Apple vergoedt ouders van wie kinderen in-app betaalden

Apple heeft een schikking voorgesteld in een zaak die ouders van wie kinderen zonder toestemming in-app-betalingen verrichten tegen het concern aanspanden. Het ging om gratis iOS-apps, die kosten in rekening brachten voor virtuele goederen of gamevaluta.

De vergoeding die Apple voorstelt is een iTunes-tegoed met een minimum van 5 dollar en een maximum van 30 dollar. Als ouders aan kunnen tonen dat hun kinderen meer dan 30 dollar gespendeerd hebben, vergoedt Apple het totale schadebedrag in geld. Om in aanmerking te komen moeten ouders aangeven dat hun minderjarig kind de in-app-aankoop deed en dat ze niet het Apple-wachtwoord verstrekt hebben.

Apple gaat 23 miljoen houders van een iTunes-account die gamevaluta in een iOS-app aangeschaft hebben wijzen op de restitutiemogelijkheid, zo is onderdeel van het schikkingsvoorstel. Het voorstel moet nog goedgekeurd worden door de rechter, maar dat is slechts een formaliteit. Als alle claims vervolgens binnen zijn, zal Apple na nieuwe goedkeuring van de rechter beginnen met uitbetalen, hetgeen volgens GigaOM naar verwachting eind dit jaar of begin 2014 het geval zal zijn.

Met de schikking komt een einde aan een class action-zaak die in 2011 begon. Ouders klaagden gezamelijk Apple aan, nadat ze er via hun creditcard-afschriften achter kwamen dat hun kinderen in gratis spelletjes eenvoudig en direct echte aankopen hadden gedaan. Een voorbeeld van een dergelijke 'bait-app' was een spel waarbij betaald moest worden om virtuele vissen in leven te houden. De bedragen liepen tot honderden dollars op.

Reacties (123)

Valt niemand het hier op dat het bedrag vergoed wordt in iTunes tegoed (onder de 30 euro), en niet gewoon in harde euro's?

Ik vind dat raar. Mensen zouden zelf moeten mogen beslissen waar ze hun geld aan uitgeven.

Hè hè. Eindelijk iemand die dit opmerkt. Wat een onzin dat het in iTunes gift cards wordt uitgekeerd. Je geeft echt geld uit, dat zou ik ook terug willen.

Het gaat hier om een schikking. Deze mensen zijn dus tevreden met wat Apple aanbied.

Dat jij een andere keuze dan deze mensen zou maken is weinig relevant.

Het gaat om een schikkingsvóórstel. Ik zou dit voorstel dus niet accepteren, ik vind het namelijk een behoorlijke sigaar uit eigen doos. En wat betreft misbruik van de regeling tegengaan... Dat valt neem ik aan wel mee, aangezien je moet onderbouwen dat je schade hebt geleden.

Tja, ik neem aan dat ze dit doen om misbruik van de regeling wat terug te dringen. Het lijkt me ook het belangrijkst dat de mensen voor wie de schade in de honderden euroos/dollars loopt te vergoeden. Die 30 euro kun je wel missen voor wat lessen in opvoedkunde zou ik zeggen :-)

Ze hadden het ook niet kunnen doen. Het is tenslotte niet de verantwoordelijkheid van Apple om kinderen op te voeden. Dit is gewoon een net gebaar, geen volledige compensatie.
En dan nog, als ze geld terug geven kun je op zo'n manier een gekregen itunes tegoed omzetten in geld, want de aankopen kunnen ook met tegoed betaald zijn.

Apple hoeft kids idd niet zelf op te voeden, net zoals ze zichzelf niet tot doel hebben gesteld om kids geld uit de zakken te kloppen. Bedrijven hebben net als burgers maatschappelijke verantwoordelijkheid. Iets, wat tegenwoordig wel erg makkelijk opzij lijkt te worden geschroven.

Echter is het niet Apple maar de maker van de app die geld uit de zakken klopt.

Apple faciliteerd het systeem en gezien Apple's actie voelen ze zich wel degelijk verantwoordelijk, wellicht gesterkt door de uitspraak van de rechtbank.

Er liep een rechtzaak. De meeste bedrijven doen bij een aanklacht enkel en alleen een schikkingsvoorstel als er risico is op gezichtsverlies c.q. hogere kosten dan ze door die schikking krijgen.

Nou, IMHO mogen ze uberhaupt blij zijn dat ze geld terug krijgen, want ik blijf het gewoon de verantwoordelijkheid van de ouders zelf vinden en niet die van Apple (of welke fabrikant dan ook)..

Het Apple account model is helemaal gebaseerd op het idee dat één persoon één account heeft en daar zijn credit card aan heeft gekoppeld. Dat beidt voor Apple grote voordelen. Ik kan software die ik koop wel bij iemand anders op zijn Mac installeren alleen geef ik dan ook toegang tot mijn account en dus credit card. En dat is een heel effectieve barrière.

Zo gauw je echter in een situatie belandt die niet aan het model voldoet is het een ramp. Bijvoorbeeld bij ouders met kinderen, maar ook als iemand anders tijdelijk jouw Mac gebruikt, je een andere iPod aan je Mac koppelt etc. Dan krijg je heel complexe situaties ten aanzien van verleende toestemming. Ook niet geregeld in dit verband is het gebruik van een iPad binnen een gezin door meerdere personen.

