Sony introduceert Blu-spec-formaat voor audio-cd's

Sony gaat blu-ray-technologie inzetten om naar eigen zeggen kwalitatief betere audio-cd's te maken. De Blu-spec-cd's komen eind december op de markt en zijn met doorsnee cd-spelers af te spelen.

Sony gebruikt de blauwe laser die het toepast bij blu-ray om de cd-schijfjes te beschrijven. Volgens de fabrikant zorgt dit ervoor dat schijfjes accurater beschreven kunnen worden en jitter wordt voorkomen, zodat de kopieën getrouwer blijven aan de master-schijven. De Blu-spec-cd's voldoen aan de eisen die het Red Book aan audio-cd's stelt, zodat deze in combinatie met elke bestaande cd-speler te gebruiken zijn.

In Japan zullen op 24 december de eerste zestig Blu-spec-schijven worden uitgebracht. Sony hangt prijskaartjes variërend van 2500 tot 4200 yen, omgerekend 20 tot 33 euro, aan de cd's van het nieuwe formaat. Het is nog onduidelijk wanneer het nieuwe formaat naar Europa komt. In 1999 timmerde Sony ook al met een kwalitatief beter alternatief voor de audio-cd aan de weg, maar de sacd of Super Audio-cd is, waarschijnlijk omdat dit formaat niet compatibel is met traditionele cd's, nooit doorgebroken. Muziekmaatschappijen als Universal en EMI hebben met respectievelijk Shm-cd en Hq-cd overigens ook eigen formaten uitgebracht.

Sony blu-spec
De put in de rechter audio-cd is door een blu-ray-laser gemaakt

Door Olaf van Miltenburg

Nieuwscoördinator

05-11-2008 • 17:17

78

Reacties (78)

78
75
25
13
1
1
Wijzig sortering
Anoniem: 239217 5 november 2008 17:32
Naar ik weet word er eerst een master gemaakt door middel van fotolithografie en electroplating, deze master draagt de informatie als bergjes waarna er via een spuitgiet machine een afdruk van deze bergjes word gemaakt, en het dus putjes zijn in de PolyCarbonaat.

Kijk ook hier: http://en.wikipedia.org/wiki/Compact_Disc#Physical_details

Hierna komt een laagje gesputterd reflectief materiaal (silver ofzo) een lak laagje en de print.

Geen enkele keer komt er dus een laser bij te pas voor het maken van een CD.
ik heb dus geen flauw idee waarom ze dit zo doen.

EDIT: Sorry, ik heb het fout, het maken van de master gebeurt met een laser, daar gaat het hier dus om (denk ik). De breedte van de gaatjes is zo'n 0.5 um. Idem met fotolithografie is het natuurlijk zo dat men met een kleinere golflengte beter kan schrijven.

Als je betere kwaliteit Masters (stempels) kunt maken, maak je ook betere kwaliteit CD's. Het is echter geen andere techniek, enkel een verbetering van een oude.

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 239217 op 22 juli 2024 20:40]

maar de sacd of Super Audio-cd is, waarschijnlijk omdat dit formaat niet compatibel is met traditionele cd's, nooit doorgebroken.
Ehm, het mooie van SACD's is nou juist dat ze wel compatibel met traditionele cd's zijn. Toegegeven, om de SACD-laag af te spelen heb je een speciale speler nodig, maar op (bijna) alle SACD's staat ook een CD-laag, die in elke gewone cd-speler af te spelen is. Dit was dan ook het grote voordeel van SACD's boven DVD-A's, die nog minder succesvoller waren dan SACD's. Maar SACD is inderdaad wel een mislukking als je het vergelijkt met CD of DVD.

