Inleiding
Samengevat
Panasonic heeft het voor elkaar gekregen om een grote MicroFourThirds-sensor en tegelijkertijd een zeer lichtsterke zoomlens te verwerken in een compacte camera. De beeldkwaliteit is uitstekend en dankzij de lichtsterkte kun je creatief spelen met beperkte scherptediepte. Dankzij de lichtsterke lens en grote sensor kun je bovendien in vrijwel alle situaties uit de voeten, dus ook in het donker. De autofocus is snel, de bediening van de camera is uitstekend en je kunt filmen in 4k. Als je er op straat mee fotografeert lijk je de zoveelste toerist met een compactcamera, maar in de werkelijkheid heb je professioneel gereedschap in handen. Dat mag ook wel, want de LX100 is niet goedkoop.
Pluspunten
-
Goede beeldkwaliteit
-
Relatief grote 1,33"-sensor
-
Zeer lichtsterke f/1.7-2.8-lens
-
Prettige directe bediening
-
Ingebouwde evf
Minpunten
-
Geen kantelbaar scherm
-
Draaiwiel belichtingscompensatie draait te licht
-
Losse, 'bulky' flitser
-
Prijs
Eindoordeel
Nu de onderkant van de cameramarkt grotendeels is ingestort, richten camerafabrikanten zich steeds meer op onderscheidende camera's in het hogere segment. Denk bijvoorbeeld aan compactcamera's met een grote sensor, waarmee Sony twee jaar geleden furore maakte toen het de RX100-serie introduceerde.
Panasonic liet deze trend tot voor kort aan zich voorbijgaan, maar springt er nu vol overtuiging in. Het Japanse bedrijf kondigde tijdens de Photokina de Lumix LX100 aan, een compactcamera met een zeer lichtsterke lens van f/1.7-2.8 en een relatief grote 1,33"-sensor. Nog een stuk groter dus dan die in de Sony RX100 Mark III, Canon PowerShot G7X en Lumix DMC-FZ1000, met 1"-sensor en 25-400mm f2.8-4-zoomlens, die Panasonic vlak voor de zomer aankondigde.
Compactcamera's met grote sensoren vormen deels een alternatief voor systeemcamera's, vooral als er geen behoefte is aan de mogelijkheid om van lens te wisselen. Ten opzichte van van de reguliere 1/2,3"- en 1/1,7"-sensoren, biedt een 1"-sensor grotere pixels, en over het algemeen een groter dynamisch bereik en betere ruisprestaties. De sensor in de LX100 meet zelfs 1,33" en zou op dit vlak dus nog beter moeten zijn.
/i/2000556435.jpeg?f=imagenormal)
Kenmerken en specificaties
Kenmerken
De LX100 lijkt in veel opzichten op de Sony RX100 III. Het zoombereik is vrijwel gelijk, evenals de lichtsterkte. In beide aspecten is de LX100 marginaal in het voordeel, maar de LX100 heeft bovendien een grotere sensor. Dat maakt de nette specificaties extra indrukwekkend, want een grotere sensor vereist ook een grotere lens. En dat gaat meestal ten koste van de lichtsterkte.
Panasonic heeft gekozen voor een multi-aspectbenadering, net als in de GH2 en LX7, waarbij het klassieke 4:3-beeldformaat niet meer leidend is. Een nadeel van het micro four thirds-formaat is dat fotografen vaak liever kiezen voor de meer gangbare 3:2-beeldverhouding of zelfs 16:9, maar dat leidt tot een verlies van resolutie. Panasonic heeft de sensor van de LX100 zo aangepast dat de resolutie op alle standen zo'n beetje gelijk is en er dus geen specifieke voorkeur voor één formaat is. Het oppervlak valt daardoor iets lager uit, ook voor 4:3, waardoor de effectieve sensorgrootte marginaal kleiner uitvalt dan die van een reguliere mft-sensor. Een nadeel is wel dat de 16-megapixelresolutie in de praktijk uitkomt op 12 à 13 megapixel.
