Inleiding
Samengevat
De WD_Blue SN5100 is een PCIe Gen4-qlc-drive, die wordt aangedreven door WD's eigen vierkanaals Polaris-controller. Een eigen dram-cache heeft de drive niet; daarvoor wordt HMB gebruikt. De SN5100 is direct verkrijgbaar in capaciteiten van 500GB, 1TB en 2TB. Later komt er een 4TB-uitvoering beschikbaar. De ssd presteert dankzij WD's nCache-technologie goed, zolang je binnen die riante cache blijft. Daarbuiten komen de zwakke punten van qlc-nand naar voren en zakken de prestaties drastisch in. In de praktijk, bij normaal of huis-tuin-en-keukengebruik, zul je echter zelden tegen die beperkingen op lopen, omdat de cache ook bij vrij volle drives nog fors is. De prijs van de SN5100 2TB is wat hoger dan die van zijn voorganger, maar zal waarschijnlijk, net als bij die drive, in de loop der tijd nog wat zakken. Bovendien is de SN5100 veel sneller dan zijn voorganger en kan hij zich meten met de snelste budgetdrives. De 2TB-drive krijgt daarom alvast een Great Value-award, die alleen maar dikgedrukter kan worden als de prijs nog wat daalt.
WD heeft met de WD_Blue SN5100 een opvolger voor zijn instapserie WD Blue-ssd's uitgebracht. De SN5100 moet de SN5000 opvolgen: beide series zijn PCIe Gen4-drives zonder dram-cache en zijn verkrijgbaar in capaciteiten van 500GB tot 4TB. Op de 4TB-drive moet je nog even wachten: die wordt pas in november verwacht. Het voornaamste verschil tussen de drives is echter dat de nieuwe SN5100-serie voor alle capaciteiten gebruikmaakt van qlc-nand, waar de SN5000-serie tlc-nand aan boord heeft voor de kleinere drives. Alleen de 4TB-drive van de oudere serie heeft qlc-nand.
Het qlc-nand van de SN5100-serie is van een nieuwere generatie: BiCS8. Dat is nand met 218 laagjes, terwijl het BiCS6-qlc van de 4TB‑SN5000‑drive 112 laagjes heeft. Over het algemeen geldt dat nand met meer laagjes hogere dichtheden heeft. Daardoor kan er meer capaciteit in een chip gepropt worden en zijn er minder chips nodig. Dat levert kostenbesparingen op, die − hopelijk − aan de consument doorberekend worden. Voor wie zich afvraagt in welke ssd's dan BiCS7 gebruikt wordt: die generatie heeft Kioxia, de producent van het geheugen, overgeslagen.
Het nieuwe BiCS8-nand heeft nóg een vernieuwing: de aanstuurlogica is niet op dezelfde wafer geproduceerd, maar is op een aparte wafer gemaakt, waarna de wafers met aanstuurlogica en nand aan elkaar verbonden worden. Dat heeft als voordeel dat zowel de productie van de nand-wafer als de aanstuurlogica geoptimaliseerd kan worden. Zo vraagt bijvoorbeeld nandproductie een hoge temperatuur, maar de cmos-logic die het nand aanstuurt, wordt daardoor beschadigd. Door de productie op gescheiden wafers wordt dat probleem ondervangen.
Verpakking
De SN5100 wordt geleverd in een full colour glossy kartonnen doosje, met daarin een tweedelige plastic insert, waarin de ssd geklemd wordt. Ook het haakje om de doos in een schap te hangen is van plastic. Sandisk heeft de memo dat verpakkingen tegenwoordig milieubewust zijn niet gelezen.
Het qlc-nand van de SN5100 is niet alleen van een nieuwe generatie, maar moet ook snellere ssd's opleveren. Vergeleken met de SN5000 zouden de drives in de nieuwe serie 25 tot 40 procent sneller moeten zijn bij sequentiële lees- en schrijfacties. Dat zal grotendeels te danken zijn aan dezelfde vierde generatie nCache van de SN5100 die ook in de SN5000 gebruikt wordt: die zorgt voor de caching van data in pseudo-slc-cache. Sandisk/WD geeft niet op over hoeveel cache de verschillende drivecapaciteiten beschikken: dat meten we straks in onze benchmarks.
