Door Kevin Krikhaar

Redacteur

Waarom de omstreden thuiskopieheffing ondanks jarenlange kritiek overeind blijft

17-11-2025 • 06:00

336

Thuiskopieheffing

In reacties op het internet zie je zelden zoveel eensgezindheid als wanneer het over de thuiskopieheffing gaat. Of het nu op fora als Reddit is of in de reacties op Tweakers, mensen lijken het over één ding eens: deze heffing op thuiskopieën van auteursrechtelijk beschermde werken is anno 2025 achterhaald.

Vaak wordt genoemd dat de meeste mensen niet langer voor eigen gebruik kopieën van auteursrechtelijk beschermde media maken. Toen de heffing in de vorige eeuw werd ingevoerd, eerst in 1965 in Duitsland, werd er veel gekopieerd op bandrecorders, en later verplaatste dat zich naar cassettebandjes en lege cd's. Dergelijke lege gegevensdragers zijn tegenwoordig niet meer relevant. De thuiskopieheffing geldt nu dan ook voor apparaten als smartphones, pc's en wearables.

In tegenstelling tot de gegevensdragers van weleer worden deze apparaten voor veel meer zaken gebruikt dan het maken van thuiskopieën. Je zou dus kunnen stellen dat het rekenen van een thuiskopieheffing op iedere verkochte datadrager overtrokken is. Dat is ook een mening die ict-jurist Arnoud Engelfriet in een Tweakers-artikel uit 2022 deelde. "Het is ondertussen wel duidelijk dat dit systeem niet echt meer houdbaar is. Het oorspronkelijke probleem uit 1965 bestaat eigenlijk niet meer", zo concludeerde hij.

Twee partijen zijn in Nederland verantwoordelijk voor de thuiskopieheffing

In Nederland wordt de thuiskopieheffing geregeld door twee stichtingen die onafhankelijk van elkaar opereren: de Stichting Onderhandelingen Thuiskopie (SONT) en Stichting Thuiskopie. In SONT zitten zowel de betalingsplichtigen als de rechthebbenden. Zij bepalen, aan de hand van een onderzoek dat ze laten uitvoeren door het bureau Verian, hoe hoog de vergoedingen worden. Stichting Thuiskopie is een belangenbehartiger van de rechthebbenden en heeft als taak om deze vergoedingen te innen en te verdelen.

Toch lijkt het einde van de thuiskopieheffing nog lang niet in zicht. Het Nederlandse ministerie van Justitie laat tegenover Tweakers weten dat er 'geen voornemen' is om deze vergoeding af te schaffen. Het ministerie wijst daarbij op de verplichting vanuit de Europese wetgeving om een vergoedingensysteem te hebben voor het maken van thuiskopieën, omdat dat anders niet is toegestaan. Dat wil echter niet zeggen dat er voor lidstaten geen ruimte is in de invulling van zo'n systeem. De aparte thuiskopieheffing van Nederland, waarbij consumenten voor ieder aangeschaft apparaat een vergoeding moeten betalen, is bijvoorbeeld niet verplicht.

Logo Stichting ThuiskopieDat roept de vraag op waarom Nederland nog altijd gebruikmaakt van een heffingssysteem dat volgens veel mensen niet meer van deze tijd is. Tweakers ging hierover in gesprek met Briene Zijlmans, sinds een jaar de directeur van Stichting Thuiskopie, en Guus Bleijerveld, bestuurslid bij de stichting die uitvoerende musici vertegenwoordigt.

Relevantie anno 2025

Laten we maar meteen met de deur in huis vallen. Op Tweakers vragen veel lezers zich af welk probleem de thuiskopievergoeding tegenwoordig nog oplost. Uit het onderzoek dat SONT jaarlijks laat uitvoeren, blijkt dat er nog maar weinig mensen zijn die muzieknummers en tv-series kopiëren op lege gegevensdragers als cd's en cassettebandjes. Ook blijkt daaruit dat het aantal vergoedingsplichtige legale kopieën dat per persoon per maand wordt gemaakt, sterk afneemt. In hoeverre heeft de thuiskopieheffing nog toekomst?

Zijlmans: "Het feit blijft dat er nog steeds heel veel kopieën worden gemaakt. Veel mensen downloaden bijvoorbeeld video's of muziek voor situaties waarbij ze geen mobiel bereik hebben, of ze maken screenshots van auteursrechtelijk beschermd werk, zoals illustraties of foto's, om online te delen."

Bleijerveld: "Bij een concert staan bijvoorbeeld ook veel mensen te filmen. Dat lijkt misschien geen kopie, omdat er geen origineel is in digitale zin, maar ze leggen vast wat niet van hen is. Je mag naar een concert kijken, maar de kopie die je maakt en misschien zelfs deelt, is absoluut een thuiskopie."

Zijlmans: "Als jij auteur of ontwerper bent en je werk wordt links- en rechtsom gekopieerd, dan ontvalt daarmee je artistieke maar ook economische bestaansrecht. Dit is en blijft daarom een redelijke vergoeding voor mensen die iets ontworpen en bedacht hebben."

Wat is de schade die een artiest ondervindt als iemand een concert filmt? Hoeveel minder kaartjes worden daardoor verkocht?

Bleijerveld: "Schade is een heel lastig begrip. Ik denk dat we ons daar helemaal niet in moeten begeven. Waar het om gaat, is dat dit soort kopieën zonder de thuiskopieregeling niet eens gemaakt
zouden mogen worden, dan geldt namelijk het auteursrechtelijke verbodsrecht. Zonder deze regeling zou er op een of andere manier gecontroleerd moeten worden of consumenten het verbodsrecht overtreden. Dat wordt een lastig verhaal, onder meer op het gebied van privacy."

Tegelijkertijd wordt de thuiskopieheffing voor steeds meer gegevensdragers afgeschaft. Onlangs gebeurde dat bijvoorbeeld bij harddiskrecorders en settopboxen, omdat de schade van legale thuiskopieën door deze apparaten inmiddels verwaarloosbaar zou zijn. Zelfs voor blanco dvd's en cd's hoeft sinds 2018 geen thuiskopieheffing meer betaald te worden, terwijl dat juist lange tijd de enige apparaten waren waar de heffing op gold. Zet deze trend zich niet door?

Zijlmans: "Voor alle duidelijkheid: de afschaffing van de heffing voor settopboxen was een
gevolg van een wijziging in de gebruikte techniek; consumenten maken daarbij niet zelf een
kopie, maar dit gebeurt centraal door de pakketaanbieder. Blanco cd’s en dvd’s zijn
inmiddels in onbruik geraakt. Dat het kopiëren op de apparaten waarvoor een vergoeding geldt afneemt, blijkt niet uit onderzoeken. Vooralsnog blijkt dat er wel degelijk op grote schaal gekopieerd wordt, aangezien we nu met screenshots en clips veel meer nieuwe toepassingen zien. Er wordt dus nog altijd op grote schaal vergoedingplichtig werk gekopieerd en daarvoor is de thuiskopieregeling nou juist bedoeld. Vroeger ging het om cassettebandjes en cd-schijven. Die zijn nu niet meer relevant en hebben plaatsgemaakt voor tablets, smartphones en wearables. Er komen ook steeds nieuwe vergoedingsplichtige vormen van kopiëren bij, zoals het opslaan van bestanden in de cloud. Het is dus een verschuiving van de technologie, maar het kopieergedrag is niet wezenlijk anders. Het is zeer consistent met het verleden."

Is er volgens jullie dan geen significant verschil tussen hele nummers kopiëren met de cassettebandjes van vroeger en ergens een screenshot van maken of een stukje filmen van een concert?

Zijlmans: "Er kan nog steeds een heel nummer worden opgeslagen. Wat ik wil benadrukken is dat de acte van kopiëren is veranderd, maar niet de gedachte daarachter. Ik benoem screenshots omdat dat een van de nieuwe methodes is, maar het is natuurlijk veel meer dan dat. Denk aan het opnemen van een heel stuk muziek, een hele clip, of tien à vijftien minuten van een concert."

Thuiskopieheffing - onderzoek
Het aantal vergoedingsplichtige thuiskopieën per apparaat per maand, verdeeld over de verschillende soorten categorieën werken. Bron: SONT-onderzoek

Eerlijkheid van het systeem

De thuiskopieheffing is in feite bedoeld voor de mogelijkheid om met een apparaat te kunnen kopiëren. Onder meer veel tweakers vinden dit een oneerlijk systeem. Ze hebben het gevoel dat ze 'gestraft' worden voor iets wat ze niet hebben gedaan en vaak ook niet van plan zijn. Waarom is de thuiskopieheffing op deze manier ingericht?

Zijlmans: "Het is vergelijkbaar met bijvoorbeeld straatverlichting. Als ik 's avonds niet fiets, heb ik geen enkel belang bij straatverlichting. Maar we hebben toch met z'n allen afgesproken dat er straatverlichting moet zijn en er wordt grosso modo via de belastingbetaling overgeheveld of betaald door de hele bevolking. Sommige mensen zullen veel meer kopiëren dan anderen. Zij hebben dus baat bij het tarief en anderen zullen wat minder kopiëren en die zullen dat dan te veel vinden."

Jullie stellen dat meer mensen kopiëren dan ze denken, omdat bijvoorbeeld het maken van screenshots van een artikel ook wordt gezien als thuiskopie. Maar staat het tarief dat ze voor zoiets kleins boven op de reguliere kosten van het apparaat moeten betalen echt in verhouding?

Zijlmans: "Het tarief voor telefoons is bijvoorbeeld 5,70 euro. Daar doe je ongeveer drie jaar mee, dus dat is twee euro per persoon per jaar. Dat bedrag, minder dan de helft van de prijs van een cappuccino, stelt je in staat om alles wat je wil voor eigen gebruik te mogen kopiëren. Als je het op die manier beschouwt, wetende dat het een vergoeding is voor de rechthebbende in algemene zin, is dat nou niet bijzonder bezwaarlijk."

Toch klinkt er niet alleen vanuit consumenten kritiek, maar ook vanuit verkopers. In 2020 gaf de branchevereniging voor consumentenelektronicabedrijven NLDigital aan dat de regeling 'steeds meer uit de pas loopt met de technische en economische realiteit'. Zelfs die, relatief kleine, extra vergoeding sluit volgens de vereniging niet meer aan bij het huidige gebruik van consumenten.

Zijlmans: "Raar genoeg hoor je dat meer van de verkopers dan van de consumenten. Want wat is nou 5,70 euro op de 900 euro van een telefoon? Dus ja, de betalingsplichtingen, die deze kosten in rekening brengen bij de consument, willen gewoon een zo laag mogelijke heffing. Die zullen ook wel een btw-tarief van 5 procent willen hebben, maar daarbij hebben we ook met z'n allen afgesproken dat er een bepaald percentage btw betaald moet worden om kosten in onze samenleving te drukken. In dit geval gaat het om een vergoeding voor werk waar rechthebbenden eigenaar van zijn."

Het op legale wijze downloaden van een boek, muziek of serie telt ook als het maken van een thuiskopie. Als consument betaal je daardoor vaak in feite dubbel: voor zowel de download als de thuiskopieheffing. Ict-jurist Arnoud Engelfriet noemt dit een weeffout in de wet. Hoe kijken jullie hiernaar?

Zijlmans: "Dat zien wij toch echt heel anders. Wij vinden dat niet zozeer een weeffout, maar een denkfout. De vervolgkopieën op eigen apparaten tellen mee, maar de eerste aanschaf is heel wat anders. Als je een boek downloadt op je e-reader, heb je daarvoor betaald. Als je vervolgens vervolgkopieën maakt, dan is het een thuiskopie en dan is het vergoedingplichtig. Er wordt dus niet dubbel betaald, want er geldt geen thuiskopie op de eerste download van een aangeschaft werk."

Reactie van Engelfriet

Arnoud Engelfriet gaf de volgende reactie op het verweer van Stichting Thuiskopie: "Het is uiteindelijk allemaal een woordenspel. Je betaalt via een heffing op dragers omdat we niet kunnen en willen tellen wat voor kopieën jij thuis maakt. Dus of je dan zegt: de heffing is voor de kopie vanaf jouw harde schijf naar bijvoorbeeld je telefoon of mediaspeler, of voor de download naar jouw harde schijf, dat maakt niet zo heel veel uit."

Bleijerveld: "Het is auteursrechtelijk vergelijkbaar met een radiostation dat een licentie afneemt bij BumaStemra. Als de winkelier bij jou om de hoek dat radiostation vervolgens aanzet, dan moet hij daarvoor aan diezelfde Buma betalen. Dan zeggen mensen: er wordt dus twee keer betaald, want eerst betaalt KINK en vervolgens betaalt de Albert Heijn bij mij om de hoek ook om KINK in de winkel aan te zetten. Het radiostation maakt het openbaar en daar kan iedereen naar luisteren, maar wat er in de winkel gebeurt is een tweede openbaarmaking. Er wordt dan twee keer voor betaald, maar het is niet twee keer voor hetzelfde. Daarmee is het niet onredelijk of onwenselijk, en ook geen weeffout. Er is voor gekozen om het zo te doen en rechthebbenden hebben dit soort regelingen gewoon nodig om voor het gebruik van hun werk een redelijke vergoeding te krijgen."

Hebben rechthebbenden de thuiskopieheffing echt nodig om van hun werk te kunnen leven?

Bleijerveld: "Nou, het is voor velen een relevante aanvulling, maar of ze ervan kunnen leven, dat is misschien nog een tweede. Maar nee, op basis van de wet kunnen ze een vergoeding vragen en zouden ze gek zijn als ze dat niet doen."

Veel tweakers vinden het ook oneerlijk dat op veel apparaten een thuiskopieheffing gerekend wordt, terwijl thuiskopieën maken van auteursrechtelijke werken vaak niet eens mogelijk is door drm.

Bleijerveld: "Drm, voor zover dat al wordt toegepast, is ook te omzeilen. Als je het kraakt en gaat kopiëren, is dat wat Stichting Thuiskopie betreft gewoon een thuiskopie."

Zijlmans: "Daarnaast baseren de onderzoeken [van SONT, red.] zich alleen op de daadwerkelijk gemaakte kopieën en niet op de kopieën die niet zijn gemaakt omdat er drm op zit."

iTunes
Legaal muziek downloaden, bijvoorbeeld via iTunes, telt als thuiskopie.

Bij wie komen de heffingen terecht?

Jaarlijks worden er in Nederland circa 35 miljoen euro aan heffingen geïnd. Volgens Stichting Thuiskopie worden deze in vier categorieën van rechthebbenden onderverdeeld: audio, audiovisueel, geschriften en beeldwerken. Van de vergoedingen die daadwerkelijk naar de rechthebbenden gaan, is de verdeelsleutel voor deze vier categorieën respectievelijk 32,30 procent, 45,45 procent, 13,75 procent en 8,50 procent. Makers, uitvoerenden en producenten kunnen via een verdeelorganisatie als BumaStemra, Norma en Lira aanspraak maken op een vergoeding.

Hoogtebepaling van de tarieven

Hoe worden de hoogtes van de tarieven bepaald door SONT? Waarom moet voor een smartphone 5,70 euro betaald worden, maar voor een pc bijvoorbeeld 2,80 euro?

Zijlmans: "Er wordt steekproefsgewijs onderzoek gedaan naar de hoeveelheid thuiskopieën die er op de verschillende categorieën apparaten wordt gemaakt. Daarbij wordt er ook gekeken naar de soorten werken die worden gekopieerd. Aan elke kopieercategorie, audio, audiovisueel, geschriften en beeldwerken, wordt een economische waarde toegekend. Vervolgens wordt de hoeveelheid kopieën, geëxtrapoleerd over de hele bevolking, vermenigvuldigd met die waarde. Dat bedrag moet vervolgens naar rato verdeeld worden over de verschillende apparaten waarmee kopieën gemaakt kunnen worden."

SONT is van plan om de tariefbepaling in de toekomst anders in te richten. Wat houdt dit precies in?

Zijlmans: "Dat is de methodiek die ik zojuist beschreef. Die is nog wel work in progress. Het is de bedoeling dat de tarieven vanaf 2027 op deze manier worden berekend."

Dus de huidige tarieven zijn nog op de 'oude' manier berekend? Wat is precies het verschil?

Zijlmans: "Voorheen werd het zogenoemde economischewaardenmodel gebruikt. Er werd via trendanalyses gekeken naar hoe groot de media-industrie was en welke waarde daaruit te ontleden valt. Nu proberen we veel meer bottom-up in detail tot de waarde te komen van de kopieerhandelingen. Of de tarieven door de nieuwe berekening omhoog of omlaag gaan, kan ik overigens totaal nog niet zeggen."

Bleijerveld: "In de nieuwe berekeningsmethode is ook een consumptiefactor toegevoegd. Er wordt daardoor in de waardebepaling rekening gehouden of een kopie daadwerkelijk wordt gebruikt of 'slechts' een back-upfunctie heeft. Dat onderscheid werd eerst in mindere mate gemaakt."

Wat betekent dat? Tellen back-ups in het nieuwe systeem dan minder zwaar mee? Dat zou veel invloed kunnen hebben op de tarieven. Op basis van het onderzoek dat SONT laat uitvoeren, is gemiddeld circa de helft van alle thuiskopieën een back-up.

