Inleiding
Begin vorig jaar lekten de eerste, uiterst blurry foto's uit van een nieuw type Pentax-camera. Hoewel er op de bewogen foto's weinig details waren te ontdekken, vielen het hoekige zoekerhuis en de modusknop met lock-mechanisme op. Glashelder was in ieder geval dat de nieuwe camera geheel nieuw ontworpen was en bedoeld was voor het hogere segment, waar de Nikon D300 tot op dat moment de dienst uitmaakte. Kort voor de officiële aankondiging bleken sommige blogs al over de volledige specificaties te beschikken.
Het resultaat is een dslr die hoekiger is dan we gewend zijn van Pentax, en we moeten zeggen dat de nieuwe telg gezien mag worden. De behuizing is compact maar stevig, en de camera zit boordevol interessante snufjes en semi-pro-features; we noemen weathersealing, de magnesium-constructie van de body, de ontsluiting van de belangrijkste camerafuncties via het grote aantal knoppen, de af-fijnafstelling voor lenzen, de aansluitingen voor onder meer een professionele flitsopstelling en een externe microfoon, en de 3"-vga-lcd.

De compactheid van de K-7, die bijna even groot is als de Nikon D90, kan echter nadelig zijn voor mensen met grotere handen of voor het gebruik ervan met handschoenen.
De K-7 is tevens de eerste Pentax-dslr die video kan opnemen. Hoewel niet iedereen deze feature van het grootste belang vindt, is het toch prettig als die erop zit. Omdat de Pentax K-7 door zijn features boven het maaiveld uitsteekt, leek de camera ons interessant om deze aan een test te onderwerpen.
Prijzen en specificaties
| Camera |
Merk |
Pentax |
Type |
K-7
|
Eerste prijsvermelding Pricewatch |
3 juni 2009 |
| Beeldsensor |
Type |
cmos
|
Resolutie |
14,6 megapixels
|
Sensorgrootte |
23,4mm x 15,6mm
|
Beeldratio |
3:2 |
| Beeldprocessor |
Type |
Prime II
|
| Lens |
Lensvatting |
KAF2 |
Cropfactor |
1,5x |
| Scherpstelling |
AF-punten |
11, waarvan de middelste negen zowel verticaal als horizontaal gevoelig zijn.
|
AF-bereik |
-1EV t/m 18EV |
AF-modi |
AF Single AF Continuous Handmatig scherpstellen
|
AF-puntselectie |
automatisch af-punt selecteerbaar centrale af-punt
|
AF-hulplicht |
groene led-hulplicht naast grip
|
AF-microaanpassing |
+/- in 20 stappen, algemeen niveau of individuele aanpassing van maximaal 20 objectieven |
| Belichting |
Lichtmeting |
multi (77 segmenten) integraal met nadruk op het midden spotmeting |
Meetbereik |
0EV - 22EV |
Belichtingscompensatie |
+/-5EV in 1/3- of 1/2-stopwaarden |
AEB |
3 of 5 opnamen, 1/3- of 1/2-stopwaarden |
Iso-gevoeligheid |
auto (instelbaar), 100-3200 (in 1/3-, 1/2-stopwaarden of hele stops), uitbreidbaar naar iso 6400-equivalent |
Sluitertijd |
30s-1/8000s, bulb
|
| Witbalans |
Standen |
automatisch, daglicht, schaduw, bewolkt, gloeilamp, tl-licht, flitser, gebruikersinstelling, kleurtemperatuur, witbalanscompensatie |
| Zoeker |
Type |
pentaprisma |
Beelddekking |
100 procent |
Vergrotingsfactor |
0,92x |
| Lcd |
Grootte en resolutie |
3", 920.000 subpixels |
| Flitser |
Richtgetal bij iso 100 |
13m |
Flitshoek |
vanaf 15mm brandpuntsafstand |
Flitssynchronisatie |
P-TTL, 1/180s |
| Opnamestanden |
Modi |
automatisch, Creative Auto, programma, sluitertijd, diafragma, handmatig, gebruikersinstelling (3x) |
Picture styles |
standaard, portret, landschap, neutraal, natuurgetrouw, monochroom, door gebruiker gedefinieerd (3x) |
