Inleiding
Samsung was een van de weinige fabrikanten die relatief snel een antwoord op Apples iPad gereed hadden. In september 2010 introduceerde het Zuid-Koreaanse bedrijf op de IFA-beurs de 7" Galaxy Tab. Een van de redenen dat deze Tab zo snel op de markt kon komen, was dat het apparaat grotendeels op de Samsung Galaxy S-smartphone was gebaseerd: de hardware was nagenoeg identiek, en ook de software was in grote lijnen hetzelfde.
De Galaxy Tab was een bescheiden succes, maar verkocht op geen stukken na zo goed als de iPad. Begin dit jaar kondigde Samsung op het Mobile World Congress in Barcelona dus twee nieuwe tablets aan: de Tab 8.9 en Tab 10.1. Deze tablets waren voorzien van Android Honeycomb, dat speciaal voor tablets is ontwikkeld, en waren dunner en lichter dan de iPad.
Apple antwoordde al snel met de iPad 2, waarna Samsung snel de behuizingen van zijn tablets aanpaste om wederom te kunnen zeggen dat het de dunste en lichtste tablets had. Voor de verschillen tussen het oude en het nieuwe model verwijzen we je naar onze hands-on.
Tweakers.net wist de hand te leggen op een exemplaar van de 10.1. Dit is de eerste Android Honeycomb-tablet die uitgerust is met een aangepaste interface. Tot nu toe hebben fabrikanten van Honeycomb-tablets wel eigen widgets en apps meegeleverd, maar het besturingssysteem bleef onaangetast.
Apple is overigens niet blij met het ontwerp van de Galaxy Tab en claimt dat Samsung leentjebuur gespeeld heeft bij de iPad en de iPad 2. Op het moment van schrijven is de juridische strijd tussen Apple en Samsung net in alle hevigheid losgebarsten. Zo wist Apple bij een Duitse rechter te bewerkstelligen dat de Tab 10.1 voorlopig niet in Europa - met uitzondering van Nederland - mag worden verkocht. Ook in Nederland heeft Apple juridische stappen ondernomen, maar vooralsnog mag Samsung zijn tablet hier gewoon uitbrengen.
Wij wachten de resultaten van dit gekrakeel niet af en nemen in deze review de herziene behuizing en de TouchWiz UX-schil onder de loep. En omdat de vergelijking toch al onontkoombaar was, leggen we de Tab 10.1 ook even naast de iPad 2.
Hardware en uiterlijk
Hardware
Eén van Androids grootste voordelen is meteen ook de achilleshiel van het platform: omdat fabrikanten de vrije hand hebben in het kiezen van hardware en het aanpassen van de software, ligt er een heel scala apparaten in de winkels waarvan de onderlinge kwaliteit en functionaliteit sterk verschillen.
Google probeert deze fragmentatie vooral op hardwaregebied tegen te gaan. De eerste generatie Honeycomb-tablets draait daarom uitsluitend op Tegra 2-soc's van Nvidia. Google heeft pas zeer recent ondersteuning en optimalisaties voor processors van Qualcomm toegevoegd.
:fill(white)/i/1312552889.jpeg?f=thumb)
Hoewel we deze keuze goed begrijpen maakt het het aanbod wel minder interessant: omdat alle Honecomb-tablets dezelfde chip aan boord hebben, zijn er nauwelijks verschillen in prestaties te ontdekken. Ook de Tab 10.1 wordt aangedreven door een Tegra 2-soc, dus we verwachten geen verrassingen in de benchmarkresultaten.
De andere specs zijn eveneens in lijn met wat we al eerder gezien hebben: er verschijnen Tab 10.1-uitvoeringen met verschillende opslagcapaciteiten en het zal mogelijk zijn om een exemplaar met een 3g-modem te kopen.
Uiterlijk en aansluitingen
Als eerste valt op dat de Tab 10.1 erg compact is. In vergelijking met eerdere Honeycomb-tablets, zoals de Asus Transformer en Acer Iconia Tab, is de Tab 10.1 veel dunner en lichter: hij is 8,6mm dik en weegt 565 gram. Dat maakt dat hij fijn in de hand ligt en ook wat langer met één hand kan worden vastgehouden.
