Ik maak me er niet druk om. Ik vind hetz elfs wel goed. Dit is gewoon 'fight the power'. Weet je nog, toen je zelf ook zo was? Rebellerend tegen je ouders en de leraren, toen je begon na te denken en te beseffen dat de wereld geen utopia maar eerder een dystopia?
Welkom in de nieuwe wereld. 'Dissent' van de nieuwe tijd verloopt onder andere nu via internet. Ik ken iemand die in de jaren 60 bij het Maagdenhuis tegen de politie vocht. Dit is niet anders.
Het is erg makkelijk om achteloze, zinloze nijd toe te dichten aan deze groep. Maar jongeren, vooral door het internet, zijn veel meer op de hoogte van de kwaden in de wereld dan toen ik jong was, in de jaren 80, toen er geen internet was.
En nu heeft het intenet de mogelijkheid geschapen door haar structuur om je mening duidelijk te laten blijken. Dit is een vorm van internet-baldadifheid.
En weet je, ik verwelkom het. Steeds minder vaak in deze tijd mogen jongeren uit de band springen. Dit is de generatiekloof en de generatiestrijd. Jongeren willen nieuwe dingen, breken taboes. Tegenwoordig leven jongeren in een tijd waarin als ze eens een keer geen zin hebben in een les, de leerplichtambtenaar achter zich aan krijgen, de ouders worden gemaand vooral beter op te voeden en als dat niet helpt volgen er verdorie nog boetes. Alles wordt gedaan om de jeugd strak in het gareel te krijgen en men vindt het vreemd dat men zo veel coma zuipt... Sommige schoolhekken schijnen op slot te gaan, alsof de school een gevangenis is. En als je een tussenuur hebt en je loopt op straat, dan vraagt een agent je nog waarom je daar loopt.
Jongeren moeten opstandig zijn. Dat is hun taak. Ouderen vergeten dat ze zelf die taak hadden, voordat ze 'oud' werden en automatisch, zo lijkt het, om gaan en ineens de jeugd bekritiseren.
Niets is ooit helemaal puur en 'echt' of rechtvaardig. Dat er in deze groep lui zijn die gewoon stennis maken, dat zal best. Maar als de staat Arizona echt wetten zijn die te ver gaan, dan zijn zij klokkenluiders. En klokkenluiders daar is in ons land nu een debat over. Die moet je beschermen.
Het punt hier is dat 'dissent' een essentiële uiting is van ongenoegen voor burgers. Als dat niet mogelijk is dan breek je een legitiem middel af om je mening te verkondigen en is er geen sprake van een goed functionerende democratie.
Mensen die dit niet snappen zeggen dan: 'Maar toch niet zoho!'
Denk eens aan Greenpeace, dat weer stenen in zee gooit, net als een paar jaar geleden, toen politici over elkaar heen buitelden in afkeuring en allemaal roepen dat dit niet de manier was. 'Toch niet zoho!'
Nee? Hoe dan wel? Als de politiek niet de macht heeft om het milieu, dan wel het klimaat, dan wel een vissoort adequaat te beschermen, mag dan een Greenpeace uiteindelijk eens een actie ondernemen? Alweer roepen sommigen tot streng afstraffen van Greenpeace. Men accepteet blijkbaar alleen 'dissent' als het mak, slap, slaafs en lafhartig is en aldus geen enkele indruk maakt, net zoals de geïnstitutionaliseerde demonstraties, inclusief mensen in hesjes en het afgebakende parkour dat je mag wandelen met je lachende gezicht en je ratel. 'Kijk ons eens boos zijn, hahaha!'
Burgerlijke ongehoorzaamheid, het uiten van je ongenoegen waarbij je soms over grenzen gaat is het domein van elke zichzelf respecterende jongere, die een betere wereld wil, die zaken aan de kaak wil stellen. Zodra we dit soort acties niet meer zien, of acties van mensen als Julian Assange, die ondanks grote persoonlijke risico's (en het is wat als je een strafblad krijgt tegenwoordig voor het verdedigen van klimaat, milieu of enig ander goed doel want de sociaal-culturele afkeuring die je bij politici ziet maar ook breed in de samenleving, die blijkbaar geen enkele ordeverstoring meer hanteren kan) zaken naar buiten brengen en actief zijn op het ideële vlak, dan is dat een veeg teken aan de wand over de staat der democratie in een land.
We moeten af van dat lafhartige, bange naïeve en onnozele geblaat dat alles bepolderd moet worden. Als alleen rond de tafel zitten om problemen te bespreken, wat de politiek wil, de enige wijze is waarop je nog invloed kan uitoefenen, dan wordt die invloed beperkt, gemarginaliseerd en 'verdistribueerd' zodat de impact van die onenigheid verspreid wordt tot het niet langer effectief is. En we moeten ophouden het zielig te vinden voor mensen die immoreel bezig zijn omdat ze, warempel, 'financiële schade lijden' vanwege het vrij laten van nertsen of het besmeuren van bont met verf in winkels.
'Dissent', en wat een mooi Engels woord is dat, is een gestrenge vorm van sociale controle en een mogelijkheid tot zelfreiniging in een land. We zijn afgegleden vanaf de jaren 60, omdat we het veel te goed hebben in dit land, veel te rijk zijn en daarom apathisch zijn geworden in het gezicht van afkeurenswaardige zaken, we accepteren geen rumoer uit angst dat onze welvaart of ons welzijn geschaad zouden kunnen worden. We zijn geïndoctrineerd met het idee van praten rond de tafel. Met als uitkomst vis noch vlees, het feit van ons consensus zoekend en compromissen sluitend gedrag heeft als resultaat dat we geen eelt meer op de ziel hebben en we ineffectief worden in het duidelijk omkaderen van ethische vraagstukken en het maken van collectieve keuzes.
In deze tijd is de macht van de politiek erg groot. En als tegen hanger hebben we meer nodig dan petities en vreedzame demonstraties en god forbid dat een jongere een blote kont tegen het raam van een politiebureau zet!
Dit alles wordt verbeeld in het incident van een agent die met zijn wapenstok meent de jeugd ter plekke te moeten opvoeden en ze als vee verdrijft, enkele jaren terug bij een van de weinige demonstraties waar de jeugd nog te vinden was.
Laten we dus niet hackers met een boodschap wegzetten als vervelende etters, dat te doen is het eens te zijn met de politiek, die klokkenluiders dwars zat, vervolgde, psychiatriseerde en het leven onmogelijk maakte.
We moeten juist vieren dat er mensen zijn die risico's nemen om zaken aan het licht te brengen, zij zijn het reinigende vermogen van een samenleving en de basis van elke beweging tegen dictatuur, tegen de vergroting van de macht van de staat, tegen ongerechtigheid en de zelfgenoegzaamheid van gevestigde belangen.