Zijlmans: "Dat is vooruitlopen op de feiten. Daar durf ik nu nog niets over te zeggen. Op zich is het heel belangrijk dat je een back-up hebt van je trouwfoto's, want die wil je absoluut niet kwijtraken, dus misschien heeft het wel een hoge waarde."

Thuiskopieheffing back-ups
Volgens het SONT-onderzoek wordt 51 procent van alle vergoedingsplichtige werken voor actief gebruik opgeslagen en 49 procent alleen als back-up.

Dus jullie stellen dat rechthebbenden net zozeer schade ondervinden van gemaakte back-ups van hun werken, als van thuiskopieën die daadwerkelijk worden gebruikt?

Bleijerveld: "Stel je voor dat je de trouwfoto's kwijt bent en geen back-up hebt gemaakt, maar de fotograaf heeft ze nog, dan moet je terug naar de fotograaf en betaal je nog een keer voor hetzelfde auteursrechtelijk beschermde materiaal. Op het moment dat de fotograaf die back-ups niet kan verkopen omdat iedereen braaf zelf een back-up heeft, zou je dus kunnen zeggen dat de fotograaf inkomsten misloopt en daarvoor vergoed moet worden."

Zijlmans: "De schade zit hem in de ontneming van het recht om toestemming te geven. Als een werk zonder toestemming gekopieerd wordt, is dat een element van schade. Het is niet te doen om voor elk individueel geval toestemming te verlenen, dus daar heeft de wetgever een efficiënt systeem voor gemaakt en daar moet dan een bepaald tarief aan geplakt worden."

Er wordt ook beweerd dat het systeem van de thuiskopieheffing inefficiënt is, omdat dit meer zou kosten dan het oplevert. De Piratenpartij schreef bijvoorbeeld op basis van een onderzoek dat de oprichting en uitvoering van het Nederlandse systeem 50 miljoen euro kost, terwijl er tot 2017 niet meer dan 40 miljoen euro was ingezameld.

Zijlmans: "Dat is pertinent niet het geval. Als dat zo was, dan had ik nu in een paleis gezeten en niet in een kantoor in Hoofddorp. Sterker nog: het tarief in Nederland is relatief laag, terwijl we wel een heel efficiënte bedrijfsvoering hebben. Ons systeem heeft een hoge penetratiegraad. Het overgrote deel van wat er binnenkomt, komt als vergoeding terug naar de rechthebbenden. Slechts tussen de vijf en tien procent van de totale opbrengsten worden als bedrijfskosten in rekening gebracht."

Apparaat Huidige thuiskopietarief
Pc / laptop / notebook / server / mediacenter 2,80 euro
Tablet 2,80 euro
Smartphone 5,70 euro
Portable audio- / videospeler 1,80 euro
Settopbox met harde schijf / hdd-recorder ---
E-reader 0,80 euro
Externe hdd, ssd en USB-stick >= 256GB 0,90 euro
USB-stick < 256GB 0,40 euro
Wearables met opslagmogelijkheid 0,40 euro

Offline kopieën van streamingdiensten

In 2022 oordeelde de rechtbank in Den Haag dat downloads uit betaalde streamingdiensten (zoals Spotify en Netflix) niet langer mogen worden gezien als thuiskopieën. Als gevolg daarvan daalden bijna alle tarieven. Het tarief voor smartphones ging bijvoorbeeld van 7,30 euro naar 5,70 euro. Jullie zijn het niet eens met deze uitspraak. Momenteel loopt bij het Hof van Justitie van de Europese Unie een beroepsprocedure om deze ongedaan te maken. Waarom vinden jullie deze kwestie zo belangrijk?

Zijlmans: "Wij zijn van mening dat offline streamingkopieën niet verschillen van andere vormen van privékopieën en dat artiesten en andere rechthebbenden aanspraak hebben op een vergoeding voor dat gebruik van hun werk. Rechthebbenden ontvangen voor het maken van offline streamingkopieën ook geen afzonderlijke vergoeding van streamingdiensten en zijn in veel gevallen ook helemaal niet in de positie om zo’n vergoeding te bedingen van grote partijen als Netflix, YouTube en Spotify."

"Daarnaast is de impact van het meetellen van offline streamingkopieën bij de thuiskopievergoedingen voor consumenten gering. In 2022 bedroeg de thuiskopievergoeding gemiddeld 2,47 euro per hoofd van de bevolking, maar nadat offline streamingkopieën niet meer meetelden, ging het om 1,73 euro per hoofd van de bevolking per jaar. Voor de gezamenlijke rechthebbenden betekent dit echter een significante inkomstenderving van zo'n 12,5 miljoen euro per jaar."

Andere invulling van de wet

Jullie geven regelmatig aan dat een thuiskopieheffing nu eenmaal in de Europese wet staat. Het klopt dat Nederland in de Europese wetgeving verplicht is om rechthebbenden billijk te vergoeden voor het maken van thuiskopieën, maar de invulling staat daarbij niet vast. Is een toegewijde thuiskopieheffing echt het beste systeem? Werkt een staatsfonds niet beter, bijvoorbeeld?

Situatie buiten Nederland

Hoewel de Europese richtlijn 2001/29/EG lidstaten verplicht om rechthebbenden billijk te vergoeden als ze een uitzondering op het verbodsrecht willen instellen, mag ieder land zelf de invulling van deze vergoeding bepalen. Dat maakt de vergoeding ook niet altijd goed vergelijkbaar. Zo maken enkele landen, zoals Finland en Noorwegen, gebruik van een staatsfonds, waarbij de overheid de vergoeding binnenhaalt via belastingen. In de meeste landen geldt echter net als in Nederland een losse thuiskopieheffing per datadrager. In België is de thuiskopieheffing voor telefoons bijvoorbeeld 4 euro in plaats van 5,70 euro in Nederland, maar geldt voor een externe hdd een tarief van 5 euro, terwijl dat in Nederland juist 90 cent is. De heffing voor telefoons in Duitsland is 6,25 euro en in Frankrijk maximaal 14 euro (voor smartphones met meer dan 64GB aan opslag)

Bleijerveld: "Als je als rechthebbende afhankelijk bent van de politieke kleur of de situatie in je land om te bepalen of je wel of niet betaald krijgt, is dat een onwenselijke uitruil. Ik denk dat rechthebbenden nooit zeggen: 'Weet je wat, meneer Jetten? Gaat u eens lekker voor ons bepalen hoeveel geld we gaan verdienen.'"

Zijlmans: "Ik meen dat er in Finland een vrij groot door de staat opgericht fonds was. Maar doordat Finland de defensie-uitgaven heeft verhoogd om zich beter te kunnen verdedigen tegen Rusland, werden de staatsfondsen bijna gehalveerd. Daarmee maak je wat rechthebbenden ontvangen erg afhankelijk van iets wat niets met de waarde van hun werk te maken heeft."

Bleijerveld: "Er wordt wel eens ten onrechte gedacht dat de overheid dat soort zaken allemaal moet doen voor de rechthebbenden. Maar die rechthebbenden zijn gewoon ondernemers. Die bieden een dienst of product aan. Dat is dus geen overheidsding."

Maar als het ondernemers zijn, moeten ze er dan niet gewoon zelf voor zorgen dat ze een eerlijke vergoeding ontvangen voor hun geleverde diensten? Bijvoorbeeld door de prijzen van hun producten te verhogen?

Bleijerveld: "Het is ingewikkelder dan gewoon de prijs verhogen. Niet alle makers kunnen zomaar zelf aan allerlei knoppen draaien om meer inkomsten te genereren. En dan is het heel fijn, en wat mij betreft ook helemaal terecht, dat de wetgever heeft gezegd: we gaan die club beschermen."

Redactie: Kevin Krikhaar • Eindredactie: Monique van den Boomen

Reacties (336)

336
329
210
16
2
102

Sorteer op:

Weergave:

Wauw, Ze kunnen het zelf niet eens daadwerkelijk verantwoorden
Zijlmans: "Het is vergelijkbaar met bijvoorbeeld straatverlichting. Als ik 's avonds niet fiets, heb ik geen enkel belang bij straatverlichting. Maar we hebben toch met z'n allen afgesproken dat er straatverlichting moet zijn en er wordt grosso modo via de belastingbetaling overgeheveld of betaald door de hele bevolking. Sommige mensen zullen veel meer kopiëren dan anderen. Zij hebben dus baat bij het tarief en anderen zullen wat minder kopiëren en die zullen dat dan te veel vinden."
Pardon my French maar wat een K*treden.

Volgens de auteursrechten koop ik een licentie op het gebruik van een werk, de drager is daarbij niet belangrijk. Als ik dus de licentie heb op het werk (om te luisteren, te lezen of te bekijken) en het medium, maakt niet uit, waarom moet er dan wel extra geld worden betaald voor het mogen maken van een back-up, terwijl als ik een defecte disk heb, de industrie niet de disk omwisselt en zegt, ja maar je had de licentie en niet per se het medium dus ja dit mag tegen kleine vergoeding. Nee je moet dan gewoon opnieuw een licentie afnemen.

Dus je kunt niet als industrie van twee walletjes snoepen en je corrupte systeem gaan vergelijken met straatverlichting. Straatverlichting is een publieke voorziening die door iedereen gebruikt kan worden, zonder onderscheid, en waar niemand individueel winst uit haalt. Auteursrechtenheffingen op dragers zijn daarentegen een private heffing die direct ten goede komt aan commerciële rechthebbenden, niet aan de samenleving als geheel. Dat is geen solidariteitsprincipe, dat is een afkoopconstructie om een verouderd verdienmodel te beschermen.
Die zullen ook wel een btw-tarief van 5 procent willen hebben, maar daarbij hebben we ook met z'n allen afgesproken dat er een bepaald percentage btw betaald moet worden om kosten in onze samenleving te drukken. In dit geval gaat het om een vergoeding voor werk waar rechthebbenden eigenaar van zijn."
BTW is een algemene belasting met democratische controle, transparantie en begrotingsdoelen. De thuiskopieheffing is een doelheffing buiten de normale begroting om, vastgesteld door partijen met direct financieel belang. Een belasting-analogie vraagt publieke verantwoording, een begrotingsdoel en brede maatschappelijke baten. Dit systeem heeft dat niet en mag zich dus niet verschuilen achter BTW-retoriek.
Bleijerveld: "Het is auteursrechtelijk vergelijkbaar met een radiostation dat een licentie afneemt bij BumaStemra. Als de winkelier bij jou om de hoek dat radiostation vervolgens aanzet, dan moet hij daarvoor aan diezelfde Buma betalen. Dan zeggen mensen: er wordt dus twee keer betaald, want eerst betaalt KINK en vervolgens betaalt de Albert Heijn bij mij om de hoek ook om KINK in de winkel aan te zetten. Het radiostation maakt het openbaar en daar kan iedereen naar luisteren, maar wat er in de winkel gebeurt is een tweede openbaarmaking. Er wordt dan twee keer voor betaald, maar het is niet twee keer voor hetzelfde.
De winkelier maakt een nieuwe openbaarmaking (publieke uitvoering); de consument die thuis een kopie voor eigen gebruik maakt niet. Het juridische karakter verschilt fundamenteel (openbaarmaking vs. privégebruik). “twee keer betalen” bestrijd je niet door twee andere handelingen op één hoop te gooien. Een privé-back-up of device-sync is geen tweede openbaarmaking. Ik ga niet tegelijk naar het origneel luisteren en naar de back-up. Die back-up is er voor als je het origineel kwijtraakt.
Wij zijn van mening dat offline streamingkopieën niet verschillen van andere vormen van privékopieën en dat artiesten en andere rechthebbenden aanspraak hebben op een vergoeding voor dat gebruik van hun werk. Rechthebbenden ontvangen voor het maken van offline streamingkopieën ook geen afzonderlijke vergoeding van streamingdiensten en zijn in veel gevallen ook helemaal niet in de positie om zo’n vergoeding te bedingen van grote partijen als Netflix, YouTube en Spotify
Wat loop je nu weer voor onwaarheden te verkondigen? Downloads of offline streams uit betaalde streamingdiensten niet kwalificeren als thuiskopieën, omdat deze plaatsvinden met toestemming van de rechthebbende binnen de licentie van de dienst.
  • Spotify betaalt royalties per stream, ongeacht of die stream online of offline is afgespeeld.

    De data over offline streams worden later gesynchroniseerd zodra de app weer online is.
  • Netflix betaalt vaste licentie- of productiebedragen voor exploitatierechten, inclusief offline weergave in hun apps.
Het argument “makers kunnen zelf geen vergoeding bedingen bij grote platforms” is sympathiek maar juridisch irrelevant:
  • de exploitatierechten liggen bij producenten, labels of collectieve beheersorganisaties;
  • als die te lage tarieven afspreken, is dat een markt- of onderhandelingsprobleem, geen reden om consumenten te laten bijbetalen via een heffing.
Dat "jullie" in je archaïshce systeem niet de juiste onderhandelingen kunnen maken tussen jullie belanghebbenden en Spotify moet je niet rechtbrijen door een consumentenbelasting op telefoons te heffen.
Bleijerveld: "Bij een concert staan bijvoorbeeld ook veel mensen te filmen. Dat lijkt misschien geen kopie, omdat er geen origineel is in digitale zin, maar ze leggen vast wat niet van hen is. Je mag naar een concert kijken, maar de kopie die je maakt en misschien zelfs deelt, is absoluut een thuiskopie."
Vaak gaat het om eigen opnames van een live-uitvoering (geen reproductie van een uitgegeven drager) en/of valt het onder contractvoorwaarden van de organisator. Dit is niet hetzelfde rechtsregime als thuiskopiëren van een gepubliceerd werk. Artiesten roepen continu op om opnames en fotos op Insta te plaatsen en de bands daarin te taggen, als je dat als thuiskopie ziet, laat mensen dat dan vantevoren weten of stop deze vergoeding in de ticketprijzen.
Bleijerveld: "Drm, voor zover dat al wordt toegepast, is ook te omzeilen. Als je het kraakt en gaat kopiëren, is dat wat Stichting Thuiskopie betreft gewoon een thuiskopie."
Als dit, als dat. Het omzeilen van DRM is in de EU in beginsel verboden (anti-cirmcumventie). Je kunt niet enerzijds een heffing baseren op legale kopieën en anderzijds impliciet rekenen op illegale omzeiling. Je meet niet wat kán maar wat mag. Kopieën die door DRM rechtmatig worden verhinderd, kunnen geen basis zijn voor tariefinflatie. Dit nemen jullie wel mee in het model, maar daardoor is het model dus direct flawed.
Zijlmans: "Dat is vooruitlopen op de feiten. Daar durf ik nu nog niets over te zeggen. Op zich is het heel belangrijk dat je een back-up hebt van je trouwfoto's, want die wil je absoluut niet kwijtraken, dus misschien heeft het wel een hoge waarde."

Stel je voor dat je de trouwfoto's kwijt bent en geen back-up hebt gemaakt, maar de fotograaf heeft ze nog, dan moet je terug naar de fotograaf en betaal je nog een keer voor hetzelfde auteursrechtelijk beschermde materiaal. Op het moment dat de fotograaf die back-ups niet kan verkopen omdat iedereen braaf zelf een back-up heeft, zou je dus kunnen zeggen dat de fotograaf inkomsten misloopt en daarvoor vergoed moet worden.
Het heeft zeker een hoge waarde, maar niet monetair voor jullie model. Daar is de intrinsieke waarde ongeveer nul. Niemand gaat deze stichting zitten betalen voor dat soort trijf. een back-up is verzekering tegen dataverlies, geen vervanging van markttransacties. De fotograaf mist geen reële verkoop doordat iemand eigen exemplaren veiligstelt. Schade is hier ten eerste hypothetisch en dubbel geteld. Bovendien wordt de licentie meestal al gekocht. de back-up creëert geen nieuwe consumptie. Ik raad mensen bij het afleveren van Trouwfilms altijd aan het op te slaan op twee externe media, die niet hetzelfde zijn (dus DVD en USB stick) waarvan 1 bij iemand anders (schoonouders). Ik reken niet extra omdat ze dan een kopie er van maken en ik inkomsten verlies, nee de inkomsten zitten niet in de drager. Ik ga ook echt niet nog een keer €2000 rekenen omdat mensen hun filmpje kwijt zijn geraakt, nee misschien 10 euro voor de fysieke stick en verzending oid (onkosten, WAAR IK DAN ZELF WEER THUISKOPIEHEFFING VOOR BETAAL ZONDER DAAR OOIT EEN CENT VAN TE ZIEN).
Het tarief voor telefoons is bijvoorbeeld 5,70 euro. Daar doe je ongeveer drie jaar mee, dus dat is twee euro per persoon per jaar. Dat bedrag, minder dan de helft van de prijs van een cappuccino, stelt je in staat om alles wat je wil voor eigen gebruik te mogen kopiëren
Nee helemaal niet. Want dankzij DRM kan dat dus vaak helemaal niet. En dat mag je niet omzeilen, maar jullie nemen het wel mee in de berekening. Ik betaal dus extra voor dingen helemaal niet kunnen en als ik jullie aan die belofte wil houden (alles wat ik wil) dan moet ik illegale dingen gaan doen.

En die capucino op jaarbasis.... wat een slap excuus. Als ik jou vandaag 1 keer een klap op je smoel geef doet dat over twee jaar heen gezien gemiddeld ook geen pijn. Maar dat doe ik ook niet toch?