Ook moeten we even terugblikken naar de LX7, want de LX100 lijkt wat ontwerp betreft als twee druppels water op dat toestel en kan ook gezien worden als diens opvolger. Er is één groot verschil; de LX7 gebruikt een 1/1,7"-sensor met een effectieve resolutie van 9,9 megapixel en biedt een beeldhoek van 24-90mm met een lichtsterkte van f/1.4-2.3. De sensor van de LX100 is een factor vijf groter en dat heeft een enorme impact op het dynamisch bereik, de scherptediepte en de beeldkwaliteit.
Links de omvang van het objectief van de LX7, rechts de omvang als je het bestaande lensontwerp zou schalen op basis van de grotere mft-sensor en in het midden de omvang van het objectief van de LX100 zoals die in werkelijkheid is
Los van de sensor en de lens is de LX100 uitgerust met een ingebouwde evf en wifi/nfc-functionaliteit. Er was alleen geen plek meer voor een ingebouwde flitser, maar Panasonic levert wel een losse module mee. Ook de bediening en knoppenindeling van de LX100 zijn anders dan bij de LX7: zie de volgende pagina. Het is vooral bewonderenswaardig dat de LX100 zoveel meer biedt, terwijl hij slechts een fractie groter is.
Specificaties Panasonic Lumix LX100
| Laagste prijs |
€ 799,- Vergelijk prijzen |
| Optische zoom |
3,1x |
| Zoom (wide) |
24mm |
| Zoom (tele) |
75mm |
| Diafragma (wide) |
1,7 |
| Diafragma (tele) |
2,8 |
| Stabilisatie |
Optische stabilisatie |
| Cameraresolutie |
12,8Mp |
| Sensortype |
CMOS |
| Beeldverhouding |
1:1, 3:2, 4:3, 16:9 |
| Videoresolutie |
3840x2160 (Ultra-HD) |
| Sensorformaat |
Four Thirds |
| Schermdiagonaal |
3" |
| Geheugenkaarttype (camera) |
SD, SDHC, SDXC |
| Afbeeldingformaten |
Jpeg, raw |
| Verbinding (extern) |
Composiet, Micro-HDMI, USB 2.0 |
| Verbinding (wlan) |
802.11b, 802.11g, 802.11n |
| Lengte |
66,2mm |
| Breedte |
114,8mm |
| Hoogte / diepte |
55mm |
| Gewicht (gram) |
393g |
| Kleuren |
Zwart |
Body, evf, bediening en flitser
Body
De body van de LX100 is wat ontwerp betreft grotendeels identiek aan die van de LX7. De omvang is nauwelijks toegenomen, lengte en breedte zijn nagenoeg identiek en alleen de dikte is bijna een centimeter gegroeid. Al met al is dat een knappe prestatie, gezien de flink grotere sensor. Wel is de camera een stuk dikker dan de Sony RX100 en Canon PowerShot G7X. Die laatste twee passen prima in een gemiddelde broekzak, maar dat gaat met de LX100 niet lukken. Een jaszak is wel te doen, al is het gewicht van bijna 400 gram voelbaar.
De LX100 heeft geen kantelbaar scherm. Dat is een begrijpelijk keuze van Panasonic, want dat had de camera nog dikker gemaakt. Toch is het in bepaalde situaties jammer, bijvoorbeeld als je laag bij de grond met scherptediepte wil spelen. Directe concurrenten, zoals de Sony RX100- en Canon PowerShot-serie, zijn wel voorzien van een kantelbaar scherm en ook bij systeemcamera's in dezelfde prijsklasse is dit gemeengoed.
Evf
De LX100 is standaard uitgerust met een evf en dat zie je niet vaak bij vergelijkbare camera's met een grote sensor. De Sony RX100 Mark III is hier ook mee uitgerust, maar diens voorganger niet. Ook de Canon PowerShot G7X en G1 X II hebben geen evf, al is voor de laatstgenoemde tegen een meerprijs van circa 250 euro wel een externe evf beschikbaar.