Verder vind ik dit inderdaad ook een beetje een vaag verhaal, hoezo worden commerciële cd's gebrand? Dacht ook altijd dat ze geperst werden. Dan kan ik me bij zoiets als SHM-CD, waarbij je het materiaal van het schijfje aanpast waardoor het beter uitgelezen kan worden, nog wat meer voorstellen. Heb dan ook al aardig wat mooie SHM-schijfjes gehoord (waarvan ik overigens geen idee heb of dat nou aan een betere mastering ligt, of aan dat materiaal...)

Edit: typo

[Reactie gewijzigd door dtjv op 22 juli 2024 20:40]

Dat is dus niet waar. Een groot aantal SACD's (met name die van Sony zelf...) heeft geen CD laag en is dus NIET compatible met een standaard cd speler.
Ga dan nog maar eens in een willekeurige winkel kijken. Het overgrote deel van de uitgebrachte SACD's is wel degelijk een hybride schijf. Toegegeven, niet allemaal, maar echt verreweg de meeste wel. Zie ook wikipedia.
Anoniem: 50893 5 november 2008 20:19
Totaal zinloos want bij iedere generatie geluidsdrager verdwijnt steeds meer uit de oude bestaande collectie muziek en dat is nu net wat de meeste gebruikers juist willen zien, niet alleen de commerciele "troep".

Sony weet gewoon niet wat marketing is en hebben nog steeds niet door dat ze de rest van de wereld kunnen verkopen wat ze in hun eigen cultuur kunnen verkopen, gadgets. De gemiddelde Japan bezoeker weet wel waar ik het over heb, de hoge Tamagotchi gehalte gadgets, waar ik dit maar bij schuif.

De consument heeft al lang voor streaming audio/video gekozen maar het muntje schijnt maar niet te willen vallen bij Sony en blijf bij mijn statement, op de PS serie's na stellen ze straks niets meer voor en verdwijnen ze op den duur wat ik betreur maar zo heb ik meer "eigenwijze" giganten onderuit zien gaan.

Philips hun visie was destijds beter, "if you cant beat them, join them" en de CD en DVD recorders hebben voor een revolutie gezorgd, nadat ze hun platenmaatschappij van de hand hadden gedaan ;)
Consumenmten die kiezen voor streaming audio/video? Waar dan? Dat wordt wel gepushed door de producenten omdat ze daar geld voor kunnen vragen, maar ik zie de meeste consumenten gewoon voor drm-vrije gratis mp3's kiezen.
Anoniem: 272309 5 november 2008 23:26
Normaal gezien hebben alle SACD's sinds 2003 ook een audio cd laag. Het feit dat SACD nooit mainstream werd is vooral te wijten aan de kopieerbeveiliging. Daarbij komt ook dat deze niet af te spelen zijn op andere apparaten zoals de pc. De prijs zal er alleszins ook een groot deel mee te maken hebben, want de gemiddelde SACD is niet bepaald goedkoop te noemen. Het is ook zo dat vele consumenten helemaal geen nood hebben aan een nieuw audio formaat, want de CD is voor velen al super kwaliteit. Velen horen zelfs niet eens het verschil tussen een 192kbps mp3 en dezelfde track op audio cd. Dit lijkt voor mij vrij logisch, want de meesten spelen audio cd's af op apparaten met een enorm enorm lage kwaliteit, zodat de cd niet eens tot zijn volle recht komt, met als gevolg dat er inderdaad geen verschil te horen is.

Ik merk op dat er de laatste jaren een enorme tendens is naar goedkopere audio producten, zeker met de massale opkomt van mp3-spelers. Een goede tien jaar geleden had je nog een enorme keuze aan stereo versterkers, cd spelers, home cinema versterkers.. maar tegenwoordig moet je al naar een speciaalzaak gaan om deze terug te vinden. De populaire ketens verkopen tegenwoordig in mijn ogen veel producten van lage kwaliteit, natuurlijk met een lagere prijs. Blijkbaar heeft de consument tegenwoordig er geen geld meer voor over om kwalitatieve audio componenten aan te schaffen.