Om even de koffievergelijkingen door te trekken in het absurde:
Dus omdat iets minder kost dan een cappuccino, is het automatisch redelijk? Prima, dan stel ik voor dat ik voortaan ook 5,70 euro aan jou reken voor elk gesprek dat minder inhoud heeft dan een espresso.
Fantastisch idee. Laten we ook een koffieheffing invoeren: iedereen betaalt een cappuccino per jaar zodat barista’s worden gecompenseerd voor mensen die thuis zelf koffie zetten. Want dat is in feite wat je nu zegt.
Als we dan toch met cappuccino’s gaan rekenen, stel dan ook voor dat ik bij elke kop koffie automatisch een dubbeltje afsta aan Douwe Egberts, voor het geval ik thuis ooit een slok namaak. Want je weet maar nooit hoeveel mensen hun melkschuim kopiëren.
Ik kan hier zo pissig van worden. Gewoon 0 inhoudelijke argumenten voor een systeem wat zelfs door juristen als krom wordt gezien.
Fout: De Auteurswet denkt helemaal niet in licenties, het woord komt niet in de wet voor. De Auteurswet denkt in exemplaren. Natuurlijk kan er wel iets als een licentie bestaan, maar dat is dan een recht om exemplaren te maken. (Gebruiksrechten, EULA's zijn wettelijk dan weer vrij dubieus.)

Waar het op neer komt: Jij hebt betaalt voor exemplaren en gaat nieuwe exemplaren maken, legaal, maar zonder dat de rechthebbende daar toestemming voor heeft gegeven. En exemplaren maken, dat is een recht van maker volgens de wettelijke definitie van het auteursrecht, en ja, die auteur moet daarvoor gecompenseerd worden.

Een artikel in de wet zetten dat de auteur voor die nieuwe thuisexemplaren geen compensatie krijgt, is problematisch i.v.m. internationale verdragen over het auteursrecht.

Thuiskopie-exemplaren zijn overigens volwaardige exemplaren: De wet stelt wel dat jouw intentie moet zijn de kopie alleen voor eigen gebruik te gebruiken, maar eenmaal gemaakt zitten er geen restricties op een thuiskopie, hij heeft dezelfde wettelijke status als een origineel. Een thuiskopie doorverkopen is heel erg op het randje, maar als je oorspronkelijk maar het doel had de kopie enkel thuis te gebruiken en een nieuwe situatie ontstaat, zou het legaal zijn.
De auteurswet denkt heel expliciet wel in licenties? Het auteursrecht is "het uitsluitend recht van den maker van een werk van letterkunde, wetenschap of kunst [...] om dit openbaar te maken en te verveelvoudigen" (artikel 1).

Artikel 2 stelt dan letterlijk: "De maker, of zijn rechtverkrijgende, kan aan een derde een licentie verlenen voor het geheel of een gedeelte van het auteursrecht"
Nou ja, dat komt redelijk overeen met wat ik zei: Je kunt een licentie verleden op openbaar maken en verveelvoudigen. Op het gebruiken van een werk (wat EULA's pogen te doen) kun je geen licentie verleden.

Het veel te veel gehoorde verhaaltje dat je geen computerprogramma koopt, maar een licentie op dat programma heeft dan ook geen basis in het auteursrecht: Je koopt een exemplaar van een programma dat door de auteurs of één van zijn licentiehouders vervaardigd is. Als je een exemplaar in handen hebt, mag je het lezen, bekijken, op je computer inladen en ga zo verder.
Natuurlijk kun je wel een licentie geven op het gebruiken van het werk, dat is precies wat koopovereenkomsten en EULA's doen. Die licentie houdt dan in: het normale gebruik van de software, inhoudende vermenigvuldiging en openbaarmaking. Het gebruik van een programma is een vermenigvuldiging, namelijk op je computer. Sterker nog, dat is de kern van wat je koopt. De Hoge Raad heeft dit zo'n 15 jaar geleden in het Beelbrigade arrest bevestigd en het Europees Hof kort daarna in UsedSoft.

Mogelijk doel je op het doorgeven van software op basis van "uitputting". Dat kan onder omstandigheden, maar dan moet je wel je eerdere kopie verwijderen.

-edit-

Kijkend naar je eerder bericht zeg je dat een thuiskopie een volwaardig exemplaar is en doorverkocht mag worden. Dat is onzin. De wet is duidelijk:
Als inbreuk op het auteursrecht op een werk van letterkunde, wetenschap of kunst wordt niet beschouwd de verveelvoudiging welke beperkt blijft tot enkele exemplaren en welke uitsluitend dient tot eigen oefening, studie of gebruik van de natuurlijke persoon die zonder direct of indirect commercieel oogmerk de verveelvoudiging vervaardigt of tot het verveelvoudigen uitsluitend ten behoeve van zichzelf opdracht geeft.

[Reactie gewijzigd door ikkuhqhp op 17 november 2025 20:02]

Ik zeg dat het buitengewoon op het randje is, vanwege de zin uit de wet die je citeert. De betreffende zin slaat evenwel op de bedoeling die je had bij het maken van het exemplaar; de wet definieert de voorwaarden wanneer een thuiskopie gemaakt mag worden, maar legt geen restricties op aan de kopie. Als het exemplaar eenmaal is gemaakt, dan is het dus een exemplaar zoals alle andere. Als jij vooraf van plan was om het door te verkopen, dan is het geen thuiskopie en dus illegaal.
Nee, niet op het randje. Gewoon verboden. Die restricties zijn "het uitsluitend recht om openbaar te maken" (en verveelvoudigen). Het doorverkopen van een thuiskopie is een openbaarmaking en daarmee voorbehouden aan de rechthebbende.
Het openbaar te koop aanbieden van iets is een openbaarmaking, een verkoop op zichzelf niet. Ik lees geen buitengewone inzichten, dus neem jouw standpunt niet over.
Nu begin je ronduit bizarre dingen te zeggen. Je zou ook gewoon de wet kunnen lezen. Artikel 12 Auteurswet maakt duidelijk dat een verkoop een openbaarmaking is.
Je gaat nu van heel specifiek naar heel generiek zonder dit te specificeren. Dat maakt je punt niet duidelijker.

Zodra je een zelf gebrande CD:
  • verkoopt
  • weggeeft
  • aanbiedt op Marktplaats
  • ruilt
  • of anderszins verspreidt
dan is het geen thuiskopie meer, maar een openbaarmaking / distributie onder art. 12 en 12b Auteurswet. Dat mag alleen met toestemming van de rechthebbende.

Waarom?

Omdat jij niet de maker bent, en geen enkele auteursrechtelijke bevoegdheid hebt om
  • reproducties in omloop te brengen
  • distributie te verrichten
  • afgeleide exemplaren openbaar aan te bieden
Daarmee is dit juridisch gelijk aan piraterij, MITS het dus gaat om een “thuiskopie”

Jouw statement “een verkoop an sich is geen openbaarmaking” klopt als het gaat om het origineel. Jij mag immers een CD doorverkopen. Daarmee vervalt jouw gebruiksrecht. Dus een eventuele thuiskopie is dan ook niet meer rechtsgeldig.

Alleen was de context natuurlijk specifiek over de thuiskopie (een zelf gebrand CDtje) en daarvan is verkoop hartstikke illegaal, want je hebt geen rechten.
De wet legt wel restricties op aan die kopie:
zonder direct of indirect commercieel oogmerk
Verkoop is commercieel oogmerk. Ook al was het initieel niet je bedoeling is het later wel “indirect” commercieel oogmerk.
De context van die zin zijn de voorwaarden voor het maken van de kopie en "oogmerk" is een ander woord voor intentie. Daarom kom ik op dat standpunt. Wat er later met de kopie gebeurt, verandert niet het oogmerk waarmee de kopie gemaakt is.
Ja nou, ik wens je veel succes in de rechtbank, want dat gaat echt niet houdbaar zijn.

Je legt het nu uit alsof de thuiskopie-uitzondering:
  • bepaalt wat je mag doen met de kopie
  • en dat alles toegestaan is zolang je oorspronkelijke intentie maar privé was
Dat is fout.

De uitzondering bepaalt alleen: “Mag jij deze reproductie überhaupt maken?”
(alleen als het is voor privégebruik, zonder commercieel oogmerk). Maar daarna geldt weer het normale auteursrecht:
“Elke openbaarmaking / verhandeling / verspreiding is verboden zonder toestemming.”
Dus:
  • Legaal gemaakte thuiskopie verkopen -> inbreuk
  • Legaal gemaakte thuiskopie aanbieden -> inbreuk
  • Legaal gemaakte thuiskopie aan iemand geven -> inbreuk
De oorspronkelijke intentie speelt dan geen enkele rol meer. Jij hebt helemaal die rechten nooit gekregen om te mogen verkopen (wat je bij gekocht item wel hebt)
De Auteurswet denkt helemaal niet in licenties, het woord komt niet in de wet voor. De Auteurswet denkt in exemplaren. Natuurlijk kan er wel iets als een licentie bestaan, maar dat is dan een recht om exemplaren te maken.
ik ga helemaal niet eens uit van de wet in deze, maar juist datgene waar dit soort stichtingen op gaan hameren en dat is specifiek juist die licentievoorwaarden.

wat ze zelf ook aangeven is dat deze regeling juist zorgt voor uitzonderingen op het auteursrecht, omdat het zonder deze regeling per definitie gewoon niet is toegestaan:
Waar het om gaat, is dat dit soort kopieën zonder de thuiskopieregeling niet eens gemaakt
zouden mogen worden, dan geldt namelijk het auteursrechtelijke verbodsrecht.
EULA's zijn wettelijk dan weer vrij dubieus.
Maar wel waar je vanuit moet gaan om dit soort gesprekken te voeren want dat is precies het enige juridische instrument wat die rechten voor consumenten regelt. Offline luisteren (cache) van Spotify of Netflix is geregeld in de EULA van die services zodat makers er ook vergoedingen voor krijgen. EULA's zijn daardoor juist het enige middel waarmee we zo'n stichting nog in kunnen dammen.
Natuurlijk kan er wel iets als een licentie bestaan, maar dat is dan een recht om exemplaren te maken.
Ja, dat is dus precies waarom die EULAs zo bvelangrijk zijn. anders was "offline" opslaan namelijk verboden.

Maar laten we vooral niet doen alsof techniek niet dat hele begrip heeft vervangen, want zelfs als ik een nummer stream maak ik een nieuw exemplaar in de vorm van lokale buffer en dat is op iedere denkbare manier gewoon toegestaan.

De Wet zegt dat het per definitie niet mag zonder toestemming, de EULAs regelen die toestemming, Dus die licentie waar ik het over heb. Dat is dus niet "fout"
Een licentie die je het recht heeft om off-line kopieën te maken is geen EULA (het regelt niet het recht om een exemplaar te mogen gebruiken), maar een licentie die je het recht geeft om exemplaren te maken, precies zoals ik dat beschreef. EULA's zijn dus onzin, maar licenties die je het recht geven te kopiëren, uit te zenden e.d. zijn gewoon serieuze juridische documenten.
EULA's zijn helemaal niet onzin. Ik weet niet hoe je daarbij komt, maar dat is precies waar de rechter dus niet in mee gaat.

De rechter heeft in Rb. Den Haag 30 maart 2022 (Stichting Thuiskopie / Staat) ECLI:NL:HR:2024:712 expliciet gemaakt dat die EULA gewoon rechtsgeldig is omdat de licentie dan al bij de streamingsdienst ligt. Als consument heb je dankzij die EULA het recht om die cache te gebruiken, want er is namelijk toestemming. Er kán geen sprake zijn van een thuiskopie als er toestemming is verleend en dus is de heffing niet geoorloofd.

Als eindgebruiker van een Spotify of Netflix heb jij helemaal geen "licentie" op maken van exemplaren. zij kunnen dat recht niet eens overdragen, omdat ze daar niet de rechthebbende voor zijn; ze mogen slechts gebruik toestaan binnen de dienst.

De offline-downloadfunctie is:
  • geen overdracht van reproductierecht,
  • geen zelfstandige kopie met een eigen “rechtenstatus”,
  • maar enkel tijdelijke, versleutelde opslag als onderdeel van de dienstverlening.
Spotify en Netflix geven je geen reproductierechten. 2. De offline file is technisch en juridisch géén “kopie” van de gebruiker
  • Het blijft versleuteld,
  • kan niet vrij worden gebruikt,
  • kan niet worden overgedragen,
  • en functioneert alleen binnen de app.
Dat is geen privékopie onder art. 16c Auteurswet.

Precies dit argument is door de rechter verworpen

Stichting Thuiskopie gebruikte letterlijk de redenering:
Offline kopieën zijn exemplaren, dus thuiskopie → dus heffing.
De rechter was hier keihard over:
Offline opslag binnen streaming is onderdeel van de licentie die is afgegeven aan de streamingsdienst, niet een door de gebruiker gemaakte thuiskopie.
Ik snap niet zo goed wat je hier probeert te verwoorden, misschien begrijp ik het ook gewoon niet helemaal, maar wat ik er zo van lees, lijkt het mij niet te kloppen hoor. Misschien prten we langs elkaar heen of zeggen we hetzelfde, maar ik begrijp het niet helemaal meer.
Ik kan de tekst niet die je citeert niet vinden in ECLI:NL:HR:2024:712 en ook niet in de gelinkte ECLI:NL:GHDHA:2022:2289.

In ieder geval wat ik probeer te verwoorden gaan niet over offline-streamingkopieën. Wat staat er in een klassieke EULA?
  • Je hebt je programma niet gekocht, maar een gebruiksrecht
  • Je krijgt dat gebruiksrecht alleen maar als je even akkoord gaat, waarin je ook nog even een hoop extra rechten afgeeft.
  • Als je problemen hebt mag je niet bij de Nederlandse rechter klagen, maar bij een rechter ver weg.
  • Je hebt geen enkele garantie
Dit soort EULA's zijn niet verenigbaar met het Nederlandse recht. Er is sprake van de verkoop van exemplaren, EULA's worden daarop als algemene voorwaarden gezien, die zijn dan vaak niet tijdig ter hand gesteld, en als je daar dan vervolgens in gaat strepen op basis van het consumentenrecht, contractrecht e.d. blijft er doorgaans niets over.

Dit heeft totaal niets te maken met de licentie van een streamingdienst die je het recht geeft off-line exemplaren te maken. Iets is een Thuiskopie als je legaal een kopie mag maken en de rechthebbende daar geen toestemming voor heeft gegeven, de rechthebbende kan er dan geen geld voor vragen en daarop is de noodzaak tot vergoeding gebaseerd.

Ik zou zeggen dat bij een Streamingdienst je per licentie toestemming hebt de kopie te maken, en daarom geen sprake is van een thuiskopie, maar als ik de uitspraak van de Hoge Raad lees, dan gaat die nog wat verder dan ik zou gaan: De eindgebruiker is niet degene die de kopie maakt, dat is de streamingdienst. Daarom kan het geen thuiskopie zijn volgens de HR.
Het lijkt erop dat we inderdaad langs elkaar heen praten en ironisch genoeg beschrijf je in je laatste alinea precies hetzelfde standpunt dat ik eerder al uiteenzette.

Mijn hele reactie ging over offline streaming en de uitspraak van de Hoge Raad over thuiskopie vs. toestemming. Niet over shrink-wrap/EULA-voorwaarden bij software-installaties. Dat is een totaal andere juridische discussie (consumentenrecht / AV-recht), niet auteursrecht.

Het auteursrechtelijke punt is simpel:
  • Een thuiskopie is alleen een thuiskopie als er géén toestemming is.
  • Zodra er wél toestemming is, val je onder de licentie én EULA van de dienst.
  • Dat is precies wat de rechter vaststelde in Rb Den Haag 2022 -> bevestigd door de HR in 2024.
Iets is een Thuiskopie als je legaal een kopie mag maken en de rechthebbende daar geen toestemming voor heeft gegeven, de rechthebbende kan er dan geen geld voor vragen en daarop is de noodzaak tot vergoeding gebaseerd.
Precies. De rechthebbende hebben voor de caching functionaliteit echter expliciet wél toestemming gegeven om dat exemplaar te mogen maken. Dat is precies de reden waarom de thuiskopieheffing voor smartphones in 2022 moest worden verlaagd.

De gebruiker maakt geen zelfstandige auteursrechtelijke kopie, het is een technische opslaghandeling binnen de door de platformaanbieder verleende dienst.
Dit heeft totaal niets te maken met de licentie van een streamingdienst die je het recht geeft off-line exemplaren te maken.
Je krijgt als eindgebruiker helemaal geen licentie om iets te doen. De streamingsdienst is niet gerechtigd om licenties uit te geven. Daarom waren de eerdere claims over ‘een licentie die je het recht geeft om exemplaren te maken’ juridisch niet juist

Die rechten zitten bij Netflix/Spotify zelf via exploitatiecontracten met de rechthebbenden. Eindgebruikers krijgen:
  • géén reproductierecht,
  • géén distributierecht,
  • géén openbaarmakingsrecht.
Alleen toestemming om de dienst op de door het platform gecontroleerde wijze te gebruiken en dat valt onder een EULA.

