Eerste Panasonic-lcd-tv met led-backlight
Hoewel Panasonic voornamelijk bekend staat om zijn plasma-tv's, maakt het ook geen onverdienstelijke lcd-tv's op basis van ips-panelen. Tot 2010 maakte Panasonic bij zijn lcd-tv's gebruik van ccfl-backlights, maar recent heeft het bedrijf een aantal toestellen met een led-backlight uitgebracht.
Op de IFA 2009-beurs in Berlijn toonde Panasonic voor het eerst een prototype van een lcd-tv met led-backlight. Deze hing naast een Panasonic-lcd-tv met een 100Hz-paneel en ccfl's, en viel vooral op door zijn diepe zwart. Dit was mogelijk door het lokaal dimmen van de leds achter het paneel.
De 2010-voorjaarsserie, die op de CES-beurs in januari werd aangekondigd, is nog niet met local dimming uitgerust, maar de D25-, D28-, en V20-modellen beschikken wel over edge-lit led-backlights. Bovendien zijn ze uitgerust met ips-panelen, die een goede kijkhoek bieden en vanwege de geringe lag erg geschikt zijn voor games.
Panasonic liet Tweakers.net een TX-L37D25E binnenstebuiten keren. We kalibreerden deze zilverkleurige 37"-hdtv en stelden hem bloot aan diverse tests.