Drivemodi |
enkelvoudig, continu laag, continu hoog, zelfontspanner, mirror-lockup
|
Continu-opnamen |
tot 5,2 beelden per seconde in de 'hi'-stand, tot 40 beelden (jpeg) en 15/14 beelden (pef/dng) |
| Bestandstype |
Fototype |
jpeg: premium, best, better, good; raw: pef, dng; jpeg+raw |
Resolutie (in pixels) |
4672x3104 (max), 3936x2624, 3072x2048, 1728x1152 |
Opslagmedium |
sd-/sdhc-kaart
|
Filmformaat |
1536×1024 1280x720 640x416
|
Filmtijd |
afhankelijk van opslagcapaciteit geheugenkaart
|
| Interface |
Aansluitingen |
usb 2.0, hdmi-mini, video-uit, uitbreidingsconnector, externe microfoon |
| Fysieke specificaties |
Afmetingen |
131x97x73mm |
Gewicht |
754g inclusief accu
|
Materiaal behuizing |
magnesiumlegering |
Accu |
D-LI90, lithium-ion |
Innovaties
Pentax K-mount
De Pentax K-7 is uitgerust met de K-mount. Deze lensbevestiging is in 1975 geïntroduceerd en alle Pentax-objectieven die vanaf dat jaartal zijn geproduceerd, zouden op de K-7 kunnen worden geschroefd. We namen de proef op de som: toevallig had iemand in de familie een oude, analoge Pentax ME liggen met daarop een 50mm f/1,7-prime-lens. Na de diafragmaring in de juiste stand te zetten en de brandpuntsafstand in te voeren in het menu van de K-7, kon met de oude lens zonder problemen gefotografeerd worden. Wel is bij de 50mm-lens een duidelijke kleurzweem te zien.
:fill(white)/i/1261361147.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1261362769.jpeg?f=thumb)
Innovaties
Intern kent de K-7 ten opzichte van de K20D een aantal wijzigingen en verbeteringen. Zo heeft Pentax de beelddekking verhoogd van 95 procent naar honderd procent, zodat het zoekerbeeld hetzelfde gebied beslaat als de uiteindelijke foto. Wel is de vergroting van de K-7-zoeker met 0,92x iets kleiner dan de 0,95x van de K20D.
In de zoeker zijn de elf autofocuspunten van het Safox VIII+-autofocussysteem zichtbaar. Dit systeem is vergelijkbaar met het Safox VIII-systeem in de K20D, maar bij de K-7 lichten de autofocuspunten op als deze geselecteerd worden.
Ook het systeem voor de belichtingsmeting is geheel nieuw. Het nieuwe systeem beschikt over 77 segmenten, tegenover 16 bij de K20D. Hierdoor kan de camera in principe fijnmaziger de belichting meten.
De cmos-beeldsensor, ontwikkeld samen met Samsung, heeft weliswaar dezelfde resolutie van 14,6 megapixel, maar vanwege het gebruik van vier uitleeskanalen, in plaats van twee bij de K20D, kan de K-7 maximaal 5,2 foto's per seconde nemen, terwijl de K20D blijft steken op een maximum van 3fps.
Pentax heeft verder geïnnoveerd op het gebied van beeldstabilisatie. De K20D kon al de sensor in twee richtingen verschuiven om bewogen foto's tegen te gaan, maar een primeur voor de K-7 is dat deze de sensor ook enkele graden kan draaien. Niet alleen wordt deze functionaliteit in de K-7 gebruikt om ongewenste draaiingen om de lengte-as van de camera op te vangen, ook is het hierdoor mogelijk om automatische horizoncorrectie uit te voeren.
:fill(white)/i/1261363378.jpeg?f=thumb)
De sensorkanteling kan ook handmatig worden ingesteld. De maximale draaiing is naar elke kant een graad. Dat lijkt niet veel, maar is bijvoorbeeld bij productfotografie net voldoende om alles recht te krijgen zonder dat er met de statiefkop moet worden gestoeid.
