Inleiding
Samengevat
Met de Note 4 heeft Samsung wederom een telefoon gebouwd die op hardwarevlak indruk maakt; het 5,7" super amoled qhd-scherm is werkelijk prachtig en de Snapdragon 805 beschikt over flinke spierballen, al wordt die snelheid primair gebruikt om de hogere resolutie mogelijk te maken. De camera werkt fijn en maakt in de meeste omstandigheden goede foto's. Daarnaast zijn we erg blij dat net als bij de Note 3 het basismodel 32GB opslag krijgt, dat ook nog eens uitbreidbaar is met een micro-sd-kaart. Dankzij de aluminium rand oogt hij luxer en het is fijn dat je de achterkant kunt verwijderen zodat de accu te verwisselen is. De software zit, zoals we van Samsung gewend zijn, overvol met mogelijkheden waardoor het soms wat onoverzichtelijk wordt. Daarnaast is de Note 4 met zijn prijskaartje van meer dan 700 euro één van de duurste telefoons van dit moment. Je krijgt voor dat hoge bedrag echter wel veel terug.
Eindoordeel
Lange tijd was de markt voor grote telefoons echt een niche, en Samsung was binnen die niche duidelijk marktleider met zijn Galaxy Note. Vandaag de dag is de concurrentie echter veel groter. Bedrijven als LG, HTC, Sony, en sinds kort ook Apple, hebben allemaal telefoons van 5,5" of groter in assortiment. Daarnaast heb je nog toestellen als de OnePlus One, die weliswaar niet in grote aantallen verkocht wordt, maar wel in korte tijd een grote groep fans gekregen heeft. Samsung kan dus moeilijk op zijn lauweren rusten en moet duidelijk oppassen voor de naderende concurrentie.
Om de concurrentie voor te blijven hanteert Samsung bij zijn nieuwste Note, de Note 4, dezelfde tactiek als voorgaande jaren: stop zoveel mogelijk nieuwe hardware en features in het toestel. Ten opzichte van de Note 3 betekent dat onder andere een vingerafdrukscanner, een scherm met veel hogere resolutie, een nieuwe aluminium behuizing, een verbeterde camera, een hartslagmeter, een zuurstofsaturatiemeter en een uv-sensor. En dan hebben we het nog niet eens over de software gehad.
De afgelopen week doken wij daarom in de wereld die Note 4 heet om te kijken hoe al deze nieuwe hardware en features uit de bus komen.
Behuizing: meer luxe dan voorheen
Elk jaar maakt Samsung zijn telefoons een beetje groter, maar met de Note 4 wordt die trend doorbroken. Hij heeft net als de Note 3 namelijk een 5,7"-scherm en de behuizing is daardoor nagenoeg even groot; de Note 4 is zelfs iets smaller, maar daar merk je niet veel van. Dat 'smaller' is overigens relatief, want vergeleken met vrijwel elke andere telefoon is de Note 4 erg groot. Bedienen met één hand is alleen te doen als je hem op de vingertoppen laat balanceren en veel grip heb je dan niet meer. Net als bij andere grote telefoons vereist de Note 4 een aanpak met twee handen. Ook moet je goed nadenken waar je hem opbergt; in een normale mannenjeans past hij nog nét, maar bij vrouwen moet hij de handtas in en als je als man strakke broeken draagt kan je hem het beste in je binnenzak stoppen.
/i/2000553753.jpeg?f=imagenormal)
Uiterlijk lijkt de Note 4 sterk op eerdere telefoons van Samsung, met de bekende brede home-knop, twee capacitieve knoppen aan weerszijden, de licht afgeronde hoeken en de verwijderbare kunststof achterkant. Deze laatste heeft overigens vrijwel dezelfde textuur als bij de Note 3.
De vernieuwing zit hem in het materiaalgebruik. Samsung wordt al jaren bekritiseerd omdat het veelal plastic gebruikt, dat er soms nogal goedkoop uitziet. Dit jaar lijken ze de kritiek ter harte te hebben genomen. In navolging van de Galaxy Alpha heeft de Note 4 namelijk een frame van aluminium, met strak afgeschuinde hoekjes. In vergelijking met de rand van namaakchroom van de Note 3 en de Galaxy S5 ziet het er een stuk mooier uit en het maakt dat de telefoon simpelweg luxer oogt.
Ergonomisch gezien voegt het echter weinig toe. De plastic rand van de Note 3 vinden we misschien nog wel net wat fijner aanvoelen, omdat de randen niet zo hard zijn, maar groot is het verschil niet.
Gapgate
Kort na de release van de Note 4 kwamen berichten naar buiten over randen langs het scherm die zo breed waren, dat je er een visitekaartje tussen kon stoppen. Dat riep vragen op over de bouwkwaliteit van de telefoon. Samsung kwam snel met een statement waarin het zei dat dit zo hoort, wat ondersteund wordt door de handleiding van de Note 4; ook daarin staat dat er een randje naast het scherm kan zitten.