Dat is het wezenlijke verschil.
EULA's worden daarop als algemene voorwaarden gezien, die zijn dan vaak niet tijdig ter hand gesteld, en als je daar dan vervolgens in gaat strepen op basis van het consumentenrecht, contractrecht e.d. blijft er doorgaans niets over.
Dat maakt niet uit. Als de uitgever van de EULA jouw toestemming geeft, dan mag je daar wel rechten aan verlenen. Als de uitgever het recht niet had om dat te doen, is dat niet een probleem voor jou als consument. Die Shrink-wrap AV's is een hele andere discussie overigens
Als ik een e-book koop, dan moet ik dat downloaden en opslaan. Dat is geen thuiskopie, maar een exemplaar waar ik voor betaal. Het is bovendien een exemplaar met veel restricties. Anders dan een fysiek boek mag ik het niet uitlenen, weggeven of doorverkopen (uiteraard zonder een extra exemplaar te maken).

Download ik een stream van Spotify of Netflix, dan kan ik die alleen via hun app afspelen en die houdt netjes bij hoe vaak ik een nummer ov video afspeel. De vergoeding aan de rechthebbende wordt netjes geregeld. Dit is geen thuiskopie.

Foto's en (korte) video's van een concert zijn geen thuiskopie, maar een registratie voor eigen gebruik. Het opnemen (beeld of geluid) van complete nummers in goede kwaliteit, kan je een thuiskopie noemen, maar meestal is de kwaliteit van beeld en geluid van dien aard dat je het meer een aandenken voor eigen gebruik moet noemen dan een thuiskopie.

Een backup maken voor eigen gebruik is gewoon toegestaan (mits je er geen drm voor kraakt) zolang het de intentie is om dit alleen te gebruiken als het origineel onbruikbaar is. Deze intentie is duidelijk als het bestand in een niet direct bruikbare vorm wordt opgeslagen. Dit kan als back-up van een volledige harde schijf of een zip/rar bestand. Je maakt hiermee geen nieuw exemplaar van het origineel.

Men kan zich wel in allerhande bochten gaan wringen om de "thuiskopie" regeling in stand te kunnen houden, maar er bestaan nauwelijks nog legale methoden om een thuiskopie te maken. Voor de illegale kopieën hebben we al Stichting BREIN. Het is gewoon raar dat er een thuiskopie regeling bestaat, terwijl een andere stichting juist in het leven is genomen om de illegale thuiskopie te bestrijden.
Waar het op neer komt: Jij hebt betaalt voor exemplaren en gaat nieuwe exemplaren maken, legaal, maar zonder dat de rechthebbende daar toestemming voor heeft gegeven.
Bij diensten als Spotify heb je deze toestemming, in ruil voor het voldoen van een maandelijks bedrag. Daarom valt dit terecht niet onder de thuiskopieheffing.
Daarbij komt nog dat de rechthebbenden niets hebben geleerd van het verleden. Zie Netflix en al die andere streaming BS. De 7 zeeën gaan weer bevaren worden maar nu meer dan ooit. Het gaat niet om geld het gaat om gemak. Wil je een film kijken e.d. dan krijg je eerst reclame (zoals ooit op de DVD's) nu lekker via de streaming voor geschoteld in een compleet versplinterd aanbod. Ze hebben er niets van geleerd het zijn gewoon graaiers. O ja en zo goed betalen ze die artiesten nou ook weer niet.
Dus als we twee diensten hebben: Netflix, en Netflix maar het is gratis, dan vind jij het eerlijk dat Netflix met de illegale dienst moet concurreren?

Ik denk ook dat het niet klopt dat het niet om het geld gaat. Een film digitaal huren is veel makkelijker dan piraterij. Die bibliotheken hebben bijna alles, je krijgt meteen professionele ondertiteling erbij, en hij speelt direct af.
Zou het om gemak gaan, dan bestond filmpiraterij dus niet.

Maar goed, thuiskopieheffing is hier niet de juiste oplossing voor. Nu moet ik betalen omdat jij drie euro voor een film teveel vind 8)7

[Reactie gewijzigd door Wolfos op 17 november 2025 10:42]

Steam en spotify laten prima zien dat het wel kan. Piraterij voor gaming en muziek zijn zo goed als dood heb ik het idee omdat er fatsoenlijke diensten zijn waar het meeste onder 1 kap te vinden is en een redelijk tot goede dienstverlening is.

Maar met Netflix en co:
- start je een seizoen wordt deze gecanceld
- start je een seizoen is s2 niet beschikbaar maar wel s3 etc etc
- denk je ik kijk een trilogie van een filmreeks. 1 en 2 niet te streamen maar wel deel 3 bijvoorbeeld.
- serie a is op x en b op y. Versplintering deluxe. Ja is een luxe blabla en je kan 1 abbo tegelijk nemen etc maar juist omdat er zoveel versplintering is en maar 1 abbo wil dan moet je de boel plannen. En soms heb je opeens zin on een serie die op een andere dienst staat. Kortom je moet het gaan managen.

Mijn plex/jellyfin staat alles onder 1 kap, 1 interface, 1 app. Geen gezeik geen gezeur. Betaalde netjes voor mijn diensten vroeger maar door de enshitification, de versplintering en de dalende kwaliteit van de content ben ik weer gaan varen op de bekende wateren.

Ja ik hoef niet te kijken (kijk sowieso minder de laatste jaren want veel troep) maar aan de andere kant ik ben niet afhankelijk van de industrie. Ik kan wel zonder een film of serie maar de industrie kan niet zonder mij (de consument). Juist door alles zelf te beheren en te downloaden “laat ik zien” dat de power bij de consument ligt niet bij de boomers in de industrie die nog steeds werken vanuit het prehistorische gedachtegoed.

Muziek is redelijk opgelost want aanbod is overal min of meer gelijk. Snap niet waarom het bij video niet mogelijk is.
Komt nog eens bij dat al die content zwaar is gecomprimeerd en dat een download (Remux) veel betere audio en videokwaliteit heeft. Die streamingdiensten zijn echt kut geworden tov vroeger. Ik zie regelmatig compressie artefacten, en versta geen mens meer. En de prijzen maar blijven verhogen. Tis crimineel.
Video is een heel ander medium. Bij muziek wordt er een heel klein bedrag betaald voor ieder gestarte track. Of je die track helemaal afluistert of niet is niet zo relevant bij een bedrag van enkele tienden van centen. Bij een serie of film kan dat niet. Die bestaan uit uren aan content waarbij het wel degelijk van belang is of je alles kijkt of na een halve aflevering al afhaakt. Één platform met nagenoeg alle films en series zou een zodanig maandbedrag opleveren dat de meeste mensen zullen passen. Dat kan niet voor 50 euro per maand. Ook niet voor 100 euro.
Ik ben het met je eens. En ik ben ook helemaal zat van het gezeur van mensen die menen dat ze voor een tientje per maand al die films en series -waar duizenden mensen hard aan hebben gewerkt- toch 'gewoon' zouden moeten kunnen bekijken.

Maar jouw laatste twee zinnen maken mij wel nieuwsgierig. Wat zou wel een reëel bedrag zijn voor een complete, spotify-achtige catalogus van vrijwel alle enigszins bekende films en series? Mijn gut feel zegt dat het voor 100 euro toch wel zou moeten kunnen- je kunt maar één show tegelijk kijken tenslotte. (Hoewel.. :)) Zou er markt zijn voor zo'n soort dienst?

Het lastige hierbij zijn natuurlijk exclusiviteit afspraken. Die waren er al toen we met zn allen nog braaf naar een paar netten aan lineaire tv zaten te kijken. Misschien zou een verbod op dat soort afspraken een goed idee zijn. (Wat natuurlijk niet opeens tot gevolg zou hebben dat al die content opeens voor een tientje op Netflix staat. Er moet uiteindelijk gewoon voor betaald worden.)
Punt is dat je genoeg mensen moet hebben zoveel willen betalen voor zo’n abonnement. Er zal dus slechts een selecte groep een bedrag van 100+ euro’s per maand betalen. De prijs wordt dus exponentieel duurder ten opzichte bijv. een netflixabonnement. Ook de infrastructuur om nagenoeg alles wat er aan video bestaat te hosten is ook wat anders dan alle muziek aanbieden. Ook die kosten moeten natuurlijk verdeeld worden over die relatief kleine groep die zo’n abonnement aangaat.
En ik ben ook helemaal zat van het gezeur van mensen die menen dat ze voor een tientje per maand al die films en series -waar duizenden mensen hard aan hebben gewerkt- toch 'gewoon' zouden moeten kunnen bekijken.
Want al die miljoenen muzikanten hebben een beetje uit hun neus zitten vreten?

Apple Music en Spotify bevatten tientallen miljoenen tracks en honderduizenden albums. Netflix heeft wat, 7000 titels? Zowel Apple als Spotify hebben 100+ miljoen titels in hun catalogus.

Het punt is niet dat “mensen vinden dat ze voor een tientje alles mogen zien”. Niemand gelooft serieus dat je voor €9,99 toegang hebt tot het volledige creatieve universum waar duizenden mensen aan werken.

Waar mensen wél klaar mee zijn, is dit:
  • je betaalt voor 4 - 6 diensten tegelijk omdat rechten versnipperd zijn door exclusiviteitsdeals,
  • content verdwijnt willekeurig per maand,
  • seizoenen worden geannuleerd na één deel,
  • je betaalt meer maar krijgt minder,
  • en de industrie schuift vervolgens de schuld van piraterij af op “consumenten die geen drie euro willen betalen”.
Het “gezeur” waar jij op doelt gaat dus niet over de prijs van content, maar over het gebrek aan leveringszekerheid, samenhang, stabiliteit, en voorspelbaarheid in de huidige streamingmarkt.

Het is precies waarom Spotify en Steam wél werken en video niet, niet omdat mensen niets willen betalen, maar omdat video structureel wordt geregeerd door exclusiviteitsversnippering en kunstmatige schaarste.

[Reactie gewijzigd door supersnathan94 op 18 november 2025 15:56]

Ik ben bereid om te betalen voor content, zolang het toegankelijk is. Als ik gewoon vanuit mijn luie stoel, net als Spotify, 90% van de content kan bekijken.

Hoe het technisch, licentie technisch en geo technisch in elkaar zit interesseert mij als consument geen ene sikkepitfluit. Het kan voor muziek, waarom niet voor films en series is wat ik om mij heen hoor.

Realistisch, in mijn N=1 situatie ben ik best bereid om te betalen voor een dienst die dat levert en voor mij zij bijvoorbeeld tussen de 30-50 euro een reëel bedrag vinden als dat betekent dat je dan ook gewoon alles kunt kijken wat er digitaal sowieso al beschikbaar is. voor de hoogst mogelijke kwaliteit.

Dan kun je daarnaast nog lagere kwaliteit, minder connecties kunnen bedenken.

Je kunt zelfs nog bedenken dat je een premium + waarbij de "net uit de bios" films ook beschikbaar zijn eerder dan de normale premium bijvoorbeeld.

Maar key hier is EEN platform waar je kunt zoeken.

Ik heb nu plex en dat werkt ook wel een beetje. Ik zoek iets en het laat zien of een van mijn streaming diensten dat heeft. Zo niet dan zoek ik met Just Watch, is het nergens dan zoek ik in mijn fysieke collectie (die nu op de vliering staat, en in MyMovies app). Heb ik het daar dan wordt het een thuiskopie, want dat mag ik omdat ik daar voor betaal met elk apparaat dat ik gekocht heb.

[Reactie gewijzigd door phoenix2149 op 19 november 2025 12:59]

Dingen uit de supermarkt jatten scheelt ook tijd. Hoef je niet langs de zelfscanbalie. Moet Albert Heijn meer aan het gemak doen of is dat wél een oneerlijke vergelijking?

Je zit met rechten voor films. Die zijn duur, want films produceren is duur. Dat komt omdat er veel mensen aan werken. Een platform dat deze rechten steelt, hoeft hier niet voor te betalen en kan alles op één hoop gooien. Een legaal platform zal dat nooit lukken. Die zullen hier dus nooit mee kunnen concurreren.

[Reactie gewijzigd door Wolfos op 17 november 2025 20:15]

gemak is inmiddels achterhaald vooral met een dienst als prime waar je ook gewoon in het aanbod van amazon kunt loeren om iets te huren/kopen.

echter de enshitification van de apps jaagt mensen gewoon weg. het begon met een bedrag en je kon kijken wat je wilt, wou je 4k kijken of met 4 man dan betaalde je de extra fee hiervoor.

steeds meer streaming services hebben een reclame abbonoment waar je dus 10 euro per maand voor aftikt en dan nog bestookt wordt met reclames. ja je kunt naar de duurdere variant met 4k en 4 apperaten voor 20 euro maar als je dat allemaal niet gebruikt dan ben je gewoon voor jan zijn kut aan het betalen. ik vind het jammer dat mensen niet harder zijn met geld uitgeven. want ondanks de reclame ken ik genoeg mensen die nog steeds hun abbonoment niet opzeggen. ikzelf heb het inmiddels opgegeven. ik koop wel de dvd set zodra die beschikbaar is.

Toch begrijp ik dat mensen zoiets hebben van ik kijk wel via de illigale weg, want gemak is hetzelfde, goedkoper, en je kijkt zonder reclame.
Omwille van die ergerlijke reclame heb ik onlangs mijn kabelTV abonnement opgezegd.
Ondanks dat ik hen laten weten had dat ik mijn abbo zou opzeggen als ik de reclame niet meer zou kunnen doorspoelen, heeft mijn provider de digicorder vervangen door een nieuwer model, waarmee je de reclame niet meer kan doorspoelen, en ik wil niet betalen om me dagelijks te ergeren aan die idiote reclame die af en toe nog eens onderbroken wordt door een stukje programma.

Ik kijk nu online, ga in de bibliotheek DVDs halen, en kijk niet meer naar commeciële zenders, en als ik graag iets wil zien dat niet direct anders beschikbaar is, ga ik daar wel eens op de 7 zeeën naar op zoek, daarvoor betaaal ik dan die thuiskopieheffing voor, dan krijg ik daar nog iets leuks voor in de plaats denk ik dan.

Dat krijg je dan met al die reclame.

[Reactie gewijzigd door mbbs1024 op 17 november 2025 16:12]

Het zou al beter zijn als men de reclame niet zo luid zou maken. In sommige EU-landen is dat ook verboden overigens, daar moet de reclame op hetzelfde volume blijven als de rest van het programma.
Dat is inderdaad ook een ding, buiten dat het soms lijkt of de reclame af en toe onderbroken wordt door een stukje programma, overschreeuwt het ook nog eens alles.
Het is geen kwestie van de een is gratis, dus die gebruiken wij. Als dat zo was, was betaalde streaming nooit zo groot geworden. Het is een kwestie van gemak, dat door de versplintering van het aanbod steeds slechter wordt bij de legale betaalde diensten. De muziekindustrie heeft het uiteindelijk begrepen en piraterij is nagenoeg verdwenen qua muziek. Voor een redelijk bedrag per maand kan je onafhankelijk van het gekozen platform nagenoeg alle muziek vinden die je wenst.

Als we dit nu bekijken qua video, dan is het een drama. Film x bij Disney, film y bij Netflix, serie A bij Showtime, serie B bij HBO. En dan nog een enorme berg van films en series die nergens te bekijken zijn. Maar over 3 maand is het weer anders.

Er is nergens een dienst die voor een x bedrag per maand minimaal 90% van alle gemaakte films en series beschikbaar heeft. Wat mij betreft zouden alle producenten wereldwijd verplicht moeten worden om een film of serie 1 jaar na publicatie beschikbaar te stellen voor elke streaming dienst. Hierdoor kan er nog steeds verdiend worden aan bioscoop and exclusieve releases op eigen platform. Maar na een jaar is het gros van het inkomen wel binnen. En dan kunnen meerdere diensten elkaar beconcurreren qua gemak, app en prijs, net als bij muziek.
Ik ben bang dat dit ook niet gaat werken zoals je als consument wil.
Als dit gebeurt, dan is er uiteindelijk één streamingsdienst die net goedkoper is dan de anderen, dus iedereen neemt daar zijn abonnement.
Als die streamer eennmaal een groot marktaandeel heeft, dan gaat hij de producenten onder druk zetten van "jullie moeten ons jullie materiaal goedkoper aanbieden, want alle kijkers zitten bij ons en als je niet verlaagt, bieden we je film niet aan en verdien je niks".
Dan kan die streamer alle concurrenten uit de mark drukken, want goedkoper dan de rest.
Vervolgens worden de prijzen voor de consumenten verhoogd, want monopolie.

Consumenten balen, producenten balen en alleen de streamer profiteer.

#enshittification.
Maar toch lijkt dat bij muziek streaming wel prima te werken. Het is niet zo dat youtube music spotify uit de markt drukt terwijl dat goedkoper is. Gebruiksgemak (en persoonlijke voorkeur daarin) telt ook gewoon mee en kan op geconcurreerd worden. Of bijvoorbeeld kwaliteit. Zo was Tidal lang de enige echte optie voor high btirate.

Ik denk dat juist in die hoek met video meer opties voor streaming diensten mogelijk zijn om zich in te onderscheiden.
Nee het hoeft juist niet gratis, het gaat om klantvriendelijkheid en het hoeft niet eens allemaal bij dezelfde dienst. Check deze link eens; https://www.youtube.com/watch?v=kvkWkNohcrc
Ik weet niet hoor, maar ik vind streamingdiensten zoals ze nu zijn, pure ellende. Maar dat ligt misschien aan mijn kijkgedrag. Ik heb een eigen watchlist aan films die ik wil zien. Als ik een fim wil kijken, dan filter ik die lijst op het genre waar ik op dat moment zin in heb en kies vervolgens een film uit.