De evf van de LX100 is wat resolutie en omvang betreft vrijwel identiek aan die van de Panasonic GX7, al oogt het beeld van de LX100 een fractie prettiger. Net als bij de GX7 heeft de zoeker wel wat last van het rainbow-effect, waarbij je bij beweging rode, blauwe en groene pixels ziet. Ook is het beeld niet erg groot, maar voldoende voor een compacte camera als deze. Via de evf kun je de scherpte en scherptediepte nauwkeuriger bepalen dan via de lcd, zeker als de zon schijnt. Wat ons betreft heeft de evf dus zeker meerwaarde, ook al betekent dit dat Panasonic de prijs niet laag kon houden.
/i/2000556457.jpeg?f=imagenormal)
Bediening en menu
Wat bediening betreft gaat Panasonic met de LX100 een iets andere richting op dan met de LX7 en zijn systeemcamera's. De LX100 leunt een beetje op het retrogedachtegoed van Fujifilm, met een draaiwieltje voor de sluitertijd. Er is dus geen pasm-draaiwieltje meer. In plaats daarvan selecteer je een modus via het draaiwieltje met sluitertijden en de diafragmaring om de lens.
Als die op Auto staan, bevindt de camera zich in de P-stand en functioneert hij volledig automatisch, maar kun je iedere gewenste instelling veranderen. Zet je de bovenste schijf op een bepaalde sluitertijd, dan schakelt de camera over naar de S-stand. Laat je de sluitertijd op automatisch staan, maar wijzig je handmatig de diafragmaring, dan kom je in de A-stand terecht. En kies je zowel diafragmawaarde als sluitertijd, dan zit je in de M-stand. Het is een slim uitgedacht systeem, dat andere fabrikanten wat ons betreft mogen overnemen. Het heeft tot gevolg dat je vlot met de LX100 kunt werken.
Ook is er een apart wieltje voor belichtingscompensatie, een mooie toevoeging, maar daarbij moeten we wel opmerken dat het snel per ongeluk van stand wisselt. Het is ons meer dan eens overkomen dat de camera zwaar onder- of overbelichtte nadat we hem uit onze jaszak haalden.
De LX100 ligt goed in de hand en laat zich indien nodig prima met één hand bedienen. De diafragmaring draait soepel en heeft twee uitsparingen, zodat je er makkelijk met je linkerduim of rechterwijsvinger bij kunt. Zoomen kun je in compactcamerastijl met een zoomwieltje rond de ontspanknop. Het kan ook met een draairing rondom de lens, maar die is meer voor video bedoeld, omdat het zoomen daarmee vloeiend en dus traag gaat.
Waar we minder over te spreken zijn is het schuifje boven op de lens waarmee je het beeldformaat selecteert: 3:2, 16:9, 1:1 of 4:3. Dit zagen we ook al bij de LX7. Omdat de meeste mensen in de praktijk niet continu van beeldformaat wisselen is dit zonde van de ruimte. Een andere selectie, zoals de enkele modus, burstsnelheid en zelfontspanner, was wat ons betreft nuttiger geweest.
Andere kritiek betreft de twee knoppen boven op de camera. De eerste is de iA-knop, oftewel de volledig automatische modus. Als je hierop drukt, werkt de camera volledig automatisch. Dat was niet nodig geweest; de P-stand werkt immers ook al vrijwel automatisch. Doordat de knop prominent tussen de andere knoppen zit, kun je hem bovendien per ongeluk indrukken. Een tweede prominente knop aan de bovenkant is er een voor filters. We vragen ons af of de beoogde doelgroep daarop zit te wachten. Jammer is ook dat deze twee knoppen niet programmeerbaar zijn.
Het menu van de LX100 is onderverdeeld in Opname, Bewegend Beeld, Voorkeuze, Set-up en Afspelen: redelijk overzichtelijk, maar elk hoofdmenu bestaat uit verschillende pagina's, waardoor je even moet zoeken naar een bepaalde optie. Ook staan sommige zaken die je in het menu Opname zou verwachten in het menu Voorkeuze, zoals de stille modus, en vinden we het vreemd dat iets als een zebrapatroon daar staat in plaats van in het videomenu.
