Onderzoekers verbeteren vloeibare accu's

Onderzoekers zijn er in geslaagd accu's op basis van gesmolten metalen aanzienlijk te verbeteren, waardoor de inzet voor de opslag van energie afkomstig van duurzame bronnen dichterbij komt. De accu's behouden hun capaciteit grotendeels, zelfs na tien jaar laden en ontladen.

De onderzoekers van de afdeling Materials Chemistry van het MIT gebruiken twee lagen van gesmolten metaal voor hun accu: een elektrode van lithium en een die bestaat uit een mix van lood en antimoon. De lagen worden gescheiden door een laag gesmolten zout, die als elektrolyt dienst doet. Vanwege het verschil in dichtheid, worden de drie lagen automatisch gescheiden.

De accu is een variant op een eerdere versie, met magnesium voor de ene elektrode en antimoon voor de andere. Voordeel van de nieuwe versie is dat deze op temperaturen van tussen 450 en 500 graden Celsius functioneert in plaats van op 700 graden. Dit maakt het ontwerpen van bruikbare accu's eenvoudiger en bovendien is de nieuwe formule goedkoper te produceren.

Testen tonen aan dat de accu's tien jaar cycli van laden en ontladen kunnen doorstaan en daarbij 85 procent van hun oorspronkelijke capaciteit behouden. De techniek kan met name gebruikt worden voor de opslag van energie bij bronnen met variabele productie en vraag, zoals waterkrachtcentrales, windmolens en zonnepanelen. Volgens Donald Sadoways van de Materials Chemistry-onderzoeksgroep bij het MIT zijn er nog grote ontdekkingen te verwachten van andere combinaties van metalen, waarmee meer winst op gebied van temperatuur en kosten te behalen is.

Model van een vloeibare accu met boven en onder de elektrodes en in het midden de elektrolyte.

Reacties (71)

Voordeel van de nieuwe versie is dat deze op een temperatuur van 500 graden Celsius functioneert in plaats van 700 graden.

Iets in mijn logisch verstand, zegt me toch dat ik zoiets liever niet in mn broekzak wil hebben.

Deze TED video laat zien hoe dit werkt en in welke scenario's het nuttig kan zijn:

http://www.ted.com/talks/..._link_to_renewable_energy

Hmm vreemd deze kende ik nog niet dacht toch echt dat ik TED op youtube had gesub'd

De techniek kan met name gebruikt worden voor de opslag van energie bij bronnen met variabele productie en vraag, zoals waterkrachtcentrales, windmolens en zonnepanelen.

Deze nieuwe techniek is ook meer gericht op de zwaardere en grootschaligere industriële toepassingen. Dus ik verwacht niet dat je binnen een paar jaar gesmolten metaal in de nieuwe iPhone 8 of Galaxy S7 tegenkomt .

Het gaat inderdaad om elektriciteitsnet-gekoppelde energieopslag. Zie ook dit artikel, inclusief een sterke TED-talk van Donald Sadoway.
http://www.wattisduurzaam.nl/goedkope-vloeibare-accus/

Anders dan accu's voor laptops, smartphones en ook elektrische auto's is de belangrijkste voorwaarde om dergelijke grootschalige energieopslag mogelijk te maken de betaalbaarheid. Eigenschappen als gewicht, volume en ook bedrijfstemperatuur zijn dus van ondergeschikt belang.

Edit: ah, te traag getikt. Robbaman hieronder had de TED-talk ook al gevonden. Spotlight als goedmakertje.

[Reactie gewijzigd door SpiekerBoks op 22 september 2014 14:46]

Ik heb een email wisselimg met 1 van de engineers bij Ambri (de nieuwe naam van Liquid Battery Company). Ik heb de vraag gesteld waarom ze geen systeem maken wat geschikt is om te combineren met zonnepanelen thuis. Het systeem is opgebouwd uit Cellpacks (25 cellen, 6,4 kWh), Core (32 packs, 200 kWh) en uiteindelijk een System (10 packs, 2 MWh).

Het leek mij dat met e Cellpacks je ergens in de burt van de spanningen van zonnepanelen moet komen, en je dus met standaard omvormers naar 230V kunt.