Precies, hoe moeilijk kan het zijn om verschillende accounts op een iPad te maken?
Dat je gewoon moet inloggen als op de pc.

Best moeilijk. Apple wil dat om de een of andere reden niet, blijkbaar vinden ze dat een iPad een persoonlijk device is, waarop geen meerdere accounts mogelijk zijn. Dus dat gaat je niet luikken, bij mijn weten. Misschien dat het met de laatste iPad anders is, maar het kon in ieder geval niet.

Dat is in dit geval helemaal niet nodig. Gewoon in-app aankopen disablen en de grace period van je wachtwoord uitzetten als je je kinderen met je iDevice laat spelen. Je geeft ze immers ook niet zomaar je credit card of PIN pas met PIN code.

Jawel hoor. Daar is ouderlijk toezicht dus voor gemaakt. Je kan bij de instellingen gewoon dingen aan en uitzetten die te maken hebben met aankopen in de store en in-app.

Bovendien denk ik dat je als ouder je kinderen niet goed opvoed als je ze op jonge leeftijd al standaard ingelogd laat zijn bij de appstore. Met een cc gekoppeld is dat dus vragen om moeilijkheden.

@jwvirtual
Wat maakt dat nu uit? Je moet nog steeds een password invoeren om werkelijk tot aankoop over te gaan.

Het overkwam mijn echtgenote ook van de week. Ze liet mijn zoontje een poosje een nieuw spelletje spelen, kreeg ze een serie rekeningen voor in-app aankopen met een totaal van 130€.

Ze heeft contact op genomen met de support van Apple en omdat het de eerste keer is dat ze zoveel geld in-app heeft uitgegeven (het aantonen is gemakkelijk omdat je de rekeningen per mail in je @me account krijgt), wordt het bedrag teruggestort.

Je kunt overigens zelf instellen in je instellingen of je een wachtwoord op in-app aankopen zet.:

Instellingen -> algemeen -> beperkingen -> 'kopen vanuit apps'

Werk voor een Klantendienst van een groot Game bedrijf, en bij ons is de standaard praktijk account bannen, en alles refunden. Voordat wij dit kunnen doen moeten ze alleen eerst wel aantonen dat dit niet stiekem gewoon allemaal door de ouders besteld is. Dit kan de klant doen door een process verbaal aan te laten maken bij de politie, waarin duidelijk staat aangegeven dat dit creditkaart fraude betreft. Eigenlijk moeten ze dus eerst aangifte van diefstal tegen hun kind doen. Nou doen ouders dit natuurlijk niet graag dus dan houdt het al snel op. Reden dat dit nodig is, is omdat wij niet de klant op hun woorden kunnen geloven dat ze niet stiekem zelf deze aankopen hebben gedaan, een maand lang lekker hebben zitten spelen, en daarna hun geld terug komen claimen. Vooral aangezien er op het account een geboorte datum van boven de 18 moet worden opgegeven voordat zei enige betalingen kunnen maken, geld het "als ouder heb je recht op een aankoop van een minderjarige ongedaan te maken" dus ook niet.

Ik geloof niks van uw verhaal.

Met abdere woorden: Apple vergoed geen cent want zoiets is niet te bewijzen.

Als je het schikkingsvoorstel had gelezen, had je gezien dat ze het niet hoeven te bewijzen, maar dat een verklaring genoeg is:

...if they furnish an explanation of the circumstances that made it possible for a minor to make Qualified Game Currency Charge(s) after forty-five (45) days...

Als je (als consument) hierover een valse verklaring gaat afleggen (en dit komt uit), dan heb je een groter probleem aan je broek dan die $30 die je terugkrijgt. Ik weet niet of dit onder meineed valt (omdat je niet gehoord wordt en dus geen eed hebt afgelegd), maar zo ja, dan heb je een federal crime gepleegd.

Daarnaast moet het voorstel nog door een rechter goedgekeurd worden. Ik kan me niet voorstellen dat een rechter accoord zou gaan met een voorstel wat geen waarde heeft omdat een van de partijen iets moet bewijzen wat niet bewezen kan worden.

[Reactie gewijzigd door 19339 op 26 februari 2013 08:52]

In dit geval pleeg je inderdaad geen meineed, maar valsheid in geschrifte. Een ander vergrijp, maar in beide gevallen zijn de straffen bepaald anders dan de $30 die je terugkrijgt van Apple.

Let trouwens op, die 30$ is niet de limiet. Als je aantoont dat er meer is aangekocht, kun je ook het echte schadebedrag in geld uitgekeerd krijgen. Dus stel dat je kind voor $100,- aan gamecurrency heeft gekocht, dan krijg je dus $100,- in geld.

Maar zelfs in dergelijke gevallen, zal de schade die je van Apple vergoed krijgt, niet in verhouding staan tot de straffen die er staan op valsheid in geschrifte en meineed.

