Inleiding
Hoewel het weer buiten niet altijd meewerkt, is het toch echt zomer in Nederland en België, en dat betekent dat de vakantie weer voor de deur staat. Uurtjes doden in het vliegtuig, in de auto of gewoon op een stoel voor de tent? Daar hebben we sinds jaar en dag natuurlijk mobiele games voor. En ga je niet op vakantie, dan is dit misschien wel het moment om te profiteren van de wat rustigere treinen in deze periode. Als je nu misschien wel een keer kunt zitten, zien wij geen reden meer om niet even een van de volgende games uit te proberen!
Die titels zijn voornamelijk mobile games die bij de Tweakers-redactie om verschillende redenen zijn opgevallen. Het is nadrukkelijk geen vergelijkend warenonderzoek, want de games verschillen natuurlijk enorm. Het ene spel leent zich uitstekend voor 'even snel' een potje van tien minuten, een ander spel speel je misschien eerder een langere tijd achter elkaar. De verzameling is ook niet bedoeld als round-up van de beste mobile games. Ook wij hebben immers lang niet alle beschikbare mobile games gespeeld, en dus zou het heel goed kunnen dat er nog diverse andere noemenswaardige games rondzwerven in Google Play of de app-winkels van Apple en Microsoft.
/i/1405082302.jpeg?f=imagenormal)
Oplettende lezers weten: dit is niet de eerste keer dat we een 'mobile games special' hebben gepubliceerd. Vorig jaar kwam in augustus een soortgelijk artikel online waarvan de redactie, zo bleek achteraf, nog veel kon leren. De balans tussen de diverse mobiele platformen was bijvoorbeeld volledig zoek, waardoor die publicatie vooral een iOS-special leek. Mede dankzij de vorig jaar verkregen feedback hebben we er dit keer extra op gelet dat ook Android, toch het mobiele platform met het grootste marktaandeel, voldoende aan bod komt. De realiteit blijft dat veel ontwikkelaars hun mobile games eerst beschikbaar maken voor iOS, maar het merendeel van de besproken games is ook verkrijgbaar en door ons gespeeld op Android.
Met een goede vertegenwoordiging voor iOS en Android is de logische vervolgvraag: waar is Windows Phone? Dat platform is helaas afwezig. Zoals bekend is het aanbod mobile games immens, zeker als je het aanbod van iOS, Android en Windows Phone bij elkaar optelt. We hebben er daarom voor gekozen ons te richten op de twee grootste mobiele platformen. Dat zijn Android en iOS, en waar mogelijk bespreken we games die op beide platformen zijn verschenen. Helaas viel Windows Phone hierdoor buiten de boot. Dat hoeft overigens niet te betekenen dat dat voor een volgende mobile games special opnieuw geldt.
Hitman GO
Titel |
Hitman GO |
 |
Platform |
iOS, Android |
Prijs |
4,49 euro |
Erg slim dat de dames en heren van Square Enix Montréal er niet voor gekozen hebben om Hitman: Absolution, de meest recente game uit de serie, te vertalen naar iOS. Dat het kan, een grafisch indrukwekkende game vertalen naar mobiele platformen, bewees de uitgever met Deus Ex: The Fall, de mobiele evenknie van Deus Ex: Human Revolution. Bij de mobiele versie van Hitman heeft het echter een heel andere oplossing gekozen; een game in hetzelfde universum, maar met een heel ander uiterlijk en een heel andere manier van spelen.
In Hitman GO gaat het enkel en alleen om het ontwijken van vijanden, al kun je ze wel degelijk uitschakelen.
Toch is GO een echte Hitman. Je bent nog steeds de naamloze Agent 47 en je gedijt nog steeds het best als je onopgemerkt weet te blijven. Sterker nog; dat aspect van de traditionele Hitman-gameplay is nu centraal gesteld. In Hitman GO gaat het enkel en alleen om het ontwijken van vijanden, al kun je ze wel degelijk uitschakelen. Eigenlijk is Hitman GO een combinatie van de Hitman-games die je kent, met een stevige portie schaak, wat invloed van een heleboel andere bordspellen en een vleugje Pac-Man om het af te maken. Maar dan in een mooie, zij het kale, driedimensionale wereld. Je ziet in Hitman GO een klein stuk spelwereld, dat doorgaans uit niet meer bestaat dan wat muren, misschien aangevuld met een stuk straat of grasveld. Ter versiering is er soms een stuk water aan toegevoegd, dat verder weinig rol speelt. Op het speelveld staan wat poppetjes opgesteld, als de pionnen van een bordspel. Daarvan kun je de duidelijk herkenbare pion van Agent 47 verplaatsen. De rest van de pionnen zijn de vijanden die Hitman moet ontlopen.