In mijn ogen lijkt dit 'nieuwe' formaat van Sony meteen verloren. Het bied namelijk geen enkele meerwaarde op gebied van audio kwaliteit. Misschien wel op de levensduur van de audio cd. Maar daar zit de 'gewone' consument niet echt op te wachten denk ik. Tenzij het natuurlijk kan tegen dezelfde prijs en de huidige audio cd's op termijn vervangen worden door één gebrand dmv deze nieuwe techniek.

De audio cd is best wel zeer goed te noemen op gebied van geluidskwaliteit. Daarmee bedoel ik, de geluidskwaliteit die mogelijk is op de drager. Neem maar eens een audio cd uit de jaren '80 en beluister dat maar eens! luister daarna even naar een huidige cd 8)7 het verschil is werkelijk enorm!
Wat ik wel vreemd vind is dat er geen Blu-Ray audio formaat is. De DVD heeft dit wel (maar is geflopt), op deze mannier zitten we over 10 jaar nog met de erg achterhaalde cds.
Hoezo? Gezien dat iedereen weigert te betalen voor muziek en het blijkbaar wel best vind met de 128kbit mp3 rotzooi van P2P netwerken zie ik geen markt voor betere kwaliteit. De keren DAT de jeugd wil betalen voor muziek is het zo'n achterlijke ringtone die meestal niet verder komen dan 92kbit zooi van 15 seconden of een midi filetje. En daar nog 1,50 voor durven vragen.

Nee, CD is goed zat. Als je betere kwaliteit wilt moet je gewoon investeren in een betere CD-speler met dito set, al heb ik op mijn high-end set niet veel te klagen met 320kbit MP3 en een fatsoenlijke DAC aan me bak. Daarbij helpen de huidige afmixstandaarden van platenlabels ook geen moer. Alle dynamiek gooien ze eruit, het volume zo hoog dat de muziek gewoon clipt en de muziek al bij het persen verkracht wordt. Daar helpt geen nieuw formaat tegen...
High-end set en dan 320kbit MP3 ???
Er is toch niets leuker dan een originele CD kopen, en met de songteksten in de handen gaan zitten en bewust luisteren naar de muziek !
MP3 is geinig om even wat muziek aan te zetten terwijl je ergens mee bezig bent, maar echt muziek luisteren... doe ik op de bank, in gewoon stereo (geen fake surround e.d.), met het boekje in mijn handen. De eerste keer laat ik de muziek over me heenkomen, de 2e keer meelezen.

95% van de mensen luisteren geen muziek meer, die hebben gewoon leuk geluid opstaan. Vraag maar eens aan iemand welke instrumenten er in een song verwerkt zaten welke ze net gehoord hebben.... vaak komen ze niet verder dan keyboard, gitaar, bass en drums. Die viool, pennywistle, tamtam, harp die regelmatig ook in "gewone" popmuziek zacht op de achtergrond zijn meeverwerkt valt niemand op.

Voor een film gaan de mensen nog zitten.... maar welke "gek" gaat er nog echt zitten op een CD te luisteren ? Zou men dat doen, dan willen ze ineens wel de originele CD kopen. Om er soms vervolgens achter te komen dat die vaak niet eens duurder zijn dan die AAC/MP3/OGG bestanden die ze tegen betaling van 99ct per song van iTunes kopen.
Op het internet en in de audio bladen zoals Hifi News gaat al tijden het verhaal over de mogelijke 3.0 specs van Blu-Ray. Dit zou een audio formaat moeten worden.
Of het waar is of nog belangrijker of het nodig is, dat is de grote vraag.
Zit de huidige generatie mensen nog te wachten op zo'n formaat?
Grote audiofiele labels als LINN brengen geweldige kwaliteit downloads in HiRez.
Ook maken steeds meer audiofiele merken zoals LINN, Naim enz harddisk of netwerk gebaseerde systemen die de gemiddelde CD speler laten verbleken.
En dan dient de originele audio track ook van een hogere kwaliteit te zijn dan de CD. Een CD overpompen naar een dergelijk HD/Netwerk systeem maakt het geluid namelijk nooit beter. Oftewel... wil je die HDD/Netwerk vullen, zul je toegang moeten hebben tot de mastertapes......
Ik gaf hierboven HiRez downloads als voorbeeld. Linn is één van de labels die hun eigen opnames aanbied. Uiteraard hebben ze toegang tot de mastertapes, maar er zijn meerdere aanbieders met vergelijkbare downloads.
Daarnaast kun je tegenwoordig ook eenvoudig DVD-Audio schijfjes rippen naar 24/96 of 24/192 ligt aan de kwaliteit die op het schijfje staat. Ook deze bieden een aardige verbetering ten opzichte van CD.