Dit is dubbel waar in Nederland. Ik ga er van uit dat dit een zaak in de VS betreft (omdat class action), maar in Nederland hoef je nooit en te nimmer zoiets te bewijzen. Als minderjarige ben je in principe handelsonbekwaam en daardoor niet bevoegd om een aankoop te doen. Technisch gezien mag je als minderjarige nog geeneens een Twix kopen zonder toestemming van je ouders of wettelijk verzorgers.

Nu is dat in de praktijk niet te doen en kun je als minderjarige gewoon je gang gaan, en gaat de verkoper er impliciet van uit dat je die toestemming hebt. Maar als ouder of verzorger kun je hier vrij gemakkelijk bezwaar tegen maken en dient de koop ongedaan gemaakt te worden - dus goederen terug, en geld terug.

De nodige nuance is hier uiteraard wel in aan te brengen, maar laten we van T.net geen juridische website maken. ;-)

Misschien een klein beetje semi off-topic, maar ik wilde reageren op het volgende:

Als minderjarige ben je in principe handelsonbekwaam en daardoor niet bevoegd om een aankoop te doen. Technisch gezien mag je als minderjarige nog geeneens een Twix kopen zonder toestemming van je ouders of wettelijk verzorgers.

Een minderjarige is inderdaad handelsonbekwaam, maar mag wel simpele koopovereenkomsten aan gaan. Zoals een twix kopen bijvoorbeeld, wat normaal is voor kinderen. Wanneer een kind een plasma tv zou kopen, zou zo'n koopovereenkomst kunnen worden vernietigd.

Dus in Nederland kunnen we het eigenlijk het volgende bedenken:

Horen in-app koops voortaan tot "normale" verkoopovereenkomsten? Vergelijkbaar als het kopen van een twix o.i.d.?

Zou goed kunnen dat je gelijk hebt over de simpele koopovereenkomsten. In dat geval, mea culpa. Maar dat doet nog geen afbreuk aan het feit dat een minderjarige handelsonbekwaam is.

Met de voorwaarden die je moet accepteren voor het aanmaken van een account om überhaupt in-app aanschaffen te kunnen doen is het goed te beargumenteren dat een minderjarige niet bekwaam is om deze overeenkomst aan te gaan.

Het punt is in nederlands recht de vraag of het gebruikelijk is dat een jongere van die leeftijd een bepaald type en grootte aankoop doet. Een IAP van 5 euro voor whatever, kan best gebruikelijk zijn. Een minderjarige van 16 kan zelfs best een paar mille uitgeven aan een computer of een scooter, en dat is dan gewoon rechtsgeldig. Een (setje) IAP van 200 euro of 1000 euro voor virtuele items die buiten dat spel nergens goed voor zijn, *dat* is niet gebruikelijk.

Als complicerende factor is er het feit dat het niet gaat om jongeren die wat kopen, maar om de jongere die zich voordoet als de ouder om iets te kopen.

[Reactie gewijzigd door Jasper Janssen op 27 februari 2013 13:34]

Ik denk dat hier al een regeling voor is.
Ik verwijs nu kort naar de recent verboden 'belspelletjes' en naar de SMS diensten (cfr TMF) die ook recent verboden zijn waar veel minderjarigen ook geld spendeerden.

Een rechter gaat oordelen of dit 'geldklopperij is'. Dus zien of een minderjarige zou doorhebben dat hij 'in het zak' gezet is.
Zo een belspelletje of SMS dienst mag je niet veronderstellen dat een minderjarige begrijpt dat hij er uiteindelijk veel geld mee verliest. Een volwassene wel.

Hetzelfde geld voor deze 'microtransacties' ingame of in-app.
Je geraakt hier zonder dat je het weet veel geld kwijt.

Bij een twix zoals je aangeeft ga je als kind er 1 kopen (misschien 2 of 3 als je graag een hogere BMI wilt) maar normaal blijft je uitgave 'redelijk beperkt'.
Omdat je geld ruilt voor een fysiek goed.

Een plasma tv zoals je aangeeft is inderdaad een ongeldige verkoopovereenkomst als je dit afsluit als minderjarige en dan wordt de verkoopovereenkomst nietig verklaard. Wat dus simpelweg betekent dat je het spul terugbrengt en dat je je geld terugkrijgt.

Ik zou niet weten waar je het precies onder zou moeten scharen. Maar het lijkt mij dat een kind van 12 in ieder geval geen creditcard heeft, dus dat er sowieso iets niet klopt.
Ik vind het persoonlijk dus ook gewoon de fout van de ouders en van mij zou apple dit niet hoeven vergoeden...

EIndelijk eens iemand die daadwerkelijk even zich inleest in de zaak ipv gelijk iets te roepen.

Waar is de verantwoordelijkheid gebleven van de ouder? Die koppelen hun creditcard aan hun account wetend dat hun kind speelt op hun toestel en in een app"store" naar applicaties zitten te "kijken".

Lees jezelf dan ook even in aub!