De game bestaat uit een serie in moeilijkheidsgraad oplopende puzzels waarin je Agent 47 steeds door een klein doolhof moet loodsen om veilig de uitgang te bereiken. Het speelveld bestaat naast die puur decoratieve muren, wegen en grasveldjes uit een serie knooppunten die met elkaar verbonden zijn door dunne zwarte lijnen. Je kunt Hitman via die lijnen verplaatsen, steeds met één stap tegelijk naar een volgend knooppunt. Als je dat doet, verplaatsen ook de vijanden zich, ook steeds via de zwarte lijnen en ook steeds naar een volgend knooppunt. Daarna is Hitman weer aan zet. Agent 47 dient daarbij afstand te houden. Als je naar een knooppunt loopt dat een vijand met één zet kan bereiken, ben je de klos en word je als in een bordspel geslagen. Tenminste, als de betreffende vijand jouw kant op kijkt. Als de vijand een andere kant opkijkt, kun je achter hem langs sluipen. Gedurende de game komen daar wat opties bij. Zo kun je later in de game voorwerpen gooien en een vermomming aantrekken, zij het in beperkte mate. Het kan alleen waar de game dat toestaat, en dat is steeds slechts mondjesmaat. Net als het uiterlijk passen ook de schaarse opties die Agent 47 er gedurende de game bij krijgt prima bij de typische Hitman-sfeer.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
De opzet is even simpel als uitdagend. Je krijgt in het begin keurig uitleg, maar wordt ook best snel in het diepe gegooid. Puzzels worden al vrij snel behoorlijk pittig. Vandaar dat je vijf hints krijgt die je naar believen in kunt zetten. Dan verklappen de makers de stappen die je moet zetten. Vijf hints is weinig, maar je kunt nieuwe bijkopen. Voor 1,79 euro koop je vijf nieuwe. Je kun natuurlijk ook op internet zoeken, daar zijn genoeg tips te vinden. Hitman GO is wat ons betreft een erg leuke en vooral uitdagende game die de 4,50 euro zeker waard is. Enig minpunt: jammer dat je wel hints kunt kopen, maar ze niet kunt verdienen binnen de game.
Blastball
Titel |
Blastball |
 |
Platform |
iOS |
Prijs |
gratis |
Van de Belgische ontwikkelstudio Monkune kwam afgelopen voorjaar het vermakelijke puzzelspel Blastball. De game draait om het vormen van rijtjes gele en paarse ballen, waarbij rijen van vijf of meer ballen automatisch verdwijnen, en dat levert dan punten op. Monkune voegt aan dit simpele, overzichtelijke concept diverse twists toe, waardoor het spel net iets meer strategie en slimmere keuzes van de speler vraagt. Op die manier weet de Belgische studio een op het oog simpel spelletje verrassend lang leuk te houden.
Uiteindelijk is het hele spel gratis te spelen, al zal de voortgang dan natuurlijk een stuk langzamer zijn.
Elk spelletje begint met een veld vol paarse en gele ballen die verdeeld zijn over hokjes die plaats bieden aan vier ballen. Spelers kunnen simpelweg de beurtelings verschijnende ballen naast hun kleurgenoten plaatsen, maar er zijn uiteraard veel meer wegen die naar Rome leiden. Zo zijn de vlakken waar de ballen op liggen beweegbaar. Ook krijgen spelers, wanneer zij rijtjes ballen laten verdwijnen, als beloning ballen met speciale functies terug. Zo kun je soms ballen van kleur laten veranderen, of een tegel roteren om een net wat gunstigere ligging van de ballen te krijgen. Daarbij is het zaak om vooruit te denken, want wie echt hoge scores wil noteren in Blastball kan niet zonder de nodige combo's.