Voor het stofreductiesysteem van de K-7 heeft Pentax gekozen voor het laten trillen van het lowpass-filter voor de beeldsensor. Bij voorgaande Pentax-dslr werd de hele beeldsensor door elkaar geschud. Het nieuwe systeem is in ieder geval beduidend stiller.
Ontwerp op de schop
Klein, stevig en waterbestendig
De K-7 heeft voor een semi-pro-dslr bijzonder kleine afmetingen. Met een grootte van 131 x 97 x 73mm is de K-7 niet alleen kleiner dan zijn voorganger, die 142 x 101 x 70mm meet, maar ook kleiner dan bijvoorbeeld de Nikon D90 met zijn 132 x 103 x 77mm. Om maar niet te spreken van de semi-pro EOS 7D van Canon, die ruim anderhalve centimeter breder en meer dan een centimeter hoger is dan de K-7.
Ondanks zijn kleine uiterlijk is de K-7 wel degelijk te scharen onder de semi-pro-dlsr's. Zo is de behuizing gemaakt van een magnesiumlegering, terwijl het chassis is opgebouwd uit roestvrijstaal. Wel moet worden opgemerkt dat bij ons recensie-exemplaar het bodygedeelte bij de duim iets is in te drukken en dit geeft een piepend geluid: vreemd.
Ook heeft Pentax de naden van de camera, evenals de bedieningselementen, met rubber afgedicht, zodat de K-7 het predikaat waterbestendig mag dragen. Samen met de K-7 kondigde Pentax ook twee waterbestendige kitlenzen aan.
Hoekig
Pentax heeft met de Pentax K-7 radikaal gebroken met de styling van eerdere Pentax-dlsr's in het middensegment. Waar bij de K20D en de K200D nog gebogen lijnen werden afgewisseld met scherpe overgangen, is het uiterlijk van de K-7-behuizing ronduit hoekig te noemen en naar onze mening zelfs 'stoer'. Vooral het zoekerhuis met zijn kenmerkende knik aan de bovenkant straalt dit uit. De strakkere lijnen moeten misschien ook meer professionaliteit uitdragen.
:fill(white)/i/1260834682.jpeg?f=thumb)
Aan de voorkant is onder meer de gewijzigde grip zichtbaar. Deze heeft een uitsparing voor de middelvinger, waardoor de camera beter in de hand ligt. Ook is de met rubber beklede grip van boven bekeken iets smaller en hoekiger geworden, en steekt deze meer naar voren. Gebleven is het rode glaasje aan de voorkant van de grip. Hierachter schuilt een infrarode ontvanger voor het bedienen van de camera met een afstandsbediening en een lampje dat knippert bij gebruik van de zelfontspanner.
Naast de grip aan de bovenkant van de K-7-body heeft Pentax een hulplicht voor het autofocussysteem geplaatst. Bij de K20D moest de ingebouwde flitser nog worden opgeklapt om bij donkere omstandigheden het onderwerp bij te lichten.
Knoppenindeling achter sterk gewijzigd
De achterkant van de K-7 is een grote verandering ten opzichte van de K20D. Zo hebben de knoppen links van de lcd bij de K20D plaats moeten maken voor het grotere 3"-scherm met vga-resolutie bij de K-7. Ook is de draairing voor de selectie van de modus voor de AF-punten vervangen door een draairing rond de kleine AF-knop. Helaas 'klikt' deze draairing bij ons recensie-exemplaar niet lekker in de posities.
De d-pad kan niet alleen gebruikt worden om door menu's te navigeren en door foto's te scrollen, maar doet tevens dienst als verzameling snelkeuzetoetsen, onder meer voor de witbalansinstellingen, de zelfontspanner en de flitsopties. Linksboven van de d-pad heeft Pentax de knop voor de activering van live view neergezet. Onder de d-pad hebben de info- en menu-knoppen een plekje gevonden, terwijl de play- en de delete-knoppen naar linksboven zijn verhuisd.
:fill(white)/i/1260833222.jpeg?f=thumb)
Verder is de voor Pentax kenmerkende groene knop - de werking ervan wordt later besproken - van de bovenkant naar de achterzijde verplaatst, is de vergrendeling voor het batterijcompartiment naar de onderkant verhuisd, en heeft Pentax de activatieknop voor de sensor-shift-beeldstabilisatie weggelaten.
