Ondergang van de Samurai
Met Total War: Shogun 2 keerden The Creative Assembly en uitgever Sega terug naar de roots van de Total War-franchise. Die terugkeer bleek zeer succesvol. De game scoorde hoge cijfers en The Creative Assembly spreekt van positieve verkoopresultaten, al zou het bedrijf dat vast ook doen bij een tegenvallende verkoop. Concrete verkoopcijfers worden door uitgevers of ontwikkelaars immers toch vrijwel nooit gegeven.
Videoreport: Hands-on met Fall of the Samurai.Het succes zorgde er in elk geval voor dat The Creative Assembly op volle kracht door kon blijven werken aan volgende projecten, en zodoende zal een jaar na de release van Total War: Shogun 2 de stand-alone uitbreiding Fall of the Samurai verschijnen. Het spel kan, kijkend naar de setting en de gameplay, zeker worden gezien als een uitbreiding op Shogun 2, maar je hebt Shogun 2 niet nodig om Fall of the Samurai te kunnen spelen.
Onafwendbare oorlog
Fall of the Samurai - de naam zegt het al - vertelt het verhaal van de intrede van westerse ontwikkelingen in Japan, die de oude gebruiken en krijgsgewoonten van het Japanse volk onder druk zetten. Het spel start in 1869 en Japan is verre van een eenheid. Een deel van de nobelen, met name de Chosu, Satsuma en Tosa, is ontevreden over de manier waarom Shogun Tokugawa omgaat met het westen. Deze nobelen vatten het plan op om de keizer terug aan de macht te brengen. Daarmee staan ze echter lijnrecht tegenover onder meer de Aizu, Nagaoka en Jozai, die achter de Shogunaat staan. Een oorlog is uiteraard onafwendbaar.
Hoewel de keuze voor een bepaalde factie betekent dat de speler altijd start als 'Imperial' of 'Shogunate', kan je voorkeur nog worden aangepast. Je zult weliswaar op verzet van je volk stuiten, maar je kunt je aanpak altijd veranderen en als Shogunate besluiten om toch vol in te zetten op innovatie, waardoor je uiteindelijk bij de Imperials terechtkomt. Wil je het jezelf echt moeilijk maken, dan val je gewoon iedereen aan, en kies je voor de 'Renegade'-aanpak. Totaler dan dat wordt oorlog überhaupt niet.
Shogunate of Imperial?
Zoals je wellicht in de video op de vorige pagina hebt gezien, kregen we van Sega de kans om Fall of the Samurai alvast te spelen. We begonnen met de Satsuma-clan, die op dat moment twee gebieden bezaten aan het uiteinde van de spelmap, op het eiland Kyushu aan de zuidkant van Japan. De opdracht is simpel: eerst Kyushu onder controle brengen, en daarna oprukken naar Kyoto om de Shogunaat omver te werpen en de keizer aan de macht te helpen. U begrijpt: de Satsuma horen bij de Imperials.
Balans
Dat is aan verschillende dingen te merken, maar de partijkeuze is nergens zo evident aanwezig als in de units zelf. Als factie die zich heeft aangesloten bij de Imperials start je het spel met een bescheiden, moderne uitrusting. Je hebt een skirmish-unit met simpele geweren, terwijl de normale infanterie en cavalerie nog wel het product zijn van de oude, Japanse krijgsleer. De balans verschuift uiteraard naarmate de tijd vordert. De units worden steeds moderner, steeds meer beïnvloed door de Europese en Amerikaanse manier van oorlog voeren.
/i/1327677709.jpeg?f=imagenormal)
De logische vraag is wat de facties van de Shogunate hier tegenover zetten. Het antwoord daarop kunnen we nog niet tot in detail geven, want we hebben nog niet met een Shogunate-factie kunnen spelen. De Shogunate zullen zich echter meer kunnen specialiseren dan de Imperials. De units van de Imperials beschikken dan wel over modernere wapens en technieken, maar de facties van de Shogunate zijn beter getraind. Een groep uitermate goed getrainde boogschutters kan best afrekenen met soldaten die prima geweren in hun handen hebben. Hoe en waarom, dat blijft nog even gissen. Een rol zal bijvoorbeeld spelen dat de door en door getrainde soldaten van de Shogunate-facties minder gevoelig zijn voor mentale invloeden van buitenaf. Slecht getrainde soldaten zullen eerder de aftocht blazen, terwijl de elitetroepen zich met hand en tand zullen verdedigen. Tot de laatste man.
Ontwikkelingsniveau
De ontwikkeling van de Imperials vertaalt zich naar een bepaald niveau. Hoe hoger dat niveau, hoe moderner de middelen worden die tot je beschikking staan. Er zit echter ook een keerzijde aan deze ontwikkeling. Het Japanse volk is niet gediend van de veranderingen, die onmiskenbaar de Japanse cultuur onder druk zetten. Elke keer dat je een niveautje stijgt, gaat dat ten koste van het vertrouwen dat je krijg van het volk. Om problemen te voorkomen, is het daarom zaak je groei met beleid door te voeren. Je bereidt je volk als het ware steeds opnieuw voor om weer een stapje te kunnen zetten, zonder dat het tot onrust leidt.
