Nu wel coöp
Hoewel de Gamescom voor Ubisoft voor een aanzienlijk deel in het teken stond van de aankondiging van Assassin's Creed: Rogue, ging de meeste aandacht op de beursvloer toch uit naar Assassin's Creed: Unity. Hoewel beide games een geheel nieuw verhaal en veel content bieden, straalt Unity meer uit de echte, nieuwe game te zijn. Logisch ook: de game is van de grond af aan opnieuw opgebouwd en bevat, met dank aan de grotere mogelijkheden van de Xbox One en PlayStation 4, enkele nieuwe features die voorheen niet mogelijk waren.
Wat zagen we op de E3?
Op de E3 zagen we daar al een en ander van. We waren bijvoorbeeld erg te spreken over de nieuwe manier van 'parkours'. Spelers kunnen in Unity door tijdens het free-runnen A of B ingedrukt te houden aangeven of ze naar boven of naar beneden wensen te navigeren. Dat zou het aantal onbedoelde bewegingen, inclusief de bekende 'dodemans-sprongen', tot een minimum moeten beperken. Ook zagen we op de E3 al hoe uitgestrekt Parijs is en hoe vol de straten zijn. Nooit eerder speelde je een Assassin's Creed-game met meer mensen tegelijkertijd in beeld, die ook nog allemaal iets aan het doen zijn.
Die punten maakten op de Gamescom opnieuw indruk, met één belangrijk verschil: dit keer konden we voor het eerst zelf spelen, en dat is niet eens het enige. De speelsessie verliep namelijk in coöp, waardoor we ook meteen een beeld kregen van de coöperatieve gameplay waar Assassin's Creed: Unity tijdens de E3-persconferentie van Ubisoft zoveel indruk mee maakte. We vonden het in Los Angeles al vreemd dat we er toen niet meteen meer van zagen, maar kennelijk hield Ubisoft de verdere details achterwege tot de Gamescom.
Daarnaast toonde de uitgever ook een uitgebreide presentatie die dieper in ging op de missiestructuur. Op de E3 meldden we al dat deze Assassin's Creed-game meer vrijheid zou kennen dan alle voorgaande games in de serie. Spelers kunnen, zo wisten we al, 'on the fly' optionele side-missions uitvoeren terwijl ze in een hoofdmissie zaten, om daarna moeiteloos verder te gaan met die hoofdmissie. Dit aspect zagen we in Keulen wat uitgebreider, met aandacht voor allerlei elementen die we tijdens de E3 nog niet hadden gezien.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Trailer van Assassin's Creed: Unity.
Black Box-missie
Dat alles begon in de presentatie met het begin van een zogenaamde 'Black box'-missie. Dit is de omschrijving die Ubisoft kiest voor een missie waarin de speler veel vrijheid van aanpak heeft. Dat komt terug in volgorde van handelingen, in gekozen paden en eventueel in wel of niet ondernomen andere activiteiten die toevallig op het pad komen, onderweg naar het einddoel. De missie begint met een cutscene waarin een meester-Assassin Arno vertelt dat zijn dagen als leerling voorbij zijn, en dat hij nu geacht wordt zijn eigen plannen te maken voor een aanslag. Het doelwit is bekend, de locatie - de Notre Dame - ook ... Het is aan Arno, en dus de speler, om te bepalen hoe hij zijn doelwit bereikt.
Optionele doelen
Het overzicht dat Arno dan heeft, geeft al veel weg. Direct is een aantal icoontjes zichtbaar, en de optionele doelen zijn ook al hints op zichzelf. Zo is meteen duidelijk dat er een infiltratieroute is en dat Arno er ook voor kan kiezen om een secundair doelwit uit te schakelen. Die handeling kan dan weer voor een nieuwe optie zorgen. In dit geval wordt gekozen voor de tweede optie: Arno vermoordt de persoon waarmee het doelwit een gesprek zou hebben, om daarna te proberen de plek van de inmiddels dode gesprekspartner in te nemen.