Flitser
Helaas is het Panasonic niet gelukt om de flitser in de body te verwerken. Dat is begrijpelijk, gezien de grote sensor en lens, maar wel jammer. Er wordt wel standaard een extern flitsertje meegeleverd, maar dat is een beetje simpel en bulky. Het kan bijvoorbeeld niet hoog worden uitgeklapt, zoals de losse flitser van de Fujifilm X-T1, en hij is niet echt compact, waardoor hij een flinke bobbel op de camera vormt.
/i/2000556458.jpeg?f=imagenormal)
Lichtsterk objectief
Hoewel de sensor in de LX100 groter is dan 1 inch, is de camera op dat vlak alles behalve uniek. De eerder genoemde PowerShot G1 X II bevat een 1,5"-sensor en er bestaan zelfs compacts met een aps-c- of fullframe-sensor. Het grote verschil met de LX100 (en G1 XII) is dat die camera's geen zoomlens hebben, maar een vaste brandpuntsafstand. Mede daardoor kan het objectief compact en lichtsterk blijven. De sensor van de LX 100 is dus al wat kleiner dan die van de Canon PowerShot G1 X II en aps-c-sensoren. Doordat bovendien een kleiner deel van de sensor wordt gebruikt, kon ook dit objectief kleiner uitvallen en op dat vlak levert Panasonic misschien wel de grootste prestatie.
Zeer lichtsterk
De Canon PowerShot G1 X heeft met 24-120mm weliswaar een groter zoombereik, maar is in absolute waarden met f2.0-3.9 net wat minder lichtsterk. Het objectief van de LX100 begint op 24mm met een lichtsterkte van f/1.7 en eindigt op 75mm met f/2.8. Vonden we de Sony RX100 Mark III met f/1.8-2.8 in combinatie met een 1"-sensor al lichtsterk, Panasonic doet daar nog een schepje bovenop met een grotere sensor, een iets groter zoombereik en een net iets lichtsterkere lens.
Vooral in relatief opzicht is dat een knappe prestatie, want naarmate de sensor groter wordt, groeit ook de omvang van de lens, en een lichtsterk objectief vereist meer ruimte dan een minder lichtsterk exemplaar. Het is Panasonic gelukt dat te combineren: een bijzonder lichtsterke lens en toch een relatief grote sensor in het formaat van een compactcamera.
Links: de LX100 in de uit-stand, rechts: aan
Lensconstructie
Panasonic heeft de lensconstructie dan ook slim uitgedacht. In de uit-stand zijn de lenselementen op elkaar gepropt, zoals bij de diverse pancake-zooms die we van recente systeemcamera's kennen. Toch steekt het objectief 2,7cm uit de body, waardoor de camera, in tegenstelling tot de RX100, niet in een broekzak past. Als je de camera aanzet, steekt de lens 6,2cm uit de body en in de uiterste zoomstand loopt dat op naar 8cm.
Toch is het objectief relatief klein en compact gezien de lichtsterkte en de sensoromvang. Zoals gezegd begint de lichtsterkte in de uiterste groothoekstand bij f/1.7. Dit getal loopt langzaam op als je inzoomt. Op 30mm is het bijvoorbeeld f/2.2 en vanaf 52mm is f/2.8 de grootst mogelijke lensopening. De kortste scherpstelafstand is 3 cm, wat de camera ook interessant maakt voor macrofotografie.
Zoom
De uiterste zoomstand is 75mm. Hoewel dat 5mm meer is dan bij de Sony RX100 Mark III, is het voor allround-gebruik niet heel veel. Met 3,1x optische zoom is het bereik bescheiden, maar daartegenover staat wel een mooie 24mm-groothoekstand, die eveneens een indrukwekkende macromodus biedt, omdat je al vanaf 3cm afstand kunt scherpstellen. Dankzij de lichtsterkte kun je ook goed spelen met de scherptediepte.