Behalve de enkele nand-chip hebben de SN5100-drives enkel een controller op het pcb, naast wat kleinere onderdelen. De controller is de Polaris 3, een vierkanaals controller van eigen makelij. Aangezien de drive geen dram aan boord heeft, maakt de SN5100-serie gebruik van de Host Memory Buffer-techniek: informatie over waar welke data op de ssd staat opgeslagen, wordt in het systeemgeheugen van de pc bewaard.
De 500GB-, 1TB- en 2TB-drives hebben adviesprijzen van respectievelijk 46 euro, 75 euro en 130 euro gekregen. Ze zijn inmiddels ook bij diverse winkels voor omstreeks die prijs te koop. Als de 4TB-uitvoering beschikbaar komt, zou die ongeveer 260 euro moeten gaan kosten. De oudere SN5000-serie is nu nog voor enkele euro's minder te koop en daarvan is ook de 4TB-drive verkrijgbaar.
:strip_exif()/i/2007690546.jpeg?f=imagenormal)
Testmethode
Testconfiguratie
Moederbord |
ASRock Z790 Taichi |
Processor |
Intel Core i7-13700K |
Geheugen |
4x Kingston Fury Beast 32GB DDR5 @3600MT/s |
Systeemdrive |
Corsair MP600 500GB |
Videokaart |
Geen (igp) |
Koeler |
Scythe Mugen 5 rev C |
Voeding |
Seasonic Prime Titanium 650W |
Windows-versie |
Windows 11 |
Gebruikte software |
AS SSD 2.0.7316.34247 ATTO 4.01.0f1 CDM 8.0.4 PCMark 10 2.1.2177 64 3DMark |
Ons testsysteem bestaat uit een Core i7-13700K die we in een ASRock Z790 Taichi-moederbord plaatsen. We combineren dit met 128GB DDR5-werkgeheugen, bestaande uit twee kitjes Kingston Fury Beast van 64GB. Dat geheugen hebben we nodig om een ramdisk te maken voor alle tests, zodat we geen bottleneck hebben van een systeemschijf. Omdat we alle geheugenslots bezetten met dualrankmodules, kan het geheugen niet meer dan 3600MT/s halen. Om te booten gebruiken we een Corsair MP600-drive, waarop we Windows 11 Pro hebben geïnstalleerd. Het geheel wordt van stroom voorzien door een Seasonic 650W-voeding.
Synthetische tests
Wat benchmarks betreft, hebben we een paar wijzigingen aangebracht. We draaien nog steeds enkele synthetische benchmarks zoals AS SSD en ATTO, en hebben daar CrystalDiskMark aan toegevoegd, met de standaardinstellingen en de tests van de NVMe-benchmark.
Praktijktests
De praktijkbenchmarks bestaan uit PCMark 10, waarvan we de complete Storage-test draaien. Ook de zware Consistency-test is gebleven.
We hebben onze USB-test naar ssd-benchmarks geport, zodat we een realworldtest toevoegen waarmee je kunt zien hoe snel een drive kleinere en grotere bestanden kopieert. Daarnaast testen we hoe snel de (pseudo-)slc-cache van een ssd is en hoelang die bruikbaar is, door er sequentiële data in blokken van 500MB naartoe te schrijven en de snelheid te loggen. Velen van jullie vroegen eerder of we kunnen testen hoe ssd's presteren als ze niet volledig leeg zijn. Dat doen we met deze test, door niet alleen te testen op een lege drive, maar ook op een halfvolle drive en een ssd die voor driekwart vol is. We schrijven in die drie gevallen vanaf een ramdisk naar de drive.