Hoe erg is dit? Zonder de ophef was het ons waarschijnlijk nooit opgevallen. We hebben het natuurlijk even getest en het lukte ons niet er een visitekaartje tussen te krijgen, al paste een post-it net wel. We hebben niet het gevoel dat de Note 4 daardoor minder stevig is en tillen er dus ook niet zwaar aan.
Rondom de telefoon
Aan de voorkant van de Note 4 zit een prima frontcamera, met een wijde beeldhoek en een relatief lichtsterk lensje. Onderop vinden we een normale usb 2.0-aansluiting, en dus niet de usb 3-opening die we zagen bij de Note 3 en Galaxy S5. Waarom Samsung die stap terug heeft gezet is niet bekend, maar een heel grote impact heeft het niet. De telefoon beschikt namelijk over een snellaadmodus waardoor de accu nog steeds rap weer vol is. Het betekent wel dat het overzetten van bestanden trager gaat.
De speaker zit geheel in Samsung-stijl achterop de telefoon, met een dun 'bruggetje' over de opening zodat hij niet helemaal afgedekt is als de telefoon plat ligt. De kwaliteit is prima en hij kan behoorlijk luid, maar omdat hij achterop zit verlies je een deel van die kwaliteit en het volume als je zelf naar het scherm aan het kijken bent terwijl het geluid speelt.
Onderin zit zoals altijd de S Pen weggewerkt in een sleuf. De achterkant van deze stylus heeft een kleine groef waar je gemakkelijk een nagel tussen kan krijgen zodat het verwijderen uit de telefoon redelijk eenvoudig is.
De vingerafdrukscanner
De knoppenlayout is zoals we die gewend zijn van Samsung: de power- en volumeknoppen zitten rechts en net als bij de Galaxy S5 zit in de grote homeknop een vingerafdrukscanner verwerkt. Deze kun je gebruiken om de telefoon te ontgrendelen of om aankopen in Samsungs eigen app-store goed te keuren. Ook is het mogelijk om PayPal-betalingen te accorderen.
Voor betalingsverificatie werkt de scanner prima. Dat doe je namelijk niet te vaak en het is in die situaties niet erg om even de tijd te nemen. Je moet de vinger namelijk rustig en precies over de scanner vegen, anders werkt hij niet goed.
Je telefoon ontgrendelen met de scanner is een ander verhaal. Dit is iets dat mensen veel vaker per dag doen en ook snel willen doen. In die gevallen voelt het alsof de scanner het gebruik van de telefoon vertraagt. Ontgrendelen met je duim gaat bijna niet door het grote formaat van de telefoon, dus je moet eigenlijk beide wijsvingers registreren hiervoor. Dat betekent ook dat je voor het ontgrendelen altijd twee handen vrij moet hebben en je moet wederom de tijd nemen om er zeker van de zijn dat de verificatie goed gaat.
In tegenstelling tot bijvoorbeeld Touch ID van Apple en de prima scanner achterop de nieuwe Huawei Ascend Mate 7, win je dus geen tijd als je de scanner gebruikt voor het ontgrendelen van je telefoon. We hopen daarom dat Samsung in de toekomst met een variant komt waarbij je niet hoeft te swipen, dat zou veel helpen.
Scherm: nagenoeg perfect
Zoals we sinds de eerste Galaxy S al gewend zijn van Samsung gebruiken ze ook voor de Note 4 een super amoled-paneel. Omdat een oled-scherm geen backlight nodig heeft en elke pixel individueel aangestuurd kan worden, kunnen pixels perfect zwart weergeven, want voor een onmeetbaar contrast zorgt. Dat maakt dat zwart er een stuk dieper uitziet dan op een lcd en dat kleuren veel mooier ogen.
In het verleden was het nog wel zo dat oled-schermen moeite hadden met het weergeven van wit, en dat de maximale helderheid erg laag was. Tegenwoordig is dat - voor Samsung althans - geen probleem meer. Met een maximale helderheid van 602cd/m2 blijft de Note 4 menig concurrent voor. Gecombineerd met het goede contrast en de relatief lage mate van reflectie zorgt dat ervoor dat het scherm van de Note 4 in de buitenlucht, ook als het zonnig is, nog prima af te lezen valt. Daarnaast zijn ook de kijkhoeken van het scherm zeer goed. Dankzij dat alles levert het scherm in de Note 4 de mooiste beeldkwaliteit die we ooit in een telefoon zijn tegengekomen.
/i/2000553764.jpeg?f=imagenormal)
Naast mooi beeld biedt de Note 4 ook erg scherp beeld. Het is namelijk Samsungs eerste telefoon met een qhd-scherm, oftewel een scherm met de bijna absurd hoge resolutie van 2560x1440 pixels. Gecombineerd met het 5,7"-scherm zorgt dat voor een pixeldichtheid van maar liefst 515ppi. Dat kun je echter niet direct met andere telefoons vergelijken omdat Samsung gebruikmaakt van een zogenoemde Diamond-pattern PenTile-subpixelindeling: hierbij hebben subpixels een diamantvorm, verschillende groottes en zijn anders gerangschikt dan bij reguliere lcd's. Daarnaast zijn er minder subpixels aanwezig dan bij een normale rgb-stripe-indeling. Samsung doet al die moeite omdat het naar eigen zeggen op deze manier het amoled-paneel zo scherp en helder mogelijk kan krijgen.