Als je echt wat zoombereik mist, is er nog een Intelligent Zoom-optie. Deze kun je activeren in het menu, waarna de camera nog een stukje verder kan inzoomen tot 150mm. Natuurlijk is dit geen echte zoom, maar een mix van digitale zoom en software-optimalisatie. Met Intelligent Zoom blijft de resolutie gelijk, maar wordt er een kleine uitsnede gemaakt, die vervolgens vergroot en verscherpt wordt. Door het verscherpingseffect lijkt het alsof je inderdaad verder kunt inzoomen, maar je ziet niet meer details dan in een normale foto op 75mm, zonder Intelligent Zoom.
Daarnaast kun je nog de optie Digitale Zoom activeren in het menu, waardoor je virtueel tot 300mm kunt 'zoomen'. Ook dan blijft de resolutie gelijk, maar wordt het beeld opgeblazen. Waar dit met Intelligent Zoom nog zonder al te veel kwaliteitsverlies mogelijk is, is Digitale Zoom in alle gevallen een no go. Foto's zien er dan erg opgeblazen uit.
Vlnr: maximale optische zoom (75mm), intelligente zoom (150mm) en digitale zoom (300mm)
Functionaliteit
4k-video
Panasonic timmert aan de weg met 4k-video. Was de GH4 eerder dit jaar nog de eerste fotocamera die 4k-video kon opnemen, tegenwoordig lijken alle high-end producten van Panasonic het 4k-label te krijgen. Zo ook de LX100.
De camera stelt snel scherp en via de draairing rond de lens kun je als je wilt langzaam en soepel in- en uitzoomen. De beeldkwaliteit is goed, de beelden ogen vlijmscherp, en ook in donkere en lichte schaduwpartijen zit voldoende detail. In 1080p kun je filmen met 50fps in avchd progressive (28Mbit/s), 50i/50fps (17Mbbit/s), 50i/25fps en 24fps (24Mbit/s). In 4k (3840x2160 pixels) film je in mp4 met 25 of 24fps (100Mbit/s). In de mp4-stand kun je ook met 50fps (28Mbit/s), 25fps (20Mbit/s), 720p 25fps (10Mbit/s) en 480p 25fps (4Mbit/s) filmen. Een slow-motionfunctie ontbreekt vreemd genoeg, terwijl de LX7 nog een 120fps-modus had in 720p.
Het is ook mogelijk om foto's uit de 4k-opnamen te destilleren. Daarvoor heeft Panasonic zelfs een speciale '4k foto'-stand in het leven geroepen. Als deze functie ingeschakeld is in het menu, maak je te allen tijde video's, ongeacht of je nu de videoknop of de ontspanknop ingedrukt houdt. Als je actie wil fotograferen kun je met behulp van deze modus achteraf stills uit de video opslaan als foto's. In feite gebruik je 4k-video dan dus om te 'fotograferen' met 30 beelden per seconde in een resolutie van 8 megapixel. Dus zelfs als je nog geen 4k-tv hebt, is filmen in 4k nuttig. Los van het destilleren van foto's uit video's, kun je 4k ook gebruiken om het beeld later in videobewerkingssoftware uit te snijden of te downscalen naar 1080p.
/i/2000556459.jpeg?f=imagenormal)
Specifiek voor video zijn er ook een paar interessante opties in het menu. Zo kun je schaduwen markeren, een voorkeur opgeven voor het dynamisch bereik, de microfoonniveaus weergeven, de geluidsterkte aanpassen en windreductie toepassen.
Autofocus
De autofocus van de LX100 is opvallend vlot. De 49 af-punten reageren snel en accuraat. In het donker duurt het een fractie langer, maar het blijft goed bruikbaar. We hadden geen Sony RX100 III meer liggen voor een directe vergelijking, maar beschikten wel over de Canon PowerShot G7X. Vergeleken met deze camera is de LX100 een fractie vlotter en accurater. Ook van vertraging is niets te merken, de LX100 reageert acuut als je op de ontspanknop drukt.
Het aanzetten duurt circa 1,5 seconde, wat dan weer niet bliksemsnel is, maar ook niet echt langzaam. Ook voor actie is de LX100 prima inzetbaar. Met continue autofocus schiet hij 5 foto's per seconde en met enkele autofocus, alleen voor het eerste beeld, is dat maar liefst 11fps.