Het probleem ontstond als je als ouder een spelletje voor je kind installeerde dat bijvoorbeeld 99ct kostte en waarvoor je je pw moest invoeren. Kind gaat vervolgens spelletje spelen en heeft in no time het "startgeld" uitgegeven en wil meer muntjes, iets wat uitgebreid aangeprezen wordt als optie in het spel. Er is geen enkel verificatie nodig voor deze "in app aankoop" om die aankoop van pakweg 30euro te doen, want de ouder is nog ingelogd. Jij hebt het over snuffelen in de app store, daar gaat het hier niet om, staat nota bene in de titel!

Nu is het heel makkelijk als tweaker om zoiets dom of slecht ouderschap te noemen, maar ouders zijn niet allemaal nerds met veel computerkennis. Zeker opa en oma die een beetje op internet zitten met hun iPad en hun kleinkinderen ook 's een spelletje laten spelen, kunnen niet weten dat ze maar eens per half uur of uur hun ww in hoeven te voeren.

[Reactie gewijzigd door Grrrrrene op 26 februari 2013 09:47]

Deze ouder had dat ook kunnen voorkomen door logisch na te denken. Alles kost geld dus ook gratis apps en die inkomsten moeten ergens vandaan komen.

Als ouder kan je in twee klikken aangeven dat in-app aankopen niet mogen. Evenals rondsnuffelen in de app store of in iTunes music. Heel moeilijk is het dus niet.

Alles kost geld dus ook gratis apps en die inkomsten moeten ergens vandaan komen.

Dat is gewoon niet waar, er zijn meer dan genoeg programma's die echt gratis zijn. Heel vaak hebben ze wel een donatie optie, maar er zijn heel veel dingen (zeker online) waar je geen geld aan uit hoeft te geven (Linux, Libre Office, Wikipedia en als je privacy niet meetelt ook Google {Search|Mail|Docs|Maps|...} en ga zo nog maar even door). De redenatie dat je met logisch nadenken moet kunnen bedenken dat het niet écht gratis kan zijn vind ik (zeker voor een digibeet) niet realistisch.

Als ouder kan je in twee klikken aangeven dat in-app aankopen niet mogen. Evenals rondsnuffelen in de app store of in iTunes music. Heel moeilijk is het dus niet.

Dat gaat alleen op zodra je al wéét dat die optie er is. Als je dat niet weet ga je het niet zoeken en dan zul je het natuurlijk ook niet vinden. Nogmaals: je moet vanuit een digibeet redeneren, niet vanuit je eigen kennis!

En dan had die optie er ook al moeten zijn, en als ik het goed begrijp was die er toen nog niet.

Is dat zo? Ik heb genoeg apps waar niet over gezeurd word, tot wanneer je een bepaald niveau hebt.

Bijvoorbeeld Temple Run 2, als je speelt is er niet direct iets aan de hand, maar af en toe vraagt die om coins te kopen.

Mijn kinderen mogen vrij met de iPad spelen, en als ouder probeer ik niet alle spellen zelf uit. Maar mijn paswoord mogen ze nooit.

Volgens mij mis je de point, ik denk dat je als ouder de verantwoordelijkheid moet nemen om iets als het gebruik van een apparaat obver te laten aan je kinderen.

Dit is precies waar veel zaken fout gaan. Het niet zoeken van verantwoordelijkheid bij jezelf.

Immers, zij zijn de oiders van het kind met verantwoordelijk over zijn haar acties e.d. Totdat je wettelijk zelf verantwoordelijk bent voor je eigen daden etc.

aangeven != bewijzen... maar vraag me wel af hoeveel 'niet ouders' ook geld gaan proberen terug te krijgen

Ik neem aan dat je je van te voren had moeten aansluiten bij de class action suit en dat alleen transacties voor die datum meetellen. Fraude is daarmee misschien niet uitgesloten, maar wel lastig en niet de moeite waard.

Apple gaat 23 miljoen houders van een iTunes-account die gamevaluta in een iOS-app aangeschaft hebben wijzen op de restitutiemogelijkheid, zo is onderdeel van het schikkingsvoorstel

Dat doet vermoeden dat wat jij zegt dus niet het geval is, maar dat de regeling voor iedereen geldt.

Mijn fout inderdaad. Ongeacht die tekst, een class action is altijd van toepassing op iedereen die aan dezelfde voorwaarden doet.

Overigens lijkt het me nog steeds logisch dat alleen transacties tot een bepaalde datum meetellen.

aanwezig wie niet waagt niet wint

Ik lees daar 'aangeven' en niet 'bewijzen'. Sowieso erg dom om te stellen dat Apple geen cent gaat vergoeden want ze komen tenslotte zelf met dit voorstel, zou een beetje vreemd zijn als ze er dan niks mee doen. Sowieso kost dit Apple relatief weinig en is het een goede actie qua publiciteit.

In het bronartikel staat overigens ook 'attest' wat zoiets als 'verklaren' betekent.

[Reactie gewijzigd door Argantonis op 26 februari 2013 08:38]

ik ben niet echt apple minded maar ben er wel mee eens. het is top reclame voor apple.
het kost relatief weinig en is gewoon een goede oplossing ipv zoveel miljoen boete betalen.
waar ze alsnog niks om geven.

Mwah, zo'n goede reclame is het niet. Het is natuurlijk een fijn gebaar van Apple dat ze klanten compenseren voor ongewilde kosten, maar als ik dit lees, lees ik tussen de regels door ook "op iOS kun je (ongemerkt) betalingen doen, zonder dat een wachtwoord nodig is". Ik lees nergens dat het onderliggende probleem gerepareerd is.