De reactie was dta ze dat commercieel minder aantrekkeijk vonden en dus voor de echt grote systemen gaan. Jammer, in mijn gevoel een gemiste kans...

info: http://www.ambri.com/storage/documents/2014-Brochure-v3.pdf

"Voordeel van de nieuwe versie is dat deze op temperaturen van tussen 450 en 500 graden Celsius functioneert in plaats van op 700 graden."
Dat vind ik nog steeds vrij beperkend. En gezien vloeibaar metaal niet bestaat op kamertemperatuur(afgezien van kwik) wordt dit nogal een klus voor de dames en heren in MIT.
Je moet toch echt de accu warm houden op de een of andere manier. Hoe willen ze dit doen?

[Reactie gewijzigd door Bonobo op 22 september 2014 14:35]

Je moet toch echt de accu warm houden op de een of andere manier. Hoe willen ze dit doen?

Vrij eenvoudig: bij de industriële schaal dat een vloeibare batterij wordt toegepast is de stroom die wordt rondgepompt (ie opladen en ontladen) voldoende om de gebruikstemperatuur te behouden (newsoffice.mit.edu, 19-11-2009).

[Reactie gewijzigd door hieper op 22 september 2014 14:53]

Dus de verliezen die worden gemaakt van stroomtransport zijn genoeg om de batterij op temperatuur te houden? Color me impressed.
Ik vraag me af wat de minimale schaal is waarbij dit bruikbaar is. Zou mooi zijn voor huisgebruik

De cellen meten 10 * 10 cm. 24 cellen worden gecombineerd in een "cell pack" (6,4 kWh). 32 packs worden gecombineerd in een "Core" (200 kWh). Deze core (koelkast grootte) heeft geen externe warmtebron nodig als hij minimaal eens per 3 dagen wordt gebruikt!

Er is geen plan om dit voor huisgebruik beschikbaar te maken (helaas).

[Reactie gewijzigd door r_j op 23 september 2014 00:47]

Kamertemperatuur is leuk, maar niet altijd nodig. Dit type accu is (volgens de makers) vooral geschikt voor grote energie-opwek installaties, dan is een accu op 500 graden houden geen enorm probleem(iig niet als het alternatief een Li-ion accu is).

Ik neem aan dat zonnewarmte een oplossing kan zijn. Een batterij van 10 bij 10 bij 10 meter heeft maar een buitenoppervlak van 600 m2, bij een volume van 1000 m3. Isolatie haalt makkelijk 0.03 W m^-2 K^-1 dus je lek is hooguit 0.03 * 300 * 600 = 6kW.

Iemand enig idee hoeveel energie er dan eigenlijk in het op temperatuur houden van deze batterij verloren gaat?

//edit: Net even naar een ted talk gekeken van de uitvinder. Hierin verteld hij dat de metalen gesmolten zouden moeten blijven door de energie vrijgekomen uit het op/ontladen van de batterij.

[Reactie gewijzigd door trub op 22 september 2014 21:21]

Dat hangt heel erg van het volume af. Voor een kubus van 10x10x10 kwam ik op 6 kW uit, maar als je er daar twee naast elkaar zet dan neemt het oppervlak niet toe tot 2*600 m2 maar slechts tot 1000 m2. En met 8 gestapeld tot een grotere kubus is het oppervlak nog maar 2400 m2 (4x groter, niet . Het warmteverlies groeit dus maar met een macht van 2/3 in de capaciteit van de batterij.

Daarom is dit deze batterij dus zo interessant voor energiecentrales. Je zou 'm recht tegen een kerncentrale aan kunnen bouwen, en dan houdt die centrale 'm wel warm. Kerncentrales zijn erg effectief in het produceren van warmte, en als je die warmte direct kunt gebruiken hoef je 't niet eens om te zetten in elektriciteit.

Datzelfde geldt trouwens voor alle thermische centrales, niet enkel voor kerncentrales

Kerncentrales hebben de eigenschap dat de variabele (brandstof)kosten zo laag zijn dat je ze eigenlijk altijd wil draaien. Die paar kW thermische load kost je nog geen cent. In andere thermische centrales heb je veel duurdere brandstoffen en dus hogere marginale kosten. Vandaar dat ik kerncentrales dus specifiek noemde.