Dat alles zie je met het blote oog echter niet. Het verschil met de Note 3, die nog een pixeldichtheid had van 388ppi, is minimaal en alleen waar te nemen als je beide telefoons naast elkaar houdt en je neus zo dicht mogelijk tegen de schermen drukt. Voor ons had de stap in resolutie dus helemaal niet gehoeven en we denken dat vrijwel niemand het verschil gaat zien. Omdat de concurrenten van Samsung overgaan naar qhd-schermen zal het bedrijf zich waarschijnlijk genoodzaakt hebben gevoeld dat ook te doen, al is het maar om marketingredenen.
Kleurweergave
Eigenlijk alle content die we bekijken gaat uit van de srgb-kleurruimte en dat is dan ook waartegen fabrikanten van beeldschermen, laptops en telefoons hun schermen vaak kalibreren. Oled-schermen kunnen echter redelijk gemakkelijk een groter palet aan kleuren weergeven dan de srgb-kleurruimte voorschrijft en daar maakt Samsung gretig gebruik van. Standaard geeft de Note 4 dan ook redelijk oververzadigde kleuren weer, en wit heeft een wat blauwige tint om het nog witter te laten lijken.
Gelukkig heeft Samsung geleerd van eerdere kritiek en biedt het tegenwoordig de mogelijkheid om verschillende kleurprofielen te kiezen, waaronder de 'Basis'-modus. We raden iedereen die realistische kleuren kan waarderen aan die Basis-modus meteen aan te zetten, want in die stand is de kleurweergave van de Note 4 nagenoeg perfect. Wit is echt wit, zonder enige kleurzwemen en de weergave van de primaire en secundaire kleuren is zo goed dat de kleine afwijkingen alleen met onze colorimeter waar te nemen zijn.
Naast de Basis-modus biedt Samsung ook nog een Bioscoop-stand en een Foto-stand aan. Beide schroeven de kleurverzadiging flink op en wij zouden ze daarom niet snel gebruiken.
Die Foto-stand komt overigens redelijk dicht in de buurt van de AdobeRGB-standaard, een kleurruimte die soms door grafische professionals gebruikt wordt. Het probleem is dat Android geen ondersteuning heeft voor kleurprofielen en een AdobeRGB-foto dus alsnog niet correct weergegeven wordt.
Hardware: de eerste met een Snapdragon 805
De Note 4 komt uit in twee verschillende versies: één met Samsungs eerste 64bits Exynos-soc en één met de nieuwe Snapdragon 805-soc van Qualcomm. Beide zijn gekoppeld aan 3GB werkgeheugen, hebben 32GB opslag, een micro-sd-slot, micro-sim en een verwisselbare accu. In Nederland en België wordt dat tweede model in de schappen gelegd, de Exynos-variant is voornamelijk voor Azië bedoeld.
De Snapdragon 805 sluit voor Qualcomm een tijdperk af: het is namelijk de laatste Snapdragon-soc die gebruikmaakt van de zelfontwikkelde Krait-microarchitectuur. Voor zover nu bekend stapt Qualcomm vanaf begin 2015 over op de generieke 64bits Cortex A57 en Cortex A53-ontwerpen van ARM. Het is natuurlijk mogelijk dat Qualcomm achter de schermen druk bezig is met een opvolger van Krait, maar daar wil het bedrijf nog niets over loslaten.
/i/2000554025.png?f=imagenormal)
Voor de 805 heeft Qualcomm de Krait 400-cores van de Snapdragon 801 wat verder getweakt en opgevoerd waardoor ze nu een maximale kloksnelheid van 2,7GHz in plaats van 2,5GHz hebben. Dat zijn dus topsnelheden en niet de snelheid waarop de telefoon het gros van de tijd zal draaien. Sterker nog, de 805 throttlet al redelijk snel als hij zwaar belast wordt, dus die 2,7GHz hou je niet voor langere tijd vast. Op cpu-gebied is de winst die de 805 brengt dus klein.
De vernieuwing moet gezocht worden bij de gpu. De Snapdragon 805 lijkt namelijk ontworpen met qhd- of zelfs 4k-schermen in het achterhoofd; daarom beschikt hij over een flink snellere gpu - de Adreno 420 - en meer geheugenbandbreedte. Volgens Qualcomm is de Adreno 420 tot 20 procent zuiniger dan de 320 in de meeste situaties en tot 40 procent sneller als hij zwaar belast wordt. Daarnaast biedt hij net als de nieuwe PowerVR-gpu in Apples A8-soc ondersteuning voor astc-texturecompressie.
Om dat bakbeest voortdurend van data te voorzien is ook de geheugeninterface op de schop gegaan. De gpu heeft nu zijn eigen dedicated bus naar de geheugeninterface en de maximale bandbreedte is verhoogd van 14,9GB/s naar 25,6GB/s.