/i/1327677713.jpeg?f=imagenormal)
Onrust wil je intern natuurlijk voorkomen, maar in steden van je vijanden is het wellicht leuk om het een beetje aan te moedigen. Total War zou Total War niet zijn als dat niet mogelijk was, en Fall of the Samurai biedt zelfs een nieuwe unit die speciaal hierop is gericht. De Ishin Sishi maken zich hard voor politieke ideaalbeelden, en hun aanwezigheid kan een regio redelijk op zijn kop zetten. Deze unit, die je gebruikt zoals Geisha's en Shinobi, kan tactisch dan ook uitermate waardevol zijn.
Tom Cruise
Datzelfde geldt voor de zogenaamde Veterans, die je af en toe tegen zult komen op de campagnemap. Deze veteranen kun je een klein beetje vergelijken met de rol van Tom Cruise in The Last Samurai. Het zijn ervaren soldaten uit Amerika, Engeland of Frankrijk, die invloed kunnen hebben op je legers. Tot nu toe hebben wij ze alleen gebruikt door ze mee te laten reizen met onze eigen legers. Die legers krijgen daar een efficiëntiebonus door, wat ze dan weer ten goede komt op de campagnemap.
Wijzigingen
De tot nu toe genoemde veranderingen hebben weliswaar betrekking op de gameplay van Shogun 2, maar het zijn in de regel geen aanpassingen die de manier waarop je het spel speelt echt veranderen. In die categorie valt een tweetal andere vernieuwingen die Fall of the Samurai doorvoert wel. Allereerst krijgt de speler in de gevechten nu de mogelijkheid om zelf de controle over artillerie-units te nemen. De camera switcht op jouw commando naar een third-person camerapositie achter de artillerie-units of de boten die je op dat momenteel wilt controleren.
Niet overpowered
Dat roept vragen op. Was de charme van de Total War-franchise niet juist dat je als bevelhebber je troepen aanvoert zonder ooit direct controle te hebben over het echte schiet- en vechtwerk van je eenheden? 'Schoenmaker, blijf bij je leest', zegt men wel. The Creative Assembly besluit eens verder te kijken, met deze opvallende feature tot gevolg. Voor zover we het op basis van een uurtje spelen kunnen inschatten: het heeft geen doorslaggevende of 'overpowerde' invloed op de gameplay. Zelf mikken betekent niet dat letterlijk elk schot het gewenste effect heeft. Het zorgt eigenlijk vooral voor een meer 'hands-on' manier van spelen.
/i/1327677707.jpeg?f=imagenormal)
Voor we kijken naar de nummer twee op onze lijst van ingrijpende wijzigingen in de Total War-gameplay, maken we nog even een zijstapje dat met het vorige punt samenhangt. Artillerie speelt namelijk ook op een minder directe manier een rol. Als je vecht in een gebied waar een deel van je vloot naast ligt, krijg je tijdens dat gevecht de kans om artilleriebarrages in te roepen. Dit zijn flink zware bombardementen die, als ze midden in een leger inslaan, een ware ravage kunnen aanrichten en het tij in een gevecht in één klap kunnen keren.
Die ravage kan overigens een stuk groter zijn dan in Shogun 2. Fall of the Samurai maakt het voor het eerst mogelijk om veertig units tegelijk aan te sturen. Eén leger bestaat weliswaar nog steeds uit maximaal twintig units, maar als je een extra leger als versterking laat deelnemen aan een gevecht, kun je dat leger ook zelf aansturen. Op die manier heb je maximaal veertig units onder je hoede.
24 beurten in een jaar
Tot zover de artillerie en de gevechten. Voor een andere verandering, die wat ons betreft meer ingrijpend is, moeten we even terug naar de campagnemap. In de periode waarin Fall of the Samurai zich afspeelt, volgden gebeurtenissen elkaar snel op. De ontwikkeling werd versneld en door de aanleg van treinrails verplaatsten legers zich sneller, waardoor oorlogen ook in een hoger tempo werden gevoerd. Die versnelling rijmt niet met een systeem waarin één in-game jaar opgedeeld is in vier beurten. Fall of the Samurai introduceert een systeem waarbij een jaar in 24 beurten is verdeeld. Dat zijn dus zes beurten per seizoen, en doorgewinterde Total War-spelers zien daar direct gevolgen van. Denk bijvoorbeeld eens aan de winterperiode. Troepen die in de winterkou komen, afgesneden van steden, ondervinden de gevolgen van voedseltekorten. Dat kost je dus troepen. Die situatie had je voorheen één beurt, maar nu zes, als je pech hebt. Een prima reden om extra goed op te letten dus. Winter is coming, zullen we maar zeggen.
Voorlopige conclusie
Fall of the Samurai zorgt niet voor een revolutie, maar doet precies wat een add-on moet doen. Het verandert de gameplay van Shogun 2 op diverse punten genoeg om het spel weer interessant te maken voor gamers die er al tientallen of honderden uren in hebben zitten, zonder dat de gameplay daarbij onherkenbaar wordt. De ruggengraat van Shogun 2 blijft dus behouden, en hij wordt versterkt door een aantal interessante vernieuwingen, zowel in de campagnemap als in de realtime gevechten. Fall of the Samurai staat gepland voor maart.
Titel |
Total War: Shogun 2 - Fall of the Samurai
|
 |
Platform |
PC |
Ontwikkelaar |
The Creative Assembly
|
Uitgever |
Sega |
Releasedatum |
Maart 2012 |