Waar de AEL-knop bij de K20D nog op een hoekpunt zat, heeft deze knop bij de K-7 een volwaardige plaats aan de achterkant gekregen. Gebleven is het horizontale draaiwiel, dat net als het voorste draaiwiel voor meer grip met rubber bekleed is. Het voorste draaiwiel is overigens voor een gemakkelijker bediening onder een hoek geplaatst.
Vergrendelen van de modusinstelling
Pentax heeft de modusknop voorzien van een vergrendeling. Alleen door het knopje aan de bovenkant in te drukken, kan de modusknop gedraaid worden. Hiermee wordt voorkomen dat per ongeluk een verkeerde modus wordt gekozen. De bediening ervan is intuïtief: met de middelvinger en duim wordt de draaibeweging gemaakt, terwijl met de wijsvinger de lock wordt opgeheven.
Twee zaken vallen bij de K-7-modusknop op: ten eerste heeft Pentax de 'bulb'-functionaliteit, voor het gebruik van lange sluitertijden, onder de knop geplaatst, en ten tweede is de videostand bij de K-7 nieuw.
Net als bij de K20D kan met een draairing rond de modusknop de modus voor de belichtingsmeting worden gekozen. Helaas is de ring wat stroef bij ons recensie-exemplaar en het draaiknopje had wat meer grip mogen hebben. Een bediening met duim en middelvinger was beter geweest, met minder kans op fouten.
Bij het rechtergedeelte van de bovenkant zien we een dedicated iso-knop; de K20D had hiervoor geen knop toegewezen. Gebleven is de raw-knop, waarmee eenvoudig geschakeld kan worden tussen opslag van foto's in jpeg-formaat en opslag in jpeg samen met raw.
De sluiterknop van de K-7 is even wennen. In plaats van dat de knop fysiek half ingedrukt wordt om scherp te stellen, lijkt de ontspanknop aanraakgevoelig te zijn, en is doordrukken voldoende om af te drukken.
:fill(white)/i/1260834684.jpeg?f=thumb)
Aansluitingen en openingen
De Pentax K-7 heeft een aantal aansluitingen die de camera in het semi-pro-segment doen vallen. Zo is voorzien in een pc-synch-aansluiting voor professionele flitsapparatuur. Helaas is het kleine afdekdopje dat in de aansluiting wordt geschroefd, zeer eenvoudig kwijt te raken. Wij lagen minstens twee keer op onze knieën om het priegelig kleine draaidopje terug te vinden. Schuin onderaan de Pentax K-lensmount vinden we de schakelaar terug om continu, enkelvoudig of handmatig scherp te stellen. Ook bij dit knopje missen we houvast bij het kiezen van de standen: een duidelijker schakelmoment was fijn geweest.
:fill(white)/i/1260834680.jpeg?f=thumb)
:fill(white)/i/1260833224.jpeg?f=thumb)
Daarnaast is de K-7 voorzien van een microfoonaansluiting. Niet alleen kan door het gebruik van een externe microfoon een hogere kwaliteit audio bij filmpjes worden opgenomen, maar ook wordt met de externe microfoon tegengegaan dat het geluid van de scherpstelmotor wordt opgepikt, zoals dat gebeurt wanneer de interne microfoon aan de bovenkant van de camera wordt gebruikt.
Aan de linkerkant van de K-7 zitten achter een rubberen klepje nog een mini-hdmi-aansluiting, een pc/av-aansluiting en een aansluiting voor een voedingskabel, zodat de camera bijvoorbeeld via een kabeltje direct zijn foto's door kan sturen naar een pc. Dit laatste is bijvoorbeeld handig voor studiogebruik.
Aan de rechterkant bij de grip zit het klepje voor het sd-geheugencompartiment. Deze sluit goed en zal niet snel per ongeluk opengaan. Verder is voorzien in een aansluiting voor een bedrade afstandsbediening. Aan de onderkant van de K-7 is het schroefdraad te zien voor een statief, een rubber afdekplaatje zonder zekering die de contacten voor de optionele batterijgrip afschermt, en de afgesloten opening voor het batterijcompartiment. Wordt het klepje geopend, dan zien we dat de batterij nog eens extra is gezekerd met een wit schuifje: een keurige afwerking.