Veel rijen achter elkaar scoren levert een multiplier op, en dat verhoogt de scores die je steeds binnenhaalt. Belangrijk is ook om niet alleen maar rijtjes van vijf te maken, maar ook juist op zoek te gaan naar de wat langere rijen. Bevatten die rijen een of enkele speciale ballen, dan levert dat nog een berg extra bonuspunten op. De meest lucratieve rijtjes kunnen zo in een klap voor duizenden punten zorgen. Tijdens het spelen kun je ook nog enkele missies volbrengen. Denk daarbij aan simpele opdrachtjes als 'maak een rij van zes gele ballen', maar ook iets ingewikkeldere varianten.
Het volbrengen van die missies zorgt samen met je score voor een beloning in de vorm van munten. Met die munten kun je verschillende 'boosts' en 'bursts' kopen. De boosts doen wat de naam al een beetje verklapt: ze boosten je score. Denk daarbij aan speciale ballen die er voor zorgen dat aan het einde van het spel alle overgebleven ballen ontploffen, waardoor ze meetellen voor je eindscore. Bursts zijn daarentegen wat meer spelgericht. Ze laten je bijvoorbeeld exploderende ballen onschadelijk maken. Hoewel ballen wegspelen het doel is, betekent het laten exploderen van zo'n 'bom-bal' toch echt dat je potje voortijdig is afgelopen.
Hoewel je munten kunt verdienen door het spel te spelen, zijn de makers natuurlijk ook niet achterlijk. Het is mogelijk munten bij te kopen, en dat kan desgewenst best aardig in de papieren lopen. Zo is er voor tachtig euro een pakket van vier miljoen munten te koop. Volgens de makers zou je BlastBall met een pakket dat 45 euro kost ongeveer 25 uur kunnen spelen, met het maximaal aantal power-ups tot je beschikking. Overigens kunnen spelers die daar geen trek in hebben hun gratis muntenaantal nog ophogen door prestaties te delen via Facebook en Twitter. Uiteindelijk is het hele spel gratis te spelen, al zal de voortgang dan natuurlijk een stuk langzamer zijn.
Met zijn leuke visuals en simpele-maar-toch-diepgaande gameplay bewijst BlastBall meer dan een aardige game te zijn. Als je niet investeert in een muntvoorraad gaat het plezier er af en toe wel af, omdat je dan vaak in situaties komt waarbij potjes een beetje stil vallen door een gebrek aan boosts en bursts. Toch leent BlastBall zich er ook dan voor om af en toe even te worden opgepakt, en telkens is het dan toch weer even leuk. Tot slot nog enkele aardige weetjes: Monkube werkt met een externe studio aan een PlayStation Vita-versie van Blastball. Daarnaast is de studio al bezig met een opvolger van Blastball, genaamd Blastball GO, dat Blastball combineert met het Aziatische bordspel 'Go'.
Football Manager Handheld
Titel |
Football Manager Handheld |
 |
Platform |
iOS, Android |
Prijs |
8,99 euro |
Ten tijde van een WK telt Nederland zestien miljoen bondscoaches, wordt wel gezegd. Voor veel van die 'bondscoaches' zal wat extra oefening geen overbodige luxe zijn, en ervaren spelers van voetbalmanagersims weten dat er in dat kader geen beter spel is dan Football Manager. Sinds enige jaren is 'FM' ook speelbaar op mobiele platformen. Het grappige daarvan is dat het spel de klassieke 'FM'-games meer benadert dan de sterk doorontwikkelde en geëvolueerde pc-variant die nog steeds jaarlijks verschijnt.
De Handheld-versie van Football Manager heeft zich inmiddels ontwikkeld tot een volwaardig voetbalmanagerspel.
Waar Football Manager-spelers op de pc al jaren gewend zijn om de actie in een volledige wedstrijd-engine te kunnen volgen, leunt Football Manager Handheld nog altijd zwaar op het aloude balkje waarin de wedstrijden via commentaar worden weergegeven. Hoogtepunten worden gedeeld via een zeer simpel top-down aangezicht van het veld, waarop spelers worden weergegeven als rondjes. Lang geleden vatte iemand dat eens samen als 'kijken naar vechtende stipjes', en als je de belangen erachter weg denkt, is dat eigenlijk precies wat het is.