Prijzen en specificaties
Merk en Type |
Merk |
Panasonic |
Productserie |
Viera |
Type |
TX-L37D25 |
Eerste prijsvermelding |
woensdag 5 mei 2010 |
Beeld |
Televisietype |
lcd |
Backlight |
edge-lit |
Hd-specificatie |
full hd |
Schermdiagonaal |
37" |
Resolutie
|
1920x1080 (Full HD 1080p) |
Kijkhoek |
178° |
Contrastverhouding (dynamisch) |
2.000.000:1 |
Ontvangstnorm |
ntsc, pal, secam
|
Verbinding |
Video-ingangen |
D-sub, 4x hdmi |
Tunertype |
analoog, dvb-c, dvb-t
|
Common Interface |
Common Interface |
Usb
|
usb 2.0 |
Geluid |
Speakers |
intern stereo |
Speakervermogen
|
10W (RMS)
|
Uiterlijk |
Kleur |
zwart |
Afmetingen |
Breedte |
917mm |
Diepte |
77mm |
Hoogte |
590mm |
Gewicht |
14,5kg |
Energie |
Stroomverbruik (stand-by) |
0,3W |
Nader bekeken
Bij het uitpakken van de tv valt op hoe stevig de verbinding tussen het lcd-gedeelte en de voet is. Panasonic gebruikt voor de bevestiging echter niet het dikke U-profiel van gegoten metaal dat we van de plasma-tv's kennen. In plaats daarvan heeft de D25 een stevige constructie van gevouwen plaatwerk. Het paneel wordt daarop geplaatst en met schroeven vastgezet. De ovale standaard is aan de onderkant voorzien van rubberen voetjes en is draaibaar.
De Viera D25 is een opvallende verschijning. De bezel lijkt een verdikking te hebben, maar dat is bij nadere beschouwing een optisch truukje. Ook de Panasonic Viera G20 heeft trouwens een sierstrip in de onderste bezel, maar die is blauw en loopt niet naar boven door.
:fill(white)/i/1280397655.jpeg?f=thumb)
De binnenkant van de bezel is zwart en ligt iets dieper dan de rest van de lijst. Behalve de matte lcd, het logo van Panasonic en het Viera-beeldmerk is er verder over de voorkant van de tv niet al te veel te melden. De tv heeft in onze ogen door de aparte vormgeving van de bezel en de zilveren kleur een frisse uitstraling. Het toestel is overigens ook in antraciet te verkrijgen.
:fill(white)/i/1280397657.jpeg?f=thumb)
De achterkant van de TX-L37D25E is van zilverkleurig plastic dat naar de randen toe schuin afloopt. Aan de onderkant is een verdikking zichtbaar die ruimte aan de speakers biedt. Uiteraard is de tv voorzien van vesa-montagepunten. Van de zijkant gezien heeft de tv een bescheiden profiel, maar ondanks het gebruik van de led-backlight is het toestel niet zo dun als bijvoorbeeld de led-tv's van Samsung en LG. Door de afgeronde hoeken komt de televisie wel iets dunner over dan hij in werkelijkheid is.
Aansluitingen
De TX-L37D25E heeft geen gebrek aan aansluitingen en connectors. Het merendeel is te vinden aan de achterkant en wijst recht naar achteren, zodat voor bevestiging aan de muur wat meer ruimte nodig is.
De tv heeft drie hdmi-poorten achter, waarvan eentje arc ondersteunt, twee scart-aansluitingen, een ethernetpoort voor de Viera Cast-online diensten, een optische audio-uitgang, een component-videoaansluiting en rca-ingangen en -uitgangen voor analoge audio. Ook is er een vga-aansluiting, maar een aparte pc-ingang voor audio ontbreekt.
:fill(white)/i/1280397886.jpeg?f=thumb)
Naast de gebruikelijke kabelaansluiting is de TX-L37D25E opmerkelijk genoeg ook voorzien van een satellietingang. Aan de achterkant is verder nog een usb-poort te vinden die redelijk hoog geplaatst is - dat kan onhandig zijn, omdat externe harde schijven meestal met een kort usb-kabeltje worden geleverd.
Aan de linkerzijkant zijn, van boven naar beneden, een usb-poort, een CI+-slot met een Ziggo-keurmerk, een sd-slot, een analoge av-ingang en een koptelefoonaansluiting te vinden.
Binnenwerk
We hebben de achterkant eraf geschroefd om een indruk te krijgen van de binnenkant van de TX-L37D25E. Die blijkt overzichtelijk te zijn ingericht met links het powerboard, rechts het moederbord met de aansluitingen en de chipset verscholen onder een koelplaat, daarboven het gedeelte voor de satellietaansluiting en in het midden aan de onderkant nog een printplaatje dat waarschijnlijk het paneel zelf aanstuurt.
:fill(white)/i/1280401746.jpeg?f=thumb)
Het gebruikte ips-display is van LG Display, zo leiden we af uit het typenummer LC370EUH en de chip met LG Display-opdruk op het printplaatje middenonder. Dat is vreemd, want Panasonic maakt sinds de overname van IPS Alpha, een voormalig samenwerkingsverband tussen Panasonic, Toshiba en Hitachi, zelf ook ips-panelen.
Mogelijk heeft dit te maken met het feit dat de nieuwe fabriek van IPS Alpha in Himeji in Japan alleen productielijnen heeft voor 32"- en 42"-panelen, de best verkopende beeldformaten. Kwon Young-soo, ceo van LG Display, bevestigde tegenover The Korea Times dat Panasonic ips-panelen van LG Display afneemt. Mogelijk reserveert Panasonic de panelen van IPS Alpha voor zijn duurdere V20-serie of voor toekomstige modellen, zoals het prototype dat op de IFA 2009-beurs werd getoond.
De twee speakers aan de onderkant zijn ondergebracht in een plastic klankkast. De bevestiging hiervan is met rubber gedempt, en ook de schroefjes die de klankkast bij elkaar houden zijn voorzien van een dot siliconen, om ongewenste trillingen tegen te gaan. De twee speakers hebben elk een vermogen van 10W.
Afstandsbediening
De remote kennen we al van plasma-tv's als de G10, de G20- en de VT20, maar net als de tv is de afstandsbediening ditmaal in het zilver uitgevoerd. De knoppen zijn groot genoeg, drukken goed in en de belangrijkste bedieningselementen zijn gegroepeerd rond de d-pad. We vinden nog steeds dat de knoppen voor de volumeregeling en de kanaalkeuze iets te ver naar beneden zitten, waardoor de remote wat topzwaar aanvoelt, maar over het algemeen zijn we er tevreden over.
Kalibratie en energieverbruik
Stuivertje wisselen
Als onderdeel van de kalibratie bekijken we eerst hoe de verschillende beeldmodes het doen wat betreft kleurtemperatuur, witbalans en kleuropspanning. Daarbij valt in ieder geval op dat de THX-modes van de G20- en VT20-plasma-tv's in dit toestel ontbreken.
De standen Dynamic en Normal vallen door de kleurtemperatuur van boven de 8000K gelijk al af, terwijl Cinema, True Cinema, Game en Photo elkaar niet zoveel ontlopen met een kleurtemperatuur tussen de 6600K en 7200K. Voor het meten van de out-of-the-box-waarden kiezen we de True Cinema-modus.
Voor de metingen maakt Tweakers.net gebruik van de EyeOne Pro-spectroradiometer, CalMAN-software en een patroongenerator die via hdmi aan de tv verbonden is.
Out-of-the-box
Allereerst hebben we de brightness ingesteld aan de hand van het pluge-patroon en hebben we het contrast teruggeschroefd naar een helderheid van ongeveer 130cd/m2. Voor de brightness kwamen we hierbij uit op +4, terwijl het contrast uitkwam op een waarde van 9 - in plaats van de standaardwaarde van 30. In tegenstelling tot andere tv's heeft deze geen Backlight-instelling.
Bij de metingen met de elf grijswaardenpatronen komt naar voren dat het met de witbalans niet helemaal snor zit. Blauw is wat dominant aanwezig in de rgb-kleurmix, terwijl de kleur groen te weinig aanwezig is.