Hier komt het verschil.
  • Streamingdienst: ik zoek uit op welke dienst de film te zien is (wat een uitdaging op zich is, want de meeste streamingdiensten publiceren geen lijsten), neem daar een abonnement op, registreer, betaal, kijk de film, zeg het abonnement weer op, moet nog een maand opletten dat mijn abonnement niet stiekem door loopt.
  • Piracy: ik draai de mkv vanaf mijn eigen schijf, in de allerhoogste resolutie en bitrate, met ondertitels. Omdat ik namelijk een watchlist heb, heb ik alle tijd gehad om de films te kunnen downloaden en er ondertitels bij te zoeken.
Maar de meeste mensen gaan er heel anders mee om. Die starten Netflix en kiezen een film die toevallig voorbij komt in de aanbevelingen. Daar staan soms wel leuke films bij, maar meestal is het waardeloze meuk die niet hoger dan een 5 scoort op IMDB.
Tip: https://www.justwatch.com/ heeft een up-to-date overzicht van wat waar te streamen is. Staat ook IMDb gelijk bij.

En tja, ik hoef niet per se elke mogelijke film gratis te kunnen streamen. Ik hop elke paar maanden naar een andere streaming dienst, en dat staan er altijd wel weer een paar nieuwe dingen op die ik wil zien.

Als ik een nieuwe film graag wil zien (komt niet heel vaak voor), dan waarom niet in de bios?

Als ik een oude film graag wil zien, dan is die vaak bij de meeste pay-per-view aanbieders voor een paar euro beschikbaar. Niet altijd gek genoeg - vast eigendom van een studio die niet op geld uit is? ;-)

Ik betaal niet voor kabel.

Het film en tv aanbod is wat mij betreft veel beter en goedkoper dan 'vroegah'.
Een film digitaal huren is veel makkelijker dan piraterij. Die bibliotheken hebben bijna alles, je krijgt meteen professionele ondertiteling erbij, en hij speelt direct af.
Zou het om gemak gaan, dan bestond filmpiraterij dus niet.
Door de versplintering wordt dat dus steeds moeilijker. Je zegt het zelf al: bibliotheken, als in meervoud. Eerst zien waar ik die film kan huren, dan daar mijn betaalgegevens invoeren en betalen, dan hun app downloaden en dan kijken. Piraterij is tegenwoordig Radarr aanslingeren, zoeken en achterover zitten tot de film vanzelf in je media player verschijnt die je voor al je media kan gebruiken.

Dat je dat ongemakkelijke moment hebt dat iemand je vraagt waar je die film kan kijken die je zo goed vond, en je het antwoord schuldig moet blijven omdat het toch allemaal niet uitmaakt voor jou. Dat noem ik toch wel gemak dan.

Ondertitels zijn wel hit & miss, dat moet ik toegeven.

[Reactie gewijzigd door Sfynx op 17 november 2025 22:51]

Precies. Laatst zin in een film uit 1985 die ik op BRD heb op de vliering in een doos die daar na de verhuizing is beland. NERGENS online te krijgen, had best nog wel een paar euro willen betalen om te "kopen" (eigenlijk niet tijdsgebonden huur tot ze besluiten het er af te halen). Wat doet een normaal mens dan?

Ajoi mates....... Binnen 5 minuten heb ik de film netjes in mijn thuiskopie locatie. Dat verslaat 8 dozen uitpluizen voor dat ene schijfje. Waar ik vervolgens ook nog eens herinnerd wordt dat ik niet mag kopiëren ...

Tja dat kan helemaal niet volgens de wet, maar ik betaal thuiskopie heffing......
En daarmee onderschrijf je dus zijn punt.
En nog even afgezien van alle argumenten die je aandraagt: de berekingsmethode.

Het is een middel om de geleden schade van artiesten/rechthebbenden te compenseren. Echter in het begin staat de volgende, veelzeggende opmerking: "Schade is een heel lastig begrip. Ik denk dat we ons daar helemaal niet in moeten begeven."

Met andere woorden: ze hebben werkelijk geen flauw idee hoeveel de schade is die ze moeten compenseren. Hoe ga je dan terugrekenen naar een bedrag per telefoon/pc/whatever.
Met andere woorden: ze hebben werkelijk geen flauw idee hoeveel de schade is die ze moeten compenseren.
Ik snap ook niet zo goed welke schade ze zouden willen compenseren. Alle genoemde voorbeelden zijn namelijk voorbeelden die nergens op slaan en geen inkomstenderving geven. Dus als je die voorbeelden zou gebruiken zou je netto uitkomen op een paar euro totaal per jaar.

Er wordt geen enkele artiest benadeeld door het maken van een reservekopie, want de licentie is op het werk en niet op het medium.
Exact. En dat weten ze zelf ook wel. Vandaar dit k-antwoord wanneer de vraag over de hoogte van de geleden schade komt.
Het uitbetalen is voor deze stichting ook niet interessant, of geen doel.
Het doel van deze stichting is het geld wat aan de strijkstok blijft hangen, naar eigen zeggen "slechts" 5 a 10%.
Deze organisaties zijn alleen maar op eigenbelang uit (geld en voortbestaan).
Het slaat ook nergens op.

Want de totale inkomsten uit bijvoorbeeld muziek voor een artiest is maar iets van 10-15% of zo. De rest van hun inkomsten komen uit live concerten en andere diensten. Dus wat is nu echt de "schade" als zeg 5% van hun muziek via illegale/thuiskopie bij de luisteraars komt. Dat is dan 5% van die 10-15%.

Voor acteurs is dat dan wel wat anders. Daar is het vaak loon voor de film en percentage bioscoop opbrengst, maar niet echt normaal om per gekeken film uit te gaan betalen. Dus acteurs hebben hier geen baat bij. De producenten daarentegen wel.

Voor auteurs is het natuurlijk per exemplaar wat is verkocht.

Dus als je strikt zou kijken is het (op papier) alleen interessant als je hoofd inkomen op basis van exemplaren is en niet uit andere bronnen of gewoon loon. Maar hoeveel wordt nu echt nog illegaal gedownload want als iemand een thuiskopie maakt hebben ze het al gekocht (dus geen schade).
De directeur die zelf niet snapt dat een offline kopie via Spotify hetzelfde is als een direct play - enkel de termijn waarop het lokaal is opgeslagen is anders, en de betaling aan de ariets wordt gewoon meegenomen als je offline 'streamt'.

Maar dit is toch ernstig? Een onzinclub met mensen die zelf in de onzin geloven en NIEMAND die daar blijkbaar werkt en eens gaat nadenken: heee, onze directeur roept onzin en snapt er niks van.

Ik denk echt dat hij zelf dacht een goed verhaal te hebben, dat is eigenlijk ergens wel zielig. Geef het stokje door, hef de toko stilletjes op en we hebben het er niet meer over.

[Reactie gewijzigd door DealExtreme2 op 17 november 2025 11:31]

Zodra je de technische details hebt uitgelegd krijg je eerst 5 seconden stilte, waarop vervolgens de vraag komt: “Dus eigenlijk moeten we ook een thuiskopieheffing op RAM zetten. Goed idee, daar gaan we werk van maken!”
Ssshtt nee breng ze nou niet op kog meer ideeën.
Waarschijnlijk proberen ze recht te lullen wat krom is, om de toko juist overeind te houden. Maar dat lukt dus niet, omdat er eigenlijk geen goed verhaal meer te bedenken is. De heffing zit ook precies op de artikelen die nog wel verkocht worden anno 2025 en niet meer op de lege cassettebandjes en cd's.
Hulde voor deze reactie! De spijker op z'n kop.

Uit het eerste deel wordt al direct duidelijk dat het één en al BS is. (Zogenaamde) schade is moeilijk te bewijzen en te kwantificeren, maar toch zit er een heel inkomensmodel achter want cirkelredenering. Parasitaire belangenclub die zo snel mogelijk opgedoekt moet worden.

@Tweakers: ik vind het een heel interessante insteek en tof dat jullie dit artikel schreven. Maar als ik een tip mag geven: breng ook eens experts van de andere kant van de tafel met deze lui rechtstreeks in gesprek, zoals Engelfried. Nu hebben deze mensen - mijns inziens - onterecht volledige spraakruimte, waardoor het toch wat overkomt als een promopraatje (hoewel jullie zeker goede vragen gesteld hebben). Dit was ook zo bij het artikel rondoom buma-stemra met Tim Kuik als ik het me goed herinner. Laat ze maar eens goed zweten ipv hun promopraatje af te draaien.

[Reactie gewijzigd door tweaker1020 op 17 november 2025 10:16]

Zou jij reageren als je benaderd wordt door media om een twistgesprek te hebben met een criticus over het nut van je werk?
Twistgesprek zou ik het niet noemen... er zijn genoeg andere neutrale termen die je hiervoor kan gebruiken. Debat klinkt al beter; duo-interview is een andere. Tweakers kan natuurlijk ook garanderen dat het niet een eenzijdig gesprek/slachtpartij wordt door de gespreksleider/neutrale omgeving.

Los daarvan moet je als belangenorganisatie natuurlijk ook je standpunten kunnen/durven verwoorden in een meer kritische omgeving. Het is aan hen om het zgn. belang aan te tonen en dat mag zeker ter discussie staan.

[Reactie gewijzigd door Tweaker2020 op 17 november 2025 11:37]

Nee, maar zou dan juist daarom betere argumenten hebben. Nu is het supersimpel om al hun argumenten te weerleggen met wettelijke informatie of gewoon logisch nadenken.
Misschien wil Arnoud er zelf wel op reageren in de comments onder het artikel. :) Die loopt hier regelmatig rond. Maar het zou inderdaad beter passen in het artikel.
Er staat een reactie van hem op het artikel in een van de blauwe context delen in het artikel.

(Ctrl+f Reactie van Engelfriet)
Ah, verwarrend, ik dacht dat dit een citaat zou zijn uit het artikel dat er net voor gelinkt wordt. (Dat stukje met de link, "Ict-jurist Arnoud Engelfriet noemt dit een weeffout in de wet.") Maar dat is dus een *nu* reactie, in plaats van een "toen" reactie. :+
Dit gewoon duidelijk, hier hebben we te maken met een baantjes machine. Stichting thuiskoppie voorziet zijn eigen bedrijf waar als ze je leuk vinden kun komen “ werken “ en er een fijne boterham verdienen.
Ik zat net te denken… Alleen al het bepalen van hoeveel van welk type content er op welke type medium staat, en dan ook nog in statistisch significante hoeveelheden, dat is veel werk. Zelfs als je speciale software hiervoor hebt die je het domme tel-werk uit handen neemt, moet je nog steeds mensen zo gek zien te krijgen je hun telefoon, privé laptop, tablet, desktop, usb-sticks, thuisserver, losse backup-up schijven, settopboxen, slimme horloges te laten inzien. Je zal voor je werk maar heel de dag kopietjes van media door een controle-app trekken.
Ach ja, als iemands boterham ervan afhankelijk is dat hij het niet begrijpt, dan gaat ie het nooit begrijpen.

Sneu genoeg dat iemand die volgens mij intelligent genoeg is besluit z'n tijd te verdoen met rechtpraten waarvan hij zelf dondersgoed weet dat het krom is. Het zal je leven maar zijn.
Heerlijk lezen. Dankjewel.
HULDE! fantastisch verwoord.

Wil nog toevoegen dat het volstrekt onduidelijk is waar het geld naar toe gaat, en of dat wel redelijk is. Wie bepaalt wie de gedupeerde is en wie dus geld moet ontvangen uit de betaalde heffingen? Het argument dat een artiest inkomsten misloopt door opnames tijdens een concert is leuk maar die artiest ontvangt niet die gederfde inkomsten terug via deze stichting, ik durf de stelling wel aan dat een band met 100 man bezoekers 0.0 ontvangt van deze stichting
Het hele probleem met dit systeem is dat er een hele industrie onstaat die hiervan afhankelijk is geworden zonder dat de kosten en baten duidelijk zijn. En dat men krom recht kan praten want het systeem wordt toch niet afgeschaft het kost te veel moeite en heeft te weinig prioriteit. Dus we zitten hier komende jaren nog aan vast.
Stel je voor dat je de trouwfoto's kwijt bent en geen back-up hebt gemaakt, maar de fotograaf heeft ze nog, dan moet je terug naar de fotograaf en betaal je nog een keer voor hetzelfde auteursrechtelijk beschermde materiaal. Op het moment dat de fotograaf die back-ups niet kan verkopen omdat iedereen braaf zelf een back-up heeft, zou je dus kunnen zeggen dat de fotograaf inkomsten misloopt en daarvoor vergoed moet worden.
Dat vind ik nog wel de beste. Stel je voor dat ik m'n muntenverzameling/sierraden/goudvoorraad in m'n kluis bewaar, dan benadeel ik de winkelier waar ik deze gekocht heb omdat ik geen nieuwe hoef te kopen mocht er ingebroken worden in m'n huis.
Misschien moet er een backup-tax uitgevonden worden op kluizen om de winkeliers te vergoeden?
Kortom, kantoorpanden/ruimtes en salarissen to hun pensioen moeten ook betaald worden.
Wauw, Ze kunnen het zelf niet eens daadwerkelijk verantwoorden


[...]

Pardon my French maar wat een K*treden.

Volgens de auteursrechten koop ik een licentie op het gebruik van een werk, de drager is daarbij niet belangrijk. Als ik dus de licentie heb op het werk (om te luisteren, te lezen of te bekijken) en het medium, maakt niet uit, waarom moet er dan wel extra geld worden betaald voor het mogen maken van een back-up, terwijl als ik een defecte disk heb, de industrie niet de disk omwisselt en zegt, ja maar je had de licentie en niet per se het medium dus ja dit mag tegen kleine vergoeding. Nee je moet dan gewoon opnieuw een licentie afnemen.
Dit is eigenlijk de essentie van het probleem: het auteursrecht gaat over een licentie om iets te doen met auteursrechtelijk materiaal. In die redenering hebben ze een punt als ze spreken over het opnemen tijdens concerten bijvoorbeeld, daar heb ik persoonlijk ook niet zo'n probleem mee, al doe ik het zelf nooit. Idem voor het delen van foto's, krantenartikels...

Als we spreken over de backups van de trouwfoto's, of het offline beluisteren van streamingabonnementen (ik betaal daar aan Netflix/Spotify/... voor om te kijken of te luisteren, er is binnen het auteursrecht geen zinnige reden te vinden waarom er ineens extra betaald moet worden als de internetverbinding op de trein kan wegvallen), raakt de redenering kant noch wal. In die redenering kan een aanbieder van openbaar vervoer ook autobezitters gaan aanklagen en een autofabrikant OV-gebruikers en de meubelfabrikant misschien ineens ook de leverancier van brandalarmen en brandblussers?

Die mannen zouden meer support krijgen bij hun verhaal als ze niet zouden proberen om er zoveel irrelevante zaken bij te trekken. Geef voorbeelden die effectief over het auteursrecht gaan, niet alle andere mogelijke business cases voor auteursrechthouders.
Kunnen we deze reactie niet opnemen in het artikel? Dit legt het veel beter uit als het gewauwel van de heren van beide stichtingen!
Ik zou je graag een + geven alleen mag dat nog niet door mijn account status.
Ik kan hier zo pissig van worden. Gewoon 0 inhoudelijke argumenten voor een systeem wat zelfs door juristen als krom wordt gezien.
Wel, de kern is en blijft gewoon dat de eigenaars van een auteursrechtelijk beschermd werk recht op een vergoeding hebben als er een kopie van hun werk wordt gemaakt en daar ga je nergens op in hoe dat wel geregeld zou kunnen worden. Uit het verder beste, meest leesbare en voor niet-juristen begrijpelijkste verhaal over de thuiskopie gebruik je elke flinter om een zo negatief mogelijk beeld te schetsen over auteursrecht en rek je natuurlijk niet perfecte analogieen zoals straatverlichting en de koffie op tot ze -uiteraard- voltrekt idiote consequenties hebben. Net zoals moeiteloos kan voor democratie en de grondwet, overigens.

Het is gewoon duidelijk dat jij vindt dat je gewoon vrij en gratis alles moet kunnen kopieren. Dat vind je ongetwijfeld best wel een beetje onrechtvaardig tegenover de mensen die die films, boeken en muziek maken maar een praktische regeling treffen om ze wel te compenseren voor het anders gratis gebruik maken van hun werk is zoooooo onrechtvaardig voor mensen die niet zoveel kopieren dat het hele auteursrecht beter morgen afgeschaft kan worden.

Toch?
Het is gewoon duidelijk dat jij vindt dat je gewoon vrij en gratis alles moet kunnen kopieren. Dat
Ga je daar lekker, met je stroman?
maar een praktische regeling treffen om ze wel te compenseren voor het anders gratis gebruik maken van hun werk
Daar gaat deze regeling helemaal niet over. Dit gaat om het kopiëren (hoe dan?!) voor eigen gebruik van werk waar je al voor betaald hebt.

Toen ik vroeger als jongetje muziek opnam van de radio op cassettebandjes hadden ze misschien een punt. Nu? Pff..