Warmte en energie
Die laatste testmethode gebruiken we ook om de warmtehuishouding in kaart te brengen. Een te hete ssd gaat immers throttelen, waardoor de prestaties teruglopen. We testen ssd's daarom ofwel met hun eigen heatsink als ze daarmee worden geleverd, ofwel met de heatsink van ons Taichi-moederbord, om te zien hoe de temperaturen en snelheden van de drive zich ontwikkelen bij belasting. De overige tests worden met actieve koeling op de ssd's uitgevoerd om de effecten van throttling op de ruwe prestaties te minimaliseren. Uiteraard testen we de drives met de op het moment van testen nieuwste firmware.
Ons testplatform bestaat uit een Z790-moederbord met een Intel Core i7-13700K-processor. Voorheen konden we op dat nieuwe platform het opgenomen vermogen van ssd's nog niet testen. Daar komt nu verandering in, want inmiddels hebben we een manier ontwikkeld om het energiegebruik van ssd's nauwkeurig te meten en te loggen.
Om het vermogen van ssd's te meten, gebruiken we een aangepast riserkaartje van het bedrijf SerialCables. Daarmee kunnen we behalve van Gen 3- en Gen 4-ssd's ook het vermogen van de snellere Gen 5-drives meten.
:strip_exif()/i/2007042778.jpeg?f=imagenormal)
We hebben het pcb aangepast en er een stroommeter op gesoldeerd. Die INA226-meter stuurt data, of eigenlijk weerstandswaarden, naar een Arduino. Die logt tijdens de tests wat de spanning op de 3,3V-lijn is, welke stroomsterkte geleverd wordt en wat het gevraagde vermogen van de drives is. We meten dat in milliwatt en de samplesnelheid is 20ms, waarbij de sensor al acht samples heeft gemiddeld, voor een effectieve samplerate van 400Hz.
/i/2005822522.png?f=imagenormal)
We gebruiken CrystalDiskMark om het opgenomen vermogen tijdens lezen en schrijven te meten. Om het vermogen in idle te meten, zetten we het Windows-energieprofiel op Power Saver en wachten we tot ASPT de drive in Deep Sleep op PS4 zet. Dat idle- of slaapverbruik is vooral relevant voor laptopgebruikers, maar let op: een drive die niet correct in slaapstand gaat, verbruikt al snel ongeveer 1W. Dat klinkt niet als veel, maar bij acht uur per dag is het 3kWh per jaar. Als je pc constant aan staat, is het 9kWh: toch goed voor een paar euro extra op je energierekening.
:strip_exif()/i/2005670190.jpeg?f=imagenormal)
Synthetische tests: ATTO en CrystalDiskMark
Met ATTO testen we comprimeerbare data in steeds verder oplopende transfersizes. We lichten de 4kB-, 64kB- en 1MB-transfersizes uit. De kleinere zijn relevant voor de randomread- en writeprestaties, terwijl de 1MB-bestanden een beeld geven van de sequentiële overdrachten. ATTO gaat tot transfersizes van 64MB, maar na 1MB lopen de snelheden doorgaans niet meer op.
- ATTO - Read - QD 4 - 1MB
- Read - QD 4 - 64kB
- Read - QD 4 - 4kB
- Write - QD 4 - 1MB
- Write - QD 4 - 64kB
- Write - QD 4 - 4kB
De leessnelheid van de kleinere bestandjes is niet geweldig bij de SN5100, terwijl het schrijven daarvan prima verloopt. De lees- en schrijfsnelheid van de grote bestanden voor sequentiële overdracht is ook hoog.
CrystalDiskMark
We splitsen de resultaten van CDM in sequentiële en random groepen. We draaien CDM twee keer: één keer met de standaardinstellingen en de tweede keer met het NVMe-profiel. Tussen beide tests zit wat overlap, maar we hebben de NVMe-specifieke tests als zodanig aangeduid.
In CDM zien we niets meer terug van de slechte leesprestaties van 4kB-bestanden en presteert de SN5100 over de hele linie gewoon erg goed. Het enige puntje waarover we kunnen klagen is de schrijfsnelheid van de 4kB-bestanden met een queuedepth en hoeveelheid threads van 1: daar zijn diverse qlc-drives sneller, maar de achterstand van een procent of vijftien is ook weer niet wereldschokkend.