Dat klopt natuurlijk volledig. Anderzijds vraag ik me af of de restwarmte van een kolen- of biomassacentrale met degelijke capaciteitsfactor niet eveneens geschikt is. Die gebruiken brengt uiteraard ook geen kosten met zich mee, veronderstellende dat de installatie al niet wordt gebruikt voor districtsverwarming of consoorten.

Dat is onmogelijk te zeggen. Het opwarmen zal vrij veel energie vergen, maar dat is eenmalig. Als het een grote accu betreft (het gaat hier om industrie), dan moet isolatie niet moeilijk zijn.

Er wordt toch duidelijk in het artikel gezegd dat het een oplossing kan zijn voor het opslaan van energie uit duurzame bronnen? Deze techniek zou dan dus gebruik worden op enorme schaal, om zo bijvoorbeeld overtollige energie opgewekt door zonnepanelen overdag te kunnen gebruiken in de avond / op dagen dat er weinig zon is. Dit heeft dus niks met consumentenproducten te maken.

Goed gezegd inderdaad. Het grootste probleem tegenwoordig is dat wind- en zonneenergie leuk is, maar je moet altijd capaciteit achter de hand houden voor als het niet waait of als de zon minder fel schijnt. En aangezien je energiecentrales niet even op afroep in- en inschakelt heb je meteen grote nadelen van natuurlijke energiebronnen te pakken. Als er overcapaciteit is, dan kan dit moeilijk opgeslagen worden. Op grote schaal veel energie opslaan is nog niet fatsoenlijk mogelijk. Met deze nieuwe techniek komt dit een stap dichterbij.

Gascentrales, in de meeste landen een belangrijk deel van de energievoorziening, zijn wel degelijk 'even in en uit te schakelen', idem voor waterkrachtcentrales in landen die ze hebben. Bovendien is wind- en zonne-energie minder variabel dan je zou denken.

De opbrengst van windturbines kan met moderne meteorologische technieken met bijna absolute nauwkeurigheid tot enkele dagen op voorhand worden voorspeld. Zon is iets minder makkelijk, maar kan ook nog altijd een dag op voorhand worden berekend. Dat is ruim voldoende om kern- en kolencentrales zich te laten aanpassen.

Duitsland slaagt er zelfs in om met een relatief klein aandeel flexibele gas- en waterkrachtcentrales 's werelds stabielste energienet te hebben. Dat bewijst duidelijk dat de fluctuaties in wind en zon niet problematich zijn.

Volgens de meeste modellen kun je op een grid 30% windenergie en een iets kleiner aandeel zonne-energie hebben vooraleer je echt aan opslag moet gaan denken. Dat laat bijna elk land op deze aardbol nog voldoende ruimte voor groei.

En toch zijn ze in Duitsland bang voor de zonsverduistering van volgend jaar!

Een groot probleem bij veel opwekkers van duurzame energie is de opslag van energie. Windmolens, zonnecellen en dergelijke werken prima, maar de energie is niet altijd direct bruikbaar(gelijkstroom/wisselstroom, verkeerde spanning enz).
Over het algemeen gebruik je een accu als tussenstap. Accu's zijn echt gedrochten als het gaat over energie-efficiëntie, dus vooral bij grootschalige systemen wil je een alternatief voor de huidige accu's.

Het is leuk als je een smartphone hebt die 2 week zonder opladen kan, zoals je oude nokia. Wat veel belangrijker is, is dat deze technologie de deur kan openen voor nieuwe (duurzame?) toepassingen. Voor industriële toepassingen is die 500 graden trouwens meestal geen probleem.

edit: Er wordt (door universiteiten) onderzoek gedaan naar methodes om zonlicht direct om te zetten naar waterstof en zuurstof, zonder accu's nodig te hebben. Dit doen ze vanwege dat accu's zoveel energie verloren laten gaan.