Toch zijn die belangen er wel. Net als zijn grote broer weet FM Handheld heel goed het gevoel van willen winnen los te maken, en daar krijg je ook een hoop middelen voor. Natuurlijk zijn niet alle fijne nuances uit de pc-versie aanwezig, maar globaal kent het spel dezelfde onderdelen. Je kunt dus de transfermarkt op, je eigen spelers trainen, naar hartenlust sleutelen aan je tactiek en zelfs scouts en je assistent manager hebben een rol. Ook contact hebben met spelers om hun gemoedstoestand te verbeteren maakt deel uit van je takenpakket. Voor elk van die onderdelen geldt: ze zijn minder uitgebreid, minder compleet dan op de pc. Ze zijn er echter wel en werken prima, en dat is uiteindelijk wat telt.
Dat maakt dat je binnen de kortste keren lekker op weg bent in een seizoen met een club naar keuze binnen de grotere landen van, voornamelijk, Europa, waar Nederland ook bij hoort. Voor je het weet bekruipt je een herkenbaar gevoel. Dat gevoel dat vroeger al zei 'nog één keer op continu drukken', of 'nog één wedstrijdje'. Football Manager Handheld is dan ook zo'n spel dat je uren achter elkaar zou kunnen spelen, of zo lang als de accu van je iPad het volhoudt. Football Manager is een spel waar je altijd wel weer even in moet komen als je een tijdje niet gespeeld hebt. Met welke transfers was je ook alweer bezig, en hoe stond het team er voor? Dat maakt dat de game minder geschikt is om af en toe een kwartiertje op te pakken en weer weg te leggen.
Dat laatste is eigenlijk vooral een compliment, want het laat zien dat Football Manager Handheld het niveau van de normale Football Manager-games inmiddels heel behoorlijk weet te benaderen. Verschillen zullen er echter ook altijd blijven, al was het maar door het altijd beperkt beschikbare geheugen en het feit dat Sports Interactive toch ook wel graag geld wil verdienen. Zo zul je, om in FMH bondscoach te kunnen worden, nog eens een paar euro moeten bijbetalen. Ook zijn er diverse challenges beschikbaar, en ook die kosten geld. Laat duidelijk zijn dat je je echt prima kunt vermaken met het basisspel dat je voor negen euro kunt downloaden, maar wie echt alles uit het spel wil halen, mag daar ongeveer het dubbele van maken.
Football Manager Handheld is zeer de moeite van het spelen waard. Waar we ooit van Football Manager op mobiele platformen vonden dat te veel van de spelonderdelen van de normale pc-versie ontbraken, heeft de Handheld-versie zich inmiddels ontwikkeld tot een volwaardig voetbalmanagerspel dat zich op een iets laagdrempeligere manier presenteert en laat spelen. Dat zou kunnen betekenen dat de toegewijde FM-spelers hun ei er nog steeds niet in kwijt kunnen, maar voor veel anderen is dit een heerlijk managerspel om de zomer mee door te komen.
Bezircle
Titel |
Bezircle |
 |
Platform |
iOS, Android |
Prijs |
2,69 euro (iOS), gratis (Android) |
'One-button tactical gameplay', zo luidt de tagline van Bezircle. De game van de Amsterdamse ontwikkelstudio Ludomotion verscheen in het voorjaar in de App Store, maar er is best een redelijke kans dat je het spel nog nooit hebt uitgeprobeerd. Waar het aanbod groot is, worden consumenten selectief, zeker als er aan het product een prijskaartje hangt. Bezircle kost in de App Store 2,69 euro. Als dat het enige is dat in de weg zou staan van het definitieve succes van Bezircle, dan is er alvast goed nieuws. Sinds begin juli is een iets uitgebreide versie van de game namelijk gratis te downloaden voor het Android-platform.
Het steeds veranderende speelveld en de snelle keuzes die worden gevraagd, maken Bezircle de moeite waard.
