Je kan niks garanderen, per definitie. Wel kan je het risico zo klein mogelijk maken. Echter, je doet net alsof dit iets nieuws is. Dat is niet zo. Airbus heeft als filosofie dat er zoveel mogelijk gebruik gemaakt moet worden van techniek om de veiligheid te vergroten, aangezien zij (terecht) geloven in de kracht van techniek. Dit heeft als resultaat dat de modernste Airbus-toestellen allemaal fly-by-wire zijn. Als een piloot het roer beweegt, is dat in feite niks anders dan een elektrisch signaal dat gegeven wordt en door een actuator omgezet wordt in mechanische beweging. Als je je dus beseft dat elk Airbus-toestel fly-by-wire is, dan is het gebruik maken van een camera i.p.v. een echt raam maar een hele kleine stap aangezien dat toestel al vol elektronica zit voor zo'n beetje allerlei ingewikkelde zaken. Een simpele camera stelt dan niks voor.
Echter, volledig vertrouwen op fly-by-wire heeft wel degelijk risico's. Een bekend voorbeeld is
Air France 447 vanuit Rio de Janeiro naar Parijs in 2009. Wat hier gebeurde was dat de neus van het vliegtuig zodanig gericht was dat het toestel geen liftkracht opbouwde, waardoor je dus langzaam hoogte verliest. Geen van de piloten had dit door waardoor het vliegtuig crashte.
De reden waarom ze dit niet door hadden is (naast slechte communicatie en foute beslissingen) omdat beide piloten een stick hebben die pitch bepaalt welke is geplaatst aan de zijkant van de stoel (onzichtbaar voor de andere piloot). Als piloot A deze anders instelt dan piloot B, neemt zo'n Airbus gewoon het gemiddelde aan van deze twee inputs. Dat was hier het geval (waarom dit niet gecontroleerd werd door de piloten is redelijk onbegrijpelijk), waardoor het vliegtuig iets anders deed dan beide piloten op dat moment dachten, hetgeen voor veel verwarring zorgde waardoor het vliegtuig crashte.
Bij een Boeing was dit nooit gebeurd om twee redenen:
1. De stick zit in het midden, waardoor deze voor beide piloten zichtbaar is
2. De sticks zijn mechanisch aan elkaar gekoppeld waardoor de piloten niet allebei iets anders kunnen doen. Volgens de filosofie van Airbus is dit niet nodig, maar toch was dat hier wel handig geweest.
Andere problemen die zich voordeden bij AF447 was verwarring over hoe het vliegtuig zou reageren, omdat vliegtuigen een soort 'safe mode' hebben waarin je geen extreme manoeuvres kan uitvoeren. Bij de piloten ontstond verwarring over in welke modus het vliegtuig zich bevond en wat voor gevolgen dit dan had aangezien ze hier niet genoeg training in hadden gehad. Dit zorgde ervoor dat ze oorzaak van de door hen geconstateerde problemen in de compleet verkeerde richting zochten waardoor kostbare tijd verloren ging. Ook dat is een voorbeeld van hoe iets wat bedoeld is om veiliger te zijn (je kan immers niet per ongeluk extreme manoeuvres uitvoeren) uiteindelijk tegenwerkt omdat het verwarring zaait wat er voor zorgt dat piloten in stresssituaties foutieve beslissingen kunnen nemen.
Echter, wat wel geconcludeerd moet worden is dat er bij AF447 zich geen enkel mechanisch defect heeft voorgedaan, de oorzaak van de crash is volledig te wijten aan piloten die slecht omgaan met de beschikbare informatie en het niet opvolgen van procedures.
[Reactie gewijzigd door TMC op 2 juli 2014 16:48]