Het ontwerp is strak en eenvoudig, ook omdat Samsung naast zijn eigen propriëtaire poort geen andere interfaces heeft ingebouwd. Oorspronkelijk wilde het bedrijf nog een micro-sd-slot inbouwen, maar dat plan is om onbekende redenen gesneuveld. Afgezien van de connector aan de onderzijde en de speakers aan de zijkanten zijn er, aan de bovenzijde, een aan-uitknop, de volumeknoppen en bij sommige modellen een simkaart-slot te vinden.
:fill(white)/i/1312555238.jpeg?f=thumb)
Volgens ons gaat Samsung hier de mist in. Ondersteuning voor kaartlezers, usb-poorten en andere aansluitingen zijn juist troefkaarten van het Android-platform. Apple is met zijn iPad marktleider en de concurrentie zal de strijd niet winnen door met een identieke featureset te komen. Wie een camera op zijn Tab 10.1 wil aansluiten of een sd-kaart wil uitlezen, is aangewezen op losse adapters - net als bij Apple. Andere fabrikanten hebben bewezen dat Android prima overweg kan met kaartlezers, hdmi-uitgangen en usb-connectiviteit. Dat Samsung deze opties niet biedt is moeilijk te begrijpen.
Versus de iPad2
Uit de reacties op ons artikel over de Google I/O-editie van de Tab 10.1, bleek dat veel lezers benieuwd waren hoe de behuizing zich verhoudt tot die van de iPad 2. Toen de Tab 10.1 op de redactie binnenkwam, maakten veel redacteuren meteen de vergelijking met de iPad 2 - en een enkeling zag de Tab 10.1 zelfs voor een Apple-tablet aan.
Hoewel de tablet op eerste gezicht inderdaad wel wat van de iPad 2 wegheeft, zijn er bij nadere inspectie redelijk wat verschillen te ontdekken. Ons exemplaar van de iPad 2 heeft bijvoorbeeld een witte bezel, waardoor de vergelijking meteen al mank gaat.
We vergeleken de Tab 10.1 daarom ook met een eerstegeneratie-iPad, die wel een zwarte bezel heeft. De gelijkenissen zijn daar een stuk duidelijker, al zorgen de verschillende beeldverhoudingen er alsnog voor dat de twee tablets redelijk makkelijk uit elkaar te houden zijn.
Als we de tablets omkeren worden de verschillen groter. De iPads hebben een aluminium achterkant, terwijl de Tab 10.1 afgewerkt is met wit plastic. Er is overigens ook een zwarte versie te koop. Daarnaast zijn de knoppen bij Apple in zwart uitgevoerd waardoor ze flink opvallen. De zilverkleurige knoppen op de Tab 10.1 verdwijnen zowat in de behuizing.
Vergelijkende foto's van de iPad (links) iPad 2 (midden) en Galaxy Tab 10.1 (rechts)Bij het vasthouden zijn de verschillen tussen de iPad 2 en de Tab 10.1 klein. Het dikteverschil is maar 0,2mm en daar merk je in de praktijk niets van. Het gewichtsverschil is daarentegen wel merkbaar. Afgaande op de officiële specificaties zou het verschil 36 gram moeten zijn, maar volgens onze weegschaal gaat het om een verschil van 54 gram. De Tab 10.1 is met 563 gram 2 gram lichter dan Samsung claimt, en de 617 gram van de iPad 2 is juist 16 gram meer dan Apple opgeeft.
Al met al kunnen we alleen maar concluderen dat de twee tablets aan elkaar gewaagd zijn. Beide liggen lekker in de hand, beide zijn dun en beide zijn niet al te zwaar. Ondanks het gebruik van plastic voelt de Tab 10.1 niet veel kwetsbaarder aan dan de iPad 2. Wie tussen de beide tablets twijfelt, moet zijn keuze waarschijnlijk van de software laten afhangen, maar aan die vergelijking wagen we ons in deze review niet.
