Playroom op steroïden

Astro Bot Review

Conclusie

Een van de vele hoogtepunten van Astro Bot ligt in de manier waarop het de DualSense-controller inzet. Dat is geen verrassing. Astro's Playroom was immers vooral bedoeld als een techdemo van die controller. Dat zet Team Asobi in Astro Bot net zo door en dat werkt fantastisch. De manier waarop de trillingen anders aanvoelen bij ieder oppervlak is zo goed uitgewerkt dat je het tegelijkertijd heel goed maar juist ook amper merkt. De vibraties zijn precies afgestemd op de ondergrond waarop je loopt of het ruimteschip waarin je vliegt en zijn geen twee minuten hetzelfde. Astro Bot maakt ook op geniale wijze gebruik van de adaptive triggers die voor iedere gadget weer anders aanvoelen en ook dat is vooral subtiel. En dan is er nog het geluid en de muziekjes die constant uit de speaker op de DualSense komen en die ook weer exact zijn afgestemd op de omgeving.

Team Asobi weet de DualSense fantastisch in te zetten en niet alleen alle individuele elementen goed uit te voeren, maar in het algemeen een gevoel van diepgang te creëren waardoor je je via je controller helemaal in de game voelt worden gezogen. Het voelt allemaal heel natuurlijk, alsof de game weinig nadruk op de controller legt, in tegenstelling tot sommige andere games die de triggers of de speaker ook wel eens gebruiken. Misschien komt dat juist wel omdat de triggers continu worden ingezet, dat het altijd voelt alsof ze onderdeel zijn van je speelstijl en niet slechts een gimmick die Sony en Team Asobi toevallig hebben bedacht. Je krijgt er een gevoel van gemis van; waarom zijn er zo weinig games die sinds de PS5-introductie de controller zo weten in te zetten? En er zit nog een ander groot nadeel aan al die sensorische overladingen: je controller houdt het niet lang vol. Hou die oplaadkabel dus maar bij de hand!

Prachtige graphics

Team Asobi weet daarnaast ook het maximale uit de PlayStation zelf te halen. In de volledige game is geen moment te vinden dat de framerate ook maar een seconde onder een stabiele zestig per seconde valt. De beperkte laadtijden zijn slim verstopt achter een interactieve cutscene waarbij je de controller tijdens een vliegreisje bestuurt, maar dat zie je alleen wanneer je voor het eerst een nieuwe wereld laadt. Als je doodgaat en opnieuw tot leven komt, zijn de laadtijden minimaal. Daardoor blijft het tempo in Astro Bot er goed in zitten. Ook benut de game de gpu ten volste. De game ziet er niet alleen creatief en vrolijk uit, maar ook haarscherp. De kleuren spatten van het scherm en alle details zijn zo goed voelbaar, dat het is misschien wel een van de mooiste games is die op dit moment voor de console verkrijgbaar zijn.

Kopen?

De vraag of je Astro Bot moet kopen, kun je makkelijk beantwoorden met een wedervraag: vond je Astro's Playroom leuk? Als je die techdemo waardeerde, zit je met Astro Bot ook goed. Het is nagenoeg hetzelfde spel, met dezelfde speelstijl en graphics, maar dan uitgebreider op vrijwel ieder vlak. Uitgebreider mag je in dit geval ook gerust beter noemen. Team Asobi is doorgegaan met alle leuke elementen uit Playroom en doet dat met verve: de game is creatiever, vrolijker en speelt beter. De ontwikkelaar lijkt alles op alles te hebben gezet om ieder stukje originaliteit uit de game te persen en daar ook nog eens een vrolijk feest van PlayStation-nostalgie van te maken. Bovendien weet het een magie uit de controller te toveren die zich niet laat vergelijken met welke PlayStation-game dan ook.

Daar staat wel tegenover dat Astro Bot redelijk kort is. De levels zijn, hun originaliteit ten spijt, vaak niet lang en hebben weinig herspeelwaarde. De totale game speel je in een uur of twaalf wel uit. Dan heb je het ook echt uit, inclusief alle mogelijke collectibles die je ook zonder gids snel bij elkaar hebt. Of dat zestig tot zeventig euro waard is, zul je voor jezelf moeten bepalen. Wat ons betreft mag zoveel vrolijkheid wel wat kosten.