Onopvallend fotograferen
Het mooie aan een camera als de LX100 is dat je er ongestoord mee kunt fotograferen. Hij oogt als een normale compactcamera en je valt er dus nauwelijks mee op als je ermee fotografeert. Dat is handig voor straatfotografie, want dan lijk je dus de zoveelste toerist met een compactcameraatje in plaats van een 'echte' fotograaf. Tegelijkertijd loop je wel met een serieus instrument om je nek, met vrijwel dezelfde beeldkwaliteit als een mft-camera en een zeer lichtsterke lens. Dat schijn bedriegt kan in dit geval in het voordeel werken van de fotograaf.
/i/2000556472.jpeg?f=imagenormal)
Overige functionaliteit
Verder is de camera rijk uitgerust met extra's. Zo zit er in de zoeker en op de lcd een digitale waterpas die zowel horizontaal als verticaal werkt. Net als de GX7-systeemcamera is de LX100 voorzien van een stille modus. De camera maakt dan helemaal geen geluid meer bij het afdrukken, waardoor je niet opvalt en niet stoort. Denk bijvoorbeeld aan fotograferen in een museum of tijdens een klassiek concert. Ook voor straatfotografie kan het van pas komen, omdat het dan nog minder opvalt dat je foto's maakt. Een panoramamodus is eveneens present en kan in alle richtingen worden ingesteld. Verder zijn wifi en nfc beschikbaar, waardoor je de camera met je smartphone kunt bedienen of makkelijk foto's online kunt delen.
Beeldkwaliteit
De LX100 produceert scherpe resultaten met veel detail. Kleuren ogen mooi, maar licht oververzadigd in jpeg. De mate van detail is opvallend goed, ook in vergelijking met andere camera's. Camera's met 20 megapixel, zoals de Sony A6000 en de Canon PowerShot G7X, tonen net iets meer detail, maar het verschil is klein. De resultaten van de LX100 ogen iets scherper dan die van 1"-concurrenten zoals de RX100-serie en de G7X. Ook het ruisniveau op hoge iso's is beter. Verder kunnen we de bokeh en de stervorming van de lens erg waarderen. Dankzij de lichtsterke lens is het vrij eenvoudig om beperkte scherptediepte te creëren en je hoeft je niet snel zorgen te maken als je in het donker fotografeert.
Mooie stervorming (links: iso 1600 f/4 - rechts: iso 200 f/8 vanaf statief)
Analyse van onze testkaart geeft aan dat de beelden op iso 100 en 200 zeer schoon zijn. Op iso 400 en 800 zie je in egale delen wel langzaam een licht ruispatroon verschijnen, maar tot en met iso 800 kunnen we de beelden absoluut ruisarm noemen. Vanaf iso 1600 neemt de ruis zichtbaar toe, al is dat vooral zichtbaar in egale grijsvlakken en veel minder in zwarte delen van een foto. In een gezicht valt het ook minder op. Iso 1600 en 3200 zijn nog prima bruikbaar.
Praktijkfoto's op iso 2500 en 3200 (jpeg, uit de hand)
/i/2000556370.png?f=imagenormal)
Iso 3200, 6400, 12800, 25600 (jpeg, testkaart, grijsverloop)
Op iso 6400 worden de details wel aangetast, maar afhankelijk van het doel zijn foto's op deze lichtgevoeligheid nog steeds goed bruikbaar. Iso 12.800 en 25.600 achten wij niet bruikbaar, want dan is er sprake van sterk kleurverlies en een grote afname van detail. De stap van iso 6400 naar 12.800 is best fors.
/i/2000556431.png?f=imagenormal)
Iso 3200, 6400, 12800, 25600 (jpeg, testkaart, model)
Jpeg en raw
Alle praktijkfoto's zijn gemaakt in het jpeg-formaat, al hebben we daarnaast ook de raw-bestanden bewaard. Op het moment van schrijven werd de raw-indeling van de LX100 nog niet door gangbare software ondersteund, wat de raw-beoordeling lastig maakt. Toch hebben we een blik op de raw-jpeg-conversie kunnen werpen met behulp van Raw Therapee. Dit geeft een aardige inkijkje in de mate waarin Panasonic ruisreductie toepast en hoe effectief dit is.