Ga me niet bezig houden met de discussie of de geripde versie beter kan klinken dan de CD. Daar heb je audiofora voor waar de voor en tegenstanders elkaar het leven zuur maken (zoals hier de *nix, windows, osx discussies)

Wel een linkje voor je opgezocht van het Naim ding: http://www.naim-audio.com/products/hdx.html Kost een slordige 4 duizend pond maar dan heb je ook wat :P
Uhm, begrijp ik het nu goed, gebruiken ze de blauwe laser om traditionele cds te branden? Dwz dat het eindresultaat totaal niet anders is dan met de rode laser. Waarschijnlijk minder fouten bij maken van kopietjes-op-kopietjes, maar daar hebben ze bij Philips ooit slimme foutcorrectie voor uitgevonden. Als ik het goed begrijp is dit dus effectief totaal NIETS...

Of zijn audio cds tegenwoordig analoog ? ;)
De putjes zijn preciezer, waardoor elke bit dus beter op het juiste moment gelezen wordt enzo. Kijk maar naar de afbeeldingen, daar kan je het verschil redelijk zien.
De putjes zijn preciezer, waardoor elke bit dus beter op het juiste moment gelezen wordt enzo. Kijk maar naar de afbeeldingen, daar kan je het verschil redelijk zien.
Ik sluit me aan bij voodooless en PolarBear, het aanduiden van het verschil tussen de 2 foto's is grote onzin. Het is of 1, of 0. Als ik dit zo zie denk ik dat de meeste brakke cd-speler geen problemen heeft met de putjes van foto 1. Gladde randjes zijn leuk als je ze onder de microscoop legt, maar dat gaat dus niemand doen. Kansloze vergelijking dus lijkt me (of kan iemand goed beargumenteerd het tegendeel bewijzen?)

Wat ik dan wel weer raar vind, kunnen ze geen audio cd's gaan maken die ipv 80min 160min of zelfs meer kunnen bevatten? Ok, zal wel niet back-wards compatible zijn, maar zou hier geen markt voor zijn? Verder vraag ik me af of de audio-blu-ray schijfjes ook als gewone video/data schijfjes te gebruiken zijn. Net zoals met cd-r het geval was. Als dit zo is, dan is het wel gunstig, omdat ik (en iedereen dus) dan niet aparte cd's voor audio en video/data hoef te kopen en dus gewoon met voorraad van 1 type schijfjes af kan, wat weer betekend dat het goedkoper word en de cd verleden tijd is.

Ik zelf vind het overigens prima als de opvolger van de cd gewoon in de huidige cd-spelers te stoppen is. Als dj heb ik twee cd-spelers van 1100 euro per stuk, en ik hoop dat daar voorlopig nog geen opvolger voor nodig is :)

[Reactie gewijzigd door Ras op 22 juli 2024 20:40]

Tuurlijk, is dat niet voor een deel de SACD ? net wegens die compatibiliteit is deze geflopt, dus denk niet dat ze snel weer in die richting gaan zoeken.

