Inleiding: alles is een smartphone
High-end smartphones zijn populair en daarom testen we vaak de duurdere modellen. Een smartphone van 400 euro of meer is echter niet voor iedereen weggelegd: sommige mensen hebben het geld niet, terwijl anderen het er simpelweg niet aan uit willen geven.
Daarom hebben we de afgelopen tijd al een aantal goedkopere modellen vergeleken: in juni zetten we een shootout online van vier Android-telefoons die toen rond 250 euro kostten, en begin dit jaar schreven we over de goedkoopste Windows Phone-toestellen, waarvan de goedkoopste inmiddels voor 139 euro over de toonbank gaat.
Het kan echter nog goedkoper: voor 60 tot 100 euro kun je tegenwoordig al een heel behoorlijke smartphone kopen, waarmee je mobiel kan internetten, kan whatsappen en Facebook en Twitter kan bijhouden.
Dit marktsegment is vrij nieuw. Een paar jaar geleden kostten de goedkoopste smartphones minimaal 150 tot 200 euro. Waar we eind 2010 nog grapten dat je in de nabije toekomst een smartphone bij twee pakjes boter zou krijgen, had de grootste supermarktketen van Nederland afgelopen maand een smartphone in de aanbieding. De aanschaf van boter was niet eens verplicht.
Een lagere prijs betekent echter dat compromissen gesloten moeten worden. Tweakers.net testte daarom de drie populairste smartphones onder de 100 euro om te zien waar ze in uitblinken, en wat hun zwakke kanten zijn. Je zou denken dat een telefoon voor zo weinig geld onmogelijk een goed scherm of een goede accu kan hebben, maar onze tests wijzen uit dat je behoorlijk veel waar voor je geld kan krijgen.
De toestellen
De Pocket is de goedkoopste Samsung Galaxy-smartphone en alleen al vanwege de naam is dit budgettoestel behoorlijk populair. De telefoon heeft een 2,8"-scherm, draait op een Broadcom-processor en loopt op Android 2.3. Hij kost rond de 100 euro, maar in combinatie met een prepaidpakket kun je hem al voor een euro of 75 in de winkel vinden.
De Alcatel One Touch OT-918D heeft plek voor twee simkaarten. De telefoon heeft verder een 3,2"-scherm en draait op Android 2.3 met een skin van Alcatel. Daarmee heeft het toestel een ander lockscreen, een ander homescreen, andere iconen en veel extra apps. Het toestel kost ongeveer 90 euro, maar wellicht dat hij binnenkort met een prepaidpakket nog goedkoper wordt aangeboden. De processor is van de onbekende fabrikant MediaTek.
De Vodafone Smart II is de goedkoopste telefoon uit de test. Het scherm is 3,2" groot en het toestel draait op een vrijwel onaangepaste versie van Android 2.3 - Vodafone heeft alleen een dozijn eigen apps toegevoegd - en uiteraard zit er een simlock op. De naam verraadt al dat deze telefoon, die door TCL wordt gemaakt, alleen door Vodafone wordt verkocht. Hij kost 65 à 70 euro, en daar krijg je nog een tientje beltegoed bij.
Accu: zuinig
Alledrie de toestellen zijn klein en hebben bijpassende accu's. Daar staat tegenover dat de schermen ook klein en dus zuinig zijn, terwijl de processors eveneens geen al te grote wissel op de accu trekken.
We baseren de scores voor de accutests op de resultaten van vier benchmarks: bellen, internetten, film kijken en standby. Hoe de scores precies tot stand komen, is te lezen in ons achtergrondverhaal over accutests.
Bij de accutests viel vooral de OT-918D op. Het is het eerste dualsim-toestel dat we testen en vooral tijdens de beltest bleek deze functionaliteit veel van de accu vraagt: na een uur bellen was 15 procent van de acculading weg, drie keer zoveel als bij de Galaxy Pocket. Bij de standby-test presteerden de OT-918D en de Galaxy Pocket overigens wel weer even goed.
In het dagelijkse gebruik houden de drie toestellen het makkelijk een dag uit, en bij wat voorzichtiger gebruik haal je het einde van de tweede dag ook wel. De Galaxy Pocket is de zuinigste: hij troeft in al onze tests zelfs high-end smartphones af, waardoor je bij licht gebruik pas na ruim vijf dagen een lader moet opzoeken.
