Doom: The Dark Ages heeft alles in zich om een van de spectaculairste singleplayerervaringen van dit jaar te worden. Met deze game brengt id Software Doom weer wat meer terug naar de basis. Het snelle, beweeglijke en acrobatische van Doom Eternal wordt achtergelaten en ingeruild voor een systeem dat meer voelt als de klassieke Doom-games, zonder dat het ooit ook maar een klein beetje ouderwets aanvoelt. Ik plaats vraagtekens bij het gebruik van een knop voor meerdere acties, omdat ik voel aankomen dat de game me contextueel niet altijd goed gaat begrijpen, maar natuurlijk laat ik me graag verrassen. Als het allemaal werkt zoals de ontwikkelaars het in de presentatie omschreven, kan het niet anders dan dat Doom: The Dark Ages een heerlijke game wordt, die weliswaar geen co-op of multiplayer heeft, maar in de campagne wel dingen doet die het algemene niveau van het spektakel naar een nog hoger plan tillen. Dat zou een aardige prestatie zijn, zeker voor een game in een serie die toch al zo bol stond van het spektakel.
:strip_exif()/i/2007205220.jpeg?f=imagearticlefull)