Qualcomm claimt een snelheidswinst van 40 procent, maar bij de de Manhattan-test in de benchmark GFXBench, die gebruikmaakt van veel moderne grafische technieken, loopt het verschil op tot een indrukwekkende 75 procent. De Adreno 420-gpu blijkt in deze test vrijwel even snel als de PowerVR-gpu in Apples nieuwe A8-soc. Hierbij moeten we wel aantekenen dat we de resolutie buiten beschouwing laten. In de Note 4 moet die Snapdragon 805 behoorlijk wat pixels berekenen en dat verandert de rangorde, zoals je op de volgende pagina kunt zien.
Zo'n grotere gpu en bredere geheugenbus snoept flink wat van het transistorbudget op, dat is ook waarschijnlijk de reden dat Qualcomm geen modem geïntegreerd heeft in de 805. Dat betekent dat fabrikanten in hun producten ruimte moeten vinden voor een extra chip, iets dat bij de veelgebruikte Snapdragon 801 niet hoefde.
Draadloos: 4g+
Op draadloos vlak heeft de Note 4 ondersteuning voor de bekende moderne standaarden: bluetooth 4.0, wifi-ac en lte. De lte-ondersteuning gaat echter verder dan bij veel andere telefoons: de Note 4 ondersteunt namelijk cat 6 lte, of carrier aggregation op verschillende banden. Zo kan hij bijvoorbeeld stukjes spectrum op 800MHz en 1800MHz combineren om zo hogere doorvoersnelheden te behalen. Die techniek wordt momenteel door KPN en Vodafone uitgerold onder de naam 4g+.
Hoe groot het snelheidsverschil in de praktijk is hangt af van onnoemelijk veel factoren, waardoor je er moeilijk een getal aan kan hangen. Bij een back-to-back-test op ons kantoor in Amsterdam Noord was het verschil tussen de Galaxy S5 en Note 4 met een Vodafone-simkaart echter behoorlijk. De Note 4 wist downloadsnelheden van 50MB/s te halen terwijl de S5 bleef haken op iets meer dan 25MB/s. Uploadsnelheden waren vrijwel gelijk en de latency was juist weer wat hoger bij de Note 4.
Snelheid: de 805 getest
Op papier is de Note 4 een behoorlijke krachtpatser, maar hoe presteert hij in praktijk? In alledaags gebruik krijg je vrij weinig mee van al die extra rekenkracht. De Note 4 is het grootste deel van de tijd een rap toestel, vooral als je binnen een app zit. Webpagina's laden bijvoorbeeld snel en scrollen gaat erg vloeiend zonder enige horten of stoten. Ook games draaien dankzij de krachtige Adreno 420-gpu goed, ondanks de hoge resolutie van het scherm.
Het zijn de momenten buiten de apps en binnen de algehele interface waar de Note 4 soms een steekje laat vallen. Dat is niet een nieuw kritiekpunt voor Samsung-apparaten en is waarschijnlijk te wijten aan de zware TouchWiz-schil die Samsung over Android heen legt. Het is al lang niet meer zo erg als een paar jaar geleden, maar bij een telefoon in dit segment vinden we dat het multitaskingmenu in een fractie van een seconde moet openen, niet in een volle seconde, en waarom de optiemenu binnen de camera-app tweeënhalve seconde nodig heeft om te verschijnen is ons ook een raadsel. Het gros van de tijd is het echter prima en snel werken met de Note 4.
Benchmarks
Om een duidelijke vergelijking te kunnen maken met andere smartphones en vooral andere smartphoneprocessors hebben we een aantal bekende benchmarks uit de kast getrokken. We trappen af met enkele cpu-benchmarks, die iets meer moeten zeggen over de rauwe rekenkracht van de Snapdragon 805-soc.
Zowel bij het draaien van native C++-code als het draaien van Java-code binnen Androids virtuele machine Dalvik eindigt de Note 4 in de bovenste regionen van de ranglijst. Het verschil met wat oudere toestellen die nog een Snapdragon 801 onder de motorkap hebben is echter nihil. Bij het draaien van native code blijft hij zijn voorganger net voor, en bij het draaien van Java - waarin de meeste Android-apps geschreven zijn - is het verschil tussen de Note 3 en Note 4 zo klein dat ze praktisch gelijk scoren. De verhoging van de maximale kloksnelheid lijkt dus vooral een verbetering op papier te zijn.
De volgende twee benchmarks worden gedraaid binnen de browser en zeggen dus niet alleen iets over de snelheid van de hardware, maar ook over hoe goed de browser in elkaar zit.
Samsung staat erom bekend dat ze veel optimalisaties doorvoeren in de standaardbrowser van Android en dat is in deze twee tests goed te zien. De Note 4 neemt een redelijke voorsprong op de Android-concurrentie, maar de iPhone 6 Plus van Apple, met zijn moderne 64bit-soc, blijft nog buiten bereik.
