Op 15 maart ligt Shogun 2: Total War in de winkels. In het strategiespel kun je flink los gaan op de campagnemap, maar uiteraard ook de nodige historische gevechten naspelen, zoals we dat gewend zijn van games in de Total War-franchise. In de vroege versie van het spel die we onlangs ontvingen, waren de campagnemodus en de multiplayer nog niet speelbaar. Om die reden richten we ons in deze preview volledig op één van de historische gevechten die het spel rijk is. Vandaag daarom aandacht voor een van de grootste slachtpartijen die het feodale Japan ooit heeft gezien, The Battle of Sekigahara.
Dit artikel gaat over de Historical Battle modus van Shogun 2. Voor meer informatie over andere onderelen van het spel verwijzen we je naar een van de eerdere previews, of de review die rond de releasedatum van het spel zal verschijnen.
:fill(white)/i/1296816403.jpeg?f=thumb)
De Battle for the Sundered Realm, zoals de historische veldslag ook wel wordt genoemd, vond plaats op 21 oktober 1600. Het gevecht speelde een cruciale rol voor het pad dat Tokugawa Ieyasu aflegde naar de macht. De Slag om Sekigahara wordt gezien als het begin van de Shogunate van de bevelhebber, die ten tijde van de veldslag een groot aantal clans uit het oosten van Japan aanvoerde. Zijn tegenstanders waren vooral aanhangers van Toyotomi Hideyori, de zoon van Toyotomi Hideyoshi die als generaal Japan wist te verenigen. Na zijn dood braken er oorlogen tussen de clans uit. De aanhangers van Hideyori zouden het liefst zien dat de Toyotomi-clan zijn machtspositie in Japan zou heroveren.
De belangrijkste bedreiging voor de Toyotomi's was Tokugawa Ieyasu, de grote vijand van de generaals die de Toyotomi-clan wel trouw wilden blijven. Daarbij hoorde ook generaal Ishida Mitsunari, die met 4.000 manschappen weliswaar slechts een bescheiden aandeel had in het totale leger, maar bij deze slag wel de bevelhebber was over de troepen die ten strijde trokken tegen Tokugawa. Uiteindelijk stonden bij Sekigahara ruim 160.000 soldaten tegenover elkaar, waarbij Tokugawa net de overhand had.
Kansloze veldslag
De veldslag eindigde in een duidelijke overwinning voor Tokugawa Ieyasu, maar dat lag niet aan de paar duizend extra soldaten die de veldheer tot zijn beschikking had. Tokugawa had enkele generaals die eerder nog loyaal waren aan het leger van Ishida zover gekregen over te lopen naar zijn kant. Deze generaals, met name Kikkawa Hiroie en Kobayakawa Hideaki hadden de troepen van Tokugawa kunnen insluiten en de veldslag een andere wending kunnen geven. In plaats daarvan lieten zij de troepen van Ishida in de steek. De troepen van Kikkawa Hiroie weigerden aan te vallen toen de strijd begon, waardoor ook het leger dat zich achter hen had opgesteld niet kon deelnemen aan de strijd. De mannen van Ishida vochten een kansloze veldslag.
/i/1296816720.jpeg?f=imagenormal)
In Shogun 2: Total War tref je het slagveld aan met de troepen van Ishida Mitsunari, oftewel Lord Mitsunari, gepositioneerd op een heuvel. De troepen van de speler hebben daardoor het voordeel van hun positie, maar de troepen van Ieyasu zijn in de meerderheid. Ons overwicht moet ontleend worden aan onze bondgenoten. Shimazu Toyohisa staat aan onze kant, maar is een twijfelachtige bondgenoot. De rol van Shimazu wordt goed weergegeven, maar blijkt in het gevecht in Shogun zwaarder te wegen dan in werkelijkheid het geval is geweest.
Troepen verspreid
Aan de oostzijde van het slagveld staan de troepen van Kobayakawa Hideaki opgesteld. Een bondgenoot, maar afgaand op ons geschiedenislesje van de vorige pagina is het er eentje waar we beter niet met de rug naartoe kunnen staan. Zijn troepen zijn talrijk en worden aangevoerd door een sterke cavalerie-eenheid. Onze eigen troepen, die in het spel alleen onder Ishida Mitsunari vallen, staan verspreid over het veld. Een deel staat op de eerder genoemde heuvel, een ander deel staat centraal op een plaats met een grote, open grasvlakte ervoor en nog twee units staan verder naar achteren, aan de kant van de Hideaki. Zoals weergegeven op deze kaart vallen de troepen van Ishida, Ukita en Ohtani alle onder de hoede van van de speler.