[Reactie gewijzigd door Aial0n op 22 september 2014 14:32]

Volgens mij heeft het meer te maken met vraag/aanbod en het stabiel houden van (hoogspannings)netwerken dan het omzetten van DC/AC of het omvormen. Accu's zijn inderdaad niet bepaald efficiente energie behouders, en zo worden ook water systemen gebruikt om energie opslaan (water omhoog pompen) en weer vrijgeven (water naar beneden laten lopen).

Waterstof wordt op het moment voornamelijk uit een chemisch process met aardgas gewonnen, omdat dit vele malen efficienter werkt dan bijvoorbeeld electrolyse. Waterstof is overigens ook niet echt makkelijk op te slaan.

Alle stappen tussen het opwekken van de energie en lichtnet verminderen de efficiëntie. Een aantal van deze stappen vergt een accu en daar doelde ik op.

Waterstof wordt inderdaad vaak uit aardgas gemaakt, maar er zijn ook systemen die zonlicht gebruiken om elektrolyse uit te voeren. Op dat soort systemen doelde ik. Die systemen zijn niet heel rendabel omdat ze een accu nodig hebben.

Ja, maar de accu is geen belangrijke verliesbron. Verliezen in de accu bedragen hoogstens een paar procent van het hele proces.

Waterstofproductie uit water, zeker via de nieuwere processen waar jij naar verwijst, heeft een bedroevend laag rendement. Je zorgen maken om de bescheiden verliezen in een accu maar geen probleem maken van de ronduit gigantische energieverliezen die inherent zijn aan een waterstofeconomie is... bizar.

Verliezen in de accu bedragen hoogstens een paar procent van het hele proces.

De vraag is dan wat je met proces bedoeld. Meestal is bij dit soort installaties niet het doel om waterstof te produceren maar om energie te transporteren. Het verlies in de accu ten opzichte van de energie die je in waterstof stopt is natuurlijk verwaarloosbaar(<3%).
Aangezien je (in de systemen waar ik mee te maken heb gehad) de waterstof transporteert en het dan weer omzet naar water, moet je de energie die opgeslagen zit in waterstof niet meerekenen en dan is het verlies in de accu verre van verwaarloosbaar(soms tot wel 70% van alle verliezen).

Dat lijkt me sterk. Accu's halen rendementen van meer dan 90%, dat is van dezelfde grootte-orde als transmissie en beduidend meer dan die van de gebruikte machines. Zelfs als je enkel kijkt naar de elektrische energie in het proces kan het dus moeilijk dat de accu de grootste verliespost is.

Hoe dan ook is waterstof door alle moeilijkheden die de stof met zich meebrengt en door de lage efficiëntie van zelfs de meest veelbelovende processen een beetje een doodgeboren kind. Rechtstreekse opslag van elektriciteit is goedkoper en technisch eenvoudiger.

Opslag van elektrische energie is op dit moment de enige realistische toekomstvisie. Via water waar het kan (pumped hydro), via batterijen waar het moet.

Lithium hebben we in overvloed op aarde, lood volgens mij ook wel, maar antimoon is een ander verhaal.
China is de grootste producent van antimoon(90%), dan heb je nog Bolivia(2.2%), Zuid-Afrika(2%) en Tadzjikistan(2%).

In het artikel hebben ze het over een 18:82 verhouding Sb:Pb, dus 18% antimoon.

Er is dus nog wel een nieuwe producent van antimoon gewenst, als dit wereldwijd gebruikt moet gaan worden.

1) De vraag naar brandvertragers neemt enigszins af, wat de druk op de antimoonmarkt wat zou moeten verzachten.
2) Als de prijzen van antimoon zouden stijgen, zijn er genoeg landen die met graagte het gat zouden vullen. Onder meer Rusland heeft nog een berg oude mijnen die bij een stijgende prijs weer actief zouden kunnen worden.

Antimoon is relatief schaars, maar nu niet dermate dat ik me echt zorgen zou maken.

Testen tonen aan dat de accu's tien jaar cycli van laden en ontladen kunnen doorstaan en daarbij 85 procent van hun oorspronkelijke capaciteit behouden.

Dus dit hadden ze 10 jaar geleden al?