- Sequential 1MB - Q8T1 - Read
- 1MB - Q8T1 - Write
- 1MB - Q1T1 - Read
- 1MB - Q1T1 - Write
- 128kB - Q32T1 - Read
- 128kB - Q32T1 - Write
- Random 4KB - Q32T1 - Read
- 4KB - Q32T1 - Write
- 4KB - Q1T1 - Read
- 4KB - Q1T1 - Write
- 4KB - Q32T16 - Read
- 4KB - Q32T16 - Write
Synthetische tests: AS SSD
- AS SSD - Read - Sequential
- Write - Sequential
- Read - 4k blokken
- Write - 4k blokken
- Read - 4k blokken - 64 Threads
- Write - 4k blokken - 64 Threads
In AS SSD komen de mindere resultaten bij 4k-lezen weer naar boven, maar alleen als de drive het erg druk krijgt, met 64 threads. Met een enkele thread zijn de 4k-leesprestaties juist erg goed. Dat geldt ook voor de meeste overige deeltests: de vierkanaals controller en de cache kunnen prima overweg met de korte, intensieve workload van de benchmark.
Iops
Hoge iops zijn een direct gevolg van hoge doorvoersnelheden, maar voor het gemak voegen we ze voortaan toe aan de benchmarkresultaten.
- Read - 512B
- Write - 512B
- Read - 4k
- Write - 4k
- Read - 4k-64 Threads
- Write - 4k-64 Threads
- Read - 16MB
- Write - 16MB
Praktijktests: filecopy en duurtest
In deze kopieertest lezen en schrijven we kleine en grote bestanden van en naar de ssd. Om een bottleneck met de systeemopslag te voorkomen, draaien we de test vanaf een ramdisk.
- 1000x 5MB-bestand lezen
- 1000x 5MB-bestand schrijven
- 10GB-bestand lezen
- 10GB-bestand schrijven
- 50GB-bestand lezen
- 50GB-bestand schrijven
Het lezen en schrijven van de testbestanden kan, zoals bij elke moderne drive, volledig in de (pseudo-)slc-cache plaatsvinden. De snelheden zijn dan ook imposant: WD heeft de nCache, zoals die slc-cache heet, prima voor elkaar en de snelheid van de drive is niet alleen hoger dan die van zijn voorganger, de SN5000, maar de SN5100 kan ook de SN7100, een Black-drive, prima bijhouden. Alleen in de laatste test met 50GB-bestanden pakt die laatste een voorsprong.
Cachetest
We testen de snelheid van de cache, met actieve koeling op de drives om throttling te voorkomen, door op een lege drive, een halfvolle drive en een driekwart volle ssd een testbestand te schrijven. De lege drive is een bestcasescenario, maar de halfvolle en driekwart volle drives zul je vaker in de praktijk tegenkomen. We meten de overdrachtssnelheid van elk bestand − een bestand van 500MB dat in een 329MB grote zip is verpakt − en geven die snelheid in de grafiek weer. We schrijven tot de helft van de vrije ruimte gevuld is.
:strip_exif()/i/2007819794.jpeg?f=imagenormal)
Ook de SN5100 volgt de trend van steeds grotere caches: van de 2TB-drives hebben alleen de SN7100 en NV3 nog iets grotere snelle opslag. Met bijna een kwart van de lege capaciteit als slc-cache beschikbaar zul je op de zo goed als lege drive echter zelden te maken hebben met een volle cache. WD heeft ook op de vollere drives nog flinke caches beschikbaar. Dat is ook zeer welkom: als de cache vol is, schrijf je direct naar het qlc-nand en dat gaat maar met pakweg 400MB/s. Dat is overigens nog sneller dan bij menige andere qlc-drive waar je direct naar het nand schrijft: bij de P310 en NV3 hou je amper 200MB/s over en de NQ790 is nóg trager als de cache vol is.