Kortom, ik zou mijn kinderen voortaan niet meer met goed gevoel een iPhone of iPad in handen geven.

Het al twee jaar niet meer mogelijk om zonder password in-app aankopen te doen. Er is naar aanleiding van dit soort apps destijds door Apple op gereageerd door dit af te sluiten.

Dat de uitspraak in deze zaak twee jaar later komt heeft te maken met dat rechtspraak nou eenmaal altijd lang duurt.

Toevallig hier van de week bij de hand gehad. Inderdaad, je moet bij mijn iPad altijd het wachtwoord ingeven bij aankopen en updates. Het gevolg is dat mijn dochter bij me komt omdat de game een noodzakelijke update nodig heeft. Probleem is dan dat ze ongeveer 10 minuten de tijd heeft om daarna verdere aankopen te doen zonder dat het wachtwoord wordt gevraagd.

Ik verdenk dit soort spelletjes er van dat ze dit soort verplichte updates juist om deze reden doen. Een normale app update je immers normaal alleen wanneer je daar zelf behoefte aan hebt.

Voor gratis updates voor (betaalde) apps hoef je geen wachtwoord meer in te vullen. Althans niet met mijn iOS 6 devices

Klopt, dit is aangepast in IOS6. Geen wachtwoord meer nodig bij het updaten van apps die je al hebt. En dus hopelijk ook geen 'grace period' waarin je kids stiekum geld kunnen uitgeven.

Volgens mij kon je nooit aankopen doen zonder wachtwoord, ook niet in app. Je had wel een 'grace periode' als je bijvoorbeeld binnen 10 minuten weer een aankoop doet hoef je niet opnieuw je wachtwoord in te vullen.

Volgens mij kan je hiernaast ook nog als ouder de in-app aankopen blokkeren mocht je dat willen.

ik zie anders erg veel 12-jarigen met een iphone op straat rondlopen,
naar mijn idee moet er een minimumleeftijd voor smartphones komen.

En dan gelijk ook een minimumleeftijd voor televisiekijken en het gebruik van een magnetron

Voor tv kijken(films en series) is er al een minimumleftijd . Voor het gebruik van een magnetron heb je gezond verstand nodig, dus niet iemand die zn hond wil laten drogen in een magnetron .

Voor tv kijken(films en series) is er al een minimumleftijd .

Hoe werkt dat dan, als je kind de kamer binnenkomt gaat hij automatisch op zwart? Er is helemaal geen leeftijdsgrens die wordt afgewongen door je TV, die gaat naar elk kanaal dat je ingeeft, of je nu 8 bent of 80. Je kan hooguit de TV of TV kanalen te vergrendelen met een pincode als je TV of setup box dat heeft.

Ja maar dat is dus met letterlijk alles zo.

- De porno op internet word ook gewoon weergegeven als je 18- bent.
- De alcohol werkt ook op kleine kinderen als de ouders niet kijken.
- Wiet is ook effectief bij mensen die geen 18+ zijn.
- Iedereen kan een auto aanzetten en ermee wegrijden.
- En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Punt is dat omdat er een minimum leeftijd is het niet betekent dat je het dan nog kan gebruiken. het betekent gewoon dat het illegaal/afgeraden is om iets op een bepaalde leeftijd al te doen, of nog te doen.

in belgie 7 jaar , in de maak 14 jaar

Als ouder dien je ook goed op je spullen te passen.
Bankpassen, creditcards en mobieltjes noem maar op laat je gewoon niet rondslingeren.

Dat kinderen in-app aankopen konden doen is het gevolg van gemakzucht van de ouders... Als je je kinderen zo'n apparaat laat gebruiken kan je je op z'n minst even verdiepen in de werking daarvan.

Er is dan ook geen onderliggend probleem wat opgelost moet worden, anders dan dat ouders hun verantwoordelijkheid nemen.

@Argantonis:

Sowieso erg dom om te stellen dat Apple geen cent gaat vergoeden want ze komen tenslotte zelf met dit voorstel, zou een beetje vreemd zijn als ze er dan niks mee doen. Sowieso kost dit Apple relatief weinig en is het een goede actie qua publiciteit.

Sorry, maar jouw stelling is ook een beetje dom en naief te noemen.
Dit is niet zomaar een goedgeluimd voorstel van Apple, het is een schikking. Een schikking tref je om een veroordeling te voorkomen. En een veroordeling geeft dus slechte publiciteit.
Het kan best zijn dat Apple die bui al zag hangen, en stelden ze de schikking voor.

Als Apple het slim speelt, dan sturen ze aan op schikkingsvoorwaarden waarbij ze zo min mogelijk hoeven te betalen. Het verschil tussen 'aangeven' of 'bewijzen' moet ik zelf nog even vinden in de originele schikkingstekst. Het zou me echter niets verbazen als de claimer inderdaad moet bewijzen, want anders is het hek van de dam en claimt iedereen honderden dollars.