/i/2000538020.jpeg?f=imagenormal)
Daarmee is slechts een van de opties ingevuld. Vraag twee is: hoe komt Arno binnen bij de streng bewaakte Notre Dame? De voordeur is een optie, maar daar staan een stuk of twaalf bewakers voor. Belangrijke dienstmededeling: het vechtsysteem is voor Unity aardig op de schop gegaan, en daardoor een stuk minder makkelijk. Wachten op counters van aanvallende mannetjes die een voor een op je af komen is er niet meer bij. Krijg je drie vijanden tegenover je, dan wachten die niet meer netjes hun beurt af. Resultaat: als Arno meer dan drie of vier vijanden tegenover zich heeft, wordt het al snel billenknijpen op de bank, en hopen dat je de nieuwe manier van vechten voldoende onder de knie hebt.
Prachtig uitzicht over gigantisch Parijs
De voordeur is dus een slecht idee, maar gelukkig zijn er mogelijkheden te over. Door voor de weg omhoog te kiezen, wordt het dak van de Notre Dame snel bereikt, en dat is op zichzelf al een goed idee, want het levert een prachtig uitzicht over Parijs op. De Notre Dame is trouwens één op één nagemaakt, en datzelfde geldt voor delen van Parijs. De stad is minstens drie keer groter dan elke andere spelwereld van Assassin's Creed ooit. Dat dit enkele prachtige plaatjes oplevert van deze oude, maar mooie versie van Parijs, hoeft bepaald geen verrassing genoemd te worden.
Onderweg naar het dak krijgt Arno al enkele mogelijkheden. Zo heeft de Notre Dame een afgesloten raam dat je zou kunnen openen als je lockpicking-skills goed genoeg zijn. Dat is in dit geval helaas niet zo, en dus is er een andere route nodig. Uiteindelijk wordt aan de andere kant van de Notre Dame een raam gevonden dat wel open kan, en dan begint de missie eigenlijk pas echt. Arno moet zijn doelwit ongezien zien te bereiken en zorgen dat hij niet ontdekt wordt. Zo af en toe wordt hij wel even gespot en verschijnt er een doorzichtig silhouette in beeld, als indicatie voor waar de bewakers hem het laatst gezien hebben. Zij zullen deze 'last known position' opzoeken en van daaruit op onderzoek gaan, maar Arno kan verder met zijn werk.
/i/2000538023.jpeg?f=imagenormal)
Na wat sluip- en klauterwerk vind Arno de weg naar zijn doel. De dan volgende scène is klassiek Assassin's Creed-materiaal. Nadat het doelwit een dolk door zijn hoofd heeft gekregen, komt de bekende 'white room'-scène die we al kennen van de vorige games in de serie. Dit keer geeft Ubisoft hier trouwens meer informatie uit het verdere verhaal. De speler krijgt een klein voorproefje van wat voor gebeurtenissen de moord in gang zal zetten. We kregen ze tijdens onze speelsessie vanwege eventuele spoilers niet te zien, maar in het uiteindelijke spel zal dit dus wel werken.
Meerdere soorten Black Box-missies
Met de moord en de verplichte ontsnapping daarna, komt de zogeheten Black Box-missie op zijn einde. Een oplettende speler heeft tijdens zo'n missie dus allerlei optionele doelen voorbij zien komen, heeft vrijheid gehad in de aanpak, en zou het bij een tweede keer spelen heel anders kunnen doen. Onder dit soort missies vallen overigens niet alleen de verhaalmissies, maar ook de Brotherhood-missies die coöperatief gespeeld kunnen worden. Helaas konden we die in Keulen nog niet spelen, maar Ubisoft belichtte wel een ander onderdeel van de coöp.
Coöperatieve missie
Voordat we echter op de inhoud van die coöperatief speelbare missie in gaan, starten we bij het noodzakelijke begin. In de eerste plaats: Unity is primair een singleplayer-game. Spelers hebben een personage, spelen het hele spel met dat personage, en kunnen desgewenst het hele spel solo doorspelen. Daarbij komen ook missies aan bod die ontworpen zijn om met meer gamers gespeeld te worden, en er is geen sprake van een aangepaste moeilijkheidsgraad op basis van het aantal spelers dat meedoet. Sommige missies, die bedoeld zijn voor vier Assassins samen, zijn dus moeilijk voor iemand die het in zijn eentje doet, maar eventueel wel te doen. Overigens gaat het daarbij nooit om essentiële, maar om optionele missies.
