Clair Obscur: Expedition 33
Clair Obscur: Expedition 33 is de debuutgame van Sandfall Interactive en dat maakt het des te opvallender dat de game zo ontzettend goed is. De setting is origineel en het ontwerp van de spelwereld en het samenspel van de diverse spelwerelden zijn dat ook. De game ziet er daarnaast prima uit en draait voor het grootste deel ook prima, al is er zeker op consoles af en toe een stottering en texturepop-in te zien. Daarnaast hebben de makers wel érg veel systemen in de gameplay verwerkt en hadden sommige menu's een stuk overzichtelijker mogen zijn, maar verder heb ik bijzonder weinig aan te merken op Clair Obscur: Expedition 33. Dit is een van de interessantste en beste rpg's van de laatste jaren en een van de beste games van 2025.
:fill(white):strip_exif()/i/2007287746.jpeg?f=thumblarge)
Een goede hype is de game-industrie zeker niet vreemd en een hype is zelden leuker dan wanneer de game in kwestie een beetje ‘uit het niets’ komt. Nu is dat eigenlijk wat overdreven als we het hebben over Clair Obscur: Expedition 33. De game kwam vorig jaar al voorbij tijdens de Summer Game Fest-presentatie en viel daar in positieve zin op met zijn eigen stijl. Toen ik in de beelden echter de turn-based combat zeg, dempte dat mijn enthousiasme enigszins: meestal niet mijn type game. Inmiddels weet ik beter, maar daar komen we later op terug. Eerst netjes beginnen bij het begin, want wat is Clair Obscur: Expedition 33 eigenlijk en waarover gaat het spel?
Clair Obscur: Expedition 33 is een rpg van ontwikkelstudio Sandfall Interactive, een Franse studio die met deze game zijn debuut maakt. Heb je de game een beetje gevolgd of zelfs al gespeeld, dan weet je dat dat best opvallend is. Het gebeurt niet elke dag dat een gamestudio debuteert met een game die mogelijk aanspraak kan maken op Game of the Year-awards. Dat is voor elke studio knap, maar een debuterende studio met pakweg dertig werknemers? Nog veel knapper. Natuurlijk werkt Sandfall ook samen met andere studio’s in de vorm van outsourcing, maar dat doet niets af aan de prestatie.
De Franse roots van de studio zijn te zien in de game en in de titel. ‘Clair obscur’ is de Franse naam voor chiaroscuro, een kunststijl waarbij artiesten veel spelen met de tegenstelling donker-licht. Daarnaast is de fantasiewereld waarin de game zich afspeelt duidelijk gebaseerd op Frankrijk. Je komt tijdens het spelen diverse Parijse landmarks tegen, veel namen klinken Frans en soms gooien de personages er zelfs een Frans woordje tussendoor. Sandfall blijft dus dicht bij zijn roots. Dat legt de studio geen windeieren, want de Franse president Macron omschreef Clair Obscur: Expedition 33 onlangs als een mijlpaal in de geschiedenis van de Franse game-industrie. Die kunnen ze mooi in hun zak steken daar in Montpellier.
Jaarlijks ritueel doorbreken
Clair Obscur: Expedition 33 neemt spelers mee naar Lumière, een stadje waar een steeds kleiner groepje mensen overleeft. Dat komt door een jaarlijks ritueel waarbij The Paintress een nummer aan de horizon neerzet dat elk jaar lager wordt. Wanneer ze dat doet, sterven alle inwoners van Lumière die zo oud zijn als het nummer dat The Paintress aangeeft. Om daar iets aan te doen stuurt Lumière elk jaar een expeditie op pad met als missie om The Paintress te doden en een einde te maken aan het jaarlijkse ritueel. Het verhaal begint dan ook als we Gustave leren kennen, die met zijn 32 jaar nog een jaar te leven heeft. De teller staat namelijk op het punt om van 34 naar 33 te springen, waarbij onder meer het 33 jaar oude vriendinnetje van Gustave het leven laat. Tijd voor rouw is er niet: Gustave moet zich klaarmaken voor vertrek. Ook geen pretje: 67 expedities gingen Expeditie 33 voor en aangezien The Paintress nog steeds leeft en niemand ooit levend terugkwam, lijkt er weinig goeds aan de horizon te liggen voor Gustave en de rest van de expeditioners.
Dat blijkt ook wel als de expeditie eenmaal van start is, want het noodlot slaat direct toe. Binnen de kortste keren verliezen de meeste leden van Expeditie 33 hun leven. Gustave en de magiër Lune overleven wél en al snel lopen ze ook de net wat jongere Maelle tegen het lijf. Later voegen zich nog enkele andere leden bij de Expeditie, maar het mag duidelijk zijn dat de overgebleven expeditieleden een zware kluif zullen hebben aan het verslaan van The Paintress, of alleen al aan de taak om eerst maar eens in haar buurt te kunnen komen. De game neemt spelers namelijk mee langs allerlei fantasierijke, prachtige, maar ook gevaarlijke werelden.
Het is heel gaaf dat je in die werelden steeds sporen van eerdere expedities vindt. De avonturiers benoemen af en toe het credo ‘For those who came before, and those who come after’. Omdat algemeen bekend is dat de kans op succes praktisch nul is, wordt van expedities verwacht dat ze expedities die na hen komen op weg helpen. Je vindt dan ook af en toe notities van expedities die inmiddels allang mislukt zijn, maar in hun verhalen is soms informatie te vinden en vaak hebben zij al dingen bereikt die jouw pad makkelijker maken. Zo staan er bijvoorbeeld overal vlaggen met nummers erop. Bij deze vlaggen kun je rusten, wordt je spel opgeslagen en kun je je personages upgraden. Het lijkt op het Bonfire-systeem dat de Souls-games al jaren hanteren. Daar werkt dat systeem prima en dat is voor Clair Obscur: Expedition 33 ook het geval.
:fill(white):strip_exif()/i/2007287746.jpeg?f=thumbmedium)