Tony Hawk's Pro Skater HD
Toegegeven: als we momenteel naar buiten kijken, vragen we ons af waarom we ook alweer een artikel wilden maken met game-suggesties voor wie zich verveelt in deze tot afgelopen vrijdag kletsnatte zomer. Zul je natuurlijk altijd zien dat het mooi weer wordt... Maar goed: mocht het weer later toch weer omslaan en heb je geen zin om naar Bataviastad of IKEA te gaan, dan geven we je hier een aantal in de zomer of net iets eerder verschenen games die om verschillende redenen de frontpage van Tweakers.net nog niet hadden gehaald. Sommige titels vallen bijvoorbeeld in de categorie 'te kleine niche', andere zijn pas net verschenen.
Tony Hawk's Pro Skater HD
Wanneer een uitgever een HD-remake van een oude game aankondigt, wordt daar door oude fans vaak enthousiast op gereageerd. Dat was bij Tony Hawk's Pro Skater HD niet anders. Activision beloofde de beste elementen van THPS 1 en 2 samen te voegen en dit uit te brengen als een nieuw, downloadbaar spel voor de Xbox 360 en de PlayStation 3. Zelfs een behoorlijk deel van de originele soundtrack werd overgeheveld naar het heden.
Gespeeld op: Xbox 360 (XBLA)
Verschijnt ook voor: PlayStation 3 (PSN)
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Iedereen die bekend is met de eerste games rolt letterlijk een feest van herkenning binnen. THPS HD bevat enkele zeer bekende omgevingen, zoals Hangar, School II, Marseille en Venice Beach. Begeleid door dezelfde lekkere soundtrack die je destijds ook al hoorde, levert dat al snel een prima game-ervaring op. Als vanouds ga je op zoek naar de S-K-A-T-E-letters, speciale plekken die je moet grinden en de 'secret tape' die in elk level is verstopt.
De game bevat weliswaar enkele nieuwe skaters - Tony's zoon Riley maakt bijvoorbeeld zijn debuut - maar kent toch voornamelijk veel oude trucjes. We herinneren ons nog de gigantische combo's waarmee de Heelflip Darkslide ons puntentotaal gigantisch wist op te stuwen, terwijl reverts en manuals de combinaties veel langer maakten dan strikt noodzakelijk was. Mooie herinneringen en leuk om weer eens te spelen.
:fill(white)/i/1343115627.jpeg?f=thumb)
Dat verhaal heeft echter ook een keerzijde. Na enkele uren spelen wordt het namelijk ook pijnlijk duidelijk dat je letterlijk een game speelt die je al eens gespeeld hebt. Je kent de trucjes, je kent de opdrachten op elke map en je kent zelfs de graphics. Natuurlijk ziet het geheel er beter uit dan zoveel jaar geleden op een oudere generatie consoles, maar voor de huidige standaarden is het alsnog een vrij karig geheel. Dat het spel ondanks de bescheiden graphics geen splitscreen-modus heeft, maakt het er niet beter op. Bovendien zullen fans de 'Create-a-park'-modus graag hebben gezien, en die ontbreekt.
Wat dus begint als een fijn weerzien met een spel dat je vroeger wellicht lief had, eindigt zo in een kleine deceptie. Tony Hawk Pro Skater HD doet precies wat Activision van tevoren had beloofd en wat je er zelf van tevoren van had verwacht, maar maakt geen indruk meer. Wat vroeger heel erg goed was, is tegenwoordig niet meer zo briljant en al helemaal niet beter dan destijds. Daar kan geen melancholische bui of voorliefde voor de oude soundtrack iets aan veranderen.