Hoewel de gammacurve out-of-the-box netjes vlak is en met een gemiddelde gammawaarde van 2,17 de beoogde 2,2 redelijk goed benadert, zien we toch dat na het 30%-grijswaardenpatroon de rgb-lijnen wat uit elkaar lopen, waarbij rood en blauw afgetopt worden.

Zonder aanpassingen valt de kleurechtheid nog best mee. Alleen cyaan wijkt veel te veel af, terwijl de kleurfouten van blauw en magenta ook net iets te groot zijn.

Kalibratie
We gaan proberen om bovenstaande scores wat te verbeteren. Hiervoor gebruiken we de Professional1-mode omdat die stand de meest uitgebreide instelmogelijkheden heeft, vooral wat kleur betreft.
De Viera TX-L37D25E beschikt alleen over een tweepunts-systeem voor de grijswaardenkalibratie. Toch hebben we met de tweepunts-kalibratie de rgb-lijnen van de tv redelijk naar elkaar toe weten te krijgen. Hier en daar lopen de lijnen nog iets uit elkaar, maar het blijft binnen een bandbreedte van vijf procent.
De kleurtemperatuur na kalibratie is 6536K voor het 30-procents grijspatroon en 6512K voor het grijspatroon van 80 procent, terwijl gestreefd wordt naar een kleurtemperatuur van 6504K. Dit verschil is uitermate klein en niet met het blote oog te zien.

Door het rechttrekken van de rgb-kleurenmix lopen ook de kleuren in de luminantiegrafiek netjes synchroon. Wel loopt de helderheid tussen het 30%- en 60%-grijswaardenpatroon iets te snel op, waardoor schaduwen wat lichter worden weergegeven dan de regisseur in gedachten zal hebben gehad.

Alle kleuren profiteren van de kalibratie, zo blijkt uit onderstaande grafiek - en dat terwijl slechts twee waarden zijn aangepast. Het eindresultaat mag er wat ons betreft zijn.