Edit:
In reactie op het woord "attest": het kan ook bewijzen betekenen

at·test
verb (used with object)
1. to bear witness to; certify; declare to be correct, true, or genuine; declare the truth of, in words or writing, especially affirm in an official capacity: to attest the truth of a statement.
2. to give proof or evidence of; manifest: His works attest his industry.
3. to put on oath.

[Reactie gewijzigd door Fireshade op 26 februari 2013 10:56]

Attest is gewoon verklaren, eventueel onder ede. Niet bewijzen.

Denk je dat er ook maar 1 van de partijen in de class action akkoord zou gaan met een schikking waarbij niemand betaald zou krijgen?

aangeven is zowat het tegenovergestelde van bewijzen. iedereen kan aangeven wat ie maar wil

'aangeven' is niet hetzelfde als 'bewijzen'. Denk dat ze gewoon op een formulier hun handtekening moeten zetten onder die voorwaarden.

Jawel. Ik heb zelf ooit iets per ongeluk aangeschaft. Ik heb nog nooit meegemaakt dat het zo eenvoudig ging. Ik heb daarna een mail naar Apple gestuurd en de situatie uitgelegd waarna ik het advies kreeg een instelling te wijzigen en mn geld teruggestort kreeg (op mijn bank/creditcardrekening) dus niet eens op mn iTunes account.

Je kunt ook een keer proberen je kind op te voeden i.p.v. hem/haar een console/tablet te geven en het kind in een hoek te zetten.

En op welke leeftijd wist jij wat geld waard was? En hoe leg je een kind uit dat in een computerspelletje soms het geld echt betaald moet worden, maar meestal niet? Wat is het verschil tussen echt en speelgeld? Monopoly werkt met enorme bedragen in nepgeld. Kan een kind dat altijd onderscheiden van echt geld?

Een app die zaken in rekening brengt, moet daarvoor toestemming hebben van een volwassene. Een gratis spelletje dat toch kosten in rekening brengt, met een toestemmingverzoek dat door een kind te omzeilen is, is zwaar fout bezig, en ruikt sterk naar oplichterij. Apple modereert heel zwaar in de app store, dus dit is hun vergissing. En terecht dat ze dat goed zetten.

[Reactie gewijzigd door Anthracite op 26 februari 2013 08:45]

Het is alleen jammer dat er twee jaar rechtzaken voor nodig is om deze "vergissing" goed te zetten...

Een kind kan de waarde van geld misschien niet weten, maar laat hem er dan ook niet mee omgaan.

Je geeft je kind toch ook niet je portomonnee en gaat vervolgens de winkeliers aanklagen als ze iets verkopen? Toegegeven, zij zullen eerder hun werkbrouwen ophalen dan een automatisch betalingssysteem van Apple, maar toch.

Je laat je kind toch ook niet op pad met een stiletto? Hij kan het gevaar ervan niet weten en juist daarom moet je hem er vandaan houden. Hetzelfde geld voor (al dan niet virtuele) betaalmiddelen.

Je kunt wel naar Apple wijzen dat je in-game aankopen niet kon blokkeren destijds, maar dat is juist des te meer reden om je kind er niet (zonder toezicht) mee te laten spelen. Het wel mogelijk maken van dergelijke beperkingen kan gunstig zijn voor Apple om zo hun doelgroep te vergroten, maar is nooit een noodzaak.

Alsof alle kinderen braaf luisteren...

Als het om een Twix zou gaan, zou ik ook zeggen; ala. hier kunnen de kosten echter flink oplopen en dan is het een andere zaak, waar verantwoording bij ouders maar ook bij de fabrikant/verkoper ligt.

Vooral bij spelletjes, speciaal bedoeld voor...ja, kids!

Het is makkelijk om naar de ouders te wijzen en soms ook terecht. Neemt niet weg dat de fabrikant ook zijn verantwoording kan en moet nemen.

Snap wat je bedoelt. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan: mijn zoontje van 22 maanden vindt mijn iPhone en iPad super interessant en speelt er graag mee. Hoort gewoon bij de tijd.
Heb natuurlijk wel extra 'child-lock' functies aanstaan: in-app aankopen staan gewoon uitgeschakeld. Hadden deze ouders ook moeten doen.

Die functie bestond toen nog niet en je hoefde je wachtwoord niet in te vullen voor in-app purchases. Dat was nou juist het hele punt…

tja, so? Ouders moeten zich hier maar van bewust zijn (geweest) en daar naar handelen, tja, als je nu eenmaal kinderen hebt zijn er een hoop dingen waar je extra op moeten letten, en als een fabrikant meehelpt om op te letten is dat mooi meegenomen, maar uiteindelijk ligt de verantwoordelijkheid toch nog steeds bij de ouders, niet bij de fabrikant.. Dus IMHO dat Apple (en ik ben een echte apple (jobs) hater) hier aanbied om te vergoeden vindt ik zelfs dat ze zich heel netjes opstellen, IMHO zouden ze dat helemaal niet hoeven te doen..
Leuk dat je 22 maanden oude zoontje met je iPad speelt, maar dat zou bij mij niet gebeuren, hij krijgt dan wel zn eigen goedkope tablet of hij kan alleen met de tablet spelen als ik erbij ben.. Je geeft de fabrikant toch ook niet de schuld als je toddler je iPad kapot maakt, oh oh, waarom hebben ze die niet childproof gemaakt...

