@ gryz
Ik deel jouw mening niet:
Stel dat we jouw model aanhouden: Dat betekent dus dat alle sites, m.u.v. reclamevrije nonprofit organisaties, achter betaalde muren zitten en dus ontoegankelijk zijn voor de meeste mensen. Je kunt op het internet onmogelijk iets verkopen, zonder reclame ervoor te maken.
Ik zal als metafoor, een winkelcentrum gebruiken. Men zou er niet eens kunnen geraken. Hoogstens kom men bij een portaal terecht en weet men niet eens welke winkel wat verkoopt. Want ieder vorm van etalage is een vorm van reclame op het internet. Het enige wat ik zou kunnen zien is een lijst met namen. Kijk ik door het raam zie ik nog een lijst met producten/diensten. Die producten mogen niet een geëtaleerd worden, want dat is ook een vorm van reclame.
Je kunt reclame zien als iets vies, maar je kunt het ook zien als een vorm van informatie. Op het internet zijn er praktisch ontelbare bedrijven met hun bijna ontelbare producten/diensten. Zonder reclame zijn al die bedrijven ondoordringbare lijsten/databases. Ik ben van mening dat de consument slim genoeg is om een goede keuze te maken met al die reclames/spams.
Zonder deze reclames zou ik niet eens een keuze kunnen maken, doordat ik gewoonweg niet bij de concurrenten kan kijken (ondoenlijk). Groot kans dat ik een aanbieder neem die het dichtst bij mij zit (gemakkelijkst). Hooguit een paar verder.
Het gevolg zal dus zijn dat er minder concurrenten zijn en de consument uiteindelijk te veel betaalt.
Een veel belangrijkere aspect van het internet is niet zozeer de fysieke producten/diensten; het is vooral de informatie die het internet zo waardevol maakt. Hoe bepaalt men op voorhand de waarde een bepaalde stuk informatie op het internet. Informatie wat iemand nodig heeft, wordt meestal nooit in hapklare stukjes aangeboden; men moet vaak uit verschillende bronnen nuttige informatie destilleren. Vaak heeft men ook nog conformatie nodig uit verschillende bronnen om met zekerheid iets te kunnen bevestigen.
Je ziet dan al dat websites achter betaalde muren zetten geen goede oplossing is voor betaalbaar informatie. Ik zou dan eerst moeten betalen voor een stukje informatie, die achteraf voor mij dan waardeloos blijkt te zijn.
Je kunt stellen dat informatie geen reclame is, maar waar ligt de grens tussen informatie en reclame in een stuk tekst? INFORMATIE = RECLAME = INFORMATIE. Straks moeten we nog betalen voor reclames ook. Dat zou pas te gek voor woorden zijn.
Ik betaal liever die 10% meer geld aan een product, waarvan ik overtuigd ben dat ik de juiste heb en een open mind houd over de andere producten, dan dat ik waarschijnlijk net zoveel of misschien nog meer moet betalen (minder concurrentie) voor een product, waarvan ik twijfel of het wel de juiste is. De kans dat ik uit een ontelbare lijst met bedrijven/producten, niet de juiste keuze heb gemaakt is namelijk groter. Sla maar een gemiddelde krant of tijdschrift open; daar staan waarschijnlijk meer reclames in dan informatie (laat staan nuttige informatie). De ironie is dat mensen nu al betalen voor die bladen 'vol' met reclames.
Reclame is van alle tijden, alle soorten en in alle vormen. Kijk maar naar b.v.b. een pauw.
edit: typefouten (let maar niet te veel op mijn typefouten

)
[Reactie gewijzigd door vinnixx op 25 juli 2024 12:41]