Eindcijfer: 6,5
Titel |
Tony Hawk's Pro Skater HD |

|
Platform |
Xbox 360, PlayStation 3 |
Ontwikkelaar |
Robomodo |
Uitgever |
Activision |
Releasedatum |
reeds verschenen |
The Amazing Spider-Man
Tegenwoordig worden lang niet alle superheldenfilms meer vergezeld door een game. Activision doet met een game van The Amazing Spider-Man echter als vanouds vrolijk mee met de release van de film, die inmiddels alweer enkele weken in de bioscopen is te zien. Toch is de game niet zomeer een 'spelversie' van de film: hij heeft zijn eigen verhaal, dat zich afspeelt na de gebeurtenissen in de film. Sommige referenties zul je in het verhaal wat sneller begrijpen als je de film hebt gezien, maar noodzakelijk is een bioscoopbezoek zeker niet.
Gespeeld op: Xbox 360
Verschijnt ook voor: PlayStation 3, pc, Wii, 3DS
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
In de game raakt Spider-Man betrokken bij de uitbraak van een virus dat wordt verspreid door de nieuwe topman van Oscorp, Alistair Smythe. Spidey's geliefde Gwen raakt samen met een aantal wetenschappers van Oscorp als eerste besmet en dus is Spider-Man er alles aan gelegen om, samen met de door hem uit de gevangenis bevrijdde Dr. Connors, een tegengif de ontwikkelen. Dat dat niet zonder slag of stoot gaat mag duidelijk zijn, want als Spider-Man doe je er toch al snel tien uur over alvorens de credits over je beeldscherm rollen.
Webslingeren
Tegen die tijd heb je er behoorlijk wat kilometers webslingeren opzitten, al was het maar omdat het zo leuk is. We schreven niet zo lang geleden over Prototype 2 dat het hoe dan ook leuk is om door New York heen te kunnen vliegen, en datzelfde geldt eigenlijk voor The Amazing Spider-Man. De spelwereld ziet er niet oogverblindend mooi uit, maar dat geeft niets. De soepelheid waarmee Spider-Man zich door de stad verplaatst werkt verslavend. Tussen missies door kan Spider-Man burgers in de volledig open spelwereld op verschillende manieren helpen en omdat het slingeren zo leuk is, vonden we het geen enkel bezwaar om tientallen burgers een lift te geven naar ziekenhuizen, of om her en der wat straatrovers in elkaar te meppen.
:fill(white)/i/1343116617.jpeg?f=thumb)
Knokken gaat Spider-Man trouwens prima af. Zeker wanneer je al wat extra vaardigheden hebt vrijgespeeld en upgrades hebt doorgevoerd, gaat de spinnenman groepen vijanden met het grootste gemak te lijf. Dat is met name zo als je gebruikmaakt van zijn echte kracht: wegduiken in de schaduw. Je vijanden één voor één afmaken met stealth-aanvallen blijkt de leukste en meest effectieve manier om ze in groten getale te verslaan. Je hoeft trouwens geen kenner te zijn om te zien wat de makers van Spider-Man de afgelopen jaren hebben gespeeld; in deze stukjes gameplay lijkt Spider-Man bijna een kopie van Batman: Arkham Asylum en City. Dat bedoelen we niet als kritiek, maar eerder als pluspunt. Het was zeker in Batman: Arkham Asylum een van de sterkste onderdelen van het spel, voordat het in Arkham City iets te vaak werd gebruikt daardoor repetitief werd.
Kiezen of delen
Met dat laatste probleem kampt The Amazing Spider-Man ook wel een beetje. In de laatste uurtjes van het spel worden confrontaties met groepjes vijanden eigenlijk vooral licht irritante onderbrekingen van de rest van de gameplay. Met zijn 'core gameplay' zou Spider-Man wellicht meer geschikt zijn voor zes tot acht uur speeltijd, maar ja: dan zeuren wij weer met z'n allen dat het spel te kort is. Het is dus kiezen of delen, en dan kiezen wij voor een langer spel dat tegen het einde ietsje repetitief wordt.
Eindcijfer: 7,5
Titel |
The Amazing Spider-Man |

|
Platform |
Xbox 360, PlayStation 3, pc |
Ontwikkelaar |
Beenox |
Uitgever |
Activision |
Releasedatum |
reeds verschenen |
Tera
Begin mei bracht het Duitse Frogster, met wat hulp van Ubisoft, de mmog Tera op de markt. Frogster is geen partij die kapitalen aan reclame kan besteden en de game verscheen dus zonder veel tamtam op de markt. Er was wat ongewenste ophef vooraf, doordat de game voor de Westerse markt werd aangepast. Het uiterlijk van wat vrouwelijke spelpersonages werd gekuist, tot ongenoegen van de fans. De verkoopstart verliep echter zonder grote ophef.