Software
Samsungs keuze om Android Honeycomb te voorzien van een eigen schil heeft het bedrijf enige problemen opgeleverd. Oorspronkelijk wilde het bedrijf de tablet bij de lancering in Amerika op 8 juni met versie 3.0 van Android uitbrengen, aangevuld met TouchWiz UX. Maar Googles release van Android 3.1 gooide roet in het eten. Samsung koos er toen voor om de Tab 10.1 zonder TouchWiz UX-schil, maar met Android 3.1 uit te leveren. De laatste weken heeft Samsung besteed aan de integratie van TouchWiz UX en Android 3.1, zodat de Tab 10.1 bij de Europese release wel van deze schil voorzien is.
De veranderingen die Samsung doorgevoerd heeft, zijn opvallend subtiel. Het homescreen wijkt niet veel af van de standaard Honeycomb-look, maar onderaan in de system bar is een pijltje te zien dat er voorheen niet was.
Als een gebruiker hierop klikt of een veegbeweging omhoog maakt, verschijnen zes icoontjes die toegang geven tot wat Samsung mini apps noemt. Hiermee is het mogelijk om bijvoorbeeld snel een notitie te maken, een berekening uit te voeren of de agenda te bekijken. Een eenmaal gestarte mini app heeft in de linkerbovenhoek een pijltje waarmee de volledige interface geopend kan worden.
/i/1312891627.png?f=thumb)
Tijdens het werken met de tablet zochten we de mini apps maar zelden op. Deels omdat onze pogingen om de lijst op te roepen geregeld niet herkend werden, en deels omdat Honeycomb al een goed multitaskingmenu heeft, waarmee snel naar vergelijkbare conventionele apps gewisseld kan worden - die meer functionaliteit bieden. Het is daarnaast niet mogelijk om zelf mini apps te maken - zoals dat wel met widgets kan - en ook de volgorde van de lijst kan niet gewijzigd worden. Het concept is leuk, maar de uitvoering kan beter.
Multimedia
Bij de lancering van zijn Galaxy S II-smartphone introduceerde Samsung verschillende media-hubs. Met deze apps moet het eenvoudiger worden om muziek en boeken op de tablet te zetten en te gebruiken. Ook de Tab 10.1 kent hubs: de muziek-hub, de e-book-hub en de social hub.
De muziek-hub biedt toegang tot een een online muziekwinkel. Voordat een liedje wordt aangeschaft, kan eerst naar een sample van 30 seconden geluisterd worden. De applicatie is netjes en overzichtelijk vormgegeven en wordt gevoed door de muziekwinkel 7digital.
:fill(white)/i/1312887698.jpeg?f=thumb)
De e-book-hub heeft veel weg van vergelijkbare programma's op de iPad en andere Android-tablets. Aangeschafte boeken worden op een virtuele boekenplank gezet en vanuit de applicatie kunnen nieuwe boeken gekocht worden. Voor bijvoorbeeld het omslaan van een pagina zijn passende animaties gemaakt en het is mogelijk om de tekstgrootte aan te passen, secties te markeren en bladwijzers toe te voegen.
Er worden wel vaker applicaties bij mobieltjes en tablets geleverd die de streams van verschillende sociale netwerken bundelen. Samsung heeft hier zijn Social Hub voor ontwikkeld. Hoewel deze app prima werkt, mis je de specifieke features en mogelijkheden van de netwerken omdat alle gegevens in één overzicht worden gezet.
Samsung heeft een goede naam als het gaat om ondersteuning voor verschillende audio- en videoformaten. De Galaxy S- en S II-smartphones kunnen bijvoorbeeld probleemloos 1080p-bestanden afspelen door de aanwezigheid van hardwarematige videodecodering.
Bij de Tab 10.1 is dit jammer genoeg niet het geval. Hier kan Samsung weinig aan doen: de Tegra 2-soc is simpelweg niet krachtig genoeg om high profile h264-video's af te spelen. Toch blijft het jammer dat een telefoon van meer dan een jaar oud beter met hd-video's kan omgaan dan een gloednieuwe tablet. Overigens heeft Samsung wel ondersteuning voor de divx- en xvid-codecs ingebouwd, zodat het bekijken van sd-materiaal in dat formaat probleemloos werkt.