Design en uiterlijk: compact
De drie telefoons zijn weliswaar goedkoop, maar ze voelen niet goedkoop aan. Alle drie de toestellen zijn gemaakt van kunststof dat de indruk maakt behoorlijk slijtvast te zijn. We hebben de telefoons echter maar een paar weken kunnen gebruiken, en we kunnen dus niet veel zeggen over de duurzaamheid.
Galaxy Pocket
De Galaxy Pocket is simpel gezegd een Galaxy S die te heet is gewassen. Het toestel vertoont veel overeenkomsten met het topmodel van 2010, zoals de chromen rand rondom het scherm en de vorm van de Home-knop. Toch zijn er ook verschillen, zoals de verhoudingen: het scherm is klein en dat wordt benadrukt door de relatief grote knoppen.
De aan-uitknop zit aan de rechterzijkant, de volumeknoppen zijn links te vinden. De achterkant is in feite één grote accuklep, die van een stevige, harde kunststof is gemaakt en die bovendien niet erg vatbaar voor vingerafdrukken is. De behuizing geeft dan ook niet mee als je het toestel vasthoudt, en bovendien ligt de Galaxy Pocket prima in de hand.
:fill(white)/i/1344853919.jpeg?f=thumb)
OT-918D
De Alcatel One Touch OT-918D en de Smart II hebben dezelfde maat scherm, maar de behuizing van de Alcatel is iets groter. Het toestel ligt fijn in de hand en zal niet snel uit je vingers glippen dankzij het reliëf op de achterkant. Het grootste deel van de behuizing is niet gevoelig voor vingerafdrukken.
Onder het scherm zitten drie aanraakgevoelige knoppen, die van links naar rechts Menu, Zoeken en Terug moeten voorstellen. Het icoon van de Menu-knop gebruikt Google in Android 4.0 en hoger echter voor de Recente Apps-functionaliteit. Misschien krijgt deze knop bij een firmware-update nog eens een andere functie. Onder de drie knoppen zit nog een fysieke Home-knop. Die klikt goed en werkt prima, al is het wat verwarrend dat deze knop niet tussen de andere drie toetsen is geplaatst.
De zijkant is afgewerkt met een lichtpaarse strip. Aan de rechterzijkant zitten de volumeknoppen met daaronder de vergrendel-knop, die ook dienstdoet als aan-uitknop.
De achterkant is misschien wel het mooiste deel van de OT-918D: mooi strak, met alleen een speaker, een uitsparing voor de camera en een One Touch-logo.
:fill(white)/i/1344853979.jpeg?f=thumb)
Smart II
De Smart II is een generiek toestel zonder al te veel franje, dat eigenlijk mooi noch lelijk is. Aan de voorkant zitten het scherm, een Vodafone-logo, de speakergrill en vier capacitieve knoppen. De volumeknoppen zitten aan de rechterzijkant, samen met een cameraknop.
De aan-uitknop zit samen met de 3,5mm-aansluiting aan de bovenkant; de onderkant herbergt de usb-aansluiting. Aan de achterzijde zien we de 3-megapixelcamera met led-flitser en een speaker.
De telefoon is niet dun, maar door zijn formaat toch lekker handzaam. Het grootste nadeel van dit ontwerp is de tweedelige accuklep, waarachter ook de simkaart en micro-sdhc-kaartjes moeten worden geplaatst. Dat klepje werkt lastig en voelt goedkoop aan.
Scherm: matig tot zeer slecht
In deze prijsklasse mag je geen ips-lcd's of amoleds verwachten. Toch zijn er grote verschillen tussen de schermen van de geteste toestellen.
Opvallend is wel dat de schermen allemaal capacitief zijn: goedkope telefoons werden jarenlang met de goedkopere resistieve schermen uitgerust. Ook opvallend is dat ze alle drie multitouch ondersteunen - een feature die pas twee tot drie jaar geleden voor het eerst in high-end telefoons verscheen. De uitzondering op die regel is overigens de iPhone, die al sinds zijn verschijnen in 2007 gebaren met meer dan één vinger herkent.
Toestel | Galaxy Pocket | Alcatel OT-918D | Vodafone Smart II |
Schermdiagonaal |
2,8" |
3,2" |
3,2" |
Resolutie |
320x240 |
320x480 |
320x480 |
Pixeldichtheid (ppi) |
142 |
180 |
180 |
De Galaxy Pocket heeft van de drie op papier het minst aantrekkelijke scherm: het bevat slechts de helft van de pixels van de schermen van de OT-918D en de Smart II en is ook nog eens een slag kleiner. Ook de pixeldichtheid, die veel zegt over de waargenomen scherpte, is lager dan bij de andere twee toestellen.