Gespeeld op: pc
Tera, officieel een afkorting die staat voor The Exiled Realm of Arborea, is een typisch Oosterse mmog. De game is gemaakt door Bluehole Studio uit Zuid-Korea. Het is een echte fantasy-game, met alle archetypes van marktleider World of Warcraft, aangevuld met wat Oosterse ingrediënten zoals kirrende jonge meisjes met pruillipjes en veel te grote ogen. Er zit ook een typisch fantasy-verhaaltje in, dat moet verklaren waarom er gevochten wordt in de game. Het opvallendste deel daarvan is dat het geheel zich ook letterlijk afspeelt in een fantasiewereld, want de wereld die je voor je ziet zou zijn ontsproten aan de droom van twee goden.
Bestaande conventies
Er zijn meer bekende conventies waar Bluehole aan vasthoudt. Zo kun je bij de start kiezen uit de standaard-classes en krijg je onderweg quests voorgeschoteld, inclusief uitroeptekens en vraagtekens boven degenen die een opdracht voor je hebben. Verder heb je de bekende hotbar met skills die je kunt gebruiken, met een cooldown voor de sterkere skills. Toch wil Tera juist bij het vechten onderscheid maken met andere mmog's. De makers willen Tera een stuk actiever maken. Zo heb je een heuse crosshair in beeld die aangeeft waar je op mikt. Je hebt ook een echte dodge, waarmee je weg kunt duiken in elke gewenste richting. Tera heeft dus de besturing van een shooter, wat misschien ingegeven is door de engine waarmee het spel gebouwd is, de oude vertrouwde Unreal Engine 3.
Het vreemde is echter dat je van die wat afwijkende besturing tijdens het vechten helemaal niet zoveel merkt. Ja, je kunt wegduiken, maar de cooldown duurt vijf seconden en dat is fors. Door die lange cooldown ben je nauwelijks mobieler dan bij concurrerende mmog's en dat maakt het voornaamste kenmerk van de game toch een stuk minder typerend. Je kunt natuurlijk ook zonder dodge om je tegenstanders heen rennen en dat is nog nuttig ook. Tegenstanders draaien langzaam, dus zolang je aan de zijkant of achterkant staat, ben je in het voordeel.
Big Ass Monsters
Toch blijft vechten, net als in de meeste andere mmog's, een kwestie van op de knoppen van je hotbar klikken en wachten tot de cooldown van je skills is afgelopen. Pas als je Big Ass Monsters - BAM's - tegenkomt wordt het wat spannender. Helaas is dat pas vanaf level 20 en dan heb je al heel wat uren in de game gestopt. De BAM's hebben veel meer hitpoints en richten ook veel meer schade aan, wat wil zeggen dat het opeens veel belangrijker is om op je timing te letten, zowel wat ontwijken betreft als bij de inzet van je skills.
Het maakt Tera tot een wat saaie mmog. De vernieuwing is mager. Een wat actiever vechtsysteem is natuurlijk zeer welkom, maar de positieve kanten van het systeem worden door Bluehole zelf grotendeels teniet gedaan door dodge aan een lange timer te hangen. En zonder dodge blijft er een game over die wel heel erg standaard is. Zowel in classes en skills als in quests en setting. En 'standaard' is hier eigenlijk een eufemisme voor 'saai'. Daar doet het uiterlijk weinig aan af. UE3 zorgt voor een redelijk gedetailleerd uiterlijk, maar op artistiek vlak is het - net als de rest van de game - een beetje saai en fantasieloos. En dan is ook de zakelijke kant van de game nog ouderwets, want Tera dien je in de winkel te kopen en dan moet je ook nog een abonnement afsluiten om te mogen spelen. In een wereld waarin steeds meer concurrerende games gratis speelbaar worden, zal Tera het dus lastig krijgen.