Geen enorme verschillen op cpu-vlak dus, maar dat hadden we gezien de technische opbouw van de soc ook niet verwacht. De prestatiewinst moet gezocht worden op het grafische gebieden daar hebben we ons vervolgens op gericht. Om te beginnen via 3DMark, een benchmark die een normale game probeert na te bootsen door niet alleen te kijken hoe snel de gpu een 3d-scène kan renderen, maar ook de cpu-kernen belast met physics-berekeningen.
De Note 4 eindigt hier als eerste, maar de onderlinge verschillen zijn niet groot. Dat komt natuurlijk omdat de resolutie van het scherm zo hoog is. Vrijwel alle extra rekenkracht die de Adreno 420 biedt, wordt besteed aan het renderen van die extra pixels. Dat laat ook de Manhattan-test van GFXBench zien. De Note 4 scoort een fractie minder goed dan toestellen die eerder dit jaar uitgekomen zijn. Het is dus duidelijk dat de Adreno 420 in staat is om te compenseren voor de hoge resolutie van het qhd-scherm, maar ook niet meer dan dat.
Accu: goed genoeg
Samsung heeft de Note 4 uitgerust met een 3220mAh-accu. Dat hadden we twee jaar terug nog erg groot genoemd maar het is slechts 20mAh meer dan bij de Note 3 en er zijn al veel kleinere telefoons op de markt met accu's die vrijwel dezelfde capaciteit hebben. Tel daarbij op dat de Note 4 een erg hoge schermresolutie heeft en op papier lijkt het allemaal niet op te kunnen.
/i/2000553766.jpeg?f=imagenormal)
In de praktijk valt het gelukkig wel mee, al ligt het - zoals altijd bij Samsung-telefoons met amoled-schermen - voor een groot deel aan hoe je de telefoon gebruikt. Het amoled-scherm is namelijk op zijn zuinigst bij het weergeven van donkere kleuren en als hij wit moet weergeven stijgt het energiegebruik aanzienlijk. Bezoek je dus de gehele dag websites met een witte achtergrond op de Note 4, dan zal hij sneller leeglopen dan wanneer je alleen maar apps draait met donkere kleurstellingen, of juist veel video kijkt.
Ben je die poweruser die veel browset op zijn telefoon, dan kun je de Note 4 binnen een dag zeker leeg krijgen. Maar we denken dat de meeste mensen het einde van de dag zeker zullen halen, vooral omdat het gros van de gebruikers een telefoon niet urenlang non-stop gebruikt, maar deze ook een groot deel van de dag met het scherm uit in de broekzak heeft.
De accuduur gemeten
Om toch iets specifieker in te kunnen gaan op die accuduur hebben we onze gebruikelijke accutests gedraaid. In de eerste moet de telefoon continu door een vaste reeks webpagina's browsen. Op elke pagina wordt scrollgedrag gesimuleerd en af en toe wordt een pauze ingelast. Als echte mensen browsen, moeten ze immers ook de tijd nemen om de tekst op de pagina te lezen. Onze tweede test is eenvoudiger en bestaat uit het herhaald afspelen van een film, tot de accu leeg is. Voor beide tests wordt de schermhelderheid vastgezet op 250cd/m², zodat we een eerlijke vergelijking kunnen maken met andere telefoons.
De webbrowsingtest is vanwege de veelal witte website-achtergronden een worst case scenario voor de Note 4. Afgerond gaat hij zeven uur mee; dat is geen slechte score, maar vergeleken met bijvoorbeeld een Xperia Z3 is het verschil substantieel. Omdat gebruikers ook genoeg apps draaien met donkere kleurstellingen zal hij het in de dagelijkse praktijk wat beter doen dan in deze test.
De videotest laat zien dat er ook situaties zijn waarin het amoled-scherm juist uitblinkt. Omdat veel films en tv-series juist gebruikmaken van donkere tinten, en nauwelijks puur wit, daalt het stroomgebruik van het scherm aanzienlijk bij het bekijken van video. In deze test gaat de Note 4 daardoor een indrukwekkende dertien en een half uur mee.
Laadtijd
Samsung maakt gebruik van Qualcomms Quick Charge 2.0-technologie om de accu snel vol te krijgen. Dat betekent dat een oplaadcyclus sneller gaat dan bij veel andere telefoons. Zulke claims vragen natuurlijk om een test ter verificatie en dat is precies wat we gedaan hebben. De claims van Samsung blijken geen gebakken lucht: de telefoon heeft net geen twee uur nodig om de accu volledig vol te krijgen. Dat is sneller dan veel concurrenten, die ook nog eens minder grote accu's hebben.
Camera: goede point-and-shoot
Samsung was bij de introductie van de Galaxy S5 overduidelijk trots op het feit dat de telefoon gebruikmaakte van een 16-megapixelsensor uit eigen fabriek. Voordien had Samsung altijd sensors van andere fabrikanten gebruikt.
De sensor die Samsung gebruikte was gebaseerd op een nieuwe techniek waarbij de individuele pixels beter van elkaar afgeschermd waren. Deze isocell-constructie moest zorgen voor minder crosstalk en betere beeldkwaliteit. Daarnaast waren fasedetectiepixels in de sensor opgenomen voor sneller scherpstellen.