Drive |
Cache leeg |
Cache halfvol |
Cache driekwart vol |
Snelheid |
WD_Blue SN5100 2TB |
477GB |
236GB |
119GB |
4,7GB/s |
WD SN5000 4TB |
807GB |
249GB |
199GB |
4,4GB/s |
WD_Black SN7100 2TB |
674GB |
364GB |
201GB |
4,8GB/s |
WD_Black SN770 2TB |
483GB |
5GB |
94GB |
4,1GB/s |
Crucial P310 2TB |
200GB |
70GB |
61GB |
4,4GB/s |
Kingston NV3 2TB |
540GB |
294GB |
172GB |
4,4GB/s |
Lexar NM790 2TB |
264GB |
121GB |
62GB |
4,7GB/s |
Lexar NQ790 2TB |
448GB |
85GB |
76GB |
4,5GB/s |
Samsung 990 EVO Plus 2TB |
226GB |
488GB |
244GB |
3,9GB/s |
Samsung 990 EVO 2TB |
114GB |
462GB |
227GB |
3,3GB/s |
PCMark Storage
De Storage-test van PCMark geeft een totaalbeeld van een combinatie van allerlei activiteiten die gebruikmaken van je opslag. De totaalscore en -bandbreedte geven een algemene indruk, terwijl de deelresultaten inzoomen op specifieke toepassingen.
Onze snelste qlc-drive is de P310 van Crucial, maar de nieuwe SN5100 volgt deze op de voet met een verschil van slechts 2MB/s in gemiddelde bandbreedte. Bij het puntentotaal, waar ook de toegangstijd meetelt, is het verschil slechts anderhalf procent: margewerk dus. De SN5100 scoort over het algemeen goed, met uitschieters in het starten van enkele games en apps, en de leestest van de 20GB grote iso. De enige mindere subscore is voor het starten van Windows.
- PCMark 10 - Storage - Totaalscore - Bandbreedte
- PCMark 10 - Storage - Totaalscore
- PCMark 10 - Storage - Totaalscore - Toegangstijd
PCMark 10 deelresultaten: starten en gebruik software
- PCMark 10 - Starten Adobe Acrobat
- Starten Adobe Photoshop
- Starten Adobe Lightroom
- Starten Adobe Premiere_Pro
- Starten Adobe Illustrator
- Starten Adobe After Effects
- PCMark 10 - Starten Windows 10
- Gebruiken PowerPoint
- Gebruiken Excel
- Gebruiken Photoshop Heavy
- Gebruiken InDesign
- Gebruiken Illustrator
- Gebruiken After Effects
Gaming
- PCMark 10 - Starten Overwatch
- Starten Call of Duty: Black Ops 4
- Starten Battlefield V
Bestandsmanipulatie
- PCMark 10 - 2.37GB_(399_JPEGs)_leestest
- 2.37GB_(399_JPEGs)_kopieertest
- 2.37GB_(399_JPEGs)_schrijftest
- 20GB_(4_ISOs)_leestest
- 20GB_(4_ISOs)_kopieertest
- 20GB_(4_ISOs)_schrijftest
PCMark 10 Consistency
De Consistency-test is de zwaarste test waaraan we de drives onderwerpen. In acht degradatiefases wordt de ssd eerst tweemaal volgeschreven met data en draait PCMark de Storage-test, met tussentijds steeds langer durende randomwriteworkloads. Vervolgens wordt in de drie steadystatefases de Storage-test gedraaid, voorafgegaan door drie kwartier lange randomwriteworkloads. De ssd zou tijdens die fase zijn 'slechtste' prestaties moeten geven. Tijdens de vijf recoveryfases kan de drive zich herstellen. Tussen de Storage-benchmarks door is de drive steeds vijf minuten idle om ruimte te bieden voor interne optimalisaties zoals garbagecollection.
- PCMark 10 Consistency - Steady state bandwidth
- Steady state read latency
- Steady state write latency
Wederom is de P310 in de Consistency-test erg snel en kan geen 'budgetdrive' daaraan tippen, maar de SN5100 zet alsnog een prima score neer, zeker vergeleken met de rest van de qlc-drives – en menige tlc-drive. De prestaties van de drive degraderen wel met ongeveer de helft, maar de WD_Blue herstelt weer vrij goed als het zware werk klaar is.
In de onderstaande grafiek zie je het verloop van de bandbreedte tijdens zestien fases van de Consistency-test.