De interface
Samsung heeft een aantal elementen van de interface opnieuw vormgegeven. De letters van het kleine instellingen-menu op het homescreen zijn een stuk groter en het menu bevat nu handige knoppen om snel bepaalde functionaliteit als wifi, bluetooth en gps in of uit te schakelen. Deze knoppen, die we al kennen van de smartphone-versie van TouchWiz, besparen de gebruiker het nodige gewroet in de verschillende submenu's.
Als we het instellingen-menu openen, valt op dat de kleurstelling is omgedraaid: waar Honeycomb standaard met witte letters op een zwarte achtergrond werkt, is het nu andersom. In dit menu zien we verder een nieuwe 'Spaarstand'-pagina, waar ingesteld kan worden dat de tablet, zodra de accu te leeg raakt, bepaalde instellingen moet aanpassen, zoals het uitzetten van wifi, het verlagen van de schermhelderheid en het stopzetten van synchronisatie op de achtergrond.
/i/1312894373.png?f=thumb)
Nuttig voor deze review bleek de aparte screen-shot knop die permanent op de system bar te zien is. Of een gemiddelde gebruiker deze vaak zal inzetten valt te betwijfelen, maar er is genoeg lege ruimte op de system bar en hij zit zeker niet in de weg.
Er zijn echter ook enkele missers. Zo kregen we met ons 3g-model geen verbinding met de Samsung App Store - ook niet via wifi - omdat er geen simkaart in de tablet zat. Samsungs dlna-app AllShare was nergens te bekennen, terwijl deze wel was aangekondigd en ook op de nieuwste smartphones van het bedrijf meegeleverd wordt. AllShare is een van de betere dlna-applicaties en juist op een tablet was het een welkom extraatje geweest
Een andere ergernis heeft te maken met de verbinding met de pc. Waar bijna alle Android-apparaten zich aan een pc bekendmaken als een opslag-device, maakt Samsung gebruikt van het mtp-protocol. Dit betekent niet alleen dat er drivers geïnstalleerd moeten worden, maar ook dat de tablet tijdens het kopiëren van bestanden niet gebruikt kan worden.
Benchmarks
Net als bij eerdere Android-tablets hebben we de Tab 10.1 aan enkele benchmarks onderworpen. Deze komen grotendeels overeen met de benchmarks die we gebruiken om telefoons te testen.
CaffeineMark meet de Java-prestaties van een toestel. Java is de basis van Dalvik VM, de virtuele machine waarin Android-apps draaien; de resultaten zeggen dus veel over de snelheid waarmee apps worden uitgevoerd. De Tab 10.1 eindigt hier in de middenmoot.
Mandro is een processorbenchmark die zowel de single- als multithreaded prestaties van een chip meet. Als slechts een enkele core belast wordt, weet de Tegra 2-soc zich te meten met de Omap 4430 en MSM8260.
De benchmark geeft ook een percentage dat aangeeft in hoeverre de tweede rekenkern benut wordt bij het draaien van multithreaded berekeningen. Met bijna 80 procent kunnen we van een flinke snelheidwinst spreken, maar de meeste andere apparaten doen het toch beter.
Bij de productiviteitstest van Smartbench zat er behoorlijk wat variatie in de scores van de Tab 10.1. Soms noteerden we scores rond de 2500 punten, soms ook liepen deze op tot boven de 3000. We hebben een flink aantal runs uitgevoerd en de gemiddelde score kwam uit op 2865. Daarmee wijkt de Tab 10.1 weinig af van andere apparaten met een Tegra 2-soc.
Het gamesonderdeel van SmartBench was een stuk consistenter, maar veel reden tot vreugde gaf dat niet: met een score van 2331 punten is de Tab 10.1 de traagste van de Tegra 2-apparaten.