[Reactie gewijzigd door vanviegen op 17 november 2025 23:01]

Wat ik ook vreemd vind, is dat T.Net dergelijke wedervragen niet heeft gesteld tijdens het gesprek?
Dit lijkt nu op een eenzijdige advertorial van de Stichting Thuiskopie om het bestaansrecht van hun bestaan recht te lullen.
Je vergat deze:

Het op legale wijze downloaden van een boek, muziek of serie telt ook als het maken van een thuiskopie. Als consument betaal je daardoor vaak in feite dubbel: voor zowel de download als de thuiskopieheffing. Ict-jurist Arnoud Engelfriet noemt dit een weeffout in de wet. Hoe kijken jullie hiernaar?

Zijlmans: "Dat zien wij toch echt heel anders. Wij vinden dat niet zozeer een weeffout, maar een denkfout. De vervolgkopieën op eigen apparaten tellen mee, maar de eerste aanschaf is heel wat anders. Als je een boek downloadt op je e-reader, heb je daarvoor betaald. Als je vervolgens vervolgkopieën maakt, dan is het een thuiskopie en dan is het vergoedingplichtig. Er wordt dus niet dubbel betaald, want er geldt geen thuiskopie op de eerste download van een aangeschaft werk."

Maar uiteindelijk heb je dus al thuiskopieheffing betaald voor e reader of opslagmedium. Het klopt dus niet.
Er wordt dus niet dubbel betaald, want er geldt geen thuiskopie op de eerste download van een aangeschaft werk.
Maar je hebt de heffing idd al wel betaald voor de e-reader. F
Volgens de auteursrechten koop ik een licentie op het gebruik van een werk, de drager is daarbij niet belangrijk.
Dat uitgangspunt klopt al niet waardoor de rest van het verhaal ook rammelt. Er zijn vormen waarbij je een licentie koopt, maar bij een CD koop je die specifieke CD. Een kopie ervan is dan een thuiskopie waar volgens de wet een heffing voor geldt. Je redenering dat je voor een licentie hebt betaald om de muziek te beluisteren gaat in dat geval niet op.
maar bij een CD koop je die specifieke CD
Bij een CD koop je geen auteursrechten en geen reproductierechten. Je koopt alleen de drager, plus een gebruikslicentie om het werk te beluisteren. Niet méér, niet minder.
Dat is precies waarom je geen kopieën mag verspreiden, niet mag rippen voor derden, en de CD niet mag “uitlenen” als verkoopvervanging. Als je daadwerkelijk volledige rechten zou krijgen bij aankoop van de CD, dan zou dat wél mogen. Maar dat mag niet.

De drager is juridisch irrelevant voor het auteursrecht.
Het auteursrecht blijft bij de maker/producent, ook als jij fysiek eigenaar wordt van de CD.
Je redenering dat je voor een licentie hebt betaald om de muziek te beluisteren gaat in dat geval niet op
Dat is letterlijk het enige wat je koopt, naast het fysieke schijfje. Dit is juridisch onhoudbaar.
Je koopt de drager, en je krijgt (contractueel/impliciet) een beperkte licentie voor gebruik van het werk. Dat is al veertig jaar vaste jurisprudentie.
  • HvJ EU - UsedSoft / Oracle (C-128/11)
  • HR 19 januari 1979 - De Nieuwe Revu (NJ 1979/412)
  • HvJ EU - Infopaq (C-5/08)
  • HvJ EU - ACI Adam (C-435/12)
  • HvJ EU - Art & Allposters (C-419/13)
  • Rechtbank Den Haag 30 maart 2022 (ECLI:NL:RBDHA:2022:3402),cassatie Hoge raad: ECLI:NL:HR:2024:712
Je gaat voorbij aan hoe het in Nederland en Duitsland geregeld is. Je mocht niet zomaar een kopie maken voor eigen gebruik. Om dat mogelijk te maken is de thuiskopieheffing ingevoerd. Hierdoor mag je wel een kopie voor eigen gebruik maken. Je interpreteert de wet op je eigen manier.
Ja maar dat is verder dus niet relevant voor hoe de structuur in elkaar steekt. De thuiskopie uitzondering geeft mij niet ineens meer rechten. Er is een uitzondering op het verbodsrecht, maar daardoor krijg ik niet ineens reproductierechten.

Ik koop nog steeds een gebruikslicentie voor het werk, de drager is daarbij niet belangrijk. Ik heb niet andere rechten voor iets wat op CD is uitgebracht tov hetzelfde werk op vinyl of schilderij. Alle drie mag ik niet reproduceren. Ik mag wel een back-up maken voor eigen gebruik dankzij deze wetgeving

Ik interpreteer niets anders dan precies wat de wet en het Hof van Justitie zeggen. De drager is totaal irrelevant voor de rechten die je krijgt.

Je koopt met een exemplaar:
  • de fysieke drager
  • en een beperkt gebruiksrecht
  • maar géén auteursrechtelijke bevoegdheden.
De thuiskopie uitzondering bevestigt dat juist, hij is nodig omdat je geen reproductierecht hebt, niet omdat je het via de CD zou krijgen. Het originele standpunt waar jij op reageerde is dan ook gewoon correct.

Het probleem zit em er alleen in de achterlijke manier van innen, het vaststellen van zogenaamde schade en de verdeling waarmee de gelden uiteindelijk worden uitgegeven.

Ik snap niet hoe ik er dan aan voorbij ga hoe het geregeld is? De wettelijke grond is prima, de uitvoering is gewoon ruk. In deze tijd van digitalisering vind ik het bijzonder matig dat ik moet betalen voor zaken waar ik op andere manieren al voor betaald heb dat dit geregeld wordt met de rechthebbende.

Als ik een nummer koop via iTunes heb ik het nummer DRM vrij gekocht en mag ik kopiëren wat ik wil voor eigen gebruik dat is zo afgesproken met de rechthebbende die zijn muziek daar publiceert. Daarom is het DRM vrij en mag iTunes het kopiëren naar smartphones. De maker wordt daarvoor gecompenseerd.

Gebruik ik Apple Music of Spotify met lokale cache dan betaal ik daar expliciet voor (werkt niet zonder premium) daarvoor is vooraf toestemming verkregen bij de rechthebbende en er wordt per afspeelgebeurtenis een vergoeding betaald.

Hier kán de thuiskopie regeling dus niet voor gelden (want toestemming is gewoon al afgegeven) en toch blijft de stichting hier wel gelden voor innen (heffing op een iPhone of iPod toen) of aanvechten het weer ingevoerd te krijgen (zie netflix/spotify zaak)
Totaal mee eens.

Dit hele 'principe' van 'er wordt wat opgeslagen' dus is het een kopie en aangezien je iets overneemt moet je betalen is van hetzelfde niveau als lucht inademen; er wordt iets naar binnen gehaald en daar heb je voordeel bij en die lucht; die was niet van jou - dus daar moet je voor betalen.
En sommige mensen ademen meer lucht dan anderen dus moet iedereen maar betalen toch?

Klopt helemaal (lijkt het) maar is het zinnig cq. eerlijk?

Dit is vooral: "we krijgen hierdoor geld en dat willen we graag zo houden".
Naja als het dan ook nog sense zou maken voor de wet (en er dus correcte uitgangspunten gebruikt zouden worden) dan had ik nog zoiets gehad van, mja oke, toen het nog als compensatie werd gebruikt voor downloads, fair ofzo.

Maar nu worden dingen waar je al voor betaald (caching van spotify) en waar expliciet toestemming voor is gegeven door de rechthebbende, nog een keer onderhevig aan Thuiskopieheffing zonder valide reden.
Het bizarre is dat niemand écht kan zien waar het geld precies heen gaat. De tarieven worden bepaald door SONT, een club waar de partijen die de heffing ontvangen gewoon zelf aan tafel zitten. En Stichting Thuiskopie int het geld en verdeelt het, maar geeft geen openbaar, gedetailleerd overzicht van wie uiteindelijk wat krijgt. Alleen wat globale percentages, verder niks controleerbaars.

Van die ± 35 miljoen euro per jaar die binnenkomt, gaat volgens hun eigen cijfers:
  • 32,30% naar audio
  • 45,45% naar audiovisueel
  • 13,75% naar geschriften
  • 8,50% naar beeldwerken
Maar wie daarbinnen iets krijgt, hoeveel, en waarom — dat is compleet onzichtbaar. Je kunt dus nooit controleren of de heffing daadwerkelijk uitkomt bij de mensen die jij denkt dat je betaalt.

En dan de bedrijfskosten: ze zeggen zelf dat 5 tot 10% van het totale bedrag opgaat aan hun eigen organisatie. Dat is dus 1,75 tot 3,5 miljoen euro per jaar aan overhead van een private club die een verplichte heffing uitvoert en verder nauwelijks transparantie biedt.

Samengevat: de ontvangers bepalen mee hoeveel er geheven wordt, de verdeling blijft grotendeels achter een gordijn, en elk jaar verdwijnt er een paar miljoen aan kosten voordat er ook maar één maker iets krijgt. Dat is geen belasting, geen publieke voorziening, maar een private geldstroom waar consumenten verplicht aan meebetalen zonder enige controle.
Edit: En de onderverdelers houden óók nog soms 10% in. Dus 10% van de overgebleven 90%. Staat hier: https://pictoright.nl/makers/collectief/thuiskopievergoeding/
Pas op het moment dat Pictoright daadwerkelijk een vergoeding uitkeert houden wij daar 10% van in, de aansluiting zelf is gratis!
Erger nog, de stichtingen mogen het blijkbaar uitgeven hoe zij dit zelf willen. (zoals niet aan artiesten)

Stichting STAP (de enige ontvanger van Onderverdeling Audio Producenten)

Die stoppen geld in de Edison stichting die feestjes geeft. Staat hier in de jaarrekening: https://www.stichtingstap.nl/wp-content/uploads/2024/08/DEF-jaarrekening-STAP-2023_ondertekend.pdf Dat geld (van kopieheffing dus) gaat naar een 'cultureel sociaal fonds', waaronder de Edison stichting, waar vanuit feestjes worden bekostigt zoals "Edison Pop en Edison Jazz & Klassiek"

Ik quote:
Gezien de kleinschaligheid van STAP zijn de bedrijfskosten niet uitgesplitst naar rechtencategorie (Thuiskopievergoeding, Leenrechtvergoeding, EMSBOD en Secundair Muziekgebruik Videoplatform), alsook voor sociale, culturele en educatieve diensten. Het grootste deel van de kosten kan toegerekend worden aan Thuiskopievergoeding.

[Reactie gewijzigd door Triblade_8472 op 17 november 2025 14:45]

En voor je inschrijving als rechthebbende moet je ook nog zelf betalen... dus je krijgt tot 3.5M Euro van de ene kant... Abonnementsgeld van de andere kant EN je betaalt geld uit dat je niet zelf hebt moeten ophoesten en daar room je ook nog 10% van af...

Ik vind het apart....

1.3m personeelskosten en er staan 14 mensen op de payroll... :o

[Reactie gewijzigd door Awesomo4k op 17 november 2025 16:47]

Inschrijven kàn gratis, al is er zeker ook een betaald abonnement. En ze pikken sowieso dus 10% in, gewoon omdat het kan. Voor hun bonus denk ik dan.
bedankt voor de toevoeging. goeie input
Idee: wie weet zit daar de sleutel om van de thuiskopie heffing af te komen: misschien worden er wel hele schimmige figuren gefinancierd. We hoeven maar 1 terrorist, mensensmokkelaar of drugshandelaar te vinden die als artiest of kunstenaar geld van ze ontvangt en dan hebben ze daar een enorm probleem.
Ja, dat is steeds vaker zo, heb ik het idee. Veel verzekeringen (zoals ziektekosten en WA indien men auto rijdt bijv.) zijn verplicht. Veel voorzieningen (zoals Internet) zijn noodzakelijk en gebruiken infrastructuur waar met belasting voor betaald is, maar de tarieven blijven stijgen.

En de rode draad: al die extra instanties zijn bedrijven en geen overheden dus hebben maar 1 doel; winst maken....
Vergelijkingen als "het kost zoveel, minder dan een kopje cappucino" vind ik zo onzinnig om kosten te rechtvaardigen. Het geheel leest verfer wmb nog steeds weg als gewoon een reden om te belasten en niet op een rechtvaardige manier. Vooral dat filmen van concerten slaat als een lul op een drumstel. Dan willen we het opeens niet meer hebben over schade maar over auteursrechteninbreuk. Dit laatste zou geen begrip zijn als er geen schade zou zijn bij inbreuk. Men kan het zelf ook niet uitleggen dus lijkt wel.
Her meest duidelijke voorbeeld dat ze vooral bezig zijn met achteraf rechtvaardigen is dat “een backup de kans ontneemt om je nog een keer het materiaal te verkopen”

Vast nog met een strak gezicht gezegd ook.

Graag ook een heffing op sloten, immers als iedereen netjes zijn fiets op slot zet, lopen fietsenmakers inkomsten mis!

Sowieso leest het hele stuk alleen maar als verdediging van de status quo (met hun koppen cappuccino).

Overigens, zijn er Tweakers die twijfelen of het aangekondigde nieuwe systeem goedkoper of duurder zal uitvallen met deze twee figuren aldaar?
Daarnaast, wat is het met die bizar hoge vergoeding op mobieltjes, ik en letterlijk mijn hele familie (en eenieder die ik ken, doet zover ik weet), doet niks illegaals op hun mobieltjes, of is die 3 foto's van mijn vader van het André Rieu concert van de zaal die €5.70 waard. :?

In de tijd van de Makers Twilight- en CrazyBytes-cd's veroordeeld, kan ik me nog wat voorstellen van de vergoeding, vandaag de dag echt niet meer!

En de Entertainmentindustrie zijn zeker niet de Good Guys:
Wikipedia: Taylor Swift masters dispute
https://www.cbsnews.com/p...rd-labels-famous-feuds/4/
https://loudwire.com/musicians-battled-record-labels/
YouTube: This Record Label Is Trying To SILENCE Me
https://www.google.com/se...abel+fight+with+musicians

De entertainmentindustrie probeert al jaren van zowel consumenten als van makers, de laatste cent uit hun portemonnee te roven!

Ben een beetje klaar met de leugens en krokodillen tranen van die lui!
of is die 3 foto's van mijn vader van het André Rieu concert van de zaal die €5.70 waard.
Ik verwacht eigenlijk dat jouw reclame voor André hun wat waard is. Zij zouden jou moeten betalen voor het reclame maken.
De vergoeding is niet bedoeld om illegale downloads of muziek te compenseren maar legale. Je mag een kopie van je eigen legale CD maken. Daarvoor is de thuiskopieheffing.
of is die 3 foto's van mijn vader van het André Rieu concert van de zaal die €5.70 waard.
Ik weet niet hoor, maar jij had gewoon ook naar het concert kunnen gaan zodat je precies die twee foto's zelf had kunnen zien. Let wel NIET MAKEN want dan moet je betalen voor je thuiskopie. Ach die arme Andre die nu anders inkomstederving had door die 3 foto's. Goddank de thuiskopie heffing.

Serieus laats met de verhuizing nog een paar collector item Twilight DVD's weg gegooid.....

[Reactie gewijzigd door phoenix2149 op 17 november 2025 14:35]

Ach die arme Andre die nu anders inkomstederving had door die 3 foto's
Still better story than twilight
Inderdaad.

En heel veel artiesten willen graag dat je foto's maakt en die deelt op de socials. Vaak genoeg gehoord dat ze dat zelfs vragen aan het publiek. Gratis reclame, maar als het op verzoek is, is het dan nog wel een illegale kopie?
Voor mij is het filmen of fotograferen van een artiest (of iets in die trant) te vergelijken met de door foto's na een rit in een attractiepark. Kost het geld, laat maar zitten. Hmmm... heel Dutch of niet? Dus waarom preventief gestraft worden voor een "crime I didn't commit"? En aangezien ik bijna alleen foto's maak tijdens vakanties, vraag ik mij af of iemand in bijvb. Egypte aanspraak kan maken op een vergoeding voor die foto's die ik laatst daar heb gemaakt. Of sla ik nu weer door? ;)

Briene Zijlmans en Guus Bleijerveld lullen krom wat recht is en recht wat krom is en beschermen gewoon hun shady baan. Eén jaartje directeur (Briene) is natuurlijk ook nog net niet genoeg om vervroegd met pensioen te kunnen.

[Reactie gewijzigd door Obfzk8R op 17 november 2025 09:19]

En aangezien ik bijna alleen foto's maak tijdens vakanties, vraag ik mij af of iemand in bijvb. Egypte aanspraak kan maken op een vergoeding voor die foto's die ik laatst daar heb gemaakt. Of sla ik nu weer door?
Één cappucino op een vakantie is toch bijna niks..... Lijkt me wel terecht om de piramidebouwers een beetje te ontlonen :)

[Reactie gewijzigd door _Pussycat_ op 17 november 2025 10:57]

Liever de nazaten van de piramide-bouwers €5 doen, dan de die Thuiskopie-gasten die in hetzelfde vliegtuig zitten als ik naar "dezelfde" vakantiebestemming, maar dan eerste klas vliegen naar hun zoveelste woning (villa) aldaar, i.p.v. de soms bedenkelijke 5-sterren-hotel/resort waar ik beland. }>
Ik ga weleens bij lokale bandjes kijken en best vaak is er steeds dezelfde persoon die vrij goede opnames maakt van deze concerten, hij heeft een soort camcorder met een externe microfoon. Meeste bandjes hebben hier totaal geen problemen mee en zijn youtube account is echt goud voor de lokale muziek scene. Gaat ook zo 20 plus jaar terug.
maar als het op verzoek is, is het dan nog wel een illegale kopie?
Nee dan heb je gewoon toestemming gekregen. Dat val dan onder reproductierecht
Vooral dat filmen van concerten slaat als een lul op een drumstel.
Persoonlijk ben ik van mening dat het filmen van concerten op zich al een achterlijk ding is, maar zoiets levert eerder geld op door het vergroten of stabiliseren van de fanbase, dan dat er netto schade aan is.
Het is hooguit 'oneerlijk' als iemand zijn opnamen op een streaming-site plaatst en op die manier geld genereert, maar dat is nu juist weer iets wat de thuiskopie-heffing níet dekt.

