Wetenschappers van de Universiteit van Oxford beweren dat zij het rekenvermogen van mensen kunnen verbeteren door bepaalde hersendelen elektrische stimulatie te geven. De effecten op een groep studenten bleven minstens zes maanden bestaan.
De onderzoekers van de University van Oxford zien in breinstimulatie een manier om mensen die moeite hebben met rekenen te helpen: naar schatting gaat het daarbij om maximaal eenvijfde van de mensen, die in mindere of meerdere mate last hebben van dyscalculie. Zij zouden door de techniek beter kunnen rekenen, iets dat ze verder zou kunnen helpen in hun leven. Het onderzoek werd deze week gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Current Biology.
Er is ook kritiek op het onderzoek: zo is niet aangetoond dat de stimulatie geen effect heeft op andere gebieden van de hersenen. Toch zijn ook andere wetenschappers enthousiast, meldt de BBC. "De vaardigheid om activiteiten in bepaalde delen van de hersenen te tweaken, ze beter of minder te maken als men dat wil, opent de deur naar de behandeling van een aantal psychiatrische en neurologische problemen", aldus Dr Christopher Chambers van de Universiteit van Cardiff.
Bij het onderzoek werd een groep van vijftien studenten in drieën verdeeld: de wetenschappers gebruikten een methode waarbij met elektrische stimulatie door de schedel neurotransmitters kunnen worden geactiveerd. Stimulatie vanaf de anode zorgt ervoor dat de neurotransmitter gaba wordt geactiveerd, wat resulteert in onderdrukking van neuronale activiteit in het gestimuleerde hersengebied. Stimulatie vanaf de cathode zorgt er echter voor dat de neurotransmitter glutamaat juist wordt geactiveerd, wat een stimulerende werking heeft op de neuronale activiteit. De wetenschappers gebruikten deze methode om selectief de activiteit van delen van de pariëtale kwab, het hersendeel dat onder andere verantwoordelijk is voor het rekenvermogen, te stimuleren of te remmen.
Bij de elektrische stimulatie, die via elektroden op de schedel werden toegediend, kreeg de ene groep niet voelbare elektrische schokjes, waarbij het rechter deel van de pariëtale kwab stimulatie vanaf de cathode ontving, terwijl het linker deel van de pariëtale kwab stimulatie kreeg vanaf de anode. Een tweede groep kreeg dezelfde schokjes, maar daar werden de cathode en anode omgedraaid. Een derde controlegroep kreeg dezelfde elektrische stimulatie als de eerste twee groepen, maar hierbij werden de schokjes na 30 seconden al uitgezet, waardoor geen neuronen worden gestimuleerd of geremd.
Tijdens de tests, die een week duurden, bleek dat de groep die rechts anode-stimulatie ontving het beter deed op rekentesten. De groep die de de stimulatie omgekeerd deed, scoorde juist slechter, terwijl de controlegroep resultaten vertoonde die daartussen lag.