Heist
We noemden de Brotherhood-missies al. Dat zijn de uitgebreidste varianten van coöperatieve missies. Ze zullen wat opbouw betreft veel weg hebben van de missies die je in het hoofdverhaal tegen zou kunnen komen. Er zijn echter ook andere soorten coöperatief speelbare missies, en daarvan kregen we op de Gamescom een voorbeeld in de vorm van een Heist. Dit is een missie die er op gericht is om bepaalde rijkdommen of andere handige voorwerpen van de Templars te stelen. In dit geval ging het om een missie voor twee spelers, die zich grotendeels afspeelde in de catacomben onder een ziekenhuis, of wat daar in die tijd voor door ging.
/i/2000538022.jpeg?f=imagenormal)
De missie wordt uitgevoerd door twee Assassins, en voor de goede orde: dat zijn dus twee spelers die beide als Arno spelen. Beide hebben hun eigen personage, voorzien van eigen keuzes in de skill-tree, en ook dat is nieuw. In Unity mag de speler kiezen op welke manier hij zijn Assassin ontwikkelt. Je kunt je meteen toeleggen op je skills als vechter, of juist meer mogelijkheden in het free-runnen creëren door je wendbaarheid te verbeteren. Uiteindelijk zullen alle spelers de status van Master Assassin bereiken en overal goed in zijn, maar tot die tijd zou je kunnen spreken van traditionele rpg-keuzes, met aandacht voor aanvallen, armor, stealth en agility.
Samen sta je sterker
Al vroeg in de missie krijgen we te zien wat Ubisoft bedoelt met de moeilijkheidsgraad die inderdaad geen rekening houdt met hoeveel mensen er spelen. Al snel worden we, toch een beetje onwennig na zoveel maanden geen Assassin's Creed gespeeld te hebben, gespot door een van de bewakers, en binnen de kortste keren staan er vier om ons heen. Dat is in Unity, zoals eerder gezegd, een probleem. Tenminste, als je in je eentje bent. Als er van de andere kant ineens een andere Assassin te hulp komt, zijn de vier bewakers binnen de kortste keren van kant gemaakt.
/i/2000538021.jpeg?f=imagenormal)
De catacomben blijken vooral lastig door hun donkere karakter. Enkele keren zien we een vijand over het hoofd, mede doordat de 'Eagle sense' onder de grond niet werkt. Daarbij komt dat Assassin's Creed: Unity inderdaad een stuk makkelijker is met een partner. Verscheidene keren worden groepjes soldaten vakkundig onschadelijk gemaakt door goed teamwork, gelijktijdige assassination, en meer acties waar we met veel plezier aan terugdenken.
Afgerekend op fouten
Uiteindelijk wordt de missie met relatief succes afgerond. Relatief, want de score is verre van optimaal. De Heist-missies leveren namelijk verschillende beloningen op, afhankelijk van hoe vaak je gespot bent. Doe je de missie helemaal in stealth, dan pak je de maximale score en dus ook de maximale beloning. Het kan zelfs zo zijn dat Heists een speciale beloning in de vorm van een bepaald item opleveren, mits je de perfecte score neerzet. Wij kwamen bij onze eerste poging tot ongeveer de helft van die maximale score, waarmee ook meteen duidelijk is dat de Heist-missies ook nog wel voor wat herspeelwaarde kunnen zorgen.
Voorlopige conclusie
Vrijheid, dat is het enige dat we nu nog echt zouden willen. Met de presentaties op de E3 en de Gamescom, en de coöperatieve hands-on-sessie op diezelfde Gamescom in onze achterzak, hebben we al een vrij helder beeld van Assassin's Creed: Unity. Het heeft er alle schijn van dat Ubisoft zijn doel om van Unity een soort 'magnum opus' te maken gaat realiseren. De game is mooier en loopt vloeiender dan ooit tevoren, en met het op de E3 al besproken verbeterde navigeren en de hogere moeilijkheidsgraad in gevechten zijn de twee belangrijkste minpunten van vorige AC-games aangepakt. Natuurlijk kun je je nog afvragen hoe het met de consistentie zit, en dat is iets dat je pas na de release ervaart. Vooralsnog ziet de toekomst er echter rooskleurig uit voor Assassin's Creed-fans met een PlayStation 4, Xbox One of goede pc.