Ja, functionerend op 700 graden celsius. Dit bericht gaat om de verbetering van de accu's, dat ze nu functioneren om 450-500 graden celsius. Dezelfde accu's, goedkoper functionerend.

:-)

Maar goed: wat ze proberen te doen is op basis van systemen onder veel extremere omstandigheden een levensduur onder normale omstandigheden af te leiden. Een beetje zoals de uitspraken over levensduur van CD's en dergelijke: ze bewaren die een paar maanden op een temperatuur van 100°C in een giftige atmosfeer en als die dan nog leesbaar zijn, dan zeggen ze dat zo'n CD 100 jaar zal meegaan.

Er bestaan technieken en methoden om producten versneld te verouderen:

http://en.wikipedia.org/wiki/Accelerated_life_testing

Een batterij op korte termijn het aantal verwachte cycli op tien jaar laten ondergaan is een meer belastende test dan hem tien jaar effectief in gebruik houden. Als hij dat overleeft, is de extrapolatie naar 'tien jaar in het echt' eerder een onderschatting dan optimisme.

Nog niet echt toepasbaar in je mobieltje dus, maar wie weet slagen ze er een keer in om deze cel bij kamertemperatuur te laten werken.

@Caresser:
Dat is toch ook precies wat ik zeg dat het daar nog niet voor bedoeld is.

Volgens Donald Sadoways van de Materials Chemistry-onderzoeksgroep bij het MIT zijn er nog grote ontdekkingen te verwachten van andere combinaties van metalen, waarmee meer winst op gebied van temperatuur en kosten te behalen is.

Dus wie weet in de toekomst wel.

[Reactie gewijzigd door Gepetto op 22 september 2014 14:35]

Daar is het volgens mij ook niet echt voor bedoeld.. Meer voor grotere toepassingen;

zoals waterkrachtcentrales, windmolens en zonnepanelen.

Waterkrachtcentrales hebben geen batterij-opslag nodig; integendeel, waterkracht wordt net gebruikt als buffer.

Maar het is inderdaad vooral bedoeld als backup-oplossing voor wind en zon.

Kijk eens naar Viande in Luxemburg. Daar wordt een kunstmatig stuwmeer volgepompt als er energie over is overdag, en deze opgeslagen energie wordt weer gebruikt als er meer energie nodig als als de generators in de stuw in de rivier kunnen leveren.
Dus ja, een waterkrachtcentrale kan je afknijpen, maar je kan er niet meer energie uithalen dan de hoeveelheid water en het verschil in hoogte toestaat.

Of dichter bij huis is er Coo in België.

Maar dat zijn eigenlijk geen waterkrachtcentrales maar pumped-hydro installaties. Een waterkrachtcentrale gebruikt een hoogteverschil in een rivier (al dan niet met een stuwmeer als buffer) om op min of meer permanente basis stroom te genereren. Een pumped-hydrocentrale is geen stroombron maar een reservebatterij die wordt gebruikt om overschotten op te slaan en die bijgevolg ook geen rivier nodig heeft.

Soms worden beide functies ook gecombineerd, maar dat is eerder zeldzaam.

Dat gaat niet gebeuren. Weliswaar is het gesmolten zout in dit systeem geen keukenzout (NaCl), maar ook andere soorten zout smelten pas bij hogere temperaturen. En zouten die bij lagere temperaturen smelten hebben ook nog eens lagere ionen-diffusie snelheden. Dat verlaagt de maximum stroom.

Het helpt ook niet dat zo'n kleine cel in een telefoon een belabberde oppervlakte/inhoud verhouding heeft. 1 mm is gebruikelijk. Dat zorgt voor een snel warmtelek. Als je naar een auto-accu kijkt, dan is die verhouding al gauw 40 mm, en voor een energiecentrale is 1000 mm haalbaar.

Dit soort systemen zijn dus inderdaad voor statische toepassingen, waarbij je de temperatuur makkelijk hoog kunt houden (mogelijk zelfs direct met zonnewarmte), en waarbij de maximum stroom alsnog hoog uitvalt door de grootte van de anodes en kathodes.

