Religie ≠ levensbeschouwing.
Laat mij u allen even een kleine geschiedenisles geven, bescouwd vanuit het rechtsgeschiedenistechnisch oogpunt, 'recht', vergelijkbaar met het fenomeen dat wij tegenwoordig 'geloof' noemen.
Grof gezien zou je kunnen zeggen dat het Romeinse rijk zich écht begon te ontwikkelen een aantal honderden jaar v. Chr. De Romeinen hadden in die tijd voor werkelijk elk onverklaarbaar verschijnsel een god. Het geloof, wat tegenwoordig het Christendom is, bestond in die tijd, maar zij werden gezien als een sekte, en opgejaagd.
Gedurende de loop der eeuwen, verpsreide het Romeinse rijk zich door Europa, en bij andere volken hoorden nieuwe goden. De Romeinen, in tegenstelling tot voorgaande rijken en latere rijken, hadden er geen problemen mee deze goden met open armen te ontvangen, zolang de 'locals' ook de Romeinse goden maar accepteerden. En hier lag het probleem met Christenen; zij weigerden dit.
Pas rond 400 n. Chr. werd door keizer (correct me if i'm wrong) Justinianus het Christelijke geloof erkend, en een aantal decennia later werd het door één van zijn opvolgers zelfs het staatsgeloof van het Romeinse rijk.
De reden dat dit gebeurd is, is louter toeval. U moet zich voorstellen, dat zodra de Romeinen, een zeer geavanceerd volkje, bedenkt u zich dat ons wetboek nog vele letterlijke passage's kent van 2000 jaar oude Romeinse boeken, een natuurkundige verklaring vonden voor een verschijnsel waar zij een god voor hadden, deze god niet meer nodig was en dus 'verdween'.
Trouwens, niet alle natuurkundige verklaringen waren juist, zo bleek achteraf, maar dat is niet relevant; de verklaring verdrong de noodzaak voor een god.
Uiteindelijk is het Christelijke geloof dus erkend door een Romeinse keizer. De romeinen, vrijwel heel Europa, moesten dit geloof aanhangen, niet naleven op straffe van vervolging.
Het laatste fenomeen dat tot op de dag van vandaag onverklaard is gebleven, is 'de dood'. Waarom gebeurt dat, kun je zomaar weg zijn en hoe leg je dat aan de nabestaanden uit?
Geloof, zo blijkt uit bovenstaande tekst, is iets dat nauw verwant is aan opvoeding. Waar de Romeinen eerst hun kinderen lieten doen geloven dat er vele tientallen goden waren, heeft hedendaags niemand nog behoefte aan zoveel goden. Waarom niet; het wordt niet meer opgevoed. Die paplepel die je het ingiet, is weg. Op termijn is de kans historisch gezien heel groot dat dit ook met het Christelijk zal gebeuren, en met het islamitisch geloof netzo. Waarom? Slechts weinig 'ongelovigen' zien heil in een vorm van vrijwillige vrijheidsbeperking, waar veel gelovigen door gebeurtenissen, onrechtvaardigheid jegens hen vooral, het geloof in een rechtvaardig opperwezen opgeven.
Nu zijn er in de dark ages erg veel ruzies geweest over wie nou eigenlijk wetgever was, de keizer of de (katholieke) paus. De paus heeft zelfs een wetboek opgesteld, het zgn. Canonieke recht. Op basis van één passage in dit wetboek zijn de vele kruistochten gevoerd; 'de slechte gewoonte dient met wortel en tak te worden bestrijdt', waarin de slechte gewoonte natuurlijk atheisme of in elk geval een ander geloof dat het christelijke voorstelt. Dit zie je nu in feite gebeuren met sommige moslim groeperingen, met de nadruk op sommige. Het is namelijk zo dat de Koran en het Heilige Schrift, de Bijbel, niet verschillen van uw Burgerlijk Wetboek; het is een leidraad aan de hand waarvan u, tot op zekere hoogt, uw leven indeeld, op straffe van veroordeling. Deze veroordeling is in uw BW geregeld d.m.v. boete's en straffen, bij de bijbel en Koran is de straf veel hoger; ontzegging tot de eeuwige jachtvelden.
Echter, net als alle tekst, ook wat in hier en nu aan het schrijven ben, is het BW, is ook de Koran, ook de Bijbel vatbaar voor interpretatie. En dat is een goed iets, want dat betekent dat wij nog altijd 2500 jaar oude wetteksten kunnen gebruiken in het huidige dagelijkse leven. En wordt er eens een keer een wettekst verkeerd geinterpretteerd, waardoor iemand door de mazen van de wet slipt, kan de tekst veranderd worden. En dat is waar het nadeel van de andere codificaties, de bijbel, de koran, ligt. Als iemand het in onze ogen verkeerd uitlegt, kunnen wij het niet, als maatschappij, even wijzigen.
Wat ik probeer te zeggen, is dat het dagelijks leven van de 'ongelovigen' onder ons, weinig verschilt van dat van de 'gelovigen' onder ons; allen baseren hun leven op wat wel en niet mag volgens een bepaald boek.
Ik respecteer de beslissing van Sony, zij laten hiermee zien dat zij begrip hebben voor een boek waarop vele honderden miljoenen mensenlevens zijn gebasseerd. Als meer mensen dit doen, zullen 'zij' vanzelf inzien dat wij niet uit zijn op het beledigen van hun levensovertuiging. En zodra dat inzicht er is, zal 'hun' afkeer jegens ons vanzelf afnemen, dat is waar ik van overtuigd ben. Iemand moet de eerste stap zetten om het huidige proces van 'jij beledigt mij, ik beledig jou!' 'ja maar jij beledigde mij eerst!' stop te zetten. Als wij dat dan zijn, is er vanuit ons onbegrip voor. Als 'zij' dat doen, is er vanuit 'hen' onbegrip voor.
Ik zeg; we hebben geprobeerd met wapens onze zin op te dringen, we hebben het geprobeerd met praten. Beiden hebben gefaald. Laten we eens proberen te stoppen met onze zin op te dringen, en gewoon naast elkaar te leven. Als goede buur, zonder enige vorm van strijd. Gewoon, om te proberen.
[Reactie gewijzigd door Obiter dictum op 22 juli 2024 19:43]