Op iso 6400 zijn de jpeg-foto's nog best aardig, maar zijn door ruisreductie details verloren gegaan. Het resultaat oogt erg glad. De raw-versie toont een flinke hoeveelheid kleurruis, maar er zijn voldoende details aanwezig om tot een beter eindresultaat te komen. Op iso 25.600 is dat duidelijk anders; de kleurruis overheerst nu behoorlijk en er gaat veel kleur verloren.
/i/2000556697.png?f=imagenormal)
Links: iso 6400 jpeg, rechts: raw
/i/2000556698.png?f=imagenormal)
Links: iso 25.600 jpeg, rechts: raw
Praktijkfoto's
Foto's bij daglicht (P-stand, jpeg)
Avondfoto's op iso 1600 (jpeg, uit de hand)
Avondfoto's - Iso 1600, 3200, 6400, 12800, 25600
/i/2000556378.jpeg?f=imagenormal)
Iso 1600
/i/2000556383.jpeg?f=imagenormal)
Iso 3200
/i/2000556380.jpeg?f=imagenormal)
Iso 6400
/i/2000556381.jpeg?f=imagenormal)
Iso 12.800
/i/2000556382.jpeg?f=imagenormal)
Iso 25.600
/i/2000556426.png?f=imagenormal)
100-procentsuitsnede (iso 3200, 6400, 12.800, 25.600)
Alternatieven
Met zijn relatief grote sensor en lichtsterke lens is de Panasonic LX100 uniek in zijn soort. Toch is er wel een aantal alternatieven voorhanden.
Basisonderdelen
De Sony RX100 Mark III is een directe concurrent voor de LX100. Hij biedt vrijwel dezelfde lichtsterkte en hetzelfde bereik, zij het met een iets kleinere, 1"-sensor. Ook is de RX100 voorzien van een ingebouwde evf en een kantelbaar scherm, waardoor hij wat veelzijdiger is.
RX100 III review
De tweede generatie RX100 is nog steeds op de markt. Hij heeft dezelfde sensor als de RX100 Mark III, maar mist onder andere de evf en de lichtsterke lens. Hij is eveneens uitgerust met een kantelbaar lcd-scherm, maar zonder 180 graden 'selfie'-stand.
De Canon PowerShot GX1 Mark II is iets goedkoper dan de LX100, heeft 5x optische zoom en een iets grotere sensor, van 1,5 inch. Hij heeft wel een minder lichtsterke lens, en is een stuk groter en met 558g ook een stuk zwaarder.
De PowerShot G7X van Canon lijkt wat specificaties betreft op een mix van de Sony RX100 II en III. Hij biedt een mooi zoombereik van 24-100mm en een lichtsterkte van f/1.8-2.8. Ook is hij voorzien van een kantelbaar schermpje, al kan dit niet naar onderen draaien. Hij heeft een kleinere sensor en minder knoppen, maar is dan ook een stuk goedkoper dan de LX100.
Video-preview
Conclusie
De Panasonic Lumix LX100 is zonder meer een indrukwekkende camera. Panasonic heeft het voor elkaar gekregen om een grote MicroFourThirds-sensor, en tegelijk een zeer lichtsterke en relatief compacte zoomlens te verwerken in een compactcamera. De beeldkwaliteit is uitstekend voor een dergelijke kleine camera en dankzij de lichtsterkte kun je ook creatief spelen met beperkte scherptediepte. Dankzij de lichtsterke lens en grote sensor kun je bovendien in vrijwel alle situaties uit de voeten met de belichting, dus ook in het donker. De autofocus is snel, de bediening van de camera is uitstekend en je kunt ook nog eens filmen in 4k.