Pluspunten

• Prachtige werelden met oog voor detail
• Vol met creativiteit en afwisseling
• Controller werkt magisch

Minpunten

• Iets te makkelijk
• Weinig herspeelbaarheid

Getest

Astro Bot, PS5

Prijs bij publicatie: € 65,-

Vanaf € 57,95

Vergelijk prijzen

Reacties (59)

[Anoniem: 363533]

Zo'n 30 van de levels zijn verborgen en/of challenge levels. Niet al die levels zijn heel moeilijk maar zo'n 50% daarvan zijn wel echt extreem lastig en vereisen behoorlijk wat trail and error om in 1x door te komen. Je moet deze levels wel spelen om alle bots te vinden die nodig zijn om alle puzzelstukjes mee te vinden. Niet iedereen zal daar even veel moeite mee hebben maar een aantal van de levels zijn echt extreem lastig en vereisen wat trail and error. Een uur vastzitten op een aantal van die levels is niet uitzonderlijk.

Vandaar dat HowLongToBeat de gemiddelde completion duur (100%) op 17.5 uur zet, met een behoorlijke variatie van spelers tussen de 12 en zelfs 30 uur. Zelf heb ik er zo'n 22 uur over gedaan om de game op Platinum te zetten. Voor een platformer is dat meer dan voldoende en zelfs boven het gemiddelde van een platformer. Ik neem aan dat de statistiek uit de review van 12 uur van HowLongToBeat is....maar dat is dus de 'Rushed' metric van mensen die al weten hoe de game precies in elkaar zit/replay. Ik vraag mij dus af of de reviewer daadwerkelijk alle levels heeft gespeeld in die 12 uur, inclusief de Grand Master Challenge.

Het gros van de game is eenvoudig, maar een behoorlijk aandeel van de content is dus best wel pittig. 12 uur voor alles en 100% zal voor 99% van de mensen echt niet voldoende zijn om alles te zien. 20 uur daarentegen is een stuk realistischer.

Overigens...de Soundtrack had wel een aparte vermelding mogen hebben: Die deuntjes zijn vreselijk aanstekelijk. Misschien wel de OST van het jaar.

Makkelijke game. Yup.
YouTube: Top 5 Hardest Levels in Astro Bot

Splashing Sprint en de Grand Master Challenge....echoes of controller trauma.....

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 363533 op 6 oktober 2024 10:19]

[Bor]

Vandaar dat HowLongToBeat de gemiddelde completion duur (100%) op 17.5 uur zet, met een behoorlijke variatie van spelers tussen de 12 en zelfs 30 uur.

De leisure tijden (bijna 30 uur) moet je eigenlijk niet meetellen. Daar zitten vaak veel spelers bij die lanterfanten of enorm slecht zijn.

Realistischere tijden zijn gemiddels 10h 37m voor de main story (rushed is het slechts 7h 43m) en 17h 25m voor completionist. Dit zijn al gemiddelden, er zijn daarom ook mensen die hier (behoorlijk) onder kunnen zitten.

Single-Player Polled Average Median Rushed Leisure
Main Story 150 10h 37m 10h 17m 7h 43m 14h 21m
Main + Extras 181 13h 36m 13h 30m 10h 3m 20h 15m
Completionist 632 17h 25m 16h 30m 12h 28m 29h 58m
All PlayStyles 963 15h 38m 15h 10h 9m 29h 9m

[Reactie gewijzigd door Bor op 6 oktober 2024 11:20]

[hantheman]

Die levels die je beschrijft heb ik samen met mijn zoontje gedaan door steeds de controller te passen 1 van de leukste game ervaringen met hem hiermee beleefd.
Hierdoor heeft hij ook zijn eerste platinum trophy binnen.

[Thazard]

Yup, er zitten echt wel pittige levels tussen. Het begint met de verborgen levels die een figuur van je controller representeren. Daarnaast krijg je korte uitdagingen waar de vloer verdwijnt.

Op het laatst krijg je het level waar alles wordt gecombineerd tot een geheel. Dat heb ik wel een aantal keer over moeten doen. Gelukkig uiteindelijk the Platinum weten te halen.

[MRE-Inc]

De soundtrack van Astro's Playroom was idd erg aanstekelijk.

Die van Astrobot:

Spotify:
https://open.spotify.com/...si=idjXPHUHSh67ncu3_nAXLw

Apple Music:
https://music.apple.com/n...nal-soundtrack/1770364118

[HellboyFromHell]

Sorry hoor maar ik ken nagenoeg niemand die een spel voor 100% uitspeelt.
Die moeite zal ik persoonlijk ook nooit voor een spel nemen, zeker niet als dit allemaal "verborgen" extra challenges zijn.