Goed verhaal

Wat ik me dan alleen wel afvraag is, hoeveel energie er nodig is om dat hele circus constant op een temperatuur van boven de 500 graden Celcius te houden. Als je toch zonnewarmte gaat gebruiken, waarom kun je die dan niet rechtstreeks toepassen?

Isolatie

Hoe beter de isolatie hoe minder warmte je hoeft toe te voegen om het systeem op temperatuur te houden. Op een gegeven moment zijn verliezen door de interne weerstand bij laden en ontladen van de accu al genoeg om deze op temperatuur te houden, dan heb je zelfs geen externe warmtebron nodig.

Alleen bij het opstarten wel natuurlijk.
Wat ik me afvraag is of de accu's afkoeling overleven of dat ze dan door bijv. het kristalliseren van het zout defect raken.

Ze claimen dat ze geen externe warmtebron nodig hebben.

referentie: https://gigaom.com/2013/1...e-liquid-metal-batteries/

[Reactie gewijzigd door r_j op 23 september 2014 00:28]

Nog niet echt toepasbaar in je mobieltje dus, maar wie weet slagen ze er een keer in om deze cel bij kamertemperatuur te laten werken.

nee dat is dan ook juist net NIET de bedoeling.

omdat deze accu's voor juist NIET voor mobile toepassingen gebruikt gaan worden zijn de criteria HEEL anders.

gewicht bijvoorbeeld is totaal niet belangrijk, en volume is van ondergeschikt belang. de temperaturen mogen veel hoger zijn ect. kosten per Kw/h zijn daar in tegen weer van het grootste belang.

mobile accu's hebben weer hele andere criteria die of hechten meer of minder belang aan overlappende criteria.

ze zijn dus helemaal niet geïnteresseerd in het maken van iets dat in je broekzak kan, en daarom kunnen ze hele andere kanten op met dit type accu's.

Heel interessant, en ik zie elke maand berichten langs komen met ongelofelijke doorbraken en nieuwe technieken en verbeteringen. Wat ik echter jammer vind is dat hier nog niks van terug te zien is in de moderne smartphone/laptop/wearables. Het lijkt alsof elk project er net niet is, of de technologie nog een groot nadeel heeft waardoor het niet toegepast kan worden.
Ik hoop dat producenten binnenkort het initiatief nemen om de stap naar een nieuwe batterijtechnologie te nemen (mits dit technisch mogelijk is natuurlijk).

Dat is ook niet helemaal waar. Met een beetje laptop kun je tegenwoordig 8 tot 10 uur werken zonder op te hoeven laden. Bij wifi gebruik wel iets minder, maar toch zijn daar behoorlijke sprongen gemaakt t.o.v. 10 jaar geleden.

Ik snap dat er grote stappen gemaakt zijn de afgelopen jaren met betrekking tot uithoudingsvermogen, echter het voorbeeld dat jij aanhaalt heeft meer met zuinigere processoren, ssd's, technologieën zoals downclocking van grafische kaarten als deze nauwelijks gebruikt worden ect. te maken dan de verbeteringen die gemaakt worden op het gebied van accu's.

Wat ik bedoelde was het verschil tussen bijvoorbeeld NiCD accu's en Li-ion accu's. Er zijn echt wel innovaties op dat gebied, al gaat het niet heel erg snel, maar om te zeggen dat er niets is gebeurd is zeker niet waar.

[Reactie gewijzigd door Gepetto op 22 september 2014 14:44]

De industrie probeert al sinds de jaren '80 de overstap te maken naar een nieuwe technologie voor accu's, maar ze hadden er geen. De reden dat er steeds wordt geroepen dat er een doorbraak is, is omdat (tot een paar jaar geleden) alles wat wél efficiënt energie kan opslaan, maar géén Li-ion accu is, daadwerkelijk een doorbraak was.

Lithium-accu's gebruiken nog steeds hetzelfde principe van de 'batterijen van de oudheid' die bij archeologische opgravingen zijn gevonden, alleen efficiënter toegepast.

Geheel off-topic: de 'batterijen uit de oudheid' zijn een fabeltje. Om ze te laten werken, heb je zuren nodig die veel sterker zijn in de betreffende periode beschikbaar waren, en zelfs dan kunnen ze amper doen waarvoor ze volgens de bedenkers van het verhaaltje zouden gediend hebben (bladgoud elektrochemisch afzetten).