Toen bekend werd dat de Note 4 eveneens een 16-megapixelcamera zou krijgen leek het logisch dat het om dezelfde sensor ging, maar dat blijkt niet zo te zijn. De Note 4 met Exynos-processor lijkt wel met Samsungs eigen sensor uitgerust te zijn, maar de Snapdragon-variant die in de Benelux uitkomt beschikt over een IMX240-chip van Sony.
Over die beeldsensor is verrassend weinig te vinden online. We weten dat hij een resolutie heeft van 16 megapixels, een beeldverhouding van 16:9 en beschikt waarschijnlijk over dezelfde fasedetectie-focus als Samsungs eigen sensor. Daarnaast is optische beeldstabilisatie toegevoegd aan de lensconstructie, voor minder schokkerige video's en mooiere, scherpere foto's bij weinig licht.
De algehele fotokwaliteit doet ons erg denken aan de foto's die uit de Galaxy S5 komen: mooie kleuren, goede witbalans, veel detail en een automatische belichting die er vaak voor kiest om highlights te beschermen waardoor foto's met veel contrast soms een beetje donker ogen. Daar valt met de snelle hdr-modus indien nodig goed een mouw aan te passen. Bij weinig licht doet hij het flink beter dan de Galaxy S5.
Beeldkwaliteit bij weinig licht: Note 3, Note 4 en Galaxy S5
Het maken van een foto gaat erg snel, met rappe autofocus en geen afdrukvertraging. De bediening van de camera-interface is gek genoeg wel wat traag; vooral het oproepen van het uitgebreide instellingenmenu duurt even.
Video's worden standaard gemaakt in full-hd, maar via het instellingenmenu kun je ook voor ultra-hd-filmpjes kiezen met een resolutie van 3840x2160 pixels. De maximale opnametijd wordt dan begrensd tot vijf minuten, hoogstwaarschijnlijk om oververhitting van de telefoon te voorkomen. Dankzij de optische beeldstabilisatie zijn video's minder schokkerig dan bij veel andere telefoons, al blijf je altijd kleine schokjes zien als je lopend filmt.
Voorbeeldfoto's
Software: schieten met hagel
De Note 4 draait Android 4.4.4 met Samsungs eigen TouchWiz-schil, die visueel gebaseerd is op de versie die afgelopen voorjaar met de Galaxy S5 geïntroduceerd werd. Vergeleken met de versie op de Note 3 ziet deze er een stukje strakker, frisser en moderner uit. Opvallend is dat Samsung het nu aandurft om vaker wit als achtergrondkleur te kiezen en niet meer vasthoudt aan pikzwarte achtergronden om het amoled-scherm te ontzien.
Voor een bedrijf dat heel veel tijd en moeite in de software van zijn telefoons steekt, krijgt Samsung juist op dat vlak altijd een behoorlijke bak kritiek over zich heen gekieperd. De software wordt vaak als 'bloated' omschreven, ook door ons. Dat is echter niet helemaal eerlijk: een aantal handige features in Android doken namelijk eerst op in TouchWiz - denk aan de quick toggles in het notificatiemenu - en werden later pas onderdeel van Googles kale Android-versie.
Samsung weet dus af en toe slim te innoveren op softwarevlak, maar die handige features zijn vaak niet te vinden tussen alle proefballonnetjes en kunstjes die vooral door de reclameafdeling bedacht zijn. Om dat tegen te gaan heeft Samsung het instellingenmenu wat aangepast. Voorheen was dat een kakofonie van verschillende gekleurde icoontjes, maar nu heeft Samsung de verschillende opties gesorteerd op kleur. Alles wat met verbindingen te maken heeft is bijvoorbeeld blauw, terwijl systeemsettings weer groen zijn.
Samen met de optie om bovenaan de meestgebruikte opties weer te geven zorgt het voor iets meer overzicht waardoor je kunt makkelijker snel door de opties kunt scannen om te vinden wat je zoekt. We blijven er echter van overtuigd dat Samsung een groot deel van de instelopties weg zou kunnen gooien zonder dat een haan ernaar kraait. Dat zou de overzichtelijkheid nog verder ten goede komen.
Vertrouwde en nieuwe features
Veel van de features die we kennen van de Note 3 en Galaxy S5 zijn bewaard gebleven. Het meest linker homescreen wordt nog steeds gevuld door Flipboard, of Flipboard Briefing, zoals Samsung het noemt. Dit is duidelijk afgekeken van HTC's Blinkfeed en dan geeneens goed, want de overgang van het homescreen naar dit nieuwsoverzicht gaat niet heel vlot. Gelukkig kan het uitgeschakeld worden.
Ook kun je meerdere apps naast elkaar draaien, in splitscreen. Deze multiwindow-optie dien je te activeren vanuit het multitask-overzicht via een klein knopje bovenaan elke app-thumbnail. Op een grote tablet komt de feature beter uit verf dan op een telefoon en we hebben de mogelijkheid dan ook nauwelijks gebruikt. Te meer omdat het nog steeds niet mogelijk is om elke app hiervoor te gebruiken. Het is ook mogelijk om een app in een kleiner window te draaien, bovenop de rest van de interface. Het is een knap softwaretrucje, maar het praktisch nut is gering, omdat knoppen en andere interface-elementen te priegelig worden.