Eindcijfer: 6
Titel |
Tera |

|
Platform |
PC |
Ontwikkelaar |
Bluehole Studio |
Uitgever |
Frogster |
Releasedatum |
reeds verschenen |
F1 Online
Formule 1-fans die toevallig ook van games houden, kijken tegenwoordig vooral uit naar de volwaardige F1-games die Codemasters elk jaar op de markt brengt. Her en der zijn realistischere racesimulaties te vinden, maar de F1-games zijn bij het mainstream-publiek het populairst. Niet verwonderlijk dat de aankondiging van free-to-play game F1 Online wat lauw werd ontvangen, want hoeveel extra kan zo'n spel nog bieden?
Gespeeld op: pc
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Het antwoord is wellicht een verrassing, want F1 Online blijkt een volwaardige game die behoorlijk wat uitdaging biedt. Natuurlijk: grafisch hoef je niet al te veel van het spel te verwachten, maar wat de inhoud betreft zit het wel snor met F1 Online. Voor de fans die alleen maar met de officiële wagens willen rijden is het aanbod wellicht wat schaars, want dan beperkt het spel zich tot losse races waarbij je per team een reeks doelstellingen dient te volbrengen, zoals het finishen van vijftien wedstrijden of drie keer de snelste ronde noteren. De doelstellingen variëren natuurlijk per niveau van het team.
Eigen team bouwen
Toch draait F1 Online voornamelijk om het maken en opbouwen van je eigen team. Je ontwikkelt je team door races te rijden. Met het verdiende geld en de ervaringspunten bemachtig je steeds betere onderdelen voor je auto, waardoor die sneller wordt en je in hogere klassen gaat racen, waar ook weer meer geld te verdienen valt. Uiteindelijk ontwikkel je op die manier een volwaardig Formule 1-team dat zich kan meten met de beste spelers ter wereld.
:fill(white)/i/1313394613.jpeg?f=thumb)
Nu is F1 Online dus een free-to-play game, wat zoveel wil zeggen als dat je in principe nooit geld aan Codemasters hoeft te geven om het spel te kunnen spelen. Wie echter wel een kleine bijdrage over heeft voor zijn spelplezier, zal merken dat de voortgang aanmerkelijk sneller verloopt. Zo loopt de ontwikkeltijd van nieuwe onderdelen al snel in de uren en uiteindelijk zelfs dagen. In Codemasters' shop kun je speciale items kopen waarmee je de ontwikkeltijd kunt verkorten. Ook kun je items kopen die je een XP- of geldbonus opleveren op basis van je raceprestaties.
Gratis spelers niet in het nadeel
Belangrijk is echter wel dat niet-betalende spelers geen duidelijke hinder ondervinden. Goed, je ontwikkelt je een stuk langzamer, maar je bent gewoon competitief in de races die je rijdt. Het is niet zo dat betalende spelers speciale onderdelen voor hun auto kunnen krijgen die een niet-betalende speler niet kan bemachtigen. Wel zo eerlijk! F1 Online is voor elke F1-fan die af en toe zin heeft in een spelletje tussendoor een heel fijne game, en mocht je er verslaafd aan raken, dan kan een kleine uitgave in de shop je spelplezier bovendien behoorlijk verhogen.
Eindcijfer: 8
Titel |
F1 Online: The Game |

|
Platform |
PC (in je browser) |
Ontwikkelaar |
Codemasters |
Uitgever |
Codemasters |
Releasedatum |
Inmiddels verschenen |
Out of the Park Baseball 13
Zoals we in de introductie al schreven: in dit artikel vind je games die om diverse redenen niet zelfstandig hun weg vonden naar de frontpage van Tweakers.net, bijvoorbeeld omdat ze in een niche vallen waar maar heel weinig mensen in geïnteresseerd zijn. Out of the Park Baseball is het toppunt van een game in die categorie. Wil iedereen die weleens een baseball-managersim heeft gespeeld, even opstaan? Bedankt, jullie mogen alle vijf weer gaan zitten.