De eerste "moderne" batterij gebruikte geen enkel zuur en leverde genoeg vermogen om verscheidende nieuwe materialen te ontdekken via elektrolyse (met minder dan 2 jaar ontwikkeling).

Er is veel te zeggen voor en tegen gebruik van elektriciteit in de oudheid, met veel onzin aan beide kanten. Het zuur argument is net zo kul als wat sommige voorstanders aandragen, daar zuur niet noodzakelijk is.

Om een elektrische stroom tussen het koppel ijzer-koper te krijgen heb je wel degelijk een zuur nodig, toch als je niet wilt dat hij meteen doorroest (en dat bleek duidelijk niet het geval) en die enige stroom kan leveren. Sommigen beweren dat ze resultaten behaalden zonder zuur, daarbij niet beseffend dat de materialen die ze gebruikten (zoals sap van onrijpe druiven) eigenlijk wel relatief sterke zuren zijn.

Nu goed, aangezien we met zekerheid weten dat elk met bladgoud bedekt artefact uit de betreffende periode is vervaardigd met kwik en niet met een elektrochemisch proces is de discussie vrij academisch.

[Reactie gewijzigd door Silmarunya op 22 september 2014 18:47]

Geheel off-topic: de 'batterijen uit de oudheid' zijn een fabeltje. Om ze te laten werken, heb je zuren nodig die veel sterker zijn in de betreffende periode beschikbaar waren,

Dat val best mee. Even daar gelaten of ze de kennis hadden om het goed te doen, maar duizenden jaren geleden zouden ze wel degelijk in staat zijn geweest om een werkende batterij te maken.

Kijk maar, zo simpel kan het zijn.

[Reactie gewijzigd door Gepetto op 22 september 2014 19:58]

Dat je met een citroen (en zelfs met een aardappel) een batterij kunt maken is evident.

Waar het echter omgaat is dat de believers in Parthische batterijen beweren dat ze zouden gebruikt zijn om bladgoud elektrochemisch te deponeren. Dat kan niet met de lage spanningen die ze kunnen opwekken met een zwak zuur (citroenzuur is overigens sterker dan de zuren die men destijds ter beschikking had) en een ijzer-koperkoppel. Ook niet met een citroenbatterij overigens.

Zelfs als men per toeval een batterij had uitgevonden, was het er hoe dan ook een die te zwak was om gelijk welke nuttige toepassing te hebben.

[Reactie gewijzigd door Silmarunya op 22 september 2014 20:01]

Mee eens. Dit project loopt ook al jaren. Recentelijk is het me gelukt in contact te komen met iemand die is betrokken bij dit project. Ze hebben eind 2013 een fabriek in bedrijf gesteld om deze systemen te bouwen als prototype.
Maar. commercieel maken voor huissystemen (met zonnecellen) is niet aan de orde...

Ik snap dit niet???

Je moet materiaal op 500°C houden, om er energie in op te slaan?
Dan ben je toch ook al heeeeel veel energie kwijt aan het opwarmen van het goedje?

Dan vind ik het efficienter om water omhoog te pompen met het overschot aan energie.
en niet alleen voor waterkrachtcentrales (waar het niet heel moeilijk is om de turbines omgekeerd te laten draaien)
Maar ook voor watertorens, en hoge gebouwen

Schaal. Je moet niet denken aan een AAA batterij... Denk zwembad. Warmteverlies hoeft nauwelijks een rol te spelen, daar is isolatie voor uitgevonden. Lagere temperatuur is wel beter, maar vooral onderhoudstechnisch, niet omdat het warmhouden duur moet zijn

Het opwarmen van een object is geen probleem, het is het op temperatuur houden wat moeilijk kan zijn. Eenmalig opwarmen en dan tientallen jaren gebruiken. Elders bij dit artikel zijn al goede comments die het uitleggen, maar het komt erop neer dat het warmhouden van een groot object niet moeilijk is.

Als je het goed isoleert, valt dat nogal mee.