht als het gewenste resultaat is verkregen, is dat stiekem een onheilspellende boodschap.

Met de sfeer, het verhaal en de meeste puzzels van Ether One zit het wel snor. Grafisch heeft het spel vooral een eigen stijl, waarbij sommige dingen er mooi uit zien en andere wat ongeïspireerd, maar het geheel is goed. De game begint wat punten in te leveren als het gaat om de besturing en de user interface. Het spel laat spelers een knop ingedrukt houden om objecten te identificeren, wat niet heel handig werkt. Bovendien kunnen spelers steeds maar één object tegelijk bij zich houden. Wel kun je objecten opslaan in een centrale ruimte, waar je naartoe kunt teleporteren. Het gevolg hiervan is dat je continu heen en weer teleporteert om spullen weg te brengen en te halen. Doordat puzzels soms onduidelijk zijn en je niet altijd kunt zien welk item je nodig hebt, ben je nóg vaker aan het teleporteren, en dat gaat op een gegeven moment best vervelen.

Ondanks de onhandigheden die het spelplezier soms in de weg staan, is Ether One niet vervelend om te spelen. De game intrigeert. Wel moet je als speler beschikken over geduld. Dat is hard nodig om door de puzzels te komen en om het lage tempo van het spel te kunnen appreciëren. Dit is een van die games waarbij niet gameplay, maar het verhaal en de sfeer de doorslag moeten geven. Die insteek is, zo bleek eerder bijvoorbeeld al bij de Myst-games, niet voor iedereen geschikt.

• Volgende pagina 5. Hatred