Wil je dit spel gratis en voor niks in de wacht slepen? Kijk dan onderaan deze pagina!
Gespeeld op: pc
Ook verkrijgbaar voor: Mac
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Tutorial video voor beginnende OOTP-spelers.Groot in de VS
Honkbal is, ondanks dat 'we' regerend wereldkampioen zijn, al niet populair in Nederland, en het managersim-genre is op zichzelf ook niet iets waar hordes mensen voor warmlopen. Afgezien van de Football Manager-serie en, in veel mindere mate, de Pro Cycling Manager-serie, zijn er weinig managersim-franchises die zichzelf een succes mogen noemen in de Benelux. Buiten onze landsgrenzen, en zeker aan de andere kant van de Atlantische Oceaan, ziet het plaatje er heel anders uit. Daar waar voetbal 'soccer' wordt genoemd is Out of the Park Baseball een begrip. En dat begrip bereikt dit jaar met 'OOTP 13' een absoluut hoogtepunt.
:fill(white)/i/1343118436.jpeg?f=thumb)
Net als Football Manager mag Out of the Park Baseball voornamelijk beoordeeld worden op hoe secuur de simulatie is van hoe we de honkbalwereld kennen in het echte leven, en hoe fijn het is om die wereld na te spelen in het spel. Zeker voor wat dat eerste betreft, kunnen we met een gerust hart zeggen dat Out of the Park 13 een bizar goede managersim is. Om goed uit te leggen waarom dat zo is, zouden we 99 procent van de lezers eerst veel over honkbal moeten bijbrengen, maar denk bijvoorbeeld aan realistische trades tussen teams, waarbij clubs niet alleen oog hebben voor het nu, maar ook kijken naar de toekomst. Denk aan gedetailleerde informatie over elke speler, waarbij zijn waarderingen en eigenschappen kloppen met de werkelijkheid. En het belangrijkste: denk aan beslissingen die in het spel vaak net zo uitpakken zoals ze dat in werkelijkheid zouden hebben gedaan.
Hoewel de grafische uitwerking van de wedstrijden weinig tot de verbeelding spreekt en het op zich best een gemis is dat het spel niet standaard over alle juiste logo´s van talloze honkbalclubs beschikt, is het de diepgang die een blijvende indruk achterlaat. Het is zelfs fijn dat je diverse zaken desgewenst kunt uitbesteden aan de AI. Wij kozen er voor om ons te richten op het sportieve aspect, aangevuld met het managen van de teamsamenstelling en het ruilen van spelers met andere teams, terwijl we een deel van de financiële huishouding aan de computer overlieten. En dan nog hadden we flink wat werk te doen.
Beste managerspel?
Een zeer complete, diepgaande managersim dus. Dat heeft ook een keerzijde. Out of the Park Baseball is namelijk zelfs voor een gemiddelde honkbalvolger behoorlijk moeilijk. Je moet verdraaid goed begrijpen hoe de honkbalwereld in elkaar zit voordat je daadwerkelijk een succesvolle dynastie kan opbouwen met je honkbalploegje. Heb je die kennis in huis en ligt je hart inderdaad meer binnen de 'baseball diamond' dan bij een willekeurig ander sportveld, dan ben je een van de gelukkigen die in Out of the Park 13 misschien wel het beste managerspel ter wereld kan spelen. Al zullen we meteen toegeven dat een honkbalmanagersim zich toch lastig laat vergelijken met een voetbalmanagersim.
Een aardige extra is overigens dat de community rond Out of the Park Baseball zeer actief is, en ook door de makers wordt ondersteund. Dat gaat zo ver dat je zelfs in-game updates en andere toevoegingen kunt downloaden en implementeren. Zo kun je bijvoorbeeld gemakkelijk alle logo's in het spel vervangen door de officiële MLB-logo's, of in een handomdraai allerlei oude seizoenen downloaden. Met een druk op de knop stel je Out of the Park 13 zo in, dat je seizoen 1960 gaat spelen, inclusief de regels, teams en spelers van die tijd. Alleen die feature al maakt Out of the Park het meest uitgebreide managerspel aller tijden, en dan heb je de waslijst aan andere features nog niet eens gezien.