Jouw mening over
dat is twee euro per persoon per jaar. Dat bedrag, minder dan de helft van de prijs van een cappuccino
deel ik volledig en geeft aan hoe desbetreffende persoon buiten de realiteit staat, en zelfs in welke regio deze persoon woont.
Zeker weten! Door een filmpje op YT van een concert van Chris Minh Doky heb ik hem ontdekt en zijn albums gekocht op iTunes. Dus zeker goede reclame.
Als ik iedere branche ieder jaar een kop cappuccino moest gaan betalen had ik geen geld meer over om voor mezelf een kopje te kopen. Misschien moet er een stichting komen die de gehele Nederlandse bevolking mij ieder jaar 10 cent laat betalen. 10 cent mist toch niemand? Levert mij 1.8 miljoen op jaarbasis op. Waarom? Nee, dat moet je niet vragen. De echte vraag is "waarom niet?". Toch?
Dat filmen en dan delen op socials snap ik ook niet. Als zo'n opname onder de thuiskopieheffing valt, dan mag je de opname toch helemaal niet delen? Je mag toch alleen voor eigen gebruik een thuiskopie maken?
Jemig wat en klassiek 'wij van WC eend'-verhaal. Stel je toch eens voor dat je alleen al bijna 6 euro per verkochte smartphone in Nederland opstrijkt. Dit is en blijft gewoon gelegaliseerde maffia. Verder gemiste kans dat niet verder wordt ingegaan op de kosten van de bedrijfsvoering. We moeten het er maar mee doen dat ze niet in een paleis zitten, maar welke kosten zijn er dan wel gemoeid met de uitvoering door deze stichtingen?
Zoals in hun jaarverslag te zien is:

| Personeelskosten | 147.000 |
| Kosten Cedar | 831.000 |
| Kosten bestuur en toezicht | 234.000 |
| Advieskosten | 411.000 |
| Kosten marktonderzoek | 33.000 |
| Contributies en bijdragen | 38.000 |
| Kosten SONT| 201.000 |
| Overige bedrijfslasten | 58.000 |

Bron: https://jaarverslagen.ced...g-2024/downloaden-als-pdf

Het bestuur bestaat uit 9 benoemde leden, een voorzitter, secretaris en penningmeester.
Er staan 5,6 FTE op de lijst.
Bedrijfslasten zijn 6% van de rechtenopbrengsten.

SONT, welke als kosten zijn vermeldt, is een aparte organisatie en heeft een voorzitter, 2 adviseurs, 6 vertegenwoordigers

Geen idee wat ze met Cedar bedoelen. Software?

[Reactie gewijzigd door Piemol op 17 november 2025 09:29]

Dus het bestuur is met 10 man (secretatis en penningmeester zijn leden van het bestuur zie ik). Dat is dus €23.400 per persoon. Er is nergens te vinden hoeveel keer ze per jaar samen komen maar mijn ervaring met dat soort organisaties is max. 1x per kwartaal omdat het grootste deel van die mensen nog 5-10 andere jobs hebben. Dat wil dus zeggen dat ze €5850 per vergadering opstrijken. Geen slechte verdienste voor een paar uur werk.

Cedar:
Cedar staat voor Centrum voor Dienstverlening Auteurs- en aanverwante Rechten. Cedar B.V. is een gespecialiseerd dienstencentrum voor auteursrechtorganisaties. Wij maken ons sterk voor het belang van auteursrechthebbenden.

Cedar B.V. voert uit naam van zijn klanten, zeven auteursrechtorganisaties, de volledige administratie van facturering van auteursrechtelijke vergoedingen tot de verdeling onder de rechthebbende auteurs, uitgevers en ander rechthebbenden.
Dus alle administratie en werk voor de stichting thuiskopie wordt gedaan door cedar. Ik heb dan geen idee waarvoor de stichting nog 5.6 FTE's nodig heeft want dat is dus allemaal management...

Overigens:
Naast Cedar B.V. bestaat de Stichting Cedar. In het bestuur van de Stichting Cedar zijn de voorzitters van de stichtingsbesturen vertegenwoordigd, die hun diensten bij Cedar hebben ondergebracht. Stichting Cedar is derhalve aandeelhouder van Cedar B.V. (zij bezit 100% van de aandelen).
In België richt je een vennootschap/bvba op om als VZW (vereniging zonder winstoogmerk) geld uit je organisatie te trekken. Volgens chatgpt heeft een stichting in Nederland hetzelfde probleem dat je geen winst mag uitkeren...
Hier zou ik wel is een diepgaand onderzoek van willen zien van Follow the money of ander onderzoeks platform. Want aan alles lijkt dit behoorlijk te stinken. En dat ze vooral opkomen voor "eigen belang"
Cesar is de manier waarop ze geld kunnen verdienen met hun stichting, aldus cedar.nl:
Stichting de Thuiskopie heeft haar uitvoerende werkzaamheden ondergebracht bij Cedar B.V.
Uit het jaarverslag dat je linkt volgt ook:
Cedar voerde in 2024 de volledige facilitaire dienstverlening uit voor zeven auteursrechtenorganisaties: Stichting Leenrecht, Stichting Lira, Stichting PRO, Stichting Reprorecht, Stichting de Thuiskopie, Stichting UvO en Stichting VEVAM. Daartoe behoren diensten als juridische zaken, nanciële administratie, communicatie, huisvesting en personeelszaken. Daarnaast neemt Stichting de Thuiskopie deel in het bestuur van Stichting Cedar, de aandeelhouder van Cedar B.V.
De diverse "goedbedoelde" stichtingen zitten samen in het bestuur van een stichting die enige aandeelhouder is van een bedrijf, en al die stichtingen nemen dan een contract af met dat bedrijf om daadwerkelijk wat te doen.

De mensen van Cedar hebben meer directeuren dan mening restaurant personeel heeft. Maar goed, die BV is dan ook waar het geld van een hele hoop stichtingen naartoe gaat, en iedereen wil zijn graantje meepikken.

Hun jaarverslag laat toch maar zien wat voor soort "stichting" dit is. De nevenfuncties van de mensen van stichting thuiskopie zijn ook een leuke, je ziet hoe dezelfde mensen meesnoepen van allerlei "auteursrechten"stichtingen om zo een dikke boterham te kunnen verdienen. Dat de grootste kostenpost naast hun sjoemel-BV "advies" is, doet toch vermoeden dat het tijd is om het bestuur te vervangen, aangezien de uitvoering volgens hun zelf volledig uitbesteed is.
Let me google that for you: "Cedar staat voor Centrum Dienstverlening Auteurs- en aanverwante Rechten. Cedar B.V. is het facilitair bedrijf voor auteursrechtorganisaties."
Ze organiseren er ook muziekevenementen van. Wat blijkbaar is geld naar rechthebbende niet nodig?

Hier heb ik het uitgeschreven: Triblade_8472 in 'Thuiskopieheffing geldt ook voor refurbished hardware van zakelijke markt'


Het komt erop neer dat Stichting STAP geld stopt in de Edison stichting die feestjes geeft. Staat hier in de jaarrekening: https://www.stichtingstap.nl/wp-content/uploads/2024/08/DEF-jaarrekening-STAP-2023_ondertekend.pdf

Dat geld (van kopieheffing dus) gaat naar een 'cultureel sociaal fonds', waaronder de Edison stichting, waar vanuit feestjes worden gekostigt zoals "Edison Pop en Edison Jazz & Klassiek"

Ik quote
Gezien de kleinschaligheid van STAP zijn de bedrijfskosten niet uitgesplitst naar rechtencategorie (Thuiskopievergoeding, Leenrechtvergoeding, EMSBOD en Secundair Muziekgebruik Videoplatform), alsook voor sociale, culturele en educatieve diensten. Het grootste deel van de kosten kan toegerekend worden aan Thuiskopievergoeding.

[Reactie gewijzigd door Triblade_8472 op 17 november 2025 10:51]

Erg mooi vanuit jullie dat Tweakers de moeite heeft genomen om vragen te stellen hierover! Maar man wat vind ik dit persoonlijk toch een zielige antwoorden.
minder dan de helft van de prijs van een cappuccino
Dit vind ik toch echt geen argument hoor. Zo kun je een hele hoop vergoedingen gaan bedenken om overal op te gooien. Waarom geen schadevergoeding op apparaten met camera's omdat je hier makkelijk de privacy mee kan schenden van anderen?
Inderdaad, heel goed dit van Tweakers... Maar ik denk dat het een tegenovergesteld effect heeft van wat de twee geïnterviewde mensen graag zouden zien. Waarschijnlijk zijn er erg weinig mensen op Tweakers die niet onmiddellijk door deze belachelijke redenaties heen prikken.
Waarschijnlijk zijn er erg weinig mensen op Tweakers die niet onmiddellijk door deze belachelijke redenaties heen prikken.
Gok dat de meeste Tweakers dit artikel daar überhaupt niet voor nodig hebben. Ik snap dat de lobby nattigheid voelt maar dit soort argumentatie die kant nog wal slaat maakt hun verhaal niet beter. In ieder geval niet richting mensen die enig kennis van tech hebben of niet zo maar iets accepteren want "het is maar de helft van de prijs van een cappuccino".

Hoe of hoe toont dit maar weer aan dat het auteursrecht in 2025 sterk verouderd is en flink herzien moet worden. Zeker ook met het hele AI geweld van de afgelopen tijd. Deze 'thuiskopieheffing' met twijfelachtige beginselen heeft in ieder geval lang genoeg bestaan.
AI heffing incoming!

Om auteursrechthebbenden vast te compenseren voor het feit dat jouw AI tool getraind is op hun materiaal.
Ik vind het vooral interessant te lezen hoe vuistdiep men in de eigen recht rechtvaardiging zit, zelfs tot het punt dat zij de consument letterlijk aanspoort tot het maken van illegale kopieën, iets waar op tweakers dan vaak nog over wordt gediscussieerd.

Wat mij betreft is de samenvatting vrij simpel: de enige uitleg voor het systeem is “omdat de wet het zo heeft vastgelegd”.

Een gesprek met een jurist is wat dat betreft dus een stuk interessanter dan met een heer die deze wetgeving tot z’n broodwinning heeft gemaakt.
En ook graag een extra heffing op auto's en motoren als je daar harder mee kan rijden dan de toegestane snelheid. Niet iedereen doet dat maar het is niet meer dan redelijk om alvast te extrapoleren wat iemand aan boetes zou rijden gedurende het gebruik.
Deze analogie is bijna goed; Ik zou hem dan alleen doortrekken naar het Waarborgfonds ipv de Staat. Het is en blijft harken voor mogelijk toekomstige, niet-aantoonbare inkomstenderving. Maar in principe doe je dat al via je verzekeringspremie.

[Reactie gewijzigd door michelr op 17 november 2025 09:39]

Zo'n bedrag bagatelliseren kan ik ook: van minder dan de prijs van een cappuccino verdeeld over alle artiesten in Nederland blijft niets over na het verdelen, helemaal als je de inkomstenbelasting eraf haalt. Goede reden om de hele vergoeding dan maar af te schaffen.
Nee, maar deze twee mensen kun je er wel van betalen, en daar gaat het natuurlijk om.
Tijd voor een inbraak-vergoeding op boormachines en breekijzers
Tijd voor een snelheidsduivel-vergoeding op auto's
Tijd voor een belastingontwijk-vergoeding op boekhouddiensten
Tijd voor een schilders-vergoeding op verf bij de Praxis
En ga maar door.

Het is gewoon absurd dat de thuiskopieheffing nog bestaat. In Nederland ben je onschuldig tot het tegendeel is bewezen, behalve met de kopieervergoeding. Je bent schuldig zodra je een apparaat koopt en dan koop je de schuld af. Walgelijk.

Vooral het voorbeeld van het backuppen van je trouwfoto's en dat je daarmee de fotograaf belemmert te verdienen aan het aan jou wederom verkopen van een backup van je trowfoto's vind ik zo tenenkrommend. Een fotograag maakt en bewerkt foto's. Backuppen is geen primair doel van een fotograaf. Dat die Briene zichzelf in de spiegel durft aan te kijken. Dat heeft ze ook vast van haar media trainer geleerd, net als deze voorgefabriceerde lijst kromme antwoorden. Bah.
"Zeg WC-eend, is WC-eend eigenlijk niet overbodig geworden?"

8)7
Het is een metafoor zoals de frikadel van Hugo de Jonge.
Met die redenering moet de prijs van de thuiskopie heffing toch ook steeds aangepast worden aan de gemiddelde prijs van een kopje cappuccino.
Bleijerveld: "Schade is een heel lastig begrip. Ik denk dat we ons daar helemaal niet in moeten begeven.
Juist wel! Dit is namelijk HET HELE PUNT.

Een thuiskopieheffing is het compenseren van artiesten voor gederfde inkomsten door de kopieën. Deze kopieën worden namelijk nagenoeg oneindig gemaakt ipv nieuw aan te schaffen. Hier is de heffing voor; de "schade".

Wat men niet meeneemt, maar zeker had moeten doen, is wat het de artiest aan reclame juist oplevert. Ik vraag mij dan ook sterk af in hoeverre dit de "schade" compenseert. Of juist meer oplevert. Als deze reclame er niet zou zijn, verliezen ze juist een berg inkomsten. We zouden betaald moeten krijgen van de artiest voor het laten zien aan anderen...
Op het moment dat de fotograaf die back-ups niet kan verkopen omdat iedereen braaf zelf een back-up heeft, zou je dus kunnen zeggen dat de fotograaf inkomsten misloopt en daarvoor vergoed moet worden."
Ik zou zeggen: ondernemersrisico. En nu? Als ik als consument iets misloopt dan zegt de overheid: jammer joh! Maar als een ondernemer iets misloopt dan mag de consument nog méér betalen? Hoe krom is dat?


Ik heb eerder geschreven hier dat de ontvangers van dat geld ook dit geld niet aan artiesten verdelen, maar ook feestjes organiseren. Dit is echt idioot. Het geld zou minimaal geoormerkt en 100% ten goede moeten komen aan artiesten, na aftrek kosten voor het organiseren hiervan.

Daarnaast worden alleen rijke artiesten beloond, niet degene die het wel kunnen gebruiken. Als dit domme systeem in stand moet blijven, pomp het geld dan minimaal naar degene die er baat bij hebben. Artiesten met een gouden humvee hoef je echt geen 10.000 euro te geven. Artiesten die CDs in hun garage maken omdat een studio te duur is, die hebben er wel baat bij.
Bleijerveld: "Drm, voor zover dat al wordt toegepast, is ook te omzeilen. Als je het kraakt en gaat kopiëren, is dat wat Stichting Thuiskopie betreft gewoon een thuiskopie."
Ik dacht dat men onschuldig was tot schuld bewezen is, in dit land. Maar blijkbaar werkt dit voor de stichting anders. Tijd voor een rechtszaak door iemand die hier het geld voor heeft?

Ik zou het willen omdraaien. Als ik toch een thuiskopieheffing moet betalen, dan moet men ook verplicht de DRM laten vervallen. Het een of het ander, niet van beide walletjes willen eten!


De geïnterviewde experts zijn echt flink betaald om recht te lullen wat 4x rondgevouwen krom is...
en er dwarrelt nog veel meer aan stichtingen rondom leert een snelle zoek op kvk op hun adres Polarisavenue 81

de kluwen zal nog wel groter zijn. tis gewoon een lekker verdienmodel.

Cedar B.V.

Bevordering en uitvoering van de optimale exploitatie van rechten op intellectuele eigendom in de ruimste zin van het woord.

KVK-nummer: 33273207

Loyalty Management Netherlands B.V. (wellicht niet gerelateerd)

Het opzetten en exploiteren van een consumenten incentive programma in Nederland

KVK-nummer: 34089332

Uitgeversorganisatie voor Onderwijslicenties

Het behartigen of doen behartigen van de belangen van en de samenwerking tussen Nederlandse en internationale uitgevers en andere door de Stichting daarmee gel…Toon meer

KVK-nummer: 73576069

Stichting Publicatie- en Reproductierechten Organisatie (PRO)

Exploitatie van octrooien, patenten, licenties e.d.

KVK-nummer: 41217603

Stichting VEVAM

Bevordering van geestelijke en stoffelijke belangen van regisseurs; het verwerven, beheren en exploiteren van auteursrechten

KVK-nummer: 40533911

Stichting Lira

Collectieve beheersorganisatie van auteurs- rechten zonder winstoogmerk voor zichzelf de materiële en immateriële belangen te behartigen en te bevorderen van m…Toon meer

KVK-nummer: 41205902

Stichting Cedar

Exploitatie van octrooien, patenten, licenties e.d.