Verder levert Samsung als vanouds weer veel extra apps mee, waaronder een eigen downloadwinkel, een infrarood-afstandsbediening, Flipboard, Evernote en Pen.UP, een soort Instagram voor tekeningen die gemaakt zijn met de S Pen. Als je het aanbod daar bekijkt valt op dat sommige mensen hele mooie dingen weten te maken met de stylus.
Nieuw in de software is dat je nu bij de eerste setupwizard al meteen de vraag krijgt of je de telefoon wil registeren bij Samsung zodat je deze bij diefstal op afstand kunt vergrendelen of wissen. In tegenstelling tot Googles eigen Android Device Manager werkt Samsungs-oplossing ook nog na een volledige reset van de telefoon via de recovery manager.
S Health
Samsung was er redelijk vroeg bij met zijn S Heath-app en hadden goed ingezien dat veel bedrijven zouden inspelen op de combinatie van technologie en gezondheid. De huidige versie is een behoorlijk uitgebreid platform waar je allerlei gezondheidsstatistieken in bij kunt houden en dat je ook kunt gebruiken om verschillende soorten workouts te registreren.
Als je verder wilt gaan dan enkel het bijhouden van sportactiviteiten, het aantal gelopen stappen en je gewicht dan is het ook mogelijk om de sensor achterop de telefoon te gebruiken om verschillende metingen te doen. Van de Galaxy S5 kenden we de hartslagmeting al, maar Samsung zet diezelfde sensor nu ook in om de zuurstofsaturatie van het bloed te meten. Die feature heeft een heel hoog 'omdat het kan'-gehalte en werkt daarnaast vaker wel dan niet.
Nieuwe S Pen mogelijkheden
De troefkaart van de Note 4 is - in Samsungs ogen althans - de meegeleverde stylus en de verschillende features die daaromheen gebouwd zijn. De basisfunctionaliteit draait nog steeds om het kunnen bedienen van de interface, het met de hand opschrijven van notities, het maken van tekeningen en illustraties en de handschriftherkenning. Die functionaliteit staat als een huis, maar we vragen ons nog steeds af welk percentage van Note-bezitters die features na de eerste week nog gebruikt. Die groep zal zeker bestaan, maar het zijn zulke specifieke gebruiksscenario's dat we denken dat het om een minderheid gaat.
Naast de features die we al op Note 3 zagen, heeft Samsung nog wat extra mogelijkheden toegevoegd. Allereerst is de gevoeligheid van de stylus verhoogd en worden nu 2048 drukniveaus herkend in plaats van 1024. Daarnaast kun je vanuit de S Note-app nu foto's maken van teksten, op een poster bijvoorbeeld, waarna de software automatisch het perspectief corrigeert en de tekst eruit haalt. Dat werkt behoorlijk goed en het effect is indrukwekkend; of mensen het vaak zullen gebruiken is een tweede.
Fotogalerij en specificaties
Gsm-besturingssysteem |
Android |
Versie besturingssysteem |
Google Android 4.4 |
Beeldscherm |
|
Schermdiagonaal |
5,7" |
Schermresolutie |
2560x1440 |
Invoermethode |
Touchscreen |
Schermtype |
HD Super Amoled |
Multitouch |
Ja |
Touchscreentechniek |
Capacitief |
Secundair scherm |
Nee |
Technische kenmerken |
|
CPU/SoC |
Qualcomm Snapdragon 805 |
Aantal cores |
Quad Core |
Processorsnelheid |
2,7GHz |
Werkgeheugen |
3GB |
Opslaggeheugen |
32GB |
Geheugenkaart (Mobiel) |
microSD, microSDHC, microSDXC |
Simkaart |
Microsim |
Aantal SIMs |
Single |
Camera |
|
Cameraresolutie |
16MP |
Cameraresolutie (voor) |
3,7MP |
Camera autofocus |
Ja |
Diafragma |
2,2 |
Gsm-flitsertype |
Enkele led |
Resolutie video-opname |
3840x2160 (Ultra-HD) |
Stabilisatie |
Optische stabilisatie |
Verbindingen |
|
Mobiele netwerken |
edge, gprs, hspa, hspa+, lte, umts |
Frequentiebereik (mobiel) |
850MHz, 900MHz, 1800MHz , 1900MHz , 2100MHz |
Verbinding (wlan) |
802.11ac, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
5GHz ondersteuning |
Ja |
Bluetooth-versie |
Bluetooth 4.0 |
Overige draadloze verbindingen |
Near Field Communication (NFC) |
GSM-Connector |
3.5mm, Micro-USB |
Functionaliteit |
|
Berichten |
E-mail, mms, sms |
Afspeelmogelijkheden |
Audio, Video |
GPS |
Ja |
Gsm-functies |
A2DP (Bluetooth stereo), Bewegingssensor, DLNA, Kompas, Swype-tekstinvoer, Tril, Vingerafdrukscanner, Voicerecorder, WiFi Direct |
Accu |
|
Accucapaciteit (mAh) |
3.220mAh |
Accutype |
Li-Polymer |
Accu verwisselbaar |
Ja |
Uiterlijke kenmerken |
|
Telefoonmodel |
Bar |
Gewicht (gram) |
176g |
Lengte |
153,5mm |
Breedte |
78,6mm |
Hoogte / Diepte |
8,5mm |
Alternatieven
Sinds kort doet ook Apple mee op de markt voor grote telefoons, met zijn iPhone 6 Plus. Het scherm van de telefoon is met 5,5" net wat kleiner dan dat van de Note 4, maar door de forse randen zijn de telefoons fysiek gezien ongeveer even groot. Op het gebied van schermkwaliteit heeft de Note 4 de overhand terwijl de 6 Plus het wint op snelheid, accuduur en camerakwaliteit. Apples grote telefoon heeft echter geen stylus, dus als het je daar om te doen is, is de Note 4 de logische keuze.