In de basis is Bezircle vrij simpel. Je bestuurt een slangetje en moet rondjes draaien om 'orbs' om ze in jouw kleur te veranderen. De bedoeling is om dat altijd zo snel en efficiënt mogelijk te doen. Dat begint met heel simpele opdrachten waarin je nog aan het uitvogelen bent hoe je alle orbs in je scherm in zo min mogelijk handelingen kunt veroveren. Al snel verandert het spel echter. Er komen nieuwe soorten orbs bij, die de regels veranderen. Ook ben je al snel niet langer meer alleen in een arena, maar komen er andere vijanden bij kijken. Om ook dan verder te komen, zul je meer orbs moeten verzamelen dan zij, en dat is lang niet altijd even makkelijk ...
Op dat moment begint Bezircle een game te worden die indruk maakt. Het competitieve element voegt druk toe. Spelers moeten onder druk de beste routes zien te vinden, en daarbij ook nog anticiperen op wat andere spelers doen, of dat nu AI-spelers zijn in de singleplayer of menselijke spelers in de local multiplayer-modus van het spel, die met maximaal vier mensen kan worden opgepakt. Goed kijken naar welke mogelijkheden de arena's bieden is daarbij cruciaal. In beginsel kunnen spelers elke orb van elkaar afpakken, maar sommige orbs zijn permanent van de speler die die orb het eerst te pakken heeft. Daarnaast kun je geen orbs veroveren die niet in verbinding staan met je andere orbs, dus mocht je zo'n permanente orb te pakken hebben, dan zou het goed kunnen dat je daarmee de mogelijkheden van je tegenstanders al ernstig heb beperkt.
Zo'n orb is slechts één voorbeeld van hoe de dynamiek in een level door speciale orbs wordt veranderd, maar er zijn dus nog veel meer voorbeelden. Zo is er bijvoorbeeld, in de Android-versie, de 'Mi Casa'-spelmodus. Hier beschikt elke speler over een 'Casa'-orb. Verover je de Casa-orb van je tegenstander, dan krijg je in een klap al zijn orbs, maar andersom kun je op diezelfde manier ook jouw orbs verliezen. Verder zijn er in Bezircle nog allerlei power ups, zoals energie-power-ups. Die heb je nodig om je slang gevoed te houden, want zonder energie kun je geen orbs bezirclen.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Bezircle is vermakelijk als singleplayer-spel, maar komt vooral goed tot zijn recht in de multiplayer-potjes. In de singleplayer ligt de uitdaging uiteindelijk vooral in het volledig uitspelen van het spel. Dat betekent niet alleen alle levels uitspelen, maar ook alle drie die sub-uitdagingen in een level completeren. Het welbekende 'drie-sterren-systeem' dus. De echte lol van Bezircle zit in de momenten dat je in de hectiek bijna je eigen slang kwijtraakt. Het steeds veranderende speelveld en de snelle keuzes die worden gevraagd, maken Bezircle de moeite waard. Of je dan al die opdrachtjes nog gaat uitvoeren, maakt eigenlijk niet eens uit.
Leo's Fortune
Titel |
Leo's Fortune |
 |
Platform |
iOS, Android |
Prijs |
4,49 euro (iOS), 3,69 euro (Android) |
Hoewel Android het grootste marktaandeel heeft wat mobiele besturingssystemen betreft, moeten consumenten die willen gamen op hun Android-apparaat vaak geduldig zijn. Hoewel er ook genoeg games gelijktijdig voor iOS en Android verschijnen, zijn er toch ook veel games die eerst voor iOS uitkomen en pas later beschikbaar zijn voor Android. Elk nadeel heeft echter zijn voordeel: veel van de games die naar Android komen zijn op iOS dus al op de weegschaal gelegd. En dat maakt het makkelijk om aan te zien komen wanneer er een echt goed spel verschijnt voor Android.
Leo's Fortune schotelt de speler niet alleen prima platform-gameplay voor, maar ondersteunt dat met prachtige graphics en bijpassende muziek.
Leo's Fortune is daar een goed voorbeeld van. Deze platformgame verscheen dit voorjaar al voor iOS en is sinds afgelopen week ook beschikbaar voor Android-apparaten. Gamers die het spel al kennen van iOS zullen beamen dat Android-gamers er bepaald niet slecht aan doen deze game uit te proberen. Het avontuur rond de enigszins nurkse, maar toch bijzonder grappig ogende Leo schotelt de speler namelijk niet alleen prima platform-gameplay voor, maar ondersteunt dat met prachtige graphics en bijpassende muziek.