Slimme bediening
Groene knop
Aan de achterzijde van het toestel prijkt de voor Pentax-camera's kenmerkende groene knop, die bij de K-7 verschillende functies heeft. Staat de camera in de M- of TAv-stand, dan zorgt het indrukken van de knop ervoor dat de volgens de camera ideale belichtingswaarden direct worden toegepast. Hiermee ontstaat in die modes een soort van startpunt voor de belichting, waarna de gebruiker met de instelwielen snel de belichting naar eigen inzicht kan aanpassen.

Het gelijktijdig indrukken van de groene kop en de iso-knop bovenop de K-7 vormt een shortcut voor het inschakelen van de zogeheten 'Auto iso'-functie, waarbij de camera zelf de iso-waarde kiest die het best bij de lichtomstandigheden past. Deze functie is weer uit te zetten door de iso-knop in te drukken en daarna aan het achterste instelwiel te draaien; de iso-knop hoeft hiervoor niet te worden vastgehouden. De camera onthoudt of 'Auto iso' de laatste keer aan of uit stond als de camera wordt uit- en ingeschakeld.
Handigheidjes
Bij het verzetten van de modusknop krijgt de gebruiker op de lcd een handig lijstje met een overzicht van de belangrijkste knoppen en de werking ervan. De K-7 heeft een Sv-stand op de modusknop; die ontbreekt bij veel concurrenten. In die stand kan de gebruiker de gewenste iso-waarde kiezen, waarbij de K-7 zelf de juiste sluitertijd en het juiste diafragma uitkiest.
Ook waarderen we de mogelijkheid om direct na een opname te kunnen inzoomen, een optie die ook bijvoorbeeld Nikon biedt. Bij bijvoorbeeld Canon-dlsr's moet hiervoor eerst op de afspeelknop gedrukt worden.
Andere handigheidjes zijn onder meer een 'all-in-one'-mogelijkheid voor bracketing, zodat de gebruiker de ontspanknop niet ingedrukt hoeft te houden tijdens het nemen van de opnames met verschillende belichtingen, en een elektronische waterpas. Bij die laatste functie wordt met een horizontaal balkje met groene, oranje of rode blokjes aangegeven of de camera waterpas staat.
Om de scherptediepte te controleren hoeft enkel de aan-/uit-knop te worden doorgedraaid. Bij de consumentencamera's van bijvoorbeeld Nikon wordt daarmee de verlichting van het achterste en bovenste schermpje geregeld.
De gebruiker kan de start- en eindwaarde van het 'Auto iso'-bereik zelf instellen, maar het is ook mogelijk om met drie gradaties aan te geven op welke manier de camera een hogere iso-waarde moet kiezen. Ook is prettig dat de gebruiker kan instellen bij welke iso-waarde de ruisreductie actief moet worden.
:fill(white)/i/1261451967.jpeg?f=thumb)
Kleine ergernissen
Niet alle bedieningsfunctionaliteiten zijn even goed uit de verf gekomen. Zo wordt het laatst bezochte menuitem of tabblad niet door de camera onthouden; hebben, zoals al eerder aangegeven, sommige draaiknoppen geen duidelijk voelbare standen; en kunnen in de videostand alleen vooraf de autocus en het diafragma ingesteld worden. Ook hadden we graag een functieknop gezien die door de gebruiker zelf kan worden toegewezen.
Statusscherm en Quick Menu
Het is mogelijk om standaard een statusscherm weer te geven. Deze bevat vier rijen met icoontjes. Op de bovenste regel zijn de sluitertijd en het diafragma af te lezen, op de tweede rij staat de iso-waarde vermeld, terwijl de derde rij is ingeruimd voor de weergave van de belichtingscompensatie. De onderste rij ten slotte toont de raw-instelling, het aantal megapixels en de kwaliteit en het aantal foto's dat nog gemaakt kan worden.
