Een aardig detail bij dit alles is dat Doom: The Dark Ages stevig inzet op de maakbaarheid van je eigen spelervaring. De moeilijkheidsgraad is naar behoefte op detailniveau in te stellen. Je kunt het spel bijvoorbeeld versnellen of vertragen, of je kunt de periode die je hebt om een succesvolle parry te doen verlengen of verkorten. Door hiermee te spelen kun je dus de voor jou perfecte moeilijkheidsgraad vinden.
Contextuele input
De makers noemen Doom: The Dark Ages een toegankelijke game, maar toegankelijk betekent niet automatisch makkelijk. Het heeft meer te maken met stroomlijning van de besturing. Hugo Martin wijst erop dat simpele besturing juist uitdagendere gameplay mogelijk maakt. “We hebben ingezet op een besturingssysteem dat intuïtief aanvoelt. Hoe sneller gamers de controls in de vingers hebben, hoe eerder wij meer van ze kunnen vragen in de gameplay. Daarom hebben we ervoor gezorgd dat je relatief weinig knoppen hoeft te gebruiken in de gameplay van Doom: The Dark Ages.”
Een voorbeeld daarvan is de eerdergenoemde Shield Saw. Alle acties die je daarmee doet, voer je uit met dezelfde knop. De game bepaalt contextueel welke actie op dat moment nodig is. Klinkt mooi, maar dit doet mij toch een beetje huiveren: games die contextueel iets anders begrijpen dan jij bedoelt met je input, kunnen snel frustrerend worden. Ik wil id Software best toevertrouwen dat zij dit kunnen, maar het is wel iets om te zijner tijd op te letten.
Id Tech 8
Wat we id Software ook wel kunnen toevertrouwen is het ontwikkelen van toffe engines. Doom: The Dark Ages beschikt over een gloednieuwe engine, oftewel, we zien hier voor het eerst id Tech 8 in actie. Over de grafische toeters en bellen die daarbij horen bleef id Software in de presentatie en Q&A die ik zag nog op de vlakte. Er is in elk geval een heel nieuwe renderingengine en de ontwikkelaars wezen bovendien op de CES-presentatie van Nvidia, dat voor zijn nieuwe gpu’s features liet zien die ook in id Tech 8 ondersteund zullen worden. Welke dat zijn is echter nog niet bekend. Wel hintten de makers erop dat het nieuwe systeem rond de Glory Kills mede mogelijk is gemaakt door een nieuw physicssysteem, dat het makkelijker maakt om de controle bij de speler te houden, in plaats van steeds te moeten overschakelen naar vooraf bepaalde animaties.
Ik vind het lastig om op basis van een online bekeken presentatie een goed oordeel te vellen over de graphics. Het geheel zag er spectaculair, vloeiend en bovenal heel ‘Doom’ uit, maar voor een gedetailleerd verdict zullen we moeten wachten tot we de game zelf aan het werk kunnen zien. Ik was dan ook meer onder de indruk van de soundtrack. Het moet je smaak misschien een beetje zijn, maar Doom: The Dark Ages bevat heerlijk snelle, opzwepende metal en dat tilt de algemene sfeer vanaf het eerste moment een paar treetjes omhoog. Ik merkte overigens dat de ervarenere Doom-spelers daar veel meer mee bezig waren dan ik en ik merkte in die hoek veel enthousiasme, dus een voorzichtige aanname zou kunnen zijn dat de soundtrack van Doom: The Dark Ages ook de echte fans van de serie wel zal kunnen bekoren.