Verder om aanje vraag van meer audio op 1 cd te krijgen, is dit tegenwoordig meer en meer aan het weg ebben doordat men eindelijk mp3 ondersteunt op de CD-spelers.
met als voordeel dat je dan geen andere HW nodig hebt, en net als op een pc naar een cd kan luisteren of naar een CD met mp3's :)
in mijn auto kan ik zelfs een dvd vol zetten met mp3 en afspelen, op voorwaarde dat ik dan geen gps gebruik.
Ik veronderstel dat indien men zou willen BR even gemakkelijk tot drager van mp3 bestanden kan gebruiken en even gemakkelijk de spelers van mp3 afspeel mogelijkheden kunnen geven.
Er moet een een of een nul worden gelezen. Je kan een bit niet preciezer definieren op een CD. Het is niet alsof je 98 ipv 100 leest.
De CD (en opvolgers zoals bijv. DVD) kan geen 2x een "1" na elkaar lezen.
Een 1 is een overgang van put naar dal of omgekeerd. De duur tussen 2 overgangen zegt iets over het aantal "0"-en.
Om toch "gewone" bytes te kunnen lezen, gebruiken ze een standaard tabel die alle mogelijke combinaties van 8 bits van een byte omzet naar 14 bits. (met dus als eis dat er geen 2x een "1" na elkaar staat)

De "jitter" waar ze het in het artikel over hebben, zal hooguit een effect kunnen hebben op de lengte van de putjes en daardoor dus hooguit een leesfout veroorzaken.
Leesfouten treden echter constant op en worden over het algemeen meer veroorzaakt door een verkeerd toerental en niet zozeer door "misvormde putjes door jitter van de laser". Om die fouten te kunnen corrigeren, maakt je speler gebruik van de error-correctie die ook op het schijfje staat. Tevens heb je elke 1/75e seconde een nieuwe "sector" op de CD, waardoor je weer een nieuw ijkpunt krijgt om de draaisnelheid van het schijfje te corrigeren.

Het geluid gaat er echt niet "voller" of "dieper" klinken, of wat voor audiofiele omschrijvingen er voor te verzinnen zijn. In het meest gunstige geval ga je iets minder snel een "hik" horen als je speler overslaat.
Dit omdat je speler gewoon gebruik maakt van een buffer-geheugen en vanuit die buffer naar de DAC stuurt. Als je al "valse" tonen zou horen, dan ligt dat aan de klok van je speler en daar doe je niets aan met andere schijfjes.

Kortom, ik vermoed dat je dit soort schijfjes onder de diverse andere audiofiele oplichterij-producten kunt scharen die er op de markt zijn (en vaak ook nog schandalig duur).
Kortom, ik vermoed dat je dit soort schijfjes onder de diverse andere audiofiele oplichterij-producten kunt scharen die er op de markt zijn (en vaak ook nog schandalig duur).
Het klinkt gewoon als een verbeterd productie process. Lijkt me niet echt iets wat afgekraakt hoeft te worden?
Wat maakt het uit hoe precies het moment van de leesactie is? Bits worden gewoon met een kristal uit de buffer geklokt en naar de DAC gestuurd. Daarvoor wordt de data al door de CIRC decoder gigantisch door elkaar gehusselt. Het maakt dus geen bal uit of die putjes een paar nm extra speling hebben.
Het feit dat de foutcorrectie de meeste oneffenheden in het leesmateriaal weet weg te werken, en dus voor een foutloze reproductie zorgt, neemt niet weg dat er dus kennelijk nog steeds ruimte is voor verbetering in het leesmateriaal (de fysieke CD).