[Carlos0_0]

Heerlijk spel echt een GOTY wat een geweldig spel, alles sluit zo goed op elkaar aan de gameplay,muziek, dingetjes die ze erin gemaakt hebben.
Spellen als Spiderman, God of Warr etc waren gaaf, maar dit is gewoon zo leuke verassing dat het zeker een GOTY is .

Ik heb een switch en moet zeggen dat ik het zelf leuker vind dan de laatste Mario games, de laatste mario game op de switch die ik leuk vond was Mario Odyssey.
Mario gaat nu helemaal naar turned based gevechten, upgrades die je moet kopen eigenlijk. ik vind het helemaal de verkeerde kant op gaan en niet leuk meer.

Met - punt dat game te makkelijk is zeker niet mee eens, er zijn van due button challenge levels die zeker wel pittig kunnen zijn.
Hierdoor heb je een fijne afwisseling van heerlijke simpele gameplay, en eens wat moeilijker.

[knapejor]

Astro bot is net als destijds de VR versie echt zo goed uitgewerkt dat het andere platformers voorbij gaat. Heerlijk gewoon hoeveel kwaliteit er in zit en hoeveel plezier het oplevert.

Wat je noemt over mario games vind ik niet helemaal fair. De turn based games zijn er al lang en zijn nooit onderdeel geweest van de platformer lijn.

Als je het vergelijkt op gebied van platformer dan doe je dat dus bij Odyssey, U deluxe (wat eigenlijk al een oudere game is) en Wonder.

De echte 3d platform vergelijking kan ik zelf alleen maar doen met Odyssey en die vond ik toch ook wel heel erg goed, waarbij de replay waarde voor mij wel hoger was.

[_NooT_]

De replay waarde bij games als Mario Odyssey en bijv. Ratchet en Clank is denk ik groter, omdat de levels daar groter zijn, waarbij sommige delen pas in een later stadium toegankelijk worden vanwege benodigde features.

Dat is denk ik hetgeen ik het meeste mis in AstroBot.
Het speelt fantastisch en qua geluid en graphics is het ook geweldig, maar alle levels zijn behoorlijk rechtlijnig. En dat is jammer, want het smaakt naar meer.

In de eerste run vind je vaak alles al. Soms mis je 1 of 2 bots of puzzelstukjes. Als je dan terug het level in gaat om die te vinden, is het vaak eeen klein detail dat je over het hoofd heb gezien. Je ontdekt dan zelden een groot extra stuk. Hooguit bij het vinden van een portal, aangezien je dan een extra wereld vrij speelt.

[Finraziel]

Ik vond dat juist vervelend aan Odyssey, dat je soms dingen gewoon nog niet kunt in levels en later terug moet komen. Zoeken naar dingen die gewoon nog niet kunnen werkt erg frustrerend voor mij. In metroidvanias geen probleem mee maar in een game die in stages opgedeeld is vind ik het niks, daar wil ik in ieder geval de mogelijkheid hebben om een stage volledig af te ronden voor ik door ga.

Maar ik ben in de minderheid, dat weet ik (ik heb Odyssey niet eens uitgespeeld, en ondertussen is mijn switch verkocht).

[L23]

Volgens mij haal je wereld en de levels in die wereld door elkaar. Prima hoor als Odyssey niet je ding was, maar de levels die je doet om een maan te halen zijn vanaf het begin gewoon volledig uit te spelen. Je krijgt ook geen nieuwe powers zoals in een Metroidvania, je kan qua bewegen door de levels vanaf het begin al alles. In de wereld zelf zijn genoeg levels en manen te vinden om door te kunnen naar de volgende wereld en het het verhaal uit te spelen. Voor extra uitdaging en 100% uit spelen komen er in de eerdere werelden nog manen bij.

[Finraziel]

Ah dat kan heel goed, dan had ik het verkeerd begrepen.
Ik zie nou inderdaad hoe je het anders kunt lezen. En nee het probleem was zeker niet genoeg manen vinden om door te kunnen, maar ik speel graag de completionist en dat lukte me niet zo goed. Maar inderdaad het was gewoon niet zo mijn ding, dat speelt dan een grote rol. Niks ten nadele van de game verder, hij is absoluut heel goed, alleen niet voor mij (ik ben in het algemeen niet zo'n Nintendo fan).

[Reactie gewijzigd door Finraziel op 6 oktober 2024 12:03]

[L23]

Het compleet willen afronden voordat je naar de volgende wereld gaat zou je dan los moeten laten inderdaad. Ik vond het zelf wel een van de leukste games om alles te verkennen en te ontdekken en uiteindelijk voor 100% te gaan. Dat heb ik bij andere Mario games niet zo snel, daar ben ik al tevreden als ik de aftiteling gezien heb. Qua verkennen en ontdekken kreeg ik hetzelfde gevoel bij Hollow Knight ook al is dat weer een hele andere game.

[L23]

Ga je het ook vergelijken met Mario Kart en de Mario Party games? Dat zijn toch hele andere spellen en geen platformers? Het is niet dat ze de verkeerde kant op gaan, er komt alleen niet zo vaak een Mario 3D platformer uit. Wel veel verschillende soorten Mario games. Heb je Super Mario 3D World + Bowser’s Fury al gespeeld? Die komt enigzins in de buurt van Odyssey.

Als je naast Astro Bot nog andere 3D platformers zoekt. New Super Lucky's Tale vond ik ook leuk om te spelen.

[raschaoot]

Heerlijk spel. Net een paar dagen geleden uitgespeeld (platinum) 😁
Ondanks de korte duur vond ik het de prijs dubbel en dwars waard. Maar dat kan natuurlijk ook wat te maken hebben met dat ik de meeste referenties herken. Zelfs die paar spellen die ik zelf nooit gespeeld heb.

Astro Bot doet het voor mij zelfs nog wat beter dan de beste Mario games. Zo veel plezier heb ik aan dat spel gehad!

[Reactie gewijzigd door raschaoot op 6 oktober 2024 21:27]

[Aegir81]

Helemaal mee eens. Door er hier nog even over na te zitten denken schoot It Takes Two me te binnen. Daar heb ik een paar jaar geleden ook veel plezier aan beleefd. Dat is ook een topper binnen dat genre.

En daarvoor, maar dat is al 10 jaar geleden was ook Rayman Legends dolle platformpret. Mocht je nog tips hebben, ik hoor ze graag :-)

[raschaoot]

Die zijn ook erg leuk, ja!

Het inkoppertje is natuurlijk Astro Bot Rescue Mission, maar daar moet je wel een PSVR 1 voor hebben.
En op de PSVR 2 heb je de spirituele opvolger Max Mustard. Moss is ook een leuke VR ervaring overigens.

In dezelfde aard als Rayman Legends heb je natuurlijk ook nog Rayman Origins. Iets minder, maar nog steeds erg leuk.
De Mario games zoals Galaxy (1 en 2) en Odyssey zijn ook zeker aan te raden. Wonder heb ik zelf nog niet gespeeld, maar die schijnt ook goed te zijn.

Hoewel ze wat minder zijn dan de absolute toppers, zijn de volgende spellen ook zeker aangename verrassingen geweest voor mij:
Sackboy: a big adventure (vooral met meerdere spelers)
Puppeteer
Yooka-Laylee and the impossible lair
Spongebob battle for bikini bottom (dit was voor mij de grootste verrassing dat ik die leuk vond!)
Ik ben het ook met @Jasphur eens, Tearaway zit heel leuk in elkaar.
Gris (is een heel andere sfeer, maar vind ik een ontzettend mooie beleving)
A Hat in Time
Unravel (1 en 2. 2 is ook leuk samen)

Dan heb je nog spellen die wat minder strak zijn in het platformen, net als It Takes Two, maar waar ik in ieder geval erg van heb genoten:
Psychonauts (1 en 2)
Elk Ratchet and Clank deel
De Spyro trilogie remake.

Hopelijk zit hier iets tussen dat je een hoop plezier zal bezorgen!

[Aegir81]

Wat een mooie lijst! Bedankt! Ik kan verder voor de komende maanden 👍

@Jasphur Die kende ik ook nog niet. Ik check hem ook!

[Carlos0_0]

Jeetje ik krijg nog een banklog aan games door jou post, bedankt een aantal toegevoegd aan de lijst haha.

[Jasphur]

Tearaway unfolded is ook leuk.

[Joshua]

“Iets te makkelijk”? Nou sommige levels zijn echt super frustrerend hoor haha

[CyBeRSPiN]

Precies, wilde hetzelfde zeggen. Blij dat het beperkt is tot een paar levels, want wil deze wel helemaal uitspelen eigenlijk

[Major_ton]

Je kan je afvragen of de reviewer "To the Beat", "Splashing Sprints" en "Grand Master Challenge" gespeeld heeft

[Ollie_NL]

Lol, ik was al twee uur bezig met Grand Master Challenge, elke keer een stukje verder maar 1 fout en weer opnieuw beginnen.
Totdat mijn zoon van 14 de controller pakte en bij de 3e try het level haalde (zelfde als de meeste andere levels zoals To The Beat enzo), was weer een "I am too old for this shit moment".

Vind het een geweldige game maar het verschil tussen de normale levels en extra levels is te groot, normale zijn te makkelijk en extra levels te moeilijk.

[yinx84]

Lang niet zoveel plezier gehad met een game. Een zeldzaam voorbeeld van een game die zowel de graphics als de gameplay heeft. Ook voor mij GOTY materiaal, want hoewel ik de game grotendeels heb meegekeken met m'n kroost, heb ik vrijwel alle 15 uren met een grote smile op m'n gezicht gezeten. Zeker als iemand die opgegroeid is met Playstation.

Overigens is er niets mis met de moeilijkheidsgraad voor dit type game. Sterker nog, ik denk dat een hogere moeilijkheidsgraad geen toegevoegde waarde heeft. Het is een genot om te spelen. De 'challenge' levels zijn echt wel behoorlijk pittig maar ook optioneel.

[Carlos0_0]

Precies het spel moeilijker maken heeft geen toegevoegde waarde, daarvoor heb je die button challenge levels tussendoor.
Het heeft juist een goeie afwisseling zo tussendoor, wat makkelijkere levels en soms even iets meer uitdaging.

Het is een geweldig spel, ga vandaag wereld 5 van de 6 spelen. ik blijf dit spel ook gewoon met een glimlach spelen :)/

[Aegir81]

Ik ben het grotendeels eens met de review. Ik vind het ook een geweldig leuke en creatieve game. Ik heb me er al meer dan 10 uur mee vermaakt de voorbije weken en het is zeker het vrolijkste spel dat ik dit jaar speelde. De gameplay, het geluid en de graphics sluiten zo naadloos aan in elkaar dat je de wereld wordt ingezogen. Het was ook bijzonder lang geleden dat ik nog zo'n goede platformer heb gespeeld.

Het klopt dat de meeste levels vrij makkelijk zijn, maar sommige van de challenge levels vind ik toch wel uitdagend. Een aantal ervan heb ik toch een keer of 10 opnieuw moeten proberen en er zijn er momenteel nog 2 over die nog niet gelukt zijn.

Verder moet ik enkel nog wat puzzelstukjes en een paar verborgen werelden zien te ontdekken. Het is inderdaad geen game die ik meteen zal herspelen, maar wel iets dat ik na een paar jaar nog eens zal oppikken als alle innovatieve levels het wat uit het geheugen zijn ;-)

Het is zeker een kandidaat voor GOTY, zoveel puur spelplezier (zonder echt verhaal) heb ik al lang niet meer gehad. Andere PS-games zoals God of War, Horizon en Spider-man waren de voorbije jaren ook een echt feest, maar Astro Bot is wel de grootste verrassing :-)

[Slimmie205]

Klopt! Splashing Sprints heeft me wel wat irritaties bezorgd. Het verschil tussen de challenge levels en normale levels is vrij groot.

[Tripledad65]

Ik heb de game,ben vermaak me er prima mee. Maar wat ontzettend jammer dat het niet in VR is. Voor mij, blijft Astrobot Rescue mission daarom toch de beste Astrobot game

[BeyondThunder]

Ik ben een gamer vanaf het eerste moment. Maar inderdaad, Astrobot Rescue Mission op de PS4 (VR) is voor mij de beste game ever. Na 5 minuten met de VR bril op had ik hetzelfde gevoel toen ik voor het eerst een video game speelde. Geniaal.

[Sleehond]

Vond de “demo” erg leuk, prima mee vermaakt!

Volledige game gaat hier zeker komen maar denk wel dat ik wacht op een actie qua prijs.

[Mjappio]

Gisteren uitgespeeld, wat mij betreft GOTY materiaal. De level designs en dan met name de toegevoegde waarde van de dual sense elementen en de muziek vind ik waanzinnig. Ik heb zelf al heel lang geen platformer gespeeld die ook maar in de buurt komt van de kwaliteit van Astro Bot.

[PjotterP]

YouTube: Astro Bot vs Super Mario Odyssey - Physics and Details Comparison

[killamonkey]

Gewoon een 10/10 game. Lol van begin tot eind!