Hmm ja, maar als je goed nadenkt, wat is de reden dat je zo laat naar bed gaat?
Bij mij een aantal dingen (ik ben een notoire laatslaper):
- Het gevoel dat ik de hele dag alleen maar voor anderen bezig ben geweest en niks heb gedaan waar ik zelf wat aan heb. Dus ben ik de hele avond nog bezig met van alles en nog wat en wordt het al gauw te laat.
- Het gevoel dat als ik in bed lig, ik toch niet kan slapen.
- Het gevoel dat als ik in bed lig, ik al bezig ben met de dingen die ik de volgende dag moet gaan doen.
- Het gevoel dat ik na een werkdag van 10 uur eigenlijk nog 4 uur meer had moeten werken om bij te blijven.
Dan heb ik 's ochtends nog het volgende:
Ik sta prima op, vrolijk douchen enzo, ik kan de wereld aan (of dat denk ik iig.). Dan stap ik in mijn auto en dan begint het.
Ik ben de straat nog niet uit of ik zit al achter iemand die zo slaapdronken is dat hij zijn gaspedaal EN richtingaanwijzer niet kan vinden. Dat is dus 35-40 rijden totdat die persoon wakker genoeg geworden is om te beseffen dat de naald minstens een streepje verder moet zijn op zijn kilometerteller. Ergernis.
Dan de nodig stoplichten met slaapdronken mensen ervoor. Als het stoplicht op groen gaat moeten ze blijkbaar eerst wakker gemaakt worden voordat ze het door hebben. En in plaats van 6 mensen gaan er dus maar 3 mensen door het groene licht. Meer ergernis.
Dan kom je in de buurt van de snelweg. Natuurlijk zie je pas dat de snelweg vol staat wanneer je er al zowat op zit en niet meer terug kan. En zo zit je iedere dag in de file. Geen slaapdronken mensen meer, maar gewone wakkere mensen gemixed met vertegenwoordigers en bouwvakkers in busjes. Die denken dat ze sneller gaan als ze continue van baan verwisselen. En omdat ze zo vaak moeten wisselen, doen ze hun knipperlicht al niet meer aan maar drukken ze gewoon hun auto voor de jouwe. Nog meer ergernis.
Dan mag je eindelijk van de snelweg af naar de plaats waar je werkt. Inmiddels is de bloedduk al aardig gestegen en heb je haast. Dus je rijdt 60 in plaats van 50. En ja hoor, *FLITS*, daar staat er weer eentje. Hoppa, weer 30 euro. NOG meer ergernis.
En zo ga ik dus 's morgens vrolijk op weg en kom ik toch bijna elke dag sjachereinig aan op mijn werk.
Als het rustig is op de weg kan ik met 20 minuten op mijn werk zijn zonder te hard te rijden. Maar het is tegenwoordig alleen maar rustig op de weg als er voetbal is. In de praktijk doe ik er elke dag 45 minuten over. Meer dan het dubbele.
Ik voel het als 'stelen', zoals de overheid met het verkeer om gaat. De overheid steelt elke dag mijn goede humeur en steelt elke dag 3 kwartier van mijn vrije tijd (heen en terug). Alleen maar omdat ze niks aan het verkeer willen doen.