Aangezien er ook nog andere fouten kunnen optreden in het proces, kan het zijn dat door een opeenstapeling van fouten uiteindelijk toch een verkeerde reproductie van geluid uit je CDspeler komt.
Dus ook zijn het hele kleine foutjes die over het algemeen gecorrigeerd worden, toch is elke verbetering in het bronmateriaal weer een verbetering die er net voor kan zorgen dat als er een andere fout optreed (kras in de reflexilaag, bijvoorbeeld), er in dit geval nog genoeg informatie overblijft om het te corrigeren, terwijl anders in combinatie met een slechte put, het geluid wel vervormd zou zijn.
De foutcorrectie voor CD's (CIRC) is ontworpen door Sony.
Dat is dan overigens ook meteen zo'n beetje het enige deelsysteem dat zij ontworpen hebben, maar ere wie ere toekomt.
Volgens deze publicatie is CIRC (Cross Interleaved Reed-Solomon Code) een ontwerp van zowel Philips als Sony (Sony als Philips):

http://www.aes.org/e-lib/browse.cfm?elib=3405

[Reactie gewijzigd door Anoniem: 112442 op 22 juli 2024 20:40]

Nee, er staat alleen dat ze het er over eens zijn geworden. Dat zijn ze inderdaad ook. Voor iedereen die wil weten hoe het echt zit:

http://www.exp-math.uni-e...k/pdf/cdstoryoriginal.pdf
huh ? en die bewering heb je even gecontroleerd ?
The Red Book specifies the physical parameters and properties of the CD, the optical "stylus" parameters, deviations and error rate, modulation system (Eight-to-Fourteen Modulation, EFM) and error correction (Cross-interleaved Reed-Solomon coding, CIRC), and subcode channels and graphics.
wel is het zo dat the red book en the Yellow book (voor CD-rom) een ander vorm van fout correctie hebben, waardoor het verschil in capaciteit verklaard wordt.

Het verschil in error correctie is grofweg uit te leggen door het verschil tussen een WAV/CD-DA en MP3.
Wav/DA is "super groot" en bevat heel breed uit gesmeerd de muziek bits, als er daar 1 bit van mis is , is die nauwelijks hoorbaar. Dus als je speler die least significant bits mis heeft ligt daar nauwelijks een mens van wakker.
MP3 is gebaseerd op het weglaten van onhoorbare informatie. als bij het afspelen er dan nog extra informatie verloren gaat, is dit wel direct hoorbaar. Vandaar ook dat je compressie rate belangrijk is bij mp3, je mag niet teveel weglaten.
Een CD-Rom speler mag voor data (mp3 en Co) dus veel minder fouten maken.
The Rainbow books spelen op die verschillende eisen in met verschillende veligheids mechanismen. Dat is de reden dat er minder plaats is voor data dan voor audio.
of ook :
The CD-ROM is, in essence, a data disk, which cannot rely on error concealment, and therefore requires a higher reliability of the retrieved data. In order to achieve improved error correction and detection, a CD-ROM has a third layer of Reed-Solomon error correction
Maar zeggen dat Audio-CD geen fout correctie hebben is mis.
Anoniem: 252976 5 november 2008 17:40
Zouden ze hierdoor ook een grotere cappaciteit kunnen bereiken, zoals BR ten opzichte van DVD?
Nee, ookal zou dat kunnen met blauwe lasers zou dat betekenen dat gewone cd spelers het niet meer kunnen lezen. Omdat die gewoon verwachten dat de putjes een bepaalde grote zijn en een bepaalde afstand hebben.