Leo, oftewel Leopold the Fortunate, is een besnord monsterwezentje dat op een dag wakker wordt zonder zijn zo geliefde fortuin om zich heen, terwijl ondertussen de wereld om hem heen er ook niet beter op is geworden. Leo trekt er dus op uit om zijn fortuin terug te vinden, en daarmee is de setting voor Leo's Fortune bepaald. De speler leidt Leo langs uiteenlopende gebieden, om stukje bij beetje het fortuin weer bij elkaar te krijgen. Het verzamelen van muntjes in de diverse levels is daarvan onderdeel, en uiteraard dien je elk muntje te vinden alvorens je echt kunt zeggen dat je Leo's fortuin weer bij elkaar hebt. Daarbij heeft elk level ook nog eens drie factoren waarmee Leo een ster kunt verdienen, en zo beschikt Leo's Fortune dus ook over de bekende 'drie-sterren-structuur' die zoveel mobiele games hebben.
Gelukkig is de gameplay zelf een stuk origineler. Toch is het niet zo dat je in Leo's Fortune veel ziet dat je in geen enkele andere platformgame tegen kunt komen. De game zit goed, maar stiekem ook enigszins voorspelbaar in elkaar. Leo kan zichzelf bijvoorbeeld laten opblazen om een stukje te zweven en versnellen en vertragen om bepaalde obstakels te passeren. Al met al zien we diverse elementen terugkomen die we al eens in al die andere mobiele platformspellen hebben gezien. Dat geldt ook voor de besturing met twee duimen op het scherm, al moet gezegd dat je in Leo's Fortune, in tegenstelling tot veel andere mobiele platformgames, beide kanten op kunt side-scrollen. Door de obstakels kun je niet altijd helemaal terug, maar Leo zal nooit tegen een onzichtbare muur aan lopen.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Wat maakt Leo's Fortune uiteindelijk zo speciaal? In de eerste plaats: de al even genoemde audiovisuele presentatie. Sommige van de omgevingen die Leo passeert zijn haast kunst, zo mooi zijn ze weergegeven. En hoewel als element op zich niet nieuw of baanbrekend, mag toch gezegd worden dat het level design goed in elkaar zit. Platform-elementen worden op een leuke manier gecombineerd met puzzel-elementen, die je soms echt even laten nadenken over hoe je een bepaald obstakel voorbij moet. De show wordt echter gestolen door Leo zelf, die met zijn grappige voorkomen, sprekende mimiek en bijpassende stem met stip binnen is gekomen op de lijst met leukste game-personages. Wat ons betreft zien we Leo snel terug in een nieuw avontuur.
Civilization Revolution 2
Titel |
Civilization Revolution 2 |
 |
Platform |
iOS |
Prijs |
14 euro |
Firaxis Games bewees in 2008 dat je wel degelijk een vereenvoudigde versie van Civilization op de markt kunt brengen. In eerste instantie gebeurde dat voor de Xbox 360 en PlayStation 3, waarop de vereenvoudigde formule al uitstekend werkte. Het was echter vooral de daarvan afgeleide versie voor de Nintendo DS die overtuigde. Op een handheld kwam Civilization Revolution pas echt goed tot zijn recht en dat gold ook voor de iOS-versie uit 2009. Waar de oorspronkelijke consoleversie matig verkocht, deed met name de versie voor iOS het verrassend goed.
De gameplay is niet zo uitgebreid als in de pc-varianten, maar voor een mobiel platform is dat prima.
Er was dus alle reden om een vervolg te maken. Dat is er inmiddels, in de vorm van Civilization Revolution 2, dat niet verscheen voor consoles, maar enkel voor iOS. Wie de oude game kent en de nieuwe start, ziet meteen zowel de overeenkomsten als de verschillen. Zo zie je direct dat de beschavingen en bijbehorende leiders waar je uit kunt kiezen grotendeels vertrouwd zijn. Zodra je een leider gekozen hebt en het slagveld betreedt, zie je de verschillen. Waar de oude game op sprites gebaseerd was, is de nieuwe echt driedimensionaal, wat vooral tot uiting komt in de korte animaties die een gevecht tussen twee eenheden uitbeeldt. Het ziet er veel beter uit dan het origineel.