We hebben nog geprobeerd om de gammainstelling van de tv te verhogen van 2,2 naar 2,4 om zo de schaduwpartijen wat meer tot hun recht te laten komen. De gemeten gammawaarde stijgt daarmee naar een niet mis te verstane 2,55, waardoor de verhouding tussen licht en donker niet meer klopt, ondanks een verhoging van de Brightness naar +6. We handhaven dus een gammainstelling van 2,2.
Overigens sprong het toestel bij het kaliberen wel erg snel terug van de instellingen naar het bovenliggende menu. Dat verhindert dat het effect van de aanpassingen eenvoudig bekeken kan worden. Nu moet na elke aanpassing het menu worden verlaten om het effect te kunnen zien, waarna het betreffende menu-item weer opnieuw moet worden opgevraagd. Dat maakt het vergelijken wel heel erg lastig.
Kalibratie-instellingen
Hoewel de instellingen niet voor ieder exemplaar of voor iedere ruimte de juiste zullen zijn, staan hieronder de door ons gemaakte aanpassingen van de geavanceerde beeldinstellingen.
Optie | Instelling (in kliks) |
Gain (r/g/b) |
0/5/-2 |
Cutoff (r/g/b) |
2/2/-5 |
Hue (r/g/b) |
0/5/0 |
Saturation (r/g/b) |
0,9,0 |
Aan de hand van het sharpness-patroon van de patroongenerator hebben we de sharpness-instelling van de tv van 5 naar 0 gezet.
Bij een patroon met vertikale lijnen en een relatief laag contrast kwamen we overigens nog wat vreemds tegen. De weergave leek in eerste instantie goed te zijn, maar vervolgens geeft de tv het bovenste gedeelte ineens een groene tint. Dit probleem doet zich voor bij zowel 1080p- als 1080i-beeld, maar verdwijnt bij 720p. Het vergelijkbare patroon met horizontale lijnen wordt wel weergegeven zoals het hoort, met uitsluitend grijstinten.

Kijkhoek
Hoewel het beeld recht voor de tv uiteraard het beste is, valt er ook goed naar te kijken onder een hoek, zolang die niet te groot wordt. Hoewel de kleuren onder een hoek redelijk stabiel blijven, is wel een teruggang in helderheid merkbaar. De foto's zijn genomen met een 60mm-macro-lens met iso 200, een diafragma van f/4 en een sluitertijd van 1/40s.
:fill(white)/i/1280405820.jpeg?f=thumb)
Energieverbruik
Hoewel door Panasonic een verbruik wordt opgegeven van ongeveer 147W, blijft de tv daar in de praktijk ruim onder. Zo staat bij alle modes de Eco Mode-optie standaard aan, waardoor de helderheid van het paneel wordt teruggeschroefd.
Om het energieverbruik van de verschillende modes te vergelijken, hebben we eerst de Eco Mode-optie bij de zes displaystanden uitgezet. Met de fabrieksinstellingen, dus zonder kalibratie, zet de Dynamic-modus met een opgenomen vermogen van 111,4W de hoogste score neer, terwijl de Normal-stand met 57,2W de laagste waarde geeft. De Cinema- en True Cinema-standen zitten daar weer boven met een energieverbruik van ongeveer 75,5W, terwijl de Photo- en de Game-stand respectievelijk 94,2W en 94,5W verbruiken.
Na kalibratie, waarvoor de Professional1-modus werd gekozen, waarbij onder meer het contrast flink werd teruggeschroefd om niet boven een helderheid van 140cd/m² uit te komen, werd het energieverbruik van 75,9W in de True Cinema teruggebracht naar rond de 60W. Bij de Earth-blu-ray kwam het verbruik uit op 61W, terwijl het toestel bij Transformers en Happy Feet in meerdere scènes uitkwam op ongeveer 60W. Dat is een prima score.
In de standby-stand verbruikt de Viera TX-L37D25E ongeveer 0,1W, terwijl er aan de rechterkant nog een knop zit om de tv fysiek uit te schakelen.
HQV-tests
Om de beeldverwerkingsalgoritmes van de tv te testen, maken we gebruik van versie 2.0 van de HQV-testsuite.
Ruisreductie
Bij het beoordelen van het ruisreductiesysteem van de tv wordt er gekeken naar willekeurig optredende ruis en de ruis als gevolg van compressiealgoritmes.
Willekeurig optredende ruis is goed te zien bij de macroscène met de paarse bloemen op de HQV 2.0 Benchmark-disk. Vooral in de onscherpe gebieden van de groene achtergrond is ruis behoorlijk zichtbaar. De P-NR-ruisreductieoptie in het menu op Off of Min zetten levert de beste afweging op tussen ruisniveau en detaillering van de bloemblaadjes. Bij Mid of Max worden de details van de blaadjes te zacht en voegen de twee hogere ruisreductiestanden niet zoveel extra's toe aan de ruisreductie.