Dit zou de lees accuraatheid moeten verbeteren, maar het idee dat hededaagse apparaten moeite zouden hebben met het lezen van een gewone (ouderwetse) audio cd vind ik ver gezocht.
Anoniem: 165702 5 november 2008 17:48
Allemaal leuk en aardig, maar ik vind dat ze eerst iets moeten uitvinden voor een betere audio kwaliteit van de originele audio CD, en er voor zorgen dat sommige platen maatschappijen het geluid weer minder afvlakken, want oude nummers vind ik toch veel beter klinken over het algemeen.
Is allang uitgevonden, maar dat afvlakken is commercieel veel interessanter voor de maatschappijen. Muziek in DDD kwaliteit en de dynamiek van de jaren 80 en je hebt super goede kwaliteit.
DDD gebruiken ze eigenlijk alleen maar in klassieke muziek en dan ook nog alleen de betere. Jaren 80 dynamiek zie je steeds minder. Ze blijven maar volume pompen. Terwijl met jaren 80 dynamiek, je alleen maar naar de volume knop hoeft te lopen om de volle dynamiek te houden en toch "lekker hard" kunt zetten. Zelfs als gooi je de Bass op vol heb je met een jaren 80 cd meer dynamiek dan de hedendaagse CDs.
Anoniem: 18254 @LessRam6 november 2008 12:47
Volgens mij zijn de meeste opnamen tegenwoordig wel DDD hoor.
Los daarvan zegt dat ook niet zoveel. Je hebt prachtig klinkende AAD opnamen en vreselijke DDD opnamen. Een van de redenen dat men die aanduiding niet meer gebruikt.
Ze mogen dan het media wel beter maken, maar als je er kwalitatief slechte data op zet dan heb je er ook weinig aan. Ik bedoel dan niet dat de muziek zelf slecht is (ieder z'n ding), maar dat het bereik van het geluid bijvoorbeeld heel erg beperkt wordt en dat op een CD wordt gezet. Dan heb je hier nog steeds weinig aan...

EDIT: Ik had niet helemaal door dat dit CD-Rs zijn voor thuis gebruik in een Blu-Ray brander. Ik dacht dat dat het over CDs ging die zij zelf uitbrengen. Die worden natuurlijk geperst... 8)7

EDIT2: In eerste instantie toch goed gelezen. Ik dacht dat audio-cds geperst werden, lijkt me ook veel goedkoper om dat te doen. Maar blijkbaar worden die dingen dus ook gebrand?

[Reactie gewijzigd door Vincent7 op 22 juli 2024 20:40]

Je hebt wel een punt. In de loop der jaren is het volume van muziek op audio CDs steeds verder opgeschroeft, waarbij er dus ook steeds meer compressie is toegepast. Dit komt niet ten goede aan de geluidskwaliteit. 8)7
Dat lijkt me stug. Volgens mij is muziek op standaard audio CD formaat niet of nauwelijks gecomprimeerd. Ik kan me niet voorstellen dat ze die compressie hebben opgeschroefd of dat individuele platenmaatschappijen dat zouden doen.
Het gaat hier niet over datacompressie maar compressie van het geluidsniveau. Dat betekent dat stille passages luider worden, en luide passages op het maximumgeluidsniveau (of zelfs overstuurd als ze heel slecht bezig zijn). Doordat het verschil tussen stille passages en de luidste passages kleiner wordt, wordt dit compressie genoemd. Het resultaat is natuurlijk wel dat de geluidskwaliteit verminderd wordt.
Wat jij waarschijnlijk bedoelt is DRC = Dynamic Range Compression (bedacht door Dolby).
Anoniem: 46304 @freggy6 november 2008 10:17
Er is zelfs software om dat automatisch te doen. Prettig als ik klassieke muziek wil luisteren in de auto: als je de originele CD's copieert zijn de zachte passages niet te horen en bij de harde passages krijg ik het kaboeng-sjonnie gevoel in de auto.
Dde kwaliteit is niet minder geworden door compressie......
Maar door het volume op te pompen (inderdaad een erg irritant verschijnsel de laatste jaren... alsof mensen te lui zijn om naar de volume en/of bass knop te lopen) is de dynamiek in het geluid steeds minder geworden. hard/zacht verschil effecten verdwijnen.
Anoniem: 140398 5 november 2008 18:32
Ipv dat ze de mogelijkheden van bluray gebruiken om alle geluidsporen apart op de cd te zetten, zodat je zelf vanuit je luie stoel kunt mixen, dat lijkt me nog eens cool. Hup vervelende viool wegdraaien als je er zijn in hebt ;)

Op dit item kan niet meer gereageerd worden.