Het is helaas ook het grootste winstpunt van de game, want verder voelt CivRev2 eerder aan als een uitbreiding dan als een geheel nieuwe game. En dan is het nog niet eens een erg uitgebreide uitbreiding. Zoals gezegd: de beschavingen en leiders zijn grotendeels hetzelfde. Er zijn twee nieuwe leiders, in de vorm van JFK en Churchill, die echter pas beschikbaar zijn nadat je een achievement hebt behaald, zonder dat duidelijk is wat je moet doen om dat achievement te halen. Verder zijn er wat spaarzame nieuwe eenheden en Wonders, maar veel impact op de vertrouwde gameplay hebben die niet.
Het zijn kleine wijzigingen die bovendien niet eens altijd goed uitpakken. Zo was er een Wonder dat je vroeg in de game een lekker sterke eenheid gaf, een Knight bijvoorbeeld. Dat is nu vervangen door een Wonder dat in één keer al je Horsemen vervangt door Knights. Dat kan heel handig zijn. Maar wat nu als je helemaal nog geen Horsemen hebt? Of als je aan kanonnen toe bent? De kans daarop is groot en daarmee ook de kans dat je niets aan het Wonder hebt.
Uit bovenstaande blijkt al dat de opzet van de game eigenlijk precies hetzelfde is gebleven. Dat wil zeggen dat je - inmiddels bijna ouderwets - nog steeds vierkante tegels treft in de game, waarop je flinke hoeveelheden eenheden kunt stacken. In CivRev2 kun je dus nog ouderwets met een enorm leger over het slagveld walsen. Mocht het gelukt zijn om een leger op te bouwen en dat op één tegel te verzamelen, dan zul je weinig weerstand ondervinden, want de kunstmatige intelligentie van de game is vergelijkbaar met die in het eerste deel. Alleen op de hoogste van de vijf moeilijkheidsgradaties heb je een serieuze uitdaging aan je virtuele tegenstanders.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Wat daarmee ook gebleven is ten opzichte van de voorganger, is de nadruk op het militaire deel van de game. Je kunt nog steeds ook cultureel, wetenschappelijk en economisch winnen, maar dat kan eigenlijk alleen als je voldoende militair overwicht hebt opgebouwd. Daarin is er weinig anders. Toch is er een opmerkelijk verschil; Firaxis heeft de random gegenereerde map waarop je strijdt veel kleiner gemaakt dan in de voorganger. Steden zullen daardoor veel dichter bij elkaar staan en je zult veel eerder dan in de voorganger geconfronteerd worden met de vier concurrerende mogendheden. Je staat ook eerder met je leger op de stoep van je buurman, waardoor de game wat sneller is geworden dan zijn voorganger, die op zich al een snelle, hapklare variant is van de traditionele Civ-games. Dat de maps kleiner en de game wat sneller is, is prima. Jammer is wel dat Firaxis de cameravoering wat aangepast heeft. Boven die kleinere maps kun slechts beperkt uitzoomen, wat ervoor zorgt dat je weinig overzicht hebt. Dat is jammer.
Alle kritiek die we hebben, maakt nog steeds niet dat CivRev2 een slechte game is. Dat is deze titel zeker niet. Hij blijft - net als zijn voorganger - een game die prima tot zijn recht komt op een tablet. De gameplay is niet zo uitgebreid als in de pc-varianten, maar voor een mobiel platform is dat prima. Het blijft heerlijk om in een paar verloren uren een potje op een tablet te spelen. Het probleem is alleen dat CivRev2 zo weinig toevoegt aan zijn voorganger. De gameplay is nagenoeg hetzelfde, op een verdwaalde nieuwe eenheid na. Eigenlijk heeft alleen het uiterlijk een opfrisbeurt gekregen, maar de vraag is of dat voor een tabletgame zo boeiend is. Daar komt bij dat de game 14 euro kost, wat vrij veel is voor een iOS-titel. Zeker aangezien ook de voorganger nog gewoon beschikbaar is, en die kost nog geen 3 euro. Daar is bovendien een gratis Lite-versie van te vinden. CivRev2 is dus heerlijk om te spelen, maar nauwelijks beter dan zijn veel goedkopere voorganger. Er is eigenlijk erg weinig reden om de meerprijs voor de nieuwe versie neer te leggen. Daarmee is CivRev2 een nogal teleurstellende game. Twee sterren voor de moeite.