:fill(white)/i/1261450315.jpeg?f=thumb)
Voor het snel veranderen van instellingen kan met de Info-knop het Quick Menu worden opgeroepen. Helaas is het aantal opties dat daarin gewijzigd kan worden beperkt. Hoewel de menu's er door het scherm met hogere resolutie beter uitzien, had Pentax er goed aan gedaan om voor dit nieuwe cameraontwerp een moderner uitziend menu te ontwikkelen.
Vele filters
Foto's kunnen - rudimentair - ook zonder pc al bewerkt worden. Zo is het mogelijk om een raw-bestand naar jpg te converteren, kunnen uitsnedes van foto's worden weggeschreven, en is het mogelijk om twee foto's zij-aan-zij te vergelijken.
Ook kent de Pentax K-7 een veelheid aan digitale effecten. Het is onder meer mogelijk om foto's een retro-look mee te geven, een pseudo-hdr-opname te maken en om een foto van een stad eruit te laten zien als Madurodam. Ook kan met een druk op de knop een foto tot 'aquarel' worden omgetoverd. De effecten zijn leuk, maar voor de wat serieuzere fotograaf zal het nut ervan beperkt zijn.
Iso-prestaties
Iso-prestaties
Onderstaande foto's zijn genomen op een statief, met de mechanische beeldstabilisatie van de lens uitgeschakeld. Met uitzondering van de bovenste foto zijn alle iso-plaatjes 100 procent-crops en zijn ze lossless en zonder verscherping opgeslagen. Er is scherpgesteld net onder het aluminium koelblok van het moederbord. De witbalans is handmatig ingesteld, terwijl voor de ruisreductie de instelling 'standard' is gekozen.

iso 100
iso 200
iso 400
iso 800
iso 1600
iso 3200
iso 6400
Tot en met iso 400 is er geen vuiltje aan de lucht, terwijl pas bij iso 800 de eerste luminantieruis om de hoek komt kijken. Deze op filmkorrel gelijkende ruis is overigens nog niet storend aanwezig. Bij iso 1600 is kleurruis zichtbaar, onder meer op de paarse condensator. Dan zien we ook de eerste echt zichtbare terugval in scherpte. Het ruisreductiesysteem heeft zichtbaar moeite om de ballen in de lucht te houden.
Iso 3200 en iso 6400 zijn twee bruggen te ver voor de samen met Samsung ontwikkelde beeldsensor. Opmerkelijk is dat Pentax bij iso 3200 kleurruis toestaat in het uiteindelijke jpg-bestand dat uit de camera komt rollen, maar dat bij iso 6400 alsnog een poging wordt gedaan om de kleurvlekken weg te poetsen - zonder succes overigens. Waar bij iso 1600 de fijne lijntjes op het moederbord nog een beetje te herleiden zijn, zijn deze bij iso 3200 en iso 6400 verworden tot een onherkenbare kleurenbrij. Camera's als de nieuwe Canon EOS 7D of de Nikon D5000 weten de ruis beter te lijf te gaan. Het verschil met de Pentax K-7 bedraagt ongeveer een EV-lichtstop.
Pentax heeft na de K-7 ook de K-x uitgebracht, een opvolger van de populaire K-m van eind vorig jaar. Pentax heeft de body van de K-x hetzelfde gehouden, maar heeft er een sensor van Sony-makelij in geplaatst, waarschijnlijk dezelfde als die in de Nikon D90 en D5000 wordt gebruikt. Naar verluidt levert de cmos-beeldsensor in de K-x betere prestaties dan de K-7-sensor.
Mogelijk stapt Pentax voor een opvolger van de K-7 ook over op een niet-Samsung-beeldsensor. De liefde tussen Pentax en Samsung lijkt in ieder geval het laatste jaar wat bekoeld te zijn. Samsung kondigde wel de GX20-dslr aan, een camera op basis van de Pentax K20D, maar liet de marketing, in ieder geval in Nederland, versloffen. Ook lijkt een nieuwe Samsung-dslr op basis van de K-7 niet aannemelijk vanwege het spiegelhuisloze NX-camerasysteem dat Samsung van plan is op de CES 2010 in Las Vegas officieel aan te kondigen. Dit camerasysteem maakt geen gebruik van de Pentax K-mount.