In de praktijk is het nog erger dan de specificaties suggereren: de Galaxy Pocket heeft met afstand het slechtste scherm dat we in lange tijd in een telefoon hebben gezien.
Het is niet na te gaan of het ligt aan het reviewexemplaar of dat het structureel is, maar de display lijkt wel een soort mislukt 3d-scherm, waarnaar het niet prettig kijken is. Op een macrofoto is te zien dat er een wazige laag over de pixels is gelegd, die de indruk wekt dat je door een vieze ruit zit te kijken. Wellicht gaat het om een laag die reflecties moet tegengaan, maar het middel is dan erger dan de kwaal.
Een andere oorzaak van de slechte beeldkwaliteit zou kunnen zijn dat Samsung het scherm een kwartslag gedraaid heeft. Waar andere lcd's vaak slechte verticale kijkhoeken hebben, heeft dit scherm juist slechte horizontale kijkhoeken.

De OT-18D heeft een voor zijn prijs alleszins redelijk scherm. Het 3,2"-paneel is bovendien groter dan de schermen van veel andere budgettelefoons, en niet eens zoveel kleiner dan de 3,5"-display van bijvoorbeeld de iPhone 4S.
Ook met dit scherm is echter nog wel het een en ander mis: teksten zijn rafelig, de helderheid is laag, waardoor het scherm in direct licht slecht afleesbaar is, en vooral de verticale kijkhoeken zijn om te huilen zo klein. Dat heeft natuurlijk niet alleen nadelen: in trein of bus zal iemand niet snel met je kunnen meekijken.
Het scherm reageert over het algemeen opvallend goed op aanrakingen: bij typen valt wel op dat hij af en toe een aanraking mist, waardoor een letter opnieuw getypt moet worden.
Hetzelfde geldt eigenlijk voor de Smart II, die over een scherm beschikt met grofweg dezelfde eigenschappen: veel aanrakingen worden goed geregistreerd, maar niet alle.

De helderheid van de lcd's in de drie geteste telefoons laat duidelijk te wensen over. Alleen de amoleds van Samsung hebben een lagere score, maar amoleds hebben minder helderheid nodig om even goed afleesbaar te zijn als lcd's.
De weergave in direct zonlicht is dan ook niet best, ook al omdat er veel ruimte tussen het oppervlak van het scherm en het scherm zelf zit, waardoor er veel reflecties optreden. Het scherm van de Galaxy Pocket is overigens wel duidelijk het helderste.
Zwart is op een lcd nooit echt zwart, maar de waarden blijven bij alle geteste toestellen keurig onder de 0,5cd/m². Dat is voor een lcd een keurige waarde, waardoor zwart er in elk geval redelijk zwart uit ziet. De toestellen hebben echter in tegenstelling tot sommige duurdere toestellen geen filters, waardoor een uitgeschakeld scherm wel heel grijs kan ogen.
Het contrast geeft aan hoe groot het verschil is tussen zwart en wit. Bij de geteste toestellen is dat tussen 1:700 en 1:800 en dat is niet hoog. De lcd's met het hoogste contrast zitten rond 1:1200, amoleds hebben vanwege het diepe zwart een zo goed als oneindig hoog contrast.
De kleurtemperatuur geeft weer hoe natuurlijk kleuren kunnen worden weergegeven. Bij 6500 kelvin worden kleuren het meest natuurlijk weergegeven; daaronder zijn kleuren te rood, daarboven te blauw.
Alle toestellen hebben schermen die veel te blauw zijn. De Smart II maakt het wel heel bont: een zo hoge kleurtemperatuur hebben we nog nooit op een telefoon gezien.


Software en apps: Android 2.3 en een beetje
De grootste beperking bij veel goedkope smartphones is het interne opslaggeheugen. Het is een van de eerste zaken waarop wordt bespaard en na dat leidt tot vervelende situaties: na het installeren van een beperkt aantal apps is het geheugen vol en het verplaatsen van apps naar de sd-kaart biedt maar beperkt soelaas. Met maximaal 150MB na een verse reset hoef je er niet op te rekenen dat je tientallen apps kunt downloaden.