Eindcijfer: 9
Titel |
Out of the Park Baseball 13 |

|
Platform |
PC/Mac |
Ontwikkelaar |
Out of the Park Developments |
Uitgever |
Out of the Park Developments |
Releasedatum |
reeds verschenen |
Prijsvraag
Omdat honkbal in de Benelux nog erg kleinschalig is en niet iedereen zomaar veertig dollar zal willen neertellen voor een managerspel in een sport die je misschien nog niet goed kent, geeft Tweakers.net Out of the Park Baseball 13 vijf keer weg. Winnen? Stuur simpelweg een mail naar prijsvraag@tweakers.net met 'OOTP' in de titel van de mail, en je maakt kans op een van de games. Meedoen kan tot en met zondag. Begin volgende week krijgen de vijf winnaars een mail met daarin een key voor het spel. Tot die tijd kan het geen kwaad je alvast te verdiepen in de tutorials voor nieuwe spelers, die op de site van OOTP Developments staan.
Quantum Conundrum
Wie 'Quantum Conundrum' zegt, zegt al snel 'Portal'. Toch zijn er flinke verschillen tussen beide games. De overeenkomst ligt meer op persoonlijk vlak dan op gebied van gameplay. De persoon die beide games met elkaar verbindt is Kim Swift. Ze werkte bij Valve aan Portal en Portal 2, al stapte Swift aan het einde van deel 2 op om bij Airtight Games aan de slag te gaan en aan een game te werken waarover ze alle zeggenschap zou krijgen. Dat is Quantum Conundrum geworden, waar de studio ruim twee jaar aan heeft gesleuteld.
Gespeeld op: pc (Steam)
Ook voor: Xbox 360 (XBLA) en PlayStation 3 (PSN) vanaf 10 juli
Helaas!
De video die je probeert te bekijken is niet langer beschikbaar op Tweakers.net.
Met Quantum Conundrum valt de appel niet heel ver van de Portal-boom. Er zit een vergelijkbaar idee achter de games. In beide gevallen loop je steeds een nieuwe ruimte binnen, waarvan je de uitgang moet zien te bereiken. Dat is uiteraard minder eenvoudig dan het lijkt en de moeilijkheidsgraad neemt gedurende het spel toe. In Quantum Conundrum loop je, net als in Portal, rond als in een first person shooter. Je bent daarbij een kind dat tijdens een vakantie op de stoep van de oom wordt gedumpt die in de academische wereld bekendstaat als Professor Fitz Quadwrangle. Oomlief is thuis, maar ook weer niet, want door een merkwaardig experiment blijkt hij gevangen tussen wat vreemde dimensies. Iets met een uit de hand gelopen experimentje. Je gaat dus op zoek naar je oom, wat wil zeggen dat je aan de slag moet met de dimensies waar je oom mee aan het experimenteren is. Gelukkig kan je oom op de een of andere manier wel met je praten, dus hij kan tekst en uitleg geven bij de vreemde apparaten die je tegen zult komen tijdens je zoektocht door de enorme villa.
Fluffy Dimension
Het komt er op neer dat je gebruik leert maken van vier nieuwe, tot nu toe onbekende dimensies. Zo leer je direct na binnenkomst omgaan met de Fluffy Dimension. Dat werkt als volgt. Als je in een ruimte een doorzichtige batterij met blauwe vloeistof vindt, kun je op zoek naar een apparaat waar dergelijke batterijen in kunnen worden geplaatst. Zodra je dat doet, kun je de Fluffy Dimension activeren, en naar believen ook weer deactiveren. In Fluffy Dimension krijgt de kamer een blauwe gloed, om aan te geven dat alles opeens veel lichter is dan normaal. Zelf blijf je op gewicht, wat betekent dat je allerlei zware voorwerpen opeens moeiteloos op kunt pakken. Dat 'allerlei' wordt overigens wel beperkt. De kamers zijn leeg en alles wat je tegenkomt is daar door Swift en consorten met voorbedachten rade neergelegd.