- Degradefase
- Steady state en recovery
Warmtetest en vermogen
- Opgenomen vermogen - Idle
- Opgenomen vermogen - 1MB Lezen
- Opgenomen vermogen - 4KB Lezen
Het idleverbruik van alle WD-drives heeft WD (of Sandisk tegenwoordig) echt uitstekend onder controle. We meten slechts 6mW als de drive niets te doen heeft. Bij sequentiële belasting stijgt dat naar 3,7W, nog altijd een van de laagste opgenomen vermogens in de test. Hoewel de drive bij random acties wat in het middenveld terechtkomt, zitten die waarden erg dicht bij elkaar en hebben we niets te klagen over het opgenomen vermogen. Logisch ook, want met slechts een controller en een enkele nandchip op het enkelzijdige pcb zijn er niet veel chips die energie kunnen gebruiken.
Warmtetest
In onze warmtetest laten we de drive gedurende een kwartier volschrijven en meten daarbij de temperatuur van de ssd en de snelheid waarmee de drive volgeschreven wordt. Zo hebben we direct een indicatie van de afmetingen van de (pseudo-)slc-cache. In onderstaande grafieken zie je het verloop van de test en in de tabel hebben we enkele gemiddelden op een rijtje gezet. We kijken daarbij naar de gemiddelde snelheid die gehaald wordt bij het schrijven naar de cache en hoe groot die is, of in ieder geval hoeveel data je op volle snelheid kunt wegschrijven. Ook loggen we de maximale temperatuur en de gemiddelde ssd-temperatuur tijdens de test.
Het zo goed als kale pcb van de SN5100 heeft niet heel veel opties om zijn warmte af te staan, ook al is het vermogen van de drive alleszins bescheiden. We meten een gemiddelde temperatuur van 67 graden tijdens deze test, die een kwartier duurt. Dat is het hoogste gemiddelde, al zijn er nog enkele drives die hogere maximale temperaturen halen. We zien dan ook dat de snelheid van de drive na twee minuten op volle snelheid schrijven, met ongeveer 4,1GB/s, flink inzakt tot een schamele 0,5GB/s. Er zijn drives die het nog slechter doen, maar direct naar het qlc-flash schrijven is geen pretje. De drive een plekje geven onder de M.2-heatsink van je moederbord is dan ook geen overbodige luxe.
:strip_exif()/i/2007819792.jpeg?f=imagenormal)
Drive |
Schrijfsnelheid naar cache |
Capaciteit cache |
Schrijfsnelheid zonder cache |
Maximale temperatuur |
Gemiddelde temperatuur |
WD_Blue SN5100 2TB |
4,1GB/s |
427GB |
0,5GB/s |
75°C |
67°C |
WD_Blue SN5000 4TB |
3,9GB/s |
708GB |
0,6GB/s |
85°C |
75°C |
WD_Black SN7100 2TB |
4,1GB/s |
647GB |
0,8GB/s |
65°C |
60°C |
WD_Black SN770 2TB |
3,6GB/s |
590GB |
1,0GB/s |
80°C |
66°C |
Crucial P310 2TB |
4,0GB/s |
188GB |
0,2GB/s |
60°C |
53°C |
Kingston NV3 2TB |
3,9GB/s |
521GB |
0,2GB/s |
53°C |
48°C |
Lexar NM790 2TB |
4,1GB/s |
267GB |
1,7GB/s |
68°C |
65°C |
Lexar NQ790 2TB |
4,0GB/s |
445GB |
0,6GB/s |
64°C |
60°C |
Samsung 990 EVO Plus 2TB |
3,5GB/s |
152GB |
1,1GB/s |
71°C |
65°C |
Samsung 990 EVO 2TB |
2,9GB/s |
111GB |
1,1GB/s |
66°C |
60°C |
Prestatie-index
Voor onze testsuite hebben we twee prestatie-indices gemaakt. Daarbij maken we onderscheid tussen een index voor licht en een voor zwaar gebruik, met de zware Consistency-test van PCMark als onderscheidende test. De overige benchmarks tellen allemaal even zwaar mee.
