De stukken onder de grond vormen ook het onderdeel waar het meeste verhaal in zit. Boven de grond is er minder actie, maar meer suspense. Daar is het meer survival, horror en schrikken van onverwachte aanvallen van de meest gore gedrochten. Zo zagen we enorme vleermuizen die je met gemak de lucht in kunnen tillen, maar ook groepen afzichtelijke wolven die je langzaam maar zeker omsingelen om je met onverwacht grote sprongen aan te vallen. Nog enger zijn de facehuggers, die uit Half-Life lijken te zijn weggekropen. Ze zijn er in soorten en maten, de een nog gruwelijker dan de ander.
Ook buiten is munitie schaars, al is het daar vooral het nijpende gebrek aan zuurstof wat je bezig zal houden. Met een zuurstofpatroon houd je het maar een paar minuten vol. Gelukkig heb je een horloge dat aangeeft hoe lang je nog hebt. Het is dus vooral zaak om tussen het puin te zoeken naar nieuwe patronen. Niet zozeer de gemuteerde gedrochten, maar eerder het gebrek aan zuurstof maakt de delen boven de grond spannend. Dat zijn bovendien de delen waarin de makers kunnen laten zien hoeveel detail ze uit hun engine kunnen persen.
Ze schuwen daarin de dramatische effecten niet. Naast dat je zelf het scherm van je masker schoon kunt vegen, rommelen de makers ook graag met de camera. Zo zul je regelmatig van je voeten geworpen worden, met schuddende camerabeelden tot gevolg. Verder verschijnt je eigen, behoorlijk grote hand prominent in beeld als je moet herladen, wat niet alleen erg veel nadruk legt op de handeling en je tijdelijke kwetsbaarheid, maar ook tijdelijk een deel van je uitzicht blokkeert. Overigens zijn de makers enigszins vergevingsgezind. Als je door verschillende tegenstanders tegelijk wordt aangevallen, past het spel automatisch het aantal vijanden aan aan de hoeveelheid munitie die je hebt.
Voorlopige conclusie
Metro: Last Light lijkt daarmee inderdaad te worden wat de makers voor ogen hebben, namelijk een verbeterde versie van de voorganger. Het verhaal is nieuw, maar sluit naadloos aan op dat van het eerste deel. Bovendien heeft schrijver Glukhovsky meegeholpen bij het samenstellen van het verhaal. De actie en je mogelijkheden zijn grotendeels hetzelfde, maar dan wel in beter uitgewerkte vorm. Last Light lijkt daarmee vooral afwisselender en mooier te worden dan de voorganger. Spannend wordt het ook, al is het nog te vroeg om te bepalen of het daarin de voorganger gaat verslaan. Verder hebben de makers de tijd genomen om aan de engine te sleutelen, en ook dat is goed te zien.
Titel | Metro: Last Light | ![]() |
Platform | PC, Xbox 360, PlayStation 3 | |
Ontwikkelaar | 4A Games | |
Uitgever | THQ | |
Releasedatum | eerste kwartaal 2013 |