Dat ie het interessant vindt is toch geen excuses om het maar te geven?

Heeft ook niks met de tijd te maken, dat zelfde kind vermaakt zich net als kinderen al 100den jaren doen met speelgoed...

Weer heerlijk zwart/wit zoals we van de T.net reactieszijn gewend

Dat zal je nog eens tegenvallen :-) mag je zelf ook niet meer op de ipad.

Waarom niet? Sinds wanneer bepaalt een kind de regels? Je hebt toch zelf je eigen iPad betaald? Betaalt het kind de eigen iPad en zijn eigen ingame aankopen, dan is er niets aan de hand. Gaat hij er netjes mee om, ook niets aan de hand. Wordt er geld uitgegeven van iemand anders dan lijkt me het verbod vrij duidelijk. Ze zullen het toch moeten leren.

[Reactie gewijzigd door MadEgg op 26 februari 2013 09:36]

en als apple dit nou heel soepel gaat doen ,dan klopt er toch niks van ?
is eerder een feit van je kind goed opvoeden lijkt mij ?
stel dat kinderen de hele tijd naar 0900 nummers bellen , wordt dit toch ook niet vergoed ?

0900 nummers bellen is een fysieke handeling waarbij je nog kunt aanvoeren dat zelfs een kind eigenlijk zou moeten weten dat het consequenties kan hebben.

In-app aankopen kunnen (let wel: kunnen) bijna ongemerkt plaatsvinden. Vaak betreft het spelletjes waarbij je gaandeweg 'credits' verdiend, maar waarbij er dan plotseling ook een knopje opduikt waarbij je 'zomaar' extra credits aan kunt vragen. Uiteraard staat er in kleine lettertjes vrijwel onzichtbaar wel een disclaimer, maar zelfs volwassenen zien dat vaak genoeg niet. Laat staan kinderen.

Maar zoals al doorschemert in de tekst heeft Apple zich al lekker ingedekt. Uiteraard is het praktisch niet te bewijzen dat je een wachtwoord niet hebt gegeven. Ook is het heel flauw (en volgens mij juridisch aanvechtbaar) dat Apple voor de kleinere bedragen enkel een tegoed in hun store aanbied. Wat dus onder de streep sowieso 30% goedkoper is voor hun.

Maar ze moeten niet bewijzen dat ze het wachtwoord niet aan de kinderen hebben gegeven.
Men moet gewoon zeggen dat dat niet gebeurd is.

Als men natuurlijk geld gaat terugeisen waarvan Apple kan aantonen dat je wachtwoord is gebruikt, dan heb je wel een probleem - want je hebt je handtekening gezet onder een verklaring dat het wachtwoord niet vertrekt was.

Niet bewijzen, slechts aangeven. Als Apple de verklaring van de ouders niet gelooft ligt de bewijslast dus bij Apple, niet andersom.

0900 (betaal nummers in het algemeen) kan je laten blokkeren. Bij in-app aankopen kon dat voorheen niet.

Een sterker wachtwoord instellen?

Niet erg zinvol als je wachtwoord simpelweg een uur lang onthouden word.

Het wachtwoord werd niet altijd gevraagd, dat is juist de essentie van de zaak.

Jij hebt nog geen kinderen ... Kinderen beseffen die aankoop niet. Maar get is alsnog moeilijk te bewijzen, want je krijgt steeds een popup om het ww in te voeren bij een aankoop.

[Reactie gewijzigd door danda op 26 februari 2013 08:40]

Ja maar niet als je het spelletje net gedownload heb dan kun je nog even wat aankopen doen zonder je wachtwoord in te voeren. 15mins dacht ik.
Het gaat dus al mis als je net een spelletje gekocht heb en dan weg loopt bij de ipad, het kind kan dan in app aankopen doen zonder wachtwoord in te voeren.

Ja dat klopt, is hier vorige week ook 2 keer gebeurd, had ik 2 gratis spelletjes geïnstalleerd voor de kleine (6jr) en daarna heeft ze er ook nog 2 "gekocht" dus voortaan eerst maar een kwartier wachten. Ik snap niet dat het niet gewoon bij elke aankoop nodig is om het ww in te vullen.

Ik vind het heerlijk dat ik niet iedere keer een wachtwoord in moet vullen als een aantal apps na elkaar wil downloaden. Bijvoorbeeld wanneer je de gratis versies van een paar apps uit wil proberen voordat je een betaalde versie aanschaft. Ik gebruik geen eenvoudig in te typen wachtwoord, dus het is dan onhandig om voor iedere download een wachtwoord in te moeten typen.

Blijkbaar hebben verschillende gebruikers verschillende wensen. Een goede oplossing zou zijn om het een instelbaar te kunnen maken of het wachtwoord nog even onthouden wordt of dat er voor iedere download een wachtwoord wordt gevraagd.