KVK-nummer: 41215120

Stichting Leenrecht

Verwerven, beheren en exploiteren van auteursrechtelijke leenrechtvergoedingen

KVK-nummer: 41210097

Stichting Reprorecht

Exploitatie van octrooien, patenten, licenties e.d.

KVK-nummer: 41197499

Stichting Lira Fonds

Het behartigen van de sociale en maatschappe- lijke belangen van de schrijvers en vertalers van deze werken

KVK-nummer: 41210369

Stichting de Thuiskopie

Incassobureaus

KVK-nummer: 41210264


Vereniging voor Auteursrecht

De vereniging heeft ten doel de studie van het auteursrecht en van daarmede verband houdende vraagstukken, waaronder naburig recht, databanken recht en portret…

KVK-nummer: 40532865
Het is nogal logisch dat rechthebbenden met hand en tand verdedigen waarom de thuiskopieheffing nog relevant zou zijn, maar ik lees alleen maar zwakke argumenten en drogredenen. Waarom zou ik betalen voor iets waar ik geen gebruik van maak? En hoezo moet ik betalen voor het kopieren van iets waar ik al voor betaald heb? dat gelul over toestemming is omdat het auteursrechtstelsel anno 2025 achterhaald is, maar de rechthebbenden niet creatief genoeg zijn om het te herzien. Mijns inziens is het gewoon een lobby om meer geld te harken op een oneerlijke manier. het is niet alsof het bedrag direct op de rekening van de artiesten wordt gestort.
Waarom zou ik betalen voor iets waar ik geen gebruik van maak?
Je hebt dus ook geen verzekeringen neem ik aan? Dan betaal je namelijk ook zelfs wanneer je er geen gebruik van maakt. Oh, en je laat de belasting ook netjes terugstorten omdat je geen gebruik maakt van uitkeringen, zorg en diensten zoals politie of brandweer?

By far het slechtste argument wat er bestaat. Je betaald omdat een systeem wat alleen de kopieerders laat betalen JOUW nog meer zou kosten alleen al in gemeenschappelijke diensten. De thuiskopieheffing zorgt er voor dat er geen politie nodig is om auteursrechten te onderzoeken.
Maar serieus, Netflix betaal ik voor. En dan moet ik voor de offline functie een thuis kopie heffing gaan betalen? Absurd. Ik betaal graag voor kunst, maar dit is absurd. Een clip van tien seconden op een concert? Wat een treur wilg.
Mijn inziens is dat betwistbaar: Een thuiskopie is een kopie die je legaal mag maken zonder dat je toestemming van de auteursrechthebbende nodig hebt. Als Netflix aan jou off-line functionaliteit verkoopt, dan is de toestemming van de auteursrechthebbende gewoon onderdeel van de contractuele voorwaarden. In dat geval valt het niet onder de definitie van een thuiskopie.
Dat wordt ook letterlijk in het artikel behandeld, en ik ben het ermee eens, maar het is inmiddels al van de thuiskopieheffing afgetrokken.
Klopt. Heeft een rechter ook al een keer bepaald. Offline functies vallen gewoon onder de licentievoorwaarden
Tja, als een je voor een kopie zonder toestemming van de rechthebbende al betaald hebt via de thuiskopieheffing dan is er dus eigenlijk helemaal niet zoiets als 'illegaal downloaden' in Nederland. Zolang je het uit het buitenland download (en er dus geen NL uploader bij betrokken is) zou je alles moeten mogen downloaden wat je maar wilt (in ieder geval foto, video en audio) volgens die redenering. Maar dat bedoelen ze niet, ze willen dat je moet betalen voor iets waar ze je ook een boete voor kunnen laten geven.

Om hun eigen onzinvergelijking erbij te pakken: Iedereen in Nederland heffing van een paar duizend euro laten betalen omdat je het bouwschema van een auto had kunnen downloaden en deze zelf had kunnen bouwen en dus die arme autoverkopers niks aan je zouden kunnen verdienen, maar vervolgens iedere automobilist die in zo'n via de heffing al betaalde 'gedownloadde' auto rijdt ook nog een extra boete geven voor het rijden in een niet gekochte auto. Of je beboet mensen voor het downloaden, of je voert een heffing in, niet beide.
De thuiskopie is enkel bedoeld voor een kopie uit legale bron. Je redenering over het downloaden gaat dus niet op.
Wat een treur wilg.
Offtopic, maar een heerlijk scheldwoord.. 😂
Laten we automobilisten dan ook maar een standaard boete geven, want sommige rijden te hard op plekken waar dat niet gecontroleerd wordt.

1 maand gevangenis straf per persoon want sommige criminelen worden niet opgepakt.
Nee ho. Een verzekering heb ik omdat ik een vergoeding wil als er iets onverwachts gebeurd.

waarom zou ik €6 extra betalen voor een telefoon omdat er mogelijk legaal gekocht muziek op kan staan? Want dat is waar we het over hebben he. Denk aan het gebruik van spotify, maar je betaald dus €X extra voor elke gegevensdrager omdat je mogelijk een offline cache van spotify daarop op kan slaan.

Doe ff normaal. Ik betaal toch al voor het legaal gebruiken van de licentie?
Bij verzekeringen betaal je niet omdat je dan gegarandeerd zomaar geld krijgt, je neemt een verzekering af omdat je in geval van schade deze niet zelf kan betalen. Het 'gebruik' van de verzekering is het gevoel dat een eventuele schade gedekt is.

Zaken als politie/brandweer etc zijn goed voor de maatschappij. En ieder weldenkend mens heeft door dat die lasten beter zijn te dragen door de hele maatschappij in plaats van neer te leggen bij de personen die het nodig hebben. Ook omdat je niet weet of je het nodig hebt, en wanneer je het nodig hebt.

Bij een thuiskopieheffing is de bewijslast omgekeerd: je koopt een telefoon, dus je zal wel een kopie maken van muziek....

Politie hoeft alleen iets te onderzoeken als er een aanklacht is. En het is dan aan de artiest om te bewijzen dat ik een illegale thuiskopie* heb gemaakt.

*Ik vind trouwens niet dat als ik een cd koop van een artiest en ik maak een kopie omdat ik dan op mijn telefoon makkelijker kan luisteren, dat als illegaal bestempeld zou moeten worden.
Maar het gaat helemaal niet om iets illegaals. De heffing geeft je juist het recht om thuiskopieen te maken.
Ik bedoelde dan ook de situatie waarin er geen frauduleuze stichting is die zichzelf verrijkt en mensen toestaat om een kopie te maken.

Ook zonder die 'toestemming' (en heffing) vind ik het niet meer dan normaal om een kopie te mogen maken voor eigen gebruik.
De comments onder het jouwe zeggen het al. Verzekeringen zijn ook een vorm van oplichting imo. Noem me een idealist of whatever, maar er is een reden waarom verzekeringsmaatschappijen het zo goed doen. Ze handelen in angst, en sommige verzekeringen zijn bij wet verplicht. Ik claim ook ALLES waar ik recht op heb, ze worden stapelgek van me. Het is overigens zwaar offtopic en niet te vergelijken met een thuiskopieheffing. Thuiskopieheffing is (zoals @Splorky al zegt) meer als een soort pre-boete voor het geval je te hard gaat rijden.
Wat een waardeloze en gezochte vergelijking. Verzekeringen zijn een vrijwillige keuze van mensen die willen betalen om bepaalde financiële risico’s niet te nemen. Ik denk dat niemand tegen een vrijwillige Thuiskopieheffing zou zijn.

En jij wilt beweren dat de Thuiskopieheffing in de plaats van onderzoek naar auteursrechtschendingen is? Want Brein heeft zichzelf opgeheven? Auteursrechtschendingen zijn nog steeds illegaal. Je zou pas een argument hebben als kopiëren gelegaliseerd was. Maar dat is niet gebeurd.
Ik volg je hier niet in. Je maakt wél gebruik van verzekeringen: je koopt het (financiele) risico af dat je huis afbrand of je auto gestolen wordt. Je maakt wél gebruik van uitkeringen, zorg en diensten als politie of brandweer: je koopt de kwaliteit van de maatschappij waarin je leeft.

De vergelijking met thuiskopieheffing gaat ook niet op. Hier betaal je namelijk gedwongen voor omdat jij gemiddeld genomen een thuiskopie zult maken. Je koopt hier geen enkel risico af; nee, je compenseert de zogenaamde rechtshebbende voor onrecht aangedaan door sommigen (niet jij).
Er staat ook helemaal niets in het stukje over hoe ze het geld verdelen .
Het zal grofweg dezelfde club stakeholders zijn die BUMA/Stemra rechten behartigen, en dat wordt ook niet altijd even eerlijk verdeeld. Of althans niet toen ik een aantal jaren geleden nog bij een zekere mediamaatschappij werkte. (naar anekdotisch bewijs van een aantal DJs en pluggers)
Dus ik kan mij niet gewoon aan melden voor gratis geld? Ik heb namelijk weleens opgetreden en het is niet te bewijzen dat er niet gigantisch veel kopieen van dat optreden zijn ontstaan. En dan heb ik het nog niet eens op al mijn online proza in de reacties op tweakers en reddit.
De belangrijkste reden waarom de heffing mijn inziens nog bestaat is dat auteursrechten verankerd zijn in internationale verdragen (onder meer de voorwaarden voor lidmaatschap van de Wereldhandelsorganisatie) en politici niet de moed hebben om slechte verdragen te heronderhandelen.

Verdragen gaan boven wetten, daarom moet er óf een thuiskopieheffing zijn of de betreffende zaken moeten illegaal gemaakt worden, ander wordt de Nederlandse overheid aangeklaagd. En dan is er altijd wel iemand in de politiek die medelijden heeft met die zielige auteurs....

[Reactie gewijzigd door dmantione op 17 november 2025 14:13]

Dit is inderdaad onderbelicht, en had een goede basis voor een vraag kunnen zijn vanuit Tweakers. Voor het volgende gesprek wellicht.

En het punt van dmantione word nog relevanter met AI erbij, wat nu inmiddels een miljarden business is geworden. Het kan niet zo zijn, dat de thuiskopieheffing straks een doekje voor het bloeden blijft, omdat we de miljarden die rechthebbenden denken te moeten ontvangen/vinden recht op te hebben, dan maar daarmee moeten gaan opvangen. Alleen maar omdat we dat in de AI wereld niet kan/wil compenseren. Politici moeten echt een poging doen om de consumenten te beschermen, een poging is toch niet te veel gevraagd.
Drm, voor zover dat al wordt toegepast, is ook te omzeilen. Als je het kraakt en gaat kopiëren, is dat wat Stichting Thuiskopie betreft gewoon een thuiskopie.
Content uit illegale bron downloaden mag niet. Maar zouden Netflix streams opslaan zonder drm vanuit je eigen account via een bepaalde service dan wel mogen?
Ja, zolang je het maar voor jezelf houd is dat prima volgens de redenatie. Ik denk dat het wel een “denkfout” is met wat de verwachting is wat ermee gebeurd als je je Netflix opzegt. Voor zover ik weet mag je deze kopie laten bestaan, maar men zou graag zien dat deze verwijderd word.

ik vind het raar dat er betaald moet worden voor thuis kopiëren, maar er ook DRM toegepast word die het “recht” wat je krijgt om te betalen voor thuis kopieën inperkt.
Dat heb ik ook nooit begrepen.

Ik dacht dat in het verleden ook was dat je wel een thuis kopie mag maken, maar de drm niet mag omzeilen. Nu lijkt dat wel te mogen, of misschien was er de insinuatie dat dat niet mocht.

Misschien tijd voor een boete vanwegen dat die rechten worden afgenomen door drm, laten we zeggen, 1 kop fancy Starbucks koffie per gegevens drager
Nee, dat is het scheve er aan. Deze meneer zit je bijna letterlijk aan te sporen om een (illegale) kopie te maken, maar vergeet daarbij doodleuk te vermelden dat je vanuit Europese wetgeving geen DRM mag omzeilen, verwijderen of kraken.
Stichting Thuiskopie in het geheel zal er niet zoveel om geven, maar een van de bestuursleden van Stichting Thuiskopie die voor BREIN werkt zal je laten weten dat het kraken van DRM keihard verboden is. Maar goed, deze woordvoerder is niet van BREIN dus die kan je rustig een BREIN-boete voor het maken van kraaksoftware aanpraten, levert zijn collega alleen maar geld op.
Kraken mag ook al niet
De consument mag bijna niks en wordt preventief beboet voor het geval ze iets doen wat niet mag, en als ze er achter komen dat je iets doet wat niet mag klagen ze je aan om nog meer geld los te krijgen. Alsof je werkgever je salaris inhoudt omdat je misschien wel van je werkgever zou kunnen gaan stelen. En je niets terug krijgt als uit komt dat je niet steelt, maar je extra moet betalen als dat wel zo blijkt te zijn. Hoe lang blijf je daar werken in zo'n geval?
Nee, de thuiskopieheffing is een vergoeding voor een kopie uit legale bron. Geen boete op het maken van een kopie uit illegale bron.
media van torrents zijn zeer waarschijnlijk illegaal.

Maar Netflix, die bron van media binnen krijgen, die is legaal. het is vast tegen de voorwaarde van hunzelf om het te mogen kopiëren. Maar de brok zelf is legaal.
Het gaat erom dat hierboven werd gesproken over preventief beboeten. Ik gaf enkel aan dat de thuiskopieheffing geen boete is maar een vergoeding.
Wat een non antwoorden allemaal zeg. Het komt telkens neer op: we hebben het nu eenmaal zo afgesproken.
Nee, eerder "we hebben politici indertijd omgekocht om dit corrupte stuk wet erdoor te krijgen, en ik verdien er nu nog altijd dik aan, dus dikke vinger aan de maatschappij!"
En dan zeg ik: kom maar op met die bewijzen van omkoping.

Het idee achter de heffing was namelijk goed toen deze werd ingevoerd, maar de wereld is veranderd en de heffing is niet goed mee geevolueerd.
Hij is wel mee geevolueerd. Er zijn hoge heffingen en meer data dragers die heffinsplichtig zijn.

Dat dit de verkeerde kan op evolueerd laat ik even buiten beschouwing :+
Mwah ze zijn ook wel weer naar beneden gegaan. Echter rekent bijvoorbeeld Odido nog steeds 7 nogwat per telefoon dus dat gaat ook al helemaal niet goed.
En dan zeg ik: kom maar op met die bewijzen dat deze heffing 'goed' was.

Stel dat we het over puur muziek hebben.. Heeft de stichting bijvoorbeeld bewijs van artiesten die door deze heffing financieel overeind bleven en niet de handdoek in de ring hoefden te gooien? Of zijn er misschien ook juist unieke stukken verloren gegaan, nooit meer gereproduceerd, omdat het niet het geld waard was om die ene opname van dat leuke bandje ook mee te kopiëren?

Hoe meet je maatschappelijk schade in de context van eeuwig verloren materiaal? Ik zou de heffing op z'n best beschouwen als 'neutraal', totdat het voordeel bewezen is.
Het idee achter de heffing was namelijk goed toen deze werd ingevoerd
Oneens vanaf 2001, en sindsdien heeft de corrupte lobby meermaals de heffing weten te verhogen.

Voor opnames van FM radio en live televisie? Daar heb je 100% gelijk, want je maakt een thuiskopie uit legale bron zonder dat je expliciet voor een licentie betaald hebt die bedoeld is om jou eeuwig toegang tot het IP te geven.

Maar vanaf iTunes bestond? Toen was het al onzin: je betaalde om je legaal gekochte muziek, wat toen enkel op je computer kon, over te zetten op je iPod. Dit was letterlijk de use case waar je voor betaalde, maar alsnog betaalde je de heffing-maffia extra om je product te mogen gebruiken. Eveneens betaalde je om je cd te kopiëren voor gebruik in de auto: je betaalde niet om artiesten te vergoeden voor extra diensten, of extra gebruik van het IP, je betaalde voor gebruiksgemak: je betaalde de heffing niet wanneer je elke keer je in en uitstapte je favoriete cd meenam, terwijl je dan precies hetzelfde doet met het IP, alleen is het onhandiger.

Nergens in die use cases is er een degelijk argument voor de vergoeding te verzinnen. En nu? Digitale radio en televisie kan een gewone consument niet opnemen voor eigen gebruik. Netflix en Disney+ en Spotify bieden offline downloads enkel aan als betaalde optie met drm waar je toegang toe verliest zodra je stopt met betalen, waardoor de rechter in Nederland terecht oordeelde dat dit geen thuiskopie is.

Nee, sinds de fm radio en de videorecorder geen gangbaar apparaat meer zijn in het doorsnee huishouden is er echt geen zinnig argument voor de thuiskopieheffing.

[Reactie gewijzigd door kiang op 17 november 2025 10:36]

Hahaha dat is een stuk cynischer maar waarschijnlijk ook wel een stuk dichter bij de waarheid.
Het komt er vooral op neer, anders ben ik mijn goed betaalde baantje als directeur van deze stichting kwijt.

Ik wil graag maandelijks een vergoeding van deze stichting want mogelijk kan iemand een foto of deze tekst kopiëren die ik heb geschreven. Zoveel hoef ik er niet voor te hebben, een bedrag van een halve cappuccino per maand is al voldoende.

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn