Inleiding
Met de snelheden die tegenwoordig haalbaar zijn op glasvezelverbindingen en via Wi-Fi 6, komt de doorvoerlimiet die gigabitrouters en -switches kunnen bieden, steeds vaker in zicht. Ziggo en Telenet zijn al bezig met tests voor Docsis 4.0, dat in theorie een downloadsnelheid tot 10Gbit/s ondersteunt, en de mogelijkheid om tot 6Gbit/s te uploaden. Je hele netwerk upgraden naar 10Gbit/s is dan een optie, maar wel een vrij prijzige. Vandaag kijken we naar een andere mogelijkheid om doorvoersnelheden van meer dan 1Gbit/s aan je netwerk toe te voegen: wifirouters die 2,5Gbit/s (of 5Gbit/s) ondersteunen, met een maximale prijs van 300 euro.
In de vorige round-up hebben we routers bekeken die over het algemeen vrij basaal zijn uitgevoerd, in opties en uiterlijk. Dat is nu anders. De meeste fabrikanten besteden in dit segment wat meer aandacht aan het uiterlijk van de router, wat leidt tot ontwerpen die de een prachtig vindt en de ander als afstotelijk zal ervaren. Door de grootte zijn de routers daarbij ook nog eens lastig in een hoekje te verbergen, je moet er echt een plankje, tafeltje of hoek van een bureau voor inruimen. Wie had ooit gedacht dat het uiterlijk van een FritzBox, over het algemeen toch vrij kleurig uitgevoerd, ervaren kan worden als kalm en rustig…
:strip_exif()/i/2005148096.jpeg?f=imagearticlefull)
Deze routers zijn allemaal uitgevoerd met een snelle ethernetpoort. In sommige gevallen komt daar link-aggregation bij: het combineren van verschillende gigabitpoorten tot een snellere link. Over het algemeen is de 'snelle' poort gelabeld als de wanpoort voor internetgebruik. Nu hebben we in Nederland in de meeste gebieden niet te klagen over de snelheid van de internetverbinding, maar er zijn maar weinig consumenten die beschikken over een verbinding met meer dan een gigabit aan doorvoer. Gelukkig kun je in de meeste gevallen de poort ook toewijzen aan het interne netwerk, zodat je apparatuur kunt aansluiten die wel van de verhoogde doorvoersnelheid profiteert, zoals een NAS of thuisserver.
Wifirouters krijgen een steeds belangrijkere rol in huis. Er wordt in de huidige tijd nog steeds veel thuisgewerkt, televisiekijken doen we steeds vaker via internet en het huishouden vult zich steeds meer met smarthomeapparatuur. Dit stelt stevigere eisen aan de router van tegenwoordig, op zowel hardware- als softwaregebied. De routers in deze round-up beschikken over stevige chipsets, met ondersteuning voor 4x4 of zelfs 8x8 mu-mimo en160MHz bandbreedte. We bekijken de prestaties van deze stevige hardware met onze wifitestopstelling. Daarbij hebben we extra aandacht voor ouderlijk toezicht en bandbreedtemanagement, of qos, wat fijne, en in sommige omstandigheden onmisbare opties zijn om een drukbezet netwerk te kunnen temmen.
De deelnemers
De routers die we geselecteerd hebben voor deze test, zijn de AVM FritzBox 4060, TP-Link Archer AX90, Xiaomi Mi Router AX9000, ASUS RT-AX86U en Netgear Nighthawk AX12. We hebben de belangrijkste hardwarespecificaties van de routers hieronder samengevat.
Merk en productserie |
AVM FritzBox |
TP-Link Archer |
Xiaomi |
ASUS |
Netgear Nighthawk |
Type |
4060 (Internationaal model) |
AX90 |
Mi Router AX9000 |
RT-AX86U |
AX12 |
|
:strip_exif()/i/2004845754.png?f=thumbmini) |
:fill(white):strip_exif()/i/2003391550.jpeg?f=thumbmini) |
:fill(white):strip_exif()/i/2005016760.webp?f=thumbmini) |
:strip_exif()/i/2003665668.png?f=thumbmini) |
:fill(white):strip_exif()/i/2002308191.jpeg?f=thumbmini) |
Prijs en waardering |
Prijs |
€ 220,- (18 winkels) |
€ 267,- (21 winkels) |
€ 185,94 (6 winkels) |
€ 252,- (18 winkels) |
€ 141,84 (22 winkels) |
Waardering |
4.5 van 5 sterren
|
|
|
4.5 van 5 sterren
|
5 van 5 sterren
|
|
|
|
|
|
|
Netwerk (vast) |
Lan |
3x 1Gbit/s |
3x 1Gbit/s 1x toewijsbaar 1Gbit/s of 2.5 Gbit/s |
4x 1Gbit/s |
4x 1Gbit/s 1x toewijsbaar 1Gbit/s of 2.5 Gbit/s
|
4x 1Gbit/s 1x toewijsbaar 1Gbit/s, 2.5 Gbit/s of 5Gbit/s |
Wan |
1x 2,5Gbit/s |
1x toewijsbaar 1Gbit/s of 2.5 Gbit/s |
1x 2,5Gbit/s |
1x toewijsbaar 1Gbit/s of 2.5 Gbit/s |
1x toewijsbaar 1Gbit/s, 2.5 Gbit/s of 5Gbit/s |
Wifi |
Maximale snelheid 2,4GHz |
1150Mbit/s |
1150Mbit/s |
1150Mbit/s |
861Mbit/s |
1150Mbit/s |
Maximale snelheid 5GHz |
2400Mbit/s & 2400Mbit/s |
4800Mbit/s |
4800Mbit/s & 4800Mbit/s |
4800Mbit/s |
4800Mbit/s & 4800Mbit/s |
Mimo-configuratie |
2,4GHz: 4x4:4 5,0GHz-1: 4x4:4 5,0GHz-2: 4x4:4 |
2,4GHz: 4x4:4 5,0GHz: 4x4:4 |
2,4GHz: 4x4:4 5,0GHz-1: 4x4:4 5,0GHz-2: 4x4:4 |
2,4GHz: 3x3:3 5,0GHz: 4x4:4 |
2,4GHz: 4x4:4 5,0GHz-1: 4x4:4 5,0GHz-2: 4x4:4 |
Maximale bandbreedte 5GHz |
80MHz |
160MHz |
160MHz |
160MHz |
160MHz |
Interface |
USB |
1x USB 2.0 1x USB 3.0 |
1x USB 3.0 |
1x USB 3.0 |
2x USB 3.0 |
2x USB 3.0 |
Chipset |
Cpu/soc |
Qualcomm IPQ8074 |
Broadcom BMC6755 |
Qualcomm IPQ8072A |
Broadcom BCM4908 |
Qualcomm IPQ8074 |
Aantal cores |
4 |
4 |
6 |
4 |
4 |
Processorsnelheid |
2,0 GHz |
1,5 GHz |
2,2GHz |
1,8GHz |
2,0GHz |
Werkgeheugen |
1024MiB |
512MiB |
1024MiB |
1024MiB |
512MiB |
Flashopslag |
4096MiB |
128MiB |
256MiB |
512MiB |
1024MiB |
Testverantwoording
De routers worden getest in onze wifitestopstelling in het testlab, die eerder uitgebreid is besproken in dit artikel. De opstelling die we hebben gebouwd in een kooi van Faraday, stelt ons in staat om de wififunctie van de routers vrij van externe invloeden aan de tand te voelen. In de kooi wordt de router, of dut, aan de wan- en lanzijde verbonden met de trafficgenerator, de computer waarmee we gesimuleerd netwerkverkeer kunnen verzenden en ontvangen. Op de trafficgenerator draait ook het script dat het hele testproces
en de overige apparatuur in de kooi aanstuurt.
Die overige apparatuur bestaat uit vier computers, stations of sta's in wifitestjargon, waarvan er drie voorzien zijn van een Wi-Fi 6-adapter met twee afzonderlijke radio's. Twee van deze drie Wi-Fi 6-sta's zijn verbonden met een radiosignaaldemper, de Quadatten van Spirent. Hiermee kunnen we het radiosignaalniveau van de twee sta's verminderen, waarmee we demping van het signaal door afstand of muren simuleren. Het vierde sta is voorzien van een Wi-Fi 4-verbinding, 802.11g op 2,4GHz en 802.11a op 5GHz. Dit is de legacy client, die ten opzichte van de andere sta's meer radiotijd van de router in beslag neemt door zijn lagere overdrachtssnelheid.
De vier sta's zijn ondergebracht in een eigen, geïsoleerde omgeving, de Octobox-26 van Spirent, waarmee voorkomen wordt dat ongedempte signalen via een omweg toch de radio in de netwerkkaart van de gedempte sta's weten te bereiken.
Als laatste staat er een radiosignaalgenerator in de kooi, de iGen van Spirent. Hiermee kunnen we eerder opgenomen netwerkverkeer afspelen om een concurrerend netwerk te simuleren. Dit apparaat kan dit uitzenden op verschillende bandbreedten en wifikanalen, en ook de WMM-prioriteiten zijn hierbij instelbaar. Hierdoor kunnen we een heel spectrum aan verschillende soorten storing produceren om te zien hoe de routers hiermee omgaan.
De software die we gebruiken om het netwerkverkeer te genereren tussen de sta's en de trafficgenerator, is iPerf3. Naast de wifiprestaties meten we met deze software hoe de doorvoer is van de lan- naar de wanzijde van de router via de bedrade aansluitingen. Ook de USB-opslagprestaties meten we met een aangepaste variant van de PCMark 10 Storage-benchmark.
De scenario's die we met deze opstelling doorlopen, resulteren per router in meer dan 6000 afzonderlijke scores. Sommige hiervan zijn gemiddelde uitkomsten van een complete test, andere scores zijn individuele testwaarden van elke seconde gedurende een test. Al deze scores zomaar publiceren, zou resulteren in een onoverzichtelijk woud van data, die daarbij in veel gevallen ook lastig te relateren zijn aan scenario's die in de 'echte wereld' optreden.
Doordat de omgeving van grote invloed is op het bereik, presteren wifirouters in iedere omgeving anders. We hebben daarom een reeks tests ontwikkeld, waardoor we de routers in ieder geval onderling een-op-een kunnen vergelijken. Wil je meer weten over de technieken en achtergronden rondom wifi, dan is dit artikel het lezen waard.
FritzBox 4060
Samengevat
AMV's FritzBox 4060 is veelzijdig en heeft een hoge wifikwaliteit. De bandbreedte is niet de hoogste, maar de datadoorvoer blijft goed en zeer stabiel als de omstandigheden lastig worden. Naast een goed wifinetwerk biedt de router goede functies om het (gasten)netwerk te beheren. De router bevat ook een DECT-radio die gekoppeld kan worden met draadloze handsets om hem zo in te zetten als telefooncentrale. Dit alles weet de FritzBox voor elkaar te krijgen tegen een relatief laag energiegebruik.
De AVM FritzBox 4060 is op het oog een onopvallende router en heeft in deze vergelijking van alle deelnemers absoluut het subtielste design. Wie de FritzBox-lijn van AVM al langer kent, weet hoe opvallend dit is. Normaal gesproken zijn de FritzBoxen vrolijk gekleurd en hebben ze een polariserend design: je vindt het leuk of je vindt het verschrikkelijk, een middenweg bestaat niet. Nu staan wifirouters en accesspoints meestal niet in het zicht, maar als je er niet aan ontkomt, is dit in elk geval een design dat niet alle aandacht opeist.
Door gebrek aan wandmontagevoorzieningen zul je deze router net als de ASUS RT-AX86U en de Xiaomi Mi Router AX9000 op een plank of tafel moeten plaatsen, die niet altijd voor handen is op de beoogde plek. De kabel van de adapter heeft wel een ruime lengte van 150cm, wat in elk geval de plaatsingsmogelijkheden niet verder beperkt. Goed kabelmanagement is wel belangrijk, want deze router is niet al te zwaar en kiept dus makkelijk om als er onverhoeds aan een kabel getrokken wordt.
Aan de voorkant vinden we een grote verbindingsknop en vijf niet erg subtiel weggewerkte leds. De functie van de infoled kan ingesteld worden via de webinterface en hier kunnen de leds ook geheel worden uitgeschakeld als dat gewenst is. De knop dient om wifi- en DECT-apparatuur te verbinden en om toegang tot de router te bevestigen als dat vereist is bij belangrijke wijzigingen in de instellingen.
De achterzijde biedt ruimte voor de stroomadapter (12V, 2,5A) een USB 3.0-poort en vier ethernetaansluitingen, waarvan drie gigabitaansluitingen voor het lannetwerk en een 2,5-gigabitaansluiting voor de internetverbinding.
Drie netwerkpoorten kun je in de huidige tijd en in dit segment best krap noemen. Je router heeft tegenwoordig vaak gezelschap van een of meer bridges voor bijvoorbeeld smarthomeapparatuur, zoals een Zigbee-bridge, doe daar nog een nas bij en je zult al snel naar een switch moeten uitwijken om het aantal poorten uit te breiden, wat per saldo ook weer twee netwerkpoorten in beslag neemt. Een vreemde keuze, zeker aangezien er tegenwoordig steeds meer routers verschijnen met meer dan vier ingebouwde lan-aansluitingen.
De binnenzijde van de router is steviger uitgevoerd dan de buitenkant doet vermoeden. Het geheel wordt bekrachtigd door de Qualcomm IPQ-8074-chipset met een 2GHz-quadcoreprocessor, 1GB werkgeheugen en maar liefst 4GB flash-opslaggeheugen. De wifiradiochipset bestaat uit de Qualcomm QCN-5024 voor 2,4GHz en twee QCN-5054 voor beide 5.0GHz die respectievelijk een 4x4- en twee 4x4-mu-mimo-ondersteuning bieden. Deze exacte combinatie van chipset en radio’s vinden we in deze round-up ook terug in de Netgear Nighthawk AX12 en deze chipset is de basis van veel duurdere, zakelijke accesspoints, zoals de Cisco Meraki MR45 en MR55.
Een krachtige chipset dus, maar ook veel opslag, die nodig is voor het besturingssysteem FritzOS en de op het antwoordapparaat ingesproken boodschappen. Dit apparaat beschikt namelijk ook nog over een (geavanceerde) DECT-radio, waarmee de FritzBox kan communiceren met draadloze huistelefoons, maar ook met smarthomeapparatuur die voorzien is van DECT-ULE (Ultra Low Energy). Je ziet er niets van aan de buitenkant en je zou het niet vermoeden, maar al deze chips bij elkaar hebben tot gevolg dat de FritzBox aan de binnenkant maar liefst veertien antennes heeft. Deze zijn geïntegreerd op het pcb en in een enkel geval erbovenop vastgesoldeerd.
Webinterface
De FritzBox 4060 draait op AVM’s FritzOS, zoals de firmware heet. Hier komt ook het design van de andere FritzBoxen weer om de hoek kijken. De interface is vrolijk gekleurd, maar het geheel komt gedateerd over door onder andere het gebruik van glass buttons. De interface werkt lekker
snel, instellingen worden direct op de achtergrond toegepast, waardoor je zelden moet wachten totdat de router een instelling heeft doorgevoerd voordat je verder kunt werken. De router heeft veel verschillende functies en dat merk je ook wel in de bediening. Er zijn veel menuopties, maar het wordt nergens echt onoverzichtelijk. Soms ontbreekt er wat diepgang in de instellingen voor de echte tweaker. Zo zijn veel wifiopties automatisch ingesteld en is er geen mogelijkheid om eigenschappen zoals de bandbreedte op een vaste waarde in te stellen. Toch valt er voldoende te spelen met deze router en stuit je af en toe op obscure opties, zoals een UPnP-podcastoptie, die we later behandelen.
Ouderlijk toezicht en netwerkbeveiliging
Met de ouderlijk toezichtfunctie van de FritzBox kun je apparatuur op verschillende gebieden begrenzen. Er kan een blokkade ingesteld worden voor bepaalde websites of er kan voor gekozen worden om alle websites te blokkeren behalve degene die in een lijst zijn opgegeven. Ook blokkades op toepassingsniveau zijn een optie, zoals het blokkeren van bittorrent of het remote-desktopprotocol. Voor niet-gedefinieerde toepassingen kun je zelf het verkeertype (TCP of UDP) en de gebruikte netwerkpoort aangeven. Naast deze opties is het mogelijk om de internettoegang te begrenzen op een tijdstip, eventueel te combineren met een dag van de week.
Uniek aan de FritzBox is dat je in de router tickets kunt aanmaken waarop een code staat die een gebruiker kan inzetten om zijn onlinetijd te verlengen met 45 minuten. De geblokkeerde gebruiker kan deze tickets inzetten als de internetblokkade bijvoorbeeld op een ongunstig moment intreedt. Een leuk slimmigheidje is dat het ook mogelijk is om begrensde gebruikers te weren van het gastennetwerk om te voorkomen dat ze de blokkades omzeilen.
Meegeleverde (of aanschafbare) beveiligingssuites vinden we bij de FritzBox niet. Er zijn wel opties om de inhoud van internet te begrenzen, zoals met de URL-blokkadefunctie, maar daar wordt geen blokkadelijst met updates bijgeleverd. Deze functie is meer bedoeld om bijvoorbeeld kinderen van een spelletjeswebsite te weren.
Een eigenaardigheid waar we tijdens het instellen tegenaan lopen, is de stevige beveiliging tegen het aanpassen van belangrijke routerfuncties. Voordat deze worden doorgevoerd, moet je het beheer over de router bevestigen door een telefoonnummer te bellen op een telefoontoestel dat met de voipfunctie van de router is verbonden. Als alternatief is het mogelijk om op een knop van de router te drukken om in elk geval te bewijzen dat je fysiek bij de router kunt. Deze functie kan gelukkig uit, wat aan te raden is als je niet naast de router zit, maar wel veel instellingen wilt gaan veranderen (en fijn als de kooi van de wifitestopstelling net is afgesloten en je de opstelling op afstand bedient).
Qos
De FritzBox biedt ondersteuning om netwerktoepassingen een prioriteit mee te geven. Hiervoor zijn standaard al wat toepassingen opgegeven, maar die kunnen ook zelf gedefinieerd worden door het
poortnummer op te geven dat de toepassing gebruikt. De qos-prioritering van de FritzBox is op drie niveaus te regelen: realtime, prioritair en achtergrondtoepassingen. Je kunt een aantal toepassingen selecteren, zoals HTTP-verkeer, voipverkeer en BitTorrent. Je kunt hier ook zelf toepassingen aan toevoegen door het gebruikte protocol te definiëren op verkeertype als TCP of ICMP, en de gebruikte bron- en doelpoort aan te geven.
Overige functies
Telefonie
Een vrij unieke functie van deze router is dat er een DECT-basisstation is ingebouwd, waardoor je de FritzBox kunt gebruiken als een huistelefooncentrale. De koppeling met het telefonienetwerk gaat via voip. DECT is al jaren de standaard voor draadloze handsets die je vaak nog thuis en op kantoren aantreft, dus de kans is groot dat je deze al bezit. Naast DECT-toestellen kun je ook voiptoestellen of een voip-app op de smartphone verbinden met de FritzBox. De FritzBox functioneert dan als de telefooncentrale voor je inkomende gesprekken en voegt hiermee handige functies toe aan je telefoonsysteem, zoals wachtmuziek, begroeting voor inkomende gesprekken, intern doorverbinden en een antwoordapparaat. Faxen kunnen ook verzonden en ontvangen worden, al zal waarschijnlijk niemand dat nog gebruiken. Dat geldt waarschijnlijk ook voor opties als als de wekfunctie en het kunnen (de)activeren van de wififunctie van de router door #96*1* te bellen.
Smarthome
Naast de FritzBox-routers verkoopt AVM onder het FritzDECT-label ook smarthomeaccessoires, zoals schakelaars, lampen, geschakelde stopcontacten en bediening voor verwarmingsradiatoren. Deze apparatuur gebruikt het DECT-ULE-protocol, de energiezuinige variant van het DECT-protocol. De FritzBox wordt het middelpunt van het DECT-ULE-netwerk dat de lampen, sensors, schakelaars en andere domotica verbindt. Die apparaten moeten dan wel het HAN-FUN-, of Home Area Network Functionality-protocol ondersteunen. DECT-ULE is waarschijnlijk een prima protocol, al hebben we dat niet kunnen testen, maar het aanbod aan domotica-apparaten met DECT-ULE HAN-FUN is niet groot. De website van de ULE Alliance, die de standaard beheert, somt 50 smarthomeapparaten op als officieel gecertificeerd. Hierbij is niet duidelijk of deze apparaten ook HAN-FUN ondersteunen.
Mediaserver
Tijdens het doorlopen van de instellingen wordt onze nieuwsgierigheid gewekt door de UPnP-mediaserverinstellingen. Zo’n functie is voor routers met een USB-aansluiting in dit segment standaard aanwezig, maar hier zien we twee extra tabbladen voor een webradio- en podcastfunctie. Kennelijk kan de FritzBox je favoriete podcast of webradio doorstreamen via de UPnP-functie, door de URL van de uitzending aan te
geven. Er zijn geen voorbeeldstations ingevuld en naar het ondersteunde formaat is het gissen, aangezien de helpfunctie en de AVM-website hier geen van beide antwoord op geven.
Bij de podcast wordt verwezen naar de service ivoox, wat een Spaanstalige (en slecht vertaalde) website met podcasts blijkt te zijn, waar evenmin duidelijk wordt hoe je de link verkrijgt om deze aan de FritzBox toe te voegen. Deze functie lijkt nog niet helemaal af, of nooit goed uit de verf gekomen. De suggestie in de webinterface om de webradio te gaan beluisteren met een FritzFon, de DECT-telefoon van AVM, lijkt ons wat spartaans, maar ook dit soort exotische functies kennen waarschijnlijk nog liefhebbers, dus wat dat betreft is het toch leuk dat AVM ze biedt.
Smartphoneapp(s)
AVM houdt het niet bij één app voor de FritzBox. In de Google Play Store vinden we maar liefst vier varianten van de FritzApp, die elk een andere functie bieden. De MyFritzApp biedt toegang tot de opslag van de router, om hier bestanden aan toe te voegen of te downloaden. De routerinstellingen kunnen heel basic worden gewijzigd: antwoordapparaat en wifi aan/uit. Voor uitgebreidere instellingen biedt de app een snelkoppeling naar de webinterface van de FritzBox. De FritzApp WLAN is een app om de wifiomgeving van de router te scannen en met behulp hiervan het wifinetwerk te finetunen. De FritzApp Smart Home is een app om de smartphoneapparaten te bedienen en de FritzApp FON is een voipclient en biedt mogelijkheden om de telefoniefunctie van de router te beheren. Fijn van alle apps is dat ze lokaal werken met enkel de toegangsgegevens van de router. Een cloud-account is niet vereist, maar optioneel als je de router van buitenaf wilt kunnen bereiken.
TP-Link Archer AX90
Samengevat
De TP-Link Archer heeft veel functies, die makkelijk te beheren zijn in een overzichtelijke interface. Het is jammer dat sommige functies die de router zelf kan verzorgen, een abonnement vereisen. Met dat abonnement krijg je er een hoop extra's bij op beveiligingsgebied, maar de leverancier, Avira, is niet onbesproken. Het bereik en de doorvoer van het wifinetwerk zijn op beide frequentiebanden niet altijd even goed als bij de concurrentie, zeker als de omstandigheden wat lastiger zijn, zoals bij veel demping of ruis.
De ervaring met een product begint bij het uitpakken van de doos, in dit geval een enorme doos vergeleken met de router die eruit komt. De router is geen heel groot apparaat, maar de verpakking is zo enorm omdat de router er met de antennes in de werkstand, dus rechtop uitgestoken, in is gezet. Natuurlijk biedt dit het gevoel dat je daadwerkelijk iets moois hebt gekocht en het zal ook goed beschermen tijdens het transport, maar erg milieuvriendelijk kunnen we deze verpakking niet noemen. De snelheid van het uitpakken gaat er ook wat af als blijkt dat elk van de acht antennes is omwonden met plasticfolie waarvan ‘het beginnetje’ lastig los te peuteren is.
Net als de verpakking is het uiterlijk van de TP-Link weinig subtiel. De behuizing is een hoekig design, waar aan drie zijden stevige antennes uitsteken. De behuizing is aan de boven- en onderzijde geperforeerd voor koeling en biedt aan de onderzijde ook twee montagepunten om de router mee aan de wand te schroeven.
Aan de voorzijde vinden we centraal een rgb-led en hieronder drie knopjes voor WPS, ledbediening en het in- en uitschakelen van de wififunctie. Aan de rechterzijkant bevindt zich wat verborgen de USB 3.0-aansluiting.
Aan de achterzijde vinden we de adapteraansluiting, een aan-uitschakelaar, een USB 2.0-aansluiting, drie 1Gbit/s-lan-aansluitingen en twee blauw gekleurde 1Gbit/s- en 2,5Gbit/s-wan-aansluitingen. De wan-aansluiting die je niet gebruikt voor je internetverbinding, is toe te wijzen aan het lansegment van de switch, zodat het totaal altijd op vier bedrade lanpoorten komt.
De router is gebaseerd op een Broadcom BMC6755-chipset, met een 1,5GHz-quadcoreprocessor, 512MB werkgeheugen en 128MB flashopslag. De 2,4GHz- en eerste 5GHz-radio zijn in deze chipset opgenomen en ondersteunen 2x2-mu-mimo en op de 5GHz-band tot 80MHz bandbreedte. De tweede radio is gebaseerd op de BCM43684-soc en ondersteunt wel 160MHz bandbreedte en 4x4-mu-mimo.
Webinterface
De interface van TP-Link is overzichtelijk en werkt erg soepel. Instellingen worden vlot toegepast en zijn allemaal op een logische plek te vinden. De mate waarin je de functies van de router kunt instellen, is ook prima. Hoewel sommige instellingen, zoals de wifiopties, niet zo diepgaand kunnen worden ingesteld als
bij bijvoorbeeld de ASUS RT-AX86U, blijft de interface hierdoor juist goed behapbaar voor gebruikers die niet dagelijks in de interface rondhangen om hun netwerkinstellingen zorgvuldig bij te schaven. Een voorbeeld van die gemaskeerde veelzijdigheid vinden we bijvoorbeeld bij de vlan-instellingen voor het gebruikmaken van iptv. Bij de meeste providers werkt dit direct door eenvoudigweg de poort aan te geven waar je televisieontvanger op is aangesloten, maar mocht dit niet zo zijn, dan kun je kiezen voor aangepast en verschijnen alle benodigde geavanceerde instellingen om nagenoeg elke provider te ondersteunen.
Ouderlijk toezicht en netwerkbeveiliging
De ouderlijktoezichtoptie is een beetje lastig in te stellen als je dat via de browser wilt doen. De functies zijn namelijk gedeeltelijk ondergebracht onder de Homeshield-dienst van TP-Link, die enkel te beheren is vanuit de Tether-smartphoneapp van TP-Link. Deze app is te gebruiken zonder account als je direct met de router verbonden bent in hetzelfde netwerk, maar het beheer is beperkt tot de gratis functies. Om de betaalde functies te activeren, moet je een account aanmaken bij TP-Link.
In de app kun je via het clientoverzicht een apparaat selecteren en hieraan een profiel toewijzen, zoals
vader, moeder, zoon of dochter, dat ook hernoemd kan worden naar de naam van de persoon die het betreft. Zo’n profiel kan verschillende apparaten onder zich toegewezen krijgen. Per profiel kun je vervolgens specifieke websites blokkeren, maar ook breder door categorieën toe te wijzen, zoals gokwebsites, games en sociale media. Ook kan er een bedtijd worden ingesteld, waarin het internet voor de gebruiker niet meer te bereiken is.
Wil je meer, zoals internet uitschakelen tijdens huiswerkuren of een tijdslimiet per dag om gebruik te maken van internet, dan zul je de gratis Homeshield-diensten moeten omzetten naar de betaalde variant: Homeshield Pro. De kosten hiervan zijn 54,99 euro per jaar of 5,99 euro per maand, met in beide gevallen een gratis proefperiode van 30 dagen. We vinden het afgrendelen van functies die de router prima zou kunnen afhandelen wel een beetje jammer. De functies waar het hier om gaat, vereisen geen extern onderhoud, zoals het geval is bij virusbeschermingsupdates of websiteblokkadelijsten die actief worden bijgehouden. Juist die blokkadelijst valt vreemd genoeg wel onder de gratis Homeshield-functies. De functies die in het geval van ouderlijk toezicht geblokkeerd zijn, zouden wat ons betreft tot de standaardinventaris van de router moeten behoren of ten minste ontgrendeld moeten worden door een eenmalig bedrag te betalen, wat je natuurlijk al doet als je de router aanschaft. Overigens is privacy van de Homeshield-dienst die aan de cloudzijde wordt verzorgd door het bedrijf Avira, niet onomstreden.
Naast de extra ouderlijktoezichtfuncties biedt Homelink extra log- en beveiligingsopties. Gelukkig is de firewall van de router niet onder Homeshield ondergebracht en is bijvoorbeeld de spi, of stateful packet inspection-functie die het verkeer monitort op ongewenst gedrag, gewoon actief zonder abonnement. De opties die Homelink op beveiligingsgebied toevoegt, zijn onder andere ddos-bescherming en een iot-apparatuurscan die bekende beveiligingsproblemen op deze apparaten monitort en de beheerder waarschuwt als er iets aan scheelt.
Op het gebied van beveiliging bestaat er ook nog een extra abonnementsoptie, het 'total security package', wat Homeshield Pro inclusief een Avira-beveiligingspakket omvat.
Xiaomi Mi Router AX9000
Samengevat
De Xiaomi Mi Router AX9000 is een imposant vormgegeven router met zeer stevige specificaties. De hardware heeft stevige koeling gekregen, wat de router zwaar en groot maakt. Het is dan ook jammer dat de software lijkt te zijn afgeraffeld. De webinterface heeft vertaalfouten en past meer bij een accesspoint van enkele tientjes dan bij een router van 250 euro. Ook de prestaties van de router blijven achter; de doorvoer naar de client op 5GHz is de helft van wat die zou moeten zijn. Daarbij verbruikt de router veel energie, ook als hij niets doet. Voor Xiaomi is er werk aan de winkel, want totdat de problemen met de firmware zijn opgelost, kunnen we deze router niet aanraden.
Xiaomi is geen onbekende meer in België en Nederland, maar op het gebied van routers is het merk nog niet heel bekend. Het kwam in 2019 op de markt met goedkope Wi-Fi 5-accesspoints en heeft hierna wat AX-routers uitgebracht met iets stevigere specificaties. Al deze routers zijn niet echt vergelijkbaar met de router die we vandaag behandelen en die de duurste is in Xiaomi’s line-up.
De Xiaomi Mi Router AX9000 is in veel aspecten een monster. Hij wordt geleverd in een monster van een doos, waaruit een monster van een polystyreencapsule tevoorschijn komt. Deze verpakkingsvorm is uniek en spectaculair, maar ook enorm milieuonvriendelijk omdat waarschijnlijk niemand de capsule zal bewaren. Na de router uit zijn capsule te hebben geworsteld, komt weer het woord monsterlijk in ons op als we kijken naar de omvang, de antennes en het gewicht van deze router. Sommigen zullen de prominent aan de bovenzijde geplaatste ledbars ook zo omschrijven. Het uiterlijk beoordelen is natuurlijk sterk afhankelijk van persoonlijke smaak en dit is typisch een hardwaredesign waarbij persoonlijke smaak ondanks alle technische eigenschappen weleens de reden kan zijn dat je ‘m niet in huis wilt hebben.
De router is niet voorzien van montagegaten om ‘m hangend aan de wand te plaatsen. Daarnaast heeft hij een stevige footprint; je zet ‘m niet zomaar even ergens achter weg. Een extra nadeel is hierbij de wat korte adapterkabel van 50cm waardoor je de router altijd in de buurt van een stopcontact of verlengblok moet plaatsen.
De router heeft aan drie kanten bedrade aansluitingen, wat ook een nadeel kan zijn bij het plaatsen. Er is een kant waar de adapter op aangesloten wordt. Op deze zijde vinden we ook de reset- en aan-uitschakelaar. Om de hoek vinden we vijf ethernetaansluitingen, vier gigabitaansluitingen voor het lokale netwerk en een wan-aansluiting met een maximale overdrachtsnelheid van 2,5Gbit/s. Een vlak verder is in een USB 3.0-aansluiting voorzien die vergezeld wordt van een drukknop met het opschrift Mesh. Op de laatste zijde vinden we twee leds, die de status van het apparaat zelf weergeven, en een led voor de internetstatus. Het was al genoemd, maar boven op de router vinden we ook nog vier ledbars die in verschillende kleuren kunnen oplichten, afhankelijk van de internetstatus.
De router is gebaseerd op de IPQ8072A-chipset van Qualcomm, voorzien van een 2,2GHz-processor met zes kernen, 1024MB ram en 256MB flashopslag. De router beschikt over twee 5GHz-chipsets, die beide een ander frequentiegebied ondersteunen. De eerste chipset kan ingesteld worden op kanaal 100 tot 180 en de tweede chipset op kanaal 36 tot 64. Beide chipsets bieden hierbij ondersteuning om DFS-kanalen te gebruiken. De tweede chipset biedt wel een lagere totale doorvoersnelheid dan de eerste, want deze ondersteunt maximaal 80MHz bandbreedte.
Twee 5GHz-chipsets inzetten heeft voor- en nadelen. Het verhoogt de algehele doorvoer, doordat je clients over twee netwerken kunt verdelen, maar het betekent ook dat er een heleboel zenders boven op elkaar staan uit te zenden die elkaar in de weg kunnen zitten. Om dit te voorkomen, zijn deze routers over het algemeen uitgerust met een bandpassfilter op de uitvoer van elke radiomodule, die ervoor zorgt dat de uitgezonden signalen elkaar niet of zo min mogelijk overlappen. Deze filters hebben een klein beetje signaalverlies tot gevolg, wat invloed heeft op het bereik van een router.
Webinterface
De software op deze router is Xiaomi's MiWi-Fi ROM, dat gebaseerd is op OpenWRT. De firmware voor de Chinese en Global versie van de AX9000 verschillen en zijn beide te vinden op de site miuirom.org. Voor de Global versie wordt niet aangegeven wat er veranderd is in de firmware.
In de Nederlandse vertaling van de firmware staan in de algemene voorwaarden, maar ook verspreid over de interface aardig wat tekst- en opmaakfoutjes. Soms gaat de tekstkleur midden in een paragraaf van zwart naar grijs en er ontbreekt hier en daar een woord of spatie. Soms wordt de Chinese achtergrond van deze router wel heel duidelijk als er Chinese karakters verschijnen in de instellingen of als de internetverbinding wegvalt. Dan wordt de Chinese versie van de cloudflarepagina gepresenteerd. Onder op de pagina staat een copyrightvermelding met het jaar 2020. Het voelt niet aan alsof deze firmware af is.:strip_exif()/i/2005148050.png?f=imagemedium)
De interface is op het gebied van design een beetje een tegenvaller. De doos en het apparaat zien er stoer uit, donker met paars en blauw gloeiende accenten. De initiële set-upwizard houdt deze stijl nog wat in ere, maar als uiteindelijk de procedure voltooid is en je in het hoofdmenu belandt, verandert de visuele taal ineens naar lichtblauw met vrolijke kleurtjes. Het doet natuurlijk niets af aan de werking, maar het strookt niet helemaal met het design van het apparaat en de marketing eromheen, zoals de website en de verpakking. Ook dit doet onaf aan.
Op het gebied van instellingen valt de AX9000 weer tegen. Voor een router in deze prijsklasse is er maar weinig in te stellen en er zijn routers voor een kwart van de prijs die het op dit vlak beter doen. Helaas is er ook geen alternatieve firmware beschikbaar voor dit model om daarmee meer instelmogelijkheden te verkrijgen. Functies voor ouderlijk toezicht ontbreken en zijn evenmin beschikbaar onder een andere noemer, tenzij het totaal blokkeren van een apparaat van het netwerk hieronder valt.
Standaard biedt de AX9000 een open wifinetwerk aan zolang de router nog niet verder ingesteld is. In het instelproces wordt de gebruiker gevraagd om een wifiwachtwoord op te geven. Tijdens die instelling is er een optie beschikbaar om het wifiwachtwoord ook direct in te stellen als het wachtwoord van de router, misschien handig, maar het lijkt ons toch beter om hier verschillende wachtwoorden voor te gebruiken, aangezien een wifiwachtwoord in de meeste gevallen toch een ‘publiek geheim’ wordt.
Voor een router met zulke prominente ledbalken aan de bovenkant is het vreemd dat het gedrag en de kleur hiervan niet aan te passen zijn. De twee standen die we hebben kunnen ontdekken, zijn rood knipperend (ademend) als er geen internet aanwezig is, en groen als het wel bereikbaar is.
Ouderlijk toezicht en netwerkbeveiliging
Op netwerkbeveiligingsgebied is er niet veel af te stellen aan deze router. Er is de mogelijkheid om een apparaat op het netwerk geheel te blokkeren, maar gedeeltelijke blokkades, bijvoorbeeld op basis van het tijdstip van de dag, zijn onmogelijk. Deze blokkadelijst kan wel geïnverteerd worden, zodat alle apparatuur geweerd wordt van het netwerk en enkel vooraf toegestane apparaten verbinding kunnen maken.
Verdere firewallopties die je bijna op elke router ziet, zoals het blokkeren van bepaalde protocollen, ddos-protectie of het reageren op pings op de wanpoort, ontbreken.
Qos
Bij qos aangekomen valt op het functionele gebied van de router eindelijk wat te melden. Deze optie is namelijk wat uitgebreider uitgewerkt. De qos-opties bestaan uit twee delen. In het eerste deel kan na het instellen van de bandbreedte van internet een dienst worden gekozen die voorrang krijgt op de
rest, zoals videostreaming, games of het laden van websites. Een automatische instelling is ook beschikbaar, waarbij de router automatisch zelf kiest welke service prioriteit krijgt.
Hiernaast kun je per netwerkapparaat een maximumbandbreedte instellen, zowel voor het downloaden als voor het uploaden. De laatste optie biedt de mogelijkheid om de bandbreedte van het gastennetwerk te beperken. Dit gebeurt niet afzonderlijk per apparaat; de ingestelde limiet geldt voor het totale gastennetwerk.
ASUS RT-AX86U
Samengevat
De ASUS RT-AX86U is een router waar een Tweaker veel plezier aan kan beleven doordat hij zeer uitgebreid instelbaar is. Met de Merlin-firmware-uitbreiding, die installatie van extra software en gebruikersscripts mogelijk maakt, is de router enorm veelzijdig te maken. De firmware is op bepaalde punten wel onoverzichtelijk door de vele instellingen, en het opslaan en toepassen van instellingen haalt de vaart van het instellen regelmatig omlaag. De wifiprestaties zijn over het algemeen netjes, hoewel het bereik in het 5GHz-spectrum wat minder is dan bij de concurrentie.
De ASUS RT-AX86U is de opvolger van de populaire RT-AC86U. Op het eerste gezicht lijkt de router erg op zijn voorganger, maar bij het uitpakken en vasthouden valt op dat hij een stukje dikker is. Waarschijnlijk is dit om meer ventilatie te bieden, aangezien de voorganger pittig heet kon worden onder belasting. Toch heeft ASUS ervoor gekozen geen ventilator in de router te monteren. Helaas voorziet de behuizing niet in een mogelijkheid om de router aan de wand te monteren, dus ook hier geldt dat je op de beoogde plek een plankje of tafeltje moet gebruiken, want op de vloer neerzetten is meestal niet ideaal voor het wifibereik.
Aan de achterkant vinden we vier lanpoorten en een wanpoort met een snelheid van 1Gbit/s en hiernaast een 2,5Gbit/s-aansluiting die zowel aan de lan- als aan de wanzijde van de router kan worden toegewezen. Verder vinden we de adapteraansluiting met een aan-uitschakelaar, een resetknop en twee USB 3.0-poorten.
Voorop vinden we een rijtje leds die uitgeschakeld kunnen worden met een knop aan de zijkant of via de webinterface. Dat is fijn, want de leds geven niet enkel een status aan, maar knipperen ook mee met dataverkeer.
De router is gebaseerd op de Broadcom BCM4908-chipset met een 1,8GHz-processor met vier kernen, 1024MB werkgeheugen en 512MB opslag.
Webinterface
De looks van de webinterface van ASUS hebben we eerder al behandeld. In het kort is het een goed ingerichte interface, waarin je af en toe wel het overzicht verliest door alle uitgebreide instellingen. Omdat de instellingen over verschillende tabs zijn verspreid, moet je bij het wisselen vaak tussentijds opslaan, wat niet altijd even snel verloopt. Deze router biedt meer functies dan de AX53U uit onze vorige test. Dat geeft natuurlijk meer opties op het gebied van netwerkinstellingen, maar ook zien we wat extra opties die meer op gamers gericht lijken te zijn. Zo vinden we een Game-modus in de qos-instellingen en een portforwardingmenu waar je presets vindt om per spel in een paar klikken de juiste poorten te forwarden. Voor de gamer die geen zin heeft om zich te verdiepen in de juiste poorten bij zijn spelletje en om te experimenteren tot het juiste qos-profiel is gevonden, bieden deze functies wel een gemakkelijke manier om de router in te stellen, maar voegen ze functioneel niets toe aan de router wat er nog niet op zat.
Qos
De qos-instellingen van de AX86U zijn verdeeld in twee secties: Adaptive QOS en Game-modus. De laatste maakt gebruik van de ASUS Router-smartphoneapp en kan gebruikt worden om al het verkeer van een apparaat voorrang te verlenen op het overige netwerkverkeer. Dit kan ook simpeler, door een
apparaat aan te sluiten op de eerste netwerkaansluiting op de achterkant, die gemarkeerd is met Gaming-port, waardoor deze standaard voorrang krijgt op de rest van het netwerk.
De Adaptive QOS-optie biedt meer instellingen. Deze is in te stellen in vier modi: Adaptive, Geforce NOW en Traditional QOS, en ten slotte een simpele bandbreedtelimiet.
Geforce NOW QOS is een samenwerking met Nvidia, waardoor geschikte apparaten, zoals de Shield TV, automatisch hun bandbreedte en prioriteit op het netwerk kunnen vaststellen. Met Adaptive QOS kunnen services en activiteiten eenvoudig op prioriteit gesorteerd worden om hier op een simpele manier een qos-profiel voor de router vast te stellen.
De Traditional QOS-modus is de meest uitgebreide en biedt instellingen zoals we ze bij de overige routers ook vaak zien. Applicaties kunnen op basis van netwerkpoort en protocol worden gedefinieerd en hieraan kan een prioriteit worden toegewezen. Wat we hierbij niet vaak zien, is dat er ook onderscheid gemaakt kan worden tussen verschillend gebruik van hetzelfde protocol. Een voorbeeld is het onderscheid tussen rondsurfen op internet en iets vanaf internet downloaden. Dit gebeurt allebei via poort 80 of 443, met TCP, dus de router zal in beide situaties de HTTP-vlag meegeven aan het verkeer. Bij deze router kun je een overdrachtslimiet instellen, waarna er een andere prioriteit aan het verkeer kan worden toegekend. Als we de standaardinstelling als voorbeeld nemen, krijgt het laden van een webpagina die kleiner is dan 512kB, hoge prioriteit en het downloaden van een bestand groter dan 512kB, lage prioriteit. Wellicht dat andere routers dit ook toepassen in hun qos-strategie, maar aan het gedrag hiervan is in zo’n geval niets aan te passen.
Ook de bandbreedte die hoort bij qos-prioriteiten is zelf te definiëren. Hiermee kun je voorkomen dat een toepassing die lage prioriteit krijgt toegewezen, bandbreedte tekortkomt door een minimale bandbreedte en maximale bandbreedte op te geven. Als laatste vinden we de optie om pakketten van het type ICMP/ACK/SYN/FIN en RST voorrang te geven, wat in het geval van ICMP, SYN en ACK de multiplayergame-ervaring bij druk netwerkverkeer beter overeind kan houden
Ouderlijk toezicht en netwerkbeveiliging
ASUS schaart deze beide opties onder de noemer AiProtection. Het is een beetje een stokpaardje van ASUS om voor alle technieken het voorzetsel Ai te plaatsen, maar met artificial intelligence hebben de functies niets van doen. Wat AiProtection wel levert, is een blokkadefilter voor bekende problematische services, servers en websites. De brongegevens voor de detectie wordt verzorgd door Trend-Micro. Met de ouderlijktoezichtoptie kan dit filter vervolgens verder uitgebreid worden om blokkades op te werpen voor streamen, downloaden, chatten en het bezoeken van sites voor volwassenen. Vervolgens is dit toe te passen op een enkele client.
Zelf een blokkade opwerpen voor een website, server of game die de router niet standaard in de lijst heeft staan, is ook mogelijk via de uitgebreide firewall-instellingen in een ander gedeelte van de webinterface. Dit kan op basis van het adres van de website of door het IP-adres, poortgebruik en protocol aan te geven van een service die niet bereikt mag worden. Die toevoeging in de blokkadelijst is dan wel van toepassing op het complete netwerk en niet per client instelbaar, zoals bij de ouderlijktoezichtoptie het geval is.
3rd-partyfirmware

Voor de AX86U is ook de Merlin-firmwarevariant beschikbaar. Dit is firmware die is gebaseerd op Asuswrt, de originele firmware van ASUS. Dit breidt de router uit met nog meer functies, zoals gebruikersscripts. Het maakt het ook mogelijk om extra software te installeren, zoals de uitgebreide IP-blacklistingtool Skynet of de adblocker Diversion. Omdat Merlin is gebaseerd op de originele firmware, heb je geen risico op slecht functionerende drivers of functieverlies doordat de hardware niet goed ondersteund wordt.
Link-aggregration
De lanswitch van de AX86 biedt via link-aggregration (LACP) de mogelijkheid om de eerste twee gigabitpoorten te combineren tot een enkele poort, zodat de totale doorvoersnelheid in theorie op 2Gbit/s uitkomt. Ondersteuning hiervoor vind je bijvoorbeeld in wat uitgebreidere switches en nas-apparatuur. Zo kun je de maximale bandbreedte voor een nas een stuk verhogen of de bandbreedte van de 2,5Gbit/s-poort met 2Gbit/s doorvoeren naar een externe switch.
Netgear Nighthawk AX12
Samengevat
De Netgear Nighthawk AX12 heeft prima hardware aan boord en kan goed omgaan met minder goede radio-omstandigheden, zoals ruis en demping, behalve op 2,4GHz, waar het bereik wat minder is. Het uiterlijk van de router, met zijn antennevleugels, is uniek en ook de webinterface ziet er verzorgd uit. De indeling van de instellingen, voornamelijk de verdeling tussen basis- en geavanceerde instellingen, levert soms wel wat zoekwerk op. De snelheid van de USB-poort is uitmuntend, waardoor het loont om er een snel opslagmedium aan te hangen.
Pluspunten
-
Hoge USB-snelheid
-
Uitgebreide instelbaarheid
Minpunten
-
Tegenvallende wifisnelheid
-
Onoverzichtelijke interface
De Netgear Nighthawk AX12 is onderdeel van de Nighthawk-routerserie van Netgear. Het design van deze routers is absoluut uniek te noemen. In de doos vinden we de Nighthawk in ingeklapte modus. De twee zijflappen waarin de antennes verwerkt zijn, moet je uitvouwen, waardoor een constructie ontstaat waarvan de vorm nog het best te vergelijken is met een rog. De voor- en bovenkant van de router lijken deels uit gaas te bestaan, maar als je beter kijkt, blijkt het enkel om de structuur van het plastic te gaan. Wel vinden we middenbovenop een ventilatiegat waaronder een ventilator geplaatst is die naar boven toe uitblaast. Aan de onderzijde zijn gaten voorzien waar koelere lucht de router kan binnentreden. Tijdens onze tests in de buitenlucht hebben we van deze ventilator nooit wat gemerkt, ook niet of hij ging draaien, want hij staat stil zolang de router koel genoeg is. Meer naar de voorkant zijn twee knoppen aangebracht waarvan de functie pas duidelijk wordt als de router aan staat en de leds branden. Deze zijn om de WPS-functie te activeren en het hele wifinetwerk uit te schakelen op alle frequenties.
Aan de achterzijde vinden we een adapteraansluiting en twee schakelaars. Een daarvan is om de router in- en uit te schakelen, de andere is om de leds uit te schakelen. Deze leds bevinden zich achter aan de bovenzijde en zijn prima af te lezen, maar zeker niet fel te noemen.
Kijken we naar de aansluitingen, dan vinden we op de achterkant twee USB 3.0-poorten, vijf 1Gbit/s-ethernetpoorten en een snellere poort die ook 2,5 en 5Gbit/s-overdrachtsnelheden ondersteunt.
Voor het aansluiten van een internetverbinding met een doorvoersnelheid van meer dat 1Gbit/s kan zowel gebruikgemaakt worden van de snellere 5Gbit/s-poort als van de wan-aansluiting gecombineerd met lanpoort 1. Dat combineren noemen we link-aggregration, waarvan de Netgear verschillende configuraties ondersteunt.
Chipset
De hardware van de Nighthawk AX12 is gebaseerd op de Qualcomm IPQ8074-chipset, voorzien van een 2,0GHz-processor, 512MB werkgeheugen en 1GB flashopslag.
De 5GHz-radiochipsets ondersteunen acht gelijktijdige streams, maar dit loopt terug naar vier streams als je 160MHz bandbreedte gebruikt. Bij 80MHz bandbreedte kan deze router met zijn acht streams in theorie dus maximaal 6,6Gbit/s doorvoer bieden. Een bandbreedte van 80MHz is in de praktijk ook een stuk beter haalbaar dan 160MHz en de bottleneck vormt zich eerder bij de client. De huidige mu-mimo-clients hebben nagenoeg altijd een 2x2-radioset-up en kunnen dus maximaal twee streams tegelijk ontvangen of verzenden, waardoor de bandbreedte tussen zo’n client en deze router in de praktijk op maximaal 2400Mbit/s komt.
Webinterface
De webinterface van de Nighthawk-routerseries biedt voor alle modellen een gelijk design en een gelijke indeling. Hierdoor komen dezelfde bezwaren boven als we eerder aanstipten in de test van de Netgear RAX10.
De interface gebruikt een rustige kleurstelling en komt daardoor zeker niet schreeuwerig over. Op de indeling en vormgeving is wel het een en ander aan te merken. In de overzichtpagina’s wordt erg veel informatie in kleine vakjes gezet. De ontwerpers hebben daar een zee van witruimte overgelaten, wat het overzicht niet ten goede komt. Ook de instellingspagina’s hebben last van overmatige witruimte, waardoor nagenoeg elke pagina met een scrollbalk is uitgevoerd. Dit is makkelijk compacter te krijgen, door bijvoorbeeld een bevestigingsknop naast een invoerveld te plaatsen in plaats van eronder. Het feit dat computerschermen over het algemeen meer ruimte bieden in de breedte dan in de hoogte, is de voor dit ontwerp verantwoordelijke afdeling ontgaan. Het maakt van het instellen van de router een overbodig scrollfeest.
:strip_exif()/i/2005163176.png?f=imagemedium)
Naast veel scrollen zul je zeker in het begin nog weleens moeten zoeken naar de juiste instelling. De interface is verdeeld in twee gedeelten, een voor basisinstellingen en een waar geavanceerdere instellingen te vinden zijn. Wat we in de vorige test al zagen bij de RAX10, gaat voor deze router ook op; sommige instellingen die je zou verwachten bij de basisinstellingen, zijn te vinden in het geavanceerde gedeelte, zoals mu-mimo en het uitschakelen van een van de frequentiebanden. Andersom is ook het geval; vanuit de basisinstellingen kun je 20/40MHz-co-existentie beheren, wat in onze ogen prima bij de geavanceerde instellingen had gekund.
Als gebruiker moet je veel heen en weer schakelen tussen de twee modi. Wat daarbij wel fijn is, is dat de instellingen die je wijzigt, vlot worden toegepast zonder de router overmatig veel te rebooten of de gebruiker een minuut in de wacht te zetten. De splitsing in instellingen zorgt er ook voor dat sommige instellingen op twee plaatsen terugkomen in de interface, zoals de toewijzingsinstellingen van de wanpoort. Deze vind je zowel in de basis- als in de geavanceerde instellingen.
Qos
De quality of service-instellingen kunnen op zowel inkomend als uitgaand verkeer worden toegepast. Netgear geeft aan dat qos toepassen op uitgaand verkeer enkel nuttig is voor gamers, want voor overige toepassingen heeft deze functie invloed op de prestaties. De waarschuwing voor deze prestatievermindering vinden we enkel in de manual terug en niet in de helpfunctie van de router of als opmerking bij het instellingenmenu.
De qos op het inkomende verkeer kan ingesteld worden per applicatie. Je moet dus aangeven welke applicatie je gebruikt en deze eventueel definiëren, om qos effect te laten hebben. Standaard zijn applicaties als voip en iptv al ingesteld als applicaties met de hoogste prioriteit. Er staat wel een heel aantal verouderde services en spellen in dit overzicht, zoals Quake 2, AOL Instant Messenger en Kazaa. Het is voor Netgear echt tijd om dit op te frissen met opties als Steam en populaire consoles.
Het is mogelijk om zelf prioriteitsregels te definiëren en, gezien de verouderde toepassingen in de lijst, is de kans groot dat je dit voor nieuwere games moet doen. In dit geval moet je het poortbereik aangeven dat de game of applicatie gebruikt. Ook is het mogelijk om een netwerkapparaat prioriteit te geven door het MAC-adres in te vullen.
USB-poorten:strip_exif()/i/2005163184.png?f=imagemedium)
De router beschikt over twee USB-aansluitingen waarop je een opslagapparaat kunt aansluiten. Netgear noemt dit zelf ReadySHARE. Deze kun je vervolgens beschikbaar stellen op het netwerk via verschillende protocollen. Uiteraard wordt het SMB-protocol ondersteund, de huidige standaard voor het delen van mappen over internetnetwerken. Ook kun je gebruikmaken van FTP en kan de AX12 een Apple Time Machine simuleren om naar het apparaat toe te back-uppen vanaf Apple-apparatuur.
Een ander onderdeel van ReadySHARE is Readycloud, waarmee je het opslagapparaat ook vanaf internet kunt bereiken. Dit vereist wel een account bij Netgear. Vervolgens kun je de opslag bereiken met een internetbrowser of via een smartphoneapp.
Vpn
De AX12 beschikt over een vpn-serverfunctie en een -clientfunctie. Voor de serverfunctie is gekozen voor OpenVPN, een opensourcepakket waar geen licentiekosten bij komen kijken. De toegangscontrole gaat door middel van een certificaat. Elke computer met dit certificaat kan verbinding maken. Netgear biedt de optie om deze clients enkel toegang te bieden tot het interne netwerk of ook de internetverbinding van de client te laten verlopen over de vpn-verbinding en via de router.
Het is ook mogelijk om de AX12 als vpn-Client in te zetten. Zo tunnelt de router al het internetverkeer beveiligd naar de vpn-server. De enige aanbieder die de AX12 hiervoor ondersteunt, is PureVPN. De prijs hiervoor kan uiteenlopen van 1,99 tot 10,95 euro per maand, afhankelijk van de looptijd van het abonnement. De website die hierboven ook is gelinkt, is wel een beetje slordig. We komen naast Nederlandse tekst ook Engelse, Duitse en Deense teksten tegen, die soms dwars door elkaar worden gebruikt.
Ouderlijk toezicht en netwerkbeveiliging
Netgear biedt geen ouderlijke supervisie aan onder deze exacte term, maar de functies zijn beschikbaar onder de noemer ‘toegangscontrole’, wat natuurlijk een prima synoniem is. De toegangscontrole biedt vrij uitgebreide opties. De toegang tot het netwerk kan geregeld worden per apparaat en er kan voor gekozen worden om nieuwe apparaten standaard toe te laten of juist uit te sluiten van het netwerk.
/i/2005163188.png?f=imagemedium)
Hiernaast kun je services en sites blokkeren voor apparatuur, eventueel tijdelijk met een schema. De blokkadelijst voor netwerkservices is ook hier weer verouderd, waarmee we niet alle Quake 2- en Age of Empires-spelers voor het hoofd willen stoten, maar tegenwoordig zal er meer behoefte zijn aan het blokkeren van Steam of bijvoorbeeld Fortnite. Ontbrekende services zijn gelukkig zelf ook te definiëren, net als bij de qos-optie, door de gebruikte poorten en het gebruikte protocol op te geven.
Websites kunnen geblokkeerd worden op URL-niveau, maar ook met trefwoorden. Mocht een apparaat geblokkeerd worden doordat er een verboden URL of trefwoord wordt gebruikt, dan kan de router je hiervan op de hoogte brengen via e-mail.
Netgear Armor
Netgear Armor is een beveiligingspakket, waarmee Bitdefender onder de motorkap de beveiligingssuite levert. Tot de functies vanuit de router behoort vooral een poortscan naar alle apparatuur die zich in het
netwerk bevindt. Als hier bijvoorbeeld een webserver wordt gevonden, probeert de router de softwareversie van deze server te achterhalen en kijkt hij of er kwetsbaarheden voor bekend zijn. Verder biedt het pakket antivirus- en antidiefstalfuncties voor alle persoonlijke apparatuur, URL-inspectie om schadelijke websites te blokkeren en pushmeldingen op je telefoon als er iets op beveiligingsgebied in je netwerk niet in orde is. Ook de firewallinspectie wordt uitgebreid met meer opties, zoals bruteforcedetectie en bescherming tegen software die persoonlijke gegevens onversleuteld over internet probeert te versturen. Deze uitbreiding is niet kosteloos; de eerste maand is gratis en hierna betaal je 100 euro per jaar.
Link-aggregration
De AX12 biedt ook de mogelijkheid om twee lanpoorten te combineren, zodat apparatuur die dit ondersteunt, verbonden kan worden met een hogere bandbreedte dan 1Gbit/s zonder dat daarvoor de 5Gbit/s-poort moet worden ingezet. Dit noemen we link-aggregation of LACP. Dit maakt het mogelijk om een nas of switch te verbinden zonder dat je tegen een bottleneck van 1Gbit/s aanloopt, terwijl je ook de snelle 5Gbit/s-poort nog kunt gebruiken voor de internetverbinding als deze de 1Gbit/s overstijgt.
Test: draadloze doorvoer
In de maximale doorvoertest bekijken we de doorvoersnelheid die maximaal haalbaar is op het wifinetwerk van de router. We testen dit in beide richtingen, dus van de router naar de client en vice versa.
- Router -> Client
- Client -> Router
Op de 2,4GHz-band bieden alle routers naar hun clients toe een keurige doorvoer. De Xiaomi Mi Router AX9000 en TP-Link Archer AX90 scoren netjes gemiddeld, de ASUS RT-AX86U en Netgear Nighthawk AX12 scoren net onder het gemiddelde en de AVM FritzBox 4060 steekt een eindje boven de rest uit met 460Mbit/s doorvoer. Dat is 80 procent van de maximale, theoretische doorvoersnelheid van 576Mbit/s die haalbaar is op 2,4GHz als gebruik wordt gemaakt van 40MHz bandbreedte, 1024QAM, 2 radiostreams en een korte guardinterval. Hoewel de routers ondersteuning hebben voor 3x3- of 4x4-mu-mimo, beschikken AX-clients maximaal over 2x2-mu-mimo-ondersteuning, dus meer dan twee radiostreams en 576Mbit/s doorvoer is niet haalbaar.
Draaien we de datarichting om, dus verzenden we verkeer vanaf de clients, dan zien we dat de doorvoer van de TP-Link AX90 wat achterblijft, wat ook consistent op deze band te zien is bij deze router, ondanks wat spelen met instellingen die invloed kunnen hebben op deze bandbreedte.
Op de 5GHz-band zien we wel grotere verschillen tussen de verschillende deelnemers. Doordat we deze keer routers testen die beschikken over minimaal 2,5Gbit/s aan doorvoer, komt de theoretische limiet van 2400Mbit/s die een 160MHz-Wi-Fi 6 netwerk kan bieden, in zicht. De FritzBox ondersteunt maximaal 80MHz bandbreedte, waardoor hij niet verder komt dan 916Mbit/s of 76 procent van de theoretisch haalbare 1200Mbit/s. In de andere richting presteert de FritzBox beter, met iets meer dan 1Gbit/s doorvoer, wat neerkomt op 83,5 procent van de haalbare bandbreedte.
De AX9000 van Xiaomi heeft ondersteuning voor 160MHz bandbreedte en is ook ingesteld om dit te gebruiken, maar de router laat zich er absoluut niet toe verleiden om van de router naar de client meer dan zo'n 910Mbit/s doorvoer te leveren, ondanks herhaalde tests. Omdat deze router beschikt over twee 5GHz-radio's, hebben we deze test ook op de andere radio uitgevoerd. Hierbij was exact hetzelfde beeld te zien. Met de spectrumanalyzer is wel duidelijk dat gebruik wordt gemaakt van het hele 160MHz brede kanaal op de band, maar de doorvoer lijkt erg op een 80MHz breed wifikanaal. We hebben op allerlei gebieden geprobeerd er meer uit te persen, zelfs door oudere firmware terug te laden, wat niet mocht baten. Er is op dit gebied dus overduidelijk werk aan de winkel voor Xiaomi, want deze router komt zijn beloften niet na.
De ASUS AX86U, TP-Link AX90 en Netgear AX12 presteren richting de client wel goed en halen pittige scores, die meer in de richting komen van de maximumbandbreedte die ze bieden. De 2400Mbit/s komt daar nog niet in de buurt en er blijft bij al deze routers zo'n 70 procent van deze bandbreedte over.
In de omgekeerde, uplink-richting is het stuivertje wisselen tussen de AX12 en de AX9000. Bij de Netgear AX12 is de bandbreedte ineens gehalveerd en deze scoort gelijkwaardig aan de FritzBox 4060. De bandbreedte zakt terug naar 80MHz. Dat is misschien omdat er een radiostream uitvalt of niet goed overeengekomen wordt met onze client. Uiteraard hebben we ook hier wat verschillende instellingen geprobeerd, zonder verbetering in het uiteindelijke resultaat. Xiaomi's AX9000 laat een compleet ander beeld zien dan in de tegenovergestelde richting en laat in de uplinktest de hoogste score noteren met maar liefst 1677Mbit/s.
Test: maximale doorvoer bij demping
Bij het testen van de maximale doorvoer bij demping, of de range-versus-rate, meten we de doorvoer van de wifirouters terwijl we de demping op de signalen van de client steeds verder opvoeren. Zo krijgen we een beeld van hoe de routers presteren als het bereik slechter wordt door grotere afstanden of muren.
2,4GHz
- 2,4GHz Router -> Client
- 2,4GHz Client -> Router
In de downlink-richting, ofwel van de router naar de client, zien we dan de Netgear Nighthawk AX12 en TP-Link Archer AX90 wat eerder de handdoek in de ring gooien dan de overige routers. Bij het toepassen van 51dB demping is het signaal van de AX12 compleet zoek, waar de AVM FritzBox 4060 nog 115Mbit/s levert. De AX86U en de FritzBox weten over de hele linie fatsoenlijke bandbreedten te bieden en de ASUS is uiteindelijk de enige router in dit rijtje die met de zwaarste demping toch nog te ontvangen blijft.
In de omgekeerde richting, van client naar router, zien we, net als bij de vorige test, dat de TP-Link weer minder goed presteert dan de overige routers. De datadoorvoer van client naar router is al minder goed op 2,4GHz en als we nog een klein beetje demping op het signaal toepassen, heeft dit stevige invloed op de prestaties. Bij stevige demping raakt de TP-Link ook als eerste de verbinding met de client kwijt. De FritzBox en AX86U vertonen een heel stabiel beeld over het hele spectrum; de AX86U weet ook nu weer de verbinding met de client tot het einde toe te behouden.
5GHz
- 5GHz Router -> Client
- 5GHz Client -> Router
Op de 5GHz-band van router naar client zien we dat de Netgear AX12 een beetje achterblijft in de maximale bandbreedte. Dit beeld zagen we ook al met 160MHz bandbreedte in de doorvoertest, al was het verschil daar niet zo dramatisch ten opzichte van de overige deelnemers. Wel is opvallend dat de AX12 de lagere bandbreedte lang weet vol te houden over het hele spectrum van demping. Hij houdt tot aan het eind met stevige demping een prima verbinding overeind, waar andere routers allang zijn afgehaakt. Misschien zendt deze router wat steviger uit, waar de verbinding op korte afstand onder te lijden heeft, maar aan de andere kant, als de demping of afstand toeneemt, profijt van heeft.
Verder valt op dat de datadoorvoer van de TP-Link AX90 een duik neemt bij 42dB demping, waar we bij de overige routers nog niet zo'n grote invloed zien. Even verderop in het dempingspectrum zakt bij 51dB demping voor de ASUS AX86U de verbinding van bijna 290Mbit/s naar 0, terwijl de AX12 nog steeds 260Mbit/s doorvoer biedt.
Niet opvallen is ook een kunst en dat zien we de FritzBox 4060 in de voorgaande paragrafen goed doen. Afgezien van de wat mindere maximale bandbreedte laat deze router op beide radiospectra een erg goed en stabiel beeld zien zonder gekke dips of pieken. Deze router blijft ook bij stevige demping een fatsoenlijke verbinding bieden.
Bij de uplinkrichting van de test pakt de FritzBox 4060 zijn kans om te laten zien wat hij in de praktijk waard is op wifiontvangstgebied. Bij goed bereik scoort deze router aanmerkelijk beter dan de rest, met een hoge datadoorvoer en een keurig stabiel verloop. De overige routers laten een beeld zien dat wat meer zwabbert, maar er zijn niet echt heel negatieve uitschieters. De ASUS AX86U en Netgear AX12 zakken vrij snel naar een wat lagere doorvoer als het bereik nog prima is, maar kunnen de bandbreedte wel lang vasthouden en bieden datadoorvoer totdat de stevigste demping wordt toegepast. Bij de TP-Link AX90 en Xiaomi AX9000 is de doorvoer wat lager dan bij de rest en vooral de AX90 biedt bij slechter bereik al snel erg weinig doorvoer.
Test: ruis
In onze ruis- of interferentietest doen we een doorvoertest zonder demping, maar we zenden met onze signaalgenerator wifiverkeer uit om een naburig netwerk te simuleren. Dit doen we met twee (WMM-) prioriteitsinstellingen aan de kant van de signaalgenerator: 'best effort' en 'voice'. We doen een test met deze twee instellingen op hetzelfde wifikanaal als de router en op een kanaal waarbij de bandbreedte deels overlapt met die van de geteste router. Om rekening te houden met overig netwerkverkeer, moet een router luisteren alvorens te zenden. Zeker bij overlappende netwerken zien we vaak verschillen in hoe de routers hiermee omgaan.
Signaalgenerator uit - Geen ruis
- 2,4GHz iGen uit
- 5GHz iGen uit
Om een goed beeld te krijgen van de invloed van de ruis op de verbindingskwaliteit, laten we hier zien hoe het verloop van de test is als de signaalgenerator uit staat en er dus geen invloed is van ruis.
Signaalgenerator aan - Overlappend en zelfde kanaal
In deze tests activeren we de signaalgenerator en laten we hem netwerkverkeer versturen op hetzelfde kanaal als de routers en op een paar kanalen verder, zodanig dat het netwerk gedeeltelijk overlapt wordt. Vooral de laatste situatie kan lastig zijn voor routers, omdat ze niet enkel hun eigen wifikanaal in de gaten moeten houden, maar ook naburige kanalen. Daarnaast moeten ze op een goede manier omgaan met de ruis, wat kan door de bandbreedte te verlagen, maar ook door slim om te gaan met de verkeersprioriteiten en de 'aggresiviteit' van verzenden te verhogen om zo een weg tussen de ruis door te vinden. De verkeersprioriteit van de signaalgenerator is best effort, waardoor een 'assertieve' router nog een goede bandbreedte kan behalen.
- 2,4GHz iGen best effort same channel
- 2,4GHz iGen best effort overlap
- 5GHz iGen best effort same channel
- 5GHz iGen best effort overlap
In de '2,4GHz same channel'-test zien we dat de routers allemaal een klein beetje verlies hebben in de bandbreedte, maar over het algemeen gaan ze prima om met het concurrerende netwerk en blijft er een goede verbinding overeind. Ook op 5GHz zien we dit beeld; alle routers bieden wat minder datadoorvoer dan in een schone radio-omgeving lukt, maar de verbinding blijft netjes stabiel. De wat lagere doorvoersnelheid van de Netgear op een ongedempte verbinding komt ook hier weer duidelijk naar voren.
In de tests waarin we het wifinetwerk deels overlappen met een ander netwerk, zien we wel duidelijke verschillen in de manier waarop routers daarmee omgaan. De Xiaomi Mi Router AX9000, FritzBox 4060 en ASUS RT-AX86U proberen ondanks de storing zoveel mogelijk bandbreedte te behouden en bieden vrij veel doorvoer die, op de AX9000 na, wel een beetje zwabbert in kwaliteit. Dat zal niet alleen in de bandbreedte te merken zijn, maar ook invloed hebben op de reactiesnelheid. De AX9000 gaat hier het best mee om en scoort alsof er geen overlappende ruis aanwezig is.
Routers die erg slecht met het overlappende netwerk omgaan en zichzelf zo laten storen dat er geen fatsoenlijke communicatie meer mogelijk is met het netwerk, zijn de TP-Link Archer AX90 en Netgear Nighthawk AX12. Deze zakken onnodig, zo bewijzen de overige routers, naar een heel lage bandbreedte. Daarbij spant de AX90 de kroon; deze biedt nauwelijks nog doorvoer.
Op 5GHz is het beeld bij alle routers, behalve bij de ASUS AX86U, stukken beter. De bandbreedte die de routers bieden, is maar een fractie lager dan we zagen bij de 'same channel'-test en de grafieken van beide tests zijn dan ook nauwelijks van elkaar te onderscheiden. Alle routers kunnen in het 5GHz-spectrum dus een stuk beter omgaan met deze storing. Maar dan komen we toch bij de AX86U, die tijdens deze test een rare actie uithaalt door over te schakelen naar een heel lage bandbreedte zonder dat dit de stabiliteit ten goede komt. De verbinding zwabbert even hard als bij de Netgear AX12, maar de doorvoer ligt bijna op een tiende van wat mogelijk moet zijn. Het vreemdst is dat de doorvoer en stabiliteit van de verbinding voor seconde 24 een stuk beter voor elkaar zijn dan erna en de router niet besluit terug te keren naar dit punt. Hier gooit een algoritme roet in het eten, want het is duidelijk dat de hardware onder deze omstandigheden beter kan presteren.
'IGen no back-off'-interferencetest
In de iGen no back-off-interferencetest stuurt de iGen verkeer uit met als speciale instelling 'no contention'. Dat is de modus waarin de iGen zijn verkeer uitzendt zonder rekening te houden met andere apparaten die ook gebruik willen maken van het wifikanaal. Dit heeft tot gevolg dat de band vrijwel continu bezet is door de iGen. In deze test laten we dit verkeer uitzenden op 2,4GHz, wifikanaal 1. De wifirouter is zoals in de overige tests ingesteld op kanaal 6. Beide apparaten zijn ingesteld om 20MHz bandbreedte te gebruiken, waardoor er geen overlap ontstaat. Toch zijn er routers die hier last van hebben.
De Netgear AX12 en Xiaomi AX9000 komen hier beide naar voren als routers die slecht kunnen omgaan met dit soort ruis. De AX12 laat de bandbreedte een flink eind kelderen naar minder dan 50Mbit/s, maar de AX9000 maakt het helemaal bont; Deze is nog bereikbaar, want de verbinding tijdens de test wordt niet compleet verbroken, maar meer dan 1Mbit/s datadoorvoer is onmogelijk.
Test: airtime fairness
Bij de 'airtime fairness'-test laten we verschillende sta's tegelijk data verzenden om inzichtelijk te krijgen hoe de router de beschikbare bandbreedte over deze clients verdeelt. Hierbij zetten we verschillende combinaties van sta's in, eventueel gecombineerd met demping. Hierbij komt ook ons vierde sta in het spel, dat enkel 802.11g op 2,4GHz en 802.11a op 5,0GHz ondersteunt. Deze verouderde techniek eist een heleboel radiotijd in ruil voor maar weinig doorvoer, waarmee ze de andere sta's, die de radiotijd veel efficiënter benutten, onevenredig kan benadelen als de router dit sta veel zendtijd gunt.
De grafieken waarmee we de resultaten weergeven, zijn in de standaardconfiguratie erg druk. Het is daarom aan te raden om de resultaten te filteren door de namen van de routers onder de grafiek aan te klikken.
Airtime fairness - 2,4GHz ongedempt
Deze test is de simpelste uitvoering van de airtime fairness-tests. We laten de router zoveel mogelijk data verzenden naar twee clients tegelijk. Op beide clients passen we geen demping toe, dus deze hebben een prima bereik.
- Dut -> sta 215
- Dut -> sta 216
De FritzBox 4060 en Netgear Nighthawk AX12 verdelen de bandbreedte erg netjes. De clients krijgen ongeveer evenveel bandbreedte met weinig pieken en dalen. Ook de ASUS RT-AX86U krijgt een gelijkmatige verdeling van de bandbreedte voor elkaar, maar er treden stevige dips op in de doorvoer. De Xiaomi Mi Router AX9000 verdeelt de bandbreedte aanvankelijk redelijk netjes, maar lijkt de controle na een minuut kwijt. De bandbreedte van beide clients zwabbert dan alle kanten op. Bij de TP-Link Archer AX90 is het beeld weer anders. De verbinding van de ene client is een stuk instabieler dan die van de andere en van een eerlijke verdeling is niet echt sprake.
In de volgende test dempen we het signaal van een van de clients. Hierdoor zal deze wat meer radiotijd vragen van de router om dezelfde bandbreedte te bieden. Daarnaast starten we onze 802.11G-legacyclient, die onevenredig veel radiotijd zal vragen. Als de router de legacyclient een goede bandbreedte wil kunnen bieden, zullen de twee andere clients daar stevig onder lijden. Het gedrag dat we willen zien, is dat de legacyclient een stabiele verbinding behoudt zonder dat dit veel invloed heeft op de bandbreedte van de twee andere clients.
Airtime fairness - 2,4GHz ongedempt / gedempt / legacyclient
- Ongedempte client
- Client 38dB demping
- 802.11g client
De toevoeging van een legacyclient brengt de FritzBox niet van de wijs. De doorvoer van de clients daalt een klein beetje, maar blijft gemiddeld boven de 100Mbit/s. De legacyclient krijgt geen zeeën van radiotijd. Af en toe valt de verbinding een moment stil, maar niet zolang dat dit tot time-outs zal leiden.
De TP-Link AX90 biedt meer doorvoer aan de legacyclient, waar de twee andere clients duidelijk onder te lijden hebben. Dit vertaalt zich in een bijna gehalveerde datadoorvoer ten opzichte van de vorige test. Het beeld dat in de vorige test al naar voren kwam, wordt nog veel duidelijker; een van de twee clients krijgt de voorkeur en een stabiele verbinding. In dit geval is dit de gedempte client, wat tot gevolg heeft dat de client met een prima verbinding er uiteindelijk het slechtst van alle drie vanaf komt. Deze krijgt relatief weinig bandbreedte en een zwabberende verbinding met fikse dips. De Netgear AX12 lijkt hetzelfde te doen voor wat de legacyclient betreft en geeft deze net als de AX90 een prima bandbreedte. Dit gaat ten koste van de stabiliteit van de andere twee clients, die een instabiele verbinding overhouden.
Ook de Xiaomi AX9000 versterkt het beeld dat hij al in de vorige test liet zien. De legacyclient krijgt weliswaar een verbinding met af en toe een redelijke piek in de doorvoer, maar van stabiliteit is voor geen van de drie clients nog sprake. Alle clients hebben flink last van elkaars verkeer en ook hier komt de client met het beste bereik er weer het slechtst vanaf. De bandbreedte zwabbert met een natte vinger gemeten zo rond de 40Mbit, maar dat gaat gepaard met stevige dips.
De ASUS laat een verrassend beeld zien voor degenen die goed hebben opgelet bij de vorige podcast, waarin ondergetekende wat uitlegt over het testproces. Hierbij komt ter sprake dat alle ASUS-routers die we tot nu toe deze test hebben laten doorlopen, een heel slechte verbinding boden aan de legacyclient, met secondenlange dips. Deze router smijt die illusie aan diggelen met een heel net resultaat voor de legacyclient. Deze krijgt een vrij stabiele verbinding van enkele Mbit/s zonder gehakkel. Dat komt niet zonder zijn prijs, want de keurige bandbreedteverdeling die de ASUS wist te bewerkstelligen in de vorige test, is nu ver te zoeken. De client met de meeste last is opnieuw degene met de sterkste ongedempte verbinding.
Airtime fairness 5GHz
In het 5GHz-spectrum zien we dat de bandbreedte bij alle routers iets meer begint te zwabberen dan op 2,4GHz het geval is. Er treden meer pieken en dalen op in de bandbreedte, maar de bandbreedteverdeling blijft ongeveer hetzelfde bij de routers. Wat we wel zien, is dat die bandbreedteverdeling nu omdraait. De ongedempte client krijgt nu wel vaak de hoogste datadoorvoersnelheid.
- Dut -> sta 215
- Dut -> sta 216 | 38dB demping
- Dut -> sta 218 | 802.11a
Het opvallendste is dat de legacyclient bij de ASUS AX86U geen bandbreedte meer krijgt en de verbinding totaal verliest. In de praktijk betekent dit dat als het zeer druk is op het netwerk, het waarschijnlijker wordt dat legacyapparatuur zoals iot-apparatuur of een iPad 2 die nog rondslingert, niet tot nauwelijks verbinding zal krijgen. Bij de FritzBox is het beeld niet veel anders dan bij 2,4GHz. Af en toe ligt de verbinding stil, maar ook is er een piek te zien van maar liefst 17Mbit/s in de doorvoer.
Dat dit wel een beetje beter kan, bewijzen de Xiaomi AX9000 en TP-Link AX90. De doorvoer en stabiliteit van de legacyverbinding zien er zeer goed uit; de bandbreedte blijft erg stabiel en zakt geen moment weg. Ook de Netgear AX12 krijgt dit voor elkaar, zelfs met een licht hogere doorvoer, maar net als bij de FritzBox gaat dat gepaard met iets meer pieken en dalen, al valt de verbinding geen moment weg.
Test: USB-snelheid
De USB-opslagprestaties van de routers zijn getest met de PCMark 10-storagetest. Deze test simuleert het dagelijkse gebruik met verschillende scenario's, zoals het kopiëren van kleine en grote bestanden, het verwijderen van data en het gebruik als cacheopslag. De scores die in deze test worden behaald, zijn dus een gemiddelde en geen maximum. We hebben de schijf die we voor deze test gebruiken, ook aan de USB 3.2-poort van de Traffic Generator zelf getest. De resultaten hiervan zijn een PCmark-score van 714 punten, een gemiddelde bandbreedte van 111,98MB/s en een gemiddelde toegangstijd van 230µs.
We presenteren deze resultaten samen met de resultaten die eerder door andere routers zijn behaald, om ze in perspectief te kunnen plaatsen.
- USB-opslag - Score
- USB-opslag - Gemiddelde toegangstijd
- USB-opslag - Bandbreedte
Niet zeer onverwacht presteren de routers in dit prijssegment over het algemeen een stuk beter dan de goedkope routers uit de vorige round-up. Zelfs de TP-Link, die geen hoge score neerzet, scoort bijna het dubbele. De goedkope Linksys MR7350 voerde tot op heden de ranglijst aan, maar wordt vandaag naar de tweede plaats verdrongen door de Netgear Nighthawk AX12, die vooral op toegangstijd een betere prestatie neerzet. Bijna was de tweede plaats ook vergeven aan de Xiaomi, die een (miniem) hogere datadoorvoer biedt, maar op het gebied van toegangstijd toch zijn meerdere moet erkennen in de Linksys. Direct onder de Xiaomi vinden we de FritzBox en de ASUS. De ASUS scoort bijna exact gelijk aan zijn grotere broer met de lange naam, de ASUS ROG Rapture GT-AX11000. Uiteindelijk ook niet heel gek, want deze routers zijn gebaseerd op dezelfde Broadcom BCM4908-chipset.
Test: opgenomen vermogen
We hebben de routers aan de verbruiksmeter gehangen om te kijken wat ze verbruiken als ze nietsdoen, als ze vol aan het werk zijn en als de router uit staat, maar de adapter nog in het stopcontact zit. Bij de routers die niet beschikken over een schakelaar om hem uit te zetten, halen we de adapter uit de router en kijken we of deze sluipverbruik genereert.
We zien grote verschillen in het verbruik. Als er hard gewerkt wordt, nadert het verbruik van de Xiaomi en ASUS zelfs de 20W. Dit hoge verbruik is bij de meesten geen veel voorkomend scenario en het is beter om te kijken naar het verbruik van de router als hij doet wat een router vaak een groot deel van de dag (en nacht) doet: niets.
De ASUS RT-AX86U en Netgear Nighthawk AX12 steken dan boven het maaiveld uit, in negatieve zin. Het stand-byverbruik van deze routers komt zo'n beetje neer op het verbruik van de AVM FritzBox 4060 als deze vol aan het presteren is. Als we uitgaan van een op dit moment gangbare prijs van 0,60 euro per kWh en voor het gemak even aannemen dat de routers altijd in stand-by staan, dan kost de FritzBox je op jaarbasis 34,73 euro, terwijl de AX12 per jaar 69,98 euro kost: een verschil van 35,25 euro.
Conclusie
In deze round-up hebben we vijf Wi-Fi 6-routers bekeken die allemaal beschikken over (minimaal) een 2,5Gbit/s-poort, wat ons toestond om de grenzen op te zoeken van de snelheden die Wi-Fi 6 je kan bieden. De resultaten lopen erg uiteen.
Om de spits af te bijten, de Xiaomi Mi Router AX9000, een van de duurste routers in deze test, is zacht uitgedrukt geen aanrader; Xiaomi moet de ontwikkeling voor dit product echt nog afronden, want de firmware is simpelweg onaf. De draadloze doorvoersnelheid is op sommige gebieden de helft van wat de router moet kunnen leveren en ook de algoritmen om met ruis en drukte op de radioband om te gaan, functioneren nog niet optimaal. De instelmogelijkheden van de webinterface zijn karig. Het is erg jammer dat de software de Xiaomi zo in de steek laat, want de bouwkwaliteit en keuze van de hardware zijn goed en op papier is het een heel stevige en uitgebreide router voor een prima prijs. Mocht Xiaomi de problemen met deze router inderdaad niet meer oplossen, dan is de hoop gevestigd op de OpenWRT-community. Het is dan afwachten of deze een methode vindt om de router onder de duim te krijgen. De huidige firmware is namelijk al op OpenWRT gebaseerd, maar Xiaomi volgt helaas de GPL niet en publiceert van zijn firmware geen broncode. Het zou netjes zijn als Xiaomi hierin de werkwijze van ASUS zou volgen en de broncode publiceert, met eventuele closedsourcedrivers als binary bijgeleverd.
Op het moment van schrijven net iets duurder, maar een stuk completer is de ASUS RT-AX86U. Deze router presteert op bijna alle gebieden prima, maar de USB-snelheid laat iets te wensen over vergeleken met andere deelnemers in de test. Een groot pluspunt voor tweakers bestaat uit de instelbaarheid en het feit dat je de standaardfirmware kunt omzetten naar de Merlin-variant. Hiermee kun je zonder gevolgen voor de garantie of veiligheid (updates) naar hartenlust losgaan met extra software en scripts op de router, zolang je niet tegen de grenzen van de hardware aanloopt.
Een router die wel wat teleurstelt op softwaregebied, is de TP-Link Archer AX90. Niet omdat deze onaf is, want de interface van TP-Link is fijn ingedeeld, werkt soepel en is geschikt voor zowel beginners als geroutineerde thuisnetwerkbeheerders. De teleurstelling komt doordat functies die je verwacht aan te treffen in de software van een router, nogal arbitrair achter een paywall zijn geplaatst. Voor dingen die continu menskracht vereisen, zoals het bijhouden van virusdefinities en URL-blokkadelijsten, is dat niet zo erg. We vinden het echter lastig om in te zien waarom je maandelijks moet betalen voor een extra timer in een ouderlijktoezichtfunctie. Als je vrijuit van alle opties wilt genieten, is deze router na een jaar al duurder dan alle andere deelnemers aan deze test.
De Netgear Nighthawk AX12 mist bij het gebruik van 160MHz bandbreedte een deel draadloze doorvoersnelheid, net als de Xiaomi, maar dan in de richting van client naar router. In de praktijk zul je niet vaak gebruik kunnen maken van 160MHz bandbreedte, door interferentie van andere netwerken. Hiernaast moet je rekening houden met radarstoring, doordat je niet ontkomt aan het gebruik van DFS-frequenties als je zo'n breed deel van het spectrum wilt bezetten. In de meeste gevallen zal het gebrek van de AX12 dus niet direct roet in het eten gooien. De draadloze prestaties blijven op het gebied van bereik en snelheid wat achter, ook bij het gebruik van lagere bandbreedten. De AX12 gaat over het algemeen goed om met ruis en drukte op het netwerk, maar het is oppassen met een overlappend netwerk. De USB-prestaties zijn uitmuntend te noemen en de beste in onze ranglijst van geteste apparaten tot-nu-toe.
De FritzBox 4060 is een heel veelzijdige router. Wat AVM met het DECT-protocol doet, is uniek. Het verbindt niet alleen telefoons, maar ook smarthomeapparatuur met dit protocol. Hiermee snoer je jezelf wel vast aan het ecosysteem van AVM, met weinig keuzevrijheid voor apparatuur van andere merken. De FritzBox heeft een goede wifichipset en scoort in de wifitests overal zeer netjes, wat niet vanzelfsprekend is. De Netgear Nighthawk AX12 heeft dezelfde hardware, maar gedraagt zich minder goed onder minder ideale omstandigheden. Zo goed scoren in de wifitest is niet enkel een kwestie van goede hardware selecteren. Dit moet gecombineerd worden met software die de goede beslissingen neemt onder verschillende netwerkomstandigheden. Het is duidelijk dat AVM hier veel ontwikkeltijd in heeft zitten. Het is wel jammer dat de instelbaarheid niet altijd genoeg de diepte in gaat voor tweakers die graag alles finetunen, maar met zoveel extra functies als de FritzBox biedt, zou dat waarschijnlijk in een ondoorgrondelijk woud aan instellingen uitmonden en we vragen ons af of er nog veel te perfectioneren valt aan de wifi-instellingen.