/i/2000556442.jpeg?f=imagenormal)
De compactcamera is een wolf in schaapskleren. Je lijkt ermee de zoveelste toerist, maar in de werkelijkheid heb je professioneel gereedschap in handen. Dat mag ook wel voor die prijs, want de LX100 is niet goedkoop. De adviesprijs bedraagt 899 euro en dat is 50 euro meer dan de Sony RX100 Mark III. Het is ook meer dan de Canon PowerShot G1X, die een adviesprijs heeft van 799 euro, al moet je daar een losse evf bijtellen. De marktprijzen zijn uiteraard wat lager dan de adviesprijzen. Zo ligt de prijs van de LX100 in de Tweakers Pricewatch op het moment van schrijven al 100 euro lager, terwijl de camera nog niet in de winkel ligt.
Door de relatief hoge prijs is de LX100 niet weggelegd voor de gemiddelde consument. We noemen de prijs dan ook als minpunt, maar dat is betrekkelijk. De camera is vooral interessant voor ervaren fotografen die een compacte camera zoeken met deze specificaties, bijvoorbeeld als tweede, kleinere camera. Of als primaire camera voor wie niet wil sjouwen of lenzen wisselen. Voor die doelgroep is de hoge prijs gerechtvaardigd. Heb je het ervoor over, dan is de Panasonic Lumix LX100 een zeer veelzijdige, compacte camera, waarmee je bijna in alle situaties uit de voeten kunt.
Pluspunten
-
Goede beeldkwaliteit
-
Relatief grote 1,33"-sensor
-
Zeer lichtsterke f/1.7-2.8-lens
-
Prettige directe bediening
-
Ingebouwde evf
Minpunten
-
Geen kantelbaar scherm
-
Draaiwiel belichtingscompensatie draait te licht
-
Losse, 'bulky' flitser
-
Prijs
Eindoordeel
:fill(white):strip_exif()/i/2000901571.jpeg?f=thumblarge)
:strip_exif()/i/2000556448.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556449.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556450.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556451.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556452.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556455.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556443.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556444.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556445.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556446.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556447.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556349.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556350.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556347.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556348.jpeg?f=imagegallery)
/i/2000556370.png?f=imagegallery)
/i/2000556431.png?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556353.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556354.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556355.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556356.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556357.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556358.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556359.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556360.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556361.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556362.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556363.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556364.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556339.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556340.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556341.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556342.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556343.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556344.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556345.jpeg?f=imagegallery)
:strip_exif()/i/2000556346.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000556378.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000556383.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000556380.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000556381.jpeg?f=imagegallery)
:fill(black)/i/2000556382.jpeg?f=imagegallery)
/i/2000556426.png?f=imagegallery)
:fill(white)/i/1400234161.jpeg?f=thumbsmall)
:fill(white)/i/1372331562.jpeg?f=thumbsmall)
/i/1198048718.png?f=thumbsmall)
:fill(white)/i/2000545265.jpeg?f=thumbsmall)
:fill(black)/i/2000556442.jpeg?f=imagegallery)
:fill(white):strip_exif()/i/2000901571.jpeg?f=thumbmedium)
:strip_exif()/i/2002171573.jpeg?f=fpa)
:strip_icc():strip_exif()/u/1981/Image00001.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/58200/smiley_n.gif?f=community){kind=small}
/u/602366/crop6478e12ac629b.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/16764/jh-avatar.jpg?f=community){kind=avatar}
:strip_icc():strip_exif()/u/111040/4900_Colours_60.jpg?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/14409/crop560ebcbcc3d04_cropped.jpeg?f=community){kind=small}
/u/42728/crop56c1ab411351a_cropped.png?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/15647/crop60adf598f02ba_cropped.jpg?f=community){kind=small}
/u/479490/i_alone.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/305786/crop583d93254a881_cropped.gif?f=community){kind=small}
:strip_icc():strip_exif()/u/264672/trap60x60.jpg?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/217171/avatar60.gif?f=community){kind=avatar}
/u/31610/pacman-leadership.JPG?f=community){kind=small}
/u/62337/firewirelogo.png?f=community){kind=small}
:strip_exif()/u/28263/Frieschevlag70x70.gif?f=community){kind=small}