Ook bij het Compressed Artefacts-onderdeel zijn de verschllen tussen de verschillende ruisreductiestanden miniem, maar de Mid- en Max-stand laten toch net even iets minder ruis zien. De versie van de test met sd-content opgeschaald naar hd laat meer compressiefouten zien, die met de Mid- en Max-standen beter zijn weg te halen, al blijven de compressieblokken in de lucht bij de testscènes zichtbaar bij alle standen.
Tekstoverlay
De HQV-disk bevat ook een test voor de correcte weergave van ondertiteling, die vaak een andere framerate heeft dan het originele filmmateriaal. Hierbij kan shredding optreden: als gevolg van verkeerde de-interlacing worden de letters dan 'uit elkaar getrokken'.

Om kort te gaan kunnen we melden dat de Viera TX-L37D25E bij deze test geen problemen heeft. De horizontaal en vertikaal scrollende ondertiteling wordt niet uit elkaar getrokken. Ook worden de dunne lijntjes op de kopjes geen geweld aangedaan als de tekst er over heen scrollt.
Film Resolution Loss-test
Bij de 'Film resolution loss'-test wordt gekeken hoe goed de tv 1080/24p-filmmateriaal uit een 1080/60i-signaal kan reconstrueren. Die laatste signaalsoort wordt veel door kabelbedrijven gebruikt. Deze reconstructie van 24Hz-materiaal staat ook wel bekend als 'inverse telecine'.

Net als de door Tweakers.net geteste G20- en VT20-plasma-tv's biedt de TX-L37D25E geen ondersteuning voor de 2:2- en 3:2-filmcadansen. Dat betekent dat 24p-films op deze tv niet volledig tot hun recht komen. Ook andere cadansen als het voor dvcam-materiaal gebruikte 2:3:3:2 worden niet herkend door de beeldprocessor.
Jaggies
Bij de draaiende balk is alleen een lichte karteling zichtbaar als de balk bijna horizontaal staat. Wel zien we bij het ronddraaiende waaierpatroon met verschillende grijstinten dat een aantal lijntjes getrapt wordt weergegeven.


Als we teruggrijpen op de oudere HQV DVD-testdisk voor sd-content, dan blijkt dat de onderste van de drie ronddraaiende lijntjes minder glad is dan bij hd-content. Ook worden de randen van de uiteinden van de witte balkjes wat uit elkaar getrokken. Een mindere weergave van sd-broadcastmateriaal kan met name vervelend zijn bij het bekijken van sportwedstrijden. Zo kunnen de witte lijnen van een voetbalveld gaan kartelen.
Praktijktest
Bij de praktijktest kijken we vooral naar het effect van de verschillende bewegingscompensatiestanden en naar ruisreductie. We hebben de Viera TX-L37D25 hiervoor een aantal blu-rays en dvd's gevoerd.
Een blu-ray die de bewegingscompensatie flink op de proef stelt, is de 24p-film Earth. De TX-L37D25 laat opvallend weinig judder zien hoewel de 24p Smooth Film-optie uitstaat. Bij de toendrascène merk je wel dat de pan eigenlijk wat te snel is voor de 24 beeldjes per seconde. Als de bewegingscompensatie op Mid wordt gezet, is het beeld wel wat vloeiender, maar de witte ondertiteling vertoont geen artefacten. Bij de Max-stand zijn de letters wat onrustig, maar ze 'breken' niet, zoals bij sommige andere tv's.
:fill(white)/i/1280457533.jpeg?f=thumb)
De volgende blu-ray was die van de animatiefilm Happy Feet. Deze film bevat enkele snelle pans waar de meeste bewegingsalgoritmes zichtbaar moeite mee hebben en zo ook de TX-L37D25. Met de 24p Smooth Cinema-optie op Max zijn al snel halo's zichtbaar rond het hoofd en de romp van de pinguïns. De Mid-stand zou er nog wel mee door kunnen, maar we raden toch aan om 24p Smooth Film bij films uit te zetten.
Hoewel het zwart van de tv wat beter is dan bij concurrerende modellen op basis van s-pva-schermen of plasma-tv's, weet de tv bij de film Transformers toch een indrukwekkend beeld met voldoende diepte te leveren.
:fill(white)/i/1280457536.jpeg?f=thumb)
Zeer prettig hierbij is dat er geen glas aan de voorkant zit, zoals wel het geval is bij de LE820 van Sharp, de LE8500 van LG en de NX800 van Sony. Door het matte oppervlak van het ontblote paneel is de weerkaatsing van reflecties miniem, waardoor het optische contrast ook verbetert.
Het is verder belangrijk om te weten dat de Intelligent Frame Creation/24p Smooth Film-optie standaard op Max staat en Super Resolution op Mid, en dat de 16:9-overscan-optie standaard is ingeschakeld. Deze opties zijn niet terug te vinden in het beeldmenu en moeten via het Setup-menu worden aangepast.
Geluid
Het geluid mag er voor een platte hdtv zijn. Toegegeven, de bas is onder de maat, maar de 10W-speakers weten spraak en muziek goed over te brengen. De audio klinkt volgens ons zelfs nog wat beter en wat minder hol dan bij Panasonics plasma-tv's G20 en VT20.
Conclusie
Het is jammer dat Panasonic zijn D25-serie niet voorzien heeft van een THX-voorkeuzemodus, zoals de G20 en de VT20. Om dat logo te mogen voeren, moeten de beeldinstellingen standaard de Rec. 709-specificatie al erg goed benaderen. Nu is dat niet helemaal het geval, waardoor het grijs en het wit wat te kil ogen. Gelukkig is dit met een aantal kleine aanpassingen van de geavanceerde instellingen redelijk makkelijk te verhelpen en na kalibratie krijgen we een prima beeld.
De ips-technologie is sinds de komst van de iPad flink onder de aandacht van het winkelend publiek gebracht en dat komt goed uit voor fabrikanten die ips-panelen in hun tv's gebruiken, zoals Panasonic en LG. Er moeten echter geen wonderen van worden verwacht: de kleuren blijven dan wel ook bij een grotere kijkhoek redelijk gelijk, maar de lichtopbrengst is dan wel weer wat minder.
Wel zijn ips-panelen erg geschikt voor gaming. We hebben via de component-video-aansluiting een Xbox 360 op de Viera aangesloten en een Mortal Kombat-game gestart. Hoewel we geen harde inputlag-cijfers kunnen overleggen, hebben we geen noemenswaardige lag kunnen waarnemen. Dit geldt niet alleen voor de Game-stand, waarin bij de meeste hdtv's nogal wat post-processing wordt uitgeschakeld, maar ook voor de True Cinema-modus.
De tv zit kwalitatief gezien goed in elkaar, heeft veel aansluitingen en geeft hd-content zeer mooi weer. Het toestel heeft wat meer moeite om sd-content fraai op te schalen en de absolute zwartwaarde van het ips-paneel had wat lager mogen uitvallen. Het belangrijkste nadeel is dat de Viera TX-37D25 relatief duur is. Zo moet voor de 37"-versie een straatprijs van ongeveer 950 euro betaald worden. De 42"-versie is voor vijf tientjes meer te krijgen, en het 32"-model is met een straatprijs van bijna 900 euro serieus aan de prijs.