De Galaxy Pocket beschikt over ongeveer 2GB vrij geheugen, waardoor je je geen zorgen over ruimte voor apps hoeft te maken. De Smart II en OT-918D hebben na een verse reset echter ongeveer 150MB over en dat is ronduit weinig.
Alle geteste toestellen draaien Android 2.3.5 of hoger en hebben daarmee software van hooguit een jaar geleden aan boord. Omdat Android 4.0 zwaar op de gpu leunt, zou een update naar die versie deze toestellen vermoedelijk niet sneller of beter maken, en versie 2.3 is voor deze toestellen dan ook een prima keuze.
Android 2.3 is al redelijk compleet, met een goede browser, goede synchronisatiemogelijkheden met Google-diensten zoals Gmail en Calendar, en navigatie. Apps voor het scannen van barcodes of visitekaartjes zijn niet bruikbaar: geen van de camera's beschikt over autofocus en close-up-foto's van streepjescodes of tekst behoren dus niet tot de mogelijkheden.
Galaxy Pocket
De Galaxy Pocket heeft Samsungs eigen TouchWiz-skin, maar verder is er niet zoveel software toegevoegd. Wel is het toestel voorzien van Social Hub, de dienst waarmee je sociale netwerken aan elkaar kunt knopen. Sommige mensen vinden dat handig, maar wat ons betreft had Samsung die ruimte beter vrij kunnen laten. Ook de Polaris Viewer voor het bekijken van Office-bestanden is op deze schermgrootte en in deze prijsklasse niet vreselijk nuttig. Wel handig vinden we Mijn Bestanden, waarmee je door bestanden kan bladeren. Ook is er een fm-radio aanwezig, en dat is altijd prettig om op je telefoon te hebben.
Een nuttige toevoeging zijn de toggles in de notificatiebalk, waarmee je snel zaken als wifi en gps aan en uit kunt zetten. Ook kun je zo snel de stiltestand activeren.
De Galaxy Pocket is niet snel, maar zeker ook niet tergend langzaam. Wie niet sneller gewend is, zal zich er niet gauw aan ergeren dat het openen van apps of bestanden wel even kan duren.
Het grootste pijnpunt is het onscreen toetsenbord. Dat is op 2,8" simpelweg te klein om comfortabel te typen. Het meeleveren van veegtoetsenbord Swype biedt enigszins soelaas, maar de gebruiker moet nog vaak genoeg een heel woord zelf intypen en dat is geen pretje.
/i/1344261339.png?f=thumb)
OT-918D
Alcatel One Touch heeft een flink vertimmerde Android-versie aan boord. Een deel van de wijzigingen ligt voor de hand: Android 2.3 ondersteunt geen dualsim-functionaliteit, dus dat moest worden toegevoegd. Het lockscreen is wat aangepast en dat is geen verslechtering; erger is dat de iconen in het hoofdmenu zijn vervangen door een soort lelijke versies van de iconen in Symbian.
Wel handig zijn de toggles in de notificatiebalk, die in stock Android gek genoeg nog altijd ontbreken. Daarmee kunnen veel instellingen snel worden gewijzigd. Prettig is verder dat ook de One Touch is voorzien van een fm-radio, en beslist handig is de app om snel een draadloos toetsenbord te koppelen.
Daarnaast is er desktopsoftware op de telefoon aanwezig, die wordt geïnstalleerd als de telefoon op een computer wordt aangesloten. Dit pakket moet ongeveer dezelfde functionaliteit bieden als Kies bij Samsung. De telefoon kan 's nachts automatisch volledig worden uitgeschakeld en daarnaast is een app toegevoegd om 's nachts andere instellingen te gebruiken.
Typen op de OT918-D werkt aardig, maar door het kleine scherm is vooral het invoeren van speciale tekens vrij lastig. Naast het standaard-toetsenbord van Android 2.3 wordt ook een TouchPal-toetsenbord meegeleverd, en de autocorrectie werkt vrij aardig.
/i/1343830478.png?f=thumb)
Smart II
Vodafone heeft de Android-skin van de Smart II grotendeels met rust gelaten. Wel zijn er wat schermanimaties verwijderd, onder meer uit het hoofdmenu en bij het openen van apps, vermoedelijk vanwege de beperkte processorkracht.