Een ander soort kubussen
In die voorwerpen zit ook de grootste overeenkomt met Portal, want net als in de game van Valve heeft Swift voor kubussen gekozen om puzzels op te lossen. Hier geen Companion Cubes, maar kluizen, zware vierkante metalen gevaartes die ongeveer dezelfde omvang hebben als de Companion Cubes. De truc is uiteraard dat je de Fluffy Dimension in kunt schakelen en dan zo'n zware metalen kluis op kunt tillen. Die kun je dan gebruiken om schakelaars in te drukken, net als in Portal. Een schakelaar bestaat uit een rond drukvlak dat stroom doorlaat als er gewicht op wordt geplaatst. In Fluffy Dimension leg je een metalen kubus moeiteloos op de schakelaar. Als je vervolgens de Fluffy Dimension weer uitschakelt, krijgt de kubus zijn gewicht weer terug en drukt hij de schakelaar in.
Na Fluffy leer je de Heavy Dimension, de Slow Motion Dimension en de Reverse Gravity Dimension kennen, die je met elkaar kunt combineren. De namen geven al weg wat je ermee kunt. Uiteraard is dat goed voor de nodige ingewikkelde puzzels, waar naast de metalen kubussen en schakelaars ook laserstralen en windturbines een rol in spelen. Wind speelt in de latere delen van het spel een belangrijke rol, zoals momentum dat bij Portal doet. Waar het in Portal vaak zaak is om met het juiste momentum door de lucht te zweven, kun je in Quantum Conundrum kubussen op de juiste plek krijgen door het gewicht te beïnvloeden en de richting waarin ze door de lucht vliegen. Je kunt ook zelf door de lucht zweven, als je op tijd op een zwevende kubus weet te springen.
Nutteloze gangetjes
Dat klinkt allemaal heel vergelijkbaar. Toch is Quantum Conundrum lang niet zo goed als beide Portal-games. Daar zijn twee redenen voor. In Quantum Conundrum zit veel minder verhaal dan in Portal en juist dat verhaal maakt beide Valve-games zoveel meer dan slechts een puzzelgame. Eigenlijk zit er nauwelijks verhaal in QC. Veel verder dan 'neef zoekt oom' gaat het eigenlijk niet. Het ontwerp is ook wat saai, met veel teveel nutteloze gangetjes waar je doorheen moet lopen, op weg naar de volgende puzzel. Verder zijn de puzzels niet zo goed en vooral niet zo consistent als die van Valve. Het niveau van de puzzels wisselt nogal en na een moeilijke kan heel goed een heel gemakkelijke volgen. Is dat erg? Nee, maar het maakt het wel minder spannend, en dat is jammer.
Bovendien zijn de puzzels niet zo doordacht als bij Valve. Wat dat betreft is QC een verhelderende game. Met terugwerkende kracht blijkt pas hoe goed Valve is in het verzinnen van een reeks puzzels waarbij je steeds in een bepaalde richting gestuurd wordt, zonder dat de oplossing voor de hand ligt. Dat is bij QC minder goed uitgewerkt. Quantum Conundrum is daarom een goede eerste aanzet, een goed 'proof of concept' dat uitgewerkt zou kunnen worden tot een geweldige game. Met de vier dimensies is niets mis. Het verhaal is echter veel te mager en de puzzels zijn van wisselend niveau. Daar staat tegenover dat Quantum Conundrum voor 14 dollar kan worden gedownload bij Steam, Xbox Live of PlayStation Network, en voor dat geld haal je een flinke voorraad interessante puzzels in huis.
Eindcijfer: 6,5
Titel |
Quantum Conundrum |

|
Platform |
PC, Xbox 360, PlayStation 3 |
Ontwikkelaar |
Airtight Games |
Uitgever |
Sqaure Enix |
Releasedatum |
reeds verschenen |