Praktijktest
Na de LE700E te hebben gekalibreerd en de HQV-testen te hebben afgewerkt, hebben we een aantal blu-ray- en dvd-films in de PlayStation 3 gestoken.
Bij de blu-ray van de film Earth, met de 100Hz-optie en de Film Mode op 'uit' of op 'standaard', is de witte ondertiteling bij de besneeuwde toendrascène rustig en zonder artefacten. Wel ziet het beeld er schokkerig uit. Met de Film Mode-optie op 'geavanceerd laag' of 'geavanceerd hoog' is het beeld veel vloeiende, maar vertoont de ondertiteling artefacten, waarbij de tv soms even niet meer lijkt te weten wat ondertiteling en wat witte sneeuw is.
Bij een latere scène van Earth, waarbij de camera eerst een stroompje volgt met aan weerszijden lage rotsen dat uiteindelijk uitmondt in een zeer hoge waterval, lijken de beide geavanceerde standen van de Film Mode de beweging niet helemaal goed te kunnen bijbenen, wat onregelmatige 'aarzelingen' tot gevolg heeft. Het ziet er in ieder geval onnatuurlijk uit. Ook bij de 'standaard'-setting is al wat aarzeling bij de vlucht over de watervalbedding zichtbaar.
:fill(white)/i/1263820899.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1263820900.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1263820901.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1263820902.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1263820903.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1263820904.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1263820905.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1263820906.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1263820907.jpeg?f=thumb)
De 'uit'-stand is misschien op het eerste gezicht wat schokkeriger vanwege de 24p-weergave, maar oogt toch natuurlijker. Er zijn in ieder geval geen artefacts zichtbaar rond de randen van de rots als de camera bij die scène naar beneden duikt.
Bij de blu-ray van Transformers hebben de beide geavanceerde Film Mode-standen de voorkeur vanwege de vloeiender weergave, hoewel dat natuurlijk persoonlijk is. Duidelijk is wel dat na kalibratie het beeld er beduidend rustiger uitziet, met minder overdreven verzadigde kleuren.
Geluid
De Sharp Aquos LE700E geeft met de surround sound-instelling een redelijk goed stereogeluid. Bij de blu-ray van John Mayer Live in Los Angeles beschikt de tv over behoorlijk wat geluidsvolume. Bij het meer opschroeven van het volume wordt het geluid iets scheller, maar is de geluidsweergave toch indrukwekkend voor de tamelijk dunne kast. Uit de geluidstesten met de DVE-benchmark blijkt dat we de bas pas beginnen te horen bij 150Hz, terwijl tonen boven de 10kHz niet meer zijn waar te nemen bij deze tv.
Conclusie
Sharp heeft met de LE700E een zeer energiezuinige hdtv afgeleverd. Hoewel het dikkere en hoekiger uiterlijk doet vermoeden dat we te maken hebben met een tv van een paar jaar oud, is de tv gloednieuw van binnen, met leds achter het lcd-paneel. Deze leds vormen de sleutel tot het lage energieverbruik van de LE700E.
De tv is ook nog eens bijzonder licht: de tv kan zonder problemen door één persoon worden opgetild. De beeldkwaliteit is zonder meer goed te noemen, hoewel direct uit de doos het paneel te veel blauw laat zien in de kleurenmix. Wel is de gammacurve, die aangeeft hoe snel het scherm van schaduwen naar hoogtinten overgaat en een groot deel van de perceptuele kwaliteit van het scherm uitmaakt, weliswaar iets aan de hoge kant, maar wel lekker vlak. De opspanning van de primaire en secundaire kleuren laat zich met het cms goed regelen en ook dan blijft de gammacurve vlak.
Met zijn prijs van rond de 1000 euro is de 40"-versie concurrerend geprijsd, maar de 32"-variant is met een prijs van rond de 900 euro wat aan de dure kant. Mogelijk is het LE705E-model, dat behalve het CI+-slot en een cosmetische verandering identiek is aan het LE700E-model, vanwege de verwachte Ziggo-certificering voor gebruikers in het Ziggo-kabelgebied, een betere keus.