Onder de extraatjes van Vodafone vinden we een Vodafone-versie van beveiligingssoftware van McAfee die veel hinderlijke notificaties genereert, een handige datateller om bij te houden hoeveel megabytes je verstookt, de downloadwinkel GameSelect, de Vodafone Music Shop, MyWeb, Tijd en Weer, en een paar trials van games. Veel daarvan hadden beter weggelaten kunnen worden om de gebruiker meer ruimte te geven eigen apps te installeren.
Voor tekstinvoer is het standaard Android-toetsenbord aanwezig, aangevuld met Swype. De tekstinvoer werkt redelijk, maar ook hier zijn het kleine en af en toe haperende touchscreen belemmeringen. Toch typt het lang niet slecht.
Ons test-toestel bleek een enorme bug te bevatten: het bleek onmogelijk om bestanden in de browser, apps in Play Store en andere zaken te downloaden. Gelukkig staat er standaard de Recovery-software op het toestel, die heel sterk op ClockworkMod lijkt. Daarmee kan root-toegang verkregen worden, zodat er een custom rom geladen kan worden.
Softwaretests en camera
Om de snelheid van de software en de browser te testen, voeren we standaard een aantal benchmarks uit. Een aantal tests betreft het functioneren van de browser en dat is bij de hier geteste toestellen steevast de standaardbrowser van Android. Deze op Webkit gebaseerde bladeraar zorgt ervoor dat alle pagina's correct worden weergegeven, en dat is een aardig pluspunt voor telefoons in deze prijsklasse. Vergelijkbaar geprijsde telefoons zonder Android hebben steevast minder goede browsers aan boord.
Onze drie budgettelefoons zijn de langzaamste die we tot nu toe hebben getest en onze Frontpage-laadtest onderstreept dat. De Galaxy Pocket, de snelste van de drie, heeft bijna twee seconden nodig en de OT-918D is zelfs pas na bijna 2,5 seconden klaar. Mid-range telefoons als de HTC One V zijn minstens twee keer zo snel.
Bij BrowserMark zien we dezelfde resultaten: de telefoons lopen ver achter. Hier komt de OT-918D als winnaar uit de bus, terwijl de Galaxy Pocket daar vlak achter ligt. Het moge duidelijk zijn dat je deze telefoons niet hoeft te kopen om de snelheid bij het internetten.
AnTuTu test de processor op diverse elementen, zoals berekeningen en animaties; alleen de geheugentests behandelen we apart. De drie toestellen eindigen geheel volgens verwachting onderaan de ranglijst, maar de achterstand op andere telefoons is niet bijzonder groot.
CaffeineMark meet hoe snel een processorkern Java-code kan uitvoeren. Het is een singlethreaded programma, dus dualcores en quadcores kunnen in deze test niet van hun extra rekenkernen profiteren. Desondanks staan onze proefkonijnen stijf onderaan, wat duidelijk maakt dat de processors van de snellere toestellen ook per processorkern veel krachtiger zijn.
Bij het sequentieel uitlezen en beschrijven van het geheugen komen de toestellen ongeveer even goed uit de bus als mid-range toestellen als de Galaxy S Advance en de One V.
Camera
De camera's van de telefoons verschillen, maar er is één overeenkomst: de resultaten zijn slecht. Foto's en video's zijn wazig en de kleuren kloppen van geen kant.
De Smart II en OT-918D hebben een 3-megapixelcamera, de Pocket een 2-megapixelcamera. In alle drie de gevallen gaat het om camera's zonder autofocus: alles vanaf een paar meter is scherp, maar close-ups zijn onmogelijk scherp te krijgen. De OT-918D heeft als enige een flits, maar daar heb je niets aan.
De Smart II heeft de mogelijkheid om vga-video met 15fps op te nemen. De OT-918D doet het op papier iets beter met 720x480-video met een framerate van 30fps. Beide telefoons leggen de filmpjes vast in het 3gp-formaat. De Galaxy Pocket kan video's opnemen in het gangbaardere mp4, maar de resolutie bedraagt slechts 320x240 pixels bij een bedroevende 13fps.
De interface van de camera's is niet ingewikkeld, al is de interface van de Galaxy Pocket met zijn grote knoppen iets eenvoudiger dan die van de andere twee toestellen.
/i/1344421918.png?f=thumb)
De Pocket is ook de snelste van de drie: hij doet er bijna 3,5 seconden over om de camerasoftware op te starten, een foto te maken en die op het scherm te laten zien. De overige telefoons hebben nog meer tijd nodig.