Lees onze review van de iPhone 6
Als je het niet erg vindt om een beetje je best te doen om een telefoon te bemachtigen, en niet bang bent van importeren, dan is ook de OnePlus One een goed alternatief voor de Note 4. Deze 5,5"-telefoon biedt goede hardware voor een zeer scherpe prijs; voor omgerekend minder dan 300 euro gaat hij over de toonbank. Grootste minpunten zijn de moeilijke verkrijgbaarheid en het feit dat hij niet op alle Nederlandse netwerken 4g ondersteunt.
Lees onze review van de OnePlus One
LG was met de G3 de eerste grote speler die een telefoon met qhd-scherm introduceerde. Opvallend aan de G3 zijn de dunne randjes rondom het scherm en de knoppen achterop. Daardoor is de G3 voor een 5,5"-telefoon relatief compact. Verder is de camera erg goed en ook de software zit goed in elkaar. De hoge schermresolutie zorgt er helaas voor dat de accu niet zo lang meegaat als bij veel concurrenten en ook is de telefoon soms wat langzaam. LG maakt echter veel goed met de scherpe prijs.
Lees onze review van de LG G3
Als je een nog iets grotere telefoon niet schuwt is de Ascend Mate 7 van Huawei zeker interessant. Deze 6,1"-telefoon beschikt over een prima scherm, een relatief compacte behuizing en een monsterlijk grote accu. Net als de Note 4 heeft hij een vingerafdrukscanner, maar dan achterop in plaats aan de voorkant. De Note 4 wint het duidelijk op cameravlak, maar de Mate 7 compenseert dat deels met een fors lagere prijs.
Conclusie
Met de Note 4 is Samsung niet afgeweken van wat eerdere Notes tot een succes maakte, en dat is begrijpelijk. Het bedrijf heeft wederom een telefoon gebouwd die koploper is op het gebied van hardware; het 5,7" qhd-super amoled-scherm is werkelijk prachtig en de Snapdragon 805 beschikt over flinke spierballen. Een lagere resolutie had echter ook prima volstaan. Het is overigens goed om te zien dat Samsung, in tegenstelling tot LG, geen concessies heeft moeten doen aan snelheid of accuduur door het qhd-scherm.
De rest van de hardware maakt ook indruk. De camera bijvoorbeeld werkt snel en maakt goede foto's. Daarnaast zijn we erg blij dat het basismodel, net als bij de Note 3, 32GB opslag krijgt, eventueel uitbreidbaar met een micro-sd-kaart. Daar kunnen andere fabrikanten een voorbeeld aan nemen.
Qua uiterlijk vinden we de Note 4 een verbetering ten opzichte van eerdere telefoons in de serie. Het op de Galaxy Alpha geïnspireerde ontwerp oogt simpelweg luxer, al maakt het voor de ergonomie niet veel uit. De achterkant heeft een prettige textuur en het blijft fijn dat je die achterkant bij Samsung-telefoons kunt verwijderen zodat de accu te verwisselen is.
Op featurevlak lijkt Samsung zoals altijd weer met hagel te schieten, in de hoop dat er voor ieder wat wils tussen zit. Dat zit er ook, maar wij zien liever minder features en mogelijkheden, die vervolgens beter uitgewerkt zijn. Dat maakt de software intuïtiever, gemakkelijker in gebruik en overzichtelijker. En aan de hardwarekant hadden ze wellicht nog wat euro's kunnen besparen door bijvoorbeeld de hartslagsensor weg te laten.
Vond je vorige Samsung-telefoons niets, dan zal de Note 4 je zeker niet op andere gedachten brengen en zoek je een relatief betaalbare telefoon, dan moet je ook niet bij de Note 4 zijn, want met meer dan 700 euro is de prijs fors. Maar voor dat geld krijg je wel een beest van een telefoon met goede bouwkwaliteit, lekker veel opslag, high-end-hardware, een goede camera en veel mogelijkheden.
Eindoordeel