[edit]
@Grrrrrene, sundace: Ik kan me voorstellen dat veel gebruikers het praktisch vinden dat gratis apps en updates zonder wachtwoordinvoer geupdate kunnen worden. Echter in het geval van pcsj hierboven, ik zou ook niet willen dat de kids gratis apps kunnen downloaden en installeren. Stel je voor, zit na een uur je hele iPad vol met apps omdat het zo leuk is dat je nieuwe icoontjes te zien krijgt.

Updates zijn hierin eventueel discutabel, maar er zijn ook gebruikers die liever een app niet (meer) updaten omdat bepaalde functionaliteit is gewijzigd. Ook dan zou je niet willen dat je kids wel per ongeluk een update kunnen uitvoeren.

[Reactie gewijzigd door azteke op 26 februari 2013 15:44]

Maar voor gratis apps zou je geen wachtwoord moeten invoeren zou ik zeggen, tenzij je een of andere leeftijdsgrens instelt, zodat je kind geen porno of gewelddadige spellen kan installeren zonder jouw wachtwoord. Pas als je moet betalen (of een 16+ spel wil installeren) zou er om je pw gevraagd moeten worden en inderdaad dan afhankelijk van je instellingen iedere keer of een kwartier / half uur niet meer.

Idd, gratis apps en updates op apps die al geinstalleerd zijn, zouden gewoon zonder wachtwoord moeten gaan.

Dat was het hele probleem nou juist. Die popup is er niet altijd.
Het ingevoerde wachtwoord ijlt na en dat was rond 2011 volgens mij een half uur tot een uur.

Dus ouders downloaden het gratis spel (waarbij je het wachtwoord in moet geven) en vervolgens stond het account nog een tijd open. Dus konden de kinderen in-app aankopen doen zonder dat er om een wachtwoord werd gevraagd.

Tja, ligt het probleem dan nog steeds niet bij de ouders?

Als ze wisten dat het zo werkte, ja, dan wel. Maar het is natuurlijk nogal een brak systeem. Imho zouden in-app aankopen nooit zomaar moeten werken zonder minstens één keer het wachtwoord op te moeten geven.

Nee, het werkt nu al lekker, elke keer als je iets wil installeren weer je wachtwoord invullen, zelf wordt ik er gek van en ben ik voor een instelbare time-out. Maarja, Apple.

Daarom zeg ik "minstens één keer". Maar wel binnen de context waarin je het wachtwoord invult. Het feit dat je je ww hebt opgegeven voor de appstore moet imho niet betekenen dat dat ingevulde ww dan ook ineens geldig is voor in-app aankopen. En dat je het ww invult voor app A wil niet zeggen dat je daarmee ook ineens aankopen in app B moet kunnen doen.

In app aankopen kun je gewoon uitzetten in de instellingen, dat kan je dan weer beveiligen met een beveiligingscode buiten de code die je voor het lockscreen gebruikt. Oftewel eigen schuld maar in de USA is het rechtsysteem toch natte vinger werk.

Tenzij het uitschakelen van in-app betalingen in de oudere versies van IOS nog niet mogelijk was, of er niet altijd om een wachtwoord werd gevraagd bij de oudere applicaties. Let wel, deze class action rechtzaak stamt al uit 2011.

Maar als het in de honderden dollars liep dan gaan die kinderen ook wel heel ver. Ik heb vroeger (6-8 jaar ongeveer) ook wel eens de huis telefoon gepakt om naar 0900 nummers te bellen maar ik was me daar heel goed bewust van dat dat geld kostte maar ik dacht dat men ouders dat toch niet zagen.

Vroeger kostte het bellen van "gewone" nummers ook altijd geld en bij 0900 nummers (toen 06 nummers) werd netjes een prijs vermeld. Er waren geen nummers die je met speelgeld kon betalen, dus die verwarring deed zich niet voor.

Dat is anders met de nieuwe spelletjes. Dit zitten bomvol met allerlei credits, speelgeld en speelgoud. Vaak kan je dan ook nog de ene soort credit gebruiken om de andere te kopen, etc. Ik kan me best voorstellen dat je soms niet doorhebt dat een van die nummers opeens echt geld is.

Waarom betaalt apple dit overigens? Waarom niet de ontwikkelaar(s) van de spelletjes die dit tegoed uiteindelijk opstrijken? Die hebben, naar mijn mening, bewust een feature misbruikt.

Ik zeg feature omdat ik me voor kan stellen dat er bewust voor gekozen is om de methode zoals sundace hem beschrijft te implementeren. Ik wil niet als ik apps aan het downloaden ben in een half uur vijf of tien keer mijn wachtwoord opgeven.

Apple regelt de betaling van de apps zelf in hun appstore. En volgens mij gaan in-game aankopen nog steeds via de appstore, maar dat weet ik niet zeker. Dus als dat het geval is lijkt het me duidelijk dat apple wordt aangeklaagd en niet de ontwikkelaars.

Apple betaalt dit omdat zij het aanbieden in hun applestore waar alle apps gekeurd en approved zijn door apple.

Het voorstel van apple is om tussen de 5 -30 dollar iTunes kaarten te geven, ik kan me voorstellen dat een rechter alsnog denk van 'hmmm, betaal maar in dollars uit.'

Dat doen ze ook bij bedragen hoger dan 30 dollar.