Witbalans en belichting
De Pentax K-7 laat zich door onze testopstelling met de twee daglichtlampen niet van de wijs brengen wat betreft witbalans en belichting. Beide zitten er niet ver naast en dat is een goede prestatie. Wel valt bij praktijkopnames op dat de Pentax K-7 wat donker belicht; het is raadzaam +2/3EV-stop bij te draaien.
Concurrentie en conclusie
Concurrentie
Sinds de aankondiging van de Pentax K-7 in mei vorig jaar, met de eerste leveringen in juli, hebben zowel Canon als Nikon een nieuwe camera in het zogeheten semi-pro dslr-segment geïntroduceerd.
Canon heeft met de EOS 7D een camera uitgebracht die beduidend hoger is gepositioneerd dan de EOS 50D, met een meer professioneel autofocussysteem en de mogelijkheid om 1080p-video op te nemen. Nikon heeft met de D300s zijn D300-ontwerp verder verfijnd met hogere iso-waarden en eveneens een videomogelijkheid, maar dan met 720p als hoogste resolutie.
Hoewel het scherpstellen van de K-7 niet traag te noemen is, is het systeem van de Pentax toch wat langzamer dan dat van de Canon en de Nikon. Ook in de burstmodes moet de K-7, met zijn 5,2 beelden per seconde, zijn meerdere erkennen in de EOS 7D en de D300, die respectievelijk acht en zeven beelden per seconde wegklikken.
De rangschikking is tevens in de prijs terug te vinden. Zo schommelen de beide semi-pro dslr's van Canon en Nikon rond de 1250 euro, terwijl de K-7-body al voor ongeveer 1000 euro te koop is.
Alledrie de modellen hebben rubber afdichtingen, zodat de camera's ook tijdens een regenbuitje gewoon gebruikt kunnen worden. Ook de features zijn vergelijkbaar, zoals de aanwezigheid van een fijnafstelling van de scherpstelling, en een solide, van een magnesiumlegering vervaardigde behuizing.
De Pentax K-7 is ondanks zijn stevige body kleiner dan een Nikon D90; gebruikers moeten zelf uitmaken of dit voor hun een voor- of juist een nadeel is. Interessant is wel dat Pentax ook zijn nieuwe kitlenzen voor het systeem vochtbestendig heeft uitgevoerd. Bij Canon en Nikon is de fotograaf hiervoor aangewezen op professionele lenzen, die een lieve bom duiten kosten. Naast de standaard kitlenszoombereiken van 18-55mm en 55-200mm heeft Pentax nu ook een vochtbestendige 100mm-macrolens aangekondigd.
Conclusie
Zoals onder meer bij DPReview te lezen is, is het ruisniveau van de Pentax K-7 beduidend hoger dan dat van de EOS 7D en de D300s. Dat is jammer, want de camera ligt lekker in de hand, met een stevige grip, en ook de stevigheid is meer dan in orde. De meeste knoppen op de body zijn goed te bereiken en de bediening van de camera is over het algemeen goed uitgekiend.
Hoewel het menu wat gedateerd overkomt, zijn de meeste functies snel te vinden, al vinden we dat het Quick Menu iets meer opties had mogen bieden: nu moet voor sommige functies toch weer de menustructuur worden ingedoken.
Pentax heeft met de K-7 de niche opgezocht om een relatief compacte semi-pro dslr uit te brengen - de concurrenten van Nikon en Canon zijn een stuk meer uit de kluiten gewassen - en de beoogde doelgroep zou best gevoelig kunnen zijn voor de specifieke features van het ontwerp, zoals de roterende beeldsensor.
Een minpunt is echter de beeldsensor. Naar het schijnt is de nieuwe Pentax K-x, de opvolger van de K-m, met name bij de hogere lichtgevoeligheden beduidend beter dan de Pentax K-7. Dat is, gelet op het prijsverschil van ongeveer 500 euro tussen beide producten, een beetje wrang. Ook zouden de draaiknoppen duidelijker voelbaar moeten inklikken.
In tegenstelling tot de meer belegen K20D en K200D voor het semi-pro- en entry-segment, heeft Pentax nu in ieder geval een aansprekend paar in de aanbieding.
Fototentoonstelling