Met GLBenchmark wordt gekeken hoe snel software met de OpenGL-api uit de voeten kan. Omdat de benchmark op de native resolutie van het scherm gedraaid wordt, zijn telefoons met hun kleinere schermen hier in het voordeel. Toch doet de Tab 10.1 het niet slecht.
In het tweede onderdeel van GLBenchmark nemen de telefoons in absolute getallen een grotere voorsprong. De score van de Tab 10.1 is andermaal niet slecht, zolang bedacht wordt dat ook hier de hogere resolutie de tablet parten speelt.
We gebruiken sinds kort BrowserMark om de snelheid van de browser te testen. Voorheen gebruikten we hiervoor SunSpider, maar die test richt zich enkel op JavaScript, terwijl BrowserMark een vollediger beeld geeft.
Google heeft zijn zaken goed op orde als over de ingebouwde browser gaat. De iPad 2 wordt op flinke achterstand gezet, en de lage scores van de Android 2.x-telefoons laten zien dat de browser in Android Honeycomb flink is verbeterd ten opzichte van de oudere versies.
Praktijktests
Sinds juni 2009 onderwerpen we alle gereviewde toestellen aan dezelfde praktijktests, zodat we de snelheid van diverse acties in de dagelijkse praktijk kunnen vergelijken. We bekijken het openen van de Tweakers.net-Frontpage in de browser, het starten van het toestel en het maken van een foto. Voor alle tabellen geldt: een lagere score is beter.
Frontpage laden |
Telefoon / Tablet | OS | Score (seconden) |
Samsung Galaxy S II |
Android 2.3.3 |
****
1,38 |
Samsung Galaxy Tab 10.1 |
Android 3.1 |
****
1,52 |
Apple iPad 2 |
iOS 4.3 |
****
1,54 |
Acer Iconia Tab A500 |
Android 3.0.1 |
****
1,55 |
Samsung Galaxy Tab 10.1v |
Android 3.0.1 |
*****
1,70 |
Asus Eee Pad Transformer |
Android 3.0.1 |
*****
1,79 |
Samsung Galaxy S |
Android 2.3.3 |
******
2,02 |
HTC Sensation |
Android 2.3.3 |
*******
2,52 |
Apple iPhone 4 |
iOS 4.0 |
********
2,92 |
BlackBerry Playbook |
BlackBerry OS |
*********
3,04 |
Bij het laden van de Tweakers.net-frontpage weet de Tab 10.1 een tweede plek te veroveren; alleen de Galaxy S II-smartphone is sneller. De verschillen met de iPad 2 en de andere Honeycomb-tablets zijn echter minuscuul.
Foto maken |
Telefoon / Tablet | OS | MP | Score (seconden) |
Apple iPad 2 |
iOS 4.3 |
0,7 |
***
1,93 |
Samsung Galaxy S |
Android 2.3.3 |
5 |
*****
3,49 |
Samsung Galaxy S II |
Android 2.3.3 |
8 |
******
3,97 |
HTC Sensation |
Android 2.3.3 |
8 |
******
4,05 |
Samsung Galaxy Tab 10.1v |
Android 3.0.1 |
8 |
*******
4,80 |
Apple iPhone 4 |
iOS 4.0 |
5 |
*******
4,96 |
Samsung Galaxy Tab 10.1 |
Android 3.1 |
3 |
*******
4,98 |
Acer Iconia Tab A500 |
Android 3.0.1 |
5 |
*******
5,08 |
Asus Eee Pad Transformer |
Android 3.0.1 |
5 |
********
5,58 |
BlackBerry Playbook |
BlackBerry OS |
5 |
*********
5,87 |
Het duurt bijna vijf seconden om vanaf het homescreen de camera te starten en een foto te maken. Daarmee presteert de Tab 10.1 ongeveer hetzelfde als de meeste andere tablets. Het feit dat de Tab 10.1 slechts over een 3,2-megapixelcamera beschikt, en in theorie dus minder data te verwerken heeft, lijkt daarbij niets uit te maken.
