De LX100 produceert scherpe resultaten met veel detail. Kleuren ogen mooi, maar licht oververzadigd in jpeg. De mate van detail is opvallend goed, ook in vergelijking met andere camera's. Camera's met 20 megapixel, zoals de Sony A6000 en de Canon PowerShot G7X, tonen net iets meer detail, maar het verschil is klein. De resultaten van de LX100 ogen iets scherper dan die van 1"-concurrenten zoals de RX100-serie en de G7X. Ook het ruisniveau op hoge iso's is beter. Verder kunnen we de bokeh en de stervorming van de lens erg waarderen. Dankzij de lichtsterke lens is het vrij eenvoudig om beperkte scherptediepte te creëren en je hoeft je niet snel zorgen te maken als je in het donker fotografeert.
Mooie stervorming (links: iso 1600 f/4 - rechts: iso 200 f/8 vanaf statief)
Analyse van onze testkaart geeft aan dat de beelden op iso 100 en 200 zeer schoon zijn. Op iso 400 en 800 zie je in egale delen wel langzaam een licht ruispatroon verschijnen, maar tot en met iso 800 kunnen we de beelden absoluut ruisarm noemen. Vanaf iso 1600 neemt de ruis zichtbaar toe, al is dat vooral zichtbaar in egale grijsvlakken en veel minder in zwarte delen van een foto. In een gezicht valt het ook minder op. Iso 1600 en 3200 zijn nog prima bruikbaar.
Praktijkfoto's op iso 2500 en 3200 (jpeg, uit de hand)
Iso 3200, 6400, 12800, 25600 (jpeg, testkaart, grijsverloop)
Op iso 6400 worden de details wel aangetast, maar afhankelijk van het doel zijn foto's op deze lichtgevoeligheid nog steeds goed bruikbaar. Iso 12.800 en 25.600 achten wij niet bruikbaar, want dan is er sprake van sterk kleurverlies en een grote afname van detail. De stap van iso 6400 naar 12.800 is best fors.
Iso 3200, 6400, 12800, 25600 (jpeg, testkaart, model)
Jpeg en raw
Alle praktijkfoto's zijn gemaakt in het jpeg-formaat, al hebben we daarnaast ook de raw-bestanden bewaard. Op het moment van schrijven werd de raw-indeling van de LX100 nog niet door gangbare software ondersteund, wat de raw-beoordeling lastig maakt. Toch hebben we een blik op de raw-jpeg-conversie kunnen werpen met behulp van Raw Therapee. Dit geeft een aardige inkijkje in de mate waarin Panasonic ruisreductie toepast en hoe effectief dit is.
Op iso 6400 zijn de jpeg-foto's nog best aardig, maar zijn door ruisreductie details verloren gegaan. Het resultaat oogt erg glad. De raw-versie toont een flinke hoeveelheid kleurruis, maar er zijn voldoende details aanwezig om tot een beter eindresultaat te komen. Op iso 25.600 is dat duidelijk anders; de kleurruis overheerst nu behoorlijk en er gaat veel kleur verloren.
Links: iso 6400 jpeg, rechts: raw
Links: iso 25.600 jpeg, rechts: raw