/i/1296817043.jpeg?f=imagenormal)
Bij aanvang van het gevecht laat Lord Ieyasu geen seconde onbenut. Onze vooruitgeschoven boogschutters worden direct teruggedrongen door jagende cavalerie-eenheden. De Yari Ashigaru, units voorzien van speren, blijken onhandige startposities te hebben en weten de cavalerie niet overal goed op te vangen. Een geluk bij een ongeluk, zo blijkt: de cavalerie jaagt door op onze boogschutters en komt tussen onze linies terecht. Met onze eigen cavalerie sluiten we de vijandelijke troepen in, en de eerste bedreiging is uitgeschakeld.
Verraad
Hierop lanceert Ieyasu twee aanvallen, zowel in de richting van onze troepen op de heuvel als in de richting van die op de vlakte. Hoewel onze Katana Samurai en Yari Ashigaru nu wel in positie staan, is de push te krachtig voor ons. Bovendien blijken de boogschutters weinig efficiënt. Lord Mitsunari vecht als een leeuw om de strijd gelijk te houden, maar we vechten een veldslag die we op deze manier gaan verliezen. Onze vrienden hebben zich bovendien nog niet met de strijd bemoeid. Al snel blijkt dat dat ook niet gaat gebeuren; Shimazu Toyohisa blijft roerloos toekijken, terwijl zijn positie zich precies tussen beide gevechten bevindt en doorslaggevend zou kunnen zijn.
/i/1296817044.jpeg?f=imagenormal)
Onze units in het midden hebben het moeilijk, maar op de heuvel gloort hoop. Het positionele voordeel maakt dat het gevecht aldaar in ons voordeel kantelt. In het midden wacht echter een flink vijandelijk leger, dat bovendien versterking krijgt uit onverwachte hoek. Kobayakawa Hideaki komt in beweging en valt vanuit de flank aan. Onze bondgenoot blijkt inderdaad te zijn overgelopen. Ruim duizend frisse soldaten boren zich in onze oostelijke flank, die toch al uit weinig meer bestond. Enige hoop rust op de twee units die zich achter de linies bevonden, maar zij worden gestuit door de generaalsunit van Hideaki, die weinig moeite heeft met onze infanteristen.
Afslachting
Wanneer de overblijfselen van onze westelijke flank zich op de grasvlakte melden, is het gevecht al verloren. De pakweg vierhonderd overgebleven soldaten worden onder de voet gelopen door de mengelmoes van Ieyagu- en Hideaki-soldaten. Al snel kiezen ook onze laatste strijders het hazenpad, of ze vinden de dood. De Battle of Sekigahara loopt af zoals dat in werkelijkheid gebeurde, en voor Ieyagu ligt de weg vrij om Shogun te worden...
Terugkijkend op deze sessie zien we uiteraard de nodige zwaktes in onze tactische uitvoering. Zo pikten we de cavalerie van Ieyagu te laat op en hadden we in een veel eerder stadium de troepen van de oostelijke flank in positie moeten brengen om Hideaki te bestrijden. Door hem langer weg te houden bij Ieyagu zouden we net genoeg tijd hebben om af te rekenen met Ieyagu, wat mogelijk het moraal van Hideaki zou hebben gebroken. Ook het eerder samenvoegen van ons westelijke en ons centrale front had een oplossing kunnen bieden. Vast staat in elk geval dat we genoeg redenen hebben om het nog eens te proberen...
De Historical Battle modus, waar we vandaag een voorbeeld van gaven, is natuurlijk slechts één van de spelmodi die Shogun 2: Total War rijk is. Het spel draait voornamelijk om de combinatie tussen strategie op de overkoepelende campagnemap en tactiek in de real-time gevechten. Nieuw dit jaar is de mogelijkheid om een online campagne te spelen, waarbij meerdere spelers op dezelfde campagnemap actief zijn. Ook hierover zul je in de review, die rond de releasedatum zal verschijnen, meer kunnen lezen.
Titel |
Shogun 2: Total War
|

|
Platform |
pc
|
Ontwikkelaar |
The Creative Assembly |
Uitgever |
Sega |
Releasedatum |
15 maart 2011 |