Booten |
Telefoon / Tablet | OS | Score (seconden) |
Apple iPad 2 |
iOS 4.3 |
***
22,97 |
Samsung Galaxy S II |
Android 2.3.3 |
***
24,34 |
Asus Eee Pad Transformer |
Android 3.0.1 |
***
25,80 |
Samsung Galaxy Tab 10.1v |
Android 3.0.1 |
***
28,04 |
Acer Iconia Tab A500 |
Android 3.0.1 |
***
28,18 |
HTC Sensation |
Android 2.3.3 |
***
29,62 |
Samsung Galaxy Tab 10.1 |
Android 3.1 |
****
32,85 |
Apple iPhone 4 |
iOS 4.0 |
****
34,89 |
Samsung Galaxy S |
Android 2.3.3 |
******
47,43 |
BlackBerry Playbook |
BlackBerry OS |
*********
73,00 |
Met een boottijd van 32,85 seconden is de Tab 10.1 een van de traagst startende tablets die we tot nu toe getest hebben. Mogelijk ligt de extra overhead van Samsungs TouchWiz UX-interface hieraan ten grondslag.
Scherm, camera en accu
Samsung heeft de Tab 10.1 voorzien van een Super PLS-paneel. Deze schermtechnologie heeft het bedrijf zelf ontwikkeld; het zou dezelfde voordelen moeten bieden als ips-schermen, zoals goede kleurweergave en kijkhoeken, maar minder kosten en minder energie verbruiken.
De laatste twee eigenschappen kunnen we niet verifiëren, maar uit onze tests blijkt dat het scherm zich zeker met een ips-paneel kan meten. Zelfs onder extreme kijkhoeken blijven de kleuren natuurgetrouw, al loopt de helderheid wel wat terug.
Foto's van de horizontale kijkhoekenOok bij de verticale kijkhoeken - waar goedkopere tn-schermen altijd direct de mist in gaan - zien we goede resultaten.
Foto's van de verticale kijkhoekenDe helderheid van een scherm houdt direct verband met de leesbaarheid in helder verlichte omgevingen; hoe feller het scherm, hoe beter het is af te lezen bij veel omgevingslicht, zoals in direct zonlicht. Het Super PLS-scherm scoort hier bovengemiddeld. Het extreem felle scherm van de BlackBerry Playbook wordt niet benaderd, maar de Tab 10.1 laat de andere Android-tablets en de iPads ruim achter zich.
Camera
De Tab 10.1 heeft een 3,2-megapixelcamera met ledflitser aan boord. We kunnen ons niet indenken dat mensen met hun tablet veel foto's zullen maken, maar we hebben toch een kleurenkaart op de foto gezet om een ruwe indicatie van de beeldkwaliteit te krijgen.
Als we de kaart met studiolampen verlichten, valt op dat de foto een te warme zweem heeft en onderbelicht is. Bij een compleet verduisterde ruimte - waarbij alleen de flitser voor verlichting zorgt - is de witbalans een stuk beter, al lijkt de mate van onderbelichting verder toegenomen.
:fill(white)/i/1312815306.jpeg?f=thumb)
Accu
De ranke behuizing van de Tab 10.1 heeft in theorie minder ruimte voor een accu dan sommige van zijn concurrenten. Om het uithoudingsvermogen te meten draaien we continu een film af tot de accu helemaal leeg is.
Niet alle schermen kunnen even helder afgesteld worden, en daarom hebben we besloten bij deze test voortaan met absolute waarden te werken in plaats van met percentages. Met behulp van onze meetapparatuur stellen we het scherm zo dicht mogelijk bij de gewenste helderheid van 250cd/m² in.
De Tab 10.1 weet het tien uur en 31 minuten uit te zingen - een indrukwekkende prestatie. We hebben ook geprobeerd deze test op de iPad 2 te draaien, maar liepen tegen een probleem aan. Bij een accuniveau van 20 procent geeft iOS een waarschuwing, wat het afspelen van de film afbreekt. Op dat moment stond de tablet 8 uur en 17 minuten aan, en was er dus 80 procent van de accucapaciteit verbruikt.
Als we dat extrapoleren zouden we uitkomen uit een accuduur van 10 uur en 21 minuten, bijna gelijkwaardig aan de Tab 10.1. Deze score vinden we echter niet 'hard' genoeg om in de grafiek op te nemen.
