Twee onderzoekers van de universiteit van Oxford zijn er in geslaagd om, met behulp van een dlp-element van een projector, een normale videocamera om te bouwen tot een high-speed-variant met een framerate van 400fps.
De onderzoekers, Gil Bub and Peter Kohl van de universiteit van Oxford, maakten voor onderzoek naar de werking van hartcellen bij ratten gebruik van zowel een high-speed-videocamera als een digitale camera. De eerste werd gebruikt om de pulserende activiteit van de cellen op te nemen, terwijl de fotocamera werd ingezet voor het nemen van hoge-resolutie beelden. Het synchroniseren van de twee soorten camera's bleek echter problematisch.
Om dit probleem te lijf te gaan werd een off-the-shelf videocamera uit elkaar gehaald en tussen de lens en de beeldsensor werd een dlp-chip, afkomstig van een home cinema-projector, geplaatst. Deze chip is aan de bovenkant voorzien van kantelbare microspiegels waarmee de lichtintensiteit van pixels is te regelen. Bij het ontwerp van de onderzoekers werkt deze chip als een sluiter voor de pixels. Elk frame van het videobeeld wordt door de dlp-chip opgedeeld in zestien frames van een lagere resolutie, waardoor de originele framerate van 25fps verhoogd wordt naar 400fps.
Hoewel elke subframe hierdoor slechts 62.500 pixels groot is, is dit voor de onderzoekers niet direct een nadeel. Volgens Bub hebben professionele high-speed-videocamera's een vergelijkbaar aantal pixels en kosten deze een veelvoud van de gemodde videocamera. Ook kunnen de pixels van de subframes volgens de onderzoekers worden samengevoegd om een beeld met de volledige resolutie van de beeldsensor te reconstrueren.
De technologie zal verder ontwikkeld worden. Zo moeten hogere framerates met een verdere daling van de resolutie mogelijk worden; de onderzoekers hebben al een setup met een framerate van 6000fps. Ook werkt Mark Pitter, een chipontwerper bij de universiteit van Nottingham, aan een chip op basis van een aangepaste versie van de technologie. Deze chip moet dezelfde functie vervullen als de matrix van microlenzen, maar zou betrouwbaarder en goedkoper te produceren zijn.