SXPD
Titel |
SXPD |
 |
Platform |
iOS |
Prijs |
1,79 euro |
Games draaien vaak om een strijd tussen goed en kwaad. Zo ook in SXPD, al is die strijd slechts één kant van het verhaal, want de makers van de game proberen met het op de markt brengen van SXPD een aantal goede doelen te ondersteunen. Dat is althans wat uitgever One Big Game voor ogen heeft, al is niet direct duidelijk welke goede doelen het bedrijf op de korrel heeft. Het belooft in ieder geval dat 80 procent van de opbrengst besteed worden aan het verbeteren van het leven van minder bedeelde kinderen. De uitgever is daarbij afhankelijk van de goedwillendheid van ontwikkelaars, die hun games ter beschikking moeten stellen. Hulde dus voor de makers van de game; Little Chicken.
De stijl is prachtig, maar zit soms ook wat in de weg.
Het mooie is dat niet alleen One Big Game gedeeltelijk een Nederlands initiatief is, maar dat ook Little Chicken uit Nederland komt. Al is niet alles Nederlands; het idee voor de game komt van Dave Perry, ooit het hoofd van Shiny Entertainment en verantwoordelijk voor games als Earthworm Jim, MDK en Messiah. Met SXPD wilde hij iets maken dat lijkt op 3D Deathchase, een game uit 1983 voor de ZX Spectrum. Perry en Little Chicken combineren in SXPD de klassieke gameplay van 3D Deathchase met moderne stripboeken. Voor het grafische deel huurden ze Duke Mighten in, die veel voor Marvel gewerkt heeft. Hij heeft voor SXPD een verhaal verzonnen rond vrouwelijke motoragenten in een totalitaire wereld, waar we hier verder niets over zullen verklappen.
Mighten heeft SXPD een donkere grafische stijl meegegeven, die veel lijkt op die in een film als Sin City en een game als Mad World. Die stijl is prachtig, maar zit soms ook wat in de weg. Want tussen de pagina's door die Mighten heeft getekend, heb je controle over een motorfiets waarop je door een labyrint scheurt, op jacht naar andere motorfietsen. De omgeving is geheel zwart/wit, waardoor het soms lastig is om de obstakels te onderscheiden waar je tegenaan kunt rijden. Dat komt ook doordat de bediening van de game wat simpel is. Je kunt de snelheid van je eigen motor niet controleren en scheurt dus steeds op dezelfde hoge snelheid door het labyrint. Net zolang tot je de motoren die je achtervolgt neer hebt geschoten of tot je zo vaak gecrasht bent dat je eigen motor onherstelbaar beschadigd is. Dan mag je het opnieuw proberen. En als je de bad guys hebt gepakt, mag je door naar het volgende hoofdstuk, dat steeds begint met wat pagina's van Mighten.
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
SXPD is kort. Erg kort zelfs, voor je er erg in hebt, is het alweer afgelopen. Dat is jammer, want zeker door de combinatie met de strippagina's smaakt de game naar meer. Al blijft de gameplay wat achter bij het verhaal, met name doordat de stukken die je kunt spelen kort zijn. De gameplay is op zich niet verkeerd. Je bestuurt je motor door de tablet te kantelen en ondanks de hoge snelheid gaat dat behoorlijk accuraat. Het probleem is dus alleen dat het beeld wel mooi, maar ook donker is, waardoor obstakels lastig te zien zijn en je onnodig vaak crasht. Het maakt dat niet de vijandige motorrijders, maar de muren van het labyrint de grootste vijand zijn - en dat kan niet helemaal de bedoeling zijn. Een erg leuk en vooral mooi initiatief, maar helaas wat gameplay betreft niet helemaal geslaagd.