Gallery en specificaties
:fill(white)/i/1312555238.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1312887777.jpeg?f=thumb)
Merk en Type |
Merk |
Samsung |
Productserie |
Galaxy Tab |
Type |
10.1 (wit) |
Eerste prijsvermelding |
vrijdag 27 mei 2011 |
Technische Specificaties |
Cpu-type |
Nvidia Tegra 2 |
Snelheid |
1GHz |
Moederbordchipset |
NVIDIA Tegra 250 |
Geheugengrootte |
1GB |
Videointerface |
Schermdiagonaal |
10,1" |
Schermresolutie |
1280x800 (WXGA) |
Touchscreentechniek |
capacitief |
Multitouch |
ja |
Backlight |
edge-lit led
|
Opslag |
Opslagcapaciteit |
16GB |
Interfaces |
Wlan |
802.11a, 802.11b, 802.11g, 802.11n |
Bluetooth |
Bluetooth 2.1 |
3g |
hsdpa |
Fysieke specificaties |
Gewicht |
565g |
Hoogte |
256,2mm |
Breedte |
172,0mm |
Diepte |
8,6mm |
Kleuren |
wit |
Overige specificaties |
Besturingssysteem |
Google Android 3.0 |
Bijzonderheden |
a-gps, 3-megapixelcamera |
Conclusie
Het is duidelijk dat Samsung met zijn Galaxy Tab 10.1 de concurrentie met de iPad 2 wil aangaan. De introductie van de iPad 2 was zelfs reden voor Samsung om het design van de Tab op de schop te nemen, puur om te kunnen zeggen dat zijn tablet de dunste en de lichtste is.
Dun en licht is de Tab 10.1 zeker. De tablet ligt fijn in de hand en kan zich op het gebied van ergonomie prima meten met de iPad 2. In vergelijking met de Honeycomb-tablets die we tot nu toe getest hebben, durven we de Tab 10.1 op dit gebied zelfs een klasse apart te noemen.
Ook het Super PLS-scherm heeft een zeer goede indruk achtergelaten. De kijkhoeken zijn erg goed en de helderheid ligt een stuk hoger dan bij de concurrentie. Het binnenwerk van de tablet is minder spannend: de Tegra 2 is eigenlijk al oud nieuws en we kijken uit naar de volgende generatie tablets, die van modernere hardware gebruik zal maken.
Samsung legt in zijn marketingcampagne de nadruk op de TouchWiz UX-schil. In de praktijk is de meerwaarde hiervan echter klein. De knoppen om snel bepaalde functionaliteit aan en uit te zetten zijn nog wel handig, maar voor de rest zijn de veranderingen vooral cosmetisch. In de benchmarks is de Tab 10.1 vaak nipt de traagste van de geteste Tegra 2-tablets, wat mogelijk wordt veroorzaakt door de aanpassingen die Samsung in Android heeft doorgevoerd.
De belangrijkste kritiek op de Tab 10.1 is echter het gebrek aan aansluitingen. Juist daar zijn er mogelijkheden om het onderscheid met andere tablets te maken, en Samsung heeft die kans laten liggen. Zelfs het aanvankelijk geplande micro-sd-slot is uiteindelijk gesneuveld.
Wie een Android-tablet zoekt, zal zich dus moeten afvragen hoe belangrijk connectiviteit is. Mensen die geen problemen hebben met de eventuele aanschaf van extra adapters, halen met de Tab 10.1 de beste Android-tablet van dit moment in huis - voor zover de juridische strijd met Apple niet voorkomt dat deze tablet überhaupt in de winkel komt te liggen. Wie zaken als een micro-sd-slot of een hdmi-uitgang belangrijker vindt dan gewicht en ergonomie, kan misschien beter naar alternatieven kijken, zoals de Transformer van Asus.
Pluspunten
+ Mooi en helder scherm
+ Dun en licht
Minpunten
- Alleen propriëtaire aansluiting
- TouchWiz voegt niet veel toe
Eindoordeel