- Prestatie-index licht gebruik
- Prestatie-index zwaar gebruik
Gezien de scores in alle afzonderlijke benchmarks zal het weinigen verbazen dat de WD_Blue SN5100 hoog in de indexscores eindigt. De P310 van Crucial is nog steeds de snellere qlc-drive, maar de nieuwe van WD hoeft zich niet te schamen. De drive eindigt in de index voor normaal of licht gebruik ongeveer vijf procent onder die Crucial-ssd en in de zware index schelen ze maar drie procent. Ook de prijs is vergelijkbaar, al krijg je er bij Crucial een heatsink bij voor dat geld.
Conclusie
We zijn – eigenlijk al een tijdje – bij een punt aangekomen dat een qlc-drive voor veel doeleinden echt goed genoeg is. Dat is niet omdat qlc-nand zo lekker rap is, maar omdat fabrikanten hun cache op orde hebben en je in de praktijk bijna altijd naar het slc-cache aan het schrijven bent. Daarbij is het zwakke punt van qlc en veel oudere drives met dat type nand aan boord, schrijven naar traag geheugen omdat de cache vol zit, verleden tijd.
Dat geldt ook voor de SN5100 onder de WD_Blue-vlag. De cache van ons 2TB-testmodel is ook als de drive flink vol zit nog groot genoeg om voor het overgrote merendeel van de lees- en schrijfacties niets te maken te krijgen met het qlc. WD specificeert tot 7,1GB/s voor sequentieel lezen en 6,9GB/s voor schrijven en die eerste claim maakt de drive ook waar. In sommige synthetische benchmarks tenminste: in de praktijk komen we uiteraard iets lager uit, zeker voor schrijven. Zelfs bij langdurig data schrijven kan de drive echter nog altijd zo'n 4,7GB/s wegschrijven en pas na enkele honderden gigabytes zakt de snelheid in.
Natuurlijk is de drive voor hardcoregebruikers wat minder geschikt: die kopen een tlc-drive en met het oog op de toekomst misschien een Gen5-drive. Voor gemiddeld tot normaal gebruik heeft de SN5100 echter prima prestaties en hij is ook nog prima te betalen. Er zijn goedkopere drives, maar die presteren dan ook een stuk minder. Zelfs Sandisks eigen SN7100, een WD_Black-drive met tlc-nand, is in de indexcijfers iets langzamer dan de qlc-SN5100. De Crucial P310 is een geduchte tegenstander en onze geteste versie met heatsink is ongeveer even duur als de SN5100. Als je die P310 overweegt, kun je de versie zonder heatsink echter kopen voor pakweg 120 euro: die monteer je dan uiteraard ook gewoon onder je moederbordheatsink.
De directe voorganger van de drive, de SN5000, is inmiddels een stuk in prijs gedaald, maar is ook duidelijk trager. Als het prijsverloop van die vorige serie een indicatie mag zijn, zal ook de SN5100-serie nog wat in prijs dalen. Vooralsnog is de drive zelfs met die introductieprijs een prima allrounder voor niet al te veeleisende gebruikers. De Great Value-award is dan ook op zijn plaats voor de 2TB-drive.
Redactie: Willem de Moor • Testlab: Joost Verhelst • Eindredactie: Marger Verschuur
- WD_Blue SN5100 2TB
- WD_Blue SN5100 1TB
- WD_Blue SN5100 500GB
Laagste prijzen voor:
WD Blue SN5100 500GB
-
Azerty
4.5 van 5 sterren (1.334 shopreviews)
|€ 5,95
€ 49,45
Bekijk
-
CAPS
4.5 van 5 sterren (768 shopreviews)
|€ 3,95
€ 49,56
Bekijk
-
Megekko
4.5 van 5 sterren (2.085 shopreviews)
|€ 5,95
€ 49,90
Bekijk
-
Dustin
2 van 5 sterren (20 shopreviews)
|€ 4,99
€ 49,90
Bekijk
-
My Media Center
4.5 van 5 sterren (55 shopreviews)
|€ 7,95
€ 53,-
Bekijk