En de Galaxy Pocket mag de snelste camera hebben, het beeld is het slechtst. Het is net alsof je door een vies raam kijkt, en dat terwijl we de lens toch keurig hadden schoongemaakt voordat we de foto's maakten.
De Smart II levert de scherpste plaatjes af, maar de kleuren zijn oververzadigd en de kunstmatige verscherping is haast niet om aan te zien. OT-918D doet het op het gebied van kleuren iets beter, maar van het drietal is er niet één geschikt om serieus mee te fotograferen.

Alternatieven: alles is duurder
We hebben drie smartphones uit de allerlaagste prijsklasse getest. De concurrentie komt vooral van wat duurdere toestellen die in de loop der tijd in prijs zijn gezakt. Wellicht zijn ze binnenkort ook niet meer verkrijgbaar; vermoedelijk worden ze vooral nog verkocht om de bestaande voorraden op te maken.
Toegegeven: deze lage prijs krijg je maar bij één winkel. Maar toch: de Galaxy Europe is een Android-toestel dat je voor weinig kunt krijgen. Hij is een stuk ouder dan de geteste toestellen: deze Android-smartphone komt uit 2010. Hij biedt ongeveer hetzelfde als de Galaxy Pocket, al is de software een stukje ouder, waardoor de Pocket de voorkeur zou genieten.
De Huawei Boulder heeft een qwerty-toetsenbord en verschilt daarmee aanzienlijk van de geteste toestellen. Vanwege de kleine schermen in deze prijsklasse prefereren veel mensen fysieke toetsenborden in plaats van on-screen qwerty-klavieren.
De Galaxy Y heeft in de vorm van de Y 2 al een opvolger, maar is nog altijd ruim verkrijgbaar. De eerste Y is iets duurder dan de Pocket, maar daarvoor krijg je dan ook een iets groter 3"-scherm. De Smart II en OT-918D hebben echter nog wel een groter scherm. Deze Samsung draait eveneens op Android 2.3.
De vorig jaar verschenen Galaxy Mini heeft eveneens al een opvolger, maar is daarom niet slechter geworden. Ook dit toestel heeft een 3,2"-scherm. Een flink nadeel is wel dat de Mini draait op het inmiddels sterk verouderde Android 2.2.
Conclusie: bang for the buck
Voor minder dan 100 euro koop je tegenwoordig al een heel complete smartphone. Het door ons geteste drietal heeft features als 3g, wifi, bluetooth en gps, zodat je thuis en onderweg over internet beschikt en kan navigeren.
Daarnaast draaien de toestellen allemaal op 2.3-versies van Android, dus de meeste Android-apps draaien prima. Alleen de Galaxy Pocket is vanwege zijn lage resolutie niet met alle apps compatibel. Een andere plezierige verrassing is dat ze alle drie een capacitief scherm met multitouch-ondersteuning hebben, features die nog niet zo lang geleden aan de duurste smartphones waren voorbehouden.
De smartphones zijn echter niet voor niets zo laag geprijsd: de schermen op deze telefoons zijn veel minder goed dan die van duurdere modellen: ze zijn een stuk kleiner, hebben een mindere kleurreproductie en ook de scherpte laat te wensen over. Ook zijn de processors veel minder krachtig en de telefoons zijn daardoor veel langzamer. Bovendien beschikken de Alcatel OT-918D en de Vodafone Smart II over relatief weinig ingebouwd opslaggeheugen, zodat er maar weinig apps geïnstalleerd kunnen worden.
Van de geteste toestellen is de Galaxy Pocket op papier het beste toestel, maar het bedroevende scherm van deze Samsung-smartphone is reden genoeg om hem in de winkel te laten liggen. De Vodafone Smart II is het goedkoopst, maar kan zich prima met de andere twee meten - ook al had het testexemplaar last van een bug die alleen met root-toegang was op te lossen. De Alcatel OT-918D ten slotte heeft dualsim-ondersteuning en is alleen daarom al interessant. De dualsim-functionaliteit is goed uitgewerkt en het extra energieverbruik valt nog best mee.
Al met al krijg je voor een bescheiden bedrag flink wat smartphone. Er zitten forse beperkingen aan de toestellen, maar ze zijn veel completer en beter dan de budget-telefoons van een paar jaar terug, en bieden veel, heel veel meer waar voor hetzelfde geld.
/i/1344853202.jpeg?f=imagenormal)